Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup przyczepy oraz zdobycia uprawnień do prowadzenia samochodu osobowego z przyczepą.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

·prawidłowe – w części dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup przyczepy poprzez odpisy amortyzacyjne oraz wydatków związanych z jej eksploatacją;

·nieprawidłowe:

–w części dotyczącej zastosowania ograniczenia wynikającego z art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

–w części dotyczącej zdobycie uprawnień do prowadzenia samochodu osobowego z przyczepą.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 sierpnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 23 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowym od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 września 2024 r. (data wpływu 24 września 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą od (...) 2017 roku pod firmą (...), prowadzoną pod adresem ul. (...), zarejestrowaną w CEIDG pod numerem NIP: (...) i numerem REGON: (...). Ma Pan nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej zwana: ustawa o PIT). Wybraną formą opodatkowania jest podatek liniowy.

Korzysta Pan również z ulgi podatkowej IP Box, o której mowa w art. 30ca ustawy o PIT. Głównym przedmiotem Pana działalności jest wnoszenie wkładu twórczego w wytwarzanie programów komputerowych. Charakterystyka działalności wymusza na Panu świadczenie usług również poza stałym miejscem wykonywania działalności gospodarczej, bowiem często realizuje Pan kontrakty dla firm spoza (...) (będącej stałym miejscem wykonywania działalności gospodarczej) i w tym celu odbywa wyjazdy do siedziby klienta. Taka forma realizacji kontraktów uzależniona jest od szczególnych oczekiwań kontrahentów.

W chwili obecnej nie posiada Pan odrębnego biura, z którego mógłby świadczyć usługi w ramach swojej działalności. Jeśli dany projekt nie wymaga udania się do siedziby kontrahenta, pracuje Pan ze swojego mieszkania.

Jest to o tyle utrudnione, że posiada Pan dwójkę małoletnich dzieci oraz psa, których głośne zachowanie utrudnia skupienie się na pracy, co jest nieodzowne z uwagi na profil prowadzonej przez Pana działalności. W związku z powyższym, planuje Pan zakup przyczepy kempingowej.

Przyczepa jest oraz zostanie wyposażona w udogodnienia niezbędne w prowadzonej przez Pana działalności. W szczególności zostanie ona wyposażona w monitor zewnętrzny, antenę oraz modem zapewniające stały dostęp do internetu, ww. zakup będzie zawierać biurko niezbędne do świadczenia Pana usług.

Przyczepa nie będzie odpowiadała definicji samochodu osobowego zawartej w art. 5a pkt. 19a ustawy o PIT. Przyczepa zostanie uwzględniona w ewidencji środków trwałych Pana działalności gospodarczej. Przyczepa będzie w głównej mierze wykorzystywana w ramach działalności gospodarczej.

Planuje Pan z niej korzystać jako mobilnego biura, które będzie wykorzystywane w sytuacji konieczności wykonywania usług poza miejscem stałego prowadzenia działalności gospodarczej. Ponadto będzie Pan korzystał z przyczepy również przy braku konieczności wyjazdu do kontrahenta, z uwagi na fakt, że w swoim mieszkaniu nie zawsze ma zapewnione warunki umożliwiające osiągnięcie odpowiedniego stopnia skupienia. Tym samym, przyczepa będzie stanowiła dla Pana mobilne biuro, niezależnie od okoliczności.

Dodatkowo nieodłącznym elementem korzystania z przyczepy jest posiadanie prawa jazdy kategorii B+E, która to uprawnia do kierowania zespołem pojazdów złożonym z pojazdu o dopuszczalnej masie całkowitej (dalej: dmc) nieprzekraczającej 3,5 t oraz przyczepy o dmc nieprzekraczającej 3,5 t. Nie posiada Pan ww. uprawnień w wyniku czego jest zobligowany do nabycia prawa jazdy w celu zabezpieczeniu interesu gospodarczego. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej posiada Pan również samochód osobowy, o którego koszty użytkowania pomniejsza uzyskany przychód, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o PIT, z uwagi na użytek mieszany samochodu, tj. wykorzystanie go również na cele niezwiązane z działalnością gospodarczą. Samochód jest uwzględniony w ewidencji środków trwałych działalności. Za pomocą wspomnianego samochodu będzie Pan holował zakupioną przyczepę w miejsce aktualnego zapotrzebowania na Pana usługi.

Wskazuje Pan również, że incydentalnie będą zdarzały się sytuacje, w których zakupiona przyczepa będzie wykorzystywana na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Uzupełnienie wniosku

Na pytanie: Jakiego zaplecza technicznego oraz lokalowego wymaga Pana praca?

Odpowiedział Pan:

Wnioskodawca świadczy usługi analityka biznesowo-systemowego, do jego pracy niezbędny jest:

–dostęp do internetu,

–zasilanie,

–monitory,

–ergonomiczne krzesło,

–odpowiednie oświetlenie,

–miejsce umożliwiające pracę w warunkach niezaburzających ciszy oraz umożliwiające dogodne spotkania z kontrahentami w celu omówienia warunków umowy - doprecyzowanie trwających prac nad danym projektem. Interesariusze wymagają miejsca do spotkań w którym nie będzie możliwości zaburzenia przez czynniki zewnętrzne omawiania prac,

–podstawowy sanitariat.

Na pytanie: Na czym konkretnie polega Pana praca i co jest jej efektem (ze stanowiska wynika, ze świadczy Pan usługi analityka biznesowo-systemowego)?

Odpowiedział Pan:

Wnioskodawca świadczy usługi wysoko specjalistyczne, oznacza to, że niezbędne dla jego pracy jest szeroko rozumiane wyciszenie i możliwość skupienia. Świadczy on usługi polegające w głównej mierze na koncepcji. Wnioskodawca prowadzi analizy w oparciu, o które tworzone są projekty rozwiązań informatycznych.

Efektami pracy Wnioskodawcy są dokumentacje projektowe, analizy oraz rekomendacje.

Wnioskodawca jako analityk biznesowo-systemowy uczestniczy przy odbiorach wykonanych rozwiązań informatycznych. W trakcie zaś wytwarzania wspiera on merytorycznie poszczególne osoby w ich pracy. Wnioskodawca dzięki swoim kompetencją może świadczyć również usługi z zakresu zarządzania projektami, jednakże na tę chwilę nie pełni takiej roli. Na uwadze należy mieć, że ww. usługi również wymagają przestrzeni do koncentracji, ze względu na ich wysoką szczegółowość.

Na pytanie: Jakie niezbędne urządzenia są Panu potrzebne w pracy

Odpowiedział Pan:

Niezbędnymi urządzeniami do pracy Wnioskodawcy są:

–laptop,

–monitor,

–telefon,

–dostęp do internetu,

–drukarka,

–zestaw słuchawkowy do rozmów.

Na pytanie: Jak często w skali roku wykonuje Pan pracę poza miejscowością swojego zamieszkania?

Odpowiedział Pan:

Wnioskodawca aktualnie przeprowadza około dziesięciu wyjazdów rocznie. Obecny kontrahent Wnioskodawcy wymaga większej ilości wyjazdów. Ze względu na brak odpowiedniego sprzętu Wnioskodawca jest zmuszony ograniczać ilość wyjazdów. Brak zaadaptowania się Wnioskodawcy do wymogów kontrahenta naraża go na utratę kontraktu, a co z a tym idzie na utratę możliwości uzyskania przychodu. Ponadto Wnioskodawca był zmuszony odrzucić oferty od innych podmiotów ze względu na ograniczanie możliwości wyjazdów z jego strony. Wnioskodawca, aby zapobiegać powtarzaniu się przytoczonej sytuacji, a co za tym idzie zachować źródło uzyskania przychodu zamierza kupić niezbędną do jego działalności gospodarczej przyczepę kempingową.

Na pytanie: Czy świadczy Pan swojego usługi na rzecz stałych kontrahentów, czy też ma Pan wielu zmieniających się klientów?

Odpowiedział Pan:

Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz jednego kontrahenta. Ze względu na brak niezbędnego sprzętu nie jest on w stanie świadczyć usług na rzecz większej ilości podmiotów. Zamierza on w przyszłości poszerzyć grono odbiorców jego usług, niezbędne do tego jest nabycie przyczepy kempingowej, która będzie służyć jako mobilne biuro.

Na pytanie: Czy Pana usługi są ogólnie dostępne, oferuje je Pan w powszechnie dostępnych mediach?

Odpowiedział Pan:

Wnioskodawca posiada swoją firmową domenę, jednakże Klienci, z którymi się wiąże przeważnie odnajdują go za pośrednictwem headhunterów i innych wyspecjalizowanych pośredników.

Na pytanie: Ilu kontrahentów obsługuje Pan w bieżącym roku i gdzie mają swoje siedziby?

Odpowiedział Pan:

Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz jednego kontrahenta. W bieżącym roku usługi analityka biznesowo - systemowego świadczy on dla jednego dużego klienta. Ze względu na brak niezbędnego sprzętu nie może on świadczyć usług na rzecz większej ilości kontrahentów.

Na pytanie: Jaką przyczepę/jaki model ma Pan zamiar nabyć?

Odpowiedział Pan:

Powyższe pytanie nie koresponduje z przedmiotem wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej.

Wnioskodawca przyszły zakup determinuje parametrami przyczepy, które spełnią niezbędne warunki do świadczenia specjalistycznych usług przez Wnioskodawcę a nie jak wskazał organ „model”.

Przyczepa jaką Wnioskodawca zamierza kupić musi:

–być przyczepą całoroczną (wraz z ogrzewaniem),

–musi posiadać ergonomiczne miejsce do pracy umożliwiające umiejscowienie potrzebnych do pracy sprzętów takich jak np. monitor, drukarka,

–miejsce do pracy musi być prawidłowo oświetlone (w tym i światłem dziennym), tak aby umożliwiło Wnioskodawcy pracę na najwyższym poziomie.

W związku z tym. że przyczepa kempingowa ma również stanowić zastępstwo dla drogich hoteli musi posiadać:

–podstawowy sanitariat (toaleta + prysznic),

–podstawową kuchnię oraz lodówkę,

–sejf - będzie wymagać instalacji do przechowywania poufnych dokumentów.

Na pytanie: Czy posiada Pan auto, którym można holować przyczepę kempingową?

Odpowiedział Pan:

Tak.

Na pytanie: Czy posiada Pan miejsce, na którym będzie posadowiona przyczepa w sytuacji braku konieczności wyjazdu do kontrahenta, gdy będzie Pan wykorzystywał przyczepę stacjonarnie? Jeśli tak, to gdzie się ono znajduje?

Odpowiedział Pan:

Wnioskodawca zamierza umieścić przyczepę podczas braku konieczności wyjazdów do kontrahenta pod adresem zamieszkania. Jest to miejsce nie generujące kosztów w związku z postojem przyczepy jednocześnie gwarantujące jej bezpieczeństwo (posesje ogrodzone).

Na pytanie: Czy będzie Pan przyjmował klientów/kontrahentów w przyczepie kempingowej, jako stacjonarnym biurze?

Odpowiedział Pan:

Wnioskodawca zamierza przeprowadzać spotkania z kontrahentami w mobilnym biurze.

Na pytanie: Czy będzie Pan holował przyczepę poza miejsce zamieszkania w celu przyjmowania w niej klientów/kontrahentów? W celu noclegu?

Odpowiedział Pan:

Wnioskodawca nie wyklucza takiej możliwości, jednakże jedynie w celach biznesowych spotkań - związanych z działalnością gospodarczą.

Na pytanie: Jak często w skali roku będzie Pan holował przyczepę poza miejscowość swojego zamieszkania w celu wykonywania swojej działalności gospodarczej?

Odpowiedział Pan:

Wnioskodawca nie jest w stanie precyzyjnie określić ilości wyjazdów. Ilość ta będzie znacznie większa niż dotychczas, jednakże nie jest on w stanie określić dokładnej wartości. Częstotliwość wyjazdów determinować będą realia gospodarcze, które to będą wymuszać na Wnioskodawcy wyjazdy. Wynika to z faktu, że podpisany kontrakt pozwala kontrahentowi wymóc zwiększoną ilość wyjazdów oraz Wnioskodawca zamierza pozyskiwać większą ilość podmiotów na rzecz których będzie świadczyć usługi analityka biznesowo-analitycznego.

Na pytanie: Czy wyjazdy poza miejsce zamieszkania z przyczepą będą jednodniowe czy kilkudniowe?

Odpowiedział Pan:

Wnioskodawca nie jest w stanie określić jednoznacznie jakie to będą wyjazdy. Przeważającą ilością będą wyjazdy kilkudniowe, jednakże nie wyklucza on częstszych wyjazdów jednodniowych.

Na pytanie: Czy przyczepę kempingową będzie Pan holował przy każdym wyjeździe do klienta/kontrahenta?

Odpowiedział Pan:

Tak.

Na pytanie: Czy przyczepa będzie przez Pana wykorzystywana jako biuro mobilne i stacjonarne sezonowo, czy przez cały rok? Jeśli sezonowo, to w jakich miesiącach?

Odpowiedział Pan:

Wnioskodawca zamierza wykorzystywać mobilne biuro całorocznie.

Na pytanie: Czy możliwe będzie wykonywanie pracy w przyczepie kempingowej w sezonie jesiennym i zimowym?

Odpowiedział Pan:

Tak.

Na pytanie: Gdzie będzie parkowana/garażowana przyczepa kempingowa, zarówno podczas pracy stacjonarnej, jak i wyjazdowej?

Odpowiedział Pan:

W czasie pracy stacjonarnej Wnioskodawca zamierza umiejscowić mobilne biuro na ogrodzonej posesji na miejscu parkingowym przy miejscu zamieszkania. W trakcie wyjazdów w miejscach prawnie dozwolonych i bezpiecznych.

Na pytanie: Dlaczego zakup przyczepy kempingowej jest konieczny w Pana działalności? Prosiliśmy, żeby Pan to uzasadnił.

Odpowiedział Pan:

Wnioskodawca świadczy usługi wysoko specjalistyczne. Ze względu na charakterystykę jego świadczeń oraz branży w której działa wymagane jest od niego, aby usługi te były na najwyższym poziomie. Wnioskodawca bez odpowiedniego miejsca jakim jest mobilne biuro, które umożliwia prace w dogodnych dla niego warunkach, nie jest w stanie dostarczać tak wysokiej jakości usług, jak miałoby to miejsce w przypadku zaciszu mobilnego biura. Przekłada się to bezpośrednio na zabezpieczenie interesu gospodarczego Wnioskodawcy. Mobilne biuro umożliwi Wnioskodawcy dostęp do nowych kontrahentów, co również wpływa na uzyskiwanie przez niego przychodu.

Tak jak w opisanym stanie faktycznym świadczone usługi przez Wnioskodawcę wymagają skupienia. Obecnie Wnioskodawca świadczy usługi w miejscu zamieszkania, w którym to znajdują się jego dzieci oraz pies. Uniemożliwia mu to świadczenie usług na tak wysokim poziomie, jak miałoby to miejsce w przypadku wykonywania pracy z mobilnego biura.

Spotkania z kontrahentami wymagają dogodnych warunków w celu omówienia danego projektu oraz warunków umowy, obecnie Wnioskodawca nie jest w stanie zapewnić takiego miejsca obecnemu podmiotowi, z którym współpracuje oraz potencjalnym przyszłym klientom jego usług.

Powierzone mu zadania wymagają pełnego skupienia oraz dokładności, bez odpowiedniego miejsca nie będzie on w stanie przyjmować zleceń które to zapewniają mu główne źródło uzyskania przychodu.

Na pytanie: W jak sposób radził Pan sobie z trudnościami (hałasami) do momentu zakupu przyczepy (przez siedem lat prowadzenia działalności)?

Odpowiedział Pan:

Na przestrzeni lat świadczenia usług przez Wnioskodawcę stan faktyczny ulegał zmianie. Biorąc pod uwagę okres, który wskazuje organ (7 lat).

Na początku prowadzenia działalności Wnioskodawca miał tylko jedną córkę. Aktualnie Wnioskodawca posiada dwójkę dzieci. W przeszłości mama Wnioskodawcy pomagała opiekować się córką. Świetlica szkolna nie ma miejsca dla starszej córki, w odróżnieniu do przeszłości. Najważniejszym czynnikiem, który motywuje Wnioskodawcę jest utrata dostępu do osobnego miejsca w którym dotychczas świadczył usługi. Obecne usługi świadczone przez Wnioskodawcę są bardziej złożone i wymagają od niego większego skupienia względem poprzednich prac.

Koszty związane z wyjazdami do kontrahentów na przestrzeni lat znacząco wzrosły co obciąża nieproporcjonalnie Wnioskodawcę względem uzyskiwanych przychodów.

Na pytanie: W opisie sprawy podał Pan: (...) incydentalnie będą zdarzały się sytuacje, w których zakupiona przyczepa będzie wykorzystywana na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Dlatego prosiliśmy, żeby Pan wyjaśnił, jak należy rozumieć określenie „incydentalnie”, a w szczególności przez jak długi okres w roku, przez kogo i w jakim celu będzie ona wykorzystywana na cele niezwiązane z Pana działalnością?

Odpowiedział Pan:

Wnioskodawca pod pojęciem „incydentalnie” rozumie kilka razy w roku. Wnioskodawca mobilne biuro wykorzystałby do wyjazdu na urlop wraz z rodziną. Na uwadze należy mieć, że specyfika branży Wnioskodawcy wymaga od niego nieustannego kontaktu z kontrahentem. Mobilne biuro umożliwi mu w sytuacji awaryjnej, podczas urlopu na bezkompromisowe wyświadczenie usługi na najwyższym poziomie, takim jakie oczekuję kontrahent Wnioskodawcy. Co również będzie stanowiło atrakcyjność dla przyszłych potencjalnych kontrahentów oraz będzie wpływać na konkurencyjność Wnioskodawcy względem innych niezależnych podmiotów.

Na pytanie: Jakiej kategorii prawo jazdy Pan obecnie posiada?

Odpowiedział Pan:

Wnioskodawca posiada prawo jazdy kategorii A oraz B.

Na pytanie: W treści pytania nr 1 mowa jest o przyszłych wydatkach związanych z eksploatacją przyczepy, natomiast w opisie sprawy nie ma w ogóle żadnych informacji na ten temat. Prosiliśmy, aby je Pan szczegółowo wymienił/opisał oraz podał, w jaki sposób będą udokumentowane?

Odpowiedział Pan:

Wnioskodawca przez wydatki związane z eksploatacją rozumie:

–serwis i przegląd,

–zakup niezbędnych płynów eksploatacyjnych, np. gaz, paliwo (ogrzewanie), woda, chemia do sanitariatu,

–opłaty za postój na polach kempingowych,

–opłaty za dostęp do mediów na polach kempingowych,

–okresowe konserwacje i/lub materiały do drobnych remontów realizowanych własnoręcznie

–części eksploatacyjne.

Wnioskodawca do kosztów uzyskania przychodu zamierza uwzględnić tylko wydatki które będą odpowiednio udokumentowane - fakturą.

Na pytanie: Czy umowy z kontrahentami przewidują, że prace na ich rzecz wykonuje Pan w siedzibie kontrahenta, o czym może świadczyć informacja zawarta przez Pana w stanowisku: „Jednakże w chwili obecnej, Wnioskodawca nie może podjąć się realizacji innego projektu po zakończeniu wykonywania stacjonarnych czynności w biurze kontrahenta.” Jeśli tak, to prosiliśmy, aby Pan podał:

a. Jaka jest skala wykonywanych przez Pana prac w siedzibie kontrahenta?

Odpowiedział Pan:

Wnioskodawca w siedzibie kontrahenta przeprowadza kluczowe ustalenia i planowania co do harmonogramów i zakresów zmian jakie mają być wykonane. Mobilne biuro umożliwi mu przeniesienie ustaleń do jego siedziby.

b. Czy posiada i realizuje Pan takie umowy ze stałymi kontrahentami?

Odpowiedział Pan:

Umowa z bieżącym kontrahentem zobowiązuje Wnioskodawcę do okresowej pracy w siedzibach kontrahenta.

c. Przez jaki okres w skali roku wykonuje Pan prace w siedzibie kontrahenta?

Odpowiedział Pan:

W obecnym stanie faktycznym jest to około 2 tygodni w roku. Jednak należy wskazać, że jest to tylko dzięki zrozumieniu kontrahenta Wnioskodawcy, który wymaga częstszej dyspozycji. Faktycznie Wnioskodawca powinien być w siedzibie kontrahenta co najmniej przez dwa miesiące w roku.

Na pytanie: Czy wykonywana przez Pana działalność wymaga specjalnych uprawnień, zezwoleń, pozwoleń?

Odpowiedział Pan:

Tak, są to uprawnienia nadawane przez kontrahentów.

Na pytanie: Czy wykonywana przez Pana działalność/zawarte umowy wymagają zachowania przez Pana szczególnej tajemnicy np. co do udostępnianych dokumentów w formie papierowej lub elektronicznej? Jeśli tak, to w jaki sposób będzie się Pan wywiązywał z tych obowiązków, pracując w przyczepie kempingowej?

Odpowiedział Pan:

Umowy z kontrahentami wymagają zachowania przez Wnioskodawcę szczególnej tajemnicy. W celu wykonywania swoich obowiązków z należytą starannością Wnioskodawca zamierza zamontować sejf który umożliwi mu bezpieczne przechowywanie dokumentów w mobilnym biurze.

Na pytanie: Jaki jest związek (bezpośredni/pośredni) pomiędzy prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą, uzyskiwanymi przychodami lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów a wydatkami poniesionymi na zakup przyczepy kempingowej, wydatkami związanymi z jej eksploatacją oraz wydatkami związanymi z uzyskaniem prawa jazdy kategorii B+E?

Odpowiedział Pan:

Bezpośredni związek z zachowaniem źródła przychodu Wnioskodawcy z przytoczonymi wydatkami jest brak możliwości efektywnej pracy w warunkach domowych, które to wymuszają zorganizowanie biura. Ze względu na wysoką specjalizację świadczonych usług przez Wnioskodawcę wymaga on zapewnienia spokoju w miejscu swojej pracy, które obecnie jest niemożliwe. Dzięki pełnej koncentracji podczas świadczenia usług będzie on w stanie szybciej realizować projekty oraz przyjmować ich więcej, co przekłada się na jego źródło uzyskania przychodu.

Wynajem lokalu jest mniej opłacalny niż zakup mobilnego biura, który to dodatkowo powiększy majątek firmy i umożliwi efektywną pracę również w delegacji. Przy godzinowym fakturowaniu pracy ma to kluczowe znaczenie. Na uwadze należy mieć aspekty gospodarcze, która powodują, że Wnioskodawca staję się atrakcyjniejszy względem innych przedsiębiorców z jego branży. Konkurencyjność na rynku to podstawa, dzięki mobilnemu biurze Wnioskodawca jest w stanie zaoferować przyszłym kontrahentom znacznie korzystniejsze warunki współpracy oraz podyktować wyższą stawkę ze względu na kompleksowe i bezwarunkowe świadczenie usług na najwyższym poziomie, z każdego zakątka. W praktyce gospodarczej w branży Wnioskodawcy bardzo często warunkiem formalnym kontrahentów jest mobilność oraz dostępność niezależnie od miejsca zamieszkania, mobilne biuro pozwoli mu spełnić ten warunek i przyjmować to korzystne dla niego kontrakty, które to w obecnej sytuacji ze względu na brak odpowiedniego sprzętu zmuszony byłby odmówić, a więc zakup ten jest w celu uzyskania przychodu.

Wnioskodawca dzięki zakupowi przyczepy kempingowej optymalizuje przyszłe koszty delegacji poprzez wykluczenie kosztów noclegu niezależnie od miejsca delegacji.

Optymalnie skonfigurowane miejsca pracy Wnioskodawcy, które to nie będzie związane na stałe z jednym miejscem, zwiększa jego dostępność dla kontrahentów niezależnie od sytuacji w danym miejscu.

Dodatkowo ważną kwestią jest wykazanie elastyczności we własnym działaniu. W branży IT elastyczność (tzw. Agile) jest kluczową kompetencją oczekiwaną przez kontrahentów. Mobilne biuro będzie stanowić namacalny dowód na umiejętność kreatywnego myślenia i rozwiązywania problemów przez Wnioskodawcę, co umożliwi mu korzystniejsze negocjowanie warunków umowy.

Biuro mobilne powinno być utrzymywane we właściwej kondycji technicznej. Ponad to, aby pozostawać w zgodności z przepisami prawa niezbędne jest ponoszenie różnych opłat (drogowe, z miejsce postoju na wyjeździe itp.).

Mając powyższe na uwadze w działalności gospodarczej niezbędne jest posiadanie mobilnego biura, aby mógł uzyskiwać przychody z większej ilości kontraktów. Dodatkowo ww. wydatek pozwoli mu na zabezpieczenie aktualnego źródła przychodu, ponieważ obecny kontrahent wymaga od niego zwiększenia dostępność, i co do wyjazdów.

Pytania

1.Czy Wnioskodawca ma prawo zaliczyć wartość zakupu uprawnień do kierowania zespołem pojazdów złożonym z pojazdu o dmc nieprzekraczającej 3,5 t oraz przyczepy o dmc nieprzekraczającej 3,5 t, przyczepy oraz przyszłe wydatki związane z jej eksploatacją do kosztów uzyskania przychodów?

2.Czy przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów będzie Pan miał obowiązek stosować ograniczenie przewidziane w art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie sformułowane w uzupełnieniu wniosku

Ad 1.

W Pana ocenie ma Pan prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zarówno wartości zakupu przyczepy kempingowej, uprawnień do kierowania zespołem pojazdów złożonym z pojazdu o dmc nieprzekraczającej 3,5 t oraz przyczepy o dmc nieprzekraczającej 3,5 t jak i przyszłych wydatków eksploatacyjnych związanych z jej użytkowaniem.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy PIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, winien spełniać łącznie następujące warunki:

1.został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztów uzyskania przychodów podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

2.jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

3.pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością,

4.poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

5.został właściwie udokumentowany,

6.nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Przenosząc powyższe na grunt analizowanej sprawy, stwierdza Pan, że w Pana opinii wszystkie powyższe warunki zostały spełnione, a tym samym wspomniane koszty, które zostaną poniesione na zakup oraz wydatki eksploatacyjne podczas użytkowania pojazdu stanowić mogą koszty uzyskania przychodu.

Powyższe wynika z faktu, że poniesione wydatki w sposób obiektywny przełożyć się mogą na uzyskiwanie przychodu/zabezpieczenie jego uzyskiwania przez Pana. Argumentując powyższe, wskazuje Pan, że miały oraz będą miały miejsce w przyszłości sytuacje, kiedy w trakcie wykonywania usługi u kontrahenta pojawia się możliwość zrealizowania kolejnego zlecenia na rzecz innego kontrahenta, co oczywiście przełożyłoby się na uzyskanie przychodu przez Pana. Jednakże w chwili obecnej, nie może Pan podjąć się realizacji innego projektu po zakończeniu wykonywania stacjonarnych czynności w biurze kontrahenta, bowiem nie ma Pan w takiej sytuacji zapewnionych odpowiednich warunków do pracy. W szczególności problematyczny jest brak dostępu do sprawnie działającego internetu oraz wyciszonego miejsca, w którym mógłby Pan zająć się wykonywaniem zlecenia ubocznego, co oczywiście przełożyłoby się na uzyskanie przez Pana przychodu (w tym jego wysokość).

Powyższe problemy zostałyby rozwiązane poprzez zakup przyczepy, w której miałby Pan do dyspozycji wszelkie udogodnienia niezbędne do prowadzenia działalności. Bowiem z uwagi na swoją mobilność, przyczepa byłaby każdorazowo zabierana przez Pana do miejsca, w którym będzie Pan realizował dany kontrakt. Tym samym, stwierdzić należy, że zakup przyczepy oraz wydatki poniesione na jej bieżące utrzymanie będą miały korzystny wpływ na wysokość przychodów uzyskiwanych przez Pana, co uzasadnia ich zakwalifikowanie jako koszty uzyskania przychodu.

Innym argumentem uzasadniającym gospodarczo zakup przedmiotowej przyczepy jest fakt, że nie posiada Pan w chwili obecnej wydzielonej przestrzeni, w której mógłby skupić się Pan w pełni na świadczeniu usług analityka biznesowo-systemowego.

Odczuwa Pan potrzebę posiadania biura, która w Pana ocenie jest poparta racjonalnymi argumentami. Bowiem w swoim mieszkaniu nie zawsze ma Pan zapewnione warunki sprzyjające skupieniu się na pracy. Możliwość uzyskania odpowiedniego stopnia skupienia jest w sposób oczywisty kluczowa przy rodzaju działalności świadczonej przez Pana. Działalność analityczna biznesowo-systemowa jest bowiem w znacznym stopniu oparta o zdolności intelektualne oraz wiedzę osoby ją wykonującą. Wymaga ona wymyślania nowych idei oraz rozwiązań, które następnie mogą być implementowane w tworzonych/ulepszanych programach komputerowych. Tym samym, sprawne wykonywanie usług analityka biznesowo-systemowego jest w znacznej mierze uzależnione od procesów myślowych zachodzących u wykonawcy. Oczywistym jest fakt, że stopień zaawansowania tych procesów, a także szybkość ich zachodzenia uzależnione jest od stopnia skupienia, który Pan osiągnie.

Jak wcześniej wskazano, obecnie nie zawsze ma Pan możliwość pełnego skupienia się na pracy z uwagi na fakt, że znaczną jej część wykonuje w swoim mieszkaniu. Niejednokrotnie wykonywanie usług analitycznych przez Pana było zakłócane przez Pana dzieci, które z uwagi na swój wiek zachowują się w sposób stosunkowo głośny. Tego rodzaju zakłócenia w sposób oczywisty przekładają się na spadek efektywności Pana pracy, a tym samym mają niekorzystny wpływ na uzyskiwane przez Pana przychody.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że zakup przyczepy, która zapewniałaby Panu odpowiednie warunki do pracy, w sposób bezpośredni przełożyłby się na wzrost Pana produktywności. Tym samym miałoby to korzystny wpływ na uzyskiwane przez Pana przychody, co w Pana ocenie uzasadnia zakwalifikowanie jako koszty uzyskania przychodów zarówno kosztów nabycia przyczepy, jak i następczych kosztów jej eksploatacji.

Ponadto Pana wysoka efektywność, której osiągnięcie ułatwi zakupiona przyczepa, w sposób oczywisty przełoży się na stopień satysfakcji Pana kontrahentów z wyświadczonych na ich rzecz usług. Tym samym, prawdopodobnie będą oni skłonni do dalszego korzystania z Pana usług w przyszłości. Zakup przyczepy będzie więc podyktowany również chęcią zachowania (zabezpieczenia) źródła przychodów w przyszłości.

Innym aspektem uzasadniającym zakwalifikowanie wspomnianych kosztów jako kosztów uzyskania przychodu jest fakt, że kilka razy w roku udaje się Pan na wyjazdy w celach wypoczynkowych wraz ze swoją rodziną. Przez wzgląd na specyfikę swojej pracy niekiedy pojawiają się niespodziewane wcześniej zlecenia, których okres wykonania przypada na okres Pana wyjazdu. W takiej sytuacji najczęściej zmuszony jest Pan odrzucić ofertę kontrahenta z uwagi na fakt, że nie dysponuje wówczas odpowiednimi warunkami do świadczenia usług analityczno- biznesowo-systemowych, co oczywiście ma negatywny wpływ na wysokość przychodów uzyskiwanych przez Pana. Nabyta przyczepa będzie wykorzystywana przez Pana na tego rodzaju wyjazdy.

Ze względu na wyszczególnione powyżej udogodnienia, będzie Pan miał możliwość realizowania zleceń nawet w trakcie wyjazdów. Oczywiście będzie to miało pozytywny wpływ na wysokość uzyskiwanych przychodów.

Podsumowując, w Pana opinii koszty zakupu przyczepy oraz koszty związane z jej eksploatacją powinny zostać uwzględnione jako koszty uzyskania przychodu, gdyż zdają się pozostawać spełnione warunki ku temu, by uznać, że wydatki te będą wpisywały się w definicję kosztów uzyskania przychodów, a tym samym koszty te: 1. zostaną poniesione przez podatnika, 2. będą definitywne, 3. będą pozostawały w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością, 4. zostaną poniesione w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub będą mogły mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów, 5. zostaną właściwie udokumentowane, 6. nie będą znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Przy czym koszty nabycia przyczepy, z uwagi na jej wprowadzenie do ewidencji środków trwałych, powinny być odliczane poprzez odpisy amortyzacyjne, o których mowa w art. 22f ustawy o PIT.

Ad 2.

W Pana ocenie, przy ustalaniu wysokości kosztów uzyskania przychodów powinien Pan stosować ograniczenie przewidziane w art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 46a zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów nie podlega 25% poniesionych wydatków, z tytułu kosztów używania samochodu osobowego na potrzeby prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, jeżeli samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika.

Zgodnie z art. 5a pkt 19a ustawy o PIT, przez pojęcie samochodu osobowego rozumie się: pojazd samochodowy w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, z wyjątkiem:

a) pojazdu samochodowego mającego jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

–klasyfikowanego na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub

–z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków,

b) pojazdu samochodowego, który posiada kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu,

c) pojazdu specjalnego, jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym, i jeżeli spełnione są również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:

–agregat elektryczny/spawalniczy,

–do prac wiertniczych,

–koparka, koparko-spycharka,

–ładowarka,

–podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych, -

–żuraw samochodowy,

d) pojazdu samochodowego określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 86a ust. 16 ustawy o podatku od towarów i usług.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej posiada Pan samochód osobowy, który jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z Pana działalnością gospodarczą. Z tego powodu uznaje Pan za koszty uzyskania przychodu 75% wydatków pozostających w związku z użytkowaniem samochodu osobowego. Zakupiona przyczepa będzie konstrukcyjnie przystosowana do holowania przez samochód osobowy. Bez użycia samochodu jej użytkowanie zgodnie z przeznaczeniem nie byłoby możliwe, gdyż przyczepa nie będzie miała możliwości samodzielnego przemieszczania. Nie posiada ona bowiem silnika, który zapewniałby napęd niezbędny do jej samodzielnego przemieszczania. Tym samym wydatek poniesiony na zakup przyczepy należy uznać za funkcjonalnie powiązany z samochodem osobowym. Koszty powiązane ze wspomnianym samochodem podlegają zaliczeniu jako koszty uzyskania przychodów na zasadach określonych w art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o PIT, z uwagi na planowane wykorzystywanie przyczepy niewyłącznie na cele prowadzonej działalności gospodarczej.

Powyższe wynika z faktu, że przyczepa nie spełnia definicji samochodu osobowego w rozumieniu ustawy o PIT. Jednakże ze względu na jej funkcjonalne połączenie z samochodem osobowym, Pana zdaniem, będzie na gruncie podatkowym klasyfikowana na zasadach przewidzianych dla samochodu osobowego. Na takim stanowisku stanęła chociażby Izba Skarbowa w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 17 lutego 2015 r., sygn.: IBPP2/443-1101/14/IK, w której organ stwierdził, że przyczepa stanowi: jeden z towarów związanych z używaniem pojazdów. Świadomy jest Pan jednak, że przytoczona interpretacja została wydana w zakresie podatku VAT, jednakże Pana zdaniem wskazane w niej stanowisko organu powinno znaleźć zastosowanie również w przedmiotowej sprawie, gdyż definicja samochodu na gruncie podatku PIT, jak i podatku VAT, jest analogiczna. Tym samym Pana zdaniem należy uznać, że koszt nabycia przyczepy, jak i koszty związane z jej użytkowaniem, również powinny podlegać zaliczeniu w koszty uzyskania przychodów na zasadach przewidzianych ww. przepisie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pana we wniosku jest w części prawidłowe i w częsci nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2647 ze zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Aby wydatek poniesiony przez Podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodów, muszą zostać spełnione następujące warunki, tzn. dany wydatek:

·został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność Podatnika przez osoby inne niż Podatnik),

·jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została Podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

·pozostaje w związku z prowadzoną przez Podatnika działalnością gospodarczą,

·poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

·został właściwie udokumentowany,

·nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 wskazanej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Przy czym – związek przyczynowy między poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodów, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem ich źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Należy przy tym zauważyć, że konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 23 ust. 1 ustawy podatkowej. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów.

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” zawarte we wskazanym przepisie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Zauważyć należy, że przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”.

Jak z powyższego wynika, podatnik ma zatem prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich poniesionych przez siebie wydatków, które nie zostały wymienione w art. 23 ww. ustawy - pod warunkiem, że ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów).

Przedmiotem Pana wątpliwości jest czy może Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów zakupioną przyczepę oraz wydatki związane z jej eksploatacją.

Zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy:

Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23. W przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.

Natomiast w myśl art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1)budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2)maszyny, urządzenia i środki transportu,

3)inne przedmioty

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z art. 22f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 22h-22m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 10 000 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10 000 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22h-22m albo jednorazowo - w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków z tytułu kosztów używania, stanowiącego własność podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, samochodu osobowego niebędącego składnikiem majątku, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, oraz składek na ubezpieczenie takiego samochodu; te wydatki i składki w wysokości 20% stanowią jednak koszty uzyskania przychodów pod warunkiem, że samochód ten jest wykorzystywany również do celów związanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika.

Jak stanowi art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów 25% poniesionych wydatków, z zastrzeżeniem pkt 36, z tytułu kosztów używania samochodu osobowego, innego niż określony w pkt 46, na potrzeby prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej - jeżeli samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, innego niż określony w pkt 46, w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia.

Z treści powyższych regulacji wynika, że ograniczenia dotyczące możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu eksploatacji samochodów oraz składek na ubezpieczenie samochodu dotyczą wyłącznie samochodów osobowych, nie dotyczą natomiast kosztów eksploatacji przyczepy, która nie spełnia definicji samochodu osobowego. W takim przypadku, tego typu wydatki podlegają rozliczeniu w kosztach bez ograniczenia, o ile spełniają ogólne warunki uznania ich za koszty podatkowe oraz są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Zatem kluczowym jest ustalenie, czy wykorzystywany w działalności pojazd jest samochodem osobowym.

Zgodnie z art. 5a pkt 19a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o samochodzie osobowym - oznacza to pojazd samochodowy w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, z wyjątkiem:

a)pojazdu samochodowego mającego jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

−klasyfikowanego na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub

−z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków,

b)pojazdu samochodowego, który posiada kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu,

c)pojazdu specjalnego, jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym, i jeżeli spełnione są również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:

−agregat elektryczny/spawalniczy,

−do prac wiertniczych,

−koparka, koparko-spycharka,

−ładowarka,

−podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,

−żuraw samochodowy,

d)pojazdu samochodowego określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 86a ust. 16 ustawy o podatku od towarów i usług;

Zgodnie z art. 5d ustawy:

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w:

1)art. 5a pkt 19a lit. a i b stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań;

2)art. 5a pkt 19a lit. c stwierdza się na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej zamierza Pan dokonać zakupu całorocznej (z ogrzewaniem) przyczepy kempingowej. Przyczepa zostanie wyposażona w udogodnienia niezbędne w prowadzonej przez Pana działalności. Zostanie ona uwzględniona w ewidencji środków trwałych Pana działalności gospodarczej. Planuje Pan korzystać z niej jako mobilnego biura, które będzie wykorzystywane w sytuacji konieczności wykonywania usług poza miejscem stałego prowadzenia działalności gospodarczej. Ponadto będzie Pan korzystał z przyczepy również przy braku konieczności wyjazdu do kontrahenta, z uwagi na fakt, że w swoim mieszkaniu nie zawsze ma zapewnione warunki umożliwiające osiągnięcie odpowiedniego stopnia skupienia. Tym samym, przyczepa będzie stanowiła dla Pana mobilne biuro, niezależnie od okoliczności. Zamierza Pan przeprowadzać w niej spotkania z kontrahentami.

W chwili obecnej nie posiada Pan odrębnego biura, z którego mógłby świadczyć usługi w ramach swojej działalności. Jeśli dany projekt nie wymaga udania się do siedziby kontrahenta, pracuje Pan w swoim mieszkaniu. Przyczepa będzie w głównej mierze wykorzystywana w ramach działalności gospodarczej. Podał Pan również, że wynajem lokalu jest mniej opłacalny niż zakup mobilnego biura, który to dodatkowo powiększy majątek firmy i umożliwi efektywną pracę również w delegacji.

Wskazuje Pan również, że incydentalnie będą zdarzały się sytuacje, w których zakupiona przyczepa będzie wykorzystywana na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Podał Pan, że przyczepa kempingowa nie będzie odpowiadała definicji samochodu osobowego zawartej w art. 5a pkt. 19a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Będzie Pan ponosił wydatki eksploatacyjne w związku z przyczepą kempingową.

Uwzględniając przedstawiony opis sprawy oraz ww. przepisy, przyczepa, o której mowa we wniosku, nie będzie uznana za samochód osobowy, zgodnie z wyżej przytoczoną definicją, zawartą art. 5a pkt 19a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi na powyższe stwierdzić należy, że skoro wskazana we wniosku przyczepa nie jest samochodem osobowym, to w takim przypadku przepisy art. 23 ust. 1 pkt 46, pkt 46a, pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odnoszące się wyłącznie do samochodów osobowych, nie będą miały zastosowania.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w opisanej przez Pana sytuacji zachodzi związek przyczynowo-skutkowy, dający podstawy do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej wydatków na nabycie przyczepy kempingowej (przez odpisy amortyzacyjne) oraz wymienionych przez Pana wydatków na jej eksploatację. Jednocześnie wskazać należy, że art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będzie miał zastosowania w tej sprawie.

Wydatki stanowiące przedmiot złożonego wniosku nie zostały wymienione w katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów. Pana działania opisane we wniosku uznać należy za gospodarczo uzasadnione.

Zatem – poniesione wydatki na nabycie przyczepy kempingowej w postaci odpisów amortyzacyjnych oraz wydatki eksploatacyjne związane z jego użytkowaniem, pod warunkiem ich prawidłowego udokumentowania, może Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast do stwierdzenia, czy wydatek poniesiony przez Pana na zakup uprawnień do kierowania zespołem pojazdów złożonym z pojazdu oraz przyczepy, tj. prawa jazdy kategorii B+E, może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, istotnym jest ustalenie:

–czy taki wydatek związany jest z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej,

–czy taki wydatek służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy, umiejętności i wykształcenia, a więc który co do zasady ma charakter osobisty.

Prowadzi Pan pozarolniczą działalność gospodarczą, której, jak podał Pan w opisie sprawy:

Głównym przedmiotem (…) jest wnoszenie wkładu twórczego w wytwarzanie programów komputerowych.

oraz:

Efektami pracy (…) są dokumentacje projektowe, analizy oraz rekomendacje.

Zatem prowadzona przez Pana działalność nie jest związana z prowadzeniem samochodu osobowego z przyczepą. Nie prowadzi Pan bowiem działalności w zakresie usług transportowych, przewozowych.

Nie można zatem przyjąć, że poprzez zdobycie uprawnień do prowadzenia samochodu osobowego z przyczepą - jako analityk biznesowo-systemowy - nastąpi podwyższenie posiadanych przez Pana kwalifikacji, co będzie miało związek z pozyskiwaniem nowych źródeł przychodów. Wydatek dotyczący kursu na prawo jazdy musiałby być ściśle związany z zajęciem, które wykonywane byłoby wyłącznie w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.

Opisany przez Pana we wniosku wydatek nie został wprost wymieniony w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów. Jednak fakt, że dany wydatek nie został ujęty w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uprawnia do automatycznego przyjęcia domniemania, że wszystkie pozostałe koszty, które nie są wymienione w tym przepisie, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 4 kwietnia 2017 r., sygn. akt II FSK 3526/16:

Niezmiennie trzeba mieć na uwadze zasadniczy kwalifikator, jakim jest wpływ wydatku na wielkość osiągniętego przychodu, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu. Wystąpienie tego wpływu (związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkiem a przychodem) należy oceniać (badać) ad casum.

Do wskazanego związku przyczynowo-skutkowego Naczelny Sąd Administracyjny odniósł się także w wyroku z 8 sierpnia 2017 r., sygn. akt II FSK 1859/15, gdzie stwierdził, że:

Kryterium celowości nie wyznacza w sposób ostry granicy pozwalającej odróżnić wydatki, które można uznać za koszty uzyskania przychodów, od tych, które już nimi nie są. Niemniej jednak kryterium to nie może służyć rekomendowaniu otwartego ciągu zdarzeń, tworząc w ten sposób niekończący się związek skutkowo-przyczynowy.

Tak więc wydatek poniesiony na uzyskanie prawa jazdy kategorii B+E – w tym konkretnym przypadku - nie ma ścisłego związku tylko z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą.

Podatnik, kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów, powinien kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo-skutkowego między poniesionym kosztem a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, ponieważ to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że jego poniesienie ma (lub może mieć) wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów). Ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodu.

Tym samym w niniejszej sprawie istotna jest analiza poniesionego wydatku i jego wpływu na powstanie przychodu, względnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodu.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy prawa, należy stwierdzić, że opis zakresu usług świadczonych w ramach prowadzonej działalności przez Pana nie pozwala na wykazanie, że poniesione wydatki na nabycie uprawnień do prowadzenia samochodu osobowego z przyczepą przyczyniłyby się do osiągnięcia przychodu czy zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu. Wydatki poniesione na ww. prawo jazdy kat. B+E – nie mają na celu osiągania przychodów, a ich poniesienie nie przynosi żadnego przychodu.

Powyższe potwierdza Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyrokach z dnia 4 września 2012 r., sygn. akt I SA/Gl 200/12 oraz sygn. akt I SA/Gl 199/12 stwierdzając, że:

dany wydatek musi być związany z działalnością, zakresem powinności, zadań czy też obowiązków osób wykonujących daną działalność. W przedmiotowej sprawie owe granice wyznacza zakres przedmiotowy prowadzonej działalności, która jest niewątpliwie związana z usługowym prowadzeniem ksiąg rachunkowych, podatkowych, czynnościami biegłego rewidenta oraz rewizji finansowej. Mając powyższe na względzie – zdaniem Sądu – organ interpretacyjny zasadnie ocenił, iż przedmiotowy kurs nie jest związany z prowadzoną działalnością. (...) aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, tj. aby spełniony został warunek związku przyczynowo-skutkowego z przychodem, musi być bezwzględnie związany z nabywaniem umiejętności i wiedzy potrzebnej do prowadzenia określonej działalności gospodarczej.

Kosztowa kwalifikacja konkretnego wydatku u konkretnego podatnika musi więc uwzględniać charakter i profil prowadzonej działalności gospodarczej oraz ekonomiczną racjonalność poniesionego wydatku – wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z 16 października 2012 r., sygn. akt II FSK 430/11 oraz z 17 stycznia 2017 r., sygn. akt II FSK 3813/14.

Działalność gospodarcza podlega określonym regułom ekonomicznym i musi opierać się o zasadę racjonalności działań w dążeniu do realizacji postawionego celu. Ryzyko prowadzonej działalności gospodarczej ponosi podatnik. W związku z tym decyzje skutkujące powstaniem kosztów związanych z tą działalnością, nie może rekompensować przy pomocy przepisów podatkowych, gdyż oznaczałoby to w praktyce przerzucenie na Skarb Państwa ryzyka związanego z określonym przedsięwzięciem gospodarczym podejmowanym przez podmiot.

Możliwość zaliczenia przedmiotowych wydatków do kosztów uzyskania przychodów wiązałaby się z przywilejem uzyskiwania przez podatnika korzyści w postaci prawa zmniejszenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym o wartość poniesionych kosztów. Z oczywistych więc względów, tego rodzaju wydatki nie mogą pozostawać w jakimkolwiek związku z przesłankami działania, które można by uznać za ukierunkowane na osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie ich źródła.

Do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej spełniających powyższe kryteria nie można zaliczyć wydatków osobistych osoby prowadzącej działalność gospodarczą, a takim wydatkiem jest koszt uzyskania prawa jazdy kat. B+E.

Wobec powyższego nie może Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup uprawnień do kierowania zespołem pojazdów złożonym z pojazdu oraz przyczepy i w tym zakresie uznaję Pana stanowisko uznaję za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania rozstrzygnięcia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Ponadto, pamiętać należy, że to na Panu, jako odnoszącemu korzyść z faktu zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków do kosztów uzyskania przychodu, ciąży obowiązek wykazania w jakiej części wydatki te mają związek z prowadzoną przez Pana pozarolniczą działalnością gospodarczą oraz obowiązek ich właściwego udokumentowania.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).