Koszty uzyskania przychodów – podatek akcyzowy i opłata paliwowa.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 13 czerwca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 5 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 sierpnia 2024 r. (wpływ 26 sierpnia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca (dalej jako: „Podatnik”) prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przeważającą działalnością gospodarczą jest PKD 77.12.Z – wynajem i dzierżawa pozostałych pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli.

Wnioskodawca nie handluje w ramach działalności gospodarczej paliwem. Wnioskodawca wykorzystuje paliwo w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W 2013 i 2014 r. Wnioskodawca nabywał paliwo wykorzystywane do działalności transportowej od A Sp. z o.o. Jako posiadacz wyrobu akcyzowego uiścił również zgodnie z decyzją organu podatkowego podatek akcyzowy i opłatę paliwową na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym.

Sytuacja opisana powyżej dotyczy okresu od 2017 r. do 2022 r. Wydatki, których dotyczy wniosek, zostały poniesione na mocy wydanej decyzji określającej wysokość podatku akcyzowego, wydanej przez Naczelnika Urzędu Celnego z dnia 14 listopada 2016 r. oraz decyzji rozkładającej istniejącą zaległość na raty w ramach pomocy de minimis, wydanej przez Naczelnika Urzędu Celnego z dnia 21 lutego 2017 r.

Wnioskodawca ponosił koszty w latach 2017-2022: konkretne daty ich ponoszenia (termin płatności każdej raty) to: 24.03.2017, 24.04.2017, 24.05.2017, 26.05.2017, 24.07.2017, 24.08.2017, 25.09.2017, 24.10.2017, 24.11.2017, 27.12.2017, 24.01.2018, 26.02.2018, 26.03.2018, 24.04.2018, 24.05.2018, 25.06.2018, 24.07.2018, 24.08.2018, 24.09.2018, 24.10.2018, 26.11.2018, 24.12.2018, 24.01.2019, 25.02.2019, 25.03.2019, 24.04.2019, 24.05.2019, 24.06.2019, 24.07.2019, 26.08.2019, 24.09.2019, 24.10.2019, 25.11.2019, 24.12.2019, 24.01.2020, 24.02.2020, 24.03.2020, 24.04.2020, 25.05.2020, 24.06.2020, 24.07.2020, 24.08.2020, 24.09.2020, 26.10.2020, 24.11.2020, 24.12.2020, 24.12.2020, 25.01.2021, 24.02.2021, 24.03.2021, 26.04.2021, 24.05.2021, 24.06.2021, 26.07.2021, 24.08.2021, 24.09.2021, 25.10.2021, 24.11.2021, 24.12.2021, 24.01.2022, 24.02.2022.

Wydatki, o których mowa we wniosku, służyły uzyskaniu przychodów i zabezpieczeniu źródła przychodów, z uwagi na nierozerwalny związek istniejących należności z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy.

W celu rozliczenia działalności we wskazanym zakresie Wnioskodawca wybrał opodatkowanie w formie podatku liniowego.

Ponadto w uzupełnieniu do wniosku udzielił Pan odpowiedzi na następujące pytania:

W jaki sposób zostały udokumentowane wydatki związane z podatkiem akcyzowym i opłatą paliwową, których dotyczy wniosek?

Wydatki związane z podatkiem akcyzowym i opłatą paliwową zostały udokumentowane decyzją określającą organu podatkowego.

Czy oraz w jaki sposób, w jakich terminach ujmował Pan dokumenty dotyczące kosztów, o których mowa we wniosku, w prowadzonej ewidencji?

Wnioskodawca ujmował dokumenty dotyczące kosztów w terminie zapłaty podatku akcyzowego.

W jaki sposób wydatki, o których mowa we wniosku, służyły uzyskaniu przychodów – proszę to opisać?

Podatek akcyzowy obciąża nabycia paliwa. Do prowadzenia bieżącej działalności transportowej Wnioskodawcy, z której uzyskuje on przychody, nabycie paliwa jest niezbędne. Wnioskodawca, uzyskując zlecenie transportowe, z którego uzyskuje przychody, musi wykorzystać nabyte paliwo obciążone podatkiem akcyzowym.

W jaki sposób wydatki, o których mowa we wniosku, służyły zabezpieczeniu źródła przychodów – proszę to opisać?

Podatek akcyzowy obciąża nabycia paliwa. Do prowadzenia działalności transportowej Wnioskodawcy, z której uzyskuje on przychody, nabycie paliwa jest niezbędne. Wnioskodawca, nabywając paliwo obciążone akcyzą, zabezpiecza również uzyskanie przychodów z działalności transportowej w przyszłości. Nie posiadając zapasu paliwa, Wnioskodawca nie mógłby poszukiwać nowych zleceń transportowych.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym zapłacony przez Wnioskodawcę podatek akcyzowy oraz opłata paliwowa stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie

W opisanym stanie faktycznym zapłacony przez Wnioskodawcę podatek akcyzowy oraz opłata paliwowa stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy uiszczony podatek akcyzowy (oraz opłatę paliwową) można zakwalifikować do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej.

Zgodnie z ogólną definicją kosztów uzyskania przychodów, zawartą w art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, są nimi wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem szczegółowo wymienionych w art. 23 ustawy o PIT.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej.

Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów (art. 23 ustawy o PIT). W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

W katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodu wymienionych w art. 23 ustawy o PIT nie znalazł się podatek akcyzowy. Nie można więc mówić o ustawowym wyłączeniu możliwości zakwalifikowania podatku akcyzowego w kosztach uzyskania przychodu. W przypadku podatku akcyzowego wyłączono bowiem z kosztów podatkowych jedynie podatek akcyzowy od ubytków wyrobów akcyzowych nieobjętych zwolnieniem podatkowym. Inne tytuły podatkowe w podatku akcyzowym stanowią więc koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych:

·„Kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 u.p.d.o.f., i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo- skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne. Kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła” (Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 11 września 2014 r., sygn. akt: I SA/Po 270/140).

·„Podatnik ma możliwość odliczenia kosztów od przychodów, pod warunkiem, że mają one bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma, bądź może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Zatem co do zasady każdy wydatek celowo poniesiony z zamiarem uzyskania przychodu, poza wyraźnie wskazanymi w art. 23 u.p.d.o.f., powinien być uznany za koszt uzyskania przychodów” (Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 1 grudnia 2016 r., sygn. akt II FSK 1936/16).

Mając na uwadze powyższe, należy przyjąć, że dany wydatek może być uznany za koszt uzyskania przychodów, jeśli spełnia łącznie następujące przesłanki:

1)koszt został faktycznie poniesiony,

2)poniesienie kosztu nastąpiło w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

3)nie znajduje się w katalogu wydatków nieuznawanych za koszt wymieniony w art. 23 ustawy o PIT.

Ad. 1

Podatnik w całości uiścił kwotę podatku akcyzowego oraz opłaty paliwowej.

Ad. 2

Podatnik w ramach prowadzonej działalności w zakresie transportu wykorzystuje w swojej działalności paliwo – paliwo jest używane do napędu taboru transportowego. Paliwo jest towarem objętym podatkiem akcyzowym i tym samym wpływa na cenę nabycia paliwa.

Ad. 3

Podatek akcyzowy nie znajduje się w katalogu wydatków nieuznawanych za koszt wymieniony w art. 23 ustawy o PIT.

Z uwagi na to, iż Wnioskodawca wykorzystuje olej napędowy (wyrób akcyzowy) bezpośrednio w działalności gospodarczej, faktycznie ponosi jego koszty oraz podatek ten nie figuruje w art. 23 ustawy o PIT, to podatek akcyzowy należny do zapłaty stanowi koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT. Podatek akcyzowy stanowi koszt uzyskania przychodu, gdyż jest elementem ceny nabycia i tym samym ma bezpośredni związek z uzyskaniem przychodu przez Wnioskodawcę.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Powyższa definicja kosztu uzyskania przychodu ma charakter ogólny. Z tej przyczyny przy kwalifikacji danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów konieczne jest każdorazowe zbadanie, czy koszt ten pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami (lub możliwością ich osiągania) albo służy zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

W świetle cytowanego powyżej art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione następujące warunki:

·został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

·jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

·pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

·poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

·został właściwie udokumentowany,

·nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog, w którym ustawodawca określił wydatki, które pomimo poniesienia ich przez podatnika w celu osiągnięcia przychodów bądź zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów, nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów dla celów podatkowych.

Katalog wyłączeń z kategorii kosztów uzyskania przychodów określony w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter zamknięty. Oznacza to, że tylko i wyłącznie wydatki wymienione w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie są uznawane za koszty uzyskania przychodów. Wszystkie inne – przy spełnieniu wcześniej omówionych warunków – mogą pomniejszać osiągnięte przychody.

W przypadku podatku akcyzowego ustawodawca objął wyłączeniem z kategorii kosztów podatkowych jedynie przypadek zapłaty podatku akcyzowego od ubytków wyrobów akcyzowych nieobjętych zwolnieniem od tego podatku.

Zgodnie bowiem z art. 23 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dlatego na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych, co do zasady, zapłacony przez Pana podatek akcyzowy może stanowić koszt uzyskania przychodów prowadzonej przez Pana pozarolniczej działalności gospodarczej.

Ponadto w katalogu zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, nie zostały ujęte wydatki związane z opłatą paliwową.

Jednocześnie jednak podkreślam, że niewymienienie określonych wydatków w negatywnym katalogu zawartym w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie oznacza, że automatycznie można taki wydatek uznać za koszt podatkowy. Wydatek powinien spełniać ogólną definicję kosztów wskazaną w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pomiędzy poniesionym kosztem, a potencjalnym przychodem musi bowiem zaistnieć związek przyczynowo-skutkowy, ponieważ musi być to wydatek poniesiony w celu uzyskania przychodu, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą. Nie handluje Pan paliwem, ale wykorzystuje Pan paliwo w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W okresie od 2017 r. do 2022 r. ponosił Pan wydatki związane z podatkiem akcyzowym oraz wydatki związane z opłatą paliwową. Wydatki te służyły uzyskaniu przychodów i zabezpieczeniu źródła przychodów, z uwagi na nierozerwalny związek istniejących należności z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą. Do prowadzenia bieżącej działalności transportowej, z której uzyskuje Pan przychody, nabycie paliwa jest niezbędne. Uzyskując zlecenie transportowe, z którego uzyskuje Pan przychody, musi Pan wykorzystać nabyte paliwo obciążone podatkiem akcyzowym. Nabywając paliwo obciążone akcyzą zabezpiecza Pan również uzyskanie przychodów z działalności transportowej w przyszłości. Nie posiadając zapasu paliwa, nie mógłby Pan poszukiwać nowych zleceń transportowych.

Dlatego poniesione przez Pana wydatki związane z podatkiem akcyzowym i opłata paliwową mogły być uznane za koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowanie: w opisanym stanie faktycznym zapłacony przez Pana podatek akcyzowy oraz opłata paliwowa stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ponadto wskazuję, że powołane we wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości tej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, stwierdzam, że tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w tym postępowaniu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).