Ustalenie źródła przychodów z tytułu sprzedaży certyfikatów węglowych przez rolnika.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 września 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 4 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia źródła przychodów z tytułu sprzedaży certyfikatów węglowych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Przychód dla rolnika w wyniku sprzedaży certyfikatu węglowego. Prywatny biznes może zredukować swój ślad węglowy poprzez zakup certyfikatów węglowych, które z kolei wygenerowane będą przez rolnika. Przykładowo, jest spółka, która rocznie generuje 100 ton CO₂ do atmosfery. Ta spółka może zredukować swój ślad węglowy poprzez zakup 100 certyfikatów węglowych. Firma, która chce pozycjonować się, jako spółka, która ma pozytywny wpływ na środowisko naturalne będzie zainteresowana posiadaniem takich certyfikatów. Sprzedanie takiego certyfikatu do firmy, która wykorzystuje taki certyfikat w celu redukcji własnego śladu węglowego umożliwia rolnikom uzyskanie dodatkowego przychodu. Minimalne wymogi, które musi spełnić rolnik aby przystąpić do programu certyfikującego: optymalizacja/redukcja nawożenia mineralnego, stosowanie płodozmianu, zachowanie resztek pożniwnych, stosowanie międzyplonów. Zastosowanie minimum dwóch z zalecanych technik kwalifikuje rolników do programu zwiększając efektywność gospodarstwa oraz potencjał gleby do magazynowania węgla.

Pytanie

Czy uzyskany przychód przez rolnika z tytułu sprzedaży certyfikatów węglowych stanowi dla niego przychód podatkowy, który podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, przychód ze sprzedaży certyfikatów węglowych korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego, tego typu usługi są działalnością rolniczą. Działalność rolnicza – oznacza produkcję, hodowlę lub uprawę produktów rolnych, włączając w to zbiory, dojenie, chów zwierząt oraz utrzymanie zwierząt do celów gospodarskich lub utrzymywanie gruntów w dobrej kulturze rolnej zgodnej z ochroną środowiska. Osoby, które prowadzą działalność rolniczą nie podlegają pod ustawę o podatku dochodowym, a to oznacza, że nie opłacają podatku dochodowego od osób fizycznych z tej działalności.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zatem o przychodzie można mówić wtedy, gdy ma on charakter trwałego przysporzenia majątkowego, tj. mającego konkretny wymiar finansowy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1) miesiąc – w przypadku roślin,

2) 16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,

3) 6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,

4) 2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt

– licząc od dnia nabycia.

Przychodami z działalności rolniczej są więc tylko te przychody, które pochodzą z działalności rolniczej w rozumieniu zdefiniowanym w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z wniosku wynika, że przedmiotem Pana wątpliwości jest kwalifikacja przychodu do odpowiedniego źródła przychodów jakiej powinien dokonać rolnik z tytułu sprzedaży certyfikatów węglowych. W Pana opinii przychód uzyskany ze sprzedaży certyfikatów węglowych należy zakwalifikować jako działalność rolniczą, co skutkuje brakiem stosowania do niego przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zauważam przy tym, że ustawodawca precyzuje wyraźnie, co dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych należy rozumieć przez działalność rolniczą, a wyliczenie dokonane w ww. art. 2 ust. 2 powołanej ustawy ma charakter wyczerpujący. Zgodnie z przedstawioną definicją działalności rolniczej podstawową jej cechą jest uzyskiwanie produktów w stanie nieprzetworzonym, pochodzących z uprawy (produkty roślinne), chowu lub hodowli (produkty zwierzęce). Wszelkie inne przychody pośrednio związane z działalnością rolniczą, czy też powstające przy okazji prowadzenia działalności rolniczej – nie stanowią przychodów z tej działalności. Przychody te, mimo że uzyskiwane są przez osoby prowadzące działalność rolniczą, pochodzą jednak z innych źródeł niż ta działalność i dlatego podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, według zasad określonych w ustawie.

Stąd stwierdzam, że środki, które Pan otrzyma – związane ze sprzedażą certyfikatów węglowych – nie mogą być uznane za przychody z działalności rolniczej, gdyż nie zostały one uzyskane z wymienionych w sposób wyczerpujący w art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rodzajów aktywności rolniczej.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy:

źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

Jak z kolei stanowi art. 18 tej ustawy:

Za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Ponieważ zawarty w art. 18 katalog praw majątkowych jest jedynie przykładowy, na co wskazuje użyte przez ustawodawcę sformułowanie „w szczególności”, przyjąć należy, że do katalogu praw objętych zakresem powołanej regulacji można zaliczyć także inne prawa nie wymienione w tym przepisie. Zatem tą kategorią został objęty każdy przychód osiągnięty przez podatnika w związku z posiadaniem przez niego praw o charakterze majątkowym.

Z uwagi natomiast na fakt, że ustawodawca nie zdefiniował w ustawie o podatku dochodowym pojęcia praw majątkowych, przy jego wyjaśnianiu odwołać się należy do poglądów doktryny prawa, zgodnie z którymi za prawa majątkowe uważa się uprawnienie określonego podmiotu, pozostające w ścisłym związku z jego ekonomicznym interesem.

W świetle powyższego, certyfikat węglowy jawi się jako prawo majątkowe. Prawo to jest zbywalne, realizuje bowiem interes ekonomiczny uprawnionego, ponieważ zapewnia mu możliwość uzyskania dodatkowego przychodu. Prawo to ma więc określony charakter pieniężny. Fakt, że może być ono przedmiotem obrotu przez rolnika pozostaje bez wpływu dla przedstawionej kwalifikacji do określonego źródła przychodów.

Środki otrzymane ze sprzedaży certyfikatów węglowych stanowią więc przychód ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zw. z art. 18 tej ustawy, tj. przychód z praw majątkowych.

Jak wskazałem powyżej, przychodu uzyskanego ze sprzedaży certyfikatów węglowych nie można uznać za przychód z działalności rolniczej określonej w art. 2 ust. 2 ustawy podatkowej. Z przepisu tego wynika, że działalnością rolniczą jest m.in. działalność polegająca na wytwarzaniu produktów zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnej hodowli. Przychodu ze sprzedaży prawa majątkowego jakim jest certyfikat węglowy, a więc w efekcie przychodu z obrotu instrumentami uprawniającymi do zredukowania swojego śladu węglowego, nie można jednak, w świetle omówionych wyżej przepisów, ze względu na brak możliwości przypisania do żadnego z przejawów działalności rolniczej wymienionej w art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uznać za przychód z działalności rolniczej.

W rezultacie nie mogę zgodzić się z Pana stanowiskiem o zakwalifikowaniu przychodu uzyskanego ze sprzedaży certyfikatów węglowych jako przychodu z działalności rolniczej.

W konsekwencji otrzymane przez Pana środki zgodnie z dyspozycją art. 9 ust. 1 w zw. z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowią dla Pana przychód z praw majątkowych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 18 tej ustawy.

Podsumowanie: opisane we wniosku przychody nie są środkami związanymi z Pana działalnością rolniczą w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w rezultacie są opodatkowane na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).