Z tytułu sprzedaży w 2024 r. nieruchomości która została nabyta przez Wnioskodawcę w części w wyniku umowy sprzedaży i umowy przeniesienia własności o... - Interpretacja - 0114-KDIP3-1.4011.533.2024.2.LS

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 11 września 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.533.2024.2.LS

Temat interpretacji

Z tytułu sprzedaży w 2024 r. nieruchomości która została nabyta przez Wnioskodawcę w części w wyniku umowy sprzedaży i umowy przeniesienia własności oraz w części w spadku, a następnie w stosunku do tej nieruchomości zniesiona została współwłasność w sposób opisany w stanie faktycznym, nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem PIT z uwagi na upływ 5-letniego terminu, liczonego od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziału w nieruchomości w drodze umowy sprzedaży i umowy przeniesienia własności w 1968 r. oraz dziedziczenia przez spadkodawcę w 1985 r.

Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe, w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego we wniosku stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

  • w części dotyczącej określenia daty nabycia udziału w nieruchomości po spadkodawcy - nieprawidłowe,
  • w pozostałej części - prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 lipca 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 28 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 30 sierpnia 2024 r. (data wpływu 2 września 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

1. Na podstawie umowy sprzedaży, udokumentowanej dnia 3 kwietnia 1968 roku w Państwowym Biurze Notarialnym (…) aktem notarialnym zarejestrowanym w Repertorium (…) oraz na podstawie umowy przeniesienia własności, udokumentowanej dnia 12 czerwca 1968 roku w Państwowym Biurze Notarialnym (…) aktem notarialnym zarejestrowanym w Repertorium (…), nabyła Pani (będąc mężatką do majątku osobistego) wraz z Pani aktualnie nieżyjącym ojcem J.L. udziały we współwłasności (po 1/4 części każde) nieruchomości, stanowiącej działkę o numerze ewidencyjnym 1, obszaru 0,1292 ha, położona w (…).

2. Pani ojciec - S.L. zmarł dnia 24 października 1985 roku i spadek po nim - zgodnie z prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego (…) Wydział Cywilny wydanym dnia 11 grudnia 2007 roku w sprawie o sygn. (…) - nabyła w całości z mocy testamentu notarialnego jego żona, a Pani matka - J.L. z domu B.

3. Pani matka - J.L. z domu B. zmarła dnia 17 października 1990 roku i spadek po niej - zgodnie z prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego (…) Wydział Cywilny wydanym dnia 11 grudnia 2007 roku w sprawie o (…) - nabyła Pani w całości z mocy testamentu notarialnego.

4. W związku z powyższym była Pani współwłaścicielem przedmiotowej nieruchomości w udziale 1/2 części.

5. Przedmiotowa nieruchomość, stanowiąca działkę o numerze ewidencyjnym 1, obszaru 0,1292 ha, położona w miejscowości i gminie (…), została podzielona na dwie działki o numerach ewidencyjnych: 2, obszaru 648 m2 oraz 3, obszaru 644 m2, dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy (…) Wydział Ksiąg Wieczystych w systemie teleinformatycznym prowadził księgę wieczystą (…).

6. Następnie pomiędzy Panią a pozostałymi współwłaścicielami w udziale 1/2 części przedmiotowej nieruchomości, bez spłat i dopłat została zniesiona współwłasność nieruchomości w ten sposób, że:

a)działka o numerze ewidencyjnym 2 została przyznana na wyłączną własność pozostałym współwłaścicielom,

b)działka o numerze ewidencyjnym 3, obszaru 644 m2, położona w miejscowości i gminie (…), została przyznana na własność Pani, to jest A.A. - zgodnie z prawomocnym postanowieniem (o wniesienie współwłasności) Sądu Rejonowego (…) Wydział Cywilny wydanym dnia 28 marca 2023 roku w sprawie (…).

Podatek od spadków i darowizn z tytułu nieodpłatnego wniesienia współwłasności nie należał się na podstawie art. 7 ust. 6 ustawy o podatku od spadków i darowizn zgodnie z zaświadczeniem wydanym z upoważnienia Naczelnika Urzędu Skarbowego (…) dnia 7 maja 2024 roku, znak sprawy: (…), (…).

7. Na podstawie umowy sprzedaży, udokumentowanej dnia 29 maja 2024 roku przez notariusz (…) w Kancelarii Notarialnej (…) aktem notarialnym zarejestrowanym w Repertorium (…), sprzedała Pani przedmiotową nieruchomość, stanowiącą działkę o numerze ewidencyjnym 3, obszaru 644 m2, położoną w miejscowości i gminie (…) - za cenę 900.000,00 (dziewięćset tysięcy i 00/00) złotych.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

Sprzedaż przez Panią przedmiotowej nieruchomości nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż pierwotne nabycia przez Panią przedmiotowej nieruchomości nastąpiły w latach: 1968 oraz 2007, zaś zniesienie współwłasności nieruchomości dokonane pomiędzy Panią a pozostałymi współwłaścicielami w roku 2023 dotyczyło jedynie nabycia na wyłączną własność działki o numerze 3 (będącej częścią nieruchomości przed podziałem), której była Pani współwłaścicielem już wiele lat wcześniej.

W wyniku zniesienia współwłasności postanowieniem z dnia 28 marca 2023 r. Sąd Rejonowy (…) Wydział Cywilny postanowił:

I.znieść bez opłat i dopłat współwłasność zabudowanej nieruchomości położonej w (…) stanowiącej działki ewidencyjne numer 2 o powierzchni 648 m2 oraz 3 o powierzchni 644 m2, dla której Sąd Rejonowy (…) Wieczystych prowadzi księgę wieczystą (…) w ten sposób że:

a)zabudowaną działkę ewidencyjną numer 3 na wyłączność A.A.

b)zabudowaną działkę ewidencyjną numer 2 przyznać małżonkom K.O i E.O. na wyłączną własność na zasadzie wspólności majątkowej małżeńskiej.

II.zasądzić solidarnie od K.O. oraz E.O. na rzecz A.A. kwotę 500 zł tytułem zwrotu połowy opłaty od wniosku

III.stwierdzić, iż wnioskodawczyni i uczestnicy w pozostałym zakresie samodzielnie ponoszą koszty związane ze swoim udziałem w sprawie.

W związku z tym nie zwiększył się Pani udział w nieruchomości (działce) w stosunku do udziału nabytego w drodze spadku.

Nieruchomość przez cały okres posiadania była wykorzystywana jedynie w celach mieszkalnych, nie była wykorzystywana dla potrzeb prowadzenia działalności gospodarczej i nie była przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej czynności o podobnym charakterze.

W chwili sprzedaży nieruchomość nie była gospodarstwem rolnym jak również nie stanowiła jego części składowej, będącą Pani własnością lub współwłasnością.

W związku ze sprzedażą działka nie miała charakteru rolnego.

Państwo B. nabyli nieruchomość z zamiarem budowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego z częścią usługową oraz rozbiórki starego budynku mieszkalnego i budynku gospodarczego.

W tym celu wystąpili, w Pani imieniu na podstawie udzielonego w Kancelarii Notarialnej (…) spółka cywilna w dniu 20 grudnia 2023 r. pełnomocnictwa Repertorium (…), o pozwolenie na budowę. Otrzymali je decyzją Starosty (…) z dnia 7 maja 2024 r. (…) zatwierdzającą projekt zagospodarowania terenu i projekt architektoniczny - budowy.

W dniu 8 czerwca 2024 r. do Starostwa Powiatowego (…) wpłynął wniosek Inwestorów o przeniesienie pozwolenia na budowę. W dniu 31 lipca 2024 r. została wydana decyzja nr (…) dotycząca przeniesienia pozwolenia na budowę na nowego Inwestora tj. Państwa B.

W stosunku do przedmiotowej nieruchomości (działki) nie podejmowała Pani działań związanych z przygotowaniem jej do sprzedaży, takich jak: decyzja o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej, ogrodzenia, doprowadzenia mediów, wytyczenia dróg dojazdowych, lub jakichkolwiek innych działań.

Podmiotowa nieruchomość została sprzedana za pomocą pośrednika sprzedaży nieruchomości: (…) - umowa z dnia 4 września 2023 r. nr (…). Sama nie prowadziła Pani działań marketingowych w zakresie obrotu nieruchomościami, wykraczającymi poza zwykłe formy ogłoszenia, mające na celu dokonanie sprzedaży działek (np. reklama).

Nigdy wcześniej nie dokonywała Pani innych sprzedaży niż opisana w złożonym piśmie nieruchomość (działka), jak również nie posiada Pani więcej nieruchomości do sprzedaży w przyszłości.

Pytanie

Czy przedmiotowa sprzedaż nieruchomości (umowa sprzedaży, Rep. A Nr (…), opisana powyżej w pkt 7, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym zbycie jej podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym?

Oświadcza Pani jednocześnie, że w powyższej sprawie nie toczy się postępowanie podatkowe, i nie jest prowadzona kontrola podatkowa lub kontrola celno-skarbowa oraz, że sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego.

Pani stanowisko

W Pani ocenie, sprzedaż przez Panią przedmiotowej nieruchomości nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż pierwotne nabycia przez Panią przedmiotowej nieruchomości nastąpiły w następujących latach: 1968 rok oraz 2007, zaś zniesienie współwłasności nieruchomości, dokonane pomiędzy Panią a pozostałymi współwłaścicielami w roku 2023 dotyczyło jedynie nabycia na wyłączną własność działki o numerze 3 będącej częścią nieruchomości przed podziałem), której była Pani współwłaścicielem już wiele lat wcześniej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest:

  • w części dotyczącej określenia daty nabycia udziału w nieruchomości po spadkodawcy - nieprawidłowe,
  • w pozostałej części - prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej ustawy:

Jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d.innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz wymienionych praw majątkowych przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Natomiast, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw majątkowych następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości i praw majątkowych w takiej sytuacji w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Tym samym, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

  • odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
  • zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie lub wybudowanie.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i wymienionych praw istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia nieruchomości.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, a także nie wskazuje, czy ma to być nabycie odpłatne czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych. Zatem pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw.

Interpretacja pojęcia „nabycie” została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu, należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym.

Według Kodeksu cywilnego nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem, aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Jak wskazano wyżej, moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określany jest zgodnie z normami prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo, że strony inaczej postanowiły.

Należy zatem wskazać, że nabyciem w rozumieniu przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest każda czynność, na mocy której na osobę fizyczną - nabywcę, przechodzi własność nieruchomości, bez względu na to, czy nabycie następuje w sposób odpłatny czy nieodpłatny.

W treści wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiła Pani informacje, z których wynika, że na podstawie umowy sprzedaży, udokumentowanej dnia 3 kwietnia 1968 roku oraz na podstawie umowy przeniesienia własności, udokumentowanej dnia 12 czerwca 1968 roku, nabyła Pani wraz z Pani aktualnie nieżyjącym ojcem udziały po 1/4 we współwłasności nieruchomości, stanowiącej działkę o numerze ewidencyjnym 1. Pani ojciec - S.L. zmarł dnia 24 października 1985 roku i spadek po nim nabyła w całości jego żona, a Pani matka. Pani matka zmarła dnia 17 października 1990 roku i spadek po niej nabyła Pani w całości. W związku z powyższym była Pani współwłaścicielem przedmiotowej nieruchomości w udziale 1/2 części. Przedmiotowa nieruchomość stanowiąca działkę o nr 1, została podzielona na dwie działki o numerach ewidencyjnych: 2 oraz 3. Następnie pomiędzy Panią a pozostałymi współwłaścicielami w udziale 1/2 części przedmiotowej nieruchomości, bez spłat i dopłat została zniesiona współwłasność nieruchomości w ten sposób, że działka o numerze ewidencyjnym 2 została przyznana na wyłączną własność pozostałym współwłaścicielom, działka o numerze ewidencyjnym 3, została przyznana na własność Pani. W związku z tym nie zwiększył się Pani udział w nieruchomości (działce) w stosunku do udziału nabytego w drodze spadku. Na podstawie umowy sprzedaży, udokumentowanej dnia 29 maja 2024 roku sprzedała Pani przedmiotową nieruchomość.

Powzięła Pani wątpliwość, czy sprzedaż 29 maja 2024 r. działki nr 3, którą nabyła Pani w sposób powyżej przedstawiony jest źródłem przychodu podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W przedmiotowej sprawie wskazać należy, że kwestie związane z dziedziczeniem regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego:

Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego:

Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy.

Natomiast zgodnie z art. 925 Kodeksu cywilnego:

Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Powyższe oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.

Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Stosownie natomiast do art. 195 Kodeksu cywilnego:

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy.

W świetle art. 196 przywołanej ustawy:

§ 1. Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

§ 2. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.

Art. 210 § 1 ww. Kodeksu stanowi, że:

Każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić.

Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu.

Stosownie do art. 211 Kodeksu cywilnego:

Każdy ze współwłaścicieli może żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości.

Zgodnie z art. 212 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

§ 1.Jeżeli zniesienie współwłasności następuje na mocy orzeczenia sądu, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne. Przy podziale gruntu sąd może obciążyć poszczególne części potrzebnymi służebnościami gruntowymi.

§ 2.Rzecz, która nie daje się podzielić, może być przyznana stosownie do okoliczności jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych albo sprzedana stosownie do przepisów kodeksu postępowania cywilnego.

Z powyższych przepisów wynika, że zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Jeżeli zniesienie współwłasności następuje przez podział rzeczy wspólnej, to co do zasady dokonuje się jej podziału na tyle części ilu jest współwłaścicieli z uwzględnieniem wartości udziałów posiadanych przed zniesieniem współwłasności. W przypadku różnicy pomiędzy wartością utworzonych części rzeczy a wielkością udziałów, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne. Punktem wyjścia do obliczenia podstawy opodatkowania jest wartość rynkowa zbywanych udziałów w składnikach majątkowych.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności, podziału majątku wspólnego czy działu spadku, jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast, biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku podziału, jeśli:

  • podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
  • wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku dokonanego podziału mieści się w udziale, jaki przysługiwał jej w majątku wspólnym.

Jeżeli spełnione są wymienione wyżej warunki, podział majątku nie może być rozpatrywany w kategoriach nabycia. W takiej sytuacji za datę nabycia nieruchomości uznać należy datę pierwotnego nabycia udziału w nieruchomości.

Natomiast, jeżeli udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat) to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. Tak więc, co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał. Przy czym mówiąc o powiększeniu udziału należy mieć na uwadze wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy, a nie wielkość czy ilość rzeczy jakie przypadną danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności.

Nabycie w wyniku zniesienia współwłasności części majątku, który należał do innych współwłaścicieli, należy więc traktować jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazała Pani w opisie sprawy - w wyniku zniesienia współwłasności 28 marca 2023 r., nie zwiększył się Pani udział w nieruchomości (działce) w stosunku do udziału nabytego w drodze spadku. Zatem w wyniku takiego podziału nie uzyskała Pani przysporzenia majątku ponad udział przysługujący Pani przed zniesieniem współwłasności w otrzymanym w spadku udziale w działce nr 1. Zatem nie doszło do zwiększenia stanu Pani majątku osobistego.

W tym miejscu wskazać należy, że stosownie do art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Zatem pięcioletni okres, po upływie którego nie powstanie obowiązek uiszczenia podatku dochodowego z tytułu sprzedaży nieruchomości nabytych w drodze spadku liczony jest od końca roku, w którym spadkodawca ją nabył lub wybudował.

Do celów stosowania art. 10 ust. 5 ww. ustawy w przedmiotowej sprawie momentem nabycia udziału w nieruchomości przez spadkodawcę, który te udziały w nieruchomości nabył również w drodze spadku, jest moment nabycia tych udziałów w nieruchomości zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, tj. w chwili śmierci jego spadkodawcy / spadkodawców.

Skoro - jak wynika z treści wniosku - nabyła Pani udział w nieruchomości w spadku, to w przedmiotowej sprawie - nabycie nieruchomości przez spadkodawcę, czyli Pani matkę, nastąpiło w dacie śmierci jej spadkodawcy (Pani ojca) - tj. w 1985 r. Zatem 5-letni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a w zw. z art. 10 ust. 5 niewątpliwie minął.

Wobec powyższego, z tytułu sprzedaży w 2024 r. nieruchomości o numerze ewidencyjnym 3 która została nabyta przez Panią w części w wyniku umowy sprzedaży i umowy przeniesienia własności oraz w części w spadku, a następnie w stosunku do tej nieruchomości zniesiona została współwłasność w sposób opisany w stanie faktycznym, nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ 5-letniego terminu, liczonego od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziału w nieruchomości w drodze umowy sprzedaży i umowy przeniesienia własności w 1968 r. oraz dziedziczenia przez spadkodawcę (tj. Pani matkę), w 1985 r.

Zatem Pani stanowisko w w/w zakresie jest prawidłowe. Natomiast nie można zgodzić się z Pani stanowiskiem, że pierwotne nabycie przez Panią udziału w przedmiotowej nieruchomości nastąpiło w 2007 roku tj. w dacie wydania prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego, gdyż jak wynika ze stanu faktycznego udział ten nabyła Pani w spadku tj. w dacie śmierci spadkodawcy (1990 r.).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).