Możliwość skorzystania z ulgi mieszkaniowej przy sprzedaży prywatnej nieruchomości mieszkalnej, jeśli całość dochodu zostanie przeznaczona na zakup mieszkania w Hiszpanii.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 lipca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 3 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych planowanego zbycia nieruchomości mieszkalnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 1 września 2024 r. (data wpływu 1 września 2024 r.). We wniosku wskazał Pan, że dotyczy on stanu faktycznego, jednak z uzupełnienia wniosku wynika, że dotyczy zdarzenia przyszłego. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pan obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej i polskim rezydentem podatkowym. W ciągu kilku miesięcy od dokonania sprzedaży prywatnej nieruchomości mieszkalnej położonej w Polsce (niezwiązanej z działalnością gospodarczą, a także nie sprzedawanej w jej ramach), co miało miejsce w roku 2024, planuje Pan wspólnie z małżonką kupić mieszkanie na terytorium Hiszpanii (dalej: „Nieruchomość").

Będzie Pan zamieszkiwać w Nieruchomości przez około 4-6 miesięcy w roku. W pozostałym zaś czasie w trakcie roku Nieruchomość ma być przedmiotem okresowego najmu lub pozostanie niezamieszkała (będzie Pan wówczas w podróży bądź będzie przebywać w Polsce). Z Nieruchomością wiążą się też Pana plany, dotyczące Pana dalszej przyszłości. Brana jest pod uwagę przeprowadzka, mogąca oznaczać zmianę stałego miejsce zamieszkania.

Nieruchomość którą zamierza Pan nabyć znajduje się w Hiszpanii, na terenie gminy (...). Lokal mieszkalny o powierzchni 68,78 m² oznaczony jest numerem 1, mieści się na 1 piętrze w budynku wielorodzinnym, stanowiącego część nowo wybudowanego osiedla (...) (składa się on z 3 budynków wielorodzinnych - w sumie 47 lokali mieszkalnych i kilku lokali użytkowych).

Dodatkowo zamierza Pan kupić miejsce parkingowe nr 1 o powierzchni użytkowej 14,05 m².

W mieszkaniu znajduje się wyposażona kuchnia oraz łazienka. Wszystkie pomieszczenia są wykończone i umeblowane, gotowe do zamieszkania. Na terenie osiedla zlokalizowane są podziemne miejsca parkingowe, basen komunalny, tereny zielone ze sztuczną trawą, urządzenia siłowni zewnętrznej oraz ogrodzenie.

Uzupełnienie wniosku

Na pytanie: Jakie prawo przysługiwało Panu do zbytej nieruchomość (np. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego)?

Odpowiedział Pan:

Chodzi tu o prawo własności.

Na pytanie: Czy był Pan jedynym jej właścicielem? Jeśli nie, to kto był jeszcze jej współwłaścicielem?

Odpowiedział Pan:

Wnioskodawca był jedynym właścicielem tej nieruchomości.

Na pytania: Kiedy – prosiliśmy, żeby podał Pan datę – nabył Pan tę nieruchomość?

oraz: W jaki sposób (w oparciu o jaką czynność prawną – umowę sprzedaży, umowę darowizny, inną umowę/zdarzenie – jaką/jakie konkretnie?) nabył Pan nieruchomość mieszkalną położoną w Polsce?

Odpowiedział Pan łącznie:

Sprzedawana nieruchomość (nie została ona jeszcze sprzedana, ale zostanie sprzedana w najbliższych miesiącach) została nabyta 3 lata temu w drodze kupna.

Na pytanie: W jaki sposób nieruchomość ta była przez Pana wykorzystywana przez cały okres jej posiadania/współposiadania przez Pana?

Odpowiedział Pan:

W tej nieruchomości Wnioskodawca realizował własne cele mieszkaniowe.

Na pytanie: Czy prowadzi/prowadził Pan zarejestrowaną działalność gospodarczą? Jeśli tak – to w jakim zakresie i w jakim okresie?

Odpowiedział Pan:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (...), której przedmiotem jest świadczenie usług sprzątania wewnętrznego oraz zewnętrznego.

Na pytanie: Czy stwierdzenie:

Wnioskodawca będzie zamieszkiwać w Nieruchomości przez około 4-6 miesięcy w roku.

oznacza, że w Nieruchomości tej będzie Pan realizować własne cele mieszkaniowe, tzn. będzie Pan mieszkać?

Odpowiedział Pan:

Tak. Użyte we wniosku słowo "zamieszkiwać" miało to właśnie wyrażać. - Mieszkanie w Hiszpanii będzie służyć celom mieszkaniowym przez część roku (wykraczającą poza czas typowo wakacyjny).

Na pytanie: Kiedy – prosiliśmy, żeby podał Pan przybliżoną datę – zamierza Pan kupić (wspólnie z małżonką) mieszkanie na terytorium Hiszpanii?

Odpowiedział Pan:

Nabycie nieruchomości w Hiszpanii powinno nastąpić w najbliższych miesiącach (wrzesień - grudzień).

Na pytania: Czy z ulgi wynikającej z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zamierza Pan skorzystać w związku z nabyciem wyłącznie nieruchomości mieszkalnej czy także miejsca parkingowego?

oraz: Jeśli zamierza Pan skorzystać z ulgi w związku z nabyciem miejsca parkingowego – Czy miejsce parkingowe stanowi część składową mieszkania (nieruchomości lokalowej), tzn. jest przynależne do mieszkania, czy może udział w lokalu stanowiącym garaż podziemny (jeśli jest inny tytuł prawny – prosiliśmy, żeby Pan wskazał jaki)?

Odpowiedział Pan łącznie:

Jak zostało to opisane we wniosku. Dodatkowo Wnioskodawca zamierza kupić miejsce parkingowe nr 3 o powierzchni użytkowej 14,05 m². Niemniej pytanie zawarte we wniosku odnosi się wyłącznie do mieszkania (we wniosku nazwanego „Nieruchomością"). Chodzi tu o udział w lokalu stanowiącym garaż podziemny.

Na pytanie: Jaką umowę/jakie umowy najmu zamierza Pan zawierać? (najem długoterminowy? najem krótkoterminowy? na rzecz osoby fizycznej? wielu osób fizycznych? na rzecz prowadzenia działalności gospodarczej? Inne cechy charakterystyczne?)

Odpowiedział Pan:

Obecnie trudno jest wskazać okresy, na które Nieruchomość będzie wynajmowana. Wnioskodawca planuje wynajmować Nieruchomość co najmniej na okresy kilkutygodniowe, raczej wykluczając typowy najem krótkoterminowy (na "kilka dni").

Na pytanie: Czy i w jaki sposób wskazane we wniosku mieszkanie będzie oferowane do wynajęcia (np. oferta na portalu internetowym (...), baner reklamowy z numerem telefonu, ogłoszenia w prasie, w radio, prospekty reklamowe, foldery, pomoc pośrednika, inne działania – prosimy żeby Pan wskazała jakie)?

Odpowiedział Pan:

Wnioskodawca zamierza w tym celu wykorzystywać przede wszystkim kontakty prywatne oraz ogłoszenia w Internecie.

Na pytanie: Gdzie obecnie realizuje Pan własne cele mieszkaniowe?

Odpowiedział Pan:

Obecnie Wnioskodawca mieszka przy ul. (...).

Na pytanie: Czy w przeszłości dokonywał Pan nabycia innych nieruchomości i odpłatnego ich zbycia? Jeżeli tak, prosiliśmy o podanie dat zakupu, sprzedaży i celu w jakim były nabywane i zbywane.

Odpowiedział Pan:

Wnioskodawca sprzedał nieruchomość, którą wynajmował dzięki specjalistycznej stronie przeznaczonej do pośredniczenia przy wynajmie lokali - w okresie, kiedy lokal był nie wynajmowany, sam korzystał z rodziną na cele mieszkaniowo-rekreacyjne (w zasadzie to było "pół na pół"). Była to jedyna transakcja tego typu na przestrzeni ostatnich kilku lat. Ta nieruchomość nie została nabyta w celu odprzedaży (lecz w celu najmu).

Na pytanie: Czy w przyszłości zamierza Pan kupować nieruchomości w celu ich zbycia? Jeśli tak – to jak będzie skala tych działań?

Odpowiedział Pan:

Wnioskodawca nie planuje nabywania nieruchomości w celu ich odprzedania.

Pytanie

Czy sprzedaż nieruchomości w roku 2024 korzystać będzie ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż wydatki na nabycie Nieruchomości (w Hiszpanii) dokonane zostaną na własne cele mieszkaniowe, realizowane w czasie ok. 4-6 miesięcy w roku, nawet jeśli przez pozostałą część roku Nieruchomość będzie wynajmowana lub użyczana osobom trzecim?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie poniesione w najbliższych kilku miesiącach wydatki na nabycie Nieruchomości (w Hiszpanii), pomijając część ceny przypadającą na miejsce postojowe, będą upoważniać Pana do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt. 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości w Polsce przeznaczy Pan na nabycie Nieruchomości na własne cele mieszkaniowe. Okresowe wynajmowanie lub użyczenie mieszkania pozostanie bez wpływu na możliwość zastosowania ww. zwolnienia. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określają bowiem, że nabyty lokal lub budynek (część budynku) służyć ma "wyłącznie" realizacji własnych celów mieszkaniowych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne są od podatku dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Dodatkowo, w świetle art. 21 ust. 25 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131 uważa się wydatki poniesione na nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie związanych z tym budynkiem lub lokalem. Zgodnie z art. 21 ust. 25a ww. ustawy, ww. wydatki uznaje się za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe, jeżeli przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1 pkt 131 (tj. przed upływem trzech lat licząc od końca roku, w którym miała miejsce sprzedaż), nastąpiło nabycie własności rzeczy lub praw (np. mieszkania lub domu jednorodzinnego).

Jak stanowi zaś art. 21 ust. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku ponoszenia wydatków na własne cele mieszkaniowe, nieruchomość nabyta w innym niż Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, co do zasady, także pozwala na zastosowanie zwolnienia, o którym mowa art. 21 ust. 1 pkt 131 („... stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe.”)

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują "własnych celów mieszkaniowych". Należy przy tym uznać, że chodzi w tym przypadku o wykorzystywanie nabytej nieruchomości (np. mieszkania) na potrzeby zamieszkiwania w nim, także jeżeli będzie miało to miejsce jedynie przez część roku. W konsekwencji okresowe wynajmowanie lub użyczenie Nieruchomości (w czasie, gdy nie jest ona zamieszkiwana przez Pana) pozostanie bez wpływu na możliwość uznania, że Nieruchomość została nabyta na własne cele mieszkaniowe. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa przy tym żadnego minimalnego okresu zajmowania nieruchomości na własne cele mieszkaniowe. Tym bardziej przepisy nie zawierają sformułowania, że nabywana nieruchomość ma być przeznaczona "wyłącznie" na własne cele mieszkaniowe.

Gdyby intencją ustawodawcy było ograniczenie zwolnienia wyłącznie do sytuacji, w której przez 100% czasu nieruchomość wykorzystywana jest na cele osobiste podatnika, dałby temu wyraz posługując się w treści art. 21 słowem "wyłącznie”. Wynajmowanie lub użyczenie Nieruchomości w okresie, w którym przebywać będzie Pan w Polsce, nie stoi zatem na przeszkodzie uznaniu, że Nieruchomość została nabyta na własne cele mieszkaniowe. Inny wniosek należałoby wyciągnąć, gdyby w ogóle nie wiązał Pan celu mieszkaniowego (odnoszącego się do Pana własnej osoby) z Nieruchomością. Taki przypadek jednak tutaj nie zachodzi.

Zaznaczyć należy, że zgodnie z art. 26 ust. 1 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku podpisanej w Madrycie dnia 15 listopada 1979 r. "właściwe władze Umawiających się Państw będą wymieniały informacje konieczne do wykonywania umowy, a także informacje dotyczące prawa wewnętrznego Umawiających się Państw co do podatków objętych umową w takim zakresie, w jakim opodatkowanie, które one przewidują, jest zgodne z umową." Tym samym spełnione będą również przesłanki wynikające z art. 21 ust. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Między innymi w wyroku z 29 listopada 2016 r. (II FSK 3126/14) NSA uznał, że czasowe, uzasadnione obiektywnymi okolicznościami wynajęcie zakupionych lokali mieszkalnych samo w sobie nie może przesądzać o tym, że podatnik nie będzie realizował w tych mieszkaniach własnych celów mieszkaniowych.

W wydawanych do tej pory interpretacjach, dotyczących podobnych stanów faktycznych, także Organ interpretacyjny (Dyrektor KIS) z reguły potwierdzał zastosowanie przepisu art. 21 ust. 1 pkt. 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przykładowo, jak uznał Dyrektor KIS w interpretacji z 26 marca 2019 r. (0114-KDIP3-2 4011.115.2019.1.MZ):

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że wydatkowanie w wymaganym ww. przepisami terminie środków uzyskanych ze sprzedaży udziału w nieruchomości nabytej w 2016 r. na nabycie lokalu mieszkalnego, w którym to lokalu Wnioskodawca realizować będzie własne cele mieszkaniowe, tj. będzie mieszkać, natomiast wcześniej ww. lokal mieszkalny Wnioskodawca będzie wynajmować, można uznać za własny cel mieszkaniowy, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co uprawnia Wnioskodawcę do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 tejże ustawy.

Podobne stanowisko zostało wyrażone w piśmie Dyrektora KIS z 25 marca 2024 r. (0112-KDSL1-1.4011.22.2024.3.JB):

Wskazując jako cel mieszkaniowy wydatki poniesione na nabycie domu lub lokalu mieszkalnego, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa kiedy i jak długo podatnik powinien mieszkać w nabytej nieruchomości, żeby nastąpiła realizacja celu mieszkaniowego. Tym samym brak jest podstaw do uznania, że podatnik nie realizuje celu mieszkaniowego w przypadku, gdy nabył nieruchomość w celu zamieszkania w niej, ale w nieruchomości tej - z różnych powodów - zamieszka po upływie określonego czasu.

(...) Jak wskazała Pani w opisie sprawy, przychód ze sprzedaży działki nr 1 przeznaczy Pani, w terminie trzech lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym dokona Pani sprzedaży tej działki na zakup nieruchomość (mieszkania) w Hiszpanii lub na Cyprze lub na terenie innych krajów Unii Europejskiej. Wskazała Pani, że w przedmiotowej nieruchomości będzie Pani realizowała własne cele mieszkaniowe - tzn. będzie Pani przeprowadzać się na okres zimowy, np. od listopada do marca, a w okresach pozostałych będą korzystać z tego mieszkania Pani synowie. Wskazał Pani ponadto, że nie ma Pani zamiaru tego mieszkania wynajmować osobom obcym i nie będzie Pani miała z tego mieszkania żadnych korzyści finansowych.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że będzie Pani mogła skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z wydatkowaniem w ustawowym terminie przychodu z odpłatnego zbycia działki nr 1na nabycie nieruchomości (mieszkania) w Hiszpanii lub na Cyprze lub na terenie innych krajów Unii Europejskiej, w której będzie Pani realizować własne cele mieszkaniowe.

Także w piśmie z 11 sierpnia 2023 r. (0113-KDIPT2-2.4011.447.2023.3.KR) Organ Interpretacyjny stwierdził, że czasowe wynajmowanie lokalu mieszkalnego nie wyklucza możliwości skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sytuacji, gdy lokal ten został nabyty w celu realizacji w nim własnych celów mieszkaniowych:

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa, kiedy i jak długo podatnik powinien mieszkać w nabytej nieruchomości lub lokalu mieszkalnym, żeby nastąpiła realizacja celu mieszkaniowego.

Podobne stanowisko zostało też wyrażone w interpretacji indywidualnej z 10 maja 2024 r. (0115-KDIT3.4011.369.2024.1 .RS):

Wskazuję, że ustawodawca nie ograniczył wydatkowania przychodu z tytułu zbycia nieruchomości lub praw tylko do podatników, którzy nie będą posiadać innych nieruchomości niż nabyte. Ustawa nie ogranicza prawa do zwolnienia co do liczby posiadanych nieruchomości, jednakże wyraźnie wskazuje, że skorzystanie ze zwolnienia odnosi się tylko i wyłącznie do tych nieruchomości, które faktycznie służą zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych. Z punktu widzenia ustawodawcy istotne jest więc, aby wydatkowanie przychodu było ukierunkowane na zrealizowanie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika.

Reasumując, Pana zdaniem, spełnia Pan wszystkie warunki, od których zostało uzależnione zwolnienie z podatku dochodu osiągniętego przez Pana w związku ze sprzedażą nieruchomości w Polsce.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c omawianej ustawy, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Tym samym, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b-c cytowanej ustawy, stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu ma moment i sposób nabycia tej nieruchomości.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że w najbliższych miesiącach sprzeda Pan nieruchomość mieszkalną, położona w Polsce (niezwiązaną z działalnością gospodarczą, a także nie sprzedawaną w jej ramach), której jest Pan jedynym właścicielem. Podał Pan również, że nabył Pan tę nieruchomość 3 lata temu w drodze kupna.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że skoro sprzedaż tej nieruchomości mieszkalnej dokonana zostanie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie, stanowi ona dla Pana źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku od osób fizycznych.

Przechodząc więc do skutków podatkowych w zakresie planowanej sprzedaży lokalu mieszkalnego należy wskazać, co następuje:

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 tej ustawy:

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Stosownie do art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Stosownie natomiast do art. 30e ust. 4 ww. ustawy:

Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1)dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

2)dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Natomiast zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x (W / P)

gdzie:

D - dochód ze sprzedaży,

W - wydatki poniesione na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

P - przychód ze sprzedaży.

W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały m.in. w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

1)wydatki poniesione na:

a)nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

b)nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

c)nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,

d)budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,

e)rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

–położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej;

2)wydatki poniesione na:

a)spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na cele określone w pkt 1,

b)spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a,

c)spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a lub b,

–w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

3)wartość otrzymanego w ramach odpłatnego zbycia w drodze zamiany znajdującego się w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej:

a)budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, lub

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, lub udziału w tych prawach, lub

c)gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego, w tym również gruntu lub udziału w gruncie albo prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, lub

d)gruntu, udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z budynkiem lub lokalem wymienionym w lit. a.

W myśl art. 21 ust. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wydatki, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. a-c, uznaje się za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe, jeżeli przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, nastąpiło nabycie własności rzeczy lub praw wymienionych w ust. 25 pkt 1 lit. a-c, w związku z którymi podatnik ponosił wydatki na nabycie.

Przy czym w myśl art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach. Przez własne budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się również niestanowiące własności lub współwłasności podatnika budynek, lokal lub pomieszczenie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, podatnik nabędzie ich własność lub współwłasność albo spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach, jeżeli uprzednio prawo takie mu nie przysługiwało.

W myśl art. 21 ust. 30 ww. ustawy:

Przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Przy czym w myśl art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach. Przez własne budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się również niestanowiące własności lub współwłasności podatnika budynek, lokal lub pomieszczenie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, podatnik nabędzie ich własność lub współwłasność albo spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach, jeżeli uprzednio prawo takie mu nie przysługiwało.

Zawarte w przepisie art. 21 ust. 25 ww. ustawy wyliczenie wydatków mieszkaniowych ma charakter wyczerpujący, w związku z czym tylko realizacja w wymaganym terminie celów w nim wymienionych pozwala na zwolnienie z opodatkowania dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości. Podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 tejże ustawy, w stosunku do dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości jest fakt wydatkowania środków z odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiła sprzedaż, wyłącznie na wskazane w ustawie cele mieszkaniowe.

Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne” świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy i dopisując ten przymiotnik przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika.

W myśl art. 21 ust. 27 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe.

Zgodnie natomiast z ust. 28 ww. przepisu:

Za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub

budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

–przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Nadmienić trzeba też, że zgodnie z art. 21 ust. 30 omawianej ustawy:

Przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Ponadto należy zauważyć, że wszelkiego rodzaju ulgi czy zwolnienia są odstępstwem od konstytucyjnej zasady równości i powszechności opodatkowania, w sposób szczegółowy uregulowanymi w przepisach materialnego prawa podatkowego. Są one przywilejami, z których podatnik ma prawo, a nie obowiązek skorzystania. Zatem oceniając ciążące na nim obowiązki wynikające z zastosowania danej ulgi czy zwolnienia podatkowego należy dokonać ścisłej, literalnej wykładni przepisu regulującego daną ulgę czy zwolnienie. W związku z tym, tylko wydatkowanie środków uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych – w terminie i na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 131, a szczegółowo określone w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

Należy również zastrzec, że w przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych, wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek udowodnienia, że określony wydatek został poniesiony przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Wyjaśnienia wymaga również, że poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne” świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy i dopisując ten przymiotnik, przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie „własnych” potrzeb mieszkaniowych. Tak więc uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy zwolnienie od podatku dochodowego w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika.

Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, według stanowiska prezentowanego w orzecznictwie i doktrynie, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. „dachu nad głową”. Ustawodawca wyraźnie wskazał, że nabycie musi być dokonane na własne cele mieszkaniowe, a te realizowane są w dłuższym okresie czasu. Sądy administracyjne podkreślają, że zwolnienie z opodatkowania dochodów opisanych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter mieszany, podmiotowo-przedmiotowy. Wydatkowanie środków na określony przedmiot w połączeniu z funkcją, jaką ten przedmiot realizuje na rzecz nabywcy – zaspokojenie jego niezaspokojonych celów mieszkaniowych.

Zwolnieniem tym nie są zatem objęte dochody ze sprzedaży nieruchomości i praw w przypadku przeznaczenia przychodu na nabycie innych nieruchomości lub praw w sytuacji, gdy czynności te wskazują np. na działanie o charakterze zarobkowym, spekulacyjnym, inwestycyjnym lub innym nie wskazującym na działanie ukierunkowane na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych.

Wskazując jako cel mieszkaniowy wydatki poniesione na nabycie mieszkania, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa kiedy i jak długo podatnik powinien mieszkać w nabytej nieruchomości, żeby nastąpiła realizacja celu mieszkaniowego. Tym samym brak jest podstaw do uznania, że podatnik nie realizuje celu mieszkaniowego w przypadku, gdy nabył nieruchomość w celu zamieszkania w niej, ale w nieruchomości tej – z różnych powodów – zamieszka po upływie określonego czasu, np. kilku miesięcy lub po nabyciu tej nieruchomości będzie mieszkał tylko przez pewien czas.

Zauważyć należy, że w wyroku z dnia 29 listopada 2016 r., sygn. akt II FSK 3126/14 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że:

Czasowe, uzasadnione obiektywnymi okolicznościami wynajęcie zakupionych lokali mieszkalnych samo w sobie nie może przesądzać o tym, że podatnik nie będzie realizował w tych mieszkaniach własnych celów mieszkaniowych. Ustawodawca nie zastrzegł w treści analizowanych przepisów, że własny cel mieszkaniowy w zakupionym lokalu ma być realizowany nieprzerwanie od daty jego nabycia. Zgodzić się jednak należy z Sądem I instancji, że dla uznania spełnienia warunków skorzystania z ulgi nie jest wystarczająca sama deklaracja podatnika, że poprzez wskazane zakupy realizuje swój cel mieszkaniowy. Ustawodawca nie odniósł bowiem skorzystania z prawa do zwolnienia z opodatkowania od werbalnej deklaracji takiego zamiaru w chwili nabycia, lecz wyraźnie wskazał, że nabycie musi być dokonane na własne cele mieszkaniowe.

Z opisu sprawy wynika, że w ciągu kilku miesięcy od dokonania sprzedaży nieruchomości mieszkalnej położonej w Polsce, planuje Pan wspólnie z małżonką kupić mieszkanie na terytorium Hiszpanii (dalej: „Nieruchomość").

Podał Pan również, że w będzie Pan zamieszkiwać w Nieruchomości przez około 4-6 miesięcy w roku. W pozostałym zaś czasie w trakcie roku Nieruchomość ma być przedmiotem okresowego najmu lub pozostanie niezamieszkała (będzie Pan wówczas w podróży bądź będzie przebywać w Polsce). Z Nieruchomością wiążą się też Pana plany, dotyczące Pana dalszej przyszłości. Brana jest pod uwagę przeprowadzka, mogąca oznaczać zmianę stałego miejsce zamieszkania.

Doprecyzował Pan również, że mieszkanie w Hiszpanii będzie służyć celom mieszkaniowym przez część roku (wykraczającą poza czas typowo wakacyjny) a Nabycie nieruchomości w Hiszpanii powinno nastąpić w najbliższych miesiącach (wrzesień - grudzień).

Jak wskazano powyżej wydatki, których realizacja uprawnia do zwolnienia określone zostały enumeratywnie w art. 21 ust. 25 ww. ustawy.

Jednym z takich celów jest m.in. nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, położonego w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Jednak wyjaśnić należy, że w przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej prawo do zwolnienia ustawodawca uzależnił od istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe.

W przypadku nabycia nieruchomości na terytorium Hiszpanii warunek określony w ww. art. 21 ust. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostanie spełniony, w myśl bowiem art. 26 ust. 1 zdanie pierwsze umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku podpisanej w Madrycie dnia 15 listopada 1979 r. (Dz. U. z 1982 r. Nr 17, poz. 127)

właściwe władze Umawiających się Państw będą wymieniały informacje konieczne do wykonywania niniejszej umowy, a także informacje dotyczące prawa wewnętrznego Umawiających się Państw co do podatków objętych niniejszą umową w takim zakresie, w jakim opodatkowanie, które one przewidują, jest zgodne z umową.

W związku z tym należy uznać, że w mieszkaniu tym będzie realizował Pan własne cele mieszkaniowe, o których mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc będzie Pan uprawniony do zwolnienia, o którym mowa w tym przepisie - w stosunku do dochodu uzyskanego z nienastępującego w wyniku działalności gospodarczej zbycia ww. nieruchomości mieszkalnej położonej w Polsce. Zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

Nie pozbawia Pana tej możliwości zamiar okresowego wynajmu tego mieszkania.

Wobec powyższego Pana stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania rozstrzygnięcia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).