Podstawa obliczenia daniny solidarnościowej. - Interpretacja - null
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Podstawa obliczenia daniny solidarnościowej.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
17 lipca 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych który dotyczy podstawy obliczenia daniny solidarnościowej.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Pan… („Podatnik”, „Wnioskodawca”) jest rezydentem podatkowym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Z uwagi na wysokość dochodów osiągniętych w 2023 r. ze źródeł wskazanych w ustawie zobowiązany był do zapłaty daniny solidarnościowej („Danina”) w roku kalendarzowym 2024. Obecnie Wnioskodawca zastanawia się, czy zastosował prawidłową metodologię ustalenia podstawy obliczenia Daniny w deklaracji DSF-1.
Otóż pierwotnie, jako wartość wyjściową do określenia podstawy obliczenia Daniny przyjął on sumę kwoty dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, wykazanego w deklaracji PIT-36L za 2023 r. (po odliczeniu od tego dochodu kwoty składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a, oraz składek, o których mowa w art. 30c ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dalej „ustawa o PIT”) oraz kwoty dochodu z tytułu emerytury (opodatkowanego na zasadach określonych w art. 27 ustawy o PIT) wykazanego w deklaracji PIT-37 za 2023 r. Kwota dochodu po dokonanych obliczeniach wynosi … zł. Podstawę obliczenia daniny stanowiła więc nadwyżka ponad 1 000 000 zł od tego dochodu, a więc … zł.
Obecnie Podatnik zastanawia się czy do podstawy obliczenia Daniny nie powinien również przyjąć wyniku ze źródła art. 30b ustawy o PIT, wykazanego w deklaracji PIT-38 za 2023 r. Podatnik wykazał w tym zeznaniu stratę podatkową. Wpłynęłoby to na obniżenie należnej w 2024 r. Daniny i powstanie nadpłaty. Taką samą metodologię, a więc uwzględniającą w podstawie obliczenia Daniny również straty ze źródeł dochodów uwzględnianych dla celów obliczenia Daniny, Wnioskodawca chciałby stosować także w kolejnych latach, również w przypadku wystąpienia straty z innych źródeł dochodów istotnych dla Daniny.
Pytanie
Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w podstawie obliczenia Daniny Wnioskodawca powinien również uwzględnić straty ze źródeł wskazanych w art. 30h ust. 2 ustawy o PIT?
Pana stanowisko w sprawie
W opinii Wnioskodawcy, straty jako wynik ze źródeł wskazanych w art. 30h ust. 2 (w tym strata ze źródła wskazanego w art. 30b) ustawy o PIT powinny być uwzględniane przy obliczaniu podstawy Daniny za dany rok.
Wskazanie ustawodawcy w art. 30h ust. 2 ww. ustawy, na konieczność zsumowania dochodów (wyników) ze źródeł podlegających pod opodatkowanie Daniną oznacza, że intencją ustawodawcy było obliczenie ostatecznego wyniku podatkowego podatnika za dany rok. W przeciwieństwie do zasad klasycznego PIT, każde źródło przychodu nie jest tutaj rozliczane osobno, ale sumuje się z innymi źródłami, w celu uzyskania ostatecznego, całościowego wyniku finansowego danej osoby fizycznej. Należy przy tym pamiętać, że pomimo umieszczenia przepisów o daninie solidarnościowej w ustawie o PIT, Danina stanowi odrębną instytucję podatkową od podatku dochodowego od osób fizycznych i nie należy translatywnie odnosić kategorii występujących w podatku PIT dla celów Daniny. To powoduje, że dla celów obliczania Daniny słowo „dochód” nie powinno być rozumiane tak jak jest rozumiane dla celów klasycznego PIT, ale powinno być raczej interpretowane jako „wynik”. Strata wobec tego nie stanowi odrębnej kategorii podatkowej, ale stanowi raczej „ujemny dochód”. W ten sposób realizowany jest cel tej instytucji, w której uwzględnia się całokształt sytuacji podatkowej danej osoby fizycznej - poszczególne kategorie osiągniętych przez nią w PIT dochodów mają zostać zsumowane, a więc niejako sprowadzone do jednego mianownika. Gdyby przyjąć odmienny pogląd, mogłoby się okazać, że osoba, która osiąga dochód (w rozumieniu PIT) w jednym źródle przychodów, a jednocześnie osiąga straty we wszystkich pozostałych źródłach objętych opodatkowaniem daniną i tak musi tę daninę zapłacić, pomimo tego, że per saldo, po zsumowaniu wyników ze wszystkich źródeł, globalnie osoba ta osiągnęła stratę. Ustawodawcy chodziło raczej o opodatkowanie Daniną osób per saldo generujących nadwyżki dochodów ponad 1 000 000 zł, a nie o opodatkowanie osób osiągających globalnie stratę.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Na podstawie art. 9 ust. 2 wskazanej wyżej ustawy:
Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Natomiast w myśl art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
O wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może:
1) obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo
2) obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.
Z brzmienia art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynik, że o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może:
1)obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo
2)obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.
Zatem, przepis ten wprost wskazuje, że strata z danego źródła przychodów może obniżyć jedynie dochód uzyskany z tego samego źródła.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że ma Pan wątpliwość czy do podstawy obliczenia Daniny nie powinien Pan również przyjąć wyniku ze źródła art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wykazanego w deklaracji PIT-38 za 2023 r., w której wykazał Pan stratę podatkową.
Zgodnie z art. 30h ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Osoby fizyczne są obowiązane do zapłaty daniny solidarnościowej w wysokości 4% podstawy obliczenia tej daniny.
Stosownie do brzmienia ustępu 2 tego artykułu:
Podstawę obliczenia daniny solidarnościowej stanowi nadwyżka ponad 1 000 000 zł sumy dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1, 9 i 9a, art. 30b, art. 30c oraz art. 30f po ich pomniejszeniu o:
1)kwoty składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a, oraz składek, o których mowa w art. 30c ust. 2 pkt 2
2)kwoty, o których mowa w art. 30f ust. 5
– odliczone od tych dochodów.
Przepis art. 30h ust. 2 wskazuje na kategorie dochodów, w oparciu o które oblicza się daninę solidarnościową. Należą do nich:
- dochody opodatkowane na tzw. zasadach ogólnych, według skali podatkowej, w tym dochody osiągnięte za granicą, które na mocy art. 27 ust. 9-9a ustawy łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
- dochody opodatkowane w trybie art. 30b ustawy, czyli dochody uzyskane z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), z odpłatnego zbycia udziałów w spółdzielni, z tytułu objęcia udziałów (akcji) albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny, z umorzenia, odkupienia, wykupienia albo unicestwienia w inny sposób tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych oraz dochody z odpłatnego zbycia walut wirtualnych;
- dochody z działalności gospodarczej opodatkowane na zasadach art. 30c ustawy (tzw. podatkiem liniowym);
- dochody zagranicznej jednostki kontrolowanej.
Posługując się w art. 30h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odesłaniem do art. 27 ust. 1, 9 i 9a, art. 30b, art. 30c oraz art. 30f ustawy ustawodawca mówi wyłącznie o dochodach podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w tych przepisach.
W myśl art. 30h ust. 3 ww. ustawy:
Przy ustalaniu wysokości podstawy obliczenia daniny solidarnościowej w roku kalendarzowym, o którym mowa w ust. 4, uwzględnia się dochody i kwoty pomniejszające te dochody zgodnie z ust. 2 wykazywane w:
1)rocznym obliczeniu podatku, o którym mowa w art. 34 ust. 7, jeżeli podatek wynikający z tego rozliczenia jest podatkiem należnym,
2)zeznaniach wymienionych w art. 45 ust. 1, ust. 1a pkt 1 i 2 oraz ust. 1aa
- których termin złożenia upływa w okresie od dnia następującego po dniu upływu terminu na złożenie deklaracji o wysokości daniny solidarnościowej w roku poprzedzającym ten rok kalendarzowy do dnia upływu terminu, o którym mowa w ust. 4.
W myśl art. 30h ust. 4 tej ustawy:
Osoby fizyczne, o których mowa w ust. 1, są obowiązane składać urzędom skarbowym deklarację o wysokości daniny solidarnościowej, według udostępnionego wzoru, w terminie do dnia 30 kwietnia roku kalendarzowego i w tym terminie wpłacić daninę solidarnościową. Przepisy art. 45 ust. 1b i 1c stosuje się odpowiednio.
Danina solidarnościowa jest podatkiem odrębnym od podatku dochodowego od osób fizycznych. Zostało to wyraźnie wskazane w art. 1 ustawy:
Ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych oraz daninę solidarnościową.
We wniosku wskazał Pan, że w 2023 r. osiągnął dochody:
·z pozarolniczej działalności gospodarczej, wykazanej w deklaracji PIT-36L za 2023 r.,
·z tytułu emerytury (opodatkowanej na zasadach określonych w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) wykazanej w deklaracji PIT-37 za 2023 r.
Z wniosku wynika również, że w zeznaniu PIT-38 za 2023 r. wykazał Pan stratę podatkową.
Zauważam, że regulacja wskazana w art. 30h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera szczególnych zasad ustalania dochodu z poszczególnych źródeł przychodów przy obliczaniu podstawy daniny solidarnościowej.
Nie można zatem przyjąć, że przepisy regulujące zasady ustalania podstawy obliczenia daniny solidarnościowej stanowią:
·przepisy szczególne, określające możliwe do zastosowania przy tej daninie odliczenia i zarazem,
·autonomiczne regulacje, odrębne od przepisów regulujących zasady ustalania podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Innymi słowy, jeżeli podstawę obliczenia daniny solidarnościowej ustala się na podstawie zasad określonych w art. 27 ust. 1, art. 30b i art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - to co do zasady - zastosowanie (do obliczenia tej podstawy) znajduje również art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ustalając wysokość dochodu stanowiącego podstawę ustalenia daniny solidarnościowej podatnik uwzględnia straty z lat ubiegłych, jednakże straty te muszą dotyczyć dochodu, który powstał w określonym źródle przychodu i który jednocześnie jest uwzględniony w podstawie obliczenia daniny solidarnościowej za dany okres.
Podatnik, który w podstawie obliczenia daniny solidarnościowej nie uwzględnia dochodu z danego źródła przychodu, nie może także wziąć pod uwagę straty z tego źródła przychodów (zarówno poniesionej w okresie, za który obliczana jest danina solidarnościowa, jak również poniesionej w latach wcześniejszych).
Reasumując, w opisanej przez Pana sprawie, skoro w podstawie obliczenia daniny solidarnościowej nie uwzględnił Pan dochodu ze źródła kapitały pieniężne opodatkowanego na zasadach wynikających z art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wykazanego w deklaracji PIT-38 za 2023 r., to w składnej w 2024 r. deklaracji DSF-1 nie może Pan uwzględnić straty z tego źródła.
Z powyższych względów Pana stanowisko uznaję za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).