Skutki podatkowe umorzenia kredytu mieszkaniowego.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 lipca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 29 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych umorzenia kredytu mieszkaniowego. Uzupełnił go Pan pismem z 31 sierpnia 2024 r. (data wpływu 4 września 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Dwie osoby fizyczne na podstawie zawartej umowy z Bankiem zaciągnęły kredyt mieszkaniowy na okres od (...) 2012 r. do (...) 2027 r. Obie osoby zaciągające kredyt – osoby fizyczne podpisały warunki umowy. W okresie obowiązywania umowy kredytowej w związku z zadłużeniami w spłacie kredytu wierzyciel (Bank) wszczął wobec stron postępowanie egzekucyjne, co miało miejsce po roku czasu od daty zawarcia umowy kredytowej.

Pierwsza egzekucja nie doszła do skutku, gdzie nie dokonano sprzedaży ziemi. Ponownie Bank wystąpił z wnioskiem o wszczęcie egzekucji, gdzie nie znalazł się chętny nabywca w licytacji komorniczej. Bank zgodnie ze złożonym wnioskiem do komornika sądowego przejął ziemię, gdzie na dzień dzisiejszy jest właścicielem gruntu. W związku z istniejącym zadłużeniem wobec Pana jako jednym ze współkredytobiorców kredytu wyraził zgodę na spłatę kredytu, gdzie Pan dokonał zapłaty w dwóch ratach kwot, tj. (...) zł i (...) zł dokonując wpłaty na rachunek Banku (X z siedzibą w A) kwoty te Pan pożyczył (opodatkował). Po dokonaniu wpłat wskazanych kwot zostało podpisane porozumienie i zwolnienie Pana z długu.

Po wypowiedzeniu umowy kredytowej Bank zawezwał strony (kredytobiorców) do podjęcia działań w zakresie rozliczeń. W 2023 r. podpisano porozumienie co wskazał Pan powyżej, gdzie podpisując porozumienie Bank zaspokoił się spłatą zobowiązania i poinformował Pana, że sprawa kredytu z Bankiem została zakończona.

W bieżącym roku otrzymał Pan informację o przychodach PIT-11, gdzie z zapisów zeznania punkt F Informacja o wysokości przychodów, o których mowa w art. 20 ust. 1, poz. 99 wskazano „umowa porozumienia i zwolnienia z długu z dnia (...) 2023 r.” wskazując kapitał oraz odsetki. Bank przesyłając to zeznanie wskazuje zobowiązanie o przychodach z art. 20 ust. 1. Nadmienia Pan, że umowa kredytu dotyczy dwóch osób, które zaciągnęły ten kredyt obciążając tylko i wyłącznie Pana do uregulowania podatku.

Wskazać należy, że w treści podpisanego porozumienia strony zawarły zapis „dłużnik oświadcza, że w rozumieniu art. 508 KC wyraża zgodę na zwolnienie jego z długu zgodnie z zapisami umowy, tj. do kwoty (...) zł”. Nadmienia Pan, że nabycie nieruchomości przez kredytobiorców na podstawie aktu notarialnego nastąpiło (...) 2012 r. przez obie osoby. Właścicielem działki gruntu, która została przejęta przez Bank, był Pan. Przejęcie przez Bank nieruchomości nastąpiło (...) 2018 r.

Kredyt mieszkaniowy zaciągnięty został przez obie osoby, które odpowiadały solidarnie. Zapis umowy kredytowej wskazuje "Kredytobiorcy ponoszą solidarną odpowiedzialność wobec Banku z tytułu udzielonego kredytu". W związku z niewywiązywaniem się przez kredytobiorców z obowiązku spłaty zadłużenia doszło do przejęcia przez Bank nieruchomości zgodnie z ogłoszeniem po drugiej licytacji. Bank wystąpił do komornika z wnioskiem o przejęciu nieruchomości na podstawie art. 984 k.p.c. Bank działał na zasadzie podjętej Uchwały Rady Nadzorczej Banku.

Postanowieniem z (...) 2022 r. Sąd Rejonowy w (...) wskazuje egzekucję świadczeń pieniężnych – egzekucja z nieruchomości (dokonano podziału uzyskanej sumy). Wskazuje się, że grunt należał do Pana, tj. A.A.

Porozumienie i zwolnienie z długu z (...) 2023 r. podpisane zostało z Panem jako z dłużnikiem. Wskazać należy, że z zapisów porozumienia jednoznacznie wynika, że strony (tj. A.A i B.B zawarły umowę nr (...) o kredyt mieszkaniowy z dnia (...) 2021 r. gdzie jak wynika z zapisów Bank udzielił kredytu A.A i B.B gdzie w umowie wskazuje się § 20 pkt 2 umowy, że wszelkie dyspozycje i wnioski dotyczące wpłaty i spłaty kredytu mogą być podpisane przez jednego z Kredytobiorców.

Stwierdza Pan, że umowa kredytu została wypowiedziana, gdzie z zapisów porozumienia wskazuje się o wpłatach dokonanych (...) 2023 r. (rozliczona została spłata kredytu w kwocie (...) zł). W porozumieniu wskazano „Bank oświadcza, że zwalnia Dłużnika z długu w kwocie (...) zł tytułem reszty niespłaconego kapitału w wysokości (...) zł oraz odsetek zaległych i karnych w wysokości (...) zł oraz z długu wekslowego w związku z wystawieniem weksla wraz z deklaracją wekslową na zabezpieczenie długu z ww. umowy kredytowej”.

Jednocześnie Bank potwierdza, że roszczenia wobec dłużnika wynikające z bankowego tytułu egzekucyjnego wygasły. Z treści porozumienia wynika jednoznacznie, że Bank wskazuje o stronach – kredytobiorcach, gdzie w imieniu obojgu kredytobiorców podpisać mogła jedna z osób stosunku prawnego, co podpisane zostało przez Pana. Stwierdza się, że kwota (...) zł była kwotą całego zobowiązania wobec Banku przez solidarnych kredytobiorców – dłużników bankowych na dzień podpisania porozumienia, gdzie, jak wskazano powyżej, na poczet długu dokonano dwóch wpłat o łącznej kwocie (...) zł, którą to kwotę wpłacając dokonał Pan z udzielonej pożyczki i dokonał tego wyłącznie jako osoba dłużnika jako jednego ze współkredytobiorców.

Stwierdza Pan, że dłużnikami były dwie osoby i zwolnieni z długu zostali obaj współkredytobiorcy.

Uzupełnienie wniosku

W celu doprecyzowania okoliczności sprawy udzielił Pan odpowiedzi na pytania:

–Kto na moment podpisania z Bankiem porozumienia o zwolnienia z długu (...) 2023 r. był kredytobiorcą, tj. czy wyłącznie Pan? Kredytobiorcami były dwie osoby – Pan i B.B, które solidarnie odpowiadają za zaciągnięte zobowiązanie.

–Jakie były strony umowy/porozumienia o zwolnieniu z długu? Stroną porozumienia był Pan.

–Czy B.B (drugi kredytobiorca) odstąpiła od kredytu mieszkaniowego? Nie.

–Czy z treści porozumienia wynikało, że zwolnienie z długu dotyczy obu współkredytobiorców i skutkuje wygaśnięciem zobowiązania wobec Banku w całości po stronie każdego ze współkredytobiorców odpowiadających solidarnie za dług, czy może zwolnienie dotyczy tylko Pana? Bank w treści porozumienia wskazuje o umorzeniu długu wobec dwóch kredytobiorców.

–Kiedy – w jakiej dacie – została zawarta umowa o kredyt mieszkaniowy? Umowa nr (...) o kredyt mieszkaniowy została zawarta (...) 2012 r. Kredyt był zaciągnięty wspólnie przez dwie osoby fizyczne na cele prywatne. Z zapisów umowy kredytowej jednoznacznie wynika: „Kredytobiorcy ponoszą solidarną odpowiedzialność wobec Banku z tytułu udzielonego kredytu”.

Pytania

W uzupełnieniu wniosku z 31 sierpnia 2024 r. sformułował Pan następujące pytania.

1)Czy PIT-11 winien być wystawiony przez Bank proporcjonalnie dla każdego z kredytobiorców, zgodnie z jego udziałami wynikającymi z treści umowy kredytowej?

2)Czy Bank powinien skorygować PIT-11 wykazując kwoty proporcjonalnie dla każdego kredytobiorcy zarówno co do kapitału, odsetek i odsetek karnych?

Pana stanowisko w sprawie

Kredyt został zaciągnięty przez dwie osoby fizyczne na cele mieszkaniowe. Kredytobiorcy odpowiadają solidarnie za zaciągnięte zobowiązania. W niniejszej sprawie kredytobiorcy mają równe udziały będąc osobami fizycznymi i tym samym zeznanie Pana winno wskazywać 1/2 kwoty. Kredyt jest ściśle związany z kredytobiorcami.

W związku z art. 508 Kodeksu cywilnego, jak wskazano w treści porozumienia, zobowiązanie wygasło, na co jako dłużnik wyraził Pan zgodę. Jak zatem widać, zwolnienie z długu to czynność obustronna.

Odwołując się do zapisów zawartej umowy, kredytobiorcami są dwie osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, a kredyt został zaciągnięty na cele mieszkaniowe.

Wyraził Pan zgodę na zwolnienie z długu, a Bank wystąpił z wnioskiem o umorzenie egzekucji ze wszystkich składników majątkowych.

Z treści podpisanego porozumienia wynika, że Bank jednoznacznie wskazuje o stronach – kredytobiorcach (Panu oraz B.B), co wynika także z umowy kredytowej, a tym samym Bank wystąpił z wnioskiem o umorzenie egzekucji ze wszystkich Pana składników majątkowych.

W związku z równymi udziałami kwoty wskazane w Pana PIT-11 winny stanowić 1/2 wartości kwot jak również zobowiązania podatkowego (kwoty kapitału kredytu, odsetek zaległych jak również odsetek karnych naliczonych w wysokościach maksymalnych za opóźnienia do dnia (...) 2023 r. tj. do ostatniego dnia przed podpisaniem umowy porozumienia).

W związku z powyższym uważa Pan, iż PIT-11 winien być wystawiony dla każdego z kredytobiorców w równych częściach. Stąd zeznanie jakie Pan otrzymał z Banku winno podlegać korekcie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pan przedstawił jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłami przychodów są inne źródła.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Wskazał Pan, że na podstawie porozumienia i zwolnienia z długu Bank umorzył Panu istniejące zadłużenie.

Umorzenie wierzytelności następuje w przypadku zwolnienia z długu, czyli zrzeczenia się przez wierzyciela prawa do wierzytelności, bez uzyskania świadczenia ze strony dłużnika. Takie zrzeczenie się, pod warunkiem, że dłużnik je przyjmie, powoduje, że zobowiązanie wygasa.

Zgodnie bowiem z instytucją zwolnienia z długu uregulowaną w art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061):

Zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje.

Tak więc dla umorzenia wierzytelności koniecznym jest zgoda dłużnika (np. uzyskana w wyniku porozumienia, ugody czy poprzez oświadczenie).

Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Tym samym, umorzoną Panu kwotę wierzytelności z tytułu zaciągniętego kredytu oraz zaległych odsetek i odsetek karnych, należy zakwalifikować do przychodu z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu tym podatkiem.

Co istotne, jeżeli kredytobiorcy ponoszą solidarną odpowiedzialność za zobowiązania wynikające z umowy kredytowej, czyli zgodnie z umową kredytobiorcy odpowiadają solidarnie za kredyt, to podatnik jako kredytobiorca solidarny za zadłużenie wynikające z tej umowy również odpowiada solidarnie, a więc do pełnej wysokości.

Stosownie do treści art. 366 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2024 r., poz. 1061):

§ 1. Kilku dłużników może być zobowiązanych w ten sposób, że wierzyciel może żądać całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich lub od każdego z osobna, a zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z dłużników zwalnia pozostałych (solidarność dłużników).

§ 2. Aż do zupełnego zaspokojenia wierzyciela, wszyscy dłużnicy solidarni pozostają zobowiązani.

Z istoty solidarnej odpowiedzialności dłużników wynika, że aż do zupełnego zaspokojenia wierzyciela wszyscy dłużnicy solidarni pozostają zobowiązani. Każdy z dłużników solidarnych odpowiada więc za całość długu, a nie tylko część, jaką można by mu przypisać poprzez np. równy podział kwoty długu pomiędzy zobowiązanych.

Wskazać jednak należy, że stosownie do art. 376 § 1 Kodeksu cywilnego:

Jeżeli jeden z dłużników solidarnych spełnił świadczenie, treść istniejącego między współdłużnikami stosunku prawnego rozstrzyga o tym, czy i w jakich częściach może on żądać zwrotu od współdłużników. Jeżeli z treści tego stosunku nie wynika nic innego, dłużnik, który świadczenie spełnił, może żądać zwrotu w częściach równych.

Treść powyższego przepisu wskazuje więc, że z chwilą spełnienia świadczenia przestaje istnieć jakikolwiek stosunek pomiędzy wierzycielem a współdłużnikami solidarnymi.

W przypadku solidarnej odpowiedzialności za zobowiązanie kredytowe, wszyscy zwolnieni z długu dłużnicy nie muszą ponosić wydatków, które na nich ciążą w związku z zawartą umową kredytową.

Mając na uwadze, iż z okoliczności sprawy wynika m.in., że zgodnie z umową kredytu mieszkaniowego obie osoby, tj. Pan oraz B.B, występowały w charakterze kredytobiorców, ponoszących solidarną odpowiedzialność wobec Banku z tytułu udzielonego kredytu oraz że w związku z zawartym porozumieniem z jednym z dłużników, tj. z Panem, Bank umorzył niespłaconą część kapitału wraz z zaległymi odsetkami oraz odsetkami karnymi, zwalniając przy tym wszystkich dłużników solidarnie odpowiadających za zobowiązanie kredytowe, uznać należy, że po stronie każdego ze współkredytobiorców, doszło do uzyskania korzyści majątkowej, gdyż zostali oni zwolnieni z obowiązku zapłaty wynikającego z umowy kredytowej zobowiązania, przez co nie doszło do uszczuplenia ich majątku.

Dlatego też – stosownie do art. 42a ust. 1 ustawy – Bank był zobowiązany do wystawienia informacji o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11 na kwotę zwolnienia z długu wynikającą z zawartego porozumienia w odniesieniu do obu zwolnionych z długu kredytobiorców.

Zgodnie bowiem z art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Biorąc pod uwagę powyższe Bank powinien sporządzić informację o Pana przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11 na połowę kwoty zwolnienia z długu wynikającą z zawartego porozumienia.

W konsekwencji, niezależnie od okoliczności, że jak Pan twierdzi, otrzymał informację PIT-11 wystawioną na całą kwotę zwolnienia z długu wyłącznie na siebie, to uzyskał Pan przychód stanowiący połowę kwoty umorzonego zadłużenia wraz z odsetkami.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Końcowo Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie zdarzenia przyszłego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b Ordynacji podatkowej jest sam przepis prawa. Wszelkie niezbędne działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy, organy podatkowe podejmują w toku postępowania podatkowego. Podstawowym narzędziem realizacji tej zasady jest postępowanie dowodowe, które nie jest prowadzone w ramach postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny różnić się będzie od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia i musi się Pan zastosować do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.