Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości nabytej w drodze działu spadku.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 lipca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 8 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 sierpnia 2024 r. (wpływ 23 sierpnia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W dniu 5 lipca 2024 r. Wnioskodawca sprzedał działkę rolno-leśną o powierzchni xx ara, położoną w miejscowości B, numer działki A1. Działkę kupiła Pani S zamieszkała w Z. Działkę Wnioskodawca otrzymał w spadku po zmarłym tacie, tata zmarł (...) 1992 r. Tata Wnioskodawcy otrzymał działkę o charakterze rolnego gospodarstwa o powierzchni XXXX arów, działkę otrzymał od swojej mamy 11 grudnia 1981 r. Tata Wnioskodawcy nie zostawił testamentu. Tata Wnioskodawcy miał też drugą działkę o powierzchni YY arów, stare ówczesne numery działek to B – XXXX ary i działka C o powierzchni YY arów.

W dniu 7 września 2021 r. u notariusza Wnioskodawca wraz z pozostałymi spadkobiercami odebrali akt poświadczenia dziedziczenia w wyniku, którego każdy ze spadkobierców otrzymał udział po ¼, czyli Wnioskodawca otrzymał udział ¼, brat Wnioskodawcy również otrzymał udział ¼, siostra Wnioskodawcy otrzymała udział ¼ i mama Wnioskodawcy otrzymała udział ¼ czyli wszyscy otrzymali równo po ¼ udziałów.

Następnie w marcu 2024 roku Wnioskodawca wraz z pozostałymi spadkobiercami zrobili podział geodezyjny z nowymi numerami działek. Powstała działka nr A o powierzchni VVV ary i VV m².

W dniu 13 maja 2024 r. Wnioskodawca wraz z pozostałymi spadkobiercami notarialnie dokonali umowy działu spadku, w wyniku którego: Wnioskodawca został jedynym właścicielem działki o numerze A1 o powierzchni XX ara. Następnie siostra Wnioskodawcy otrzymała GG arów numer działki A2. Następnie brat Wnioskodawcy otrzymał CCC arów i CC metrów, numery działek brata to A3 i D, a mama Wnioskodawcy nie chciała żadnych arów. Wszystkie działki znajdują się w miejscowości B.

Zmarły tata Wnioskodawcy był jedynym właścicielem MMM arów i YY metrów. Numer działki E o powierzchni (…) ha właścicielem gruntu są WP – zostało geodezyjnie oddzielone od pozostałych działek i właścicielami gruntu i wody są WP czyli Państwo Polskie. W związku z powyższym tata Wnioskodawcy miał łącznie MMM ary i YY metrów, a Wnioskodawca otrzymał z tego XX ara więc otrzymał nawet mniej niż miał otrzymać ustawowo więc Wnioskodawca z rodziną ustalili, że dział spadku będzie bez żadnych dopłat i bez żadnych spłat wobec kogokolwiek ze spadkobierców.

Wnioskodawca chciałby zaznaczyć, iż otrzymał mniej arów niż przysługiwało mu to z mocy ustawy, zgodnie z rodziną wszyscy zdecydowali, że nie będzie żadnych spłat ani żadnych dopłat pomiędzy Wnioskodawcą a bratem a siostrą a mamą. Brat otrzymał CCC arów i CC m², siostra otrzymała GG arów i GG m², Wnioskodawca –otrzymał XX arów i X m². Mama nie otrzymała żadnych arów ponieważ nie chciała nic.

Wnioskodawca –sprzedał działkę za kwotę (...) wskazał Pan, że:

W związku ze sprzedażą działki rolno-leśnej w miejscowości, numer działki A1 o powierzchni XXX arów, działka miała charakter rolny w momencie sprzedaży i nie było prowadzenia na niej działalności gospodarczej ani rolniczej. Odpłatne zbycie nieruchomości nie nastąpiło w wykonaniu przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Działka jest dalej w charakterze rolniczym i kupiła ją rolniczka, która spełnia wszystkie warunki i jest rolniczką indywidualną.

Tata Wnioskodawcy urodzony (...) 1957 r. posiadał łącznie nieruchomości rolne, leśne o powierzchni MMM arów i był posiadaczem właścicielem od 20 grudnia 1979 r. Otrzymał nieruchomości od swojej mamy 23 listopada 1920 r. córki (…). Numery działek B, C miejscowość B, powierzchnia działek to XXX ary nr działki B i YY arów numer działki C. Tata Wnioskodawcy zmarł (...) 1992 r. Dnia 7 września 2021 r. Wnioskodawca wraz z rodziną w kancelarii notarialnej w B zrobili akt poświadczenia dziedziczenia numer aktu XXXXX rok w związku z tym każdy z rodziny z tych YYY arów otrzymał części równe jako współwłaściciele po ¼ każdy czyli na osobę po (…) ara.

Dnia 13 maja 2024 r. w tej samej kancelarii notarialnej Wnioskodawca wraz z pozostałymi spadkobiercami zrobili dział spadku, w wyniku którego Wnioskodawca otrzymał XX arów, w związku z tym otrzymał w dziale spadku mniej arów niż mu przysługiwało z dziedziczenia czyli w dziale spadku otrzymał mniej o (…) metrów. Numer aktu XXXXXXX.

Działka, którą Wnioskodawca sprzedał 5 lipca 2024 r. klasa ziemi: R VI grunty orne; PS VI pastwiska stałe; LS III las o.

Między Wnioskodawcą a rodziną nie było żadnych dopłat i spłat.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 19 sierpnia 2024 r.)

Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty podatku 19% dochodowego PIT 39 czy też nie jest zobowiązany?

Pana stanowisko w sprawie

Stanowisko Wnioskodawcy jest takie, że nie powinien on płacić podatku 19% dochodowego PIT 39 za sprzedaż działki A1 w miejscowości. Działkę Wnioskodawca sprzedał za (...) tysięcy złotych.

Wnioskodawca uważa, że powinien być zwolniony z płacenia tego podatku 19%, ponieważ działkę otrzymał po zmarłym tacie. Tata otrzymał działkę od swojej mamy 11 grudnia 1981 r., a tata zmarł (...) 1992 r. Tata miał łącznie MMM ary i YY m² z tego Wnioskodawca otrzymał XX ara czyli nawet mniej dostał niż przysługiwało mu z mocy ustawy, więc Wnioskodawca nie poczuwa się do zapłacenia podatku 19% gdyż otrzymał mniej arów niż miał dostać.

Wnioskodawca zaznacza również, że nie było przy drodze spadku żadnych spłat i dopłat między spadkobiercami, czyli bratem, siostrą, mamą i Wnioskodawcą. Działka jest rolna i taki charakter posiada w dniu, w którym była sprzedawana i ma też charakter rolno-leśny ok. XX ary rolnego i ok. X arów lasu.

W związku z powyższym, Wnioskodawca wnosi o pozytywną dla niego odpowiedź, dla przypomnienia Wnioskodawca zaznacza:

-Otrzymanie działki przez tatę Wnioskodawcy od jego mamy: 11 grudnia 1981 r.

-Data śmierci taty Wnioskodawcy: (...) 1992 r.

-Akt poświadczenia dziedziczenia: 7 września 2021 r.

-Umowa działu spadku: 13 maja 2024 r., łączna powierzchnia działki MMM ary i YY m² – wartość przedmiotu działu spadku 110 tysięcy – nieżyjący właściciel tata.

-Wnioskodawca –otrzymał z tego XX ary nr działki A1.

-Siostra GG ara nr działki A2.

-Brat CCC arów numer działki D i A3.

-Mama 0 arów.

Nie było żadnych spłat ani dopłat między spadkobiercami i działka przed podziałem i po podziale nie była zabudowana ani nie była uzbrojona ani nie była ogrodzona, więc działka, którą Wnioskodawca sprzedał nie zyskała na wartości. W chwili sprzedaży działki działka miała tylko jednego właściciela. Działka nie miała wydanego Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego ponieważ nie jest objęta tym planem, i też nie były wydane warunki zabudowy ponieważ Wnioskodawca nie starał się o ich wydanie, itd.

W uzupełnieniu wniosku z 19 sierpnia 2024 r. wskazał Pan, że:

W związku z tym, że Wnioskodawca otrzymał działkę po zmarłym tacie, którą sprzedał uważa, iż nie powinien płacić podatku dochodowego PIT 39, 19% podatku, ponieważ tata Wnioskodawcy nabył od swojej mamy nieruchomość 20 grudnia 1979 r., a tata Wnioskodawcy zmarł (...) 1992 r.

Wnioskodawca zaznacza również, że otrzymał mniej arów w dziale spadku niż mu przysługiwało z dziedziczenia. Dodatkowo są artykuły kodeksu cywilnego, które według prawa są dodatkowym potwierdzeniem stanowiska Wnioskodawcy. Artykuły kodeks cywilny 925, 826 § 1, 922 § 1, 1025 § 1. Wnioskodawca działkę sprzedał 5 lipca 2024 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jeżeli nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej, skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

-odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

-zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie lub wybudowanie.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

Wyjaśnić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, a także nie wskazuje, czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne. Nie określa również na podstawie jakiej czynności prawnej bądź zdarzenia prawnego, może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych. Zatem, pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw.

Interpretacja pojęcia „nabycie” została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Według Kodeksu cywilnego nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem, aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

W tym miejscu wskazuję, że ustawą z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2159) do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 10 ust. 5, który stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

Zgodnie z brzmieniem tego przepisu:

Z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jeżeli nieruchomości lub prawa majątkowe określone przez art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c tej ustawy zostały nabyte w drodze spadku, to ich odpłatne zbycie (dokonane poza działalnością gospodarczą) stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, jeżeli nastąpiło ono przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkodawcę. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu.

Do celów stosowania art. 10 ust. 5 ww. ustawy w przedmiotowej sprawie momentem nabycia udziału w nieruchomości przez spadkodawcę, który te udziały w nieruchomości nabył również w drodze spadku, jest moment nabycia tych udziałów w nieruchomości zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, tj. w chwili śmierci jego spadkodawcy/spadkodawców.

Natomiast, w myśl art. 10 ust. 7 ww. ustawy:

Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej w drodze spadku i dziale spadku istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tej nieruchomości przez spadkodawcę oraz czy w wyniku dokonania działu spadku nie nastąpiło nabycie majątku ponad pierwotnie posiadany udział w spadku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia „spadek” ani też „nabycie w drodze spadku”, dlatego też zasadnym jest odwoływanie się do regulacji zawartych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z  2024 r. poz. 1061 ze zm.).

Zgodnie z art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego:

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego:

Zgodnie z art. 925 Kodeksu cywilnego:

Stosownie do art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego:

Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Stosownie do art. 1035 Kodeksu cywilnego:

Art. 1037 § 1 ww. ustawy stanowi natomiast, że:

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Organ podkreśla, że stosownie do obowiązujących przepisów dział spadku jest czynnością dokonywaną wyłącznie między spadkobiercami, tj. dziedziczącymi po spadkodawcy. Zatem, w dziale spadku nie uczestniczą osoby, które nie są spadkobiercami. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności.

W rezultacie, w wyniku działu spadku dochodzi między spadkobiercami, jedynie do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Jeżeli zatem, wartość nieruchomości lub prawa (udziałów w nieruchomości lub prawie) nabytych w wyniku działu spadku jest zgodna z udziałem posiadanym przed działem spadku – nie następuje nabycie, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem, jak i stan jej majątku osobistego. Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości lub prawie nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. W takiej sytuacji, oceniając skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości lub prawa, które przypadły danej osobie w wyniku działu spadku, za datę nabycia należy zatem przyjąć datę ich pierwotnego nabycia.

Natomiast, gdy w wyniku działu spadku udział danej osoby ulega powiększeniu, mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego.

Co do zasady dział spadku jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy – w wyniku tego działu – podatnik otrzymuje składniki majątkowe, których wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału, jaki pierwotnie mu przysługiwał.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że 5 lipca 2024 r. sprzedał Pan działkę rolno-leśną numer A1 o powierzchni XX ara. Otrzymał Pan działkę w spadku po zmarłym tacie, tata zmarł (...) 1992 r. Pana tata 11 grudnia 1981 r. otrzymał od swojej mamy działkę o charakterze rolnego gospodarstwa o powierzchni XXXX arów – ówczesny numer działki to B. Pana tata nie zostawił testamentu. Pana tata miał też drugą działkę o powierzchni YY arów –  ówczesny numer działki to C. Dnia 7 września 2021 r. u notariusza Pan wraz z pozostałymi spadkobiercami odebraliście akt poświadczenia dziedziczenia, w wyniku którego każdy ze spadkobierców otrzymał udział po ¼. Następnie w marcu 2024 roku Pan wraz z pozostałymi spadkobiercami zrobiliście podział geodezyjny z nowymi numerami działek. Powstała działka nr A o powierzchni VVV ary i VV m². Dnia 13 maja 2024 r. Pan wraz z pozostałymi spadkobiercami notarialnie dokonaliście umowy działu spadku, w wyniku którego: Pan został jedynym właścicielem działki o numerze A1 o powierzchni XX ara. Pana siostra otrzymała GG arów, numer działki A2. Pana brat otrzymał CCC arów i CC metrów, numery działek brata to A3 i D. Pana mama nie chciała żadnych arów. Wskazał Pan, że Pana tata miał łącznie MMM ary i YY metrów, a Pan otrzymał z tego XX ara. Wskazał więc Pan, że otrzymał nawet mniej niż miał otrzymać ustawowo. Ustalił Pan z rodziną, że dział spadku będzie bez żadnych dopłat i bez żadnych spłat wobec kogokolwiek ze spadkobierców. Działka miała charakter rolny w momencie sprzedaży i nie była prowadzona na niej działalności gospodarcza ani rolnicza. Odpłatne zbycie nieruchomości nie nastąpiło w wykonaniu przez Pana działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jeżeli więc w wyniku działu spadku dokonanego między Panem a pozostałymi spadkobiercami – jak Pan wskazał – otrzymał Pan mniej niż miał Pan otrzymać ustawowo, to w niniejszej sprawie nie doszło do nowego nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego, pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w odniesieniu do ww. nieruchomości, należy liczyć od końca 1981 r., tj. od końca roku, w którym Pana tata otrzymał działkę od swojej mamy.

Zatem, sprzedaż działki nr A1 nie stanowiła dla Pana źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nastąpiła po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez spadkodawcę (Pana tatę).

Reasumując, sprzedaż działki nr A1, której wyłączną własność nabył Pan w drodze działu spadku nie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie stanowiła odpłatnego zbycia nieruchomości stanowiącego źródło przychodu wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, nie był Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego.

Zatem, Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego przedstawionego przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

W tym miejscu należy podkreślić, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, interpretacja wydawana jest w indywidualnej sprawie zainteresowanego, który składa wniosek o jej wydanie. Wobec powyższego, niniejsza interpretacja indywidualna stanowi ochronę prawnopodatkową tylko dla Pana, a nie dla pozostałych spadkobierców.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·   w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).