Opodatkowanie przychodów uzyskanych po rozwiązaniu stosunku służbowego. - Interpretacja - null
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Opodatkowanie przychodów uzyskanych po rozwiązaniu stosunku służbowego.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
26 lipca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 25 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania przychodów uzyskanych po rozwiązaniu stosunku służbowego. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
27 lutego 2024 r. został z Panem rozwiązany stosunek służbowy, z uwagi na osiągnięcie uprawnień emerytalnych, wynikających z przepisów ustawy o (…).
Dyrektor (…) 28 marca 2024 r. wydał decyzję o ustaleniu prawa do emerytury i jej wysokości. Następnie 30 kwietnia 2023 r. (winno być 30 kwietnia 2024 r. – przyp. Organu) ww. Dyrektor (…) wydał ponowną decyzję o ustaleniu wysokości emerytury na podstawie przepisów zmieniających wysokość emerytury w związku z ustawowymi podwyżkami uposażenia od 1 stycznia 2024 r. z wypłacanym wyrównaniem od marca 2024 r.
Należy zauważyć że od 27 lutego 2024 r. do 28 marca 2024 r. nie był Pan związany stosunkiem służbowym ani umową o pracę i jednocześnie nie zostały ustalone Panu prawa do emerytury. Na 28 marca 2024 r. (ustalenia prawa do emerytury) nie miał Pan skończonych 65 lat życia.
1 marca 2024 r. została Panu wypłacona na konto bankowe odprawa wynikająca z zakończenia służby.
1 marca 2024 r. został Panu wypłacony na konto bankowe ekwiwalent za niewykorzystany urlop.
17 kwietnia 2024 r. (już jako emerytowi) zostało Panu wypłacone wyrównanie uposażenia za okres od 1 stycznia 2024 r. do 26 lutego 2024 r. wynikające z ustawowych podwyżek dla (…).
8 maja 2024 r. (już jako emerytowi) zostało Panu wypłacone wyrównanie odprawy wynikające z ponownego przeliczenia odprawy wynikające z ustawowych podwyżek dla (…).
10 maja 2024 r. (już jako emerytowi) zostało Panu wypłacone wyrównanie ekwiwalentu za niewykorzystany urlop z ponownego przeliczenia ekwiwalentu wynikające z ustawowych podwyżek dla (…).
Pytanie
Czy były pracodawca, pobierając od każdej z wyżej wymienionych wypłat zaliczkę na podatek dochodowy (PIT) dokonał prawidłowego pobrania zaliczki na podatek dochodowy w myśl przepisów obowiązujących na okres przypadający poszczególnym wypłatom wskazanym w opisie stanu faktycznego i które z ww. wypłat są zwolnione z podatku PIT?
Pana stanowisko w sprawie
W Pana ocenie, wypłacone elementy w postaci odprawy, wyrównania odprawy, ekwiwalentu za urlop, wyrównania ekwiwalentu za urlop, wyrównania uposażenia, z uwagi na fakt, że zostały dokonane po rozwiązaniu stosunku służbowego, a część w okresie gdy nie był Pan związany stosunkiem służbowym ani nie zostały ustalone prawa emerytalne, nie powinny być objęte podatkiem PIT od osób fizycznych i nie powinny być pobrane zaliczki na podatek dochodowy.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Przy czym, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.
Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.
Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.
Jak stanowi natomiast art. 12 ust. 4 ww. ustawy:
Za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.
Otrzymane przez Pana należności – odprawa, wyrównanie odprawy, ekwiwalent za urlop, wyrównanie ekwiwalentu za urlop, wyrównanie uposażenia – stanowią zatem przychody ze stosunku służbowego, o którym mowa w tym przepisie. Należności te nie mieszczą się w zakresie żadnego ze zwolnień wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również nie został od nich zaniechany pobór podatku w drodze rozporządzenia Ministra Finansów. Tym samym, zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 tej ustawy, podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
Zakwalifikowanie ww. świadczeń do przychodów ze stosunku służbowego powoduje, że na podmiotach dokonujących świadczeń z powyższego tytułu ciążą obowiązki płatnika wynikające z art. 32 ust. 1 w zw. z art. 38 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 32 ust. 1 ww. ustawy:
Zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.
W myśl natomiast art. 38 ust. 1 ww. ustawy:
Płatnicy, o których mowa w art. 32-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.
Odnosząc się do Pana wątpliwości, należy wskazać, że decydującym warunkiem zakwalifikowania uzyskanego przychodu do przychodów ze stosunku służbowego jest istnienie (obecnie bądź w przeszłości) stosunku służbowego. Nie ma przy tym znaczenia faktyczne pozostawanie w stosunku służbowym w momencie dokonywania wypłaty. W konsekwencji za przychód ze stosunku służbowego, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uważa się także wypłaty dokonane bądź postawione do dyspozycji pracownika po rozwiązaniu z nim stosunku służbowego.
Jeżeli więc dochodzi do wypłaty świadczenia pochodzącego z wcześniej istniejącego stosunku służbowego, a zatem na rzecz byłego już pracownika, należy je rozliczyć w zakresie podatku dochodowego w sposób właściwy dla tego źródła przychodów. Zakład pracy nadal pełni rolę płatnika i ma obowiązek naliczyć, pobrać i odprowadzić do urzędu skarbowego zaliczkę na podatek od wypłaconej należności. Sam fakt ustania stosunku służbowego nie powoduje, że wygasa zobowiązanie pracodawcy do pobierania zaliczki na podatek od dokonywanych wypłat.
W związku z powyższym, otrzymane przez Pana należności – w postaci odprawy, wyrównania odprawy, ekwiwalentu za urlop, wyrównania ekwiwalentu za urlop, wyrównania uposażenia – stanowią przychody ze stosunku służbowego, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu. Na Pana pracodawcy, jako płatniku, ciążył natomiast obowiązek pobrania zaliczki na podatek dochodowy od dokonanych wypłat.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).