Możliwość rozliczenia w sposób preferencyjny - osoba samotna wychowująca dziecko.

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

1)ponownie rozpatruję sprawę Pani wniosku z 25 marca 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 27 stycznia 2021 r., sygn. akt III SA/Wa 1562/20 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 14 sierpnia 2024 r.),

2)stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 marca 2020 r. wpłynął Pani wniosek z 25 marca 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawczyni jest polską rezydentką podatkową. Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie m.in. pozostałej działalności profesjonalnej, naukowej i technicznej, gdzie indziej niesklasyfikowanej (PKD 74.90.Z). Począwszy od 1 października 2017 r. działalność ta jest stale zawieszona. Bezpośrednio przed zawieszeniem działalności gospodarczej Wnioskodawczyni rozliczała się z podatku dochodowego z tytułu działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c Ustawy PIT (czyli na zasadzie tzw. podatku liniowego). Od czasu zawieszenia działalności gospodarczej Wnioskodawczyni nie osiągnęła żadnego przychodu z działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni jest rozwódką samotnie wychowującą małoletnie dziecko.

W marcu 2020 r. Wnioskodawczyni złożyła we właściwym urzędzie skarbowym dwa zawiadomienia: jedno o rezygnacji z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c Ustawy PIT począwszy od 1 stycznia 2019 r. oraz drugie o rezygnacji z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c Ustawy PIT począwszy od 1 stycznia 2020 r., wybierając tym samym opodatkowanie na zasadach ogólnych (wg skali podatkowej).

Małoletnie dziecko Wnioskodawczyni osiągnęło w roku 2019 jedynie dochód z dorywczej pracy wakacyjnej, opodatkowany na zasadach ogólnych.

Do małoletniego dziecka Wnioskodawczyni nie ma mają zastosowania przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Do Wnioskodawczyni nie mają zastosowania przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Wnioskodawczyni nie złożyła jeszcze zeznania podatkowego za rok 2019.

Pytania

1.Czy Wnioskodawczyni jest uprawniona do rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2019 na zasadach określonych w art. 6 ust. 4 ustawy PIT jako rodzic samotnie wychowujący dziecko?

2.Czy Wnioskodawczyni będzie uprawniona do rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2020 na zasadach określonych w art. 6 ust. 4 Ustawy PIT jako rodzic samotnie wychowujący dziecko?

Pani stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawczyni, jest ona uprawniona do rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2019 na zasadach określonych w art. 6 ust. 4 ustawy PIT jako rodzic samotnie wychowujący dziecko.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy PIT, od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

a) małoletnie,

b) bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

c) do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub uzyskały przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

- podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Z kolei zgodnie z art. 6 ust. 8 Ustawy PIT, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Natomiast na podstawie art. 9a ust. 2 Ustawy PIT: Podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego.

Z kolei zgodnie z ust. 2a art. 9 Ustawy PIT, Podatnik może zawiadomić w formie pisemnej o rezygnacji z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c lub złożyć oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 2, albo pisemny wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej w terminie, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Na mocy ust. 2b tego przepisu, dokonany wybór sposobu opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że w kolejnych latach podatnik w terminie określonym w ust. 2 zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania albo złoży w terminie i na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym pisemny wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej albo oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie z powyższymi przepisami, podatnik może zawiadomić w formie pisemnej o rezygnacji z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego.

Jak wskazała Wnioskodawczyni, w roku 2019 nie osiągnęła ona żadnego przychodu z działalności gospodarczej. A zatem mając na uwadze treść przepisu art. 9a ust. 2 i 2a Ustawy PIT, nie upłynął jeszcze termin na złożenie zawiadomienia o rezygnacji z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c za rok 2019. Zatem złożenie takiego oświadczenia w marcu 2020 r. było dopuszczalne i jest prawnie skuteczne, tym bardziej że nie upłynął jeszcze termin na złożenie zeznania rocznego za rok 2019, a Wnioskodawczyni tego zeznania nie złożyła.

Wnioskodawczyni wskazuje natomiast z ostrożności, że nawet gdyby uznać powyższe zawiadomienie o rezygnacji z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c za nieskuteczne (co jednak w ocenie Wnioskodawczyni nie występuje), sam fakt, że przez cały rok 2019 działalność gospodarcza Wnioskodawczyni była zawieszona i nie wygenerowała żadnego przychodu, powoduje, że Wnioskodawczyni jest uprawniona do rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2019 na zasadach określonych w art. 6 ust. 4 Ustawy PIT jako rodzic samotnie wychowujący dziecko. Skoro bowiem żaden przychód nie został osiągnięty, to nie można stwierdzić, że do Wnioskodawczyni „ma zastosowanie przepis art. 30c” Ustawy PIT. Przepisu art. 6 ust. 8 ustawy PIT nie można bowiem interpretować w oderwaniu od celu, któremu miał służyć. Celem tym natomiast było, aby z tzw. ulgi dla osób samotnie wychowujących dzieci nie mogli skorzystać podatnicy, którzy korzystają już z preferencji podatkowych w postaci podatku liniowego. Skoro natomiast Wnioskodawczyni nie osiągnęła w roku 2019 żadnego przychodu, to z preferencji tej nie skorzystała. Nie ma zatem żadnego uzasadnienia, aby odmówić Wnioskodawczyni skorzystania z ww. ulgi. Odmowa skorzystania z tej ulgi skutkowałaby faktycznym nierównym traktowaniem podatników, co jest niedopuszczalne.

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawczyni będzie ona uprawniona do rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2020 na zasadach określonych w art. 6 ust. 4 Ustawy PIT jako rodzic samotnie wychowujący dziecko.

Skoro bowiem w roku 2020 Wnioskodawczyni nie osiągnęła przychodu z tytułu działalności gospodarczej, to zawiadomienie o rezygnacji z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c złożone w marcu 2020 r. jest zawiadomieniem złożonym w terminie i w pełni skutecznym. Zatem w roku 2020 r. ewentualny uzyskany przez Wnioskodawczynię przychód z działalności gospodarczej zostanie opodatkowany na zasadach ogólnych (wg skali podatkowej). Tym samym Wnioskodawczyni będzie uprawniona do rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2020 na zasadach określonych w art. 6 ust. 4 Ustawy PIT jako rodzic samotnie wychowujący dziecko.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Pani wniosek z 25 marca 2020 r. 24 czerwca 2020 r. wydałem Interpretację Indywidualną – znak 0114-KDWP.4011.49.2020.1.PP, w której uznałem Pani stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Pani 26 czerwca 2020 r.

Skarga na interpretację

27 lipca 2020 r. wniosła Pani skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Skarga wpłynęła do mnie 30 lipca 2020 r.

Wniosła Pani o uchylenie wydanej interpretacji i ponowne rozpatrzenie wniosku.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację wyrokiem z 27 stycznia 2021 r., sygn. akt III SA/Wa 1562/20.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 5 marca 2024 r. sygn. akt II FSK 743/21 oddalił skargę kasacyjną.

Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 14 czerwca 2024 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku 

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 935):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

• uwzględniam wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w ww. wyroku;
• ponownie rozpatruję Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy wskazać, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania pierwotnej interpretacji, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Warszawie z 27 stycznia 2021 r., sygn. akt III SA/Wa 1562/20.

Istota sporu w niniejszej sprawie dotyczy tego, czy złożenie oświadczenie o zmianie formy opodatkowania (z podatku liniowego na zasady ogólne) na dany rok podatkowy jest skuteczne, jeżeli podatnik składa je właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego przed rozliczeniem tego roku podatkowego i przed osiągnięciem w tym jakiegokolwiek przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ww. ustawy, w brzmieniu stosowanym do dochodów (przychodów) uzyskanych do dnia 31 lipca 2019 r.,:

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 4 ww. ustawy, w brzmieniu stosowanym do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 sierpnia 2019 r.,:

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest rozwódką samotnie wychowującą dziecko. Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność. Począwszy od 1 października 2017 r. działalność ta jest stale zawieszona. Bezpośrednio przed zawieszeniem działalności gospodarczej Wnioskodawczyni rozliczała się z podatku dochodowego z tytułu działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c Ustawy PIT (czyli na zasadzie tzw. podatku liniowego). Od czasu zawieszenia działalności gospodarczej Wnioskodawczyni nie osiągnęła żadnego przychodu z działalności gospodarczej. W marcu 2020 r. Wnioskodawczyni złożyła we właściwym urzędzie skarbowym dwa zawiadomienia: jedno o rezygnacji z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c Ustawy PIT począwszy od 1 stycznia 2019 r. oraz drugie o rezygnacji z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c Ustawy PIT począwszy od 1 stycznia 2020 r., wybierając tym samym opodatkowanie na zasadach ogólnych (wg skali podatkowej).

Podkreślić należy, że zgodnie z art. 6 ust. 8 powołanej ustawy,:

Zgodnie z art. 6 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,:

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie wszystkich warunków określonych w stosownych przepisach:

• posiadania statusu osoby samotnie wychowującej dziecko (dzieci);
• wychowywania w roku podatkowym dziecka (dzieci);
• braku zastosowania w stosunku do podatnika i jego dziecka przepisów art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, lub ustawy o podatku tonażowym;
• wyrażenia wniosku o rozliczenie na preferencyjnych warunkach w rocznym zeznaniu podatkowym, złożonym w ustawowym terminie przewidzianym do jego składania.

Ustawą z dnia 9 listopada 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym (Dz. U. z 2018 r., poz. 2244) dokonano zmiany m.in. art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu nadanym ww. ustawą zmieniającą, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2019 r.,

Ponadto na podstawie ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym uchylony został art. 9a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie, zgodnie z art. 40 ust. 3 ww. ustawy zmieniającej,:

Zgodnie z art. 9a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2018 r.:

Wybór przez podatnika liniowego sposobu opodatkowania wymaga z jego strony określonego działania w postaci złożenia w odpowiednim organie podatkowym i we właściwym czasie pisemnego oświadczenia w tej kwestii, przy czym prawidłowo złożone oświadczenie o wyborze tego sposobu opodatkowania rodzi skutki materialnoprawne przewidziane powyższą ustawą, jest nieodwołalne w trakcie roku podatkowego i jednocześnie rozciąga się na kolejne lata podatkowe, aż do jego rezygnacji z dokonanego wyboru, co może nastąpić wyłącznie w sposób przewidziany prawem podatkowym.

Należy zauważyć, że z treści powyższych przepisów wynika, iż ustawodawca wprost nie określił do kiedy podatnik, który nie osiągnął przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej za dany rok ma złożyć stosowne oświadczenie o zmianie formy rozliczenia podatku dochodowego. W szczególności, w oparciu o literalną wykładnię powyższych przepisów nie można twierdzić, że w opisanym przypadku oświadczenie złożone w dowolnym momencie roku podatkowego, lub nawet po jego zakończeniu będzie spóźnione. Wszakże termin początkowy w ogóle nie został określony, zaś terminy krańcowe mają zastosowanie wyłączenie w sytuacji, gdy w danym roku podatkowym został osiągnięty przychód. Z wykładni językowej wynika zatem, że brak przychodu w danym roku podatkowym sprawia, iż podatnik w ogóle nie jest ograniczony jakimkolwiek terminem dla skutecznego złożenia oświadczenia o zmianie formy opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Nie można jednak pominąć, że na podatniku ciąży obowiązek złożenia deklaracji rocznej i wykazania rozliczania działalności, nawet jeśli przez cały rok działalność gospodarcza była zawieszona i nie wystąpiłyby u podatnika żadne przychody. W okresie zawieszenia działalności przedsiębiorca jest bowiem zwolniony z zaliczek na podatek dochodowy, nie jest natomiast zwolniony z rocznego rozliczenia podatku i złożenia deklaracji rocznej na podatek dochodowy.

Stosownie do art. 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z powołanego przepisu wynika również, że deklaracja winna być sporządzona wg ustalonego wzoru, który musi odpowiadać wybranej przez podatnika formie opodatkowania.

Stosując zatem metodę wykładni funkcjonalnej oraz wykładni systemowej wewnętrznej stwierdzić trzeba, że wybór formy opodatkowania (złożenie oświadczenia o zmianie tej formy) winien być dokonany, co do zasady, najpóźniej przed złożeniem deklaracji rocznej. Wobec zaś wprowadzenia szczególnych terminów dla dokonania tych czynności, lecz odnoszących się wyłącznie do podatników, którzy w danym roku podatkowym osiągnęli przychód, wybór formy opodatkowania (oświadczenie o zmianie formy rozliczeń) dla podatnika, który nie osiągnął w danym roku przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, winien być dokonany z uwzględnieniem obowiązku terminowego złożenia deklaracji według właściwego wzoru, czyli najpóźniej do momentu składania wspomnianej deklaracji rocznej.

Stosując powyższe metody wykładni należy zatem stwierdzić, że treść art. 9a ust. 2b w zw. z art. 9a ust. 2 w zw. z art. 45 ustawy powinna prowadzić do wniosku, iż podatnik może złożyć stosowne oświadczenie o wyborze lub zmianie formy opodatkowania w dowolnym momencie roku podatkowego, nie później jednak niż do 20 dnia miesiąca po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód w danym roku, lub nie później niż do końca roku, gdyby ów przychód osiągnął dopiero w grudniu. Gdyby jednak okazało się, że podatnik przychodu w danym roku ogóle nie osiągnął, to stosowne oświadczenie może złożyć najpóźniej do dnia złożenia deklaracji podatkowej za ten rok podatkowy.

Biorąc pod uwagę powyższe złożenie stosownego oświadczenia w marcu 2020 r. było dopuszczalne i prawnie skuteczne, tym bardziej że nie upłynął wówczas termin na złożenie zeznania rocznego za 2019 r., a Wnioskodawczyni tego zeznania nie złożyła. Ewentualny uzyskany w 2020 r. przez Wnioskodawczynię przychód z działalności gospodarczej jest opodatkowany na zasadach ogólnych (wg skali podatkowej), gdyż zgodnie z art. 9a ust. 2b Updof, oświadczenie złożone w marcu 2020 r., dotyczące 2019 r., obejmuje również lata kolejne, chyba, że podatniczka znowu dokona zmiany formy rozliczenia w prawnie przewidziany sposób.

Tym samym stwierdzam, że Wnioskodawczyni przysługuje prawo do rozliczenia w sposób preferencyjny jako osoba samotnie wychowująca dziecko za rok 2019 i 2020.

Zatem, w powyższym zakresie stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu fatycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Pani w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j.Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).