Wypłata odsetek od pożyczki na rzecz Pożyczkodawcy rezydenta podatkowego USA.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 lipca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący wypłaty odsetek od pożyczki na rzecz Pożyczkodawcy rezydenta podatkowego USA. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem, które wpłynęło 14 sierpnia 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca…Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka”) posiada siedzibę w Polsce i ma nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Polski. Spółka zawarła umowę pożyczki jako Pożyczkobiorca z rezydentem podatkowym USA (zwanym dalej: „Pożyczkodawcą”), nieposiadającym zakładu na terytorium Polski. Tym samym, Pożyczkodawca od całości swoich dochodów podlega opodatkowaniu w USA (Spółka wystąpi o certyfikat rezydencji potwierdzający amerykańską rezydencję podatkową Pożyczkodawcy).

W związku z zawartą umową pożyczki w przyszłości nastąpi wypłata do Pożyczkodawcy odsetek od pożyczki. Spółka powzięła wątpliwość co do właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowaniu zawartej przez Polskę i USA, która znajdzie zastosowanie do wypłaty odsetek, a tym samym, czy co do zasady powinna ona pobrać zryczałtowany podatek dochodowy (dalej: „podatek u źródła”) czy też wypłata odsetek w konkretnym przypadku Spółki będzie zwolniona od opodatkowania podatkiem u źródła.

Uzupełnienie wniosku

Spółka nie ma wątpliwości co do obowiązywania umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, na którą powołuje się w stanowisku. Za obowiązujące przepisy przyjęła umowę między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisaną w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r.

W odpowiedzi na pytania zadane w wezwaniu o treści:

·czy Pożyczkodawca jest osobą fizyczną? Jeśli tak:

-czy, a jeśli tak to w jakim zakresie Pożyczkodawca prowadzi działalność gospodarczą?

-czy pożyczka została udzielona przez Pożyczkodawcę w ramach tej działalności gospodarczej?

·czy pożyczkodawca jest podmiotem powiązanym z Państwem w myśl art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

·czy wysokość oprocentowania została określona na poziomie rynkowym?

Wnioskodawca odpowiedział, że Pożyczkodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Pożyczkodawca jest powiązany drugim stopniem pokrewieństwa ze wspólnikiem i jednocześnie Prezesem Zarządu Spółki (będącą Pożyczkobiorcą). Wysokość oprocentowania ustalona została na poziomie rynkowym.

Pytanie

Czy w związku z wypłatą odsetek od pożyczki na rzecz Pożyczkodawcy Spółka ma prawo do niepobierania podatku u źródła tych odsetek na podstawie art. 12 ust. 1 Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisana w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r.?

Państwa stanowisko

Spółka ma prawo do zastosowania zwolnienia poboru podatku u źródła od odsetek od pożyczki wypłacanych na rzecz Pożyczkodawcy na podstawie art. 30a ust. 2 Ustawy PIT. Powyższe wynika z art. 12 ust. 1 Umowy z dnia 8 października 1974 r. o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylania się od opodatkowania zawartej między Polską a Stanami Zjednoczonymi (Dz. U. z 1976 r. Nr 31 poz. 178; dalej jako: „UPO”).

Na chwilę obecną, obowiązującą w tym zakresie - w odniesieniu do rezydentów amerykańskich - jest UPO.

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 UPO, odsetki powstające w Umawiającym się Państwie (tutaj: Polska) płatne osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium drugiego Umawiającego się Państwa (tj. USA) będą zwolnione z opodatkowania w pierwszym z Umawiających się Państw. Powyższe nie będzie miało zastosowania w przypadku, kiedy odbiorca odsetek, będący osobą mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium jednego z Umawiających się Państw (tutaj: USA), posiada w drugim Umawiającym się Państwie (tj. w Polsce) zakład w rozumieniu art. 6 UPO.

Dla celów UPO określenie „zakład” oznacza stałe miejsce, w którym całkowicie lub częściowo wykonuje się działalność gospodarczą przedsiębiorstwa.

Określenie „zakład” oznacza w szczególności:

1)filię,

2)biuro,

3)fabrykę,

4)warsztat,

5)kopalnię, kamieniołom lub inne miejsce wydobycia zasobów naturalnych,

6)plac budowy, budowę lub montaż, które trwają dłużej niż 18 miesięcy.

Bez względu na powyższe postanowienia, nie stanowią zakładu następujące stałe miejsca działalności gospodarczej używane wyłącznie w jednym lub więcej z niżej wymienionych celów:

1)placówki, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania albo wydawania dóbr albo towarów przedsiębiorstwa,

2)zapasy dóbr albo towarów przedsiębiorstwa, utrzymywanych wyłącznie dla składowania, wystawiania lub wydawania,

3)zapasy dóbr albo towarów przedsiębiorstwa, utrzymywanych wyłącznie w celu obróbki lub przerobu przez inne przedsiębiorstwo,

4)stałe placówki utrzymywane wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów dla przedsiębiorstwa albo w celu uzyskiwania informacji,

5)stałe placówki utrzymywane dla celów reklamowych, dla dostarczania informacji, dla badań naukowych lub dla podobnej działalności o przygotowawczym lub pomocniczym charakterze, prowadzonej dla przedsiębiorstwa.

Jeżeli osoba, z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela, działa w Umawiającym się Państwie (tutaj: w Polsce) dla przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa (tutaj: USA), to uważa się, iż w tym pierwszym Państwie (tutaj: Polska) istnieje zakład wtedy, kiedy osoba ta posiada pełnomocnictwo do zawierania umów w imieniu przedsiębiorstwa i pełnomocnictwo w tym Państwie zwykle wykonuje, chyba że jej działalność ogranicza się tylko do zakupu dla przedsiębiorstwa dóbr lub towarów.

Nie będzie się traktować przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa (tutaj: USA) za posiadające zakład w drugim Umawiającym się Państwie (tutaj: Polska) tylko z tego powodu, że wykonuje tam czynności przez maklera, komisanta lub innego niezależnego przedstawiciela, o ile osoba ta działa w ramach swojej zwykłej działalności handlowej, niezależnie od tego, czy taki makler lub agent działa na rzecz jednego czy więcej mocodawców.

Przedsiębiorstwo jednego z Umawiających się Państw (tutaj: USA) nie będzie uważane za posiadające zakład w drugim Umawiającym się Państwie (tutaj: Polska) tylko z tego powodu, że sprzedaje po zakończeniu targów handlowych, odbywających się w tym drugim Umawiającym się Państwie (tutaj: Polska), wyroby lub towary, które wystawiało na takich targach handlowych.

Biorąc pod uwagę definicję zakładu zawartą w art. 6 UPO należy stwierdzić, że Pożyczkodawca nie posiada w Polsce zakładu w rozumieniu UPO, bowiem:

1)nie prowadzi w Polsce osobiście żadnej aktywnej formy działalności w zorganizowanej formie (nie posiada filii, biura, fabryki, placu budowy, itp.),

2)nie posiada na terytorium Polski przedstawiciela umocowanego do działania w imieniu na swoją rzecz.

Tym samym, po przedstawieniu certyfikatu rezydencji podatkowej przez Pożyczkodawcę odsetki wypłacone przez Spółkę na rzecz Pożyczkodawcy będą zwolnione z opodatkowania na terytorium Polski.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych(t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Natomiast w myśl z art. 3 ust. 2a ww. ustawy:

Stosownie do art. 4a ww. ustawy:

Stosownie do art. 3 ust. 2b ww. ustawy, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

Katalog dochodów (przychodów) wymienionych w cytowanym wyżej art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest katalogiem zamkniętym; wymienia jedynie przykładowe, najczęściej podejmowane czynności służące uzyskaniu przychodu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Główna zasada dotycząca ograniczonego obowiązku podatkowego wyrażona jest w art. 3 ust. 2a ww. ustawy, natomiast ust. 2b podaje tylko przykładowe rodzaje dochodów, które podlegają opodatkowaniu w Polsce i nie jest to wyliczenie wyczerpujące.

W uzasadnieniu do projektu zmiany ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie art. 3 wskazano, że zmiana ma na celu jedynie „doprecyzowanie pojęcia dochodów”. Tak więc, ustawodawca dopuszcza istnienie także innych dochodów, które należy uznać za osiągnięte na terytorium Polski. W przepisie tym przewidziano opodatkowanie oparte na zasadzie źródła. Jeżeli źródło przychodów nierezydenta znajduje się na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, to Rzeczpospolita Polska ma prawo opodatkować dochody uzyskane z tego źródła na zasadach obowiązujących w tym państwie (ograniczony obowiązek podatkowy).

Na osobie objętej ograniczonym obowiązkiem podatkowym ciąży nieskonkretyzowana powinność poniesienia świadczenia pieniężnego (podatku dochodowego) w związku z osiąganiem dochodów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Ograniczony obowiązek podatkowy ma charakter ograniczony o tyle, że nieskonkretyzowana powinność poniesienia świadczenia pieniężnego łączy się z osiągnięciem dochodów, lecz tylko z określonego źródła bądź powstających w określonym miejscu.

Wskazana wyżej zasada ograniczonego obowiązku podatkowego stanowi, że Rzeczpospolita Polska ma prawo do opodatkowania osób fizycznych niebędących jej rezydentami podatkowymi, ale tylko w zakresie dochodów uzyskiwanych ze źródła przychodów położonych na jej terytorium. Nie są natomiast w Polsce opodatkowane osoby fizyczne z tytułu dochodów, których źródło jest położone za granicą. Warunkiem posiadania w Polsce statusu podmiotu o ograniczonym obowiązku podatkowym jest brak na terytorium Polski miejsca zamieszkania lub zakładu.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów:

Jednocześnie w myśl art. 29 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Sposób opodatkowania odsetek reguluje art. 30a ust. 1 pkt 1-3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowiąc, że od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a:

W świetle art. 30a ust. 2 ww. ustawy:

Z porównania art. 29 i art. 30a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że art. 30a ust. 1 pkt 1 jest przepisem szczególnym w stosunku do art. 29 w zakresie opodatkowania odsetek, ponieważ, o ile w art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca posłużył się ogólnym pojęciem „odsetki”, o tyle w art. 30a ww. ustawy przewidział szczególny sposób opodatkowania niektórych rodzajów tychże odsetek m.in. odsetek od pożyczek.

Z art. 30a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że podatek dochodowy od uzyskanych przychodów z odsetek od pożyczek pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 19% uzyskanego przychodu zarówno w sytuacji kiedy podatnikiem jest osoba posiadająca nieograniczony jak i ograniczony obowiązek podatkowy.

W przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym wskazaliście państwo, że Spółka zawarła umowę pożyczki jako Pożyczkobiorca z rezydentem podatkowym USA, nieposiadającym zakładu na terytorium Polski. Pożyczkodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. W związku z zawartą umową pożyczki w przyszłości nastąpi wypłata do Pożyczkodawcy odsetek od pożyczki. Wysokość oprocentowania ustalona została na poziomie rynkowym.

Zgodnie natomiast z art. 41 ust. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 41 ust. 12a ww. ustawy:

Na podstawie art. 41 ust. 14 tej ustawy:

Zgodnie z art. 41 ust. 15 ww. ustawy, przepisu ust. 12 nie stosuje się, jeżeli płatnik złożył oświadczenie, że:

W przypadku powstania obowiązku płatnika pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wypłaty odsetek od pożyczki udzielonej przez Pożyczkodawcę - osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, rezydenta podatkowego USA, nieposiadającego zakładu na terytorium Polski istotnym jest uzyskanie przez płatnika od tej osoby certyfikatu rezydencji podatkowej potwierdzającej miejsce zamieszkania podatnika na dzień dokonania wypłaty.

Pobranie podatku w stawce wynikającej z umowy bądź też odstąpienie od poboru zryczałtowanego podatku możliwe jest bowiem tylko pod warunkiem udokumentowania płatnikowi dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika (odbiorcy płatności) uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

W myśl art. 5a pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o:

Certyfikat rezydencji stanowi środek dowodowy posiadania rezydencji podatkowej w określonym kraju, czego stwierdzenie umożliwia płatnikowi zastosowanie postanowień umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Istotne jest zatem, aby certyfikat, wystawiony przez władze podatkowe drugiego państwa, potwierdzał uprawnienie dotyczące obniżenia lub niepobrania podatku z tytułu wypłat należności dokonywanych przez płatnika. Oznacza to, że realizacja uprawnień przewidzianych odpowiednią umową o unikaniu podwójnego opodatkowania może nastąpić jedynie pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby certyfikatem rezydencji obejmującym dzień dokonania wypłaty.

Udokumentowanie rezydencji podatkowej podmiotu zagranicznego uzyskującego przychody wymienione w art. 29 ust. 1, art. 30a ust. 1 oraz art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, może nastąpić zarówno przed, jak i po dokonaniu płatności. Jednakże w razie uzyskania certyfikatu po dokonaniu płatności, taki certyfikat powinien potwierdzać rezydencję podatkową podmiotu za okres, w którym została dokonana płatność (por. wyrok WSA w Warszawie z 27 kwietnia 2009 r. sygn. akt III SA/Wa 94/09, opubl. LEX nr 532653; wyrok WSA w Warszawie z 23 października 2006 r. sygn. akt III SA/Wa 1448/06, niepubl.).

W rozpatrywanej sprawie zasadne jest odwołanie się do przepisów umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, Umowy z dnia 8 października 1974 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1976 r. nr 31 poz. 178, dalej: „UPO”).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 UPO:

Stosownie do art. 12 ust. 2 UPO:

Przy czym, jak stanowi art. 12 ust. 3 UPO:

Stosownie do postanowień art. 6 ust. 1 UPO:

W myśl art. 6 ust. 2 UPO, określenie „zakład” oznacza w szczególności:

Natomiast z art. 6 ust. 3 UPO wynika, że bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2 nie stanowią zakładu następujące stałe miejsca działalności gospodarczej używane wyłącznie w jednym lub więcej z niżej wymienionych celów:

Tak więc art. 6 ust. 3 UPO, wylicza różne rodzaje działalności, które stanowią wyjątki od ogólnej definicji zakładu zawartej w art. 6 ust. 1 (nie stanowią one zakładu w rozumieniu umowy, nawet gdy taka działalność jest wykonywana za pośrednictwem stałej placówki). Wspólną cechą takich rodzajów działalności jest ich przygotowawczy i pomocniczy charakter. Katalog ten jest katalogiem zamkniętym, którego nie należy interpretować rozszerzająco.

Mając na uwadze wyżej cytowanej przepisy oraz opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy,  że w związku z wypłatą odsetek od pożyczki na rzecz Pożyczkodawcy - rezydenta podatkowego USA, nieposiadającego zakładu na terytorium Polski będziecie mieli Państwo prawo do niepobierania zryczałtowanego podatku dochodowego („podatku u źródła”) od tych odsetek na podstawie art. 12 ust. 1 UPO przy dochowaniu należytej staranności przy weryfikacji warunków zachowania zwolnienia od podatku oraz posiadając aktualny certyfikat rezydencji podatkowej Pożyczkodawcy, potwierdzający miejsce siedziby dla celów podatkowych w Stanach Zjednoczonych.

Zatem, Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako: „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).