Interpretacja indywidualna z dnia 23 września 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.485.2024.2.MZ
Temat interpretacji
Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup drugiego samochodu w ramach leasingu.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
17 czerwca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 17 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy kosztów uzyskania przychodów.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Jest Pan lekarzem. Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą. Obecnie jest Pan płatnikiem podatku dochodowego na zasadach ogólnych. Działalność prowadzi Pan od 1 marca 2004 r. Działalność, którą Pan prowadzi, jest ustawowo zwolniona z podatku VAT. Codziennie dojeżdża Pan do pracy samochodem osobowym, który zakupił około 2,5 roku temu, i który amortyzuje jako składnik majątku firmy oraz odlicza Pan część kosztów jego utrzymania. Codziennie dojeżdża Pan do pracy do innej miejscowości na odległość około 26 km od Pana miejsca zamieszkania (52 km w obie strony) lub w drugie miejsce na odległość około 27 km od Pana miejsca zamieszkania (54 km w obie strony). Nie ma bezpośredniego, szybkiego połączenia komunikacją publiczną między Pana miejscem zamieszkania a miejscami pracy. Jest Pan przez to praktycznie zależny od własnego środka transportu. Odbywa Pan też wizyty domowe z dojazdem do pacjentów własnym środkiem transportu.
Chciałby Pan obecnie kupić drugi mniejszy samochód (małe auto hybrydowe - do 150 tys. zł). Auto jest Panu potrzebne do codziennych dojazdów do dwóch miejsc pracy, w których świadczy Pan swoje usługi, jeździ Pan też na wizyty domowe do chorych, w promienieniu do około 20 km od Pana miejsca pracy, czasami podróżuje Pan na konferencje naukowe, w celu uzupełniania Pana wiedzy zawodowej.
W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że zamierza Pan zawrzeć umowę leasingu operacyjnego drugiego samochodu: (…), okres leasingowania 24 miesiące, umowę leasingu zamierza Pan zawrzeć w sierpniu 2024 r. na okres 24 miesięcy, cena brutto (…) zł.
Prowadzi Pan podatkową księgę przychodów i rozchodów. Do kosztów uzyskania przychodów będzie Pan zaliczał wydatki eksploatacyjne w wysokości 75% poniesionych wydatków (paliwo, zakup i serwis opon), dodatkowe wyposażenie samochodu (dywaniki samochodowe, itp.), materiały eksploatacyjne (serwis i konserwacja pojazdu). Drugi samochód będzie przez Pana użytkowany na podstawie leasingu operacyjnego. Umowa leasingu, o której mowa we wniosku, będzie spełniała warunki określone w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - okres leasingowania 24 miesiące. Drugi samochód, o którym mowa we wniosku, będzie stanowił samochód osobowy, zgodnie z art. 5a pkt 19a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do kosztów uzyskania przychodów zamierza Pan zaliczać całą wartość rat leasingowych. W sformułowanym we wniosku pytaniu dotyczącym możliwości zaliczenia przez Pana do kosztów uzyskania przychodów wydatków m.in. na ubezpieczenie samochodu, doprecyzował Pan, że chodzi o ubezpieczenie (…). Pojazd będzie używany do celów działalności gospodarczej i do celów prywatnych.
Przedstawia Pan poniżej uzasadnienie, w jaki sposób wydatki związane z posiadaniem drugiego pojazdu w jednoosobowej działalności gospodarczej będą wpływały na przychody albo zabezpieczenie źródła przychodów z tej działalności.
· Jest Pan lekarzem, prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą, obecnie jest płatnikiem podatku dochodowego na zasadach ogólnych. Działalność, którą Pan prowadzi, jest ustawowo zwolniona z podatku VAT. Codziennie dojeżdża Pan do pracy samochodem osobowym, który zakupił Pan około 2,5 roku temu, i który amortyzuje Pan jako składnik majątku firmy oraz odlicza 75% jego kosztów eksploatacyjnych.
· Codziennie dojeżdża Pan do pracy do innej miejscowości na odległość około 26 km od miejsca zamieszkania (52 km w obie strony) lub w drugie miejsce na odległość około 27 km od Pana miejsca zamieszkania (54 km w obie strony). Nie ma bezpośredniego, szybkiego połączenia komunikacją publiczną między Pana miejscem zamieszkania a miejscami pracy. Jest Pan przez to praktycznie zależny od własnego środka transportu. Odbywa Pan też wizyty domowe z dojazdem do pacjentów własnym środkiem transportu.
· Auto jest Panu potrzebne do codziennych dojazdów do 2 miejsc pracy, w których świadczy Pan swoje usługi, dojazdy na wizyty domowe do chorych, w promienieniu do około 20 km od Pana miejsca pracy, czasami podróżuje Pan na konferencje naukowe, w celu uzupełniania Pana wiedzy zawodowej.
· Weźmie Pan w leasing drugi, mniejszy samochód (…). Leasing drugiego samochodu przyczyni się do osiągnięcia przychodu poprzez zmniejszenie kosztów dojazdów w ramach prowadzonej działalności (niskie koszty eksploatacyjne), a na wypadek awarii lub oddania pierwszego auta do serwisu będzie ono zabezpieczało możliwość dojazdu do pracy i na wizyty domowe do pacjentów oraz zabezpieczy Pana przed utratą przychodów i umożliwi wywiązanie się ze zobowiązań, które podjął Pan w podpisanych umowach o świadczenie usług medycznych.
W zbliżonym przykładzie przedstawionym w interpretacji indywidualnej o Nr 0113-KDIPT2-1.4011.982.2020.2.MGR, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe.
Dla drugiego samochodu nie będzie Pan prowadził ewidencji, o której mowa w art. 86a ust. 4 ustawy o VAT, nie będzie Pan też odliczał podatku VAT.
Pytanie
Czy będąc osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą oraz posiadając już jedno auto, ma Pan prawo raty leasingowe, wydatki na ubezpieczenie oraz część kosztów utrzymania drugiego auta (które planuje Pan wziąć w leasing operacyjny i będzie go Pan wykorzystywał w sposób mieszany, tj. zarówno do działalności gospodarczej, jak i prywatnie, poza godzinami pracy), rozliczać jako koszty uzyskania przychodu w tej działalności gospodarczej?
Pana stanowisko w sprawie
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.; dalej: PDOFizU), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 PDOFizU. Nie wszystkie jednak wydatki ponoszone przez podatnika w związku z osiąganiem przychodów z tytułu działalności gospodarczej podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania.
Pana zdaniem, w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie występują ograniczenia, co do liczby lub rodzaju posiadanych w przedsiębiorstwie pojazdów.
W związku z powyższym brak jest przeszkód prawnych, aby w prowadzonej działalności wykorzystywał Pan kilka samochodów osobowych, o ile przemawia za tym celowość, jaką w opisywanym przypadku jest potencjalne przyczynienie się wydatku do osiągnięcia przychodu, poprzez zmniejszenie kosztów dojazdów w ramach prowadzonej działalności (niskie koszty eksploatacyjne), a na wypadek awarii lub oddania pierwszego auta do serwisu będzie ono zabezpieczało możliwość dojazdu do pracy i na wizyty domowe do pacjentów oraz zabezpieczy Pana przed utratą przychodów i umożliwi wywiązanie się ze zobowiązań wobec pracodawcy.
Wobec powyższego, raty leasingu operacyjnego na okres 2 lub więcej lat oraz odpowiednia, określona w przepisach podatkowych część wydatków na utrzymanie samochodu, będą kosztem uzyskania przychodu jednoosobowej działalności gospodarczej.
W zbliżonym do Pana sprawy przykładzie przedstawionym w interpretacji indywidualnej Nr 0115-KDIT3.4011.503.2022.3.KP, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe.
W uzupełnieniu wniosku doprecyzował Pan, że wobec powyższego, możliwe będzie zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, wydatków związanych z leasingiem operacyjnym drugiego samochodu osobowego.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.
Aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodów, muszą zostać spełnione następujące warunki, tzn. dany wydatek:
·został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
·jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
·pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
·poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
·został właściwie udokumentowany,
·nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 wskazanej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Kosztami uzyskania przychodów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z tą działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów wskazanej ustawy nie podlegają wyłączeniu z tych kosztów. Przy czym związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.
Pana wątpliwość budzi kwestia, czy do kosztów uzyskania przychodów może Pan zaliczyć koszty związane z używaniem drugiego samochodu osobowego w ramach leasingu operacyjnego.
W kontekście tych wątpliwości wyjaśniam, że decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest poniesienie go w celu osiągnięcia przychodów, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie, wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodów. Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków należy wziąć pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodów, a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodów.
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ograniczają możliwości wykorzystywania na potrzeby działalności gospodarczej różnych środków transportu, w tym także samochodów osobowych oraz ilości zakupionych środków transportu. Warunkiem koniecznym dla uznania wydatków poniesionych na określony składnik majątku, w tym przypadku samochodu osobowego, za koszt uzyskania przychodów jest jego wykorzystywanie na potrzeby i w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Podkreślam, że wykazanie związku przyczynowo-skutkowego między wykorzystywaniem samochodu a osiągniętym przychodem spoczywa na Panu. To Pan będzie osiągać korzyści polegające na możliwości zaliczenia wydatków poniesionych w związku z leasingiem drugiego samochodu osobowego i jego eksploatacją do kosztów uzyskania przychodów i tym samym obniżeniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Brak jest przeszkód prawnych, aby w prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystywał Pan kilka samochodów osobowych, o ile jest to uzasadnione rodzajem prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej. Jeżeli zatem charakter prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej (np. jej rozmiar, sposób wykonywania usług) uzasadnia wykorzystywanie w tej działalności gospodarczej dwóch środków transportu (samochodów), to (co do zasady) wydatki związane z tymi pojazdami - w ustawowych granicach - mogą stanowić koszty uzyskania przychodów tej działalności.
Zasady opodatkowania stron leasingu reguluje rozdział 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych:
Ilekroć w rozdziale jest mowa o umowie leasingu – rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej „finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej „korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów;
Jak stanowi art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli:
1)umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym nie jest osoba wymieniona w pkt 2, została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli przedmiotem umowy leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 5 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości;
2)umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, została zawarta na czas oznaczony;
3)suma ustalonych opłat w umowie leasingu, o której mowa w pkt 1 lub 2, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, a w przypadku zawarcia przez finansującego następnej umowy leasingu środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej będących uprzednio przedmiotem takiej umowy odpowiada co najmniej jego wartości rynkowej z dnia zawarcia następnej umowy leasingu; przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.
Z powyższego przepisu wynika zatem, że - co do zasady - jeżeli umowa leasingu spełnia określone w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunki, to wówczas ponoszone przez leasingobiorcę (korzystającego - prowadzącego pozarolniczą działalność gospodarczą) w związku z tą umową wydatki w podstawowym okresie, z tytułu używania przedmiotu leasingu mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.
Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów 25% poniesionych wydatków, z zastrzeżeniem pkt 36, z tytułu kosztów używania samochodu osobowego, innego niż określony w pkt 46, n potrzeby prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej – jeżeli samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika.
Zatem wszelkie wydatki związane z korzystaniem z samochodu osobowego służącego podatnikowi także do innych celów niż działalność gospodarcza podlegać będą zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w wysokości 75% tych wydatków.
Jak stanowi art. 23 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, innego niż określony w pkt 46, w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia.
Ograniczenie to odnosi się wyłącznie do składek na dobrowolne ubezpieczenie komunikacyjne. Oznacza to, że w przypadku opłacania składek na ubezpieczenie samochodu osobowego składki te stanowią koszt uzyskania przychodów tylko w części ustalonej od wartości samochodu nieprzekraczającej równowartości 150 000 zł z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia.
Ponadto, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów dotyczących samochodu osobowego opłat wynikających z umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, z wyjątkiem opłat z tytułu składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego przedmiotem tej umowy.
Zgodnie z art. 23 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
W przypadku samochodu osobowego oddanego do używania na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1, ograniczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 47a, stosuje się do tej części opłaty, która stanowi spłatę wartości samochodu osobowego.
Przepis ten rozciąga limit rozliczania wydatków na korzystanie z samochodu osobowego na umowy leasingu operacyjnego, umowy najmu, dzierżawy lub inne umowy o podobnym charakterze. Limit ten koresponduje z (podwyższanym) limitem stosowanym przy dokonywaniu odpisów amortyzacyjnych od nabytego samochodu i ustalany jest proporcją wartości samochodu będącego przedmiotem umowy leasingu i kwoty 150 000 zł.
Z przepisu tego wynika zatem, że nie stanowią kosztów uzyskania przychodów dotyczące samochodu osobowego opłaty wynikające z umów leasingu w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego przedmiotem tej umowy.
Limit ten ma zastosowanie do tej części opłaty, która stanowi spłatę wartości samochodu osobowego - części kapitałowej raty leasingowej.
Zgodnie z art. 23 ust. 5f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
W przypadku nieprowadzenia przez podatnika ewidencji, o której mowa w art. 86a ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, uznaje się, że samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika.
Zgodnie z art. 23 ust. 5g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepisu ust. 5f nie stosuje się, jeżeli podatnik na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie jest obowiązany do prowadzenia takiej ewidencji, z wyjątkiem przypadku, gdy brak tego obowiązku wynika z art. 86a ust. 5 pkt 2 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.
Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów 100% wydatków z tytułu używania samochodu osobowego dotyczy zatem wykorzystywania samochodu osobowego wyłącznie w prowadzonej działalności gospodarczej, przy czym podatnik jest zobowiązany prowadzić ewidencję, o której mowa w art. 86a ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, potwierdzającą wykorzystywanie samochodu osobowego wyłącznie do działalności gospodarczej. W przypadku nieprowadzenia przez podatnika tej ewidencji, uznaje się, że samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika. Zasady tej jednak nie stosuje się, jeżeli podatnik na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie jest zobowiązany do prowadzenia takiej ewidencji, z wyjątkiem przypadku, gdy brak tego obowiązku wynika z art. 86a ust. 5 pkt 2 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.
Zatem, gdy samochód osobowy będący przedmiotem leasingu jest wykorzystywany do celów mieszanych, to ponoszone wydatki na opłaty leasingowe będą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy jednak mieć na uwadze ograniczenia, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 46a oraz art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zawarcie umowy leasingu operacyjnego skutkuje tym, że do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć tę część opłat leasingowych (w części dotyczącej spłaty wartości samochodu), która proporcjonalnie do ceny samochodu nie przekracza 150 000 zł. Wobec tego, jeżeli wartość samochodu będącego przedmiotem leasingu nie przekroczy 150 000 zł (jak wskazano we wniosku), to wydatki te będą kosztem w pełnej wysokości. W odniesieniu do części odsetkowej raty leasingu operacyjnego zaznaczam, że jest to koszt, jaki Pan ponosi w związku z użytkowaniem przedmiotu leasingu. Odsetki nie mają związku z wartością pojazdu, ani nie są kosztem związanym z jego eksploatacją. Oznacza to, że część odsetkowa też będzie stanowić w całości dla Pana koszt uzyskania przychodów.
Natomiast odnośnie do kosztów eksploatacyjnych (paliwo, zakup i serwis opon), dodatkowe wyposażenie samochodu (dywaniki samochodowe, itp.), materiały eksploatacyjne (serwis i konserwacja pojazdu), na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie Pan mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów 75% wydatków poniesionych z tytułu używania drugiego samochodu osobowego. Skoro samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą, nie może Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów 25% wydatków poniesionych w związku z jego używaniem.
Składki na ubezpieczenie samochodu osobowego, którego wartość przyjęta dla celów ubezpieczenia nie przekracza 150 000 zł stanowią w całości koszt uzyskania przychodów.
Reasumując, do kosztów uzyskania przychodów może Pan zaliczyć opisane przez Pana wydatki związane z drugim samochodem, z zastosowaniem ograniczeń wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.
Interpretacja dotyczy sprawy będącej przedmiotem zapytania. Inne kwestie nie podlegały ocenie.
W odniesieniu do powołanych we wniosku interpretacji zaznaczam, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie mają zastosowania w sprawie będącej przedmiotem Pana wniosku.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako: „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).