Ustalenie formy opodatkowania z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Interpretacja indywidualna

  - stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych - jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 września 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia formy opodatkowania z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 10 października 2024 r. (wpływ). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W 2023 roku, wskutek wprowadzenia ustawy z (...) 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Polski Ład 2.0), korzystając z wprowadzonych przez ustawodawcę możliwości oraz na zasadach tam opisanych, dokonał Pan ze skutkiem na rok 2022, zmiany formy opodatkowania z dotychczasowej, tj. podatku liniowego (PIT-36L), na zasady ogólne, według skali podatkowej (PIT-36). Ponadto, w związku z zawarciem w roku 2021 małżeństwa, dokonuje Pan rozliczenia podatkowego wraz z małżonką. Decydującym dla skuteczności dokonania takiej zmiany było wypełnienie w roku 2023 przez Pana odpowiedniej deklaracji rocznej. Złożenie deklaracji PIT-36 za rok 2022 stanowiło wyłącznie potwierdzenie, że aktualnym pozostaje sposób opodatkowania na zasadach ogólnych, według skali podatkowej. W konsekwencji zmiany formy opodatkowania, począwszy od roku 2023 składał Pan organowi miesięczne zeznania podatkowe w formie zaliczek na podatek rozliczany według skali podatkowej (PIT-36). Po dokonaniu wyżej opisanej zmiany, nigdy nie złożył Pan przed organem oświadczenia o wyborze innej formy opodatkowania, niż opodatkowanie na zasadach ogólnych. Zauważyć należy jedynie, że dla skuteczności dokonania wyboru formy opodatkowania, wystarczającym jest złożenie przez podatnika odpowiedniego oświadczenia woli w tytule przelewu podatkowego (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 22 lutego 2024 r. w sprawie o sygn. akt II FSK 710/21), co również uczynił Pan, wpłacając zaliczki na podatek rozliczany na zasadach ogólnych, z wykorzystaniem odpowiednich formularzy z oznaczeniem PIT-36. Przyjęta forma opodatkowania, rozliczanie podatku wspólnie z małżonką (która jest niedopuszczalna w przypadku podatników opodatkowanych podatkiem liniowym), jak i wysokość wpłacanych przez Pana zaliczek nie były dotychczas podważane przez urząd skarbowy. Wręcz przeciwnie, uzyskał Pan od urzędu skarbowego potwierdzenie prawidłowości dokonanych rozliczeń, wyrażone poprzez skierowanie do Pana upomnienia z (...) 2024 r. (znak sprawy: (...)) (dalej jako: „Upomnienie 1”), w którym to organ zobowiązał Pana wraz z małżonką, do uregulowania należności za rok 2023, w łącznej kwocie (...) zł (słownie: (...)), na którą składają się: kwota podatku (PIT-36) w wysokości (...) zł powiększona o kwotę odsetek za zwłokę w wysokości (...) zł oraz koszty upomnienia w wysokości (...) zł. Należność oczywiście uregulował Pan w zakreślonym przez organ terminie. Powyższe dodatkowo utwierdziło Pana w przekonaniu, że również w ocenie urzędu skarbowego forma opodatkowania na zasadach ogólnych, według skali podatkowej nie pozostawia wątpliwości. Wbrew jednak powyższemu, kolejnym upomnieniem z (...) lipca 2024 r. (znak sprawy: (...)) urząd ponownie zobowiązał Pana do zapłaty nieuregulowanych należności za ten sam okres, tj. za rok 2023, tym razem w łącznej kwocie (...) zł (słownie: (...)), na którą składają się podatek (PIT-36L) w wysokości (...) zł wraz z odsetkami za zwłokę w wysokości (...) zł oraz koszty upomnienia w kwocie (...) zł. W Pana ocenie niedopuszczalne jest, by urząd skarbowy zmieniał stanowisko w sprawie, w której uprzednio dokonał konkretnych ustaleń stanu faktycznego i wyraził je w formie Upomnienia 1, a następnie narzucił Panu, w trakcie trwania roku kalendarzowego, ponowną zmianę formy opodatkowania na podatek liniowy (PIT-36L), bowiem ustalenia te mają bezpośredni, negatywny wpływ na Pana sytuacje i powodują niepewność co do Pana dalszej sytuacji finansowej. Podstawy takiego działania są niezrozumiałe i nieuzasadnione i jako takie, tj. nielicujące z zasadą pogłębiania zaufania do organu i praworządności, powinny zostać udaremnione. Pogląd ten znajduje odzwierciedlenie w aktualnym orzecznictwie sądów administracyjnych. Tytułem przykładu przytoczyć można choćby stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego, wyrażone w wyroku z 12 stycznia 2024 roku w sprawie o sygn. akt III FSK 593/23 zgodnie z którym „zasada zaufania stanowi przeszkodę dla obciążenia jednostki konsekwencjami wadliwych działań organów administracji publicznej”. Przyjmując nawet, że urząd skarbowy wskutek kolejnych czynności wykrył swoje wcześniejsze omyłki, to takie uchybienia organu prowadzącego postępowanie nie mogą wywoływać ujemnych następstw dla podatnika, jeżeli działał on w dobrej wierze i zaufaniu do otrzymanej decyzji (vide wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 28 listopada 2023 roku w sprawie o sygn. akt I FSK 1493/19). W przedmiotowej sprawie nie sposób przypisać Panu złej wiary. Dokonywał Pan rozliczeń w sposób konsekwentny, rzetelny i terminowy oraz kierując się swoją najlepszą wiedzą. Dopiero wskutek kontaktu z pracownikiem urzędu skarbowego, w celu uniknięcia ewentualnych, dalszych represji wobec Pana, w związku z istniejącymi, wewnętrznymi rozbieżnościami w stanowisku urzędu co do prawidłowości dokonanych przez Pana rozliczeń, złożył Pan korektę deklaracji podatku za rok 2023 na formularzu PIT-36L, a także w związku z otrzymanym upomnieniem z 1 lipca 2024 roku, z daleko posuniętej ostrożności, uiścił Pan należność w żądanej przez urząd skarbowy wysokości, niniejszym zastrzegając jej zwrot, w przypadku podzielenia przez organ Pana stanowiska. Pragnie Pan podkreślić, że nie istnieją żadne przesłanki przemawiające za uznaniem, że w roku 2023 doszło do powstania po Pana stronie niedopłaty w podatku w kwocie (...) zł spowodowanej wpłacanymi przez Pana zaliczkami w błędnej wysokości, a także, że pozostaje płatnikiem podatku liniowego (PIT-36L). Jak usiłował Pan wykazać powyżej, zgodnie z przyjętą przez Pana formą opodatkowania, aktualną również na dzień sporządzenia niniejszego wniosku, jest rozliczenie na zasadach ogólnych, według skali podatkowej (PIT-36).

Uzupełnienie okoliczności faktycznych sprawy:

Na pytanie, czy zawiadomił Pan na piśmie Naczelnika Urzędu Skarbowego o rezygnacji z opodatkowania w formie podatku linowego odpowiedział Pan, że tak jak wyjaśniał Pan w piśmie głównym, nie zawiadamiał Pan Naczelnika Urzędu Skarbowego, gdyż był Pan przekonany, że wybranie formy opodatkowania według skali w 2022 r. po wprowadzeniu Nowego Ładu 2.0 i złożenie na koniec roku PIT-36 automatycznie spowodowało, że kolejne lata będzie Pan rozliczał się wg skali i takie też składał Pan wnioski w 2023 r. i w 2024 r. przy wpłacaniu zaliczek na poczet PIT-36.

Pierwsze przychody z działalności w 2023 r. uzyskał Pan (...) stycznia 2023 r. (tego dnia wystawił Pan pierwszą fakturę w 2023 r.).

Pierwsze przychody z działalności w 2024 r. uzyskał Pan (...) stycznia 2024 r. (tego dnia wystawił Pan pierwszą fakturę w 2024 r.)

Jak wyjaśnił Pan w piśmie ogólnym uważa Pan, że powinien Pan rozliczać się w skali wraz z Pana małżonką i pierwszą składkę (zaliczkę) PIT-36 zapłacił Pan po przekroczeniu kwot wolnych od podatku w 2023 r., wypadło to na (...) czerwca, a w 2024 r. wypadło to (...) maja 2024 r. Jak widać na załączonym przez Pana wyciągu przez cały okres 2023 i 2024 rozliczał się Pan na zasadach ogólnych.

Przesyła Pan wyciąg bankowy z terminami i kwotami zaliczek na poczet PIT-36.

Pragnie Pan dodać jeszcze, że jak przedstawia Pan w dokumentacji nigdy nie było Pana złej woli, aby wprowadzać urząd skarbowy w błąd. Jednakże w świetle powyższych informacji i wcześniej składanego pisma pragnie Pan wykazać, że przyjęta przez Pana forma rozliczeniowa podatku według skali jest prawidłowa. W danej sytuacji i po zawarciu małżeństwa nigdy świadomie nie wybrałby Pan rozliczenia podatkowego liniowego, gdyż byłoby ono najmniej korzystne dla Pana rodziny.

Pytanie

Czy w przestawionym stanie faktycznym przychody z prowadzonej w latach 2023 i 2024 działalności gospodarczej mogą być opodatkowane w formie skali podatkowej?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, przychody z prowadzonej w latach 2023 i 2024 działalności gospodarczej powinny być opodatkowane w formie skali podatkowej. Niedopuszczalne bowiem jest, by urząd skarbowy zmieniał stanowisko w sprawie, w której uprzednio dokonał konkretnych ustaleń stanu faktycznego i wyraził je w formie upomnienia i przyjmowania rocznych rozliczeń PIT-36, a następnie narzucił Panu, w trakcie trwania roku kalendarzowego, ponowną zmianę formy opodatkowania na podatek liniowy (PIT-36L). Jak usiłował Pan wykazać w opisie stanu faktycznego przyjętą przez Pana formą opodatkowania jest prawidłowa, czyli rozliczenie na zasadach ogólnych, według skali podatkowej (PIT-36).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9a ust. 1 ww. ustawy:

Dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego sporządzone na piśmie oświadczenie o zastosowaniu opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych określonego w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Stosownie do art. 9a ust. 2 tej ustawy:

Podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego sporządzonego na piśmie oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego.

Jak stanowi zaś art. 9a ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnik może zawiadomić na piśmie o rezygnacji z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c lub złożyć oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 2.

 Natomiast zgodnie z art. 9a ust. 2b ww. ustawy:

Dokonany wybór sposobu opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że w kolejnych latach podatnik w terminie określonym w ust. 2 zawiadomi na piśmie właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania albo złoży w terminie i na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym sporządzone na piśmie oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Z powyższych przepisów jednoznacznie wynika, że podstawową formą opodatkowania podatkiem dochodowym dochodów z działalności gospodarczej jest opodatkowanie według skali podatkowej. Wymieniona forma opodatkowania przysługuje z mocy ustawy i podatnik nie musi składać oświadczenia o jej wyborze.

Natomiast jeśli podatnik dokona wyboru szczególnej formy opodatkowania jaką jest opodatkowanie w sposób liniowy, to jak wynika z powyższych przepisów, ta forma opodatkowania dotyczy również lat następnych. Jeśli podatnik chciałby zrezygnować z tej formy opodatkowania i przejść ponownie na zasady ogólne to powinien złożyć stosowne oświadczenie w określonym w przepisach terminie.

W sytuacji, gdy podatnik chce zrezygnować z opodatkowania tzw. podatkiem liniowym to przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nakładają obowiązek złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego.

Ustawą z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1265) ustawodawca umożliwił przejście na skalę podatkową w 2022 r. podatnikom, którzy wybrali jako formę opodatkowania podatek liniowy lub ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Wyboru tego podatnicy dokonują po zakończeniu roku w zeznaniu rocznym PIT-36 albo PIT-36S.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy:

Podatnicy stosujący przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy opodatkowanie na zasadach określonych w art. 30c ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, mogą wybrać opodatkowanie dochodów osiągniętych w 2022 r. z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 27 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jeżeli zawiadomią o tym wyborze właściwego naczelnika urzędu skarbowego w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, złożonym w terminie określonym w tym przepisie.

W myśl ust. 4 cyt. artykułu:

Wybór, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy lat następnych.

W opisie sprawy wskazał Pan wprost, że w związku z wprowadzoną możliwością przez Polski Ład 2.0. zmiany formy opodatkowania wstecz, w styczniu 2023 r. zdecydował się Pan na zmianę formy z podatku liniowego na zasady ogólne. Przez cały 2023 r. oraz część 2024 r. rozliczał się Pan i płacił podatki również na zasadach ogólnych. Był Pan przekonany, że zmiana, którą Pan dokonał (wybór zasad ogólnych w ramach regulacji Polskiego Ładu) przechodzi automatycznie na lata kolejne.

Na podstawie powyższych przepisów wyjaśniam, że opisana możliwość przejścia z opodatkowania z opodatkowania w formie liniowej na zasady ogólne w 2022 r. była szczególnym rozwiązaniem, a dokonany przez podatnika wybór nie dotyczy lat następnych. Dlatego też jeśli w 2023 r. i latach kolejnych chciał się Pan rozliczać w ramach prowadzonej działalności na zasadach ogólnych to należało w przewidzianym w przepisach terminie złożyć rezygnacje z opodatkowania w formie liniowej, a Pan tego – jak sam przyznał – nie dokonał.

Dodatkowo argumentuje Pan, że zmiana przez Pana formy opodatkowania została podparta rozliczeniami okresowymi (miesięcznymi), wskazującymi jednoznacznie, że wybraną formą opodatkowania są u Pana zasady ogólne.

Zatem wątpliwości Pana sprowadzają się również do ustalenia, czy prawidłowo opisany przelew bankowy do urzędu skarbowego może być uznany za skuteczny wybór formy opodatkowania w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.

Zaznaczam, że ustawodawca na podstawie regulacji zawartych w ustawie z 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 2320) dokonał zmiany wyrażenia „pisemnego” dla określenia formy złożonego oświadczenia na „sporządzonego na piśmie” oraz - analogicznie - zastąpił wyrażenie „w formie pisemnej” na sformułowanie „na piśmie”.

Podkreślam, że przepisy podatkowe nie określają urzędowego wzoru takiego oświadczenia ani innych wymogów co do jego formy, ma natomiast z niego jednoznacznie wynikać, jakiego wyboru dokonał podatnik. Dlatego też, w przypadku, gdy podatnik dokonał wpłaty pierwszej zaliczki w ustawowym terminie przewidzianym dla złożenia oświadczenia o wyborze formy opodatkowania i z opisu dokonanej wpłaty (np. tytułu przelewu) wynika, jakiego dokładnie rodzaju podatku dotyczy płatność, taki dowód wpłaty może zostać uznany za złożenie wskazanego oświadczenia.

Te same okoliczności mogą przesądzać o skuteczności złożenia oświadczenia o rezygnacji z danej formy opodatkowania o którym mowa w art. 9a ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast Pan w uzupełnieniu wniosku wprost wskazał, że:

·pierwszy przychód w 2023 r. uzyskał Pan (...) stycznia 2023 r., a pierwszą zaliczkę (po uwzględnieniu kwoty wolnej oraz rozliczenia wspólnie z małżonką) zapłacił Pan w tym roku podatkowym (...) czerwca 2023 r.;

·pierwszy przychód w 2024 r. uzyskał Pan (...) stycznia 2024 r., a pierwszą zaliczkę (po uwzględnieniu kwoty wolnej oraz rozliczenia wspólnie z małżonką) zapłacił Pan w tym roku podatkowym (...) maja 2024 r.

Tym samym, dowody wpłaty podatku w 2023 r. oraz 2024 r. (dyspozycje przelewu płatności podatku) - w opisanych przez Pana okolicznościach – nie mogą zostać uznane za skutecznie złożone oświadczenie o rezygnacji z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie zostały one bowiem dokonane w terminie określonym w art. 9a ust. 2 tej ustawy (tj. do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód w roku podatkowym).

Mając powyższe na względzie, Pana stanowisko zgodnie z którym:

przychody z prowadzonej w latach 2023 i 2024 działalności gospodarczej powinny być opodatkowane w formie skali podatkowej

 uznaję za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo zaznaczam, że:

·przedstawiany przez Pana zakres żądania (zadane pytanie) zakreśla granice w jakich możemy wydać interpretację indywidualną. Przedmiotowe rozstrzygnięcie dotyczy więc tylko wyznaczonego przez Pana przedmiotu wniosku - zakresu Pana pytania,

·postępowanie w sprawie uzyskania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego jest szczególnym rodzajem postępowania. Interpretacje indywidualne są wyłącznie formą wyrażenia stanowiska przez organ uprawniony do ich wydania, jak należy interpretować oraz stosować przepisy prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w okolicznościach faktycznych, w których znajduje się lub może się znaleźć osoba występująca o interpretację. Określona przepisami Ordynacji podatkowej instytucja indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest aktem stosowania prawa, lecz jego wykładni. Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Nie prowadzimy również postępowania dowodowego, dlatego też dołączone do wniosku załączniki nie były analizowane.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a,

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług,

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935, dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).