Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów kosztów leasingu drugiego samochodu osobowego wykorzystywanego w działalności gospodarczej. - Interpretacja - null

ShutterStock

Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów kosztów leasingu drugiego samochodu osobowego wykorzystywanego w działalności gospodarczej. - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów kosztów leasingu drugiego samochodu osobowego wykorzystywanego w działalności gospodarczej.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

W dniu 3 lipca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 3 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 11 września 2024 r. (wpływ 11 września 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi od 1 lutego 1998 r. jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie usług marketingowych. Wnioskodawca wybrał następującą formę opodatkowania: podatek liniowy.

Specyfika działalności Wnioskodawcy wymaga codziennego przemieszczania się, m.in. przewożenia określonych przedmiotów, kontaktu z klientami i kontrahentami, pozyskiwania nowych klientów i kontrahentów, itp. W związku z powyższym, niezbędnym narzędziem umożliwiającym prowadzenie ww. działalności gospodarczej jest samochód.

Wnioskodawca od 1 stycznia 2023 r. został wspólnikiem w spółce jawnej prowadzącej zakład opieki zdrowotnej – A, (dalej jako: Przychodnia). W ramach prowadzenia tej działalności dla Wnioskodawcy niezbędny jest samochód, który służy mu m.in. do dojazdu do drugiego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy, ale także do ciągłego przemieszczania się w celu odbywania spotkań z pozostałymi wspólnikami Przychodni, pozyskiwania nowych klientów, negocjacji z kontrahentami, dokonywania stosownych zakupów zaopatrzenia Przychodni, wizyt w Narodowym Funduszu Zdrowia oraz innych spraw związanych z bieżącą działalnością Przychodni.

Wnioskodawca posiada aktualnie jeden samochód, który w dniu 10 maja 2022 r. został przez niego wzięty w leasing operacyjny, a koszty z nim związane są rozliczne w prowadzonej księdze przychodów i rozchodów. Samochodem tym jest X, rok produkcji 2020, pojemność silnika (…) cm3, benzyna. Wnioskodawca wykorzystuje samochód dla celów prowadzonej działalności gospodarczej – z uwagi na specyfikę pojazdu (kombi) – głównie w celu przewożenia mniejszego sprzętu medycznego, wyposażenia Przychodni (w tym produktów sanitarnych, mebli, środków czystości), materiałów reklamowych i innych sprzętów związanych z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością. Samochód ten jest traktowany de facto jako auto dostawcze.

Wnioskodawca planuje – na podstawie umowy leasingu operacyjnego pojazdu – użytkować jeszcze jeden samochód, który będzie wykorzystywać (zamiennie) dla celów prowadzonej przez siebie działalności, tj. m.in. do codziennych dojazdów do pracy w 2 różne miejsca, dojazdów do kontrahentów, dojazdów do klientów, dojazdu do Narodowego Funduszu Zdrowia, wykorzystywania pojazdu na dłuższych trasach, a także zmiany swego wizerunku względem obecnych i przyszłych klientów i kontrahentów Wnioskodawcy.

II. Uzasadnienie konieczności posiadania drugiego pojazdu przez Wnioskodawcę:

Potrzeba posiadania dwóch samochodów jest podyktowana koniecznością zapobieżenia skutków ewentualnej awarii jedynego pojazdu Wnioskodawcy. Wnioskodawca przez specyfikę całokształtu prowadzonej przez siebie działalności (usługi marketingowe, zarządzanie Przychodnią) nie może pozwolić sobie na sytuację, w której nie tylko nie będzie on w stanie przemieszczać się pomiędzy miejscami prowadzenia działalności gospodarczej, ale także pozbawiony będzie możliwości dojazdu do obecnych (i potencjalnych) klientów, kontrahentów oraz innych miejsc, w których Wnioskodawca prowadzi zwyczajowo wszelką działalność. Wystąpienie takiej sytuacji wpłynęłoby w sposób istotny na zmniejszenie wysokości przychodów Wnioskodawcy.

Nadto, jak zostało wyżej wskazane, obecny samochód Wnioskodawcy służy przede wszystkim jako samochód dostawczy, przeznaczony do przewożenia sprzętu w ramach obu prowadzonych przez Wnioskodawcę działalności. Wobec okoliczności, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonych przez siebie działalności pozostaje w stałym kontakcie z obecnymi klientami i kontrahentami, a także w celu zwiększenia obrotów pozyskuje nowych klientów i kontrahentów, powinien on posiadać samochód reprezentacyjny z segmentu premium, dzięki któremu potencjalni klienci i kontrahenci Wnioskodawcy będą postrzegać Wnioskodawcę jako bardziej wiarygodnego. Z uwagi na specyfikę działalności prowadzonych przez Wnioskodawcę, posiadanie pojazdu o określonym statusie jest istotne w jego środowisku. Wnioskodawca jednocześnie nie może pozbyć się obecnego pojazdu, ponieważ – jak wyżej wskazano – jest on dla niego niezbędny w celu bieżącego prowadzenia działalności gospodarczej.

Reasumując, przychody w działalności gospodarczej pozwalają Wnioskodawcy na zakup drugiego samochodu, który w razie potrzeby uchroni i zabezpieczy przed utratą obecnych przychodów, jak również zapewni zwiększenie przychodów Wnioskodawcy. Drugi samochód jest dla Wnioskodawcy niezbędny w celu dalszego prowadzenia oraz rozwoju prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

III. Warunki na jakich Wnioskodawca planuje rozliczać drugi samochód:

Umowę leasingu na drugi samochód osobowy Wnioskodawca zamierza zawrzeć w październiku/listopadzie 2024 r. na okres (…) miesięcy. Wnioskodawca planuje wziąć w leasing operacyjny (umowa leasingu będzie spełniać wszystkie warunki określone w przepisie art. 23b ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226, 232), dalej także jako: ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych) samochód osobowy Y, rok produkcji 2024, pojemność (…) cm3 benzyna. Wartość drugiego auta osobowego nie będzie przekraczała kwoty (…) zł brutto (szacowany koszt pojazdu wynosi (…) zł brutto). Samochód ten spełnia definicję samochodu osobowego, określoną w art. 5a pkt 19a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Samochód ten będzie wykorzystywany w działalności Wnioskodawcy w sposób tzw. mieszany. Po zakończeniu umowy leasingu samochód zostanie wykupiony, a zatem będzie stanowił majątek w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Zgodnie z przepisami, w tym ograniczeniami wynikającymi z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca zamierza zaliczać do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej w związku z leasingiem drugiego samochodu osobowego:

·raty leasingowe oraz wkład własny, które będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w 100%;

·raty kapitałowe każdej faktury oraz odsetki, które będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w 100%;

·koszty związane z utrzymaniem samochodu i jego eksploatacją, które będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w 75%;

·koszty ubezpieczenia (koszty polisy OC, AC, NNW), które będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w 100%.

IV. Przywołanie innych interpretacji indywidualnych w podobnych sprawach:

Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, iż w podobnym stanie faktycznym (potrzeba posiadania drugiego pojazdu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał pozytywne dla wnioskodawców interpretacje m.in. w następujących pismach:

Pismo z dnia 17 listopada 2023 r., wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 0115-KDIT3.4011.599.2023.2.AD, gdzie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, iż „(…) decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie, wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu. Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków należy wziąć pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu, a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ograniczają możliwości wykorzystywania na potrzeby działalności gospodarczej różnych środków transportu, w tym także samochodów osobowych oraz ilości posiadanych środków transportu. Warunkiem koniecznym dla uznania wydatków poniesionych na nabycie określonych składników majątku, w tym przypadku samochodów osobowych, za koszt uzyskania przychodu jest ich wykorzystywanie na potrzeby i w ramach prowadzonej działalności gospodarczej”.

Wnioskodawca zwraca również uwagę na pismo z dnia 22 lipca 2021 r., wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 0114-KDIP3-1.4011.358.2021.2.AC, w którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że „W kontekście tych wątpliwości należy wyjaśnić, że decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie, wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu. Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków należy wziąć pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu, a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ograniczają możliwości wykorzystywania na potrzeby działalności gospodarczej różnych środków transportu, w tym także samochodów osobowych oraz ilości posiadanych środków transportu. Warunkiem koniecznym dla uznania wydatków poniesionych na nabycie określonych składników majątku, w tym przypadku samochodów osobowych, za koszt uzyskania przychodu jest ich wykorzystywanie na potrzeby i w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Podkreślenia wymaga fakt, że – jak już wskazano – wykazanie związku przyczynowo-skutkowego między wykorzystywaniem samochodów a osiągniętym przychodem spoczywa na Podatniku. To on bowiem osiągać będzie korzyści polegające na możliwości zaliczenia wydatków, poniesionych w związku z leasingiem samochodów osobowych i ich eksploatacją, do kosztów uzyskania przychodu i tym samym obniżeniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Brak jest przeszkód prawnych, aby Podatnik w prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystywał kilka samochodów osobowych, o ile jest to uzasadnione rodzajem prowadzonej przez niego działalności gospodarczej”.

Zdaniem Wnioskodawcy, ograniczenia co do liczby pojazdów w przedsiębiorstwie nie występują. Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodów” zawarte we wskazanym powyżej przepisie oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z osiąganiem przychodów z tytułu działalności gospodarczej podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Należy zauważyć, że przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”, jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo-skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód).W związku z powyższym kosztem uzyskania przychodu są wszelkie wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z tego źródła bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu i nie są wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Opis zdarzenia przyszłego wynika z uzupełnienia wniosku.

Pytania

Wobec powyższego (mając na względzie okoliczność, iż wartość samochodu nie przekroczy kwoty 150 000,00 zł brutto), Wnioskodawca zadaje następujące pytania do przedstawionego wyżej zdarzenia przyszłego:

1.Czy istnieje możliwość zaliczenia w 100% kosztów uzyskania przychodów wkładu własnego oraz rat leasingowych dotyczących drugiego samochodu osobowego wykorzystywanego w jednoosobowej działalności gospodarczej?

2.Czy istnieje możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z utrzymaniem i eksploatacją drugiego samochodu osobowego w jednoosobowej działalności gospodarczej przy założeniu użytku tzw. mieszanego, czyli w 75% wydatku?

3.Czy istnieje możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na koszty ubezpieczenia (polisa AC, OC, NNW) w 100% drugiego samochodu osobowego wykorzystywanego w jednoosobowej działalności gospodarczej?

Pytania zostały ostatecznie sformułowane przez Wnioskodawcę w uzupełnieniu wniosku.

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 1, dotyczącego możliwości zaliczenia w 100% kosztów uzyskania przychodów wkładu własnego oraz rat leasingowych dotyczących drugiego samochodu osobowego wykorzystywanego w jednoosobowej działalności gospodarczej – zgodnie z powszechnie obowiązującymi przepisami nie ma ograniczeń, które wskazywałyby z ilu pojazdów można korzystać na potrzeby jednoosobowej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tejże ustawy. Mając na względzie uzasadnienie Wnioskodawcy wyszczególnione w pkt II niniejszego wniosku, słusznym wydaje się być stwierdzenie, iż drugi samochód nie tylko zapewni Wnioskodawcy możliwość osiągania przychodów w przyszłości, ale również zabezpieczy jego aktualne źródła przychodów. Wnioskodawca nadto wskazuje, iż wydatek na drugi samochód w jednoosobowej działalności gospodarczej nie został wymieniony w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem jego nabycie mieści się w hipotezie art. 22 ust. 1 tejże ustawy. Stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowym zakresie jest poparte również przytoczonymi w pkt IV niniejszego pisma interpretacjami indywidualnymi, wydanymi przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy istnieje możliwość zaliczenia w 100% kosztów uzyskania przychodów wkładu własnego oraz rat leasingowych dotyczących drugiego samochodu osobowego wykorzystywanego w jednoosobowej działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 2, dotyczącego możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z utrzymaniem i eksploatacją drugiego samochodu osobowego w jednoosobowej działalności gospodarczej przy założeniu użytku tzw. mieszanego, czyli w wysokości 75% wydatku – Wnioskodawca, mając na względzie swoje stanowisko w zakresie pytania nr 1, wskazuje, iż jeżeli istnieje możliwość zaliczenia w 100% kosztów uzyskania przychodów wkładu własnego oraz rat leasingowych dotyczących drugiego samochodu osobowego wykorzystywanego w jednoosobowej działalności gospodarczej – wówczas analogicznie wydatki związane z drugim samochodem stanowiące koszty związane z eksploatacją i utrzymaniem drugiego samochodu powinny być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, a zatem, w opinii Wnioskodawcy, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z utrzymaniem i eksploatacją drugiego samochodu osobowego w jednoosobowej działalności gospodarczej przy założeniu użytku tzw. mieszanego, czyli w wysokości 75% wydatku, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 3, dotyczącego możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na koszty ubezpieczenia (polisa AC, OC, NNW) w 100% drugiego samochodu osobowego wykorzystywanego w jednoosobowej działalności gospodarczej – Wnioskodawca mając na względzie swoje stanowisko w zakresie pytania nr 1, wskazuje, iż jeżeli istnieje możliwość zaliczenia w 100% kosztów uzyskania przychodów wkładu własnego oraz rat leasingowych dotyczących drugiego samochodu osobowego wykorzystywanego w jednoosobowej działalności gospodarczej – wówczas analogicznie wydatki związane z kosztami ubezpieczenia drugiego samochodu (polisa AC, OC, NNW) mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, a zatem, w opinii Wnioskodawcy, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na koszty ubezpieczenia (polisa AC, OC, NNW) drugiego samochodu osobowego wykorzystywanego w jednoosobowej działalności gospodarczej w 100%. Przez wzgląd na fakt, że tego typu wydatek nie został wskazany w art. 23 ustawy, spełnia on warunki do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu.

Własne stanowisko Wnioskodawcy wynika z uzupełnienia wniosku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodów” zawarte we wskazanym powyżej przepisie oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z osiąganiem przychodów z tytułu działalności gospodarczej podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Zauważam, że przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodów), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”, jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo-skutkowych można zasadnie stwierdzić, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód).

Dlatego kosztem uzyskania przychodów są wszelkie wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodów z tego źródła bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów i nie są wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, powinien – w myśl powołanego przepisu – spełniać łącznie następujące warunki:

-pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami lub źródłem przychodów i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

-nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

-być właściwie udokumentowany.

Kosztami uzyskania przychodów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z tą działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów wskazanej ustawy nie podlegają wyłączeniu z tych kosztów. Przy czym związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodów bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem ich źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą oraz jest Pan wspólnikiem w spółce jawnej. Wybrał Pan jako formę opodatkowania podatek liniowy. Obecnie w ramach działalności gospodarczej na podstawie umowy leasingu operacyjnego wykorzystuje Pan jeden samochód (samochód dostawczy). Planuje Pan na podstawie umowy leasingu operacyjnego użytkować jeszcze jeden samochód osobowy. Wartość drugiego samochodu nie będzie przekraczać 150 000 zł. Umowa na drugi samochód będzie spełniać warunki określone w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Potrzeba posiadania dwóch samochodów jest podyktowana koniecznością zapobieżenia skutków ewentualnej awarii jedynego Pana samochodu. Drugi samochód będzie Pan wykorzystywać (zamiennie) dla celów prowadzonej przez siebie działalności, tj. m.in. do codziennych dojazdów do pracy w dwa różne miejsca, dojazdów do kontrahentów, dojazdów do klientów, dojazdu do Narodowego Funduszu Zdrowia, będzie Pan wykorzystywać pojazd na dłuższych trasach. Ponadto pojazd będzie służyć do zmiany Pana wizerunku względem obecnych i przyszłych Pana klientów i kontrahentów.

Pana wątpliwość budzi kwestia, czy do kosztów uzyskania przychodów może Pan zaliczyć koszty związane z używaniem drugiego samochodu osobowego w ramach leasingu operacyjnego, tj. wkład własny, raty leasingowe oraz wydatki związane z utrzymaniem i eksploatacją drugiego samochodu osobowego, a także koszty jego ubezpieczenia (polisa AC, OC, NNW).

W kontekście tych wątpliwości wyjaśniam, że decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest poniesienie go w celu osiągnięcia przychodów, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie, wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodów. Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków należy wziąć pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodów, a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodów.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ograniczają możliwości wykorzystywania na potrzeby działalności gospodarczej różnych środków transportu, w tym także samochodów osobowych oraz ilości zakupionych środków transportu. Warunkiem koniecznym dla uznania wydatków poniesionych na określony składnik majątku, w tym przypadku samochodu osobowego, za koszt uzyskania przychodów jest jego wykorzystywanie na potrzeby i w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Podkreślam, że wykazanie związku przyczynowo-skutkowego między wykorzystywaniem samochodu a osiągniętym przychodem spoczywa na Panu. To Pan będzie osiągać korzyści polegające na możliwości zaliczenia wydatków poniesionych w związku z leasingiem drugiego samochodu osobowego, jego eksploatacją i ubezpieczeniem do kosztów uzyskania przychodów i tym samym obniżeniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Brak jest przeszkód prawnych, aby w prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystywał Pan kilka samochodów osobowych, o ile jest to uzasadnione rodzajem prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej. Jeżeli zatem charakter prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej (np. jej rozmiar, sposób wykonywania usług) uzasadnia wykorzystywanie w tej działalności gospodarczej dwóch środków transportu (samochodów), to (co do zasady) wydatki związane z tymi pojazdami – w ustawowych granicach – mogą stanowić koszty uzyskania przychodów tej działalności.

Zasady opodatkowania stron leasingu reguluje rozdział 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych:

Ilekroć w rozdziale jest mowa o umowie leasingu – rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej „finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej „korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów.

Zgodnie z art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli:

1)umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym nie jest osoba wymieniona w pkt 2, została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli przedmiotem umowy leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 5 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości;

2)umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, została zawarta na czas oznaczony;

3)suma ustalonych opłat w umowie leasingu, o której mowa w pkt 1 lub 2, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, a w przypadku zawarcia przez finansującego następnej umowy leasingu środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej będących uprzednio przedmiotem takiej umowy odpowiada co najmniej jego wartości rynkowej z dnia zawarcia następnej umowy leasingu; przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z powyższego przepisu wynika zatem, że – co do zasady – jeżeli umowa leasingu spełnia określone w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunki, to wówczas ponoszone przez leasingobiorcę (korzystającego – prowadzącego pozarolniczą działalność gospodarczą) w związku z tą umową wydatki w podstawowym okresie, z tytułu używania przedmiotu leasingu mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów 25% poniesionych wydatków, z zastrzeżeniem pkt 36, z tytułu kosztów używania samochodu osobowego, innego niż określony w pkt 46, na potrzeby prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej – jeżeli samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika.

Zatem wszelkie wydatki związane z korzystaniem z samochodu osobowego służącego podatnikowi także do innych celów niż działalność gospodarcza podlegać będą zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w wysokości 75% tych wydatków.

Jak stanowi art. 23 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, innego niż określony w pkt 46, w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia.

Ograniczenie to odnosi się wyłącznie do składek na dobrowolne ubezpieczenie komunikacyjne. Oznacza to, że w przypadku opłacania składek na ubezpieczenie samochodu osobowego składki te stanowią koszt uzyskania przychodów tylko w części ustalonej od wartości samochodu nieprzekraczającej równowartości 150 000 zł z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia.

Ponadto zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów dotyczących samochodu osobowego opłat wynikających z umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, z wyjątkiem opłat z tytułu składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego przedmiotem tej umowy.

Zgodnie z art. 23 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku samochodu osobowego oddanego do używania na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1, ograniczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 47a, stosuje się do tej części opłaty, która stanowi spłatę wartości samochodu osobowego.

Przepis ten rozciąga limit rozliczania wydatków na korzystanie z samochodu osobowego na umowy leasingu operacyjnego, umowy najmu, dzierżawy lub inne umowy o podobnym charakterze. Limit ten koresponduje z (podwyższanym) limitem stosowanym przy dokonywaniu odpisów amortyzacyjnych od nabytego samochodu i ustalany jest proporcją wartości samochodu będącego przedmiotem umowy leasingu, najmu (itp.) i kwoty 150 000 zł.

Z przepisu tego wynika zatem, że nie stanowią kosztów uzyskania przychodów dotyczące samochodu osobowego opłaty wynikające z umów leasingu w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego przedmiotem tej umowy.

Limit ten ma zastosowanie do tej części opłaty, która stanowi spłatę wartości samochodu osobowego – części kapitałowej raty leasingowej.

Zgodnie z art. 23 ust. 5f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku nieprowadzenia przez podatnika ewidencji, o której mowa w art. 86a ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, uznaje się, że samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika.

Zgodnie z art. 23 ust. 5g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepisu ust. 5f nie stosuje się, jeżeli podatnik na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie jest obowiązany do prowadzenia takiej ewidencji, z wyjątkiem przypadku, gdy brak tego obowiązku wynika z art. 86a ust. 5 pkt 2 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.

Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów 100% wydatków z tytułu używania samochodu osobowego dotyczy zatem wykorzystywania samochodu osobowego wyłącznie w prowadzonej działalności gospodarczej, przy czym podatnik jest zobowiązany prowadzić ewidencję, o której mowa w art. 86a ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, potwierdzającą wykorzystywanie samochodu osobowego wyłącznie do działalności gospodarczej. W przypadku nieprowadzenia przez podatnika tej ewidencji, uznaje się, że samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika. Zasady tej jednak nie stosuje się, jeżeli podatnik na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie jest zobowiązany do prowadzenia takiej ewidencji, z wyjątkiem przypadku, gdy brak tego obowiązku wynika z art. 86a ust. 5 pkt 2 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem, gdy samochód osobowy będący przedmiotem leasingu jest wykorzystywany do celów mieszanych, to ponoszone wydatki na opłaty leasingowe będą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy jednak mieć na uwadze ograniczenia, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 46a-47a oraz art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zawarcie umowy leasingu operacyjnego skutkuje tym, że do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć tę część opłat leasingowych (w części dotyczącej spłaty wartości samochodu), która proporcjonalnie do ceny samochodu nie przekracza 150 000 zł. Wobec tego, jeżeli wartość samochodu będącego przedmiotem leasingu nie przekroczy 150 000 zł (jak wskazano we wniosku), to wydatki te będą kosztem w pełnej wysokości. Przy czym wartość samochodu wynikająca z umowy leasingu musi odpowiadać faktycznej (aktualnej) wartości rynkowej takiego samochodu na dzień jej zawarcia. W odniesieniu do części odsetkowej raty leasingu operacyjnego podkreślam, że jest to koszt ponoszony w związku z użytkowaniem przedmiotu leasingu. Odsetki nie mają związku z wartością pojazdu ani nie są kosztem związanym z jego eksploatacją. Oznacza to, że część odsetkowa też będzie stanowić w całości koszt uzyskania przychodów.

Natomiast odnośnie do kosztów utrzymania i eksploatacyjnych, na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie Pan mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów 75% wydatków poniesionych z tytułu używania drugiego samochodu osobowego. Skoro samochód osobowy będzie wykorzystywany również do celów niezwiązanych z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą, nie może Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów 25% wydatków poniesionych w związku z jego używaniem.

Składki na ubezpieczenie samochodu osobowego, którego wartość przyjęta dla celów ubezpieczenia nie przekracza 150 000 zł, stanowią w całości koszt uzyskania przychodów.

Podsumowanie: będzie miał Pan możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów 100% wkładu własnego oraz rat leasingowych dotyczących drugiego samochodu osobowego wykorzystywanego w Pana jednoosobowej działalności gospodarczej. Ponadto będzie Pan miał możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z utrzymaniem i eksploatacją drugiego samochodu osobowego w jednoosobowej działalności gospodarczej przy założeniu użytku tzw. mieszanego, czyli w 75% tych wydatków. Do kosztów uzyskania przychodów będzie miał Pan również możliwość zaliczenia 100% wydatków na koszty ubezpieczenia (polisa AC, OC, NNW) drugiego samochodu osobowego wykorzystywanego w Pana jednoosobowej działalności gospodarczej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji stwierdzam, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego tę interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).