Opodatkowanie kwoty zwróconej przez bank na podstawie ugody.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 sierpnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 30 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych otrzymania zwrotu na podstawie ugody z bankiem.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W dniu 22 września 2005 r. Pan wraz z żoną B.B.zawarliście z bankiem A. (obecne C.) umowę o kredyt hipoteczny Nr (...).

Przedmiotem umowy było udzielenie kredytu na kwotę (...) CHF. Wypłata kredytu nastąpiła w walucie PLN przy zastosowaniu kursu kupna walut w Banku z dnia wypłaty kredytu. Kredyt został wypłacony w pięciu transzach w łącznej kwocie (...) zł.

W związku z tym, że umowa zawierała niedozwolone zapisy umowne, złożył Pan wraz z żoną pozew do Sądu Okręgowego w (...), o unieważnienie umowy oraz o zapłatę na Państwa rzecz wszystkich rat wpłacanych na poczet umowy.

W toku procesu Bank zaproponował Panu i Pana żonie polubowne załatwienie sprawy. W wyniku mediacji (...) wypracowały warunki ugody. Pan i Pana żona w dniu 18 czerwca 2024 r. zawarliście z Bankiem ugodę na mocy której:

• pozostałe do spłaty zadłużenie w kwocie (...) CHF zostało przeliczone po średnim kursie NBP na kwotę (...) zł, a następnie Bank zwolnił Państwa z długu (umorzył zadłużenie);
• Bank wypłacił Państwu kwotę (...) zł, co stanowiło zwrot części nadpłaconego kredytu ponad udzielony Państwu kapitał.

Do dnia zawarcia ugody (18 czerwca 2024 r.), od początku trwania umowy uiściliście Państwo na rzecz banku łącznie kwotę (...) zł, z czego (...) zł tytułem spłaty kapitału, (...) zł tytułem spłaty odsetek i (...) zł inne opłaty około kredytowe (m.in. ubezpieczenie kredytu).

W zakresie umorzonego zadłużenia w kwocie (...) zł Pan i Pana żona spełniacie przesłanki do zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 102), albowiem kredyt został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej przed 15 stycznia 2015 r., został zabezpieczony hipotecznie i nie korzystaliście Państwo wcześniej z zaniechania poboru podatku od umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego.

Z kolei w ocenie Banku wypłacona Panu i Pana żonie kwota (...) zł stanowi przychód i nie jest zwolniona od podatku, wobec czego zostaliście pouczeni w Ugodzie, że Bank wystawi Państwu deklarację PIT-11 co do tej kwoty.

W tym miejscu należy ponownie przytoczyć, że Bank wypłacił Państwu kredyt w kwocie (...) zł, zaś do chwili zawarcia ugody wpłaciliście na rzecz banku łącznie kwotę (...) zł, z czego (...) zł tytułem spłaty kapitału, (...) zł tytułem spłaty odsetek i (...) zł inne opłaty około kredytowe. Różnica pomiędzy spłaconym przez Pana i Pana żonę kredytem ((...) zł) a wypłaconym Państwu kapitałem ((...) zł) wynosi (...) zł, przy czym różnica pomiędzy spłaconym przez Państwa kapitałem ((...) zł) a wypłaconym Państwu kapitałem ((...) zł) wynosi (...) zł.

Z kolei w ramach ugody Bank wypłacił Panu i Pana żonie kwotę (...) zł. Zatem w rzeczywistości Bank zwrócił Państwu część nadpłaconego kredytu ponad udzielony Państwu kapitał.

Pytanie

Czy w świetle opisanego stanu faktycznego jako podatnik, jest Pan zobowiązany zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych od kwoty (...) PLN, którą otrzymał Pan wraz z żoną od Banku w wyniku ugody?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, kwota (...) zł wypłacona przez Bank nie stanowi przychodu do opodatkowania w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy źródłem przychodów są inne źródła.

Jak stanowi art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania "w szczególności" wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 tej ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł można mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Na podmiotach dokonujących świadczeń z innych źródeł ciążą natomiast obowiązki informacyjne wynikające z art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na mocy tego przepisu osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Zatem jak wynika z zacytowanych powyżej przepisów, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega - co do zasady - każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną. Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym o charakterze definitywnym, nie mające charakteru zwrotnego.

O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji, gdy podatnik, czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów, uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.

Zatem w Pana ocenie w niniejszym stanie faktycznym po mojej stronie nie doszło do powstania przysporzenia majątkowego. Rozliczając się z kredytobiorcą - w wyniku ugody - bank zdecydował dobrowolnie bez procesu sądowego dokonać zwrotu części kapitału ustalonej z kredytobiorcą. To pozwoliło zakończyć spór. W związku z zawarciem ugody otrzymał Pan zwrot środków pieniężnych, które wpłacił Pan wraz z żoną na rzecz banku tytułem spłaty kredytu mieszkaniowego. A zatem otrzymał Pan środki będące ekwiwalentem wydatków, które były uprzednio poniesione przez Pana i Pana żonę z własnych środków. Jako kredytobiorcy wpłacił Pan wraz z żoną wcześniej do Banku kwotę dużo wyższą niż tą, którą wypłacił Państwu Bank w ramach ugody. Spłata samego kapitału ((...) zł) przewyższała wypłacony Państwa kapitał i kwotę wypłaconą w ramach ugody ((...) zł + (...) zł) o (...) zł.

Pana zdaniem stanowisko Banku w zakresie obowiązku uiszczenia podatku dochodowego jest nieprawidłowe. Kwota otrzymana na podstawie ugody z bankiem nie spowodowała faktycznego przyrostu w Pana majątku. W Pana ocenie wypłata na Pana rzecz jest neutralna podatkowo.

Mając na uwadze powyższe, w Pana ocenie zwrot przez bank części kwoty uiszczonej tytułem spłaty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego nie stanowi dla Pana przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, klasyfikowanego do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Stoi Pan na stanowisku, że nie ma Pan obowiązku zapłaty podatku od zwróconej przez bank kwoty.

Pana stanowisko potwierdzają liczne Interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w analogicznych sprawach, m.in. Interpretacja indywidualna z dnia 1 marca 2024 r. sygn. 0112-KDIL2-1.4011.75.2024.1 .MKA, Interpretacja indywidualna z dnia 6 czerwca 2024 r. sygn.0112-KDIL2-1.4011.403.2024.1 .MKA, Interpretacja indywidualna z dnia 8 lipca 2024 r. sygn. 0112-KDIL2-1.4011.464.2024.2.MKA.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

W myśl art. 9 ust. 1a ww. ustawy:

Stosownie do art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Z przedstawionych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega – co do zasady – każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną. Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1 ww. ustawy, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa, jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, niemające charakteru zwrotnego.

O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji gdy podatnik – czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów – uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnym źródłem przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 9 – inne źródła.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że w dniu 22 września 2005 r. Pan wraz z żoną zawarliście z bankiem A. (obecne C.) umowę o kredyt hipoteczny.

W związku z tym, że umowa zawierała niedozwolone zapisy umowne, złożył Pan wraz z żoną pozew do Sądu, o unieważnienie umowy oraz o zapłatę na Państwa rzecz wszystkich rat wpłacanych na poczet umowy. Pan i Pana żona w dniu 18 czerwca 2024 r. zawarliście z Bankiem ugodę na mocy której pozostałe do spłaty zadłużenie zostało przeliczone po średnim kursie NBP, a następnie Bank zwolnił Państwa z długu (umorzył zadłużenie). Bank wypłacił Państwu kwotę (...) zł, co stanowiło zwrot części nadpłaconego kredytu ponad udzielony Państwu kapitał.

Wątpliwość Pana budzi kwestia, czy w związku z zamiarem zawarcia z Bankiem ugody, od otrzymanej kwoty (...) zł (tj. zwrotu części nadpłaconego kredytu ponad udzielony Państwu kredyt) będzie Pan zobowiązany zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych.

Przystępując do oceny skutków podatkowych otrzymania przez Pana ww. zwrotu wskazuję, że instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2488 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy:

Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do treści art. 917 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061):

Powołana definicja ugody pozwala wyróżnić elementy konstrukcyjne tej instytucji. Po pierwsze, ugoda jest zawierana w sytuacji, gdy między stronami stosunku prawnego istnieje niepewność albo spór, co do roszczeń wynikających z tego stosunku. Po drugie, celem zawarcia ugody jest uchylenie tej niepewności lub sporu. Wreszcie po trzecie, strony dążą do osiągnięcia celu przez wzajemne ustępstwa. Tak więc nieodłącznym elementem ugody są wzajemne ustępstwa stron. Poza tym, zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie podkreśla się szczególną przyczynę prawną ugody. Oznacza to, że ugoda nie tworzy nowego stosunku prawnego, a jedynie odnosi się do istniejącego stosunku prawnego stanowiącego podstawę powództwa, a tym samym podstawę zawarcia ugody.

Odnosząc się zatem do skutków podatkowych otrzymania przez Pana zwrotu części nadpłaconego kredytu na podstawie planowanej ugody z bankiem wyjaśniam, że zgodnie z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym o charakterze definitywnym, nie mające charakteru zwrotnego.

Skoro kwota, którą otrzymał Pan od banku mieści się w kwocie wpłacanej przez Pana podczas spłaty kredytu należy uznać, że nie doszło do dodatkowego przysporzenia w Pana majątku.

Na mocy zawartej ugody otrzyma Pan zwrot środków pieniężnych, które wcześniej przekazał Pan na rzecz banku w ramach spłaty udzielonego kredytu hipotecznego. A zatem otrzyma Pan środki będące ekwiwalentem wydatków, które były uprzednio poniesione z Pana własnych środków. Zwrot otrzymany na podstawie ugody z bankiem nie spowoduje więc faktycznego przyrostu w Pana majątku. Wypłata ta będzie dla Pana neutralna podatkowo.

Dlatego stwierdzam, że zwrot przez bank części kwoty uiszczonej tytułem spłaty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego (tj. będącej zwrotem części nadpłaconego kredytu) nie będzie stanowił dla Pana przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, klasyfikowanego do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zatem nie będzie Pan miał obowiązku zapłaty podatku od wypłaconego Panu przez bank ww. zwrotu.

Pana stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odnosząc się do powołanych interpretacji wskazać należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników, dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).