Możliwość rozliczenia dochodów z prowadzonej działalności gospodarczej na zasadach ogólnych według skali za lata 2023-2024.

Interpretacja indywidualna

- stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 sierpnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia formy opodatkowania z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Uzupełniła go Pani pismami z 2 września 2024 r. oraz 15 i 16 października 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawiony we wniosku oraz jego uzupełnieniach

W lutym 2022 r. Pani księgowa napisała do Pani, że korzystniejszą formą opodatkowania będzie opodatkowanie na podatku liniowym 19% i ma Pani zmienić w CEIDG formę opodatkowania. Tak też Pani uczyniła. Jednak na skutek zmian jakie były wprowadzone przez Nowy Ład "niskie podatki" w 2022 r. biuro rachunkowe stwierdziło, że korzystniejszą formą będzie rozliczenie się na skali podatkowej, tak też uczyniło i 2022 r. został rozliczony na zasadach ogólnych.

Biuro rachunkowe pobiera od Pani opłaty i to spore – ufała Pani, że działa na korzyść i pilnuje wszelkich zmian. Dla Pani było dość logiczne, że jeżeli 2022 r. został rozliczony na zasadach ogólnych to 2023 r. i kolejne też tak będą rozliczone w ten sposób na zasadzie obligatoryjnej. Dla Pani było zrozumiałe, że księgowa pilnuje wszelkich formalności, a na dowód tego, że rozlicza się na zasadach ogólnych – zarówno za 2023 r. jak i 2024 r. są zaliczki podatku wpłaconego na konto urzędu skarbowego rozliczane na zasadach ogólnych zarówno za 2023 r. jak i 2024 r. (do kwietnia). Dowodem, że biuro rozliczało Panią na zasadach ogólnych jest również składka zdrowotna, którą opłacała cały 2023 r. jak i 2024 r. (do kwietnia) oraz złożony PIT-36 za 2023 r. Oczywiście biuro rachunkowe nie widzi problemu i nie chce uznać, że jest winne całej sytuacji.

Jest Pani samotną matką z trójką dzieci, 2022 r. to rok gdzie doszło do rozpadu Pani małżeństwa, a w sierpniu 2023 r. dostała Pani rozwód. Był to ciężki dla Pani okres, do tego samotne wychowywanie dzieci, które poza szkołą mają swoje pasje i dodatkowe zajęcia w połączeniu z prowadzeniem działalności gospodarczej jest to w pewnym sensie wyczyn. Jest Pani małym przedsiębiorcą i próbuje godzić opiekę nad dziećmi z pracą, a nie jest to proste. Forma opodatkowania wybrana w CEIDG na opodatkowaniu liniowym 19% jest dla Pani bardzo niekorzystną formą, zamiast 12%, płaci Pani 19% - (w opodatkowaniu liniowym nie ma również kwoty wolnej od podatku). Finanse są dla Pani istotne i ta różnica w opodatkowaniu jest dla Pani do nie zaakceptowania. Tracą głównie dzieci, a Pani jako matka nie może na to pozwolić. Najstarszy syn kończy 18 lat, a z tym kończy się 800 plus – a to wiek, w którym dopiero wchodzi się w życie, a 18-latek, który się uczy to jeszcze dziecko. Średni syn gra w piłkę w (...) - oczywiście odpłatnie (chce zostać piłkarzem), najmłodsza córka uwielbia basen i zajęcia plastyczne. Jako matka chce Pani zagwarantować dzieciom standard jaki miały przed rozwodem. Od 4 miesięcy ojciec dzieci zaprzestał płacenia alimentów. Pogorszona sytuacja materialna sprawiła, że musi Pani walczyć o swoje. Działalność gospodarcza to główne źródło utrzymania. Popełniła Pani błąd nie zmieniając formy opodatkowania na początku 2023 r. w CEIDG, ale czy wyższe podatki jakie ma Pani do płacenia to kara?

Państwo przez Pani pomyłkę chce zabrać możliwość zwrotu zapłaconego przez Panią podatku za 2023 r. oraz możliwość niższego opodatkowania i możliwość odpisania sobie trójki dzieci na koniec 2024 r.

Popełniła Pani błąd, ale nie było to podyktowane chęcią zysku, przebiegłością czy innymi wyłudzeniami.

Prowadzi Pani działalność od kilku lat i nigdy nie działała na niekorzyść Urzędu, zawsze płaciła podatki. Mimo, że zaliczki za 2023 r. jak i płacenie za składki zdrowotne odbywało się tak jak na zasadach ogólnych dopiero w kwietniu 2024 r. dostała Pani telefon z Urzędu Skarbowego w (...), że źle się rozlicza, po 1,5 roku dopiero został zauważony błąd. Aktualny czas w związku z zaistniałą sytuacją jest dla Pani stresujący i niepewny. Proszę o pozytywne rozpatrzenie prośby i uznanie opodatkowania na zasadach ogólnych przy zastosowaniu skali za 2023 r. i 2024 r.

Stan faktyczny jest taki: 2023 r. i 2024 r. – według art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powinna Pani rozliczyć na podatku liniowym, zdarzeniem przyszłym jest brak zwrotu podatku jaki został naliczony w PIT-36 za 2023 r. oraz za 2024 r. – niekorzystana forma opodatkowania, korzystna dla Pani jest skala, nie może Pani odliczyć sobie od podatku kwotę na dzieci i płaci dużo wyższy podatek. Chciałaby Pani za lata 2023-2024 rozliczać się na zasadach ogólnych.

Nie zmieniła Pani formy opodatkowania w CEIDG w 2023 r. – na skalę, ponieważ za 2022 r. biuro rozliczyło Panią na zasadach ogólnych mimo, że w 2022 – zmieniła Pani formę opodatkowania na podatek liniowy. Uznała Pani, że po pierwsze biuro rachunkowe czuwa nad Pani bezpieczeństwem, po drugie jest to sprawa oczywista, że skoro 2022 r. jest rozliczony na zasadach ogólnych to obligatoryjnie następny również. Za 2023 r. rozliczyła się Pani PIT-36, rozliczała się według skali przez cały 2023 r. oraz 2024 r. Składki ZUS i zaliczka na podatek - według skali. Dopiero po złożeniu PIT-36 za 2023 r. dostała Pani telefon z Urzędu Skarbowego, że nieprawidłowo się rozlicza i ma złożyć PIT-36L za 2023 r.

Za 2022 r. biuro rachunkowe, które Panią obsługuje złożyło PIT-36, natomiast w części formularza nie został zaznaczony kwadrat nr 60 lub 61, zatem w CEIDG w lutym 2022 r. zmieniła Pani formę opodatkowania ze skali na podatek liniowy, biuro rozliczyło Panią na zasadach ogólnych, wg skali, ale nie zaznaczyło kwadratu. Urząd Skarbowy rozliczył Panią za 2022 r. na skali, nie informował Panią o braku zaznaczonego kwadratu. Gdyby Pani dostała informację z Urzędu o błędnym PIT (brak kwadratu) to podejrzewa Pani, że sprawa szybciej by się wyjaśniła. Brak informacji z urzędu spowodował, że była Pani przekonana, że wszystko jest w porządku. Nie zmieniła Pani formy opodatkowania w 2023 r. w CEIDG – nadal jest tam opodatkowanie liniowe. Była Pani przekonana, że jeżeli za 2022 r. rozliczyła się na zasadach ogólnych to obligatoryjnie na zasadach ogólnych rozlicza się za kolejne lata. Niestety Pani biuro rachunkowe nie poinformowało o konieczności zmiany formy opodatkowania. Przez 2023 r. i 2024 r. składki do ZUS i podatek dochodowy płaciła jak „na skali”. Dopiero w maju 2024 r. zadzwonili z urzędu, że źle się Pani rozlicza. Nie złożyła Pani w 2024 r. zmiany w CEIDG ani w urzędzie skarbowym – była Pani przekonana, że rozlicza się na skali – tak Pani płaciła podatki i składki ZUS.

Ponadto pierwsza faktura w 2023 r. była wystawiona 18 stycznia 2023 r., natomiast pierwsza faktura w 2024 r. była – 16 stycznia 2024 r. Na zadane pytanie, w jakich datach wpłacała Pani zaliczki na podatek dochodowy z tytułu wprowadzonej działalności gospodarczej, odpowiedziała Pani: Za 2023 r. PIT-5: 21 kwietnia 2023 r., 2 czerwca 2023 r., 22 czerwca 2023 r., 22 lipca 2023 r., 24 sierpnia 2023 r., 11 października 2023 r., 24 października 2023 r., 29 listopada 2023 r., 4 stycznia 2024 r. Za 2024 r.: 27 sierpnia 2024 r. (PPL) [zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych opodatkowana liniowo - dopisek organu], od maja (po telefonie z Urzędu Skarbowego) płaciła Pani podatek liniowy – w sumie pierwszy był w sierpniu. Dowodem wpłacania zaliczek jest przelew z konta bankowego.

Od kwietnia lub maja księgowa musiała zmienić sposób rozliczenia ze skali na liniowy, ponieważ Urząd Skarbowy tak nakazał – żeby nie było kar. Nie składała Pani żadnego oświadczenia w Urzędzie Skarbowym, rozliczyła się pierwotnie za 2023 r. na formularzu PIT-36, po rozmowie z Naczelnikiem Urzędu Skarbowego złożyła Pani PIT-36L – taką wskazówkę Pani dostała w celu uniknięcia kary.

Pierwszy podatek w 2024 r. był za czerwiec zapłacony 25 lipca 2024 r. tylko nie był przelewem z konta, księgowa zapłaciła z nadwyżki VAT.

Pytanie

Czy może Pani za lata 2023-2024 rozliczyć dochody z prowadzonej działalności gospodarczej na zasadach ogólnych według skali podatkowej, tzn. zgodnie z art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

Uważa Pani, że Państwo Polskie powinno wspierać i pomagać swoim obywatelom. Nie można karać nikogo, a tym bardziej samotnej matki z trójką dzieci tylko za to, że nie została w systemie zmieniona forma opodatkowania. Podatek, który zapłaciła Pani w 2023 r. jak najbardziej powinien być do zwrotu, a 2024 r. rozliczany na zasadach ogólnych według skali podatkowej – według płatności zaliczek na podatek i płatności w ZUS. Nie można „łapać” obywateli na błędzie i czerpać z tego tytułu korzyści. Państwo jest dla obywatela.

Tak, powinna Pani mieć prawo rozliczyć lata 2023-2024 na zasadach ogólnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 9a ust. 1 wskazanej wyżej ustawy:

Dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego sporządzone na piśmie oświadczenie o zastosowaniu opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych określonego w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

W myśl art. 9a ust. 2 tej ustawy:

Podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego sporządzonego na piśmie oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego.

Jak stanowi zaś art. 9a ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnik może zawiadomić na piśmie o rezygnacji z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c lub złożyć oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 2.

Natomiast zgodnie z art. 9a ust. 2b tej ustawy:

Dokonany wybór sposobu opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że w kolejnych latach podatnik w terminie określonym w ust. 2 zawiadomi na piśmie właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania albo złoży w terminie i na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym sporządzone na piśmie oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Jak stanowi natomiast art. 9a ust. 2c cytowanej ustawy:

Oświadczenie oraz zawiadomienie, o których mowa w ust. 1-2b, podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów ustawy o CEIDG.

Z powyższych przepisów jednoznacznie wynika, że podstawową formą opodatkowania podatkiem dochodowym dochodów z działalności gospodarczej jest opodatkowanie według skali podatkowej. Wymieniona forma opodatkowania przysługuje z mocy ustawy i podatnik nie musi składać oświadczenia o jej wyborze.

Natomiast jeśli podatnik dokona wyboru szczególnej formy opodatkowania jaką jest opodatkowanie w sposób liniowy, to jak wynika z powyższych przepisów, ta forma opodatkowania dotyczy również lat następnych. Jeśli podatnik chciałby zrezygnować z tej formy opodatkowania i przejść ponownie na zasady ogólne to powinien złożyć stosowne oświadczenie w określonym w przepisach terminie.

W sytuacji, gdy podatnik chce zrezygnować z opodatkowania tzw. podatkiem liniowym to przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nakładają obowiązek złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego.

Ustawą z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1265) ustawodawca umożliwił przejście na skalę podatkową w 2022 r. podatnikom, którzy wybrali jako formę opodatkowania podatek liniowy lub ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Wyboru tego podatnicy dokonują po zakończeniu roku w zeznaniu rocznym PIT-36 albo PIT-36S.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy:

Podatnicy stosujący przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy opodatkowanie na zasadach określonych w art. 30c ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, mogą wybrać opodatkowanie dochodów osiągniętych w 2022 r. z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 27 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jeżeli zawiadomią o tym wyborze właściwego naczelnika urzędu skarbowego w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, złożonym w terminie określonym w tym przepisie.

W myśl ust. 4 cyt. artykułu:

Wybór, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy lat następnych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że na skutek uzyskanej informacji od księgowej w lutym 2022 r. zmieniła Pani formę opodatkowania prowadzonej działalności gospodarczej na opodatkowanie podatkiem liniowym i zmianę tą dokonała w CEIDG. Jednakże ostatecznie za 2022 r. biuro rachunkowe rozliczyło przychody/dochody z prowadzonej przez Panią działalności na zasadach ogólnych, według skali podatkowej, gdyż skorzystała Pani w tym przypadku z rozwiązań Polskiego Ładu. Było dla Pani oczywiste, że za 2023 r. i 2024 r. forma opodatkowania zostanie taka sama, tym bardziej, że zaliczki na podatek dochodowy odprowadzane do urzędu skarbowego były rozliczane na zasadach ogólnych, podobnie rozliczała Pani składki ZUS. Ponadto za 2023 r. złożyła Pani PIT-36.

Nie dokonała Pani zmiany formy opodatkowania poprzez aktualizację danych w CEIDG ani nie złożyła do właściwego naczelnika urzędu skarbowego oświadczenia o rezygnacji z opodatkowania podatkiem liniowym.

Na podstawie powyższych przepisów wyjaśniam, że opisana możliwość przejścia z opodatkowania z opodatkowania w formie liniowej na zasady ogólne w 2022 r. była szczególnym rozwiązaniem, a dokonany przez podatnika wybór nie dotyczy lat następnych. Dlatego też jeśli w 2023 r. i latach kolejnych chciała się Pani rozliczać w ramach prowadzonej działalności na zasadach ogólnych to należało w przewidzianym w przepisach terminie złożyć rezygnacje z opodatkowania w formie liniowej, a Pani tego – jak sama przyznała – nie dokonała.

Dodatkowo argumentuje Pani, że zmiana przez Panią formy opodatkowania została podparta rozliczeniami okresowymi (miesięcznymi), wskazującymi jednoznacznie, że wybraną formą opodatkowania są u Pani zasady ogólne.

Zatem wątpliwości Pani sprowadzają się również do ustalenia, czy przekazywane zaliczki na podatek dochodowy przelewem bankowym do urzędu skarbowego mogą być uznane za skuteczny wybór formy opodatkowania w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej.

Zaznaczam, że ustawodawca na podstawie regulacji zawartych w ustawie z 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 2320) dokonał zmiany wyrażenia „pisemnego” dla określenia formy złożonego oświadczenia na „sporządzonego na piśmie” oraz - analogicznie - zastąpił wyrażenie „w formie pisemnej” na sformułowanie „na piśmie”.

Podkreślam, że przepisy podatkowe nie określają urzędowego wzoru takiego oświadczenia ani innych wymogów co do jego formy, ma natomiast z niego jednoznacznie wynikać, jakiego wyboru dokonał podatnik. Dlatego też, w przypadku, gdy podatnik dokonał wpłaty pierwszej zaliczki w ustawowym terminie przewidzianym dla złożenia oświadczenia o wyborze formy opodatkowania i z opisu dokonanej wpłaty (np. tytułu przelewu) wynika, jakiego dokładnie rodzaju podatku dotyczy płatność, taki dowód wpłaty może zostać uznany za złożenie wskazanego oświadczenia.

Te same okoliczności mogą przesądzać o skuteczności złożenia oświadczenia o rezygnacji z danej formy opodatkowania o którym mowa w art. 9a ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w uzupełnieniach wniosku wskazała Pani, że:

•pierwszy przychód w 2023 r. uzyskała Pani 18 stycznia 2023 r., a pierwszą zaliczkę zapłaciła Pani w tym roku podatkowym 21 kwietnia 2023 r.;

•pierwszy przychód w 2024 r. uzyskała Pani 16 stycznia 2024 r., a pierwszy podatek za 2024 r. został zapłacony 25 lipca 2024 r.

Tym samym, dowody wpłaty podatku w 2023 r. oraz 2024 r. (przelewy płatności podatku z konta bankowego) – w opisanych przez Panią okolicznościach – nie mogą zostać uznane za skutecznie złożone oświadczenie o rezygnacji z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie zostały one bowiem dokonane w terminie określonym w art. 9a ust. 2 tej ustawy (tj. do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód w roku podatkowym).

Mając powyższe na względzie, Pani stanowisko zgodnie z którym:

ma Pani prawo rozliczyć lata 2023-2024 na zasadach ogólnych.

 uznaję za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nawiązując do zamieszczonej przez Panią we wniosku prośby o uwzględnienie w Pani przypadku okoliczności, że jest Pani samotną matką wychowującą trójkę dzieci a pomyłka nie była zamierzona, stanowiłoby naruszenie konstytucyjnej zasady równości wobec prawa, zgodnie z którą brak jest uzasadnienia dla odmiennego traktowania osób w zależności od tego, czy pomyłka lub niedopatrzenie było niezamierzone.

Zaznaczam, że postępowanie w sprawie uzyskania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego jest szczególnym rodzajem postępowania. Interpretacje indywidualne są bowiem wyłącznie formą wyrażenia stanowiska przez organ uprawniony do ich wydania, jak należy interpretować oraz stosować przepisy prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w okolicznościach faktycznych, w których znajduje się lub może się znaleźć osoba występująca o interpretację. Określona przepisami Ordynacji podatkowej instytucja indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest aktem stosowania prawa, lecz jego wykładni. Nie stanowi (i nie może stanowić) ona również porady prawnej, gdyż nie prowadzimy postępowania dowodowego oraz nie ustalamy dla danego stanu faktycznego wiążących konsekwencji prawnych. Wyrażamy jedynie swoje stanowisko co do rozumienia określonych norm prawa podatkowego na tle przedstawionego przez wnioskodawcę zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a,

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług,

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.