Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 sierpnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 20 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości. Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 17 września 2024 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego (ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku)

Nieruchomość to darowizna po rodzicach. (...) 1994 r. otrzymała Pani „darowiznę w formie rolnictwa”, więc są to grunty rolne koło 6 ha w całości. Jest to działka rolnicza nr 1, przekształcona na działki budowlane (teren zabudowy mieszkaniowo-zagrodowej, zabudowy mieszkaniowo jednorodzinnej, urządzenia infrastruktury technicznej i komunikacyjnej w tym miejsca postojowe, rzemiosło nieuciążliwe, usługi podstawowe), nieruchomość w ewidencji gruntów oznaczona jest jako grunty orne.

Działka [dopisek organu] była rolnicza, uprawa ziemniaków, zboża, rzepaku. Obecnie jest nie uprawiana – pustostan (trawa i piasek), grunty rolne – klasa 5/6.

Działka nie jest uzbrojona „ale występuje wodociąg po stronie nieruchomości”.

Podział nieruchomości na mniejsze działki – (...) grudnia  2020 r. została wydana decyzja o warunkach zabudowy z Urzędu Gminy A.

Opłata adiacenka została poniesiona, drogi były wydzielone: powiatowa – ul. X oraz gminna – ul. Y.

Poniosła Pani koszty podziału nieruchomości na działki a także na wszelkie wnioski, pozwolenia, pisma w Urzędzie Gminy A oraz w Starostwie Powiatowym B.

Działek jest sześć (6), przy czym działka 7 (numer 1/1) jest pod ochroną, nie jest na sprzedaż (tzw. 50 m od cmentarza).

(...) czerwca  2023 r. sprzedała Pani pierwsza działkę (osoba prywatna – osoba fizyczna).

(...) lipca  2024 r. sprzedała Pani drugą działkę (osoba prywatna – osoba fizyczna).

Na dwóch działkach znajdują się słupy elektryczne 1/1 i 1/2.

Nie następowały żadne działania polegające na podwyższeniu wartości tych działek.

Kupujący dowiedział się z polecenia „marketingiem szeptanym” jak i również z prywatnych ogłoszeń w Internecie.

Po sprzedaży pierwszej działki – cześć środków przeznaczyła Pani na kupno (...), ponieważ program (...) nie pokrył całości kosztów (...), resztę na własne prywatne wydatki, np. na remont pokoju, na wykonanie elewacji domu.

Po sprzedaży drugiej działki zrobiła Pani „darowiznę przychodu” na rzecz syna A. A (wniosek złożony do US w B).

Nie zamierza Pani zbyć gruntów rolnych, które „posiada w spadku”, podzieliła Pani tylko jedną działkę rolną.

Jest to Pani pierwsza podzielona działka, nie zbywała Pani innych nieruchomości.

Trudno powiedzieć [czy sprzedaż nastąpi w wyniku jednej umowy – dopisek organu] ponieważ na razie nie ma Pani klienta, ale raczej będzie to jedna umowa.

Nie zamierza Pani nabyć innych nieruchomości.

Prowadzi Pani działalność „pozarolniczą”, usługi (...). Działalność rozpoczęła Pani w 2023 r. Wykorzystanie dofinansowania z (...) czyli na zakup (...) nastąpiło na początku 2024 r. Jest to Pani pierwsza działalność gospodarcza.

Nie prowadzi Pani działalności gospodarczej w ramach sprzedaży nieruchomości.

Pytanie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Czy – w Pani przypadku – sprzedaż nieruchomości (działki) „spowoduje powstanie podatku od osób fizycznych (art. 10 ust 1 pkt 8)”?

Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Uważa Pani, że w Pani przypadku sprzedaż działki nie „spowoduje znaczącego przychodu”. Od kilku lat była Pani osobą bezrobotną i ponad 7 lat opiekuje się Pani osobą starszą, swoją mamą, która ma (...) lat. Uważa Pani, że Urząd Skarbowy w B nie powinien Pani opodatkować w związku z Pani indywidualną sytuacją.

Ocena stanowiska           

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Z treści wniosku wynika, że Pani intencją jest potwierdzenie, że odpłatne zbycie działki gruntu nr 1 (podzielonej na 7 działek, z których 6 jest na sprzedaż) nie będzie skutkować powstaniem przychodu, bowiem pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, liczony od końca roku, w którym nabyła Pani ten grunt, tj. 1994 r. niewątpliwie upłynął.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z jego treścią:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.  

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź od których zaniechano poboru podatku.

Z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód z dwóch odrębnych źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej, której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 lub ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy: 

Źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c powołanej ustawy: 

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie powstaje przychód w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

•odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

•zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie lub wybudowanie.

Odrębnym źródłem przychodów jest wyszczególniona w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozarolnicza działalność gospodarcza.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 tej ustawy.

Zgodnie z tym przepisem:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Treść definicji zawartej w cytowanym art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, daje podstawę by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków: po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową, po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz po trzecie, działalność ta musi być wykonywana w sposób ciągły.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże, brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Natomiast, przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Na pojęcie „zorganizowanie” w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy składa się zespół celowych, uporządkowanych czynności o charakterze profesjonalnym, realizowanych w ramach mniej lub bardziej wyodrębnionej struktury, mieszczących się zarówno w tzw. fazie przygotowawczej, związanej z uruchomieniem określonych działalności, jak i w fazie realizacji.

Zatem każde działanie spełniające wskazane uprzednio przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego czy podatnik dokonał jej rejestracji.

W szczególności działania podatnika wypełniają definicję działalności gospodarczej, gdy podejmuje on pośrednio lub bezpośrednio aktywne czynności w zakresie sprzedaży nieruchomości (zarówno w fazie przygotowawczej, jak i w okresie realizacji) angażując środki podobne do wykorzystywanych przez przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą. Istotne znaczenie, choć nie decydujące, mają również poszczególne elementy zdarzenia będące efektem aktywnych działań podatnika, np. to w jaki sposób i w jakim celu zostaną nabyte lub wytworzone składniki majątku będące przedmiotem sprzedaży (w drodze zakupu, spadku, darowizny), to czy zostaną nabyte de facto na cele inwestycyjne celem czerpania zysków z najmu lub sprzedaży, czy przede wszystkim na potrzeby osobiste podatnika i jego najbliższej rodziny.

Przy czym każdy przypadek należy oceniać indywidualnie, mając na względzie całokształt okoliczności faktycznych danej sprawy, a więc wszystkie działania podejmowane przez podatnika, a nie tylko poszczególne czynności, pojedyncze elementy zdarzenia przyszłego.

Przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może zatem stanowić przychód z dwóch źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości (art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy). Zakwalifikowanie do źródła przychodu ma ogromne znaczenie dla ustalenia chociażby takich kwestii, jak sposób opodatkowania przychodu, możliwość odliczenia kosztów jego uzyskania, możliwość skorzystania ze zwolnień przedmiotowych itp.

Podkreślić należy, że przyjęcie, iż dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomość działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie nieruchomości w celu inwestycyjnym, podział nieruchomości, wystąpienie o pozwolenie na budowę, uzbrojenie terenu, podjęcie działań marketingowych, korzystanie z usług podmiotów w zakresie pośrednictwa nieruchomościami, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności.

Wobec powyższego, w celu właściwego zakwalifikowania – na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – skutków działań podjętych przez Panią do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości (działek gruntu), o których mowa we wniosku.

Z opisu zdarzenia wynika, że:

·(...) 1994 r. otrzymała Pani w darowiźnie grunty rolne koło 6 ha w całości – klasa 5/6. Na nieruchomości uprawiane były ziemniaki, zboże, rzepak. Obecnie jest to pustostan (trawa i piasek, grunty rolne).

·Jest to działka rolnicza nr 1, przekształcona na działki budowlane (teren zabudowy mieszkaniowo-zagrodowej, zabudowy mieszkaniowo jednorodzinnej, urządzenia infrastruktury technicznej i komunikacyjnej w tym miejsca postojowe, rzemiosło nieuciążliwe, usługi podstawowe), nieruchomość w ewidencji gruntów oznaczona jest jako grunty orne.

·Działka nie jest uzbrojona „ale występuje wodociąg po stronie nieruchomości”.

·Podział nieruchomości na mniejsze działki – (...) grudnia2020 r. została wydana decyzja o warunkach zabudowy z Urzędu Gminy A.

·Poniosła Pani koszty podziału nieruchomości na działki a także na wszelkie wnioski, pozwolenia, pisma, w Urzędzie Gminy A, w Starostwie Powiatowym B.

·Działek jest sześć (6), przy czym działka 7 (numer 1/1) jest pod ochroną, nie jest na sprzedaż (tzw. 50 m od cmentarza).

·(...) czerwca2023 r. sprzedała Pani pierwsza działkę (osoba prywatna – osoba fizyczna).

·(...) lipca2024 r. sprzedała Pani drugą działkę (osoba prywatna – osoba fizyczna).

·Nie następowały żadne działania polegające na podwyższeniu wartości tych działek.

·Kupujący dowiedział się z polecenia „marketingiem szeptanym” jak i również z prywatnych ogłoszeń w Internecie.

·Po sprzedaży pierwszej działki – cześć środków przeznaczyła Pani na kupno (...), resztę na własne prywatne wydatki, np. na remont pokoju, na wykonanie elewacji domu.

·Po sprzedaży drugiej działki zrobiła Pani „darowiznę przychodu” na rzecz syna A. A (wniosek złożony do US w B).

·Nie zamierza Pani zbyć gruntów rolnych które „posiada w spadku”, podzieliła Pani tylko jedną działkę rolną.

·Jest to Pani pierwsza podzielona działka, nie zbywała Pani innych nieruchomości.

·Trudno powiedzieć [czy sprzedaż nastąpi w wyniku jednej umowy – dopisek organu] ponieważ na razie nie ma Pani klienta, ale raczej będzie to jedna umowa.

·Nie zamierza Pani nabyć innych nieruchomości.

·Prowadzi Pani działalność „poza rolniczą”, usługi (...). Działalność rozpoczęła Pani w 2023 r. Jest to Pani pierwsza działalność gospodarcza.

·Nie prowadzi Pani działalności gospodarczej w ramach sprzedaży nieruchomości.

Powzięła Pani wątpliwość czy sprzedaż niezabudowanej nieruchomości stanowiącej działkę gruntu nr 1 (poprzez sukcesywną sprzedaż 6 wydzielonych działek) będzie stanowić przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, w celu ustalenia prawidłowego źródła przychodu z tytułu sprzedaży opisanej we wniosku nieruchomości należy przeanalizować, czy sprzedaż opisanych w zdarzeniu działek nie będzie miała znamion pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jak już uprzednio wyjaśniłem, na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem pozarolnicza działalność gospodarcza może wskazywać, rozpatrywany całościowo, zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości. Brak jest natomiast podstaw, aby podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy.

W konsekwencji, o zaliczeniu uzyskanych przez Panią przychodów ze sprzedaży opisanej w zdarzeniu nieruchomości do źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie mogą w sposób zasadniczy i wyłączny decydować okoliczności podziału nieruchomości na 6 działek. Obecnie działka nr 1 ma jeden numer ewidencyjny. Z opisu zdarzenia wynika, że nie podejmowała oraz nie zamierza podejmować Pani żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży opisanych we wniosku działek.   Środki ze sprzedaży pierwszej wyodrębnionej działki przeznaczyła Pani częściowo na zakup (...), potrzebnej do prowadzenia działalności gospodarczej (środki otrzymane z (...) nie pokryły całości kosztów (...)) a część przeznaczyła Pani na własne prywatne wydatki, tj. remont pokoju oraz wykonanie elewacji domu. Natomiast środki uzyskane ze sprzedaży drugiej działki przekazała Pani w darowiźnie synowi.

Podkreślić należy, że zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności. Zatem sprzedaż, nawet wielokrotna, przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego w opisie zdarzenia nie wynika, że sprzedaż przez Panią nieruchomości (6 działek) wygeneruje przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Okoliczności dotyczące nabycia nieruchomości, jej podziału na mniejsze działki, jak i planowanej sprzedaży nie dają bowiem podstaw do przyjęcia, że spełnione są przesłanki wymienione w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunkujące zaliczenie planowanej sprzedaży do działalności gospodarczej. Nie podejmowała Pani i nie zamierza podejmować aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami na gruncie przepisów podatku dochodowego od osób fizycznych, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Zatem podejmowane przez Panią działania nie pozwalają na zakwalifikowanie sprzedaży 6 działek do kategorii przychodu z działalności gospodarczej. Wobec tego działania Pani należy zakwalifikować jako zarząd własnym majątkiem a planowana sprzedaż opisanych we wniosku 6 działek nie będzie stanowiła działalności gospodarczej, o której mowa w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec tego całokształt podjętych przez Panią czynności, a zwłaszcza fakt, że planowana sprzedaż nieruchomości (podzielonej na mniejsze działki) nastąpi po upływie długiego okresu czasu od jej nabycia (1994 r.), sposób i cel nabycia tej nieruchomości (nabyta w drodze darowizny),  a także fakt, że nieruchomość ta nie była wykorzystywana na potrzeby działalności gospodarczej, jak i nigdy nie prowadziła Pani działalności polegającej na obrocie nieruchomościami, wskazują, że są to działania należące do zwykłego zarządu własnym majątkiem.

Zatem sprzedaż opisanych w zdarzeniu 6 działek należy rozpatrzyć w kontekście art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dla opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości podatkiem dochodowym od osób fizycznych decydujące znaczenie ma moment i sposób nabycia tej nieruchomości.

Z opisu zdarzenia wynika, że nieruchomość nabyła Pani w 1994 roku, wobec tego odpłatne zbycie tej nieruchomości (6 działek) nie będzie stanowiło źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu, ponieważ zostanie dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Zatem nie będzie ciążył na Pani obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu.  

Zatem stanowisko Pani jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).