Zwrot części kredytu w wyniku ugody pozasądowej. - Interpretacja - null

ShutterStock

Zwrot części kredytu w wyniku ugody pozasądowej. - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Zwrot części kredytu w wyniku ugody pozasądowej.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 września 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 9 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania zwrotu części spłaconego kredytu. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Pani A.A. (dalej: „Wnioskodawczyni”), polska rezydentka, podlegająca nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, dnia 23 maja 2006 r. zawarła z Bankiem z siedzibą w (...) Umowę o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych waloryzowany kursem CHF (dalej: „Umowa”). Kredyt został udzielony na finansowanie przedpłat na poczet budowy i zakupu lokalu mieszkalnego położonego przy ul. (...) oraz finansowanie opłat około kredytowych. Bank wypłacił kredytobiorcy łączną kwotę 309.776,58 PLN.

Zgodnie z § 5 ust. 1 w zw. z § 7 ust. 1 Umowy, a także na podstawie § 11 ust. 5 Umowy, cała kwota kredytu została wypłacona w złotówkach i także miała być spłacana w złotych polskich. Kredyt został wypłacony w złotówkach przeliczonych zgodnie z kursem kupna CHF według tabeli kursowej Banku. Przez cały okres trwania Umowy Wnioskodawczyni spłacała kredyt w walucie PLN. Wnioskodawczyni w dniu 13 lutego 2012 r. dokonując wcześniejszej spłaty, spłaciła kredyt całkowicie.

W ocenie Wnioskodawczyni Umowa zawiera wady skutkujące jej nieważnością. Z racji nieważności czynności zobowiązującej do świadczenia, wpłaty Wnioskodawczyni na poczet Umowy stanowią nienależne świadczenie w rozumieniu art. 410 § 2 k.c. Dlatego też powinny one zostać zwrócone Wnioskodawczyni na podstawie przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu. W związku z powyższym, Wnioskodawczyni wystąpiła do Sądu Okręgowego z powództwem przeciwko Bankowi o zapłatę kwoty 210.529,83 PLN. Bank przedstawił Wnioskodawczyni propozycję ugody pozasądowej (dalej: „Ugoda”), na mocy której zaproponował zwrot na rzecz Wnioskodawczyni kwotę 190.000 PLN (dalej: „Kwota zwrotu”). Zaproponowana przez Bank treść ugody nie potwierdza jednak nieważności umowy. Na skutek Ugody Wnioskodawczyni ma wycofać pozew. Wnioskodawca podkreśla, że chodzi o ugodę pozasądową. Na dzień złożenia niniejszego wniosku, wysokość Kwoty zwrotu została przez Strony ustalona. Wnioskodawca nie ma wpływu na treść pozostałych postanowień zawartych w Ugodzie. Bank nie zgadza się na wprowadzanie zmian do treści zaproponowanej przez siebie Ugody.

W treści ugody Bank wskazał:

TREŚĆ UGODY

§ 1.

1.Strony potwierdzają, że wolą obu Stron było zawarcie Umowy, a zadłużenie Kredytobiorcy/ów wobec Banku z tytułu Kredytu zgodnie z Umową zostało w całości spłacone.

2.Kredytobiorca/y wykonując Umowę spłacił/li tytułem rat kapitałowo-odsetkowych kwotę 518.553,54 PLN, a tytułem innych świadczeń pieniężnych 3.717,32 PLN.

3.Kredytobiorca/y wytoczył/li przeciwko Bankowi pozew indywidualny dotyczący Umowy (...), przedmiotem którego są roszczenia Kredytobiorcy/ów względem Banku związane z zawarciem i wykonywaniem Umowy.

4.Strony potwierdzają, że w przypadku stwierdzenia przez Sąd nieważności (trwałej bezskuteczności) Umowy, każdej ze Stron przysługiwałby odrębne roszczenia:

(I)Kredytobiorcy przysługiwałoby w stosunku do Banku roszczenie o zapłatę kwoty stanowiącej sumę zapłaconych rat kapitałowo-odsetkowych oraz innych świadczeń pieniężnych, w tym opłat wynikających z Umowy powiększonej o odsetki ustawowe za opóźnienie od dnia od powstania stanu trwałej i całkowitej bezskuteczności umowy lub od daty wskazanej w wezwaniu do zapłaty,

(II)Bankowi przysługiwałoby w stosunku do Kredytobiorcy roszczenie o zapłatę nominalnej kwoty wypłaconego kapitału Kredytu powiększonej o odsetki ustawowe za opóźnienie od dnia wezwania do zapłaty.

5.W celu ugodowego zakończenia sporu, Bank zobowiązuje się zwrócić na rzecz Kredytobiorcy/ów ustalaną przez Strony kwotę 190.000,00 PLN.

6.Bank zwróci Kredytobiorcy/om kwotę wskazaną w § 1 ust. 5 powyżej w terminie 30 dni od daty zawarcia niniejszej Ugody na rachunek należący Kredytobiorcy/ów o numerze:

7.W związku z zawarciem Ugody, Strony zgodnie oświadczają, że nie będą występować w przyszłości względem siebie z żadnymi roszczeniami wywodzonymi z treści postanowień Umowy, a w szczególności które dotyczyłyby lub byłyby związane z:

a)zasadami ustalania kursu waluty,

b)zasadami waloryzacji do waluty obcej (tzw. klauzula ryzyka walutowego),

c)zmianami oprocentowania Ugoda wyczerpuje wszelkie wzajemne roszczenia Stron.

8.Bank informuje, że postanowienia Umowy dotyczące ubezpieczenia niskiego wkładu własnego, w podobnych sprawach, z powództwa innych Kredytobiorców, uznano za niedozwolone postanowienia umowne, a klauzula o tożsamej lub zbliżonej treści jak ta zawarta w Umowie została wpisana do rejestru klauzul niedozwolonych. Kredytobiorca/y oświadcza/ją, że w związku z zawartą Ugodą i zwrotem określonym w ust. 5 niniejszego § 1 Ugody, świadomie zrzeka/ją się roszczeń w kwocie 5.926,53 PLN, których mógłby/mogliby dochodzić na drodze sądowej i oświadcza/ją, że nie będzie/będą występować w przyszłości względem Banku z żadnymi roszczeniami wywodzonymi z treści postanowień Umowy, które dotyczą ubezpieczenia niskiego wkładu własnego ani podwyżki w marży związanej z brakującym wkładem własnym (w tym z roszczeniami wywodzonymi z zarzutu abuzywności tych postanowień).

9.W związku z tym, że Kredytobiorca/y wytoczył/li przeciwko Bankowi pozew indywidualny dotyczący Umowy (...), Kredytobiorca/y obowiązuje się / zobowiązują się cofnąć pozew w tej sprawie, a Bank w ramach Ugody zobowiązuje się dokonać zwrotu zasądzonych kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego na rzecz Kredytobiorcy/ów, po określeniu w postanowieniu wysokości tych kosztów nie więcej jednak niż do kwoty 11.220,39 złotych. Bank zobowiązuje się dokonać zwrotu w terminie 14 dni od dnia uprawomocnienia się postanowienia o umorzeniu postępowania wywołanego pozwem Kredytobiorcy/ów na rachunek Kredytobiorcy/ów wskazany w treści Ugody. Wskazana kwota (w zdaniu pierwszym) stanowi górną granicę odpowiedzialności Banku i wyczerpuje w całości roszczenia Kredytobiorcy/ów z tego tytułu. Treść pisma procesowego z cofnięciem pozwu stanowi załącznik do Ugody.

10.Bank zobowiązuje się dokonać zwrotu o którym mowa powyżej w terminie 14 dni od dnia uprawomocnienia się postanowienia o umorzeniu postępowania wywołanego pozwem Kredytobiorcy/ów na rachunek należący Kredytobiorcy/ów o numerze:

11.Strony oświadcza/ją, że przed zawarciem Ugody nie przenieśli ani nie zobowiązał/li się do przeniesienia na rzecz jakiejkolwiek osoby trzeciej jakiegokolwiek roszczenia lub prawa dotyczącego Umowy lub związanego z Umową.

12.Kredytobiorca/y przyjmuje do wiadomości, że w wyniku zwrotu, w odniesieniu do kwoty wskazanej w ugodzie, po jego stronie nie powstaje przychód podatkowy, a w związku z tym na Banku nie ciąży obowiązek informacyjny, tj. obowiązek przygotowania informacji PIT-11 dla kwoty zwrotu.

13.Kredytobiorca/y przyjmuje do wiadomości, iż Bank wystąpił do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w zakresie stanu faktycznego powstałego w wyniku zawartej Ugody, co do tego czy po stronie kredytobiorca/y powstaje przychód w związku ze zwrotem wskazanym w ugodzie, a tym samym na Banku nie ciąży wyżej wskazany obowiązek informacyjny. Bank otrzymał interpretację indywidualną i zamieścił o niej komunikat na stronie internetowej.

Wnioskodawczyni wskazuje, że Bank nie zgadza się na prowadzenie negocjacji co do innych postanowień Ugody niż kwoty rozliczeń (np. Bank nie zgadza się na wprowadzenie do ugody postanowienia, zgodnie z którym strony potwierdziłyby nieważność Umowy, abuzywność niektórych z jej postanowień lub doprecyzowałyby tytuł pod jakim dokonywana jest płatność Kwoty zwrotu).

Istotą wątpliwości Wnioskodawczyni jest to, czy Kwota zwrotu jaką otrzyma od Banku będzie podlegała opodatkowaniu. Wnioskodawczyni ma wątpliwości co do skutków podatkowych ww. sposobu rozliczenia Stron, w szczególności ma wątpliwość co do skutków podatkowych otrzymania Kwoty zwrotu, dlatego składa niniejszy wniosek, aby w zależności od stanowiska organu podatkowego, podjąć decyzję co do zawarcia Ugody.

Wnioskodawczyni oświadcza, że:

  • kredyt z Umowy został zaciągnięty na własne potrzeby mieszkaniowe;
  • kredyt został zabezpieczony hipoteką;
  • nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w niniejszym wniosku inwestycji. Bank, z którym Wnioskodawczyni zawarła Umowę kredytu jest podmiotem, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawnionym do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów. Zgodnie z umową ww. kredytu, Wnioskodawczyni była zobowiązana do spłaty kredytu. Nieruchomość, na której nabycie Wnioskodawczyni zaciągnęła kredyt położona jest w Polsce. Treść ugody nie precyzuje jaki jest tytuł kwoty zwrotu.

Ugoda w tym zakresie brzmi następująco: „W celu ugodowego zakończenia sporu, Bank zobowiązuje się zwrócić na rzecz Kredytobiorcy/ów ustalaną przez Strony kwotę 190.000,00 PLN". Jeżeli chodzi o kwoty rozliczeń, to:

  • Bank wypłacił Wnioskodawczyni kwotę 309.776,58 PLN;
  • Wnioskodawczyni wykonując Umowę kredytu spłaciła tytułem rat kapitałowo-odsetkowych kwotę 518.553,54 PLN oraz tytułem innych świadczeń pieniężnych kwotę 3.717,32 PLN;
  • Wnioskodawczyni spłaciła całkowicie kredyt w 2012 roku.

W związku z powyższym, kwota zwrotu w wysokości 190 000,00 PLN stanowiłaby w istocie, zwrot znacznej części spłaconych rat Kredytu.

Pytanie

Czy Kwota zwrotu, którą Bank ma wypłacić Wnioskodawcy w wyniku ugody pozasądowej, o treści jak w opisanym stanie faktycznym, będzie stanowiła po stronie Wnioskodawcy przychód, od którego Wnioskodawczyni będzie zobowiązana zapłacić podatek dochodowy?

Pani stanowisko w sprawie

Stanowisko Wnioskodawczyni w odniesieniu do przedstawionego powyżej pytania jest takie, że Kwota zwrotu nie stanowi przychodu Wnioskodawczyni, od której należy uiścić podatek dochodowy.

Uzasadnienie:

Pojęcie przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 w zw. z art. 1 w zw. z art. 9 ust. 1 w zw. z art. 11 ust. 1 PIT wiąże się z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku. Przychodami w rozumieniu art. 11 PIT mogą być tylko takie świadczenia, które nie mają charakteru zwrotnego. Kwota zwrotu obejmuje zwrot środków pieniężnych, które Wnioskodawczyni wcześniej zapłaciła Bankowi w trakcie trwania umowy kredytu. W ocenie Wnioskodawczyni dochodzi wówczas do powrotu w tym zakresie do wcześniej istniejącego stanu posiadania. Wnioskodawczyni nie otrzymuje niczego, czego wcześniej sama nie posiadała, gdyż odzyskuje swoje własne środki, które bank powinien jej zwrócić z powodu nieważności umowy. Nie dojdzie zatem do przysporzenia w majątku Wnioskodawczyni, a zatem nie będzie przychodu po stronie Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni zwraca ponadto uwagę na to, że sam Bank informuje ją w propozycji Ugody (a także na swojej stronie internetowej), że względem Kwoty zwrotu nie wystawi PIT-11. Bank informuje ponadto, że dysponuje stosowaną interpretacją Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w tym zakresie i odsyła do komunikatu na swojej stronie internetowej, z którego wynika, że Kwota zwrotu nie stanowi przychodu kredytobiorcy. Jak wynika z treści komunikatu na stronie Banku, Bank otrzymał od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretację indywidualną, w której to organ stwierdził cyt.: „Natomiast na podstawie odpowiedniej ugody możemy również zwrócić kredytobiorcy lub pożyczkobiorcy część kwot, które wcześniej wpłacił na spłatę rat kapitałowo- odsetkowych. Zgodnie z interpretacją podatkową Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w takiej sytuacji bank nie musi wystawiać informacji PIT-11 z tytułu zwrotu. Zdaniem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej takie zwroty nie są przychodem podatkowym, więc nie wiążą się z obowiązkiem informacyjnym." Zgodnie definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym o charakterze definitywnym, nie mające charakteru zwrotnego. W przedstawionej powyżej sytuacji, po stronie Wnioskodawczyni nie dojdzie do powstania przysporzenia majątkowego, albowiem w związku z zawarciem ugody Wnioskodawczyni otrzyma zwrot własnych środków pieniężnych, które wpłaciła na rzecz Banku. Kwota otrzymana na podstawie ugody z bankiem nie spowoduje więc faktycznego przyrostu w majątku Wnioskodawczyni. Kwota zwrotu w wysokości 190 000,00 zł zaproponowana przez bank nie stanowi przychodu do opodatkowania.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Reguły dotyczące opodatkowania

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jak wynika z powołanego przepisu, ustawodawca przyjął zasadę, że przychodem są:

  • pieniądze i wartości pieniężne, które zostały otrzymane przez podatnika - tj. takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik rzeczywiście „dostał, odebrał, zainkasował, objął w posiadanie”;
  • pieniądze i wartości pieniężne, które zostały postawione do dyspozycji podatnika - tj. takie przysporzenia, które zostały mu faktycznie udostępnione/przekazane do odbioru; takie pieniądze i środki pieniężne, które podatnik ma możliwość włączyć do swojego władztwa, a więc ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy i wartości pieniężnych i nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone pieniądze i wartości pieniężne do dyspozycji podatnika.

Pojęcie przychodu wiąże się zatem z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku. Przychodami w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być tylko takie świadczenia, które nie mają charakteru zwrotnego. Skoro bowiem przychód jest określonym przyrostem majątkowym po stronie podatnika jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.

Ustawodawca tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów. W języku powszechnym mianem „źródła” określane jest „to, co stanowi początek czegoś”, „przyczyna czegoś”, a synonimami tego pojęcia są m.in. czynnik sprawczy, powód, pochodzenie.

Źródła przychodów

Źródła przychodów zostały określone przez ustawodawcę w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłami przychodów są inne źródła.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Z informacji przedstawionych przez Panią wynika, że:

1)w (…) zawarła Pani z Bankiem umowę o kredyt hipoteczny waloryzowanego kursem CHF na poczet budowy i zakupu lokalu mieszkalnego;

2)13 lutego 2012 r. dokonując wcześniejszej spłaty, spłaciła Pani kredyt całkowicie;

3)wystąpiła Pani do Sądu Okręgowego z powództwem przeciwko bankowi o zapłatę kwoty 210.529,83 zł;

4)Bank zaproponował Pani ugodę pozasądową i zwrot kwoty 190.000,00zł.

Powzięła Pani wątpliwość, czy zwrot nienależnie pobranego świadczenia będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Skutki podatkowe zwrotu nienależnie pobranego świadczenia

Instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2488 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy,

Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Podkreślić należy, że otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, nie mające charakteru zwrotnego.

Skoro zatem mamy do czynienia ze zwrotem nienależnie pobranego świadczenia, to należy zgodzić się z Panią, że zwrot ten nie będzie stanowił przychodu po Pani stronie.

Zatem w analizowanej sprawie po Pani stronie nie dojdzie do powstania przysporzenia majątkowego. W związku z zawarciem ugody otrzyma Pani zwrot środków pieniężnych, które wcześniej na mocy umowy przekazała Pani na rzecz banku w ramach spłaty rat udzielonego Pani kredytu. Otrzymana przez Panią kwota będzie zwrotem własnych pieniędzy, które nienależnie wpłaciła Pani wcześniej do Banku. Pieniądze te nie będą Pani przychodem w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ich uzyskanie nie będzie skutkować po Pani stronie powstaniem obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, nie będzie Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu zwrotu przez bank części kwoty uiszczonej tytułem spłaty zaciągniętego kredytu.

Pani stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), ul. (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).