Obowiązki płatnika w związku z udostępnianiem samochodu służbowego członkowi zarządu, będącemu rezydentem podatkowym Niemiec.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 sierpnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 2 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika w związku z udostępnianiem samochodu służbowego członkowi zarządu, będącemu rezydentem podatkowym Niemiec. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Są Państwo dostawcą (…) i partnerem dla (…). Swoją siedzibę mają Państwo w (…). Należą Państwo do grupy kapitałowej (…), działającej w branży produkującej (…). Jedynym Państwa udziałowcem jest A (dalej też jako Spółka matka, Spółka DE).

Spółka A zatrudnia pana X (dalej jako Pracownik lub członek zarządu), który został oddelegowany z Niemiec do Polski do Państwa na okres 3 lat (...). Oddelegowany członek zarządu jest rezydentem podatkowym Niemiec. W trakcie oddelegowania Pracownik nadal pozostaje zatrudniony w Spółce matce na podstawie umowy o prace. Podjęli Państwo również uchwałę o powołaniu Pracownika na członka Państwa zarządu.

Pracownik na Państwa rzecz wykonuje czynności zarządcze – jako dyrektor zarządzający ds. technicznych. Do obowiązków Pracownika należy wsparcie Państwa w bieżącej działalności, w szczególności w obszarze (…).

Z tytułu wykonywania obowiązków Dyrektora Zarządzającego, wynagrodzenie, wypłacane jest bezpośrednio przez podmiot zatrudniający (Spółkę matkę), bezpośrednio na konto Pracownika w Niemczech. Z tego tytułu następuje też rozliczenie wynagrodzenia pomiędzy spółkami na podstawie wystawionych faktur (rozliczenie pomiędzy Spółką DE a Państwem).

Z racji tego Państwo jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych zobowiązani są do comiesięcznego naliczenia zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych i dokonywania wpłat na rzecz organu podatkowego, zgodnie z zasadami naliczenia podatku odnoszących się do osób zagranicznych.

Do obowiązków Członka Zarządu należy prowadzenie Państwa spraw i interesów. Czynności te wymagają wyjazdów, w tym również poza miejsca wykonywania pracy. Są to również wyjazdy realizowane do Niemiec w związku z obowiązkami, które Pracownik jest zobowiązany wykonywać na rzecz A. Charakter pełnionych funkcji i wykonywanych czynności wymaga od Członka Zarządu stałej mobilności i stałej dyspozycyjności bez względu na porę dnia (również poza ustalonymi godzinami pracy). W związku z tym, w celu realizacji obowiązków służbowych (ułatwienia wykonywania dedykowanych obowiązków, które wymagają stałej gotowości i dyspozycyjności), Członkowi Zarządu powierzany jest samochód służbowy. Oddelegowany Pracownik obecnie korzysta z samochodu służbowego otrzymanego od A. Samochód służbowy użytkowany jest na podstawie umowy leasingu. W przyszłości planowane jest powierzenie samochodu służbowego bezpośrednio od Państwa.

W związku z udostępnieniem samochodu służbowego, Członek Zarządu zobowiązany jest do dbałości o powierzone mienie, w tym do dokonywania systematycznych przeglądów technicznych oraz parkowania samochodu w miejscu swojego zamieszkania (po zakończeniu wykonywania obowiązków służbowych).

W związku z oddelegowaniem są Państwo zobowiązani ponosić koszty za Pracownika związane z jego pobytem w Polsce. Ponoszą Państwo również koszty związane z użytkowaniem samochodu służbowego.

Członek Zarządu ma możliwość korzystania z samochodu służbowego również w celach prywatnych. Z racji użytkowania samochodu w celach prywatnych po stronie Członka Zarządu powstaje dodatkowy przychód podlegający opodatkowaniu. Uwzględniają Państwo przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń po stronie Członka Zarządu. Wartość tego przychodu ustalana jest na podstawie cen rynkowych z uwzględnieniem dni faktycznego użytkowania samochodu w celach prywatnych. Na potrzeby rozliczeń prowadzona jest odpowiednia ewidencja.

Powierzony Członkowi Zarządu samochód służbowy wykorzystywany jest m.in. w celu dojazdu z miejsca zamieszkania do Państwa siedziby lub innego miejsca wynikającego z aktualnie wykonywanych obowiązków służbowych. Z racji wykonywanych obowiązków zarówno na rzecz Państwa, jak i w pewnym zakresie na rzecz A, pracownik odbywa następujące trasy:

-z miejsca zamieszkania w Polsce do miejsca pracy w Polsce,

-z miejsca pracy w Polsce do miejsca zamieszkania w Polsce,

-z miejsca pracy w Polsce do miejsca zamieszkania w Niemczech,

-z miejsca pracy w Polsce do miejsca pracy w Niemczech,

-z miejsca zamieszkania w Niemczech do miejsca pracy w Niemczech,

-z miejsca pracy w Niemczech do miejsca zamieszkania w Niemczech,

-z miejsca zamieszkania w Niemczech do miejsca pracy w Polsce,

-z miejsca zamieszkania w Niemczech do miejsca zamieszkania w Polsce.

Należy wskazać, że udostępnienie samochodu służbowego umożliwia szybkie i sprawne przemieszczanie się przez Członka Zarządu pomiędzy różnymi lokalizacjami, w których będzie on wykonywał obowiązki służbowe. Posiadanie przez Członka Zarządu samochodu służbowego zapewnia jego stałą mobilność oraz oszczędność czasową. Mobilność Członka Zarządu jest zatem uzasadniona Państwa interesem i prowadzeniem czynności na Państwa rzecz.

Pytanie

Czy przejazdy według wskazanych powyżej tras samochodem służbowym przekazanym obecnie od Spółki Matki, jak i w przyszłości od Państwa, będą obecnie i w przyszłości, stanowiły dla Członka Zarządu przychód z nieodpłatnych świadczeń, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako ustawa PIT) i czy w związku z tym jako płatnik powinni Państwo naliczyć, pobrać i wpłacić zaliczki na podatek dochodowy od tych świadczeń?

Państwa stanowisko w sprawie

W Państwa ocenie, zgodnie z zapisami art. 9 ust. 1 ustawy PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy.

Katalog źródeł przychodów, które podlegają opodatkowaniu podatkiem PIT zawiera art. 10 ust. 1 ustawy PIT. Zapis art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy, wskazuje, że źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Katalog przychodów, które należy zaliczyć do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, zawarty został w art. 13 ustawy o PIT. Zgodnie z art. 13 pkt 7 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się m.in. przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

W odniesieniu do zapisów art. 41 ust. 4 ustawy o PIT, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej) są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1 oraz 11b-13, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21.

Należy tu wskazać, że przepis art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT odnosi się do przychodów uzyskanych na terytorium Polski przez nierezydentów m.in. z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu. Należy również zaznaczyć, że obowiązujące przepisy ustawy o PIT nie nakładają obowiązku samodzielnego obliczenia i poboru podatku od wynagrodzenia otrzymanego przez członka zarządu. W związku z tym pełnią Państwo rolę płatnika podatku.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art 30ca, art. 30da i art. 30f są również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 11 ust. 2a ww. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1)jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców;

2)jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu;

3)jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;

4)w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Ustawa PIT nie definiuje pojęcia „nieodpłatne świadczenie”. Definicję tego pojęcia wypracowało orzecznictwo, m.in. Naczelny Sad Administracyjny w uchwałach z dnia 18 listopada 2002 r., (sygn. akt: FPS 9/02) oraz z dnia 16 października 2006 r., (sygn. akt: II FPS 1/06), wyjaśnił jak należy rozumieć pojęcie „nieodpłatne świadczenie” na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (w innym stanie faktycznym). Naczelny Sad Administracyjny wskazał, że pojęcie to ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym, ponieważ obejmuje wszelkie zjawiska o charakterze gospodarczym i zdarzenia prawne, których konsekwencją jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne oraz gospodarcze w działalności osób prawnych, których następstwem jest nieodpłatne, czyli niezwiązane z kosztami lub inną formą świadczenia przysporzenie majątku tej osobie, mające wyraźny finansowy wymiar.

Pojęcie „nieodpłatnych świadczeń” było także przedmiotem analizy Trybunału Konstytucyjnego. W wyroku z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13 wskazał, jakie kryteria statuują nieodpłatne świadczenie jako przychód pracownika z tytułu stosunku pracy. Trybunał Konstytucyjny definiując pojęcie „innych nieodpłatnych świadczeń” jako przychodu, w rozumieniu art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazał, że za przychód pracownika mogą być uznane takie świadczenia, które:

-po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),

-po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,

-po trzecie, korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

Należy wskazać, że wyrok Trybunału Konstytucyjnego dotyczy co prawda świadczeń uzyskiwanych przez pracowników, jednak zawiera wskazówki interpretacyjne, jak należy rozumieć pojęcie nieodpłatnego świadczenia. Wskazówki te pozostają aktualne także w stosunku do osób będących członkami zarządu.

Jak wskazano powyżej, jedną z przesłanek, które warunkują powstanie przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia jest zaistnienie korzyści finansowej po stronie podmiotu otrzymującego świadczenie. Może ona wystąpić w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który beneficjent świadczenia musiałby tak czy inaczej sam ponieść. O powstaniu przychodu decyduje też okoliczność w czyim interesie świadczenie zostało poniesione.

Korzystanie przez Członka Zarządu z samochodu służbowego w zakresie realizowania dojazdów z miejsca zamieszkania do pracy, zarówno tych realizowanych na terytorium Polski, jak i tych z Niemiec, służą przede wszystkim Państwa interesom. Członek Zarządu jest zobowiązany do wykonywania swoich obowiązków w sposób prawidłowy. W związku z faktem, że wymaga to ścisłej współpracy z innymi osobami oraz wykonywania obowiązków na rzecz obu Spółek jak i mobilności w tym zakresie, wskazane jest dysponowanie samochodem, który pomoże zrealizować te cele.

Co jest również istotne, dojazdy realizowane z Polski do miejsca pracy w Niemczech nie są związane z pracą wykonywaną na Państwa rzecz, w związku z tym dojazdy te nie powinny być brane pod uwagę w zakresie ustalenia nieodpłatnego świadczenia podlegającego pod opodatkowanie podatkiem w Polsce. Jak zostało wskazane w stanie faktycznym, Członek Zarządu nie jest polskim rezydentem podatkowym, w związku z tym w Polsce podlega pod ograniczony obowiązek opodatkowania dochodów.

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, należy zwrócić uwagę, że korzystanie z udostępnionego samochodu przez Członka Zarządu wynika z należytego wypełniania powierzonych obowiązków służbowych. Istota pełnionych funkcji przez Członka Zarządu wymaga stałej dyspozycyjności. Parkowanie samochodów w miejscu zamieszkania stanowi gwarancję stałej gotowości i mobilności w wypełnianiu obowiązków służbowych. Samochód służbowy jest zatem narzędziem pracy, które ma ułatwiać realizację powierzonych zadań. Należy zatem uznać, że pozostawiony do dyspozycji Członka Zarządu samochód umożliwia efektywne wywiązywanie się z powierzonych zadań i ma na celu ułatwienie wykonywania zadań służbowych, wymagających stałej mobilności oraz przemieszczania się miedzy lokalizacjami.

Powyższe stanowisko znajduje również potwierdzenie w wydawanych w ostatnim okresie indywidualnych interpretacjach podatkowych, np. w interpretacji indywidualnej z 2 września 2022 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.487.2022.1.GG, interpretacji indywidualnej z 2 października 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.594.2020.1.GG, czy też w interpretacji indywidualnej z 4 grudnia 2017 r., nr 0116-KDIT2-1.4011.216.2017.3.MST.

Należy zatem uznać, że Członek Zarządu, w związku z wykonywanymi obowiązkami, korzystając z samochodu udostępnionego przez Spółkę Matkę w celach służbowych, w tym w celu dojazdu z miejsc zamieszkania do miejsc wykonywania obowiązków służbowych oraz z powrotem, nie uzyskuje i nie będzie uzyskiwał przychodu z nieodpłatnych świadczeń, podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy PIT w zw. z art. 13 pkt 7 ani pkt 9 ustawy PIT (zarówno z tytułu użytkowania samochodu służbowego, jak i wszelkich wydatków eksploatacyjnych związanych z jego użytkowaniem – takich jak m.in. koszty napraw, przeglądów czy też paliwa).

Podobne rozstrzygnięcie będzie miało miejsce w sytuacji, kiedy samochód służbowy będzie przekazany do użytkowania Członkowi Zarządu bezpośrednio od Państwa. Zasady użytkowania samochodu jak i zakres obowiązków wykonywanych przez Członka Zarządu będzie tu taki sam. Nie będzie miało tu zatem znaczenia, która Spółka będzie udostępniała samochód na rzecz Członka Zarządu.

Mając na uwadze powyższe, jak również przytoczone stanowisko organów podatkowych w przytoczonych interpretacjach, zasadnym jest uznanie, że przejazdy Członka Zarządu z miejsca zamieszkania do miejsca pracy i odwrotnie realizowane z tytułu obowiązków wykonywanych na rzecz Państwa, jak i te realizowane na rzecz Spółki Matki oraz wykonywane pomiędzy dwoma miejscami zamieszkania, nie spowodują powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem PIT. W związku z tym, po Państwa stronie nie występują w tym zakresie żadne obowiązki związane z pełnieniem funkcji płatnika.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

W myśl natomiast art. 3 ust. 2b pkt 2 ww. ustawy:

Na podstawie art. 10 ust 1 pkt 2 ww. ustawy:

Zgodnie natomiast z art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy zatem wskazać, że na gruncie polskich przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych zasadą jest, że przychody otrzymywane przez osoby należące do składu zarządów są uznawane za przychody z działalności wykonywanej osobiście. Stosownie zatem do zapisów art. 3 ust. 2a w zw. z art. 3 ust. 2b pkt 2 ww. ustawy, przychody z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu w polskiej spółce przez nierezydenta, podlegają opodatkowaniu w Polsce.

Jednakże stosownie do art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ponieważ Członek Zarządu jest rezydentem podatkowym Niemiec w sprawie zastosowanie znajdą przepisy umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12 poz. 90).

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. umowy:

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że zgodnie z ww. artykułem, Polsce przysługuje prawo do opodatkowania przedmiotowego wynagrodzenia wypłacanego rezydentowi podatkowemu Niemiec – zgodnie z przepisami polskiej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zasady opodatkowania w Polsce przychodów uzyskanych przez nierezydentów zostały uregulowane w art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W analizowanym przypadku zastosowanie znajdzie art. 29 ust. 1 pkt 1 tejże ustawy, zgodnie z którym:

Przechodząc do obowiązków płatnika, należy natomiast wskazać, że stosownie do art. 41 ust. 4 ww. ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że do obowiązków Członka Zarządu należy prowadzenie Państwa spraw i interesów. Czynności te wymagają wyjazdów, w tym również poza miejsca wykonywania pracy. Są to również wyjazdy realizowane do Niemiec w związku z obowiązkami, które jest on zobowiązany wykonywać na rzecz Spółki matki. Charakter pełnionych funkcji i wykonywanych czynności wymaga od Członka Zarządu stałej mobilności i stałej dyspozycyjności bez względu na porę dnia (również poza ustalonymi godzinami pracy). W związku z tym, w celu realizacji obowiązków służbowych (ułatwienia wykonywania dedykowanych obowiązków, które wymagają stałej gotowości i dyspozycyjności), Członkowi Zarządu powierzany jest samochód służbowy.

Powierzony Członkowi Zarządu samochód służbowy wykorzystywany jest m.in. w celu dojazdu z miejsca zamieszkania do Państwa siedziby lub innego miejsca wynikającego z aktualnie wykonywanych obowiązków służbowych. Z racji wykonywanych obowiązków Członek Zarządu odbywa następujące trasy:

-z miejsca zamieszkania w Polsce do miejsca pracy w Polsce,

-z miejsca pracy w Polsce do miejsca zamieszkania w Polsce,

-z miejsca pracy w Polsce do miejsca zamieszkania w Niemczech,

-z miejsca pracy w Polsce do miejsca pracy w Niemczech,

-z miejsca zamieszkania w Niemczech do miejsca pracy w Niemczech,

-z miejsca pracy w Niemczech do miejsca zamieszkania w Niemczech,

-z miejsca zamieszkania w Niemczech do miejsca pracy w Polsce,

-z miejsca zamieszkania w Niemczech do miejsca zamieszkania w Polsce.

W związku z udostępnieniem samochodu służbowego, Członek Zarządu zobowiązany jest do dbałości o powierzone mienie, w tym do dokonywania systematycznych przeglądów technicznych oraz parkowania samochodu w miejscu swojego zamieszkania (po zakończeniu wykonywania obowiązków służbowych). Wskazują Państwo, że udostępnienie samochodu służbowego umożliwia szybkie i sprawne przemieszczanie się przez Członka Zarządu pomiędzy różnymi lokalizacjami, w których będzie on wykonywał obowiązki służbowe. Posiadanie przez Członka Zarządu samochodu służbowego zapewnia jego stałą mobilność oraz oszczędność czasową. Mobilność Członka Zarządu jest zatem uzasadniona Państwa interesem i prowadzeniem czynności na Państwa rzecz.

Dodatkowo wskazali Państwo, że Członek Zarządu ma możliwość korzystania z samochodu służbowego również w celach prywatnych. Jednakże z racji użytkowania samochodu w celach prywatnych po stronie Członka Zarządu uwzględniają Państwo przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń podlegający opodatkowaniu. Wartość tego przychodu ustalana jest na podstawie cen rynkowych z uwzględnieniem dni faktycznego użytkowania samochodu w celach prywatnych. Na potrzeby rozliczeń prowadzona jest odpowiednia ewidencja. Kwestia ta nie jest przedmiotem niniejszej interpretacji.

W związku z oddelegowaniem są Państwo zobowiązani ponosić koszty związane z pobytem Członka Zarządu w Polsce. Ponoszą Państwo również koszty związane z użytkowaniem samochodu służbowego.

W świetle powyższego powzięli Państwo wątpliwość czy przejazdy wg wskazanych tras samochodem służbowym przekazanym do dyspozycji Członkowi Zarządu będą stanowiły dla niego przychód z nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, i czy w związku z tym, jako płatnik, powinni Państwo naliczyć, pobrać i wpłacić zaliczkę na podatek dochodowy.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Z kolei zgodnie z art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Kwestia rozumienia pojęcia „nieodpłatnych świadczeń” – w aspekcie świadczeń pracowniczych była przedmiotem analizy Trybunału Konstytucyjnego, który w wyroku z 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13 dokonał ustalenia, jakie kryteria statuują nieodpłatne świadczenie do zakwalifikowania go jako przychodu pracownika z tytułu stosunku pracy.

Trybunał Konstytucyjny definiując pojęcie „innych nieodpłatnych świadczeń” jako przychodu, w rozumieniu art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazał, że za przychód pracownika mogą być uznane takie świadczenia, które:

-po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),

-po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy)

-i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,

-po trzecie, korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

Wskazać należy, że nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika ze stosunku pracy – gdy świadczenie to powoduje wystąpienie po stronie pracownika przysporzenia: w postaci nabycia wymiernej korzyści majątkowej lub w postaci również wymiernego zaoszczędzenia wydatku. Nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika, gdy zostało spełnione za zgodą pracownika, tj. gdy pracownik skorzystał z niego w pełni dobrowolnie. Przychód pracownika będzie obejmował nieodpłatne świadczenie, gdy świadczenie to zostanie spełnione w interesie pracownika (a nie w interesie pracodawcy) i przyniesie pracownikowi korzyść w postaci powiększenia jego aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść. Nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika, gdy korzyść jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi, tj. nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów. W sytuacji, gdy nieodpłatne świadczenie nie powoduje przysporzenia w postaci nabycia wymiernej korzyści majątkowej, czy to w postaci również wymiernego zaoszczędzenia wydatku, to wówczas nie można mówić o przychodzie z tytułu nieodpłatnego świadczenia.

Wyrok Trybunału Konstytucyjnego dotyczy wprawdzie świadczeń uzyskiwanych przez pracowników, jednak zawiera wskazówki interpretacyjne, jak należy rozumieć nieodpłatne świadczenia i przywołane ustalenia pozostają aktualne również do osób będących członkami zarządu.

Jak wynika z przedstawionych informacji, używanie samochodu służbowego na wskazanych we wniosku trasach służyć będzie Członkowi Zarządu w celach związanych z wykonywaniem powierzonych mu obowiązków (wykonywaniem zadań służbowych). W przedmiotowej sprawie nie otrzyma on zatem żadnej korzyści majątkowej Państwa kosztem. Korzystanie bowiem z samochodu służbowego przez Członka Zarządu, wobec którego ze względu na specyfikę wykonywanych zadań, oczekuje się stałej gotowości, dyspozycyjności i mobilności, nie może zostać uznane za nieodpłatne świadczenie.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że powierzenie Członkowi Zarządu samochodu służbowego dla celów należytego wywiązania się z obowiązków służbowych, w tym w celu dojazdu z miejsca zamieszkania do miejsca wykonywania obowiązków służbowych i z powrotem, nie spowoduje powstania po stronie Członka Zarządu przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, nie mają Państwo oraz nie będą mieć w przyszłości z tego tytułu obowiązku ustalenia przychodu po stronie Członka Zarządu oraz obliczenia, pobrania i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego, zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych informuję, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz

-zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).