Przychody z udostępniania własnego wizerunku. - Interpretacja - null

ShutterStock

Przychody z udostępniania własnego wizerunku. - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Przychody z udostępniania własnego wizerunku.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 lipca 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 26 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy przychodów z udostępniania własnego wizerunku. Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 19 września 2024 r. (wpływ 19 września 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Zajmuje się Pani w Internecie udostępnianiem zdjęć i filmów twarzy, stóp (w bieliźnie - nagość zakryta). Sprzedaż odbywa się poprzez platformę internetową w formie miesięcznej subskrypcji w zamian za dostęp do zdjęć i filmów z Pani wizerunkiem. Niektóre udostępnienia są z twarzą lub różnymi częściami ciała. Całość przekazu jest oparta na pokazaniu Pani wizerunku. Wszystko udostępnia Pani na ...., stąd też obserwatorzy wiedzą o istnieniu tej strony internetowej.

W zamian za wykupienie subskrypcji, oprócz materiałów wizualnych oferuje Pani również czat. Na .... w opisie Pani profilu ma Pani podlinkowaną stronę (xxx) i to właśnie jest ta strona, z której pochodzą przychody: …….

Zgodnie z regulaminem, który Pani zaakceptowała, otrzymuje Pani przychody za upowszechnianie swojego wizerunku.

W piśmie z 19 września 2024 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, wskazała Pani, że posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz nie prowadzi działalności gospodarczej.

Aktualnie uzyskuje Pani dochody z tantiem za upublicznianie swojego wizerunku. Publikowane zdjęcia, według Pani, stanowią utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Jest Pani twórcą w rozumieniu powyższej ustawy. Aktualnie Pani studiuje i okazjonalnie publikuje swój wizerunek w Internecie osiągając z tego tytułu dochody. Przychody za udostępnianie swojego wizerunku w Internecie uzyskuje Pani od maja 2024 r.

Pani zdaniem, udostępnianie zdjęć swojego wizerunku nie jest sprzedażą i nie spełnia przesłanki działalności gospodarczej. W stosunku do Pani nie toczy się żadne postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa, ani kontrola celno-skarbowa.

Pytanie

Czy przychody osiągane za udostępnianie swojego wizerunku w Internecie należy rozliczać jako przychód z praw majątkowych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

Przychody z udostępnienia wizerunku kojarzą się z przychodami z praw autorskich. Zgodnie z art. 1 ust. 1 i ust. 2 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Przedmiotem prawa autorskiego jest zatem utwór. Nabycie praw autorskich przez twórcę następuje z mocy prawa wraz z tworzeniem utworu.

Jak wynika z pisma Resortu Kultury z 14 listopada 2002 r. Nr DP/WPA.024/409/02, wynagrodzenie za korzystanie z wizerunku nie jest wynagrodzeniem za korzystanie z praw autorskich lub za rozporządzanie nimi. Prawo do wizerunku jest kategorią odrębną od praw pokrewnych. Wynagrodzenie za korzystanie z wizerunku nie może być traktowane jako wynagrodzenie za korzystanie z artystycznego wykonania, ponieważ osoba, której wizerunek jest wykorzystywany, nie jest traktowana jako artysta wykonawca.

Rozpowszechnianie wizerunku wymaga jednak zezwolenia osoby na nim przedstawionej, co wynika z art. 81 ust. 1 cyt. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W przypadku braku wyraźnego zastrzeżenia zezwolenie nie jest wymagane, jeżeli osoba ta otrzymała umówioną zapłatę za pozowanie.

Zezwolenia nie wymaga jedynie rozpowszechnianie wizerunku:

·osoby powszechnie znanej, jeżeli wizerunek wykonano w związku z pełnieniem przez nią funkcji publicznych, w szczególności politycznych, społecznych, zawodowych;

·osoby stanowiącej jedynie szczegół całości, takiej jak: zgromadzenie, krajobraz, publiczna impreza.

W konsekwencji, przychody z tytułu udostępnienia wizerunku nie są przychodami z praw autorskich, chociaż jest to przychód związany z dysponowaniem dobrem osobistym.

Pani zdaniem, zarówno w ocenie fiskusa, jak i w ocenie sądów administracyjnych, przychód z udostępniania wizerunku stanowi szczególny przypadek przychodu z praw majątkowych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest to więc przychód z praw autorskich, ale przychód z praw majątkowych.

Jak czytamy w wyroku WSA w Gliwicach z 1 sierpnia 2012 r. sygn. akt I SA/GL 866/11, osoba fizyczna nie posiada praw autorskich do swojego własnego wyglądu, wizerunku, a wynagrodzenie za korzystanie z wizerunku nie jest wynagrodzeniem za korzystanie z praw autorskich lub za rozporządzanie nimi.

Prawa autorskie dotyczą utworu, a więc nie wizerunku danej osoby, lecz jego przedstawienia w określonej formie, będącej utworem w rozumieniu tego prawa. Wizerunek danej osoby staje się utworem, będącym przedmiotem prawa autorskiego, dopiero wówczas, gdy stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Prawo do wizerunku, a więc własnego wyglądu, nie jest również prawem pokrewnym w rozumieniu ustawy o prawie autorskim, skoro niewątpliwie nie stanowi artystycznego wykonania utworu lub dzieła sztuki ludowej.

Również w interpretacji MF z 22 listopada 2013 r. Nr DD3/033/242/KDJ/13/RD-121317/13 wskazano, że przychody z tytułu udostępnienia wizerunku w celu uzyskania przychodu z udziału w przygotowaniu materiałów reklamowych dla klienta, jak również noszenia ubioru sportowego z wyeksponowanym logo reklamowanej firmy, umieszczania na odzieży sportowej, sprzęcie sportowym oraz samochodzie nazwy reklamowanej firmy należy zakwalifikować do przychodów z praw majątkowych, o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl wspomnianego art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii, układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Należności z udostępniania wizerunku nie stanowią przychodów z praw autorskich. Są to jednak przychody z praw majątkowych w postaci rozporządzania dobrem osobistym, jakim jest wizerunek. W przypadku otrzymania wynagrodzenia z ww. tytułu mamy do czynienia z przychodem, określonym w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny na podstawie art. 14c § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zastrzec należy, że niniejsza interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem zapytania (tj. przychodów z udostępniania własnego wizerunku). Inne kwestie zawarte w opisie wniosku nie podlegały ocenie.

Odnosząc się do powołanej interpretacji oraz wyroku sądu wskazać należy, że rozstrzygnięcia tam zawarte, dotyczą indywidualnych spraw podatników i konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych, nie mają zatem mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Interpretację oparto na przepisach ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na  adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, który stanowi:

Interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.