Interpretacja indywidualna z dnia 18 października 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.546.2024.2.EC
Temat interpretacji
Możliwość skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
12 lipca 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 3 września 2024 r. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca jest osobą niepełnosprawną z orzeczeniem wydanym przez … komisję lekarską do spraw inwalidztwa w … z dnia 9 stycznia 1990 r., o zaliczeniu do drugiej grupy inwalidzkiej, potwierdzone orzeczeniem o niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym przez … zespół do spraw orzekania o niepełnosprawności w …. z dnia 19 października 2001 r., o symbolu … wydane na stałe, niepełnosprawność od dzieciństwa.
W związku z chorobą … Wnioskodawca ma całkowity niedowład i skrócenie prawej dolnej kończyny, skrzywienie kręgosłupa, niestabilność kolana. Skutkuje to nieprawidłowym, niestabilnym chodem i częstymi upadkami na nierównej powierzchni (złamanie rzepki – 2020 r.). Schorzenia te powodują problemy np. z długim staniem, wchodzeniem po schodach, potykaniem się o przeszkody, problem z korzystaniem z wanny.
W 2018 r. Wnioskodawca zakupił wraz z partnerką mieszkanie o powierzchni 32 m2 z rynku wtórnego. W latach 2019-2020 Wnioskodawca wykonał remont pod kątem lepszej funkcjonalności i ograniczenia barier, które utrudniały Wnioskodawcy codzienną egzystencję. W mieszkaniu były różnice poziomów w poszczególnych pomieszczeniach, progi, pochyłość podłogi w pokoju około 7 cm, powierzchnie podłóg były śliskie.
Różnice poziomów w pomieszczeniach, progi przy wejściu do mieszkania i do pokoju powodowały trudności w bezpiecznym poruszaniu i upadki.
W związku z tym, Wnioskodawca zerwał stare podłogi, wykonał wylewkę, wyrównał poziom tak, aby stanowiła jedną, równą, bezprogową powierzchnię. Wnioskodawca położył nieśliskie płytki w kuchni, przedpokoju, w łazience i na balkonie, w pokoju nieśliskie drewniane panele na jednym poziomie.
W związku z zerwaniem podłóg i progów, wyrównaniem powierzchni, była konieczność wymiany drzwi zewnętrznych i wewnętrznych i montażu progu bezprogowego.
W łazience Wnioskodawca wymienił wannę na kabinę prysznicową z odpowiednio wyprofilowanym odpływem liniowym, zamontowanym w płaszczyźnie podłogi z nieśliskich płytek. Kabina prysznicowa wykonana jest z dwóch wykafelkowanych ścianek i składanych skrzydeł drzwiowych, wyposażona w baterię prysznicową i odpływ.
W związku z wymianą wanny na kabinę i małą powierzchnię łazienki konieczna była zmiana położenia umywalki i toalety, a to wiązało się z koniecznością modyfikacji instalacji wodno-kanalizacyjnej. Wnioskodawca zamontował umywalkę z baterią i szafką oraz podwieszaną toaletę.
W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca nadmienia, że oczekuje wydania interpretacji za 2019 r. i za 2020 r. - w tym czasie przeprowadzał adaptację mieszkania do potrzeb Jego niepełnosprawności. Wnioskodawca jest współwłaścicielem mieszkania. Tytuł prawny to spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego.
W roku podatkowym 2019 i 2020 Wnioskodawca uzyskał dochody z tytułu renty i ze stosunku pracy, podlegające w … opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wydatki, które poniósł nie były i nie są dofinansowane ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych i nie zostaną zwrócone w jakiejkolwiek formie. Wszystkie wydatki Wnioskodawca poniósł z własnych środków.
Wydatki, które Wnioskodawca chce odliczyć nie zostały i nie zostaną zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, nie zostały i nie zostaną odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz nie zostały i nie zostaną odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wskazane we wniosku wydatki Wnioskodawca zamierza zakwalifikować do wydatków poniesionych na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności Wnioskodawcy (art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Wydatki związane z usługą hydrauliczną, stelażem podtynkowym z toaletą podwieszaną i deską WC, kabiną prysznicową z baterią i odpływem liniowym, umywalkę z baterią i szafką, oraz wydatki na płytki ścienne i podłogowe w łazience, płytki podłogowe w kuchni, przedpokoju, na balkonie, panele drewniane w pokoju, drzwi wewnętrzne i zewnętrzne z montażem, wylewka betonowa, fugi do płytek, silikony do płytek, zaprawa wyrównująca, grunty, folia w płynie, taśma uszczelniająca do kabiny, kleje do płytek stanowią wydatki na przystosowanie mieszkania i jego wyposażenia odpowiadające indywidualnym potrzebom wynikającym z niepełnosprawności Wnioskodawcy i ułatwiają Mu wykonywanie czynności życiowych.
Wnioskodawca posiada niepełnosprawność o symbolu …, choroba … - niedowład i skrócenie prawej dolnej kończyny, niestabilność kolana, skrzywienie kręgosłupa.
W ramach ulgi rehabilitacyjnej Wnioskodawca zamierza odliczyć od dochodu wydatki związane z montażem, jak i zakupem urządzeń (zakupem usługi hydraulicznej, zakupem stelażu podtynkowego z toaletą i deską WC, zakupem kabiny prysznicowej z baterią i odpływem liniowym, zakupem umywalki z baterią i szafką, zakupem płytek ściennych i podłogowych w łazience, płytek podłogowych w kuchni, przedpokoju i na balkonie, zakupem paneli drewnianych do pokoju, zakupem drzwi zewnętrznych i wewnętrznych z montażem, zakupem: wylewki, betonowej zaprawy wyrównującej, fug, silikonów do płytek, klejów do płytek, gruntów, folii w płynie, taśm uszczelniającą do kabiny).
Poniesione wydatki są związane z adaptacją i wyposażeniem mieszkania, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności Wnioskodawcy w następujący sposób:
·usługa hydrauliczna - modyfikacja instalacji wodno-kanalizacyjnej przeprowadzona w związku z koniecznością zmiany położenia sanitariatów (wymiana wanny na kabinę prysznicową, aby Wnioskodawca mógł z niej swobodnie korzystać);
·kabina prysznicowa z baterią i odpływem liniowym - zamiana wanny na kabinę prysznicową bez brodzika umożliwia Wnioskodawcy bezpieczne korzystanie w związku z niewładną, krótszą nogą;
·stelaż podtynkowy z toaletą podwieszaną i miską WC - zamiana wanny na kabinę wymusiła inne rozmieszczenie sanitariatów w małej łazience - mniejsza głębokość toalety zamontowana na odpowiednim dla Wnioskodawcy poziomie;
·umywalka z baterią i szafką - umożliwia Wnioskodawcy funkcjonalne korzystanie z przyborów toaletowych bez konieczności przemieszczania się z bezwładną nogą;
·płytki ścienne w łazience są częścią składową kabiny prysznicowej - dwie ścianki kabiny są z płytek, kolejne dwie to składane drzwi kabiny prysznicowej;
·płytki podłogowe antypoślizgowe w łazience ograniczają ryzyko poślizgnięcia się podczas korzystania z łazienki;
·płytki podłogowe w kuchni, przedpokoju i na balkonie oraz panele drewniane w pokoju ułożone w jednej płaszczyźnie, bez progów, umożliwiają Wnioskodawcy bezpieczne poruszanie po całym mieszkaniu bez ryzyka potykania się i upadków;
·drzwi wewnętrzne i zewnętrzne z montażem - w związku z koniecznością wyrównania poziomu podłóg do jednej płaszczyzny wraz z usunięciem progów w pomieszczeniach, konieczne było usunięcie starych ościeżnic i drzwi i zamontowanie ich tak, aby nie było progów, o które Wnioskodawca się potykał;
·wylewka betonowa - wyrównanie poziomów powierzchni do jednej płaszczyzny niezbędne do położenia podłóg (były różnice w poziomach poszczególnych pomieszczeń);
·fugi, grunty, zaprawy wyrównujące, kleje do płytek, silikon do płytek, folia w płynie i taśma uszczelniająca do kabiny - wszystkie te materiały były niezbędne do wykonania adaptacji mieszkania do potrzeb niepełnosprawności Wnioskodawcy.
Wnioskodawca posiada imienne faktury stwierdzające poniesienie wydatków, zawierające Jego dane jako kupującego (odbiorcę usługi), dane sprzedającego, rodzaj towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty. Wydatki na adaptację mieszkania do potrzeb niepełnosprawności Wnioskodawcy poniósł w latach 2019-2020 i chciałby je odliczyć w korekcie zeznania PIT-37 za 2019 r. i za 2020 r.
Pytania
1.Czy w ramach ulgi rehabilitacyjnej określonej w art. 26b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w korektach zeznań za 2019 r. i 2020 r., Wnioskodawca może dokonać odliczeń poniżej wymienionych wydatków?
2.Czy Wnioskodawca może odliczyć usługę hydrauliczną, stelaż podtynkowy z toaletą podwieszną i deską WC, kabinę prysznicową z baterią i odpływem liniowym, umywalką z baterią i szafką i płytki ścienne i podłogowe w łazience, płytki podłogowe w kuchni, przedpokoju i na balkonie, panele drewniane w pokoju, drzwi wewnętrzne i zewnętrzne z montażem, wylewką betonową, fugi do płytek, silikon do płytek, zaprawę wyrównującą i grunty, folia w płynie i taśma usczelniajaca do kabiny, kleje do płytek?
Pana stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawione fakty uzasadniają możliwość odliczenia w korektach zeznań za 2019 r. i 2020 r. wyżej wymienionych wydatków jako kosztów przystosowania i wyposażenia mieszkania dla potrzeb osoby niepełnosprawnej.
Konieczna była zamiana wanny na kabinę prysznicową z odpływem w podłodze i baterią, co umożliwia Wnioskodawcy kąpiel przy niemożności korzystania z wanny. W związku z tym Wnioskodawca musiał zmienić położenie instalacji wodno-kanalizacyjnej. Płytki ścienne w łazience są częścią składową kabiny prysznicowej, w płytkach podłogowych zamontowany jest odpływ wyprofilowany bez progowy, co zmniejsza ryzyko upadku. Ze względu na małą powierzchnię łazienki Wnioskodawca musiał zamienić położenie i zamontować podwieszaną toaletę WC na stelażu podtynkowym i umywalkę podwieszaną z baterią i szafką (funkcjonalne korzystanie bez konieczności przemieszczania się po przybory). Podwieszaną toaletę zamontował na odpowiedniej wysokości (bezwład krótszej nogi). Płytki podłogowe nieśliskie w przedpokoju i w kuchni, panele drewniane w pokoju położone w jednej płaszczyźnie bez progów umożliwiają Wnioskodawcy bezpieczne poruszanie się.
Po wyrównaniu powierzchni podłóg, aby pozbyć się progów i nierówności konieczna była wymiana drzwi zewnętrznych i wewnętrznych. Na balkonie ułożone zostały nieśliskie płytki, co umożliwia Wnioskodawcy wyjście na zewnątrz i korzystanie z balkonu. Zakupione kleje, fugi, silikony, zaprawy wyrównujące grunty, folia w płynie i taśma uszczelniająca do kabiny były konieczne do wykonania opisanego przystosowania mieszkania do potrzeb Wnioskodawcy.
Schorzenie Wnioskodawcy jest trwałe i postępujące, więc dostosowanie mieszkania do stanu zdrowia Wnioskodawcy było konieczne. Wydatki, które Wnioskodawca zamierza odliczyć nie podlegały zwrotowi lub dofinansowaniu z żadnego innego źródła niż środki własne.
Wydatki udokumentowane są fakturą imienną, wystawioną na Wnioskodawcę jako osobę fizyczną. Zawierają wszystkie dane (kupującego, sprzedawcę, rodzaj towaru i zapłaconą kwotę).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 ze zm.; t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia 31 grudnia 2021 r.:
Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb i art. 30da-30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.
Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7 i 7b – 7g tego artykułu.
Stosownie do art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.
Należy zaznaczyć, że katalog ulg wymienionych w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. Rozszerzająca interpretacja przepisu art. 26 ust. 7a cyt. ustawy jest niedozwolona.
Zgodnie z art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:
1) orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2) decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3) orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
W myśl art. 26 ust. 7f ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2021 r.:
Ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:
1) I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
a) całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
b) znaczny stopień niepełnosprawności;
2) II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
a) całkowitą niezdolność do pracy albo
b) umiarkowany stopień niepełnosprawności.
Zauważyć należy, że odliczeniu od dochodu podlegają co do zasady wydatki poniesione od daty uzyskania orzeczenia o niepełnosprawności, chyba że w orzeczeniu tym wskazano, że niepełnosprawność datowana jest wcześniej niż data wydania orzeczenia. W takiej sytuacji podatnik może odliczyć wydatki poniesione po dniu wskazanym w orzeczeniu jako data ustalenia niepełnosprawności.
Ponadto, zgodnie z art. 26 ust. 7g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, może być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r.
Stosownie do treści art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy:
Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty – w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.
Zgodnie z art. 26 ust. 7c ww. ustawy:
W przypadku wydatków, o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 14, nie jest wymagane posiadanie dokumentów stwierdzających ich wysokość. Jednakże na żądanie organów podatkowych podatnik jest obowiązany przedstawić dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:
1)wskazać z imienia i nazwiska osoby, które opłacono w związku z pełnieniem przez nie funkcji przewodnika;
2)okazać certyfikat potwierdzający status psa asystującego.
Na podstawie art. 26 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.
Zgodnie z art. 26 ust. 13a ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.:
Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że jest Pan osobą niepełnosprawną z orzeczeniem o zaliczeniu do drugiej grupy inwalidzkiej, potwierdzonym orzeczeniem o niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym (niepełnosprawność od dzieciństwa). W związku z chorobą … ma Pan całkowity niedowład i skrócenie prawej dolnej kończyny, skrzywienie kręgosłupa, niestabilność kolana. Skutkuje to nieprawidłowym, niestabilnym chodem i częstymi upadkami na nierównej powierzchni (złamanie rzepki – 2020 r.). Schorzenia te powodują problemy np. z długim staniem, wchodzeniem po schodach, potykaniem się o przeszkody, problem z korzystaniem z wanny. W 2018 r. zakupił Pan spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, w którym w latach 2019-2020 przeprowadził Pan remont. Zerwał Pan stare podłogi, wykonał wylewkę, wyrównał poziom tak, aby stanowiła jedną, równą, bezprogową powierzchnię. Położył Pan nieśliskie płytki w kuchni, przedpokoju, w łazience i na balkonie, w pokoju nieśliskie drewniane panele na jednym poziomie. W związku z zerwaniem podłóg i progów, wyrównaniem powierzchni, była konieczność wymiany drzwi zewnętrznych i wewnętrznych i montażu progu bezprogowego. W łazience Wnioskodawca wymienił wannę na kabinę prysznicową z odpowiednio wyprofilowanym odpływem liniowym, zamontowanym w płaszczyźnie podłogi z nieśliskich płytek. Kabina prysznicowa wykonana jest z dwóch wykafelkowanych ścianek i składanych skrzydeł drzwiowych, wyposażona w baterię prysznicową i odpływ. W związku z wymianą wanny na kabinę i małą powierzchnię łazienki konieczna była zmiana położenia umywalki i toalety, a to wiązało się z koniecznością modyfikacji instalacji wodno-kanalizacyjnej. Zamontował Pan umywalkę z baterią i szafką oraz podwieszaną toaletę. Uzasadnił Pan, że poniesione wydatki są związane z adaptacją i wyposażeniem mieszkania, stosownie do potrzeb wynikających z Pana niepełnosprawności; umożliwiają Panu bezpieczne poruszanie po całym mieszkaniu bez ryzyka potykania się i upadków oraz bezpieczne korzystanie z urządzeń i wyposażenia mieszkania.
W roku podatkowym 2019 i 2020 uzyskał Pan dochody z tytułu renty i ze stosunku pracy, podlegające w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wydatki, które poniósł nie były i nie są dofinansowane ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych i nie zostaną zwrócone w jakiejkolwiek formie. Wszystkie wydatki poniósł Pan z własnych środków.
Wydatki, które chce Pan odliczyć nie zostały i nie zostaną zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, nie zostały i nie zostaną odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz nie zostały i nie zostaną odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Posiada Pan imienne faktury stwierdzające poniesienie wydatków, zawierające dane jako kupującego (odbiorcę usługi), dane sprzedającego, rodzaj towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty. Wydatki na adaptację mieszkania do potrzeb niepełnosprawności poniósł Pan w latach 2019-2020 i chciałby je odliczyć w korekcie zeznania PIT-37 za 2019 r. i za 2020 r.
Odnosząc powyższe do zacytowanych powyżej przepisów należy wskazać, że odliczeniu od dochodu podlegają wydatki na cele rehabilitacyjne oraz związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, w tym m.in. wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie mieszkań stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.
Rozpatrując, czy wymienione przez Pana wydatki na usługę hydrauliczną, stelaż podtynkowy z toaletą podwieszną i deską WC, kabinę prysznicową z baterią i odpływem liniowym, umywalką z baterią i szafką, płytki ścienne i podłogowe w łazience, płytki podłogowe w kuchni, przedpokoju i na balkonie, panele drewniane w pokoju, drzwi wewnętrzne i zewnętrzne z montażem, wylewkę betonową, fugi do płytek, silikon do płytek, zaprawę wyrównującą i grunty, folię w płynie i taśmę uszczelniającą do kabiny, kleje do płytek, mieszczą się w pojęciu adaptacji i wyposażenia mieszkań lub budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, należy ustalić znaczenie użytych w przepisie pojęć „adaptacja” i „wyposażenie”.
Zgodnie z językowym znaczeniem terminu – „adaptacja” to „przystosowanie do innego użytku, przerobienie dla nadania innego charakteru, np. w budownictwie przeróbka budynku” (Mały słownik języka polskiego, Warszawa 1994). Natomiast „wyposażenie” to urządzenia potrzebne do prawidłowego funkcjonowania czegoś.
Adaptacją mieszkania lub budynku mieszkalnego jest zatem przeróbka, mająca mu nadać inny charakter, przystosować do innego użytku, natomiast wyposażenie mieszkania oraz budynku mieszkalnego – to przydanie jemu rzeczowych elementów zwiększających jego walory użytkowe. Zatem, adaptacja i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego musi ułatwiać osobie niepełnosprawnej egzystowanie w tym lokalu (budynku), biorąc pod uwagę rodzaj niepełnosprawności. Stąd też, w przypadku każdej osoby niepełnosprawnej wydatki na adaptację i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego mogą być inne, gdyż powinny odzwierciedlać potrzeby wynikające z niepełnosprawności.
Dokonując wykładni zawartego w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcia adaptacji i wyposażenia mieszkań (budynków mieszkalnych), stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, należy wskazać, że w doktrynie zwraca się uwagę, że przez adaptację i wyposażenie, o których mowa w powyższym przepisie, należy rozumieć takie przystosowanie mieszkania (budynku), które umożliwia lub ułatwia życie w nim osobie niepełnosprawnej (por. A. Bartosiewicz, R. Kubacki, PIT. Komentarz, Lex, 2010, wyd. II). Należy zwrócić uwagę, że pojęcie „adaptacja” rozumieć należy jako „przystosowanie”, które jednak niekoniecznie oznaczać musi „ulepszenie”, czy „przekształcenie” zaistniałego stanu rzeczy – w tym przypadku warunków mieszkaniowych dla potrzeb osoby niepełnosprawnej – wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 29 czerwca 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 667/11.
Dokonanie adaptacji mieszkania lub budynku mieszkalnego do innych potrzeb i jego wyposażenie w nowe elementy rzeczowe ma – dla uznania wydatków poniesionych na nie za wydatki na cele rehabilitacyjne – znaczenie tylko o tyle, o ile u podstaw takiej adaptacji lub wyposażenia leżą potrzeby wynikające z niepełnosprawności podatnika.
W związku z przytoczonym przepisem art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wydatki takie można uznać wydatki poniesione na np. likwidację barier architektonicznych, budowę podjazdów dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich, „poszerzenie drzwi”, likwidację progów, założenie okien zamykanych z niskiego poziomu, położenie terakoty antypoślizgowej, likwidację wanny i zainstalowanie brodzika z panelem prysznicowym i siedziskiem dla osób niepełnosprawnych ruchowo, założenie „wiszącego” sedesu oraz umywalki „bez nogi” umożliwiających swobodne podjechanie wózkiem, także montaż wszelkiego rodzajów uchwytów, specjalnych baterii dla osób z niepełnosprawnymi dłońmi, montaż drzwi przesuwnych.
Wydatki na adaptację i wyposażenie mieszkań (budynków mieszkalnych), w przeciwieństwie do wydatków z tytułu zakupu sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych nie muszą mieć indywidualnego charakteru. Istotne jest jedynie czy wydatki te są podyktowane potrzebami osoby niepełnosprawnej związanymi z tą niepełnosprawnością.
Pogląd ten potwierdził m.in. WSA w Łodzi w wyroku z dnia 17 lutego 2012 r., sygn. akt I SA/Łd 1541/11, stwierdzając, że „nie można zgodzić się z tą częścią dokonanej przez organ wykładni art. 26 ust. 7a pkt 1 i 3 pdf, wedle której wydatki na adaptację i wyposażenie mieszkań muszą mieć, tak samo jak sprzęt rehabilitacyjny, indywidualny charakter. Z gramatycznego brzmienia pierwszego unormowania wynika bowiem, że wymóg „indywidualnego przeznaczenia” w ogóle nie dotyczy wydatków na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych. Jedynym warunkiem zastosowania tego odliczenia, stosownie do treści art. 26 ust. 7a pkt 1 pdf, jest to by adaptacja (wyposażenie) mieszkania (budynku) odpowiadała potrzebom wynikającym z niepełnosprawności. Uwzględniając regulację zawartą w art. 26 ust. 1 pkt 6 pdf należy tego rodzaju wydatkom stawiać nadto warunek by służyły rehabilitacji osoby niepełnosprawnej lub ułatwiały jej wykonywanie czynności życiowych. Są to jedyne ustawowe wymogi stawiane wspomnianym wydatkom”.
Z treści wniosku wynika, że wykonał Pan remont pod kątem lepszej funkcjonalności i ograniczenia barier, które utrudniały Panu codzienną egzystencję w zakupionym mieszkaniu. Przeprowadził Pan adaptację mieszkania do potrzeb wynikających z Pana niepełnosprawności.
Reasumując, mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego należy stwierdzić, że poniesione przez Pana w latach 2019-2020 wydatki na usługę hydrauliczną, stelaż podtynkowy z toaletą podwieszaną i deską WC, kabinę prysznicową z baterią i odpływem liniowym, umywalką z baterią i szafką, płytki ścienne i podłogowe w łazience, płytki podłogowe w kuchni, przedpokoju i na balkonie, panele drewniane w pokoju, drzwi wewnętrzne i zewnętrzne z montażem, wylewkę betonową, fugi do płytek, silikon do płytek, zaprawę wyrównującą i grunty, folię w płynie i taśmę uszczelniającą do kabiny, kleje do płytek, jako związane z dostosowaniem mieszkania do potrzeb wynikających z Pana niepełnosprawności, stanowić będą wydatki na adaptację i wyposażenie mieszkania, przyczynią się bowiem do ułatwienia wykonywania codziennych czynności życiowych przez Pana.
Zatem powyższe wydatki, które Pan poniósł w 2019 r. i w2020 r. na ww. adaptację, będą mogły zostać zaliczone do wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne, o których mowa art. 26 ust. 1 pkt 6 w zw. z art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie przez Pana. Tym samym, będzie Pan mógł odliczyć ww. wydatki od dochodu w zeznaniu o wysokości dochodu osiągniętego za rok podatkowy, w którym wydatki zostały poniesione przy spełnieniu pozostałych warunków wynikających z powołanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zatem przysługuje Panu prawo do złożenia korekty zeznań podatkowych za lata 2019-2020, w których dokona Pan odliczenia ww. wydatków w ramach ulgi rehabilitacyjnej.
Zgodnie bowiem z art. 81 § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.):
§ 1. Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.
§ 2. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.
W myśl art. 3 pkt 5 ww. ustawy:
Ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach – rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia, sprawozdania oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.
Korekta deklaracji może dotyczyć każdej jej pozycji, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym poprawnym wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji.
Natomiast, w myśl z art. 72 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:
Za nadpłatę uważa się kwotę:
1)nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku;
2)podatku pobraną przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej od należnej;
3)zobowiązania zapłaconego przez płatnika lub inkasenta, jeżeli w decyzji, o której mowa w art. 30 § 4, określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej;
4)zobowiązania zapłaconego przez osobę trzecią lub spadkobiercę, jeżeli w decyzji o ich odpowiedzialności podatkowej lub decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego spadkodawcy określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej.
Zgodnie z art. 73 § 2 pkt 1 ww. ustawy:
Nadpłata powstaje z dniem złożenia zeznania rocznego – dla podatników podatku dochodowego.
Zgodnie natomiast z art. 75 § 3 ww. ustawy:
Jeżeli z przepisów prawa podatkowego wynika obowiązek złożenia zeznania (deklaracji), to podatnik, płatnik lub inkasent równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty jest obowiązany złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).
Jeżeli zatem, skutkiem dokonanej korekty będzie powstanie nadpłaty, to zgodnie z art. 75 § 3 ustawy Ordynacja podatkowa powinien Pan złożyć również wniosek o jej stwierdzenie do właściwego organu podatkowego.
Przy czym, zgodnie z treścią art. 79 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:
Prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty oraz wniosku o zwrot nadpłaty wygasa po upływie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, chyba że ustawy podatkowe przewidują inny tryb zwrotu podatku.
Natomiast jak stanowi art. 70 § 1 ww. ustawy:
Zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego, obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Pana w zakresie przedstawionego stanu faktycznego.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej :
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a ;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej :
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).