Skutki podatkowe wypłaty środków z zagranicznego PPE. - Interpretacja - null

ShutterStock

Skutki podatkowe wypłaty środków z zagranicznego PPE. - Interpretacja - 0113-KDIPT2-2.4011.535.2024.2.MK

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Skutki podatkowe wypłaty środków z zagranicznego PPE.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 lipca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 2 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty środków z niemieckiego Pracowniczego Programu Emerytalnego. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 września 2024 r. (wpływ 14 września 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego (przedstawiony w uzupełnieniu wniosku)

Wnioskodawca posiada obywatelstwo polskie oraz niemieckie. Jest rezydentem podatkowym i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze  zm.), w Polsce. W lutym 2025 r., po ukończeniu 65 roku życia, w związku z osiągnięciem wieku emerytalnego, Wnioskodawca nabędzie prawa do wypłaty comiesięcznych dożywotnich świadczeń pieniężnych z zakładowego pracowniczego programu emerytalnego z Niemiec (PPE) w celu zabezpieczenia źródła utrzymania. Wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej dotyczy lat przyszłych (od lutego 2025 r.),  momentu wypłaty comiesięcznych świadczeń pieniężnych z zakładowego pracowniczego programu emerytalnego z Niemiec.

W okresie od 1 października 2000 r. do 5 grudnia 2006 r., Wnioskodawca był zatrudniony w sektorze prywatnym w …, Niemcy (poprzednio …) i uczestniczył w dobrowolnym zakładowym pracowniczym programie emerytalnym, finansowanym przez pracodawcę i pracownika, który został utworzony i działa w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w Niemczech (PPE).

Pracodawca Wnioskodawcy, …, w 2006 r. zgłosił wniosek o upadłości i Jego umowa o pracę została z dniem … 2006 r. rozwiązana, a wszystkie zobowiązania z pracowniczego programu emerytalnego zgodnie z zapisami … (…) zostały przejęte przez … (…) … jako ustawowego prawnego następcy. Po rozwiązaniu umowy o pracę, nie zostały Mu wypłacone żadne środki z ww. programu emerytalnego.

W dniu 1 lutego 2007 r. Wnioskodawca otrzymał od … potwierdzenie, że w momencie ukończenia 65 roku życia nabędzie prawa do comiesięcznej emerytury zakładowej stanowiącej wypłatę z (PPE) pracowniczego programu emerytalnego (…), utworzonego i działającego w oparciu o przepisy obowiązujące w Niemczech dotyczące pracowniczych programów emerytalnych (PPE).

Zgodnie z postanowieniami art. 18 ust. 1 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec z 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90) w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, świadczenia wypłacane z pracowniczego programu emerytalnego z Niemiec podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce.

Ponieważ ww. świadczenia emerytalne stanowią wypłatę z pracowniczego programu emerytalnego (PPE), utworzonego i działającego w oparciu o przepisy obowiązujące w Niemczech dotyczące pracowniczych programów emerytalnych, to podlegają one zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) w związku z art. 21 ust. 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pytanie

Czy Wnioskodawca ma obowiązek rozliczania podatku dochodowego i uregulowania podatku Belki od dochodów z pracowniczego programu emerytalnego (PPE) z Niemiec w Polsce, oraz czy jest zobowiązany do wykazania tych dochodów w swoim zeznaniu podatkowym (deklaracji podatkowej)?

Pana stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) w związku z art. 21 ust. 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie ma On obowiązku rozliczania podatku dochodowego i uregulowania podatku Belki od dochodów z pracowniczego programu emerytalnego (PPE) z Niemiec w Polsce, oraz nie jest zobowiązany do wykazania tych dochodów w swoim zeznaniu podatkowym (deklaracji podatkowej).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Jak stanowi art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W kontekście powyższego wyjaśnienia wymaga, że ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie - podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP. Tym samym określona osoba, która ma ścisłe powiązania biznesowe czy też gospodarcze w Polsce, a całą rodzinę i znajomych w innym państwie, może w takiej sytuacji podlegać opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ww. ustawy analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Z przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniu opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca posiada obywatelstwo polskie oraz niemieckie. Jest rezydentem podatkowym i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu art. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w Polsce. W lutym 2025 r., po ukończeniu 65 roku życia, w związku z osiągnięciem wieku emerytalnego, Wnioskodawca nabędzie prawa do wypłaty comiesięcznych dożywotnich świadczeń pieniężnych z zakładowego pracowniczego programu emerytalnego z Niemiec (PPE) w celu zabezpieczenia źródła utrzymania. Wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej dotyczy lat przyszłych (od lutego 2025 r.), momentu wypłaty comiesięcznych świadczeń pieniężnych z zakładowego pracowniczego programu emerytalnego z Niemiec. W okresie od 1 października 2000 r. do 5 grudnia 2006 r., Wnioskodawca był zatrudniony w sektorze prywatnym w Niemczech i uczestniczył w dobrowolnym zakładowym pracowniczym programie emerytalnym, finansowanym przez pracodawcę i pracownika, który został utworzony i działa w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w Niemczech (PPE). Pracodawca Wnioskodawcy w 2006 r. zgłosił wniosek o upadłości i Jego umowa o pracę została w 2006 r. rozwiązana, a wszystkie zobowiązania z pracowniczego programu emerytalnego zostały przejęte przez ustawowego prawnego następcę. Po rozwiązaniu umowy o pracę, nie zostały wypłacone żadne środki z ww. programu emerytalnego. W dniu 1 lutego 2007 r. Wnioskodawca otrzymał potwierdzenie, że w momencie ukończenia 65 roku życia nabędzie prawa do comiesięcznej emerytury zakładowej stanowiącej wypłatę z (PPE) pracowniczego programu emerytalnego, utworzonego i działającego w oparciu o przepisy obowiązujące w Niemczech dotyczące pracowniczych programów emerytalnych (PPE).

W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajduje Umowa między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisana w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ww. Umowy:

W rozumieniu niniejszej umowy, określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo, każdą jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie, w zakresie dochodu osiąganego tylko ze źródeł w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.

Stosownie natomiast do treści art. 4 ust. 2 ww. Umowy:

Jeżeli, stosownie do postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu, osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status określa się według następujących zasad:

a)osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych),

b)jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa,

c)jeżeli osoba przebywa zazwyczaj w obu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem,

d)jeżeli osoba jest obywatelem obydwu Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, to właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną tę kwestię w drodze wzajemnego porozumienia.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 ww. Umowy:

Emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie.

Natomiast w myśl art. 18 ust. 2 ww. Umowy:

Bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie.

Jak stanowi art. 22 ust. 1 ww. Umowy:

Dochody osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, gdzie są osiągane, a które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Oceniając czy świadczenie, które będzie Pan otrzymywał od lutego 2025 r. z zakładowego pracowniczego programu emerytalnego z Niemiec, podlega opodatkowaniu stosownie do art. 18 ust. 1 ww. Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, należy odnieść się do wskazówek zawartych w Komentarzu do Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku OECD. Zawierane przez Polskę umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania są bowiem wzorowane na Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku OECD, zatem interpretacja ich postanowień powinna uwzględniać ustalenia przyjęte na szczeblu OECD, znajdujące wyraz w wypracowanym przez państwa członkowskie tej organizacji, w tym również Polskę, Komentarzu do Modelowej Konwencji (MK).

Ww. Umowa między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku nie definiuje co należy rozumieć przez określenie „emerytury i podobne świadczenia”. Zgodnie z Komentarzem do art. 18 Konwencji Modelowej OECD rodzaje wypłat objętych tym artykułem obejmują nie tylko emerytury wypłacane bezpośrednio byłym pracownikom najemnym, lecz również innym beneficjentom (…) oraz inne podobne świadczenia, np. renty starcze z tytułu dawnego zatrudnienia. Różne wypłaty mogą być dokonywane na rzecz pracownika po ustaniu jego zatrudnienia. Kwestię, czy takie wypłaty są objęte art. 18 można ocenić w zależności od ich istoty, z uwzględnieniem faktów i okoliczności, w których są dokonywane.

Termin „emerytury i podobne świadczenia” oznacza wynagrodzenie, które jest wypłacane po przejściu na emeryturę i które w pierwszej kolejności, aczkolwiek nie wyłącznie, ma na celu zabezpieczenie źródła utrzymania osobie je otrzymującej (…, str. 1006, Nb 11 oraz str. 1008, Nb 14).

Biorąc pod uwagę powyższe, uznać należy, że wskazane przepisy Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, jednoznacznie regulują, że w przypadku emerytur i podobnych świadczeń lub rent z Niemiec, otrzymywanych przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce, podlegają one co do zasady opodatkowaniu tylko w Polsce chyba, że wypłacane są one z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Niemiec – wtedy podlegają opodatkowaniu w Niemczech.

Oznacza to, że świadczenie, które otrzyma Pan z Niemiec które będzie stanowić wypłatę z pracowniczego programu emerytalnego utworzonego i działającego w oparciu o przepisy obowiązujące w Niemczech dotyczące pracowniczych programów emerytalnych, podlega opodatkowaniu tylko w Polsce.

Podstawową zasadą opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do przepisu art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wolne od podatku dochodowego są:

wypłaty:

a)transferowe środków zgromadzonych w ramach pracowniczego programu emerytalnego do innego pracowniczego programu emerytalnego lub na indywidualne konto emerytalne w rozumieniu przepisów o indywidualnych kontach emerytalnych,

b)środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym dokonane na rzecz uczestnika lub osób uprawnionych do tych środków po śmierci uczestnika,

c)środków zgromadzonych w grupowej formie ubezpieczenia na życie związanej z funduszem inwestycyjnym lub w innej formie grupowego gromadzenia środków na cele emerytalne dla pracowników - do pracowniczego programu emerytalnego, zgodnie z przepisami o pracowniczych programach emerytalnych

- z zastrzeżeniem ust. 33.

W myśl art. 21 ust. 33 ww. ustawy:

Przez pracownicze programy emerytalne rozumie się pracownicze programy emerytalne utworzone i działające w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub w innych państwach należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Stosownie do art. 2 pkt 18 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 556):

Użyte w ustawie określenia oznaczają: wypłata – dokonaną przez uczestnika lub osobę uprawnioną wypłatę gotówkową lub realizację przelewu środków zgromadzonych w ramach programu na wskazany przez uczestnika lub tę osobę rachunek bankowy – na warunkach określonych w umowie zakładowej, w przypadku spełnienia warunków określonych w ustawie.

Warunki te określone są w art. 42 ust. 1-3 ustawy o pracowniczych programach emerytalnych. Zgodnie z nim:

Wypłata następuje:

1)na wniosek uczestnika po osiągnięciu przez niego wieku 60 lat,

2)na wniosek uczestnika po przedstawieniu przez niego decyzji o przyznaniu prawa do emerytury i po ukończeniu 55 roku życia,

3)w przypadku ukończenia przez uczestnika 70 lat, jeżeli wcześniej nie wystąpił z wnioskiem o wypłatę środków,

4)na wniosek osoby uprawnionej, w przypadku śmierci uczestnika.

Przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się, jeżeli uczestnik jest pracownikiem pracodawcy prowadzącego ten program. W takim przypadku wypłata następuje po ustaniu stosunku pracy.

Wypłata może być, w zależności od wniosku uczestnika albo osoby uprawnionej, dokonywana jednorazowo albo ratalnie. Wypłata jednorazowa jest dokonywana w terminie nie dłuższym niż 1 miesiąc od dnia złożenia wniosku, a w przypadku wypłaty ratalnej pierwsza rata jest płatna w terminie nie dłuższym niż 1 miesiąc od dnia złożenia wniosku, chyba że uczestnik albo osoba uprawniona wystąpi z wnioskiem o wypłatę w terminie późniejszym.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że świadczenie emerytalne z pracowniczego programu emerytalnego z Niemiec, które Pan – będąc rezydentem podatkowym w Polsce – otrzyma w lutym 2025 r., zgodnie z postanowieniami art. 18 ust. 1 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podlega opodatkowaniu tylko w Polsce.

Jednakże z uwagi na fakt, że ww. świadczenie będzie stanowić wypłatę z pracowniczego programu emerytalnego utworzonego i działającego w oparciu o przepisy obowiązujące w Niemczech dotyczące pracowniczych programów emerytalnych oraz zostanie Panu przyznane po ukończeniu 65 roku życia, w związku z osiągnięciem wieku emerytalnego,  podlega ono zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) w związku z art. 21 ust. 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, w Polsce z tytułu ww. świadczenia, stanowiącego comiesięczną dożywotnią wypłatę z zakładowego pracowniczego programu emerytalnego działającego w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w Niemczech, które będzie Pan otrzymywał od lutego 2025 r., nie będzie ciążył na Panu obowiązek wykazania tych dochodów w rocznym zeznaniu podatkowym składanym do urzędu skarbowego i zapłaty z tego tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych.

W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie istnieje wskazane w zapytaniu pojęcie „podatek Belki”. Zakładając, że jeżeli jest to potoczne pojęcie na określenie podatku od uzyskanych kapitałów pieniężnych, to podatek od uzyskanych dochodów z kapitałów pieniężnych przez osoby fizyczne wynosi 19%; jest to zryczałtowany podatek dochodowy i został uregulowany przez ustawodawcę w art. 30a oraz art. 30b ustawy o podatku od osób fizycznych.

Odnosząc się do kwestii zapłaty podatku z tytułu zysków kapitałowych, należy wskazać, że zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 3 i pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a,

3)z odsetek lub innych przychodów od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku podatnika lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, prowadzonych przez podmiot uprawniony na podstawie odrębnych przepisów, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 5,

11)od dochodu uczestnika pracowniczego programu emerytalnego z tytułu zwrotu środków zgromadzonych w ramach programu, w rozumieniu przepisów o pracowniczych programach emerytalnych.

Przy czym przez „zwrot” w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 20  ustawy o pracowniczych programach emerytalnych należy rozumieć:

Wycofanie środków zgromadzonych w ramach programu w przypadku jego likwidacji, jeżeli nie zachodzą przesłanki do wypłaty bądź wypłaty transferowej.

Z uwagi na fakt, że wypłata świadczenia nastąpi zgodnie z warunkami przewidzianymi w programie emerytalnym utworzonym i działającym w oparciu o przepisy obowiązujące w Niemczech, w związku z osiągnięciem przez Pana wieku emerytalnego, nie znajdzie w Pana przypadku zastosowania art. 30a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wobec czego nie będzie Pan zobowiązany do zapłaty zryczałtowanego podatku z tytułu zysków kapitałowych od uzyskanego świadczenia.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w .... Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r, poz. 2383 ze zm.).