Skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego po zmarłym mężu, nabytego do wspólności małżeńskiej.

Interpretacja indywidualna

 - stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 sierpnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 19 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Lokal mieszkalny przy ul. A 1 w B został nabyty przez Panią i Pani męża do majątku wspólnego objętego wspólnością ustawową majątkową małżeńską na podstawie umowy przeniesienia własności lokalu dnia (...) 2008 r. wraz z udziałem wynoszącym 2/100 w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali (akt notarialny Rep. (...)).

Dnia (...) lipca 2020 r. Pani mąż zmarł. W chwili śmierci Pani mąż był żonaty z Panią i miał dwóch synów: A. A i B. A, nie miał innych dzieci, ani własnych, ani przysposobionych. Zmarły Pani mąż ani żaden ze spadkobierców ustawowych nie wystąpili o orzeczenie rozwodu lub separacji, tak samo jak żaden ze spadkobierców nie zawierał z Pani mężem umowy w przedmiocie zrzeczenia się dziedziczenia.

W skład spadku po Pani mężu wchodził udział wynoszący 1/2 w wyżej opisanym lokalu mieszkalnym oraz środki pieniężne.

Spadkobiercy ustawowi, tj. Pani - żona spadkodawcy, razem z synami: A. A oraz B. A sporządzili przed notariuszem protokół dziedziczenia po zmarłym Pani mężu (Rep. (...)), a następnie sporządzono notarialne ich oświadczenia  o przyjęciu spadku po zmarłym Pani mężu przez każdego z nich wprost, na podstawie ustawy, jednocześnie zapewniając, że nie istnieją inne osoby, które wyłączałyby ich od dziedziczenia lub dziedziczyłyby razem z nimi.

Następnie sporządzono akt poświadczenia dziedziczenia (Rep. (...)), w którym spadek po Pani mężu nabyli: żona – Pani (pozostając stanu wolnego), oraz dwóch synów: A. A i B. A (obaj do majątku osobistego, pozostając w związku małżeńskim, w którym obwiązuje ustrój wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej, oraz przy uwzględnieniu faktu, iż żadnych umów majątkowych małżeńskich nie zawierali) każde  z nich w udziale po 1/3.

Dnia (...) 2020 r. wszyscy spadkobiercy Pani męża, tj. Pani, A. A i B. A zawarli przed notariuszem umowę o dział spadku (Rep. A (...)), w wyniku której udział Pani męża wynoszący 1/2 części nieruchomości w postaci lokalu mieszkalnego przy ul. A 1 w B, przypadł w całości na wyłączną własność Pani (do majątku osobistego, pozostając stanu wolnego), tym samym stała się Pani wyłączną właścicielką lokalu mieszkalnego przy ul. A 1 w B. Środki pieniężne również przypadły Pani na wyłączną własność. Dział spadku odbył się bez spłat i dopłat.

Zgodnie z wolą aktualnej i wyłącznej właścicielki przedmiotowej nieruchomości, lokal mieszkalny przy ul. A 1 w B został sprzedany dnia (...) 2024 r., a czynność to nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Pytania

1.Czy ma Pani obowiązek złożenia PIT-39 podczas rozliczenia rocznego w 2025 r., jeżeli sprzedała przedmiotową nieruchomość w 2024 r.?

2.Czy uwzględniając fakt, iż przedmiotowa nieruchomość została nabyta przez Paniąi Pani męża do wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej w 2008 r., a następnie po śmierci męża, w wyniku przeprowadzonego działu spadku w 2020 r., nabyła Pani jego udział wynoszący 1/2 w przedmiotowej nieruchomości, stając się wyłączną właścicielką nieruchomości, to od tej daty czyli od końca 2008 r. należy liczyć 5- letni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

3.Czy po sprzedaży przedmiotowej nieruchomości w 2024 r., będzie Pani zobowiązana do zapłacenia podatku dochodowego od osób fizycznych? Dodatkowo, czy będzie Pani zobowiązania do zapłacenia podatku dochodowego od osób fizycznychw związku ze sprzedażą nieruchomości, i tym samym udziału wynoszącego 1/2w przedmiotowej nieruchomości, który nabyła w wyniku działu spadku po swoim zmarłym mężu w 2020 r.?

Pani stanowisko w sprawie

1.Nie będzie Pani w obowiązku złożenia PIT-39 w roku 2025 r. po sprzedaży nieruchomości w 2024 r.

2.Termin 5-letni, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy liczyć od końca 2008 r.

3.Nie będzie Pani zobowiązana do zapłacenia podatku dochodowego od osób fizycznych po sprzedaży przedmiotowej nieruchomości w 2024 r. (w tym również nie będziew obowiązku zapłacenia ww. podatku od sprzedaży udziału wynoszącego 1/2w nieruchomości nabytego w wyniku działu spadku w 2020 r.).

W rozpatrywanym wniosku, ponad przepisy ustawy o podatku dochodowym od fizycznych oraz uchwał i wyroków NSA jest konieczność również powołania przepisów ustawy kodeks cywilny oraz kodeks rodzinny i opiekuńczy, które dopełniają swoją treścią Pani stanowisko.

Zgodnie z art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego, prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej. Stosownie do art. 924 k.c., spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy. Stosownie do art. 925 k.c., spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Stosownie do art. 1035 k.c., jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.  W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem, przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa  o dział spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

W tym miejscu należy również przytoczyć przepis art. 31 § 1 Kodeksu Rodzinnego  i Opiekuńczego, który stanowi, że: Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Przedmiotami majątkowymi w rozumieniu tego przepisu są wszelkie prawa majątkowe zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności). Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Z ww. przepisu wynika, że wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że  w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Wspólność ta jest wspólnością masy majątkowej i obejmuje cały zbiór praw majątkowych, takich jak własność i inne prawa rzeczowe czy wierzytelności. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. W konsekwencji, po śmierci jednego z małżonków drugi z nich nie mógł ponownie nabyć udziału w tej nieruchomości  w drodze dziedziczenia, jak też w drodze działu spadku, skoro nieruchomość ta wchodziła wcześniej do wspólnego majątku małżeńskiego, a małżonkowi z tego tytułu przysługiwało już prawo własności całej nieruchomości.

Wracając do przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodu jest odpłatne zbycie: a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, c) prawa wieczystego użytkowania gruntów jeżeli zostaje dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej. Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zauważyć przy tym również należy, że:

·na mocy art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę,

·na mocy art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Treść przepisów art. 10 ust. 5-7 u.p.d.o.f. obowiązujących od 1 stycznia 2019 r. i zmiana regulacji w zakresie kosztów uzyskania przychodów dotyczących odpłatnego zbycia nieruchomości lub określonych praw majątkowych nabytych w drodze spadku, niewątpliwie świadczy o tym, że ustawodawca uwzględnił korzystny dla podatników kierunek wykładni art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. wskazany mocą uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego  z 15 maja 2017 r. (II FPS 2/17) podjętej w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. Dostrzegł bowiem eksponowane w uzasadnieniu owej uchwały konsekwencje zmian prawnych w aspekcie historycznym, które doprowadziły do opodatkowania częstokroć przychodu zamiast dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości (określonych praw majątkowych) nabytych w drodze spadku - niepożądanego z punktu widzenia zarówno ustawodawcy, jak i podatników, a przy tym skutkującego rozbieżnościami w orzecznictwie sądów administracyjnych. O zasadności powyższego stanowiska świadczy także argumentacja przedstawiona w uzasadnieniu projektu ustawy zmieniającej (por. druk Sejmu VIII kadencji nr 2854), wskazująca cele, których osiągnięciu służyć ma owa nowelizacja prawa podatkowego w zakresie podatków dochodowych. Głównym celem zmian było doprowadzenie do neutralności systemu podatkowego, czyli sytuacji, w której przejrzysty, prosty i przyjazny system podatkowy przyczyni się do pewności prawa po stronie ich najważniejszych odbiorców, do których bez wątpienia należy zaliczyć podatników. Innymi słowy, celem zmian obowiązujących od 1 stycznia 2019 r., zgodnie z kierunkiem wytyczonym ww. uchwałą (II FPS 2/17), była modyfikacja - na korzyść podatników - istniejących preferencji poprzez poszerzenie ich zakresu stosowania, czy też uchylenie nieuzasadnionych ograniczeń. Wprowadzenie zmian odnoszących się do spadkobierców zbywających nieruchomości lub określone prawa majątkowe nabyte w spadku ukierunkowane było na pełniejszą realizację na gruncie podatku PIT (u.p.d.o.f.) sukcesji praw spadkodawcy związanych z odziedziczoną nieruchomością. Zatem w świetle art. 10 ust. 5 u.p.d.o.f. 5-letni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c u.p.d.o.f. liczony będzie od daty nabycia przez spadkodawcę (wyrok NSA z dnia 9 lutego 2023 r. II FSK 1826/20).

Stosownie natomiast do treści uchwały NSA podjętej w składzie siedmiu sędziów 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, ze zm.) nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków.

Wobec powyższego do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres własności nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkodawcy. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat - to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu. Dlatego biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku okoliczności w niniejszej sprawie dla ustalenia roku kalendarzowego, od końca którego należy liczyć pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zastosowanie znajdzie przytoczony uprzednio przepis art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym okres ten należy liczyć od końca roku kalendarzowego,  w którym nastąpiło nabycie nieruchomości do majątku wspólnego małżonków, w przypadku Pani i Pani męża to rok 2008 r.

Nadto, w związku z faktem, iż nieruchomość została nabyta przez Panią i Pani męża w roku 2008 r. (do wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej) i byli jej właścicielami dłużej niż 5 lat, uważa Pani, że nie jest zobowiązana do zapłacenia podatku dochodowego od osób fizycznych po sprzedaży nieruchomości. Nadto, w Pani ocenie mimo, iż doszło później do spadkobrania po Pani mężu i Pani (na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia),  a następnie w wyniku przeprowadzonego w roku 2020 działu spadku, udział zmarłego Pani męża w wysokości 1/2 przypadł Pani i konsekwencji tego to stała się Pani wyłączną właścicielką nieruchomości (1/2 + 1/2), nie będzie Pani zobowiązana do zapłacenia podatku dochodowego od osób fizycznych przy sprzedaży przedmiotowej nieruchomości.

W konsekwencji odpłatne zbycie w 2024 r. całej nieruchomości (w której to Pani miała swój udział wynoszący 1/2 po ustaniu z mocy prawa wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej w wyniku śmierci małżonka oraz drugi udział wynoszący 1/2 po zmarłym małżonku objęty przez Panią w 2020 r. w wyniku działu spadku) nie stanowi dla Pani źródła przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ pięcioletniego okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym,  w tym również sprzedaż samego udziału wynoszącego 1/2 w nieruchomości (nabytego  w drodze spadkobrania i późniejszego działu spadku) nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W myśl art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Do wyliczenia pięcioletniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkodawcę. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu.

Art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

W przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.

Stosownie do art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

W myśl art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.

Według art. 924 ustawy Kodeks cywilny:

Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy.

Na mocy art. 925 powołanej ustawy:

Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

W świetle art. 1025 § 1 ww. ustawy:

Prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Przepis art. 1035 Kodeksu cywilnego stanowi, że:

Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu.

Wedle art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego:

Dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców.

Biorąc pod uwagę kwestię nabycia nieruchomości do wspólności majątkowej małżeńskiej, należy odnieść się również do przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.), w której zostały uregulowane stosunki majątkowe między małżonkami.

Jak stanowi art. 31 § 1 przytoczonej ustawy:

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Przedmiotami majątkowymi w rozumieniu tego przepisu są wszelkie prawa majątkowe, zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności).

Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Wspólność ta jest wspólnością masy majątkowej i obejmuje cały zbiór praw majątkowych, takich jak własność i inne prawa rzeczowe czy wierzytelności.

Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. W konsekwencji, po śmierci jednego z małżonków drugi z nich nie mógł ponownie nabyć udziału w tej nieruchomości w drodze dziedziczenia, jak też w drodze działu spadku, skoro nieruchomość ta wchodziła wcześniej do wspólnego majątku małżeńskiego, a małżonkowi z tego tytułu przysługiwało już prawo własności całej nieruchomości.

Mając na uwadze powyższe ustalenia oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, że z uwagi na panujący w Pani małżeństwie ustrój małżeńskiej wspólności majątkowej nie można wyodrębnić udziałów, które Pani oraz Pani mąż posiadali w chwili nabycia lokalu mieszkalnego. Z tego względu nie mogła Pani ponownie nabyć udziałów w przedmiotowej nieruchomości, ani w drodze dziedziczenia, ani w drodze działu spadku. W związku z powyższym nabycie przez Panią, stosownie do art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nastąpiło w 2008 r., tj. w momencie nabycia lokalu mieszkalnego do majątku wspólnego małżonków.

Zatem odpłatne zbycie nieruchomości dokonane w 2024 r. nie stanowi dla Pani źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym nie powstał u Pani obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży udziału 1/2 w nieruchomości nabytego od dzieci w drodze działu spadku. Z tytułu sprzedaży ww. lokalu mieszkalnego nie będzie Pani zobowiązana do złożenia zeznania PIT-39.

Pani stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz.U. z 2024 r., poz. 935; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).