Opłaty za zaoczne studia magisterskie kosztem uzyskania przychodów w działalności gospodarczej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 sierpnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 8 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy kosztów uzyskania przychodów w działalności gospodarczej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą - kod PKD 43.21.Z - Wykonywanie instalacji elektrycznych od 11 września 2023 r. Do wykonywania usług elektrycznych jest Pan uprawniony z tytułu posiadanego wykształcenia (inżynier elektrotechniki). Celem uzupełniania wykształcenia podjął Pan studia magisterskie II stopnia na kierunku elektrotechnika - przetwarzanie energii elektrycznej od 1 października 2023 r. w trybie niestacjonarnym na Politechnice. Studia podjął Pan w trybie niestacjonarnym ze względu na pracę zawodową w dniach roboczych. Studia niestacjonarne wiążą się z koniecznością opłacania czesnego za każdy semestr nauki. Nadmienia Pan, że czesne za studia opłaca sam z własnych zasobów majątkowych, zaś kwota jaką ponosi na czesne nie podlega zwrotowi.

Opłaty za studia magisterskie uiszcza Pan od października 2023 r. (data pierwszej opłaty 31 października 2023 r.), kiedy to wpłacił Pan czesne za pierwszy semestr studiów w wysokości 3 810 zł.

Studia magisterskie II stopnia trwają 3 semestry. I semestr: zima 2023/2024 trwał od 1 października 2023 r. do 18 lutego 2024 r., II semestr rozpoczął się 19 lutego 2024 r. i trwał do 7 lipca 2024 r. III semestr: zima 2024/2025 będzie trwał od 1 października 2024 r., natomiast nie określono daty końcowej w harmonogramie studiów.

Do kosztów uzyskania przychodów zamierza Pan zaliczyć opłatę za każdy z 3 semestrów, tj. za okres 1 października 2023 r. - 18 lutego 2024 r. i każde następne do zakończenia studiów. Do końca studiów pozostał Panu 1 semestr: zima 2024/2025. Opłatę za semestr I zaliczył Pan do kosztów uzyskania przychodów podczas rozliczenia rocznego za 2023 r. w PIT-36. Opłaty za następne dwa semestry zamierza Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w rozliczeniu PIT-36 za 2024 r.

Tematyka studiów jest ściśle związana z przedmiotem prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej i jest niezbędna do rozszerzenia usług o nowe uprawnienia i umiejętności. Program realizowanych studiów obejmuje m.in. przedmioty: metody obliczeniowe w elektrotechnice, pomiary elektryczne wielkości nieelektrycznych, wybrane układy energoelektroniczne do poprawy jakości energii elektrycznej, urządzenia logiczne i protokoły w sieciach energetycznych.

Ukończenie studiów magisterskich otworzy Panu przede wszystkich drogę do nabycia uprawnień budowlanych w specjalności instalacyjnej w zakresie sieci instalacji i urządzeń elektrycznych i elektroenergetycznych, jednocześnie skracając czas przygotowania zawodowego do wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, które zgodnie z prawem budowlanym wymaga odbycia 3 letnich praktyk, zaś dzięki studiom magisterskim czas ten skraca się do 1,5 roku praktyk.

Pytanie

Czy opłaty za zaoczne studia magisterskie licząc od października 2023 r. płacone za każdy semestr oraz pozostałe do zakończenia studiów można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

Aby odnieść sukces w branży instalacji elektrycznych, niezbędne jest posiadanie umiejętności, które pomogą w rozwinięciu się w tej dziedzinie. Są to przede wszystkim wiedza techniczna na temat układów elektrycznych, znajomość narzędzi oraz sprzętu, umiejętność czytania i interpretacji planów, a także schematów elektrycznych, bezpieczeństwo pracy oraz komunikacja. Wszystko to pozwalają osiągnąć studia wyższe. Dzięki lepszemu wykształceniu i wyższym kwalifikacjom świadczone przez Pana usługi będzie mógł Pan objąć wyższymi stawkami, szerszy zakres usług, który będzie mógł już teraz zaproponować klientom zwiększy oraz zabezpieczy osiągane przychody.

Wspomniane uprawnienia budowlane wydawane przez organy Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa, które dzięki studiom wyższym II stopnia będzie mógł Pan nabyć także pozwolą na rozszerzenie wykonywanych usług elektrycznych. Uprawnienia takie są niezbędne do wykonywania samodzielnych funkcji technicznych przy wykonywaniu robót elektrycznych jako kierownik oraz sporządzania projektów i instalacji elektrycznych sprawując funkcję projektanta. Uprawnienia elektryczne wymagane są także od inspektora nadzoru robót elektrycznych i elektroenergetycznych. Tak szeroki zakres uprawnień niewątpliwie pozwoli na rozwinięcie katalogu wykonywanych usług, a tym samym wpłynie na osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

Stałego podnoszenia kwalifikacji oraz dostosowania umiejętności do wymagań branży warunkują przede wszystkim kontrahenci, u których niejednokrotnie wybór korzystniejszej oferty pomiędzy konkurencyjnymi firmami opiera się na doświadczeniu, a także posiadanym wykształceniu. Bycie konkurencyjnym w branży choćby przez podjęcie studiów magisterskich niewątpliwie wpływa na zwiększenie zysków, nabyta wiedza poprzez większą liczbę zleceń pozwala zdobyć niezbędne doświadczenie, a tym samym daje możliwość właściwego wyceniania swoich usług na coraz większym poziomie.

Wykazane przez Pana wydatki na studia magisterskie II stopnia (czesne) są w świetle art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów. Wydatki te nie zostały wymienione w katalogu zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a podjęte przez Pana studia mają na celu zabezpieczenie oraz zwiększenie przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej.

Wyrażenie w celu osiągnięcia przychodu zawarte we wskazanym przepisie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z osiąganiem przychodów z tytułu działalności gospodarczej podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Przez sformułowanie w celu należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot celowości, jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo - skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód).

W świetle powołanego uregulowania, aby dany wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu zaistnieć muszą łącznie trzy warunki:

·celem poniesienia wydatku (bezpośrednim lub pośrednim) powinno być osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,

·wydatek ten nie może być wymieniony w zawartym w art. 23 ust. 1 ww. ustawy katalogu wydatków i odpisów, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, a także

·wydatek musi być prawidłowo udokumentowany.

Dla stwierdzenia, czy wydatki poniesione w związku z odbywaniem studiów mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej istotne jest ustalenie, czy takie wydatki związane są ze zdobywaniem wiedzy, kwalifikacji i innych korzyści, które są potrzebne lub pożądane w prowadzonej działalności gospodarczej i mają związek z tą działalnością. Wówczas takie koszty można uznać za uzasadnione racjonalnie i gospodarczo, a więc ich poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza lub zabezpieczenia tego źródła przychodów.

Jak wynika z przedstawionego przez Pana stanu faktycznego, studia magisterskie II stopnia na kierunku elektrotechnika ściśle korespondują z zakresem prowadzonej działalności gospodarczej. Studia magisterskie umożliwiają pogłębienie, usystematyzowanie, aktualizację i rozszerzenie zawodowych kompetencji i kwalifikacji. Podczas studiów zapoznaje się Pan z najnowszymi trendami, metodami i narzędziami z zakresu elektrotechniki, które wykorzystuje podczas świadczonych usług.

Dzięki studiom będzie Pan w stanie skuteczniej konkurować o klientów świadcząc usługi najwyższej jakości. To z kolei powinno przełożyć się na wynagrodzenie adekwatne do charakteru świadczonych usług, a w konsekwencji na wzrost przychodów.

Ponadto, jak wskazał Pan w stanie faktycznym, studia magisterskie pozwalają na zwiększenie atrakcyjności i konkurencyjności wśród innych usługodawców. To z kolei może przełożyć się na nowe możliwości biznesowe, a w efekcie pozyskanie nowych zleceń i nowych klientów. Studia magisterskie podjął Pan w wyniku rozpoczęcia działalności gospodarczej w branży elektrycznej.

Z racji, że studia są odpłatne, ponosi Pan wydatki na czesne, zaś dzięki studiom zwiększa Pan swoje kwalifikacje w wykonywanym zawodzie. Wyższe kwalifikacje to większa szansa na znalezienie klienta, który zapłaci za profesjonalnie wykonaną usługę, a także większa konkurencyjność na rynku, a co za tym idzie możliwość kształtowania stawki na wyższym poziomie, wykonywanie szerszego zakresu usług, co przynosi finalny efekt, czyli osiągnięcie, bądź zwiększenie przychodów.

W świetle powyższych uwag, wydatki na studia należy Pana zdaniem uznać za uzasadnione racjonalnie i gospodarczo koszty, ponieważ mają one związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i ich poniesienie przyczyni się do osiągnięcia przychodów ze źródła, jakim jest działalność gospodarcza, a także do zabezpieczenia przychodów z tego źródła.

Wobec tego, wydatki poniesione w związku ze studiami magisterskimi, choć trudno je przypisać konkretnym przychodom, to jako mające związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, faktycznie poniesione i właściwie udokumentowane (w tym fakturami, rachunkami, notami w profilu studenta) mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Pana pozarolniczej działalności gospodarczej.

Odnosząc się do momentu zaliczenia opłat do kosztów uzyskania przychodów nadmienia Pan, że rozlicza się podatkowo na zasadach ogólnych i prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Jak już Pan wskazał, studia magisterskie II stopnia w trybie niestacjonarnym trwają 3 semestry. Pierwszy semestr i drugi semestr już Pan zakończył i trwały one: I semestr od 1 października 2023 r. do 18 lutego 2024 r., drugi semestr zakończył się 7 lipca 2024 r. Opłaty za dwa semestry w wysokości po 3 810 zł uiścił Pan - pierwsza rata do 31 października 2023 r. Następną opłatę - za II semestr w marcu 2024 r. Do końca studiów pozostanie jeszcze opłata za III semestr, która będzie prawdopodobnie płatna do końca października 2024 r. Innych opłat poza czesnym za studia Pan nie ponosi. Opłaty te wnosi Pan w całości, bez rozkładania na raty.

Wydatek na studia II stopnia jest definitywny (rzeczywisty), nie zostanie zwrócony. Wszystkie opłaty dokumentowane są poprzez notę na koncie studenta prowadzonym elektronicznie przez uczelnię oraz poprzez wystawioną fakturę VAT. Ponadto posiada Pan umowę z uczelnią, z której wynika wysokość i sposób ponoszonych opłat. Dotychczasowe opłaty, jak i przyszłe za czesne są i będą poniesione przez Pana z Pana zasobów majątkowych.

W myśl art. 22 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

Stosownie do art. 22 ust. 5c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Zgodnie z art. 22 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zasady określone w ust. 5-5c, z zastrzeżeniem ust. 6b, mają zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem, że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego.

Stosownie do art. 22 ust. 6b ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

W przedmiotowej sprawie wydatki ponoszone na odpłatne studia niestacjonarne (czesne) nie są bezpośrednio związane z przychodami, wobec czego mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia, jednakże tylko w sytuacji, gdy nie dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy. Jeżeli jednak wydatki te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, to należy określić, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego i potrącić w tym roku. Jeżeli zaś nie jest to możliwe koszt ten należy, zgodnie z art. 22 ust. 5c ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych, podzielić proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczy - tj. proporcjonalnie do czasu trwania kształcenia - i ująć w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w odpowiednich latach podatkowych – w części dotyczącej potrącanych kosztów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy podstawową cechą kosztu podatkowego jest związek tego kosztu z przychodem (ewentualnie z zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów).

Istotne znaczenie ma również cel, w jakim został poniesiony.

Bliżej zasadę tę opisuje wyrok NSA z 16 października 2012 r. sygn. akt II FSK 430/11, w którym stwierdzono:

A zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

·został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

·jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

·pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

·poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

·został właściwie udokumentowany,

·wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 23 ust. 1 ustawy podatkowej. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów.

Wyrażenie w celu osiągnięcia przychodu zawarte we wskazanym przepisie art. 22 ust. 1 ww. ustawy oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Zauważyć należy, że przez sformułowanie w celu należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot celowości.

Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku, jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Dokonując oceny charakteru ponoszonych przez Pana wydatków należy rozstrzygnąć, czy spełniają one kryteria określone w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz czy nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 tej ustawy. Ocena prawna danego wydatku wymaga, bowiem uwzględnienia unormowań art. 23 ust. 1 ww. ustawy, w którym ustawodawca dokonał enumeratywnego wyliczenia wydatków niestanowiących kosztów podatkowych, nawet, jeśli ponoszone są w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków trzeba brać pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu, a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu. Wobec powyższego, możliwe jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatku, który - racjonalnie oceniając - mógłby przyczynić się do powstania przychodu, czy jego zwiększenia, nawet, jeżeli przychód faktycznie nie wystąpi.

Z przywołanego przepisu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jakkolwiek podmioty gospodarcze mogą dowolnie i swobodnie podejmować decyzje finansowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to jednak kwalifikacja wydatków do kosztów podatkowych powinna opierać się na przepisach prawa podatkowego. Nie każdy wydatek z racji tylko samego jego poniesienia jest kosztem podatkowym. Aby tak było, wydatek musi spełniać wskazane kryteria ustawowe. Nie ma w tym względzie dowolności i uznaniowości podyktowanej pozaustawowymi kryteriami.

Wskazać również należy, że sam fakt nieobjęcia ustawowym wykazem wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zawartym art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest wystarczający do podatkowej kwalifikacji kosztu. Brak takiego wydatku w katalogu kosztów negatywnych, nie skutkuje automatycznym przyjęciem, że stanowi on koszt podatkowy.

Pogląd przeciwny zgodnie z którym do kosztów podatkowych zalicza się wszelkie koszty związane z prowadzoną działalnością gospodarczą (z wyłączeniem wymienionych w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) jest zbyt daleko idący i abstrahuje od wskazanego w art. 22 ust. 1 ww. ustawy celu poniesienia kosztu, a w rezultacie nie znajduje oparcia w treści tego przepisu. Uprawnione jest bowiem przyjęcie założenia, że gdyby zamiarem ustawodawcy było uznanie za koszty uzyskania przychodów wszelkich kosztów ponoszonych przez podatnika w ramach działalności gospodarczej, nadałby temu przepisowi takie właśnie brzmienie.

W myśl art. 22 ust. 5 ww. ustawy:

Stosownie do art. 22 ust. 5c ww. ustawy:

Zgodnie z art. 22 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 22 ust. 6b ww. ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan od 11 września 2023 r. jednoosobową działalność gospodarczą wg kodu PKD 43.21.Z - wykonywanie instalacji elektrycznych. Do wykonywania usług elektrycznych jest Pan uprawniony z tytułu posiadanego wykształcenia inżynier elektrotechniki i celem uzupełnienia wykształcenia od 1 października 2023 r. podjął Pan studia magisterskie na kierunku elektrotechnika - przetwarzanie energii elektrycznej w trybie niestacjonarnym na Politechnice. Tematyka studiów jest ściśle związana z przedmiotem prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej i jest niezbędna do rozszerzenia usług o nowe uprawnienia i umiejętności. Studia magisterskie II stopnia trwają 3 semestry, I semestr: zima 2023/2024 trwał od 1 października 2023 r. do 18 lutego 2024 r., II semestr rozpoczął się 19 lutego 2024 r. i trwał do 7 lipca 2024 r., III semestr: zima 2024/2025 będzie trwał od 1 października 2024 r., natomiast nie określono daty końcowej w harmonogramie studiów. Do kosztów uzyskania przychodów zamierza Pan zaliczyć opłatę za każdy z 3 semestrów, tj. za okres 1 października 2023 r. - 18 lutego 2024 r. i każde następne do zakończenia studiów. Co istotne, z treści wniosku wynika również, że rozlicza się Pan podatkowo na zasadach ogólnych i prowadzi Pan podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz powołane wyżej przepisy prawne stwierdzić należy, że ponoszone wydatki na opłaty za zaoczne studia magisterskie od października 2023 r. płacone za każdy semestr oraz pozostałe do zakończenia studiów choć trudno je przypisać konkretnym przychodom, to, jako przydatne do wykonywania działalności gospodarczej, mogą zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, pod warunkiem właściwego ich udokumentowania.

Odnosząc się natomiast do momentu, w którym należy ująć jako koszt uzyskania przychodu ponoszone przez Pana wydatki na studia magisterskie, należy wskazać, że wydatki te mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia, jednakże tylko w sytuacji, gdy nie dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy. Jeżeli jednak wydatki te będą dotyczyły okresu przekraczającego rok podatkowy, to należy określić, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego i potrącić w tym roku. Jeżeli zaś nie jest to możliwe koszt ten należy - zgodnie z art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - podzielić proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczy - tj. proporcjonalnie do czasu trwania kształcenia - i ująć w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w odpowiednich latach podatkowych - w części dotyczącej potrącalnych kosztów.

Zauważyć jednak należy, że to na Panu spoczywa ciężar wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami na studia magisterskie, a osiąganymi przychodami oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, bądź na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Wykazanie takiego związku jest warunkiem koniecznym dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Przedmiotem interpretacji jest wyłącznie odpowiedź na sformułowane we wniosku pytanie, inne kwestie nie podlegały ocenie przy wydawaniu interpretacji.

Przy wydawaniu interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).