Możliwość odliczenia strat poniesionych przez spółkę komandytową.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe w części dotyczącej metodologii ujęcia straty w zeznaniu rocznym PIT-38 i prawidłowe w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 czerwca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 17 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia strat poniesionych przez spółkę komandytową.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, zamieszkuje na terytorium Polski i posiada w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 3 ust. 1 i 1a u.p.d.o.f.

Wnioskodawca jest komandytariuszem spółki X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa w likwidacji, dalej jako: „Spółka”.

Spółka została zarejestrowana w grudniu 2012 r. i w latach 2015-2018 poniosła straty, których łączna wartość przypadająca na Podatnika wniosła ... zł . Wynik Spółki był rozliczany przez Podatnika na podstawie zeznań PIT-36L składanych do właściwego urzędu skarbowego w proporcji przypadającej na Niego zgodnie z umową spółki. Część spośród powyższych strat została odliczona w zeznaniu rocznym PIT-36L za lata 2019-2020.

Ustawą z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U z 2020 r. poz. 2123) ustawodawca zmienił zasady opodatkowania spółek komandytowych w ten sposób, że Spółka nabyła status podatnika CIT.

Podatnik nie prowadzi jednoosobowej działalności gospodarczej ani nie prowadzi działalności gospodarczej w formie spółki niebędącej podatnikiem CIT. Podatnik uzyskuje dochody z emerytury, najmu prywatnego oraz z kapitałów pieniężnych.

Podatnik uzyskiwał dochód z tytułu udziału w zyskach spółki komandytowej po zmianie przepisów określającej, że spółka komandytowa jest podatnikiem CIT.

Podatnik ponadto uzyskuje dochody z obrotu instrumentami finansowymi oraz z odsetek, a także z dywidend z zagranicznych spółek i funduszy inwestycyjnych, za pomocą konta maklerskiego prowadzonego m.in. przez zagraniczny bank. Z uwagi na status polskiego rezydenta podatkowego, o którym mowa w art. 3 ust. 1 u.p.d.o.f. podatnik rozlicza te dochody na terytorium Polski w zeznaniu PIT-38.

W latach 2021-2024 roku podatnik uzyskał również dywidendy z udziałów oraz akcji.

Pytania

1.Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia straty poniesionej przez Spółkę w latach 2016-2018 od dochodów uzyskiwanych z zysku przypadającego na Jego udział w dochodach Spółki, będącej podatnikiem CIT za lata 2021-2023?

2.Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia straty poniesionej przez Spółkę w latach 2016-2018 od dochodów uzyskiwanych z dywidend otrzymywanych z zagranicznych spółek za pomocą banku szwajcarskiego za lata 2021-2023?

3.Jeśli odpowiedź na pytanie oznaczone nr 2 będzie twierdząca, w jaki sposób podatnik powinien ująć stratę w zeznaniu rocznym PIT-38?

Pana stanowisko w sprawie

1.Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia straty poniesionej przez Spółkę w latach 2016-2018 od dochodów uzyskiwanych z zysku przypadającego na Jego udział w dochodach Spółki, będącej podatnikiem CIT za lata 2021-2023.

2.Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia straty poniesionej przez Spółkę w latach 2016-2018 od dochodów uzyskiwanych z dywidend otrzymywanych z zagranicznych spółek za pomocą banku szwajcarskiego za lata 2021-2023.

3.Wnioskodawca powinien obniżyć podatek od dywidend o równowartość ilorazu stawki podatkowej właściwej dla dywidend (19%) i wysokość straty poniesionej przez Spółkę.

Uzasadnienie

Omówienie podstawy prawnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, dalej: u.p.d.o.f., osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie natomiast z ust. 1a cytowanego artykułu za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przed wejściem w życie ustawy zmieniającej przepisy Ustawy o PIT przewidywały, że zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o PIT, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1a ustawy o PIT, przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, lub działów specjalnych produkcji rolnej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4, osiąganych przez podatników opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c, nie łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Ust. 2 pkt 1 cytowanego artykułu wskazywał, że zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do: rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Art. 9 ust. 1 ustawy o PIT wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustęp 2 wspomnianego artykułu wskazywał, że dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24o, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Natomiast ustęp 3 określał, że o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może:

1)obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo

2)obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. (Dz. U. z 2020 r. poz. 2133, dalej: „ustawa zmieniająca”), wspólnik spółki komandytowej będący podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych może obniżyć przychód, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 2, o nieodliczoną przed dniem, w którym spółka komandytowa stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, stratę w takiej części, w jakiej pozostawały przychody takiego podatnika z udziału w spółce komandytowej w poszczególnych latach podatkowych w ogólnej kwocie jego przychodów - o ile strata ta nie może zostać odliczona zgodnie z zasadami, o których mowa w art. 7 ust. 5 ustawy zmienianej w art. 2, ze źródła przychodów, z którego została poniesiona.

Ustęp 2 cytowanego przepisu wskazuje, że wspólnik spółki komandytowej będący podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, który przed dniem uzyskania przez spółkę komandytową statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych poniósł stratę z pozarolniczej działalności gospodarczej, może obniżyć przychód, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy zmienianej w art. 1, o nieodliczoną przed dniem uzyskania przez spółkę komandytową statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych stratę w takiej części, w jakiej pozostawały przychody takiego podatnika z udziału w spółce komandytowej w poszczególnych latach podatkowych w ogólnej kwocie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej - o ile strata ta nie może zostać odliczona zgodnie z zasadami, o których mowa w art. 9 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 1 lub art. 11 ustawy zmienianej w art. 3, ze źródła przychodów, z którego została poniesiona.

Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 4 ustawy zmieniającej, do odliczenia straty, o której mowa w ust. 1 i 2, stosuje się odpowiednio zasady, o których mowa w art. 7 ust. 5 ustawy zmienianej w art. 2 albo art. 9 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 1, z tym, że przy obliczaniu pięcioletniego okresu, o którym mowa w tych przepisach, uwzględnia się lata następujące po roku, w którym strata została poniesiona.

Natomiast ust. 5 cytowanego artykułu wskazuje, że przepisów ust. 1-3 nie stosuje się do przychodu, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 2 oraz w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy zmienianej w art. 1, osiągniętego z udziału w zysku spółki komandytowej utworzonej po dniu 31 grudnia 2020 r.

Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy o PIT, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się: dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym również:

a)dywidendy z akcji złożonych przez członków pracowniczych funduszy emerytalnych na rachunkach ilościowych,

b)oprocentowanie udziałów członkowskich z nadwyżki bilansowej (dochodu ogólnego) w spółdzielniach,

c)podział majątku likwidowanej osoby prawnej lub spółki,

d)wartość dokonanych na rzecz wspólników spółek, nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, określoną według zasad wynikających z art. 11 ust. 2-2b.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o PIT, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 1c.

Art. 9 ust. 3 u.p.d.o.f. o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może:

1)obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo

2)obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Odnośnie do pytania nr 1

Wnioskodawca poniósł stratę z działalności gospodarczej w czasie, gdy działalność spółki komandytowej była traktowana jako transparentna podatkowo, której to straty nie miał możliwości odliczyć od dochodów tej spółki. Obecnie obowiązujące przepisy traktują dochód komandytariusza ze spółki komandytowej jako dywidendy i inne przychody z udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału.

W przepisach ustawy zmieniającej ustawodawca wyprowadził mechanizm mający umożliwić podatnikom, którzy ponieśli stratę z działalności wykonywanej w ramach spółki komandytowej.

Mechanizm ten opiera się na spełnieniu przez podatnika następujących warunków:

1)spółka komandytowa ponosiła straty przed uzyskaniem statusu podatnika CIT,

2)spółka komandytowa została utworzona przed 31 grudnia 2020 r.,

3)straty nie można odliczyć ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza na zasadach ogólnych,

4)przychód, od którego następuje odliczenie straty, jest przychodem z dywidend i innych przychodów z udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału.

W ocenie Wnioskodawcy, odliczenie strat od dochodów uzyskanych z tytułu udziału w spółce komandytowej po opodatkowaniu jej podatkiem CIT spełnia powyższe przesłanki, wobec czego Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia straty poniesionej przez Spółkę w latach 2016-2018 od dochodów uzyskiwanych z zysku przypadającego na Jego udział w dochodach Spółki, będącej podatnikiem CIT za lata  2021-2023.

Odnośnie do pytania nr 2

W ocenie Podatnika, ustawa zmieniająca nie ogranicza możliwości odliczenia straty poniesionej w ramach działalności gospodarczej wykonywanej przez Niego w ramach spółki komandytowej przed datą uzyskania przez tą spółkę statusu podatnika CIT, jedynie do dochodów uzyskiwanych z tej spółki.

W ocenie Podatnika, uzyskiwane przez Niego dochody z dywidend otrzymywanych ze spółek za pośrednictwem m.in. banku należą do zakresu art. 17 ust. 4 u.p.d.o.f., w związku z czym, może On odliczyć straty poniesione przed datą uzyskania przez Spółkę statusu podatnika CIT od dochodów uzyskiwanych z dywidend otrzymywanych z zagranicznych spółek.

Odnośnie do pytania nr 3

Formularz PIT-38, na którym następuje rozliczenie dochodów z kapitałów pieniężnych nie zawiera pola umożliwiającego odliczenie takiej straty, jak również nie zawiera rubryki, w której należy wskazać wysokość przychodu uzyskanego z tytułu dywidend. Formularz zawiera jedynie rubrykę, w której należy wskazać wysokość podatku, o którym mowa w art. 30a u.p.d.o.f., obejmującą m.in. podatek z odsetek i dywidend.

W związku z tym, w ocenie Podatnika, właściwym będzie odjęcie wysokości straty od wysokości przychodu z dywidend w wysokości nie przekraczającej tego przychodu ani kwoty 5 000 000 zł, wynikającej z art. 9 ust. 3 pkt 2 u.p.d.o.f. (której przekroczenie nie będzie miało miejsca w niniejszej sprawie).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części nieprawidłowe i w części prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawą z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U z 2020 r. poz. 2123), zmienione zostały zasady opodatkowania m.in. spółek komandytowych, poprzez nabycie statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy zmieniającej:

W myśl art. 15 ust. 4 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 5 ww. ustawy:

Przenosząc się na grunt ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazać należy, że zgodnie z art. 9 ust. 3 w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r.:  

Obecne brzmienie tego przepisu weszło w życie 1 stycznia 2019 r. wraz z ustawą z dnia 9 listopada 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym (Dz.U. z 2018 r. poz. 2244) i ma zastosowanie do strat powstałych począwszy od roku podatkowego rozpoczynającego się po dniu 31 grudnia 2018 r.

Zgodnie z tym przepisem:

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:

W myśl art. 30a ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30a ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 45 ust. 3b ww. ustawy:

Jak już wspomniano wyżej, w związku z wejściem w życie z dniem 1 stycznia 2021 r. przepisów ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw, spółki komandytowe uzyskały lub uzyskają status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych w  terminie – 1 stycznia 2021 r. lub 1 maja 2021 r., a dochody komandytariuszy podlegają opodatkowaniu jako przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych. Jednocześnie, na podstawie art. 15 ww. ustawy nowelizującej ustawodawca wprowadził mechanizm umożliwiający odliczenie strat spółki komandytowej, powstałych przed uzyskaniem przez nią statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych.

Dyspozycje zawarte w art. 15 ww. ustawy nowelizującej oznaczają, że strata wspólników spółki komandytowej z lat poprzednich, może być odliczona w ramach źródła działalność gospodarcza, a jeśli podatnik przychodów z tego źródła nie osiąga, będzie mógł odliczyć ją od przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych (w takiej części, w jakiej pozostawały przychody takiego podatnika z udziału w spółce komandytowej w poszczególnych latach podatkowych w ogólnej kwocie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że spółka komandytowa (dalej: „Spółka”) poniosła stratę z działalności gospodarczej w okresie, gdy była Ona transparentna podatkowo, tj. w latach 2015-2018. Część tej straty odliczył Pan w zeznaniach PIT-36L składanych za lata 2019 i 2020.

Pana wątpliwości budzi kwestia możliwości odliczenia strat poniesionych w latach 2016-2018.

W tym miejscu zauważyć należy, że do strat poniesionych do końca 2018 r. zastosowanie ma art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r., bowiem aktualna wersja tej regulacji dopuszczająca możliwość jednorazowego odliczenia straty, w wysokości nieprzekraczającej kwoty 5 000 000 zł, ma zastosowanie do strat powstałych począwszy od roku podatkowego rozpoczynającego się po dniu 31 grudnia 2018 r.

Wobec powyższego, do rozliczenia przez Pana strat poniesionych przez Spółkę w latach 2016-2018 zastosowanie znajdzie art. 9 ust. 3 w brzmieniu właściwym dla tego okresu.

Równocześnie, w związku z tym, że pytania sformułował Pan w sposób dość ogólny, wskazując przedział lat, w których będzie mógł dokonać odliczenia strat za 2016-2018, tj. 2021-2023 zasadne jest doprecyzowanie, że stratę za:

·2016 r. może Pan odliczyć wyłącznie (maksymalnie) w zeznaniu za 2021 r.,

·2017 r. w zeznaniu za 2021 r. i 2022 r.,

·2018 r. we wszystkich trzech latach

– z zachowaniem zasady 50%, o której mowa w art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, będzie Pan uprawniony do odliczenia straty poniesionej przez Spółkę w latach 2016-2018 od dochodów uzyskiwanych z zysku przypadającego na Pana udział w dochodach Spółki, będącej podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych za lata 2021-2023, na zasadach opisanych wyżej.

Odnosząc się do Pana wątpliwości dotyczących odliczenia straty poniesionej przez Spółkę w latach 2016-2018 od dochodów uzyskiwanych z dywidend otrzymywanych z zagranicznych spółek za pomocą banku szwajcarskiego za lata 2021-2023 wskazać należy, że kapitały pieniężne zostały wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako odrębne źródło przychodów.

Ww. ustawa przewiduje opodatkowanie takich dochodów w dwóch formach:

a)obowiązek pobrania 19% podatku zryczałtowanego płatnika (art. 30a ww. ustawy) – m. in. od przychodów z odsetek i dywidend;

b)samodzielne opodatkowanie przez podatnika (art. 30b updof) – m.in. od dochodów z odpłatnego zbycia udziałów lub akcji.

Przychodów, które są opodatkowane 19% zryczałtowanym podatkiem nie wykazuje się w zeznaniu rocznym. Jeśli jednak podatnik uzyskał przychód bez pośrednictwa płatnika (np. dywidendę wypłaciła spółka mająca siedzibę za granicą), to powinien samodzielnie obliczyć 19% podatek od uzyskanych przychodów i wykazać go w zeznaniu rocznym.

Przychody opodatkowywane samodzielnie przez podatnika są wykazywane w zeznaniu PIT-38.

Jeżeli rezydent polski uzyskuje takie dochody z zagranicy, jest obowiązany do samodzielnego obliczenia 19% zryczałtowanego podatku i wykazania go w zeznaniu podatkowym. Od zryczałtowanego podatku od tych przychodów, odlicza kwotę równą podatkowi zapłaconemu za granicą, jednakże odliczenie to nie może przekroczyć kwoty podatku obliczonego od tych przychodów przy zastosowaniu stawki 19%.

Przychody z dywidend od zagranicznych spółek może Pan pomniejszyć o przypadającą na Pana część straty, maksymalnie do wysokości tego przychodu, z zastrzeżeniem art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r., a w samym zeznaniu PIT-38 wykazać jedynie podatek, jeśli po odliczeniu straty, takowy wystąpi.

Zatem Pana stanowisko odnoszące się do pytania nr 2 należy uznać za prawidłowe.

Natomiast nie można potwierdzić jako prawidłowe Pana stanowiska w sprawie, przedstawionego w odniesieniu do pytania nr 3, które brzmi:

Pomimo, że prawidłowo przedstawił Pan sposób ujęcia straty w PIT-38 w uzasadnieniu własnego stanowiska, jednak metodologia opisana wcześniej, w Pana stanowisku jest błędna.

Co do zasady obliczając i wykazując w PIT-38 podatek od dywidendy z zagranicy, podatnik opiera się na przychodzie z dywidend i tą wartość pomniejsza o przysługującą mu do odliczenia wysokość straty, a następnie ew. od pozostałej kwoty dochodu oblicza podatek 19%.

Nieprawidłowe jest natomiast Pana rozumowanie, z którego wynika, że pomniejszenie o nieodliczoną stratę następowałoby w ramach działania matematycznego, którego jedną ze składowych byłby podatek od dywidendy, a takowe zostało przedstawione w Pana stanowisku w sprawie.

Wobec powyższego w tej części Pana stanowisko należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).