Opodatkowanie renty wdowiej z Irlandii. - Interpretacja - null

Shutterstock

Opodatkowanie renty wdowiej z Irlandii. - Interpretacja - 0113-KDIPT2-2.4011.500.2024.2.MK

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Opodatkowanie renty wdowiej z Irlandii.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 czerwca 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 19 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie  opodatkowania renty wdowiej z Irlandii. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 3 września 2024 r. (wpływ 3 września 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

… (dalej: „Wnioskodawczyni”) jest rezydentem polskim i na stałe mieszka w Polsce. Mąż Wnioskodawczyni pracował w Irlandii i zmarł w kwietniu 2011 r. Z tego tytułu irlandzki organ …, … przyznał Wnioskodawczyni tzw. rentę wdowią (dalej jako: „renta”). Jest to świadczenie rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w Irlandii. Renta ta jest zwolniona z podatku dochodowego w Irlandii. Renta wpływa w euro na konto Wnioskodawczyni w Polsce. Wnioskodawczyni płaciła podatek począwszy od renty otrzymanej za rok 2013.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że renta wdowia z Irlandii jest świadczeniem z tytułu wdowieństwa, które Wnioskodawczyni otrzymuje po zmarłym małżonku ze względu na jego pracę w Irlandii. Jest to świadczenie stałe.

Na pytanie Organu o treści: „Czy jest to świadczenie składkowe (z zabezpieczenia społecznego) wypłacane w zależności od liczby składek PRSI (Pay-Related Social Insurance) wniesionych w danym okresie przez Pani męża?”, Wnioskodawczyni odpowiedziała: tak.

Na pytanie Organu o treści: „Czy wysokość świadczenia, które Pani otrzymuje, jest zróżnicowana w zależności od wieku współmałżonka pozostałego przy życiu?”, Wnioskodawczyni odpowiedziała, że tak, po przekroczeniu określonego progu wiekowego przez Wnioskodawczynię, świadczenie nieznacznie wzrasta. Ponadto, jak wskazuje dokument: „Twoje uprawnienia do zabezpieczenia społecznego w Irlandii” przygotowany przez Komisję Europejską:

„Renta wdowia i renta dla pozostałych przy życiu zarejestrowanych partnerów (składkowa) jest wypłacana, o ile beneficjent pozostaje wdową/wdowcem i nie mieszka z nowym partnerem.

Wysokość renty jest zróżnicowana w zależności od wieku współmałżonka pozostałego przy życiu lub małżonka po rozwodzie:

-poniżej 66 lat: … EUR tygodniowo;

-powyżej 66 lat: … EUR tygodniowo.”

(Patrz: https://...  - strona 18).

Na pytanie Organu o treści: „Czy świadczenie, które otrzymuje Pani z Irlandii, obejmuje:

-zasiłek na dzieci, tj. zasiłek, który nie jest zależny od ubezpieczenia ani zasobów finansowych i jest wypłacany na każde dziecko w wieku poniżej 16 lat lub do 17 lat, jeżeli dziecko pobiera naukę w trybie dziennym lub jest niepełnosprawne i na stałe zamieszkuje w Irlandii;

-zasiłek dla rodzin o niskich dochodach (FIS), tj. świadczenie pieniężne wolne od podatku, przyznawane rodzinom, w tym rodzinom niepełnym, uzyskującym niskie wynagrodzenie;

-dodatek dla rodzin niepełnych, tj. zasiłek m.in. dla wdowy spełniającej warunek zamieszkania w Irlandii na stałe?”,

Wnioskodawczyni odpowiedziała: nie, świadczenie nie obejmuje takich zasiłków i dodatków.

Na pytanie Organu o treści: „Czy w okresie obejmującym przedmiotowy wniosek poza wskazaną rentą wdowią uzyskiwała/uzyskuje Pani inne dochody (z jakiego tytułu, w jakim kraju)?”, Wnioskodawczyni odpowiedziała: tak, od 20 marca 2017 r. - dochody z tytułu emerytury wypłacane w Polsce.

Pytania

1.Czy renta, którą Wnioskodawczyni otrzymuje po mężu, podlega opodatkowaniu w Polsce i czy Wnioskodawczyni powinna płacić podatek dochodowy od otrzymywanej renty?

2.Jeśli podatek od otrzymywanej renty wdowiej był odprowadzany niesłusznie, to czy Wnioskodawczyni może dochodzić zwrotu zapłaconego podatku?

3.Czy dochody z Irlandii dotyczące renty Wnioskodawczyni musi wykazywać w zeznaniu rocznym składanym w Urzędzie Skarbowym?

Pani stanowisko w sprawie

1)Renta, którą Wnioskodawczyni otrzymuje po mężu podlega opodatkowaniu w Polsce, ale jednocześnie jest zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226; dalej: „ustawa o PIT”).

2)Z uwagi na fakt, że podatek od otrzymywanej renty był odprowadzany niesłusznie, to Wnioskodawczyni może dochodzić zwrotu zapłaconego podatku. Prawo do zwrotu jest ograniczone 5-letnim terminem przedawnienia, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Wnioskodawczyni ma więc prawo dochodzić zwrotu za lata: 2018, 2019, 2020 2021 2022 i 2023.

3)Dochody z Irlandii dotyczące renty nie muszą być wykazywane w zeznaniu rocznym składanym w Urzędzie Skarbowym, gdyż podlegają zwolnieniu z opodatkowania.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawczyni

Ad 1.

Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy o PIT, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 4a ustawy o PIT, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z uwagi na okoliczność, że świadczenie wypłacane jest z Irlandii, w niniejszej sprawie znajdą zastosowanie postanowienia Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej w Madrycie dnia 13 listopada 1995 r. (Dz. U. z 1996 r. Nr 29, poz. 129).

Zgodnie z przepisem art. 18 ust. 1 ww. Umowy, z uwzględnieniem postanowień artykułu 19 ustęp 2, emerytury i inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu wcześniejszego zatrudnienia oraz każda renta wypłacana takiej osobie podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Stosownie do art. 18 ust. 2 ww. Umowy, określenie „renta” oznacza określoną kwotę wypłacaną okresowo w ustalonych terminach dożywotnio lub przez konkretny lub dający się wymierzyć okres, jako spełnienie zobowiązania dokonywania płatności w zamian za uprzednio w pełni wykonane świadczenie pieniężne lub w równoważniku pieniężnym.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. Umowy, części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd są one osiągane, a które nie zostały objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Mając na uwadze powyższe uregulowania stwierdzić należy, że otrzymywana przez Wnioskodawczynię renta z Irlandii podlega opodatkowaniu w miejscu zamieszkania Wnioskodawczyni, tj. w Polsce, na zasadach określonych w ustawie o PIT.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednocześnie jednak zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów oraz świadczenie wychowawcze otrzymane na podstawie przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.

Oznacza to, że w sytuacji, gdy renta jest świadczeniem rodzinnym otrzymywanym na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w Irlandii, to jest ona zwolniona od podatku na podstawie art. 21 ust 1 pkt 8 ustawy o PIT.

W konsekwencji, Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do płacenia z tytułu otrzymywania ww. świadczenia podatku dochodowego od osób fizycznych. Takie stanowisko zaprezentowano w szeregu interpretacji indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

-z dnia 19 grudnia 2023 r., nr 0115-KDIT2.4011.503.2023.2.ENB;

-z dnia 7 grudnia 2022 r., nr 0115-KDIT2.4011.723.2022.1.ENB;

-z dnia 24 listopada 2023 r., nr 0112-KDIL2-1.4011.795.2023.1.AK;

-z dnia 16 czerwca 2023 r., nr 0112-KDIL1 -3.4011.308.2023.2.AKR;

-z dnia 7 lutego 2024 r., nr 0112-KDIL2-1.4011.902.2023.1.TR.

Ad 2.

Zgodnie z art. 75 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383; dalej: „OP”), jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku.

W myśl natomiast art. 75 § 2 OP, uprawnienie do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty przysługuje podatnikom, płatnikom i inkasentom oraz osobom, które były wspólnikami spółki cywilnej w momencie rozwiązania spółki w zakresie zobowiązań spółki. Płatnik lub inkasent jest uprawniony do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty, jeżeli wpłacony podatek nie został pobrany od podatnika.

Na podstawie art. 75 § 3 OP, jeżeli z przepisów prawa podatkowego wynika obowiązek złożenia zeznania (deklaracji), to podatnik, płatnik lub inkasent równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty jest obowiązany złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

Z uwagi na fakt, że podatek od otrzymywanej renty był odprowadzany niesłusznie, to Wnioskodawczyni może dochodzić zwrotu zapłaconego podatku.

Celem zwrotu niezasadnie pobranego podatku Wnioskodawczyni ma prawo do sporządzenia korekty zeznań podatkowych za lata, za które opłacono podatek dochodowy od otrzymanej renty i wystąpienia z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty. W korektach złożonych zeznań za te lata Wnioskodawczyni nie powinna wykazać kwoty przychodów z tytułu renty.

Takie stanowisko: np. w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

-z dnia 19 grudnia 2023 r., nr 0115-KDIT2.4011.503.2023.2.ENB;

-z dnia 16 czerwca 2023 r., nr 0112-KDIL1-3.4011.308.2023.2.AKR.

Prawo do zwrotu jest ograniczone 5 letnim terminem przedawnienia licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Wnioskodawczyni ma więc prawo dochodzić zwrotu za lata 2018, 2019, 2020, 2021, 2022 i 2023.

Stosownie bowiem do art. 70 § 1 OP, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Termin płatności podatku za 2018 rok przypadał 30 kwietnia 2019 r. Podatek za ten rok przedawni się więc z upływem 5 lat od końca 2019 r., a więc 1 stycznia 2025 r.

Podobne stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 16 czerwca 2023 r., nr 0112-KDIL1-3.4011.308.2023.2.AKR:

„Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji - o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym - poprawnym już - wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji. Podatnik może skutecznie skorygować wysokość zobowiązania podatkowego o ile zobowiązanie to nie uległo przedawnieniu. Okres przedawnienia wynosi pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku, podatnik ma zatem prawo skorygować deklaracje za okres pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 ww. ustawy). Okoliczności skutkujące przerwaniem lub zawieszeniem biegu przedawnienia wymienione zostały w art. 70 i art. 70a ww. ustawy.”

Ad 3.

Z uwagi na fakt, że dochody z Irlandii dotyczące renty podlegają zwolnieniu z opodatkowania to nie muszą być wykazywane w zeznaniu rocznym składanym w Urzędzie Skarbowym.

Takie stanowisko: np. w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

-z 19 grudnia 2023 r. nr 0115-KDIT2.4011.503.2023.2.ENB: „W korektach złożonych zeznań za lata 2021-2022 nie powinna Pani wykazać kwoty przychodów z tytułu świadczenia wdowiego”;

-z 7 grudnia 2022 r., nr 0115-KDIT2.4011.723.2022.1.ENB: „Nie jest Pani zobowiązana do opłacania z tytułu otrzymywania ww. świadczenia podatku dochodowego od osób fizycznych, jak również nie jest Pani zobowiązana do wykazywania tego świadczenia w zeznaniach podatkowych.”;

-z 16 czerwca 2023 r., nr 0112-KDIL1-3.4011.308.2023.2.AKR: „Nie powinna Pani wykazać w tych zeznaniach przychodu z tytułu ww. świadczeń  gdyż  - jak wyżej wskazano – zwolniony jest on z opodatkowania.”;

-z 7 lutego 2024 r. nr 0112-KDIL2-1.4011.902.2023.1.TR: „W konsekwencji, nie jest Pani zobowiązana do płacenia z tytułu otrzymywania ww. świadczenia podatku dochodowego od osób fizycznych, jak również nie jest Pani zobowiązana do wykazywania tego świadczenia w zeznaniach podatkowych.”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 4a ww. ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni jest rezydentem polskim i na stałe mieszka w Polsce. Mąż Wnioskodawczyni pracował w Irlandii i zmarł w kwietniu 2011 r. Z tego tytułu irlandzki organ Social Welfare Services, … przyznał Wnioskodawczyni tzw. rentę wdowią. Renta ta jest zwolniona z podatku dochodowego w Irlandii. Renta wpływa w euro na konto Wnioskodawczyni w Polsce. Wnioskodawczyni płaciła podatek począwszy od renty otrzymanej za rok 2013. Renta wdowia z Irlandii jest świadczeniem z tytułu wdowieństwa, które Wnioskodawczyni otrzymuje po zmarłym małżonku ze względu na jego pracę w Irlandii. Jest to świadczenie stałe. Wnioskodawczyni potwierdziła, że renta, którą otrzymuje jest to świadczenie składkowe (z zabezpieczenia społecznego) wypłacane w zależności od liczby składek PRSI (Pay-Related Social Insurance) wniesionych w danym okresie przez Jej męża. Wnioskodawczyni wskazała, że wysokość świadczenia, które otrzymuje, jest zróżnicowana w zależności od wieku gdyż, po przekroczeniu określonego progu wiekowego przez Wnioskodawczynię, świadczenie nieznacznie wzrasta. Świadczenie, które Wnioskodawczyni otrzymuje z Irlandii nie obejmuje: zasiłku na dzieci, zasiłku dla rodzin o niskich dochodach FIS, dodatku dla rodzin niepełnych.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku znajdą więc zastosowanie postanowienia Umowy z dnia 13 listopada 1995 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1996 r. Nr 29, poz. 129).

Stosownie do art. 18 ust. 1 ww. Umowy:

Z uwzględnieniem postanowień artykułu 19 ustęp 2, emerytury i inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu wcześniejszego zatrudnienia oraz każda renta wypłacana takiej osobie podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Przepis art. 18 ust. 2 ww. Umowy stanowi, że:

Określenie „renta” oznacza określoną kwotę wypłacaną okresowo w ustalonych terminach dożywotnio lub przez konkretny lub dający się wymierzyć okres, jako spełnienie zobowiązania dokonywania płatności w zamian za uprzednio w pełni wykonane świadczenie pieniężne lub w równoważniku pieniężnym.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. Umowy:

Części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd są one osiągane, a które nie zostały objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku opis sprawy oraz przedstawiony powyżej stan prawny należy zatem stwierdzić, iż zgodnie z postanowieniami umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, otrzymywana przez Panią renta wdowia z Irlandii podlega opodatkowaniu w miejscu Pani zamieszkania, tj. w Polsce.

Stosownie natomiast do art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Źródłami przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

W myśl natomiast art. 12 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych; rentą lub rentą rodzinną jest również świadczenie pieniężne, o którym mowa w ustawie z dnia 8 lutego 2023 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym członkom rodziny funkcjonariuszy lub żołnierzy zawodowych, których śmierć nastąpiła w związku ze służbą albo podjęciem poza służbą czynności ratowania życia lub zdrowia ludzkiego albo mienia (Dz. U. poz. 658).

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy:

Wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów oraz świadczenie wychowawcze otrzymane na podstawie przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.

Na gruncie ustawodawstwa krajowego, świadczenia rodzinne wypłacane są na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 323 ze zm.).

Zgodnie z art. 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych:

Świadczeniami rodzinnymi są:

1)   zasiłek rodzinny oraz dodatki do zasiłku rodzinnego;

2)   świadczenia opiekuńcze: zasiłek pielęgnacyjny oraz świadczenie pielęgnacyjne;

3)   zapomoga wypłacana przez gminy, na podstawie art. 22a;

3a) świadczenia wypłacane przez gminy na podstawie art. 22b;

4)   jednorazowa zapomoga z tytułu urodzenia się dziecka;

5)   świadczenie rodzicielskie.

Natomiast instytucja renty rodzinnej przysługującej po śmierci członka rodziny została uregulowana w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1251 ze zm.). Świadczenie to może otrzymać uprawniony członek rodziny po śmierci bliskiej osoby, np. zmarłego małżonka, który w chwili śmierci miał ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy lub spełniał warunki wymagane do uzyskania jednego z tych świadczeń bądź też pobierał zasiłek przedemerytalny, świadczenie przedemerytalne lub nauczycielskie świadczenie kompensacyjne.

Należy również wskazać, że Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady Nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. Urz. UE L Nr 166/1 z dnia 30 kwietnia 2004 r.) rozróżnia emerytury i renty oraz świadczenia rodzinne jako odrębne świadczenia.

W świetle powyższego, odnosząc się do Pani wątpliwości i możliwości zastosowania zwolnienia uregulowanego w art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wyjaśnić należy, że renta wdowia, która jak Pani wskazuje:

·jest świadczeniem wdowim otrzymywanym po zmarłym mężu, który pracował w Irlandii i jest świadczeniem stałym;

·jest świadczeniem składkowym, wypłacanym w zależności od liczby składek PRSI, wniesionych w danym okresie przez Pani męża;

·jej wysokość jest zróżnicowana w zależności od Pani wieku (poniżej 66 roku życia otrzymuje Pani kwotę … euro tygodniowo);

·nie obejmuje zasiłku na dzieci, zasiłku dla rodzin o niskich dochodach FIS, dodatku dla rodzin niepełnych

nie może zostać uznana za świadczenie rodzinne otrzymywane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że przyznana przez Irlandzki Urząd Pomocy Społecznej renta wdowia nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż z uwagi na jej charakter i warunki przyznania nie jest żadnym ze świadczeń wymienionych w tym przepisie. Otrzymywane przez Panią świadczenie z Irlandii uznać należy za rentę wypłacaną na podstawie przepisów o ubezpieczeniach społecznych obowiązujących w Irlandii i jako takie mieści się ono w dyspozycji art. 12 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym, w Polsce podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy. Powyższe oznacza, że opisane we wniosku świadczenie z Irlandii podlega wykazaniu w zeznaniu podatkowym, składanym za rok podatkowy, w którym je Pani otrzymała. Wobec tego, że otrzymywane przez Panią świadczenie z Irlandii podlega opodatkowaniu w Polsce, to nie przysługuje Pani prawo do zwrotu nadpłaconego podatku z tego tytułu.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W odniesieniu do powołanych przez Panią we własnym stanowisku w sprawie interpretacji indywidualnych wskazać należy, że interpretacje organów podatkowych wydawane są w indywidualnych sprawach podatników na podstawie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez podatnika. Powołane interpretacje nie stanowią źródła powszechnie obowiązującego prawa, więc zawarte w nich stanowiska organu podatkowego nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Każdą sprawę tutejszy Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).