Zastosowanie ulgi na powrót.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie, 

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 lipca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 16 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zastosowania ulgi na powrót. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 15 sierpnia 2024 r. (wpływ 15 sierpnia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Na podstawie art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), wniósł Pan o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej możliwości skorzystania z ulgi na powrót zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.).

W dniu 31 stycznia 2023 roku przeprowadził się Pan do Polski. W roku 2023 był Pan rezydentem podatkowym Polski. Jest Pan obywatelem Polski. Przed przeprowadzką do Polski nie mieszkał Pan na stałe w Polsce przez okres dłuższy niż 3 lata. W momencie przeprowadzki do Polski posiadał Pan kartę stałego pobytu na podstawie polskiego pochodzenia. Jest Pan Polakiem z narodowości, ponieważ Pana matka (...) jest Polką.

Uzupełnienie zdarzenia przyszłego

Posiada Pan polskie obywatelstwo od 30 stycznia 2024 r. Posiada Pan także obywatelstwo białoruskie. W odpowiedzi na pytanie: „czy od 31 stycznia 2023 r. w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlegał Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu”, odpowiedział Pan, że tak, ma Pan nieograniczone zobowiązanie podatkowe.

W odpowiedzi na pytanie: „czy posiada Pan certyfikat rezydencji lub inne dowody dokumentujące miejsce zamieszkania dla celów podatkowych poza Polską do dnia zmiany miejsca zamieszkania na terytorium Polski (np. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zeznania podatkowe, umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy lub inne – prosimy wyjaśnić jakie)”, wskazał Pan, że załączył Pan umowę o świadczenie usług między swoją jednoosobową działalnością gospodarczą w Gruzji a firmą z Polski.

W latach 2020-2022 oraz od początku 2023 r. do dnia poprzedzającego dzień, w którym przeprowadził się̨ Pan do Polski mieszkał Pan na Białorusi, w (…). Nigdy nie miał Pan Karty Polaka. W odpowiedzi na pytanie: „czy korzystał Pan wcześniej w całości lub w części z ulgi na powrót)”, wskazał Pan, że nigdy nie korzystał Pan w pełni lub częściowo z zachęty do refundacji.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym może Pan skorzystać z ulgi na powrót na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 152a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

Uważa Pan, że spełnia warunki określone w art. 21 ust. 1 pkt 152a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż: przeprowadził się Pan do Polski w dniu 31 stycznia 2023 roku. W roku 2023 był Pan rezydentem podatkowym Polski. Jest Pan obywatelem Polski, a przed przeprowadzką do Polski nie mieszkał Pan na stałe w Polsce przez okres dłuższy niż 3 lata. W momencie przeprowadzki posiadał Pan kartę stałego pobytu na podstawie polskiego pochodzenia, co potwierdza Pana związek z Polską. W związku z powyższym, uważa Pan, że ma Pan prawo do skorzystania z ulgi na powrót.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) wolne od podatku dochodowego są:

Na podstawie art. 21 ust. 39 ustawy:

Stosownie do art. 21 ust. 43 ustawy:

W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ustawy:

Ww. przepisy zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a) tiret 13 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105).

Ponadto, z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że:

Zwolnienie, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Jak wynika z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W świetle art. 4a ww. ustawy:

W celu skorzystania z ww. preferencji podatkowej, tj. tzw. „ulgi na powrót” spełnione muszą być jednak wszystkie dodatkowe warunki wskazane w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy.

Aby zapewnić sobie możliwość skorzystania z omawianej preferencji podatkowej, należy zarówno przez trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz w okresie od początku roku, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego ten dzień, nie posiadać miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i co istotne w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, należy mieć nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium RP.

Z treści wniosku wynika, że w wyniku przeniesienia 31 stycznia 2023 r. miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Zatem, warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został spełniony.

Następny warunek określony w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) i b) ww. ustawy również został spełniony.

W okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających rok 2023, w którym przeprowadził się Pan do Polski, jak również od 1 stycznia do 30 stycznia 2023 r. nie miał Pan miejsca zamieszkania na terytorium Polski.

Co jednak najistotniejsze, literalne brzmienie art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) i b) ww. ustawy wskazuje, że w przypadku tzw. „ulgi na powrót” powinniśmy mieć do czynienia z jedną z kategorii podatników „powracających”, tj.:

• z podatnikiem który posiada wymienione w lit. a) przepisu obywatelstwo polskie lub Kartę Polaka lub też obywatelstwo innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej

• lub, który we wcześniejszym okresie miał określone w lit. b) miejsce zamieszkania.

Tymczasem z przedstawionych przez Pana okoliczności wynika, że na dzień przeprowadzki do Polski, nie posiadał Pan obywatelstwa polskiego lub obywatelstwa innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej. Posiadał Pan wyłącznie obywatelstwo białoruskie.

Analiza tych przepisów w sposób jednoznaczny wskazuje, że podatnik musi posiadać obywatelstwo polskie lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej na dzień przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski. Nie spełnia Pan tego warunku, gdyż na dzień przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski (31 stycznia 2023 r.) posiadał Pan obywatelstwo białoruskie. Natomiast obywatelstwo polskie posiada Pan dopiero od 30 stycznia 2024 r.

Z opisu zdarzenia wynika również, że przed 31 stycznia 2023 r. nie przebywał Pan w Polsce, jak też, że wcześniej nie mieszkał Pan na terytorium Polski. Zatem nie spełnił Pan również warunku wskazanego w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. nie miał Pan miejsca zamieszkania:

• nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w art. 21 ust. 43 pkt 2 ww. ustawy, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub
• na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w art. 21 ust. 43 pkt 2 ww. ustawy.

W Pana przypadku możliwość skorzystania z ulgi na powrót jest więc uwarunkowana posiadaniem Karty Polaka. Jednakże na dzień przeprowadzki do Polski, tj. na dzień 31 stycznia 2023 r. nie posiadał Pan Karty Polaka.

W świetle przedstawionych przez Pana okoliczności nie spełnił Pan warunków wskazanych w art. 21 ust. 43 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oznacza to, że niezależnie od spełnienia pozostałych przesłanek nie przysługuje Panu prawo do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie spełnia Pan bowiem warunków niezbędnych do jej zastosowania.

Zatem Pana stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Przedmiotem interpretacji indywidualnej nie jest ustalenie obowiązku podatkowego w Polsce i miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Informacje te zostały przyjęte jako element stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).