Koszty uzyskania przychodów - broń, amunicja, sprzęt taktyczny i akcesoria wykorzystywane w prowadzonych zajęciach rekreacyjnych oraz szkoleniowych na strzelnicy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 czerwca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 22 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów oraz podatku od towarów i usług. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 4 września 2024 r. (wpływ 4 września 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą X, NIP …. Jest Pan zarejestrowanym i czynnym podatnikiem VAT.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej posiada Pan m.in. zarejestrowane numery PKD:

·85.51.Z - Pozaszkolne formy edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych,

·85.59.B - Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane.

Posiada Pan pozwolenie na broń do celów sportowych, na broń sportową do celów kolekcjonerskich oraz uprawnienia prowadzącego strzelanie. W przyszłości będzie Pan posiadał uprawnienia instruktora strzelectwa w zakresie broni sportowej, bojowej oraz dynamicznej wydanej przez (...).

W związku z powyższym, będzie Pan prowadził odpłatną działalność szkoleniową w zakresie swoich uprawnień instruktorskich oraz organizował eventy strzeleckie. Do realizacji powyższych celów będzie Pan wynajmował strzelnice od podmiotów trzecich. Powyżej wymienione czynności (organizacja szkoleń oraz eventów) będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Nabywa Pan broń i amunicję na swoje nazwisko, z uwagi na fakt, że zezwolenie na zakup broni i amunicji jest wystawiane tylko na osobę fizyczną, a nie podmioty gospodarcze. W związku z tym na fakturze jako nabywca wpisana jest osoba fizyczna, posiadająca stosowne zezwolenie (czyli Pan), a jako płatnik występuje Pana jednoosobowa działalność gospodarcza X, NIP …. Zakup zarówno broni, jak i amunicji dokonywany jest bezpośrednio od dostawców. O sposobie nabycia, ilości, jakości, momencie zakupu i sposobie wykorzystania broni i amunicji zawsze decyduje Pan osobiście, a koszty zawiązane z nabyciem ww. towarów są ponoszone w ramach Pana jednoosobowej działalności gospodarczej. Zakupiona broń i amunicja będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT w ramach Pana działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że prowadzi działalność gospodarczą od 1 czerwca 2021 r. Pełen zakres prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej wg PKD to: 62.01.Z, 62.02.Z, 62.03.Z, 62.09.Z, 63.11.Z, 63.12.Z, 63.99.Z, 71.11.Z, 71.12.Z, 71.20.B, 72.19.Z, 85.51.Z, 85.59.B.

Będzie Pan prowadził działalność szkoleniową oraz działalność w zakresie organizacji eventów strzeleckich od października 2024 r. Nie osiągnął Pan jeszcze przychodów z tytułu działalności szkoleniowej oraz organizacji eventów strzeleckich.

Jako formę opodatkowania wybrał Pan dla celów prowadzonej działalności gospodarczej podatek liniowy 19%. Zgodnie z art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) posiada Pan nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Prowadzi Pan dla celów działalności gospodarczej podatkową księgę przychodów i rozchodów. Koszty uzyskania przychodów są rozliczane przez Pana w ramach działalności gospodarczej metodą uproszczoną (tj. kasową).

Jest już Pan instruktorem strzelectwa sportowego - kurs został ukończony. Działalność szkoleniowa w zakresie uzyskanych przez Pana uprawnień instruktorskich oraz organizacji eventów strzeleckich będzie polegać na:

·szkoleniu w zakresie podnoszenia umiejętności posługiwania się bronią palną,

·szkoleniu w zakresie bezpieczeństwa obsługi broni palnej,

·dowolnych innych szkoleniach związanych z używaniem broni palnej, które wymyśli Pan w przyszłości,

·popularyzacji broni palnej na spotkaniach firmowych,

·popularyzacji broni palnej na piknikach rodzinnych,

·popularyzacji broni palnej na dowolnych innych spotkaniach,

·prezentacji broni palnej (jednostki własne i użyczone).

Z zajęć na strzelnicy osiąga Pan przychód z prowadzenia zajęć rozliczany standardowo w tej branży, czyli w zależności od ilości strzałów i czasu spędzonego pod Pana opieką. Każda broń/kaliber ma inną cenę. Natomiast z organizacji eventów strzeleckich osiąga Pan raczej przychód operacyjny ze sprzedaży usług.

W pytaniu nr 3 jest mowa o wydatkach na broń, amunicję, sprzęt taktyczny i akcesoria wykorzystywane w prowadzonych zajęciach rekreacyjnych oraz szkoleniowych na strzelnicy, tj.: ochronniki wzroku i słuchu, oporządzenie, części broni i amunicji nieobjęte ustawą o broni i amunicji, materiały konserwacyjne broni, narzędzia, pokrowce, walizki, futerały, ubiór specjalistyczny, tarcze, najem strzelnicy, szkolenia.

Zamierza Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów:

·FV ze stycznia 2024 r.: ..

·FV z lutego 2024 r.: …

·FV z marca 2024 r.: …

·FV z kwietnia 2024 r.: …

·FV z maja 2024 r.: …

·FV z czerwca 2024 r.: …

·FV z sierpnia 2024 r.: …

Zamierza Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszystkie wskazane we wniosku wydatki. Powyższe wydatki przyczyniają się do podniesienia jakości usług (a często w ogóle je umożliwiają), co wypływa bezpośrednio na wielkość osiągniętego przychodu. Wartość poszczególnych wydatków wskazanych we wniosku może przewyższyć kwotę 10 000 zł.

Pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy opisane we wniosku wydatki poniesione na broń, amunicję, sprzęt taktyczny i akcesoria wykorzystywane w prowadzonych zajęciach rekreacyjnych oraz szkoleniowych na strzelnicy, tj.: ochronniki wzroku i słuchu, oporządzenie, części broni i amunicji nieobjęte ustawą o broni i amunicji, materiały konserwacyjne broni, narzędzia, pokrowce, walizki, futerały, ubiór specjalistyczny, tarcze, najem strzelnicy, szkolenia, (związane z działalnością, polegającą na przeprowadzaniu szkoleń oraz organizowaniu eventów strzeleckich), będą mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu?

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.; dalej „ustawa o PIT”):

Oznacza to, że zaliczenie wydatków do kosztów podatkowych jest możliwe, jeżeli zostaną spełnione kryteria wynikające z tego przepisu.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego między poniesieniem kosztu a powstaniem przychodów lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy - oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli między jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem, bądź też możliwością powstania przychodów istnieje związek przyczynowy (ewentualnie z zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów).

Zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

·został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztów uzyskania przychodów podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

·jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

·pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

·poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

·został właściwie udokumentowany,

·nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Tym samym - możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodów uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia jego przychodów.

Dokonując oceny charakteru ponoszonych wydatków, należy rozstrzygnąć, czy spełniają one kryteria określone w art. 22 ust. 1 ustawy o PIT oraz czy nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 tej ustawy. Ocena prawna danego wydatku wymaga bowiem uwzględnienia unormowań art. 23 ust. 1 ustawy o PIT, w którym ustawodawca dokonał enumeratywnego wyliczenia wydatków niestanowiących kosztów podatkowych, nawet jeśli ponoszone są w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Z przepisu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT wynika, że jakkolwiek podmioty gospodarcze mogą dowolnie i swobodnie podejmować decyzje finansowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to jednak kwalifikacja wydatków do kosztów podatkowych winna opierać się na przepisach prawa podatkowego. Nie każdy wydatek z racji tylko samego jego poniesienia jest kosztem podatkowym. Aby tak było, wydatek musi spełniać wskazane kryteria ustawowe. Nie ma w tym względzie dowolności i uznaniowości podyktowanej pozaustawowymi kryteriami.

Wskazuje Pan również, że sam fakt nieobjęcia ustawowym wykazem wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów zawartym w art. 23 ustawy o PIT nie jest wystarczający do podatkowej kwalifikacji kosztów. Brak takiego wydatku w katalogu kosztów negatywnych nie skutkuje automatycznym przyjęciem, że stanowi on koszt podatkowy.

Jak wskazał Pan w opisie stanu faktycznego ramach działalności gospodarczej zamierza Pan zająć się prowadzaniem szkoleń oraz organizacją eventów strzeleckich. Przeprowadzane na strzelnicy zajęcia rekreacyjne (eventy) oraz szkolenia m.in. będą polegać na strzelaniu do tarcz z użyciem broni i amunicji. W związku z czym wskazuje Pan, że wydatki które będą poniesione na broń, amunicję, sprzęt taktyczny i akcesoria wykorzystywane w prowadzonych zajęciach rekreacyjnych oraz szkoleniowych na strzelnicy, tj.: ochronniki wzroku i słuchu, oporządzenie, części broni i amunicji nieobjęte ustawą o broni i amunicji, materiały konserwacyjne broni, narzędzia, pokrowce, walizki, futerały, ubiór specjalistyczny, tarcze, najem strzelnicy, szkolenia spełniają wymagane warunki uznania ich za koszty uzyskania przychodów, tj. pozostają w związku przyczynowo-skutkowym ze źródłem przychodów i zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, a ponadto nie znajdują się na liście wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o PIT. Tym samym - wydatki te w tej części będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Oznacza to, że zaliczenie wydatków do kosztów podatkowych jest możliwe, jeżeli zostaną spełnione kryteria wynikające z tego przepisu.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego między poniesieniem kosztu a powstaniem przychodów lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy - oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli między jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem, bądź też możliwością powstania przychodów istnieje związek przyczynowy (ewentualnie z zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów).

Zatem warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

·został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztów uzyskania przychodów podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

·jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

·pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

·poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

·został właściwie udokumentowany,

·nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Tym samym - możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodów uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia jego przychodów.

Dokonując oceny charakteru ponoszonych wydatków, należy rozstrzygnąć, czy spełniają one kryteria określone w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz czy nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 tej ustawy. Ocena prawna danego wydatku wymaga bowiem uwzględnienia unormowań art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w którym ustawodawca dokonał enumeratywnego wyliczenia wydatków niestanowiących kosztów podatkowych, nawet jeśli ponoszone są w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Z przepisu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jakkolwiek podmioty gospodarcze mogą dowolnie i swobodnie podejmować decyzje finansowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to jednak kwalifikacja wydatków do kosztów podatkowych winna opierać się na przepisach prawa podatkowego. Nie każdy wydatek z racji tylko samego jego poniesienia jest kosztem podatkowym. Aby tak było, wydatek musi spełniać wskazane kryteria ustawowe. Nie ma w tym względzie dowolności i uznaniowości podyktowanej pozaustawowymi kryteriami.

Sam fakt nieobjęcia ustawowym wykazem wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest wystarczający do podatkowej kwalifikacji kosztów. Brak takiego wydatku w katalogu kosztów negatywnych nie skutkuje automatycznym przyjęciem, że stanowi on koszt podatkowy.

Z opisu sprawy wynika, że będzie Pan prowadził działalność szkoleniową oraz działalność w zakresie organizacji eventów strzeleckich od października 2024 r. Jako formę opodatkowania wybrał Pan dla celów prowadzonej działalności gospodarczej podatek liniowy 19%. Posiada Pan pozwolenie na broń do celów sportowych, na broń sportową do celów kolekcjonerskich oraz uprawnienia prowadzącego strzelanie, posiada Pan uprawnienia instruktora strzelectwa sportowego. W związku z powyższym będzie Pan prowadził odpłatną działalność szkoleniową w zakresie swoich uprawnień instruktorskich oraz organizował eventy strzeleckie. Do realizacji powyższych celów będzie Pan wynajmował strzelnice od podmiotów trzecich. Nabywa Pan broń i amunicję na swoje nazwisko, z uwagi na fakt, że zezwolenie na zakup broni i amunicji jest wystawiane tylko na osobę fizyczną, a nie podmioty gospodarcze. W związku z tym na fakturze jako nabywca wpisana jest osoba fizyczna, posiadająca stosowne zezwolenie (czyli Pan), a jako płatnik występuje Pana jednoosobowa działalność gospodarcza. Zakup zarówno broni, jak i amunicji dokonywany jest bezpośrednio od dostawców. O sposobie nabycia, ilości, jakości, momencie zakupu i sposobie wykorzystania broni i amunicji zawsze decyduje Pan osobiście, a koszty zawiązane z nabyciem ww. towarów są ponoszone w ramach Pana jednoosobowej działalności gospodarczej.

Pana działalność szkoleniowa w zakresie uzyskanych przez Pana uprawnień instruktorskich oraz organizacji eventów strzeleckich będzie podlegać na:

·szkoleniu w zakresie podnoszenia umiejętności posługiwania się bronią palną,

·szkoleniu w zakresie bezpieczeństwa obsługi broni palnej,

·dowolnych innych szkoleniach związanych z używaniem broni palnej, które wymyśli Pan w przyszłości,

·popularyzacji broni palnej na spotkaniach firmowych,

·popularyzacji broni palnej na piknikach rodzinnych,

·popularyzacji broni palnej na dowolnych innych spotkaniach,

·prezentacji broni palnej (jednostki własne i użyczone).

Z zajęć na strzelnicy osiąga Pan przychód z prowadzenia zajęć rozliczany standardowo w tej branży, czyli w zależności od ilości strzałów i czasu spędzonego pod Pana opieką. Każda broń/kaliber ma inną cenę. Natomiast z organizacji eventów strzeleckich osiąga Pan raczej przychód operacyjny ze sprzedaży usług. Zamierza Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na broń, amunicję, sprzęt taktyczny i akcesoria wykorzystywane w prowadzonych zajęciach rekreacyjnych oraz szkoleniowych na strzelnicy, tj.: ochronniki wzroku i słuchu, oporządzenie, części broni i amunicji nieobjęte ustawą o broni i amunicji, materiały konserwacyjne broni, narzędzia, pokrowce, walizki, futerały, ubiór specjalistyczny, tarcze, najem strzelnicy, szkolenia. Powyższe wydatki przyczyniają się do podniesienia jakości usług (a często w ogóle je umożliwiają), co wypływa bezpośrednio na wielkość osiągniętego przychodu. Wartość poszczególnych wydatków wskazanych we wniosku może przewyższyć kwotę 10 000 zł.

Na podstawie opisu Pana sprawy wskazuję, że wydatki poniesione przez Pana na na broń, amunicję, sprzęt taktyczny i akcesoria wykorzystywane w prowadzonych zajęciach rekreacyjnych oraz szkoleniowych na strzelnicy, tj.: ochronniki wzroku i słuchu, oporządzenie, części broni i amunicji nieobjęte ustawą o broni i amunicji, materiały konserwacyjne broni, narzędzia, pokrowce, walizki, futerały, ubiór specjalistyczny, tarcze, najem strzelnicy, szkolenia, wykorzystywane w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej spełniają wymagane warunki uznania ich za koszty uzyskania przychodów, tj. pozostają w związku przyczynowo-skutkowym ze źródłem przychodów i zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, a ponadto nie znajdują się na liście wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym - wydatki te mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Pana pozarolniczej działalności gospodarczej. Osiągnie Pan bowiem przychód z działalności szkoleniowej w zakresie uzyskanych przez Pana uprawnień instruktorskich oraz organizacji eventów strzeleckich – w wymienione wydatki służą podniesieniu jakości usług (a często w ogóle je umożliwiają), co wypływa bezpośrednio na wielkość osiągniętego przychodu.

Reasumując - wydatki poniesione przez Pana na broń, amunicję, sprzęt taktyczny i akcesoria wykorzystywane w prowadzonych zajęciach rekreacyjnych oraz szkoleniowych na strzelnicy, tj.: ochronniki wzroku i słuchu, oporządzenie, części broni i amunicji nieobjęte ustawą o broni i amunicji, materiały konserwacyjne broni, narzędzia, pokrowce, walizki, futerały, ubiór specjalistyczny, tarcze, najem strzelnicy, szkolenia, może Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej.

Podkreślić należy, że w opisie sprawy wskazał Pan, że wartość poszczególnych wydatków wskazanych we wniosku może przewyższyć kwotę 10 000 zł, zatem należy mieć na uwadze, że wydatki takie mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacje, w przypadku gdy będą spełniały definicję środków trwałych i zostaną uwzględnione w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi rozstrzygnięcie tylko i wyłącznie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w odniesieniu do kwestii objętej pytaniem. W zakresie pytań Nr 1 i Nr 2 dotyczących podatku od towarów i usług wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).