Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 lipca 2024 r. wpłynął Pana wniosek sygnowany datą 24 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 25 września 2024 r. (wpływ 30 września 2024 r.) oraz pismem z 14 października 2024 r. (wpływ 15 października 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych

I. Dane Wnioskodawcy

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą (dalej: „Wnioskodawca”). Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej dnia 1 października 2017 r.

Tutejszy Organ w przeszłości dwukrotnie wypowiadał się już w przedmiocie możliwości skorzystania przez Wnioskodawcę z tzw. ulgi IP BOX (...).

Przedmiotem niniejszego wniosku jest rok podatkowy rozpoczynający się 1 stycznia 2023 r., a kończący się 31 grudnia 2023 r., w trakcie którego Wnioskodawca korzystał z opodatkowania podatkiem liniowym. Jest to forma opodatkowania, z której Wnioskodawca korzysta także w bieżącym roku podatkowym.

Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 Ustawy o PIT i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w Ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402, ze zm.).

W trakcie roku podatkowego objętego wnioskiem, a dokładnie w okresie 1 stycznia - 28 lutego 2023 r. Wnioskodawca był związany, umową zlecenia.

Na mocy przedmiotowej umowy Zleceniobiorca (podwykonawca Wnioskodawcy) był zobowiązany do:

1)samodzielnej analizy zagadnień z zakresu IT oraz opracowania/prezentacji jej wyników;

2)implementacji (…) oraz prototypów rozwiązań;

3)wsparcia Wnioskodawcy przy implementacji kodów i testów;

4)analizy błędów w oprogramowaniu i ich naprawy.

II. Przedmiot działalności Wnioskodawcy

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest m.in. działalność związana z oprogramowaniem (PKD: 62.01.Z), która w praktyce stanowi dominującą część działalności gospodarczej wykonywanej przez Wnioskodawcę (dalej: „Działalność dominująca”).

Działalność Wnioskodawcy obejmuje również działalność określoną PKD: 62.02.Z, 62.02.Z, 62.03.Z, 62.09.Z, 63.11.Z, 63.99.Z oraz 85.59.B (dalej: „Działalność pozostała”). Działalność dominująca Wnioskodawcy obejmuje m.in. implementację kodu, projektowanie systemów IT, optymalizację projektów IT, wsparcie w dziedzinie zapewniania jakości w projektach IT, wsparcie techniczne i merytoryczne przy developmencie i utrzymaniu, wsparcie techniczne i merytoryczne zespołów przy przygotowywaniu ofert, doradztwo w zakresie opracowania koncepcji projektów informatycznych, przeprowadzanie wewnętrznych i zewnętrznych audytów technicznych, wdrażanie nowych strategii cyfrowych dla klientów.

Wnioskodawca tworzy oprogramowanie (dalej: „Oprogramowanie”), które według art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191, ze zm., dalej: „Ustawa o PAIPP”) są utworami.

W ramach tej działalności, Wnioskodawca podejmuje współpracę z klientami, na zlecenie których tworzy oprogramowanie komputerowe.

Od dnia 1 listopada 2017 r. Wnioskodawca współpracuje z (…) sp. z o.o. z siedzibą (…), wpisanym do rejestru przedsiębiorców prowadzonego przez Sąd Rejonowy (…), pod numerem KRS (…), NIP (…), REGON (…) (dalej: „Kontrahent”), na podstawie umowy o świadczenie usług zawartej na czas nieokreślony z dnia 4 października 2017 r., obowiązująca od dnia 1 listopada 2017 r. (dalej: „Umowa”). Dnia 1 listopada 2021 r. Wnioskodawca zawarł z Kontrahentem aneks do Umowy (dalej: Aneks do Umowy), który rozszerzył zakres usług wykonywanych przez Wnioskodawcę. 15 lipca 2022 r. Strony zawarły kolejny aneks do umowy, który dotyczył wyłącznie wysokości wynagrodzenia przysługującego Wnioskodawcy z tytułu świadczonych na rzecz Kontrahenta usług.

Wnioskodawca nie wyklucza podjęcia współpracy z innymi kontrahentami, a charakter tej współpracy pozostanie tożsamy z tym opisanym w niniejszym wniosku, tj. polegać będzie na tworzeniu Oprogramowania.

Usługi będące przedmiotem zawartej z Kontrahentem Umowy, obejmują projektowanie systemów, tj. projektowanie środowisk IT, projektowanie architektur rozwiązań systemowych w zakresie nowych projektów oraz modyfikacji już istniejących, tworzenie koncepcji aplikacji informatycznych; optymalizację projektów Kontrahenta, tj. dbałość o projektowanie rozwiązań spełniających wymagania bezpieczeństwa i wydajności, identyfikowanie i doradztwo w zakresie przeciwdziałania czynnikami ryzyka związanymi z przyjęta architektura i technologia, współpracę z właścicielami biznesowymi w celu zrozumienia potrzeb i zaprojektowania najlepszych rozwiązań, zarządzanie wymaganiami klienta, koordynowanie i kontrolę wdrożeń, definiowanie standardów i wytycznych architektonicznych, wybór odpowiednich technik, technologii i narzędzi, oszacowanie pracochłonności, tworzenie dokumentacji technicznej. Umowa obejmuje również implementację kodów, wsparcie w dziedzinie zapewniania jakości w projektach, wsparcie techniczne i merytoryczne dla zespołów odpowiedzialnych za development i utrzymanie, wsparcie techniczne i merytoryczne zespołów przygotowujących oferty, współodpowiedzialność za wdrażanie nowych strategii cyfrowych dla Klientów, współpracę z innymi współpracownikami Kontrahenta, w tym pomoc nowym współpracownikom we wdrożeniu się we współprace z Kontrahentem, współudział z Kontrahentem w ocenie usług świadczonych przez innych współpracowników na rzecz Kontrahenta oraz pośrednictwo w kontakcie Kontrahenta z innymi współpracownikami wykonującymi czynności na rzecz Kontrahenta.

Do Działalności Dominującej Wnioskodawcy należy zaliczyć: tj. dbałość o projektowanie rozwiązań spełniających wymagania bezpieczeństwa i wydajności, definiowanie standardów i wytycznych architektonicznych, wybór odpowiednich technik, technologii i narzędzi, tworzenie dokumentacji technicznej. Umowa obejmuje również implementację kodów, wsparcie w dziedzinie zapewnianie jakości w projektach, wsparcie techniczne i merytoryczne dla zespołów odpowiedzialnych za development i utrzymanie, współodpowiedzialność za wdrażanie nowych strategii cyfrowych dla Klientów Kontrahenta.

Podkreślić należy, że tworzenie Oprogramowania (wspomniane powyżej: „usługi programistyczne”, „usługi w zakresie wytwórczym oprogramowania”) nigdy nie sprowadza się wyłącznie do czynności tworzenia kodu. W ramach procesu tworzenia Oprogramowania i jego sprzedaży Kontrahentowi, Wnioskodawca może ustalać szczegółowy zakres z Kontrahentem, tworzyć koncepcje i projekty, tworzyć kod oraz towarzyszącą mu dokumentację, testować, utrzymywać, wdrażać i udostępniać stworzone Oprogramowanie.

Dotyczy to również innych czynności: oszacowanie pracochłonności, projektowanie architektur rozwiązań, zarządzanie wymaganiami klienta, wsparcie w dziedzinie zapewnienia jakości, koordynowanie i kontrola wdrożeń.

Tworzenie dokumentacji oprogramowania, możemy zasadniczo podzielić na dwie części: opis oprogramowania pod kątem technicznym oraz pod kątem funkcjonalnym. Techniczna część dokumentacji służy osobom rozwijającym oprogramowanie, może zawierać wykaz bibliotek użytych w ramach tworzenia oprogramowania, wraz z opisem miejsc użycia.

Kolejnym ważnym aspektem dokumentacji technicznej, jest opisanie wybranych części kodu, które wg autora mogą być problematyczne w zrozumieniu. Drugim typem dokumentacji, jest część funkcjonalna, czyli taka, która może zawierać szczegółowy opis użycia programu komputerowego, bądź możliwości konfiguracyjne oprogramowania oraz sam sposób konfiguracji, mogący różnić się w zależności od oprogramowania, czy nawet systemu operacyjnego, na którym oprogramowanie jest uruchamiane.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca, oprócz Działalności Dominującej, prowadzi również działalność pozostałą (dalej: Działalność pozostała).

W ramach Działalności pozostałej Wnioskodawca świadczy inne usługi niż te polegające na tworzeniu Oprogramowania, do których należy zaliczyć: identyfikowanie i doradztwo w zakresie przeciwdziałania czynnikami ryzyka związanymi z przyjętą architektura i technologią, współpracę z właścicielami biznesowymi w celu zrozumienia potrzeb i zaprojektowania najlepszych rozwiązań, zarządzanie wymaganiami klienta, koordynowanie i kontrolę wdrożeń, doradztwo w zakresie opracowania koncepcji projektów informatycznych, wewnętrznych i zewnętrznych audytów technicznych, współpracę z innymi współpracownikami Kontrahenta, w tym pomoc nowym współpracownikom we wdrożeniu się w współprace z Kontrahentem, współudział z Kontrahentem w ocenie usług świadczonych przez innych współpracowników na rzecz Kontrahenta oraz pośrednictwo w kontakcie Kontrahenta z innymi współpracownikami wykonującymi czynności na rzecz Kontrahenta, oszacowanie pracochłonności, wsparcie techniczne i merytoryczne zespołów przygotowujących oferty.

Wystawiane przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta faktury mają charakter zbiorczy, tzn. nie zawierają rozróżnienia na Działalność Dominującą oraz Działalność Pozostałą. Czas poświęcony na czynności w ramach Działalności Dominującej i Działalności Pozostałej oraz wynagrodzenie przysługujące Wnioskodawcy za Działalność Dominującą i Działalność Pozostałą ustala on na podstawie raportów godzinowych, przygotowywanych na rzecz Kontrahenta. Szczegółowy zakres usług oraz miejsce i data ich świadczenia są w poszczególnych przypadkach uzgadniane między stronami, przy czym miejscem świadczenia usług może być miejsce prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy, siedziba lub biuro Kontrahenta lub inne uzgodnione miejsce (np. siedziba klienta Kontrahenta). Natomiast czas niezbędny do realizacji usług określany jest przez Wnioskodawcę, z uwzględnieniem ustalonych przez strony terminów realizacji. W ramach współpracy z Kontrahentem, Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz klientów Kontrahenta (finalnych odbiorców Oprogramowania) – Kontrahent pełni rolę pośrednika.

W ramach Działalności dominującej Wnioskodawca może współpracować z zespołami Kontrahenta lub jego klienta, wówczas ma on z góry określoną rolę wytwarzając zdefiniowane i funkcjonalnie samodzielne elementy. Co do zasady Kontrahent Wnioskodawcy może zlecić wykonanie całego projektu jednemu usługodawcy (np. Wnioskodawcy), lub jeśli specyfika projektu tego wymaga mogą zlecić wykonanie poszczególnych części kilku, kilkunastu czy też kilkudziesięciu usługodawcom (w tym m.in. Wnioskodawcy). Zdarza się tak w szczególności w sytuacji, gdy termin realizacji projektu wymaga zaangażowania w prace nad nim większej liczby programistów, lub gdy zakres jest tak szeroki, że wymaga specjalistycznej wiedzy z różnych dziedzin lub różnych języków programowania, czy technologii informatycznych i konieczne jest zlecenie poszczególnych prac specjalistom z różnych obszarów. Wówczas każdy z usługodawców podejmuje się stworzenia uzgodnionej części oprogramowania.

Powyższe oznacza, że każdy z członków zespołu projektowego samodzielnie tworzy zdefiniowane i funkcjonalnie samodzielne elementy. Wnioskodawca samodzielnie i bezpośrednio prowadzi działalność w zakresie tworzenia Oprogramowania.

Ponadto, analizy i dokumentacja wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej są rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług). Działalność prowadzona jest w sposób systematyczny, tj. uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, wg pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia.

Sam charakter pracy Wnioskodawcy w swej naturze jest procesem twórczym. Każde zadanie lub problem można rozwiązać na wiele różnych sposobów przy wykorzystaniu wielu dostępnych narzędzi. Wybór, dostosowanie oraz ulepszenie już istniejących rozwiązań zależy tylko i wyłącznie od wiedzy Wnioskodawcy, Jego doświadczenia oraz wyobraźni. Podatnik wybiera bowiem rodzaj i sposób analizowania danych celem możliwości zastosowania ich do nowych lub ulepszonych programów/aplikacji/systemów i przygotowuje do nich analizę wraz z potrzebną dokumentacją.

Jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą i profesjonalnie świadczący usługi IT, Wnioskodawca ponosi wszelkie ryzyko związane z prowadzoną działalnością. Ryzyko to obejmuje również skutki niewłaściwego wykonania umowy w stosunku do kontrahentów i klientów kontrahentów. Należy podkreślić, że w związku z tak wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, jak i zmian kontrahentów, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu. W ekonomii definiuje się ryzyko jako możliwość wystąpienia wyników odmiennych od założonych. Zgodnie z tą definicją działalność Wnioskodawcy jest obarczona ryzykiem gospodarczym.

W praktyce gospodarczej Wnioskodawcy niezależnie od tematyki projektów, liczby kontrahentów, czy postanowień zawartych z nimi umów, zawsze działalność Wnioskodawcy obarczona będzie ryzykiem gospodarczym. Podobnie inne opisane w tej części elementy wskazujące na charakter prowadzonej działalności pozostaną niezmienne - Wnioskodawca tworząc Oprogramowanie może współpracować z zespołami Kontrahenta lub jego klienta oraz może świadczyć usługi bezpośrednio na rzecz kontrahentów, jak i na rzecz ich klientów będących finalnymi odbiorcami Oprogramowania.

III. Charakterystyka prac programistycznych

W ramach Działalności dominującej Wnioskodawca na podstawie posiadanej wiedzy w zakresie technologii informatycznych i doświadczenia w zakresie przygotowywania kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych realizuje zlecenia programistyczne na rzecz Kontrahenta. W 2023 roku Wnioskodawca współpracował z jednym Kontrahentem, przy czym współpraca ta trwa w dalszym ciągu. Wnioskodawca zamierza w przyszłości kontynuować tę współpracę i nie wyklucza również podjęcia współpracy z innymi kontrahentami, a charakter tej współpracy pozostanie niezmieniony, przy czym z oczywistych względów poszczególne zadania realizowane w ramach tworzenia Oprogramowania będą różnić się od tych wskazanych we wniosku.

Wynika to przede wszystkim z faktu, iż tematyka tworzonego oprogramowania jest i będzie zróżnicowana, a samo Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę projektowane jest stosownie do indywidualnych i specyficznych potrzeb poszczególnych zamawiających, zatem każdy z projektów zasadniczo odróżnia się od pozostałych, a w szczególności w efekcie każdego z nich powstaje nowy, niepowtarzalny kod źródłowy. Cechą wspólną wszystkich projektów realizowanych przez Wnioskodawcę jest jego twórcze działanie polegające na tworzeniu Oprogramowania, w oparciu o wiedzę i doświadczenie wypracowane i zdobyte w branży IT.

Poniżej Wnioskodawca przedstawia opis projektu, nad którym podejmował czynności na rzecz Kontrahenta w okresie od 1 stycznia do 30 listopada 2023 r.

Prace nad projektem dotyczą (...) do zarządzania flotą aut (…). System pozwala zarządzać wszystkimi procesami związanymi flotą aut, od planowania zamówień nowych aut do sprzedaży lub złomowania auta. Wliczając w to wszelkie umowy z serwisami i innymi warsztatami oraz automatyczne przetwarzanie oraz akceptowanie faktur.

Celem projektu jest zastąpienie obecnego, bardzo złożonego rozwiązania informatycznego rozwiązaniem o przejrzystej strukturze, które będzie można łatwiej rozbudować w przyszłości. Istniejący System ma zostać zastąpiony nowym rozwiązaniem w architekturze (…).

Przykładowe prace: integracja z innymi systemami klienta, implementacja widoków (...), implementacja algorytmów odwzorowujących wewnętrzne procesy klienta, optymalizacja wydajności, implementacja importów oraz exportów danych, implementacja nowych funkcjonalności.

W 2023 roku realizowane były dwa nowe moduły systemu: moduł przygotowujący dane dla systemów typu (…) przygotowujących raporty oraz modułu do procesu zamawiania aut służbowych dla pracowników (…). W pierwszym przypadku innowacyjność polegała na stworzeniu bardzo wydajnych algorytmów, które w krótkim czasie przetwarzają bardzo duże ilości danych. Natomiast w drugim przypadku było to zintegrowanie nowego modułu do zamówień aut służbowych z istniejącymi systemami klienta oraz wymaganiami producentów samochodów.

Używane technologie i języki oprogramowania: (…).

W wyniku prowadzonych prac powstają autorskie prawa do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP i stanowią jedną z form wyrażenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej według art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Powyższe ma zastosowanie zarówno do kompletnych aplikacji, skryptów, poszczególnych funkcjonalności czy modyfikacji/ulepszeń oprogramowania. Każde z wymienionych wyrażone jest bowiem w postaci kodu źródłowego realizującego określone zadania/funkcje w strukturze programu, bądź obejmującego funkcje użytkowe programu.

W przypadku, gdy Wnioskodawca tworzy Oprogramowanie stanowiące ulepszenia lub modyfikacje w stosunku do istniejącego Oprogramowania wówczas stanowią one niezależne utwory podlegające ochronie na podstawie art. 74 Ustawy o PAIPP. Właścicielami ulepszanego (modyfikowanego) oprogramowania są kontrahenci (lub ich klienci), a Wnioskodawca dokonuje jedynie jego ulepszenia. Z chwilą przekazania wytworzonego oprogramowania kontrahentom Wnioskodawca przekazuje na ich rzecz wszelkie prawa autorskie do tego oprogramowania. Wnioskodawcy nie będą przysługiwały (także pochodzące z licencji) prawa do programu, do którego prawa autorskie już przeniesiono, nawet w przypadku jego dalszego ulepszania. Wnioskodawcy będą, do momentu przeniesienia na rzecz kontrahentów, przysługiwały autorskie prawa majątkowe do składowych (części oprogramowania), które to części mają na celu ulepszenie danego oprogramowania. W związku z tym, Wnioskodawca nie jest użytkownikiem prawa na podstawie licencji wyłącznej, a także niewyłącznej. Dodane modyfikacje/ulepszenia są częściami oprogramowania, które to są również przedmiotem praw autorskich, podlegającym ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wytwarzanie Oprogramowania opiera się na indywidualnych, autorskich pomysłach Wnioskodawcy i obejmuje m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych.

W ramach tworzenia Oprogramowania Wnioskodawca uwzględnia jedynie ogólne wytyczne, w szczególności co do terminów realizacji, zastosowania, czy też funkcjonalności tworzonego utworu, przekazane przez Kontrahenta lub przez finalnego klienta Kontrahenta.

Natomiast tworzenie Oprogramowania przez Wnioskodawcę wymaga stosowania nowatorskich podejść i kreatywnego wykorzystywania dostępnych zasobów systemowych oraz wykorzystania zdobytej dotychczas wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania.

Ponadto, Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę będące rezultatem jego twórczej działalności ma charakter utrwalony, a założenia programów, ich układ oraz kompozycja mają kreatywny charakter. Rezultat w postaci unikatowych rozwiązań nie jest wynikiem pracy rutynowej lub szablonowej. Dobór algorytmów, ciągów komend i instrukcji zawsze jest zależny od indywidualnej inwencji Wnioskodawcy. Programowanie jest pracą polegającą na tworzeniu zindywidualizowanego kodu, którego tylko efekt jest z góry ustalony, przy czym istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić. Praca programisty polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności.

Twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu jak wskazano w Objaśnieniach Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej: „Objaśnienia”) wobec czego, Wnioskodawca w ramach prowadzonej Działalności dominującej tworzy Oprogramowanie z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w wymiarze światowym, gdyż nie weryfikuje On tego w takiej skali. W tym miejscu należy podkreślić, że Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego, jednak w razie wystąpienia błędów lub usterek w powstałym Oprogramowaniu, Wnioskodawca odpowiedzialny jest za naprawienie tych błędów i zdanie produktów odpowiadających pierwotnym wymaganiom Kontrahenta.

Co istotne, naprawa błędów/usterek to marginalna część działalności Wnioskodawcy.

W przeważającej części zadania Wnioskodawcy polegają na tworzeniu nowych funkcjonalności.

Działania podejmowane są przez Wnioskodawcę w ułożony, metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie.

Dla każdego projektu Wnioskodawca przyjmuje harmonogram, według którego realizowane są poszczególne etapy prac oraz zapewnia odpowiednie zasoby techniczne (np. w postaci sprzętu komputerowego). Ze względu na charakter branży, Wnioskodawca nieustannie poszerza swoją wiedzę na temat algorytmów, bezpieczeństwa czy języków programowania, aby móc wykorzystać ją w prowadzonej działalności.

Wnioskodawca bez wątpienia w ramach Działalności dominującej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Wnioskodawca tworzy Oprogramowanie, które nie tylko odzwierciedla potrzeby rynku i klientów, ale kształtuje je w taki sposób, aby przyczyniło się do znacznego usprawnienia procesów, prowadząc do innowacji procesowych u nabywców końcowych Oprogramowania.

Wskazać również należy, iż zasadniczo Oprogramowanie Wnioskodawcy, w zależności od projektu, może być przeznaczone do użytku na komputerze, smartfonie, tablecie lub innym urządzeniu mobilnym.

IV. Przychody ze zbycia Oprogramowania

Co do zasady Wnioskodawca może dokumentować świadczenie usług w ramach Działalności Dominującej i Działalności Pozostałej osobnymi fakturami VAT lub jedną fakturą. W przypadku, gdy usługi z obu rodzajów działalności dokumentowane są jedną fakturą, Wnioskodawca może:

·wyszczególniać na fakturze dwie lub więcej pozycji – wówczas z treści poszczególnych pozycji jasno wynika, której działalności dotyczą poszczególne usługi, a zatem jaka część wynagrodzenia dotyczy Działalności pozostałej, a jaka Działalności dominującej, lub

·wskazać na fakturze jedną pozycję określającą wykonane czynności zbiorczo, tzn. brak jest rozróżnienia na usługi wykonane w ramach Działalności Dominującej i Działalności pozostałej – wówczas na potrzeby ustalenia przychodu ze sprzedaży Oprogramowania, Wnioskodawca wyodrębnia wynagrodzenie dotyczące Działalności dominującej za pomocą prowadzonej ewidencji czasu pracy.

Na podstawie takiego zestawienia Wnioskodawca określa, jaka część wynagrodzenia stanowi honorarium za przeniesienie praw autorskich.

Przychody z Działalności pozostałej nie są przychodami ze zbycia Oprogramowania i w stosunku do nich Wnioskodawca nie zamierza stosować preferencyjnej stawki opodatkowania, zatem nie są one przedmiotem wniosku.

Natomiast przychody z Działalności dominującej są przychodami ze sprzedaży Oprogramowania.

Przychody ze zbycia Oprogramowania to przychody z tytułu przeniesienia praw autorskich do Oprogramowania wytworzonego na rzecz Kontrahentów w ramach Działalności dominującej.

Zgodnie z postanowieniami umowy, Wnioskodawca zobowiązał się przenieść na Kontrahenta wszelkie autorskie prawa majątkowe (w tym wyłączne prawo zezwalania na wykonywanie zależnych praw autorskich) do powstałych w wyniku realizacji umowy utworów. Przeniesienie autorskich praw majątkowych dotyczy nieograniczonego w czasie rozporządzania w kraju i za granicą na następujących polach eksploatacji: utrwalenie, zwielokrotnienie, wprowadzenie do pamięci komputera, modyfikowanie, tworzenie utworów zależnych, sprzedaż, wynajem.

Wszystkie prace realizowane w ramach tworzenia Oprogramowania, w szczególności czas ich trwania, są rejestrowane w stosownych systemach do zarządzania zadaniami, dzięki czemu Wnioskodawca ma informacje, jak czasochłonne były poszczególne projekty.

V. Koszty uzyskania przychodu/Koszty ujmowane we wskaźniku Nexus

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w tym Działalności dominującej, polegającej na tworzeniu Oprogramowania Wnioskodawca ponosi następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów:

a)księgowość – koszt poniesiony na księgowość pozwala na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (Ulga IP Box). W wyniku czego, koszt ten jest nieodzowny, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis. Również należy podkreślić, że prowadzenie księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności per se, Wnioskodawca traktuje ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej, w tym Działalności dominującej, która polega na wytwarzaniu chronionych prawem autorskim Utworów, a konkretniej programów komputerowych;

b)leasing i użytkowanie samochodu – koszty ponoszone w związku z użytkowaniem samochodu to w szczególności koszt ubezpieczenia, paliwo, wydatki eksploatacyjne. Samochód wykorzystywany jest do celów świadczenia usług na rzecz Kontrahenta, jak również do czynności wymagających prowadzenia działalności gospodarczej w całym jej zakresie, a więc wpłynęło to na efektywniejsze i lepszej jakości świadczenie usług programistycznych, tym samym przełożyło się to na wzmocnienie pozycji na rynku zleceń informatycznych;

c)koszty delegacji – siedziby klientów Kontrahenta znajdują się w różnych miastach, także poza terytorium RP. Z tego względu poniesienie przez Wnioskodawcę kosztów związanych z zakwaterowaniem w hotelach, a także kosztów podróży (bilety lotnicze) są niezbędne do wykonywania obowiązków zawodowych, ponieważ podczas tych podróży ustalane są szczegóły techniczne tworzonych programów;

d)sprzęt elektroniczny – niezbędny Wnioskodawcy, gdyż oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera, zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle jego zapisanie i odtworzenie, lecz nie jest on wystarczający dla sprawnego tworzenia programu komputerowego przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania. Stąd też Wnioskodawca konsekwentnie usprawnia posiadane urządzenia poprzez zakup stosownego sprzętu elektronicznego;

e)usługi telekomunikacyjne (telefon, Internet) – usługi te są bezpośrednio powiązane z działalnością Wnioskodawcy, albowiem umożliwiają Wnioskodawcy bieżący kontakt zarówno z Kontrahentami, jak i docelowymi odbiorcami oprogramowania;

f)składki ubezpieczeniowe – Wnioskodawca ma na myśli wydatki takie jak składki na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe), wpłaty na Fundusz Pracy. Niniejsze obciążenia są obowiązkowe, aby móc prowadzić legalnie jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce, co w przypadku Wnioskodawcy przekłada się na możliwość świadczenia usług programistycznych. Również nie można zapominać o celu wymienionych opłat, które mają za zadanie zapewnienie środków pieniężnych w razie niemożności wykonywania działalności przez Wnioskodawcę, co w dłuższej perspektywie może wydłużyć jego zdolność zawodową;

g)koszty usług prawnych i podatkowych – koszt poniesiony na usługi prawne i podatkowe dotyczy możliwości skorzystania z Ulgi IP Box (zasięgnięcie porady prawnej, pomoc z przygotowaniem ewidencji na cele IP BOX), jak i samego złożenia wniosku o interpretację. W tym kontekście Wnioskodawca będzie miał możliwość otrzymania odpowiedzi, czy jego działalność gospodarcza związana jest z działalnością badawczo-rozwojową. Wnioskodawca traktuje ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej.

Uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z Działalności dominującej pochodzą z przeniesienia praw autorskich do wytworzonego Oprogramowania. Wobec powyższego, wymienione koszty uzyskania przychodu ponoszone przez Wnioskodawcę, jako niezbędne do prowadzenia Działalności dominującej, uznawane są per se za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, tj. wydatki bezpośrednio powiązane z tworzonym Oprogramowaniem.

VI. Ustalenie dochodu z poszczególnych kwalifikowanych IP

W 2023 roku Wnioskodawca wyodrębnił jedno kwalifikowane IP. W ramach projektów powstaje zestaw funkcjonalności/modułów. Co do zasady każdy zestaw traktowany jest jako jedno kwalifikowane IP, ponieważ wszystkie programy komputerowe tworzone przez Wnioskodawcę w ramach jednego projektu stanowią ostatecznie część głównego systemu udostępnianego ostatecznemu użytkownikowi. W praktyce, mając na uwadze definicję programu komputerowego (zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu), każdą kompletną aplikację można dzielić na poszczególne elementy/fragmenty spełniające powyższą definicję. Oprogramowanie realizujące poszczególne funkcjonalności tworzone przez Wnioskodawcę w ramach przedmiotowego projektu tworzy pewną funkcjonalnie powiązaną ze sobą całość i nie jest wprowadzane do obrotu jako programy niezależne od siebie czy od głównego systemu.

Ustalenie przychodu:

W związku z faktem, iż Wnioskodawca zrealizował na rzecz Kontrahenta jeden projekt, a w ramach którego powstało jedno kwalifikowane IP, przychód z Działalności dominującej kwalifikowany jest jako przychód z jednego kwalifikowanego IP.

Ustalenie kosztów:

a)W przypadku kosztów ogólnych działalności (niedających się przypisać funkcjonalnie do konkretnego przychodu) Wnioskodawca przyporządkowuje wydatki do przychodów z poszczególnych rodzajów działalności (Działalności dominującej i Działalności pozostałej) według proporcji stosując tzw. „klucz przychodowy”.

Proporcja ta ustalana jest jako stosunek przychodów danego rodzaju działalności do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

b)Koszty bezpośrednio powiązane z wytworzonym Oprogramowaniem alokowane są bezpośrednio do przychodów z Działalności dominującej z pominięciem przychodowego klucza alokacji.

Wnioskodawca ustala dochód z projektu poprzez odjęcie od tak ustalonych przychodów ze zbycia danego Oprogramowania kosztów uzyskania przychodu ustalonych zgodnie z powyższą metodyką.

VII. Ustalenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych IP

Wnioskodawca ustala kwalifikowany dochód poprzez przemnożenie uzyskanego dochodu z Działalności dominującej przez wskaźnik, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Wnioskodawca wyodrębnia tzw. koszty kwalifikowane (opisane we wniosku w części V) i uwzględnia je we wzorze, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 Ustawy o PIT pod literą „a”.

Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników, nie zleca wykonania prac w zakresie prowadzonej działalności na rzecz podwykonawców, ani nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Zatem wartość wskaźnika Nexus wynosi „1”.

VIII. Ewidencja rachunkowa na potrzeby rozliczenia Ulgi IP BOX

Od 1 stycznia 2019 r. (także przez cały rok 2023) Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT. W związku z tym, że przepisy Ustawy o PIT nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji, Wnioskodawca sporządza techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięczne zestawienia dokumentów, które potwierdzają uzyskane przychody oraz poniesione wydatki dotyczące poszczególnych projektów na koniec danego okresu rozliczeniowego (miesiąc). Zestawienie to obejmuje przychody i wydatki od początku realizacji projektu, w ramach którego wytwarzane jest Oprogramowanie do końca danego miesiąca kalendarzowego (narastająco). Wnioskodawca wyodrębnił kwalifikowane IP w prowadzonej ewidencji i ewidencjonuje przychody oraz odpowiadające im koszty. Na koniec każdego miesiąca kalendarzowego Wnioskodawca ustala dochód z projektu.

Równolegle, na koniec każdego okresu rozliczeniowego (miesiąc) w prowadzonej ewidencji Wnioskodawca wyodrębnia koszty kwalifikowane i uwzględnia je we wzorze w celu ustalenia wysokości wskaźnika Nexus, a następnie oblicza podstawę opodatkowania preferencyjną stawką. Ewidencja prowadzona przez Wnioskodawcę pozwala ponadto na monitorowanie i śledzenie efektów prac realizowanych w ramach tworzenia Oprogramowania poprzez comiesięczne wskazanie informacji na temat wykonanych zadań.

IX. Zastosowanie 5% stawki podatku

Przepis art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT stanowi, że podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Wnioskodawca zamierza zsumować obliczone według powyżej przedstawionego schematu kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągnięte w roku podatkowym, których suma powinna stanowić podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatku zgodnie z art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT.

X. Podsumowanie

Wnioskodawca rozważa korzystanie w dalszym ciągu z preferencyjnego opodatkowania 5% stawką podatkową wobec dochodów uzyskiwanych z Oprogramowania na podstawie przepisów o IP BOX, także w roku podatkowym rozpoczynającym się 1 stycznia 2023 r., a kończącym się 31 grudnia 2023 r. Opisana sytuacja jest stanem faktycznym.

W piśmie z 25 września 2024 r. oraz z 14 października 2024 r. uzupełnił Pan opis okoliczności sprawy o następujące informacje:

1)W czym przejawia się twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do „Oprogramowania”, którego dotyczy wniosek?

Należy wyjaśnić jakie konkretne działania podejmuje Pan w celu opracowania nowego „Oprogramowania” lub ulepszenia/rozwijania istniejącego, a w szczególności:

a)jakie konkretne działania zmierzające do usprawnienia wytworzonego już wcześniej w praktyce gospodarczej „Oprogramowania” zostały podjęte w celu realizacji zlecanych zadań?

b)w oparciu o jakie technologie zostało wytworzone/rozwinięte przez Pana „Oprogramowanie”? Jakie konkretnie narzędzia, nowe koncepcje, rozwiązania niewystępujące w Pana praktyce gospodarczej zastosowano?

c)co powoduje, iż wytworzone nowe „Oprogramowanie” różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana? Na czym polega oryginalność tego „Oprogramowania”?

d)zastosowanie jakich technologii (rozwiązań, narzędzi) powoduje, iż „Oprogramowanie” po jego wytworzeniu lub rozwinięciu różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana?

Odpowiedź:

Twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do „oprogramowania", którego dotyczy wniosek, przejawia się w wytworzeniu przez Wnioskodawcę programów komputerowych o cechach, funkcjonalnościach i specyfikacji niewystępujących wcześniej w praktyce gospodarczej. Wnioskodawca podkreśla, że każde zadanie lub problem w zakresie tworzenia oprogramowania można rozwiązać na wiele różnych sposobów, przy wykorzystaniu wielu dostępnych narzędzi.

Wybór, dostosowanie oraz ulepszenie już istniejących rozwiązań, zależy wyłącznie od wiedzy, doświadczenia oraz wyobraźni Wnioskodawcy, który wybiera rodzaj i sposób analizowania danych, celem możliwości zastosowania ich do nowych lub ulepszonych programów/oprogramowań i przygotowuje do nich analizę. Wykonywane czynności nie są projektami powtarzalnymi - każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego. W swojej działalności Wnioskodawca zawsze stara się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności Wnioskodawcy.

W celu realizacji projektów, w ramach których Wnioskodawca tworzy i ulepsza oprogramowanie, podejmuje On szereg działań zmierzających do usprawnienia istniejącego już wcześniej oprogramowania, począwszy od ustalenia wymagań podmiotu zlecającego i sformułowania w związku z tym problemu rozwojowego, przez analizę funkcjonowania dotychczasowego programu, wykorzystanie posiadanej przez Wnioskodawcę wiedzy w celu wymyślenia i zaproponowania innego, bardziej nowoczesnego rozwiązania, które zmieniłoby na lepsze motorykę programu i niosłoby za sobą dodatkowe, nowe funkcjonalności, które uczyniłyby działanie programu bardziej atrakcyjnym dla użytkownika, aż po stworzenie kodu źródłowego i wynikowego nadpisanego fragmentu oprogramowania, który sam w sobie stanowił samodzielny program komputerowy, podlegający ochronie na mocy przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Nie sposób wymienić wszystkich czynności, które podjął Wnioskodawca w ramach w ramach prac nad tworzeniem Oprogramowania w ramach Projektu opisanego we wniosku. Do czynności tych z pewnością zaliczyć należy tworzenie kodu, ustalanie szczegółowego zakresu z Kontrahentem lub klientem Kontrahenta, tworzenie koncepcji i projektów, tworzenie dokumentacji towarzyszącej tworzeniu kodu, testowanie utrzymywanie, wdrażanie i udostępnianie stworzonego Oprogramowania. Ponadto, są to czynności zmierzające do wytworzenia oprogramowania oraz stworzenia związanej z tym oprogramowaniem dokumentacji.

Wskazać przy tym należy, iż szczegółowe cele i przedmiot prac rozwojowych w przyszłości uzależnione będą od konkretnego projektu, nad którym będzie pracował Wnioskodawca.

Wnioskodawca tworzy oprogramowanie z wykorzystaniem następujących języków i technologii: (…).

Okoliczność dodania nowych, zupełnie od nowa opracowanych funkcjonalności, parametrów działania, zasad działania i nowych cech powoduje, że wytworzone nowe „Oprogramowanie” różni się od rozwiązań już funkcjonujących zarówno u Wnioskodawcy, jak i Kontrahenta Wnioskodawcy. Powstaje nowy produkt, który nie istniał wcześniej.

Oryginalność polega na zastosowaniu nowatorskich rozwiązań programistycznych. Oryginalność wynika również z faktu, że „Oprogramowanie” stanowi efekt pracy Wnioskodawcy, przy której wykonywaniu miał on zapewnioną swobodę tworzenia, a praca Wnioskodawcy nie polegała na kopiowaniu istniejącego już utworu. Oryginalność wynika również z faktu, że efekty Pana działania stanowią coś wcześniej nieznanego Wnioskodawcy - jego twórcy. Oprogramowanie tworzone i rozwijane na rzecz klienta Wnioskodawcy powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności, co oznacza, że cecha twórczości i oryginalności jest spełniona. Tworzone oprogramowania są oryginalne, nie mają swoich odpowiedników na rynku (nie ma takich rozwiązań na rynku) i odpowiadają na potrzeby klienta Wnioskodawcy.

Oprogramowanie po jego wytworzeniu, ulepszeniu/modyfikacji różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy dzięki odpowiednio dobranej i zaprojektowanej przez Wnioskodawcę mieszanki języków i technologii oprogramowania: (…).

Oprogramowanie jest dostosowane do konkretnych potrzeb podmiotów zlecających - tworzone są różne funkcjonalności różnych systemów, rozwiązania stosowane do wytworzenia każdej z nich wymagają zindywidualizowanego podejścia, kreatywności, nie powielają się. Dodatkowy wyróżnik działalności Wnioskodawcy stanowi stosowanie odpowiednich innowacyjnych algorytmów przetwarzania danych.

2)W związku ze wskazaniem we wniosku, że prowadzi Pan „w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy” proszę wyjaśnić:

a)    jakie cele na wstępie postawił Pan sobie w zakresie poszczególnych tworzonych/rozwijanych/ulepszanych „Oprogramowań”?

Odpowiedź:

Źródłem finansowania są środki własne Wnioskodawcy wypracowane w ramach prowadzonej działalności.

W przypadku Projektu opisanego we wniosku, cel zarówno na wstępie, jak i w toku realizowania zleceń jest ten sam – stworzenie oprogramowania, które będzie działało sprawnie, bezbłędnie i będzie zawierało wszelkie zaplanowane funkcjonalności. Ze względu na twórczy, koncepcyjny i nieoczywisty charakter prac, celem jaki towarzyszy pracom, jest także konieczność opracowania koncepcji danego rozwiązania, analiza możliwości jego wypracowania w oparciu o dostępne technologie i wybór właściwej technologii spośród technologii znanych Wnioskodawcy lub technologii nieznanych Wnioskodawcy, które na potrzeby realizacji projektu musi przyswoić.

Szczegółowym celem Projektu jest zastąpienie obecnego, bardzo złożonego rozwiązania informatycznego rozwiązaniem o przejrzystej strukturze, które będzie można łatwiej rozbudować w przyszłości. Istniejący System ma zostać zastąpiony nowym rozwiązaniem w architekturze (…).

b)        jakie konkretnie cele zostały osiągnięte w poszczególnych okresach, w ramach jakich zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych nastąpiło opracowanie konkretnego rozwiązania praktycznego problemu lub innowacyjnego rozwiązania?

Odpowiedź:

Zarówno w przypadku Projektu opisanego we wniosku celem jest stworzenie oprogramowania spełniającego wymagania ustalone w Kontrahentem.

Szczegółowym celem Projektu jest zastąpienie obecnie funkcjonującego u Klienta, bardzo złożonego rozwiązania informatycznego rozwiązaniem o przejrzystej strukturze, które będzie można łatwiej rozbudować w przyszłości. Istniejący System ma zostać zastąpiony nowym rozwiązaniem w architekturze (…).

Rozwiązania konieczne do zrealizowania projektu Wnioskodawca stworzy samodzielnie, dysponując jedynie swoją wiedzą i doświadczeniem. Źródłem finansowania będą środki własne Wnioskodawcy wypracowane w ramach prowadzonej działalności. Wnioskodawca realizował cele w oparciu o własne zasoby rzeczowe.

c)        na czym polegała systematyczność w odniesieniu do Pana działań w zakresie wykonywanych przez Pana czynności?

Odpowiedź:

Systematyczność polega na prowadzeniu prac w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac (ustalenie harmonogramu prac, kolejności wykonywania poszczególnych czynności), weryfikacja (ustalenie czy zostały osiągnięte założone efekty prac, ewentualne wprowadzanie poprawek i udoskonaleń prowadzących do osiągnięcia założonego rezultatu), zakończenie (zdanie efektów prac).

d)        jakie harmonogramy w związku z tym zostały opracowane w poszczególnych okresach, a które z nich zostały faktycznie zrealizowane w stosunku do jakiego „Oprogramowania”?

Odpowiedź:

Każde Oprogramowanie posiada harmonogram prac, który zostaje następnie zrealizowany. Przystępując do tworzenia oprogramowania Wnioskodawca każdorazowo realizuje go w ten sposób, aby prace odbywały się w ramach harmonogramu.

3)W odniesieniu do Pana działalności, w ramach której tworzy i rozwija/ulepsza Pan „Oprogramowanie” proszę wyjaśnić:

a)jakimi zasobami wiedzy dysponował Pan przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego „Oprogramowania”?

Odpowiedź:

Wnioskodawca dysponował zasobami wiedzy wypracowanymi dotychczas w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z zakresu działalności programistycznej.

b)jaki rodzaj wiedzy i umiejętności wykorzystuje i rozwija Pan w ramach tej działalności? Przy użyciu jakich „innowacyjnych technologii” powstają poszczególne innowacyjne rozwiązania, jakie nowe zastosowania i usprawnienia odróżniają tworzone oprogramowania od już istniejących?

Odpowiedź:

Wnioskodawca w ramach działalności wykorzystywał i rozwijał wiedzę programistyczną. Innowacyjnymi technologiami wykorzystywanymi przez Wnioskodawcę są technologie i języki programowania w jakich pracuje, tj. (…).

Jednocześnie, ze względu na postęp technologii, metody pracy Wnioskodawcy nieustannie podlegają modyfikacji i w razie możliwości i konieczności korzysta on z nowych rozwiązań, które są dostępne i adekwatne do wykorzystania w ramach danego projektu.

c)na jakich rozwiązaniach wiedzowych, technicznych, technologicznych, czy programistycznych oparte były te produkty, usługi, procesy?

Odpowiedź:

Na rozwiązaniach znanych Wnioskodawcy na moment realizacji danych projektów, które były odpowiednio wykorzystywane i łączone w celu stworzenia nowego rozwiązania oraz na rozwiązaniach, które były dostępne, lecz nieznane Wnioskodawcy, a które przyswajał dla celów realizacji projektu.

d)w jaki sposób realizował Pan zaplanowane przedsięwzięcie?

Odpowiedź:

Należy wskazać, że przedsięwzięcie, czyli stworzenie i rozwój Oprogramowania z inicjatywy własnej Wnioskodawcy oraz zgodnie z zapotrzebowaniem klientów jest przedsięwzięciem ciągłym, realizowanym na bieżąco, nieprzerwanie – w zależności od potrzeb klientów. Można mówić co najwyżej o zrealizowaniu poszczególnych projektów w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy, niemniej samo wytwarzanie i rozwój Oprogramowania, będące przedmiotem wniosku, jest przedsięwzięciem niekończącym się i będzie trwało tak długo, jak długo Wnioskodawca będzie prowadził opisaną działalność.

e)co jest efektem działań, tj. jakie nowe zastosowanie powstało przy realizacji opisanego projektu?

Odpowiedź:

Efektem działań jest stworzenie funkcjonalności w ramach Projektu na rzecz odbiorcy docelowego, które umożliwiają zarzadzanie wszystkimi procesami związanymi z flotą aut, od planowania zamówień́ nowych aut do sprzedaży lub złomowania auta, wliczając w to wszelkie umowy z serwisami i innymi warsztatami oraz automatyczne przetwarzanie oraz akceptowanie faktur.

4)Czy efekty Pana pracy, które nazywa Pan „Oprogramowaniem” zawsze były/są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

·zawsze odznaczały się/odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

·nie były/nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

·nie były/nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów?

Odpowiedź:

Efekty prac Wnioskodawcy, którymi są programy komputerowe, zawsze będą utworami w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. zawsze odznaczać się będą rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze będą kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Ponadto nie będą efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Nie będą również jedynie techniczną, a nie twórczą realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów.

5)Czy sposób „przenoszenia” praw do „Oprogramowań” każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następuje z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tejże ustawy?

Odpowiedź:

Tak, sposób przeniesienia przez Wnioskodawcę każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego lub jego części następował będzie zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

6)Czy w każdym przypadku – tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku rozwijania/ulepszania „Oprogramowania” – efekty Pana prac były/są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Czy przysługiwały/przysługują Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych „Oprogramowań”?

Odpowiedź:

Tak, efekty pracy Wnioskodawcy zawsze były/są/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Tak, Wnioskodawcy przysługiwały/przysługują/przysługiwać będą osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych programów komputerowych. Wnioskodawca po wytworzeniu oprogramowania przenosi prawa do tego oprogramowania na kontrahenta. Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie staje się częścią systemu oprogramowania funkcjonującego u odbiorcy docelowego.

7)Czy w przypadku rozwoju „Oprogramowania” – efekt Pana pracy w postaci powstałych rozwiązań, bezpośrednio w wyniku ich stworzenia, przed implementacją, stanowią nowe, odrębne od tego oprogramowania, utwory w postaci programu komputerowego podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Odpowiedź:

W przypadku rozwijania „oprogramowania” efekt pracy Wnioskodawcy w postaci powstałych rozwiązań, bezpośrednio w wyniku ich stworzenia przed implementacją stanowią nowe, odrębne od tego oprogramowania utwory w postaci programu komputerowego podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

8)Czy ponosi Pan odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż zleceniodawca/Kontrahent)?

Odpowiedź:

Tak, Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich.

9)Czy czynności wykonywane przez Pana, w ramach działalności, są wykonywane pod kierownictwem wyznaczonym przez zlecającego te czynności?

Odpowiedź:

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie są wykonywane pod kierownictwem zlecającego te czynności.

10)Czy w przypadku, gdy rozwija/ulepsza Pan „Oprogramowanie” Pana działania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego Oprogramowania?

Odpowiedź:

Tak, Wnioskodawca przygotowuje nowe Oprogramowanie lub wprowadza ulepszenia i modyfikacje w już istniejącym oprogramowaniu, w celu dopasowania go do aktualnych potrzeb oraz według określonych przez klienta wytycznych dotyczących pożądanego efektu w szczególności w zakresie funkcjonalności, jakie powinien mieć program.

11)Jakich konkretnie kosztów użytkowania samochodu dotyczy Pana wniosek? W treści wniosku wskazał Pan: „koszty ponoszone w związku z użytkowaniem samochodu to w szczególności koszt ubezpieczenia, paliwo, wydatki eksploatacyjne”. Proszę o wskazanie, w formie katalogu zamkniętego, wszystkich wydatków zaliczanych przez Pana do tej kategorii wydatków. Wydatki te należy podać jako katalog zamknięty (bez zwrotów „w szczególności”, ,,np.”, ,,w tym”, ,,takie jak” „inne”, „m.in.”).

Odpowiedź:

(...)

12)Kosztów zakupu jakich konkretnego sprzętu elektronicznego dotyczy Pana wniosek? Proszę o wskazanie, w formie katalogu zamkniętego, wszystkich wydatków zaliczanych przez Pana do tej kategorii wydatków. Wydatki te należy podać jako katalog zamknięty (bez zwrotów „w szczególności”, ,,np.”, ,,w tym”, ,,takie jak” „inne”, „m.in.”).

Odpowiedź:

W okresie, którego dotyczy wniosek, Wnioskodawca poniósł następujący wydatek na sprzęt elektroniczny:

(...)

13)Czy wydatki na usługi prawne i podatkowe obejmują również opłatę za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej?

Odpowiedź:

Nie.

14)Czy którekolwiek z opisanych wydatków, których dotyczy Pana trzecie pytanie były ponoszone wyłącznie w celu prowadzenia przez Pana konkretnych działań obejmujących tworzenie i rozwijanie „Oprogramowania lub jego części”?

Odpowiedź:

Wnioskodawca z uwagi na fakt, że za projekty otrzymuje wynagrodzenie z przeniesienia praw autorskich, wydatki również ponosi w całości na realizację projektów. Wszystkie wymiennie we wniosku koszty będą kosztami faktycznie poniesionymi przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio działalność powiązaną z wytworzeniem praw autorskich IP.

Powyższe odnosi się również do wymienionego we wniosku wydatków. Przyczyniają się one do fizycznego wytwarzania programów komputerowych - kwalifikowanych praw IP.

15)Czy w odrębnej ewidencji wyodrębnia Pan:

-każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

-przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

-      koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu?

Odpowiedź:

Tak, Wnioskodawca w prowadzonej ewidencji na bieżąco wyodrębnił:

a)każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

b)przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

c)koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Pytania

1.Czy podejmowana przez Wnioskodawcę Działalność dominująca polegająca na tworzeniu Oprogramowania stanowi działalność badawczo - rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?

2.Czy prawa autorskie do programów komputerowych (Oprogramowania) tworzonych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej Działalności dominującej są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?

3.Czy wydatki na:

a)księgowość;

b)leasing i użytkowanie samochodu;

c)koszty delegacji;

d)sprzęt elektroniczny;

e)usługi telekomunikacyjne (Internet, telefon);

f)składki ubezpieczeniowe;

g)koszty usług prawnych i podatkowych.

– uznać można za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT?

4.Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT?

Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. W rozumieniu przepisów ustawy o PIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

·patent,

·prawo ochronne na wzór użytkowy,

·prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

·prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

·dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

·prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

·wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2018 r. poz. 432),

·autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Z powyższego wynika, że kwalifikowane prawa własności intelektualnej mają dotyczyć przedmiotu ochrony, który został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Zgodnie z art. 5a pkt 38 Ustawy o PIT działalność badawczo-rozwojowa oznacza „działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”. Użycie przez ustawodawcę spójnika „lub” wskazuje, iż w celu uznania działalności podatnika za działalność badawczo-rozwojową wystarczy, aby podatnik prowadził badania naukowe lub alternatywnie, aby prowadził prace rozwojowe. Co do zasady, „zwiększenie zasobów wiedzy” odnosi się do prowadzenia badań naukowych, natomiast „wykorzystanie już istniejącej lub zwiększonej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań” odnosi się do prac rozwojowych. Pojęcie prac rozwojowych zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 40 ustawy o PIT poprzez odesłanie do definicji zawartej w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1668 ze zm.), zgodnie z którą prace rozwojowe to działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług – z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Działania Wnioskodawcy nie mają charakteru badań naukowych, ponieważ oparte są na wypracowanej wiedzy (istniejącym języku programowania). Mają one jednak charakter działalności wykorzystującej dostępną wiedzę do tworzenia nowego produktu, niedostępnego dotychczas na rynku. Tworzone przez Wnioskodawcę Oprogramowanie  bazuje na wiedzy dostępnej, lecz efektem prac jest nowy produkt, który nie był wcześniej dostępny w takiej konfiguracji.

Mając na względzie powyższe definicje wyróżnia się 3 kryteria działalności badawczo- rozwojowej: (1) twórczość; (2) systematyczność; (3) zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Kryteria te muszą być spełnione kumulatywnie, aby uznać daną działalność za działalność badawczo-rozwojową.

Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). Przesłanka działalności twórczej w doktrynie i orzecznictwie jest określana najczęściej mianem oryginalności lub nowości utworu. W wyroku z dnia 7.11.2007 r. (sygn. I ACa 800/07) Sąd Apelacyjny w Poznaniu wyraził na jej temat następujący pogląd: stwierdzenie, że utwór stanowi przejaw działalności twórczej, oznacza, iż utwór powinien stanowić rezultat działalności o charakterze kreacyjnym. Zdaniem sądu, przesłanka ta zostanie zrealizowana wówczas, gdy powstanie subiektywnie nowy wytwór intelektu.

W doktrynie podkreśla się, że wymóg kreatywnego charakteru działalności oznacza, że za chroniony utwór nie może zostać uznany wynik działalności wyłącznie rutynowej, szablonowej, zdeterminowanej, która odbiera twórcy swobodę podejmowania wyborów.

Uważa się, że sformułowanie działalność twórcza, którym posługuje się art. 1 ustawy o PAIP wskazuje na to, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a więc cechuję się nowością. Uznaje się, że cechę oryginalności (nowości) utworu należy rozumieć w ten sposób, że dany wytwór intelektu powinien stanowić efekt pracy człowieka, przy której wykonywaniu osoba ta miała choć w pewnym stopniu zapewnioną swobodę tworzenia, a praca tej osoby nie polegała wyłącznie na kopiowaniu istniejącego już utworu. Cecha nowości w znaczeniu subiektywnym oznacza, że utwór powinien stanowić coś wcześniej nieznanego jego twórcy. Ponadto, zgodnie z Objaśnieniami, na potrzeby działalności B+R wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot. Zatem twórczość działalności B+R może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika. Zdaniem Wnioskodawcy, opisana we wniosku Działalność dominująca ma charakter twórczy. Oprogramowanie powstaje w wyniku działalności intelektualnej Wnioskodawcy i ma indywidualny, unikatowy charakter, a rezultat działalności jest odpowiednio utrwalony. Wnioskodawca tworzy nowe aplikacje i kształtuje nowe funkcjonalności w tworzonych narzędziach informatycznych, które odzwierciedlają potrzeby rynku i klientów. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę ma charakter innowacyjny w zakresie prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa. Charakter twórczy takiej działalności Wnioskodawcy będzie zatem spełniony.

Istotnym kryterium działalności B+R jest prowadzenie działalności w sposób systematyczny.

Zgodnie z Objaśnieniami „spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalność w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.” Zdaniem Wnioskodawcy, podejmowana przez Niego działalność spełnia przesłanki uznania jej za działalność o charakterze systematycznym.

Wnioskodawca prowadzi projekty w sposób metodyczny i uporządkowany - przed rozpoczęciem prac nad projektem ustalane są jego cele, odpowiadające potrzebom zgłoszonym przez klienta, określany jego harmonogram oraz zapewniane są zasoby techniczne niezbędne w toku prac. Realizacja projektów na rzecz kontrahentów stanowi trzon działalności Wnioskodawcy. Działalność ta nie ma charakteru sporadycznego czy jednorazowego.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji - głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów. W ocenie Wnioskodawcy, również ostatnia przesłanka uznania działalności za działalność badawczo rozwojową została spełniona. Działalność badawczo-rozwojowa musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Przy czym, zgodnie z Objaśnieniami „Definicja działalności badawczo-rozwojowej wymaga, aby działania jakie podejmuje podatnik poprzez badania naukowe zwiększały zasoby wiedzy, natomiast w efekcie prac rozwojowych wystarczy, by podatnik zdobył i wykorzystał aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności w celu planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych, zmienionych czy usprawnionych produktów, procesów lub usług”. Wnioskodawca zwiększając zasoby wiedzy oraz wykorzystując dostępną już wiedzę, tworzy nowe lub ulepszone rozwiązania.

W interpretacji z 4 lipca 2019 r., sygn.: 0113-KDIPT2-1.4011.243.2019.1.BO Dyrektor KIS uznał, że prace polegające na tworzeniu nowego oprogramowania spełniają przesłankę wykorzystywania wiedzy do tworzenia nowych zastosowań: „(...) definicja prac rozwojowych obejmuje m.in. wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Wnioskodawca wykorzystuje zasoby wiedzy w celu tworzenia nowego Oprogramowania, objętego ochroną prawnoautorską w postaci autorskich praw do programów komputerowych”.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy prowadzi On działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca chciałby również wskazać, iż zadaje pytanie oznaczone we wniosku nr 1 z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca nie chce samodzielnie dokonać kwalifikacji swojej pracy jako działalności badawczo-rozwojowej. Podkreślenia wymaga fakt, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydawanych interpretacjach indywidualnych dokonywał już oceny działalności podatników pod kątem spełnienia przesłanek warunkujących uznanie działalności za badawczo-rozwojową. Należy również zwrócić uwagę, że interpretacje te - poza tym, że był w nich przedstawiony analogiczny stan faktyczny, odnosiły się do stanu prawnego, który nie uległ jakiejkolwiek zmianie. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 5 listopada 2019 roku, sygn. 0112-KDIL3-2.4011.348.2019.2.JK Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że „stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku (…) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania działalności polegającej na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części za działalność badawczo-rozwojową oraz opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową - jest prawidłowe.”. Podobnie w interpretacji indywidualnej z dnia 15 października 2019 roku, sygn. 0112-KDIL3-3.4011.299.2019.1.TW: „Reasumując - prowadzona przez Spółkę działalność w zakresie oprogramowania jest działalnością badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a ust. 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym, dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu przeniesienia na nabywcę praw do korzystania z tego oprogramowania kwalifikują się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ww. ustawy i w konsekwencji korzystają z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%.” oraz interpretacji z dnia 4 marca 2020 r., w której Organ uznał, iż: „Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Wnioskodawcę spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają twórczy charakter, podejmowane są w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.” Poniżej przykładowe sygnatury innych wydanych wcześniej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej pozytywnych interpretacji podatkowych:

·0114-KDIP3-1.4011.303.2020.2.MZ;

·0114-KDIP2-1.4011.38.2020.3.KS;

·0114-KDIP3-2.4011.679.2019.3.JK2;

·0114- KDIP3-1.4011.380.2020.2.MZ;

·0114-KDIP3-1.4011.571.2019.2.MK1;,

·0113-KDIPT2-3.4011.329.2020.2.AC;

·0113- KD1PT2-2.4011.381.2020.3.MK;

·0113-KDIPT2-3.4011.472.2020.2.GG;

·0113-KD1PT2-3.4011.430.2020.2.SJ;

·0113-KDIPT2-1.4011.464.2020.2.MM;

·0113-KDIPT2-1.4011.31.2020.2.AP;

·0113-KDIPT2-1.4011.34.2020.2.MAP;

·0113-KDIPT2-1.4011.42.2020.2.KO;

·0113-KDIPT2-1.4011.50.2020.2.MM;

·0113-KDIPT2-1.4011.55.2020.2.DJD;

·0113-KDIPT2-1.4011.57.2020.2.MAP;

·0113-KDIPT2-1.4011.66.2020.2.MA;

·0113-KD1PT2-1.4011.74.2020.2.MM;

·0113-KDIPT2-1.4011.633.2019.3.MAP;

·0113-KDIPT2-1.4011.711.2019.2.MM;

·0113-KDIPT2-1.4011.738.2019.2.MD;

·0113-KDIPT2-1.4011.748.2019.2.MAP;

·0113-KD1PT2-3.4011.24.2020.2.AC;

·0113-KDIPT2-3.4011.26.2020.3 JŚ;

·0113-KDIPT2-3.4011.54.2020.2.PR;

·0113-KDIPT2-3.4011.69.2020.2.ST;

·0113-KDIPT2-3.4011.73.2020.2.MS;

·0113-KDIPT2-3.4011.94.2020.2.AC;

·0113-KDIPT2-3.4011.238.2020.2.GG

·0113-KD1PT2-3.4011.656.2019.2.PR;

·0113-KDIPT2-3.4011.702.2019.2.PR;

·0113-KDIPT2-3.4011.736.2019.2.SJ;

·0113-KDIPT2-3.4011.759.2019.2.JŚ;

·0111-KDIB1-1.4011.33.2020.2.NL;

·0111-KDIB1-1.4011.87.2020.2.DK;

·0111-KDIB1-2.4011.55.2020.2.DP;

·0111-KDIB1-3.4011.7.2020.2. JKT;

·0111-KDIB1 -3.4011.10.2020.2.APO;

·0111-KDIB1-33.4011.52.2020.2.PC;

·0111-KDIB2-1.4011.18.2020.2.MK;

·0112-KEDIL2-1.4011.2.2020.3.MKA;

·0112-KDIL2-1.4011.379.2020.2.KF;

·0112-KDIL2-2.4011.20.2020.2.IM;

·0112-KDIL2-2.4011.27.2020.2.MC;

·0112-KDIL2-2.4011.44.2020.2.AA;

·0112-KDIL2-2.4011.52.2019.2.MW;

·0112-KDIL2-2.4011.52.2020.2.IM;

·0112-KDIL2-2.4011.53.2019.3.WS;

·0112-KDIL2-2.4011.56.2019.2.AA;

·0112-KDIL2-2.4011.60.2020.2.MC;

·0112-KDIL2-2.4011.65.2019.2.MW;

·0112-KDIL2-2.4011.69.2020.2.MM;

·0112-KDIL2-2.4011.70.2019.2.AA;

·0112-KDIL2-2.4011.73.2020.2.MM;

·0112-KDIL2-2.4011.79.2020.2.IM;

·0112-KDIL2-2.4011.98.2019.2.MC;

·0112-KDIL2-2.4011.107.2019.2.IM;

·0112-KDIL2-2.4011.115.2020.2.MW;

·0112-KDIL2-2.4011.119.2019.2.AA;

·0112-KDIL2-2.4011.126.2019.2.MC;

·0112-KDIL2-2.4011.139.2019.2.MM;

·0112-KDIL2-2.4011.143.2019.2.MM;

·0112-kDIL2-2.4011.144.2019.2.WS;

·0112-KDIL2-2.4011.161.2019.2.MC;

·0112-KDIL2-2.4011.194.2020.2.MW;

·0112-KDIL2-2.4011.269.2020.2.KP;

·0112-KDIL2-2.4011.337.2020.2.KP;

·0112-KDIP3-3.4011.412.2019.2.MM;

·     0111-KDWB.4011.8.2020.2.AW.

Jak już zostało wskazane Wnioskodawca uważa, że prowadzona przez niego działalność w zakresie tworzenia Oprogramowania wypełnia zawarte w elementach składowych definicji prac rozwojowych, tj. art. 4 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r. (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, z późn. zm.), o czym świadczy opis wykonanych prac zamieszczony we wniosku. Jednakże, aby mieć pewność co do swojego stanowiska, Wnioskodawca zadał we wniosku pytanie oznaczone nr 1. Intencją Wnioskodawcy jest otrzymanie potwierdzenia poprawności własnego stanowiska, zatem chciałby aby organ ocenił, czy działania podejmowane przez niego spełniają przesłanki uznania ich za prace rozwojowe. W ocenie Wnioskodawcy organy podatkowe są zobligowane do uwzględniania przepisów „pozapodatkowych”. Jak podkreślono w wyroku NSA z dnia 15 grudnia 2015 r. o sygn. I FSK 1359/14: od pojęć uregulowanych w przepisach innej gałęzi prawa często zależy prawidłowa kwalifikacja określonego stanu podatkowoprawnego. Również liczne orzeczenia sądów administracyjnych, m.in. wyrok NSA z dnia 7 kwietnia 2016 r. o sygn. I GSK 789/14, wyrok WSA z dnia 21 listopada 2007 r. o sygn. III SA/Wa 1737/07, wyrok NSA z dnia 4 listopada 2010 r. o sygn. II FSK 1019/09, wskazują na to, że przepisów prawa podatkowego nie można ograniczać wyłącznie do ustaw, które w swoim tytule zawierają takie pojęcie, lecz chodzi o rzeczywistą treść zawartych w ustawach regulacji mających wpływ na opodatkowanie. Ponadto zainteresowany ma prawo oczekiwać wyjaśnienia przez właściwy organ nasuwających się wątpliwości, które dotyczą regulacji ukształtowanej przepisami prawa podatkowego także wówczas, gdy zazębia się ona z innymi unormowaniami prawnymi. Powołując się zatem na utrwaloną praktykę orzeczniczą polskich sądów administracyjnych, przepisy prawa podatkowego nie są całkowicie odrębne, niezależne i niepowiązane z innymi dziedzinami systemu prawnego, a wręcz przeciwnie, wraz z przepisami innych gałęzi prawa stanowią część jednego porządku prawnego obowiązującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy organ podatkowy zobligowany jest do wykładni przepisów oraz definicji zawartych w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2.

Zdaniem Wnioskodawcy prawa autorskie do programów komputerowych (Oprogramowania) tworzonych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej Działalności dominującej są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej będziemy mieli do czynienia przy spełnieniu łącznie trzech warunków:

1)      zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

2)      należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 Ustawy o PIT;

3)      podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

W ramach pierwszego tego warunku, kwalifikowane prawo własności intelektualnej musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej.

Oznacza to, że:

1)podatnik musi prowadzić działalność badawczo-rozwojową;

2)podatnik musi wytwarzać, rozwijać lub ulepszać kwalifikowane prawo własności intelektualnej (prowadzić kwalifikowaną działalność badawczo-rozwojową).

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 Ustawy o PIT, co zostało wykazane w zakresie pytania nr 1.

Odnosząc się do warunku 2 i 3 wskazać należy, że katalog kwalifikowanych IP jest katalogiem enumeratywnym. Do tego katalogu włączono m.in. patenty, prawo ochronne na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego. Z punktu widzenia Wnioskodawcy istotnym kwalifikowanym IP wymienionym w katalogu jest autorskie prawo do programu komputerowego, przyznawane na mocy art. 74 Ustawy o PAIPP.

Jak wskazano w Objaśnieniach wydanych przez Ministra Finansów: 77. Przede wszystkim, podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów) ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. To oznacza, że wyeliminowanie lub ograniczenie swobody twórczej (eliminacja lub ograniczenie własnego/indywidualnego działania twórczego) wyłącza lub ogranicza prawnoautorską ochronę programu komputerowego, tym samym także eliminuje możliwość skorzystania z preferencji IP Box. 78. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. W konsekwencji, decydujące jest autentyczne podejście transakcyjne, gdzie należy brać faktyczne (autentyczne) działania podejmowane przez podatnika w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo-rozwojowej, skutkującej wdrożeniem, ulepszeniem lub rozwinięciem programu komputerowego. Formalne postanowienia umowne, które nie znajdują odzwierciedlenia w rzeczywistych działaniach podatnika, nie zapewniają zatem akceptowalnej ochrony prawnopodatkowej podatnikowi w zakresie preferencji IP Box. 79. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne kazuistyczne podejście do definiowania pojęcia "autorskie prawo do programu komputerowego", które wskazują, że część chronioną prawem (formę (ekspresji) utworu) jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w postaci kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy.

Należy uznać że Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę spełnia definicje programu komputerowego rozumianego jako zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Ponadto, Oprogramowanie to stanowi przedmiot ochrony praw autorskich. Artykuł 74 Ustawy o PAIPP kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych. Zgodnie z Polską Normą PN-ISO/IEC 2382- 1:1996 - 1.05.01 program komputerowy to jednostka syntaktyczna zgodna z zasadami konkretnego języka programowania, składająca się z deklaracji i instrukcji lub rozkazów potrzebnych do rozwiązania funkcji, zadania lub problemu (M. Szmit, Wybrane zagadnienia opiniowania sądowo-informatycznego, Warszawa 2014, s. 178). Przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 ustawy o PAIPP, tj. elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy (wyr. TS z 22 grudnia 2010 r., C-393/09 , Bezpećnostni softwarova asociace, ECLI:EU:C:2010:816). Ponadto, art. 1 ust. 1 Ustawy o PAIPP stanowi, że przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Powyższe oznacza, że aby przejaw myśli ludzkiej uznać za utwór, musi on spełnić następujące kryteria:

·musi być rezultatem działalności człowieka,

·wymagane jest tzw. utrwalenie dzieła,

·musi się w nim przejawiać działalność twórcza,

·konieczne jest, aby ta działalność miała indywidualny charakter.

Do programów komputerowych stosuje się również wyrażoną w art. 1 ust. 3 ustawy o PAIPP zasadę, że chronione są także dzieła w postaci nieukończonej, np. wersja pre-alfa, alfa lub beta programu, wydanie testowe lub demonstracyjne (A. Michalak (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 - art. 74).

W ocenie Wnioskodawcy, tworzone przez Niego Oprogramowanie nosi wszelkie cechy utworu. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę jest rezultatem działalności człowieka i ma charakter utrwalony, a założenia programów, ich układ oraz kompozycja mają kreatywny charakter. Rezultat w postaci innowacyjnych rozwiązań nie jest wynikiem pracy rutynowej lub szablonowej. Zdaniem Wnioskodawcy prawo autorskie do programów komputerowych wytwarzanych przez Niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście przedstawionej we wniosku działalności zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie Ustawy o PAIPP, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, co zostało wykazane w zakresie pytania nr 1.

Tym samym zostały spełnione wszystkie trzy przesłanki uznania, że Wnioskodawca wytwarza kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci praw autorskich do programu komputerowego.

Pana stanowisko w zakresie pytania nr 3.

Za koszty uzyskania przychodu Wnioskodawca uznaje wydatki (a więc kwoty faktycznie wydane), poniesione przez podatnika, w celu uzyskania przychodu albo zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, nie wymienione w katalogu wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodu.

Wnioskodawca ponosi między innymi wydatki na:

a)księgowość;

b)leasing i użytkowanie samochodu;

c)koszty delegacji;

d)sprzęt elektroniczny;

e)usługi telekomunikacyjne (Internet, telefon);

f)składki ubezpieczeniowe;

g)koszty usług prawnych i podatkowych.

Wydatki te, jeśli dotyczą zarówno Działalności dominującej, jak i Działalności pozostałej prowadzonej przez Wnioskodawcę, Wnioskodawca przyporządkowuje do przychodów z poszczególnych rodzajów działalności według proporcji stosując tzw. „klucz przychodowy”. Proporcja ta ustalana jest jako stosunek przychodów z danej działalności do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Ani przepisy Ustawy o PIT, ani wydane do nich Objaśnienia Ministerstwa Finansów nie precyzują, w jakiej części przypisać te wydatki do przychodów z kwalifikowanego źródła, co jest warunkiem prawidłowego ustalenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Stosownie do art. 22 ust. 3 ustawy o PIT, jeśli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. W orzecznictwie wskazuje się, że klucz alokacji powinien być skonstruowany tak, aby podział kosztów w możliwie najbardziej precyzyjny (zbliżony do rzeczywistości) sposób odpowiadał podziałowi działalności. Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę do konkretnych przychodów z prowadzonej działalności, Wnioskodawca powinien przyporządkować wydatki do przychodów według proporcji, zgodnie z tzw. kluczem przychodowym. Koszty bezpośrednio powiązane z wytworzonym Oprogramowaniem alokowane są bezpośrednio do przychodów z Działalności dominującej z pominięciem przychodowego klucza alokacji.

Co istotne, w ocenie Wnioskodawcy wszystkie wskazane powyżej kategorie wydatków, jako niezbędne do prowadzenia Działalności dominującej będącej działalnością badawczo- rozwojową, są kosztami kwalifikowanymi w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 Ustawy o PIT.

Koszt poniesiony przez Wnioskodawcę na księgowość pozwala na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (Ulga IP Box). W wyniku czego, koszt ten jest nieodzowny, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis. Również należy podkreślić, że prowadzenie księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności per se, Wnioskodawca traktuje ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej, która polega na wytwarzaniu chronionych prawem autorskim utworów, a konkretniej programów komputerowych. Leasing i użytkowanie samochodu ponoszone w związku z użytkowaniem samochodu to w szczególności rata leasingowa, koszt ubezpieczenia, paliwo, wydatki eksploatacyjne są ściśle związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością w zakresie tworzenia oprogramowania, ponieważ wykorzystywany jest do celów świadczenia usług na rzecz Kontrahenta, jak również do czynności wymagających prowadzenia działalności gospodarczej i lepszej jakości świadczenia usług, co tym samym przekłada się na wzmocnienie pozycji na rynku zleceń informatycznych. Koszty delegacji są niezbędne Wnioskodawcy w celu odbycia osobistych spotkań z klientami Kontrahenta, których siedziby znajdują się w różnych miastach, także poza terytorium RP. Tworzenia oprogramowania wymaga nie tylko komputera, ale także dodatkowego sprzętu elektronicznego, który umożliwia sprawne tworzenie programu komputerowego przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania. Z całą pewnością należy stwierdzić, że przedmioty te są ściśle związane z zawodem wykonywanym przez Wnioskodawcę i są niezbędne do prowadzenia działalności związanej z tworzeniem programów komputerowych. Koszty ponoszone na usługi telekomunikacyjne (telefon, Internet) są bezpośrednio powiązane z działalnością Wnioskodawcy, albowiem umożliwiają Wnioskodawcy bieżący kontakt zarówno z Kontrahentami, jak i docelowymi odbiorcami oprogramowania. Koszty ponoszone na składki ubezpieczeniowe, tzn. składki na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe) oraz wpłaty na Fundusz Pracy również stanowią stały i konieczny koszt prowadzonej działalności gospodarczej. Niniejsze obciążenia są obowiązkowe, aby móc prowadzić legalnie jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce, co w przypadku Wnioskodawcy przekłada się na możliwość świadczenia usług programistycznych. Również nie można zapominać o celu wymienionych opłat, które mają za zadanie zapewnienie środków pieniężnych w razie niemożności wykonywania działalności przez Wnioskodawcę, co w dłuższej perspektywie może wydłużyć jego zdolność zawodową. Koszty usług prawnych i podatkowych są dla Wnioskodawcy konieczne dla możliwości skorzystania z preferencyjnych zasad opodatkowania. Przedmiotowe koszty obejmują zasięgnięcie porady prawnej, pomoc z przygotowaniem ewidencji na cele IP BOX, jak i sporządzeniem wniosku o interpretację.

W tym kontekście Wnioskodawca będzie miał możliwość otrzymania odpowiedzi, czy jego działalność gospodarcza związana jest z działalnością badawczo-rozwojową. Wnioskodawca traktuje ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej.

Pana stanowisko w zakresie pytania nr 4.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, „Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania”.

W przedmiotowym przypadku Wnioskodawca:

1)prowadzi działalność gospodarczą w ramach której realizowana jest działalność badawczo-rozwojowa w rozumieniu ustawy o PIT;

2)w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej wytwarza kwalifikowane prawa własności intelektualnej, tj. Oprogramowanie;

3)oprogramowanie sprzedaje na rzecz kontrahentów, z tytułu czego uzyskuje On przychody;

4)ustala dochód oraz kwalifikowany dochód z kwalifikowanych IP w ramach odrębnie prowadzonej ewidencji.

W związku z powyższym, Wnioskodawca spełnia wszystkie przesłanki do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego w odniesieniu do dochodów uzyskanych w 2023. Opisana sytuacja jest zatem stanem faktycznym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.).

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 tej ustawy:

Natomiast zgodnie art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że przedmiotem Pana działalności jest m.in. działalność w zakresie oprogramowania (dalej „Działalność dominująca”). Pana Działalność dominująca obejmuje m.in. implementację kodu, projektowanie systemów IT, optymalizację projektów IT, wsparcie w dziedzinie zapewniania jakości w projektach IT, wsparcie techniczne i merytoryczne przy developmencie i utrzymaniu, wsparcie techniczne i merytoryczne zespołów przy przygotowywaniu ofert, doradztwo w zakresie opracowania koncepcji projektów informatycznych, przeprowadzanie wewnętrznych i zewnętrznych audytów technicznych, wdrażanie nowych strategii cyfrowych dla klientów. Tworzy Pan oprogramowanie (dalej: „Oprogramowanie”), które według art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych jest utworem. W ramach działalności podejmuje Pan współpracę z klientami, na zlecenie których tworzy oprogramowanie komputerowe. Nie wyklucza Pan podjęcia współpracy z innymi kontrahentami, a charakter tej współpracy pozostanie tożsamy z tym opisanym w niniejszym wniosku, tj. polegać będzie na tworzeniu Oprogramowania. Usługi będące przedmiotem zawartej z Kontrahentem Umowy, obejmują projektowanie systemów, tj. projektowanie środowisk IT, projektowanie architektur rozwiązań systemowych w zakresie nowych projektów oraz modyfikacji już istniejących, tworzenie koncepcji aplikacji informatycznych; optymalizację projektów Kontrahenta, tj. dbałość o projektowanie rozwiązań spełniających wymagania bezpieczeństwa i wydajności, identyfikowanie i doradztwo w zakresie przeciwdziałania czynnikami ryzyka związanymi z przyjęta architektura i technologia, współpracę z właścicielami biznesowymi w celu zrozumienia potrzeb i zaprojektowania najlepszych rozwiązań, zarządzanie wymaganiami klienta, koordynowanie i kontrolę wdrożeń, definiowanie standardów i wytycznych architektonicznych, wybór odpowiednich technik, technologii i narzędzi, oszacowanie pracochłonności, tworzenie dokumentacji technicznej. Umowa obejmuje również implementację kodów, wsparcie w dziedzinie zapewniania jakości w projektach, wsparcie techniczne i merytoryczne dla zespołów odpowiedzialnych za development i utrzymanie, wsparcie techniczne i merytoryczne zespołów przygotowujących oferty, współodpowiedzialność za wdrażanie nowych strategii cyfrowych dla Klientów, współpracę z innymi współpracownikami Kontrahenta, w tym pomoc nowym współpracownikom we wdrożeniu się w współprace z Kontrahentem, współudział z Kontrahentem w ocenie usług świadczonych przez innych współpracowników na rzecz Kontrahenta oraz pośrednictwo w kontakcie Kontrahenta z innymi współpracownikami wykonującymi czynności na rzecz Kontrahenta. Do Pana Działalności Dominującej należy zaliczyć: tj. dbałość o projektowanie rozwiązań spełniających wymagania bezpieczeństwa i wydajności, definiowanie standardów i wytycznych architektonicznych, wybór odpowiednich technik, technologii i narzędzi, tworzenie dokumentacji technicznej. Umowa obejmuje również implementację kodów, wsparcie w dziedzinie zapewnianie jakości w projektach, wsparcie techniczne i merytoryczne dla zespołów odpowiedzialnych za development i utrzymanie, współodpowiedzialność za wdrażanie nowych strategii cyfrowych dla Klientów Kontrahenta. Tworzenie Oprogramowania (tj. „usługi programistyczne”, „usługi w zakresie wytwórczym oprogramowania”) nigdy nie sprowadza się wyłącznie do czynności tworzenia kodu. W ramach procesu tworzenia Oprogramowania i jego sprzedaży Kontrahentowi, może Pan ustalać szczegółowy zakres z Kontrahentem, tworzyć koncepcje i projekty, tworzyć kod oraz towarzyszącą mu dokumentację, testować, utrzymywać, wdrażać i udostępniać stworzone Oprogramowanie.

Prace nad projektem dotyczą (...) do zarządzania flotą aut (…). System pozwala zarządzać wszystkimi procesami związanymi flotą aut, od planowania zamówień nowych aut do sprzedaży lub złomowania auta. Wliczając w to wszelkie umowy z serwisami i innymi warsztatami oraz automatyczne przetwarzanie oraz akceptowanie faktur. Celem projektu jest zastąpienie obecnego, bardzo złożonego rozwiązania informatycznego rozwiązaniem o przejrzystej strukturze, które będzie można łatwiej rozbudować w przyszłości. Istniejący System ma zostać zastąpiony nowym rozwiązaniem w architekturze (…). Przykładowe prace: integracja z innymi systemami klienta, implementacja widoków (...), implementacja algorytmów odwzorowujących wewnętrzne procesy klienta, optymalizacja wydajności, implementacja importów oraz exportów danych, implementacja nowych funkcjonalności. W 2023 roku realizowane były dwa nowe moduły systemu: moduł przygotowujący dane dla systemów typu (…) przygotowujących raporty oraz modułu do procesu zamawiania aut służbowych dla pracowników (…). W pierwszym przypadku innowacyjność polegała na stworzeniu bardzo wydajnych algorytmów, które w krótkim czasie przetwarzają bardzo duże ilości danych. Natomiast w drugim przypadku było to zintegrowanie nowego modułu do zamówień aut służbowych z istniejącymi systemami klienta oraz wymaganiami producentów samochodów.

W wyniku prowadzonych prac powstają autorskie prawa do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP. Powyższe ma zastosowanie zarówno do kompletnych aplikacji, skryptów, poszczególnych funkcjonalności czy modyfikacji/ulepszeń oprogramowania. Każde z wymienionych wyrażone jest bowiem w postaci kodu źródłowego realizującego określone zadania/funkcje w strukturze programu, bądź obejmującego funkcje użytkowe programu.

W przypadku, gdy tworzy Pan Oprogramowanie stanowiące ulepszenia lub modyfikacje w stosunku do istniejącego Oprogramowania, wówczas stanowią one niezależne utwory podlegające ochronie na podstawie art. 74 Ustawy o PAIPP. Właścicielami ulepszanego (modyfikowanego) oprogramowania są kontrahenci (lub ich klienci), a Pan dokonuje jedynie jego ulepszenia. Z chwilą przekazania wytworzonego oprogramowania kontrahentom przekazuje Pan na ich rzecz wszelkie prawa autorskie do tego oprogramowania.

Efekty Pana pracy zawsze były/są/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przysługiwały/przysługują/przysługiwać będą Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych programów komputerowych. Po wytworzeniu oprogramowania przenosi Pan prawa do tego oprogramowania na kontrahenta. Wytworzone przez Pana oprogramowanie staje się częścią systemu oprogramowania funkcjonującego u odbiorcy docelowego. W przypadku rozwijania „oprogramowania” efekt Pana pracy w postaci powstałych rozwiązań, bezpośrednio w wyniku ich stworzenia przed implementacją stanowią nowe, odrębne od tego oprogramowania utwory w postaci programu komputerowego podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazał Pan, że w ramach procesu tworzenia Oprogramowania i jego sprzedaży Kontrahentowi może Pan ustalać szczegółowy zakres z Kontrahentem, tworzyć koncepcje i projekty, tworzyć kod oraz towarzyszącą mu dokumentację, testować, utrzymywać, wdrażać i udostępniać stworzone Oprogramowanie. W ramach Działalności dominującej na podstawie posiadanej wiedzy w zakresie technologii informatycznych i doświadczenia w zakresie przygotowywania kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych realizuje Pan zlecenia programistyczne na rzecz Kontrahenta. Tematyka tworzonego oprogramowania jest i będzie zróżnicowana, a samo Oprogramowanie tworzone przez Pana projektowane jest stosownie do indywidualnych i specyficznych potrzeb poszczególnych zamawiających, zatem każdy z projektów zasadniczo odróżnia się od pozostałych, a w szczególności w efekcie każdego z nich powstaje nowy, niepowtarzalny kod źródłowy. Cechą wspólną wszystkich projektów realizowanych przez Pana jest jego twórcze działanie polegające na tworzeniu Oprogramowania, w oparciu o wiedzę i doświadczenie wypracowane i zdobyte w branży IT. Tworzy Pan Oprogramowanie, które nie tylko odzwierciedla potrzeby rynku i klientów, ale kształtuje je w taki sposób, aby przyczyniło się do znacznego usprawnienia procesów, prowadząc do innowacji procesowych u nabywców końcowych Oprogramowania. Wytwarzanie Oprogramowania opiera się na indywidualnych, autorskich Pana pomysłach i obejmuje m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Natomiast tworzenie Oprogramowania przez Pana wymaga stosowania nowatorskich podejść i kreatywnego wykorzystywania dostępnych zasobów systemowych oraz wykorzystania zdobytej dotychczas wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania. Ponadto, Oprogramowanie tworzone przez Pana, będące rezultatem twórczej działalności ma charakter utrwalony, a założenia programów, ich układ oraz kompozycja mają kreatywny charakter. Rezultat w postaci unikatowych rozwiązań nie jest wynikiem pracy rutynowej lub szablonowej. Dobór algorytmów, ciągów komend i instrukcji zawsze jest zależny od Pana indywidualnej inwencji. Programowanie jest pracą polegającą na tworzeniu zindywidualizowanego kodu, którego tylko efekt jest z góry ustalony, przy czym istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić. Praca programisty polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności.

Ponadto, jak wynika z uzupełnienia wniosku, twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do „oprogramowania", którego dotyczy wniosek, przejawia się w wytworzeniu przez Pana programów komputerowych o cechach, funkcjonalnościach i specyfikacji niewystępujących wcześniej w praktyce gospodarczej. Każde zadanie lub problem w zakresie tworzenia oprogramowania można rozwiązać na wiele różnych sposobów, przy wykorzystaniu wielu dostępnych narzędzi. Wybór, dostosowanie oraz ulepszenie już istniejących rozwiązań, zależy wyłącznie od wiedzy, doświadczenia oraz Pana wyobraźni, który wybiera rodzaj i sposób analizowania danych, celem możliwości zastosowania ich do nowych lub ulepszonych programów/oprogramowań i przygotowuje do nich analizę. Wykonywane czynności nie są projektami powtarzalnymi – każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego. W swojej działalności zawsze Pan stara się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w Pana działalności. W celu realizacji projektów, w ramach których tworzy i ulepsza oprogramowanie, podejmuje Pan szereg działań zmierzających do usprawnienia istniejącego już wcześniej oprogramowania, począwszy od ustalenia wymagań podmiotu zlecającego i sformułowania w związku z tym problemu rozwojowego, przez analizę funkcjonowania dotychczasowego programu, wykorzystanie posiadanej przez Pana wiedzy w celu wymyślenia i zaproponowania innego, bardziej nowoczesnego rozwiązania, które zmieniłoby na lepsze motorykę programu i niosłoby za sobą dodatkowe, nowe funkcjonalności, które uczyniłyby działanie programu bardziej atrakcyjnym dla użytkownika, aż po stworzenie kodu źródłowego i wynikowego nadpisanego fragmentu oprogramowania, który sam w sobie stanowił samodzielny program komputerowy, podlegający ochronie na mocy przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oryginalność polega na zastosowaniu nowatorskich rozwiązań programistycznych. Oryginalność wynika również z faktu, że „Oprogramowanie” stanowi efekt Pana pracy, przy której wykonywaniu miał zapewnioną swobodę tworzenia, a Pana praca nie polegała na kopiowaniu istniejącego już utworu. Oryginalność wynika również z faktu, że efekty Pana działania stanowią coś wcześniej nieznanego Panu jako jego twórcy. Oprogramowanie tworzone i rozwijane na rzecz Pana klienta powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności, co oznacza, że cecha twórczości i oryginalności jest spełniona. Tworzone oprogramowania są oryginalne, nie mają swoich odpowiedników na rynku (nie ma takich rozwiązań na rynku) i odpowiadają na potrzeby Pana klienta. Oprogramowanie po jego wytworzeniu, ulepszeniu/modyfikacji różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana dzięki odpowiednio dobranej i zaprojektowanej przez Pana mieszanki języków i technologii oprogramowania: (…). Oprogramowanie jest dostosowane do konkretnych potrzeb podmiotów zlecających – tworzone są różne funkcjonalności różnych systemów, rozwiązania stosowane do wytworzenia każdej z nich wymagają zindywidualizowanego podejścia, kreatywności, nie powielają się. Dodatkowy wyróżnik Pana działalności stanowi stosowanie odpowiednich innowacyjnych algorytmów przetwarzania danych. Efekty Pana pracy, którymi są programy komputerowe, zawsze będą utworami w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. zawsze odznaczać się będą rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze będą kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej.

Zatem prowadzona przez Pana Działalność dominująca w zakresie tworzenia i rozwijania oprogramowania ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej, jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wskazał Pan, że działalność prowadzona jest w sposób systematyczny, tj. uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, wg pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Działania podejmowane są przez Pana w ułożony, metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie. Dla każdego projektu przyjmuje Pan harmonogram, według którego realizowane są poszczególne etapy prac oraz zapewnia odpowiednie zasoby techniczne (np. w postaci sprzętu komputerowego). Ze względu na charakter branży, nieustannie poszerza Pan swoją wiedzę na temat algorytmów, bezpieczeństwa czy języków programowania, aby móc wykorzystać ją w prowadzonej działalności.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że w przypadku Projektu opisanego we wniosku, cel zarówno na wstępie, jak i w toku realizowania zleceń jest ten sam – stworzenie oprogramowania, które będzie działało sprawnie, bezbłędnie i będzie zawierało wszelkie zaplanowane funkcjonalności. Ze względu na twórczy, koncepcyjny i nieoczywisty charakter prac, celem jaki towarzyszy pracom, jest także konieczność opracowania koncepcji danego rozwiązania, analiza możliwości jego wypracowania w oparciu o dostępne technologie i wybór właściwej technologii spośród technologii znanych Wnioskodawcy lub technologii nieznanych Wnioskodawcy, które na potrzeby realizacji projektu musi przyswoić. W przypadku Projektu opisanego we wniosku celem jest stworzenie oprogramowania spełniającego wymagania ustalone w Kontrahentem. Szczegółowym celem Projektu jest zastąpienie obecnego, bardzo złożonego rozwiązania informatycznego rozwiązaniem o przejrzystej strukturze, które będzie można łatwiej rozbudować w przyszłości. Istniejący System ma zostać zastąpiony nowym rozwiązaniem w architekturze (…). Rozwiązania konieczne do zrealizowania projektu stworzy Pan samodzielnie, dysponując jedynie swoją wiedzą i doświadczeniem. Źródłem finansowania będą Pana środki własne wypracowane w ramach prowadzonej działalności. Realizował Pan cele w oparciu o własne zasoby rzeczowe. Systematyczność polega na prowadzeniu prac w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac (ustalenie harmonogramu prac, kolejności wykonywania poszczególnych czynności), weryfikacja (ustalenie czy zostały osiągnięte założone efekty prac, ewentualne wprowadzanie poprawek i udoskonaleń prowadzących do osiągnięcia założonego rezultatu), zakończenie (zdanie efektów prac). Każde Oprogramowanie posiada harmonogram prac, który zostaje następnie zrealizowany. Przystępując do tworzenia oprogramowania każdorazowo realizuje go Pan w ten sposób, aby prace odbywały się w ramach harmonogramu.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanego przez Pana oprogramowania jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach Działalności dominującej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Każde zadanie lub problem można rozwiązać na wiele różnych sposobów przy wykorzystaniu wielu dostępnych narzędzi. Wybór, dostosowanie oraz ulepszenie już istniejących rozwiązań zależy tylko i wyłącznie od Pan wiedzy, doświadczenia oraz wyobraźni. Wybiera Pan bowiem rodzaj i sposób analizowania danych celem możliwości zastosowania ich do nowych lub ulepszonych programów/aplikacji/systemów i przygotowuje do nich analizę wraz z potrzebną dokumentacją. W ramach Działalności dominującej na podstawie posiadanej wiedzy w zakresie technologii informatycznych i doświadczenia w zakresie przygotowywania kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych realizuje Pan zlecenia programistyczne na rzecz Kontrahenta.

W uzupełnieniu doprecyzował Pan, że w celu realizacji projektów, w ramach których tworzy i ulepsza Pan oprogramowanie, podejmuje szereg działań zmierzających do usprawnienia istniejącego już wcześniej oprogramowania, począwszy od ustalenia wymagań podmiotu zlecającego i sformułowania w związku z tym problemu rozwojowego, przez analizę funkcjonowania dotychczasowego programu, wykorzystanie posiadanej przez Pana wiedzy w celu wymyślenia i zaproponowania innego, bardziej nowoczesnego rozwiązania, które zmieniłoby na lepsze motorykę programu i niosłoby za sobą dodatkowe, nowe funkcjonalności, które uczyniłyby działanie programu bardziej atrakcyjnym dla użytkownika, aż po stworzenie kodu źródłowego i wynikowego nadpisanego fragmentu oprogramowania, który sam w sobie stanowił samodzielny program komputerowy, podlegający ochronie na mocy przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dysponował Pan zasobami wiedzy wypracowanymi dotychczas w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z zakresu działalności programistycznej. W ramach działalności wykorzystywał i rozwijał wiedzę programistyczną. Innowacyjnymi technologiami wykorzystywanymi przez Pana są technologie i języki programowania w jakich pracuje, tj. (…).

Jednocześnie, ze względu na postęp technologii, metody Pana pracy nieustannie podlegają modyfikacji i w razie możliwości i konieczności korzysta Pan z nowych rozwiązań, które są dostępne i adekwatne do wykorzystania w ramach danego projektu. Na rozwiązaniach znanych Panu na moment realizacji danych projektów, które były odpowiednio wykorzystywane i łączone w celu stworzenia nowego rozwiązania oraz na rozwiązaniach, które były dostępne, lecz nieznane Panu, a które przyswajał dla celów realizacji projektu.

Efektem Pana działań jest stworzenie funkcjonalności w ramach Projektu na rzecz odbiorcy docelowego, które umożliwiają zarzadzanie wszystkimi procesami związanymi flotą

aut, od planowania zamówień́ nowych aut do sprzedaży lub złomowania auta, wliczając w to wszelkie umowy z serwisami i innymi warsztatami oraz automatyczne przetwarzanie oraz akceptowanie faktur. Ze względu na charakter branży, nieustannie poszerza Pan swoją wiedzę na temat algorytmów, bezpieczeństwa czy języków programowania, aby móc wykorzystać ją w prowadzonej działalności.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

-badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

-prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pan we wniosku, w ramach Działalności dominującej na podstawie posiadanej wiedzy w zakresie technologii informatycznych i doświadczenia w zakresie przygotowywania kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych realizuje Pan zlecenia programistyczne na rzecz Kontrahenta. Cechą wspólną wszystkich projektów realizowanych przez Pana jest jego twórcze działanie polegające na tworzeniu Oprogramowania, w oparciu o wiedzę i doświadczenie wypracowane i zdobyte w branży IT. Używa Pan technologii i języków oprogramowania: (…). Wytwarzanie Oprogramowania opiera się na Pana indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmuje m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Tworzenie Oprogramowania przez Pana wymaga stosowania nowatorskich podejść i kreatywnego wykorzystywania dostępnych zasobów systemowych oraz wykorzystania zdobytej dotychczas wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania. Ponadto, Oprogramowanie tworzone przez Pana będące rezultatem twórczej działalności ma charakter utrwalony, a założenia programów, ich układ oraz kompozycja mają kreatywny charakter. Rezultat w postaci unikatowych rozwiązań nie jest wynikiem pracy rutynowej lub szablonowej. Dobór algorytmów, ciągów komend i instrukcji zawsze jest zależny od indywidualnej inwencji Wnioskodawcy. Programowanie jest pracą polegającą na tworzeniu zindywidualizowanego kodu, którego tylko efekt jest z góry ustalony, przy czym istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić. Praca programisty polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności. Działania podejmowane są przez Pana w ułożony, metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie. Dla każdego projektu przyjmuje Pan harmonogram według którego realizowane są poszczególne etapy prac oraz zapewnia odpowiednie zasoby techniczne (np. w postaci sprzętu komputerowego). Ze względu na charakter branży, nieustannie poszerza Pan swoją wiedzę na temat algorytmów, bezpieczeństwa czy języków programowania, aby móc wykorzystać ją w prowadzonej działalności. Tworzy Pan Oprogramowanie, które nie tylko odzwierciedla potrzeby rynku i klientów, ale kształtuje je w taki sposób, aby przyczyniło się do znacznego usprawnienia procesów, prowadząc do innowacji procesowych u nabywców końcowych Oprogramowania. Efekty Pana pracy, którymi są programy komputerowe, zawsze będą utworami w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. zawsze odznaczać się będą rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze będą kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionego oprogramowania spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu i w warunkach działalności wynikających z wniosku i jego uzupełnienia.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, należy stwierdzić, że podejmowana przez Pana Działalność dominująca polegająca na tworzeniu Oprogramowania spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Zgodnie natomiast z ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Stosownie do treści art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy:

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

-na podstawie umowy o świadczenie usług z Kontrahentem, tworzy Pan oraz rozwija oprogramowanie w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

-efekty Pana pracy zawsze były/są/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

-przysługiwały/przysługują/przysługiwać będą Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych programów komputerowych;

-tworzenie oprogramowania zalicza Pan do Działalności dominującej;

-przenosi Pan odpłatnie ogół praw autorskich na rzecz Kontrahenta na mocy umowy, przeniesienie praw majątkowych na Kontrahenta następuje na podstawie umowy na wskazanych polach eksploatacji, zawartej z zachowaniem formy wskazanej w z art. 41 oraz art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

-w prowadzonej ewidencji wyodrębnia Pan każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

-prowadzi Pan od 1 stycznia 2019 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

Mając powyższe na uwadze, prawa autorskie do programów komputerowych tworzonych przez Pana w ramach prowadzonej Działalności dominującej są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programów komputerowych stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, na podstawie przepisów art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzyskanego w 2023 r.

Przechodząc do kwestii, które z wydatków ponoszonych przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są kosztami poniesionymi na prowadzoną bezpośrednio przez Pana działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej tutejszy Organ wyjaśnia, co następuje.

Należy przede wszystkim podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

-wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

-wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

‒wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

‒kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

‒dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także zauważyć, że w przypadku poniesienia wydatku na zakup środka trwałego, który podlega amortyzacji podatkowej oraz ma związek z wytworzeniem, rozwojem, ulepszeniem kwalifikowanego IP, cały wydatek nie może zostać uwzględniony we wskaźniku nexus. Uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Reasumując, wydatki ponoszone przez Pana na:

1)księgowość;

2)leasing i użytkowanie samochodu;

3)delegacje;

4)sprzęt elektroniczny (słuchawki (…));

5)usługi telekomunikacyjne (Internet, telefon);

6)składki ubezpieczeniowe (ubezpieczenia społeczne, wpłaty na fundusz pracy);

7)usługi prawne i podatkowe

mogą zostać uznane za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, przy zachowaniu właściwej proporcji, o których mowa w lit. „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzeń.

Ponadto zaznaczam, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).