Skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w odziedziczonej nieruchomości - koszty podatkowe w przypadku odpłatnego zbycia odziedziczonej nieruchom... - Interpretacja - 0115-KDWT.4011.81.2024.2.KW

Shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 13 września 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDWT.4011.81.2024.2.KW

Temat interpretacji

Skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w odziedziczonej nieruchomości - koszty podatkowe w przypadku odpłatnego zbycia odziedziczonej nieruchomości.

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 lipca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 2 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w odziedziczonej nieruchomości. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 lipca 2024 r. (data wpływu 29 lipca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W dniu (...) 1976 roku Pana ojcu A. A zostało przydzielone spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego w A, przy ulicy B 1. Pozostawał wówczas w związku małżeńskim z B. A. Wyrokiem Sądu Rejonowego w A z dnia (...) 1984 roku sygn. akt (...) ich małżeństwo zostało rozwiązane. Następnie jego była żona zmarła w dniu (...) 2007 roku przed podziałem prawa do mieszkania, a więc stał się on zbędny. Wobec tego A. A był jedynym uprawnionym do spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego (porównaj wyrok Sądu Okręgowego w C z dnia (...) 2021 roku sygn. akt (...)).

W dniu (...) 2024 roku została zawarta ze Spółdzielnią Mieszkaniową (...) w A w formie aktu notarialnego umowa, na podstawie której przekształcone zostało spółdzielcze lokatorskie prawo do ww. mieszkania w prawo odrębnej własności ww. lokalu. Przy zawieraniu umowy do uiszczenia przez Pana ojca były tylko należności z tytułu: 63 zł opłaty na rzecz Spółdzielni za przygotowanie dokumentów do aktu, 17 zł opłaty skarbowej, 44,39 zł w związku z poniesioną przez Spółdzielnię opłatą z tytułu jednorazowego wykupu gruntu oraz 8,34 zł nominalnej kwoty umorzenia kredytu bankowego. Nie było konieczności dopłacania do wkładu mieszkaniowego, albowiem już wcześniej został on w całości uiszczony przez Pana ojca. Dla ww. lokalu założono księgę wieczystą nr (...), z widniejącym do dziś wpisem A. A. jako właściciela lokalu i udziału w nieruchomości wspólnej.

W dniu (...) 2024 roku Pana ojciec A. A zmarł pozostawiając w spadku jedynie ww. lokal. Obecnie toczy się postępowanie spadkowe, które najpewniej skończy się stwierdzeniem, iż na podstawie ustawy spadek nabyły jego dzieci, w tym Pan - po 1/6 udziału w spadku.

Jest Pan obywatelem polskim, osiąga Pan dochody i stale mieszka w Polsce. Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej. Mieszkanie nie było w ostatnich latach przez nikogo wynajmowane, wydzierżawiane czy użyczane.

Osobiście pokrył Pan długi spadkowe w postaci kosztów pogrzebu: 10.750 zł na rzecz administracji cmentarza, za możliwość pochowania, piwniczkę, dzierżawę miejsca na 20 lat, obsługę pogrzebu, 4.580 zł na rzecz Zakładu Pogrzebowego (trumna, obsługa pogrzebu, przechowanie ciała, kwiaty), 800 zł koszt księdza i organisty, 1.360 zł za organizację stypy na kilkanaście osób oraz 10.296 zł za nagrobek. Wydatki te finansował Pan z zasiłku pogrzebowego oraz środków przekazanych Panu przez ojca w drodze dyspozycji bankowej na wypadek śmierci.

Uzupełnienie wniosku

W uzupełnieniu wniosku doprecyzował Pan, że zamierza Pan sprzedać udział w odziedziczonej nieruchomości. Dodatkowo jako pełnomocnik sprzeda Pan udziały pozostałych spadkobierców. Ma już Pan stosowne pełnomocnictwa. W sensie jednak prawno-rzeczowym - Pan w swoim imieniu sprzeda tylko udział 1/6, który Pan odziedziczył. Nie zostanie przeprowadzony dział spadku. Nikt ze spadkobierców nie jest zainteresowany nabywaniem udziałów od pozostałych. Każdy chce sprzedać swój udział osobie trzeciej (najpewniej tej samej nabywającej wszystkie udziały). Nie stanie się więc Pan jedynym właścicielem nieruchomości, ani nie będzie Pan miał więcej udziałów niż odziedziczony wynoszący 1/6. Nie będzie ani płatnego ani nieodpłatnego działu spadku. Nie będzie działu spadku, więc nie nabędzie Pan udziału w większym zakresie niż odziedziczony udział 1/6.

Nie posiada Pan obecnie dokumentu, z którego wynika wartość zwaloryzowanego wkładu mieszkaniowego na moment ustanowienia odrębnej własności lokalu na rzecz Pana ojca. Wg Pana wiedzy dokument taki nie był nigdy sporządzany. Jeśli to konieczne może Pan o taki dokument wystąpić do Spółdzielni Mieszkaniowej.

Częściowo posiada Pan dokumenty potwierdzające poniesienie kosztów pogrzebu, tj.:

  • w zakresie kwoty 10.296 zł (pokwitowanie wpłaty zaliczki na pomnik + dopłata reszty jego koszty + paragon za wydruk w porcelanie zdjęcia nagrobnego);
  • w zakresie kwoty 1.600 zł + 8.650 zł = 10.250 zł (pokwitowanie na 1.600 zł + kserokopia drugiego pokwitowania) płacone w administracji cmentarza parafialnego przy okazji samego pochówku;
  • w zakresie kwoty 300 zł - zaliczki na poczet stypy.

Prawdopodobnie jest Pan w stanie uzyskać fakturę na 4.580 zł od Zakładu Pogrzebowego i 1.360 zł za organizację stypy. Prosi Pan o udzielenie odpowiedzi dwuwariantowo - na wypadek uzyskania przez Pana także tych dokumentów, jak i w razie posiadania jedynie tych, które w załączeniu Pan przesłał.

Nie wystąpił Pan do pozostałych spadkobierców z roszczeniem o zwrot jakiejkolwiek części kosztów pogrzebu. Nie zamierza Pan występować.

Zasiłek pogrzebowy został przyznany wyłącznie Panu, przy czym prawo do jego pobrania scedował Pan na zakład pogrzebowy, któremu musiał Pan dopłacić tylko tę część kosztu pogrzebu, która przekraczała wysokość zasiłku.

Wskazana we wniosku „dyspozycja bankowa na wypadek śmierci” była dyspozycją, o której mowa w art. 56 ustawy Prawo bankowe.

Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

1.Czy sprzedaż odziedziczonego przez Pana udziału 1/6 w ww. nieruchomości lokalowej przed upływem 5 lat od przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu w prawo odrębnej własności lokalu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych biorąc pod uwagę, iż Pana ojciec nabył spółdzielcze lokatorskie prawo do ww. lokalu w 1976 roku?

2.W razie jeśli ww. sprzedaż udziału podlega opodatkowaniu, czy wkład mieszkaniowy uiszczony na lata przed przekształceniem prawa do lokalu w dniu (...) 2024 roku stanowi koszt uzyskania przychodu (koszt nabycia prawa do lokalu) w wysokości zwaloryzowanej na ww. dzień wartości tego wkładu, ewentualnie czy koszt taki stanowi 1/6 wysokości zwaloryzowanej na ww. dzień wartości tego wkładu?

3.W razie jeśli sprzedaż ww. udziału podlega opodatkowaniu, czy wymienione wyżej i pokryte przez Pana koszty pochówku, ceremonii pogrzebowej, nagrobka (stanowiące długi spadkowe w rozumieniu art. 922 § 3 Kodeksu cywilnego) stanowią koszt uzyskania przez Pana przychodu z tytułu opisywanego planowanego odpłatnego zbycia udziału w lokalu, przy przyjęciu posiadania przez Pana tylko załączonych dokumentów na wykazanie tych kosztów, względnie w razie zdobycia także dokumentów wskazanych w niniejszym powyższym uzupełnieniu wniosku?

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Ad. 1

W Pana ocenie sprzedaż odziedziczonego udziału 1/6 w lokalu dokonana po uregulowaniu spraw spadkowych, przed (...) 2029 roku nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, albowiem nabycie prawa do mieszkania przez spadkodawcę nastąpiło w 1976 roku. Minęło zatem 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie mieszkania. Bez znaczenia pozostaje data, w której spółdzielcze prawo do lokalu uległo przekształceniu w prawo do odrębnej własności. Przekształcenie to następowało na podstawie art. 12 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych i wiązało się z tym, że już uprzednio uprawniony spłacił wszelkie zobowiązania spółdzielni z tytułu budowy. Zwrócić należy przy tym uwagę, że ustanowienie odrębnej własności lokalu nie było klasycznym wolnorynkowym nabyciem rzeczy. Spółdzielnia miała obowiązek zawarcia danej umowy z określonym uprawnionym, nie miała żadnego „pola manewru” jeśli chodzi o to czy transakcji dokonać, z kim i na jakich warunkach. Uprawnionemu przysługiwało roszczenie o ustanowienie odrębnej własności lokalu czyli przekształcenie posiadanego prawa, z uwagi na to, że uiścił już (przed wielu laty) całość obciążających go kosztów wybudowania lokalu. Zauważyć należy, iż także ustawodawca powołuje się na „przekształcenie” prawa (zob. art. 1 ust. 1 z ind. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych) czym zaznacza, że określone prawo ulega jedynie modyfikacji, a nie wiąże się z wygaśnięciem jednego prawa i powstaniem następnie innego. Ponadto żaden przepis ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych nie przewiduje takiej podstawy wygaśnięcia spółdzielczego lokatorskiego prawa jak ustanowienie jego odrębnej własności na rzecz lokatora. Nie wygasa ono zatem i zamiast niego nie jest nabywane inne prawo, lecz stosunek prawny istnieje nadal, a jedynie ulega modyfikacji (przekształceniu) w odrębną własność.

Przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego w prawo odrębnej własności, oznacza jednak tylko zmianę formy prawnej prawa do tego lokalu i nie stanowi nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak więc na gruncie art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, datę nabycia lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym do tego lokalu gruntem, należy utożsamiać z chwilą pierwotnego nabycia prawa do tego lokalu, tj. z datą nabycia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego.

Zatem, w przedstawionym stanie faktycznym ustanowienie odrębnej własności i przeniesienie prawa własności w 2024 r. w istocie było tylko przekształceniem formy prawnej władania rzeczą, a nie nowym nabyciem. Dlatego też w sytuacji, w której spadkodawca nabył w 1976 r. spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, a następnie nastąpiło przeniesienie własności tego lokalu, za datę nabycia lokalu, od której liczony jest 5-letni termin określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy przyjąć datę nabycia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, czyli 1976 r.

Tak więc przeniesienie własności udziału w ww. nieruchomości choćby miało nastąpić w 2024 roku, czy w latach następnych nastąpi po upływie 5 lat, nie będzie się zatem wiązać z koniecznością zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych (PIT). Porównaj Interpretacja Indywidualna z dnia 19.06.2019 r. sygn. 0112-KDIL3-2.4011.214.2019.1.DJ.

Na wypadek, gdyby organ nie podzielił Pana stanowiska co do punktu 1, wniósł Pan również o udzielenie odpowiedzi na pytanie 2 i 3 w interpretacji podatkowej.

Ad. 2

Pana zdaniem, środki wydatkowane przez spadkodawcę na wkład budowlany, spłatę przypadających na lokal części zobowiązań spółdzielni związanych z budową, stanowią koszt nabycia odrębnej własności lokalu w rozumieniu art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem stanowią koszt uzyskania przychodu z tytułu zbycia tego lokalu bądź stosunkowo udziału w nim, przy czym kwota tych uiszczonych należności podlega waloryzacji na dzień ustanowienia odrębnej własności lokalu.

Zgodnie z art. 12 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych warunkiem do przekształcenia lokatorskiego prawa do lokalu w prawo odrębnej jego własności jest m.in. spłata przypadającej na ten lokal części zobowiązań spółdzielni związanych z budową, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, w tym w szczególności odpowiedniej części zadłużenia kredytowego spółdzielni wraz z odsetkami, a jeżeli spółdzielnia skorzystała z pomocy uzyskanej ze środków publicznych lub z innych środków - spłaty przypadającej na ten lokal części umorzenia kredytu w kwocie podlegającej odprowadzeniu przez spółdzielnię do budżetu państwa.

Ustanowienie odrębnej własności lokalu w drodze przekształcenia zazwyczaj nie wiąże się z obowiązkiem zapłaty ceny zakupu, albowiem ustawodawca uwzględnia, że uprawniony wpierw uiścił wkład budowlany/mieszkaniowy przy ustanawianiu na jego rzecz spółdzielczego prawa, a następnie również w kolejnych latach dokonuje rozłożonych w czasie spłat z tego tytułu. Tak też było w przypadku spadkodawcy. Wiele lat przed ustanowieniem odrębnej własności lokalu należności te były już przez niego spłacone. Stanowiły one więc koszt nabycia odrębnej własności lokalu w rozumieniu art. 22 ust. 6d ustawy o PIT, albowiem gdyby należności te nie były już uiszczone nie byłoby możliwe ustanowienie odrębnej własności lokalu. Kwota ta podlega jednak waloryzacji na datę aktu notarialnego, w sposób adekwatny do waloryzacji na potrzeby ewentualnego zwrotu wkładu. Niewątpliwie nie można bowiem przyjąć kwot nominalnych uiszczanych w roku 1976 roku i kolejnych latach z uwagi na znaczne zmiany wartości pieniądza, które nastąpiły w kolejnych kilkudziesięciu latach.

Ad. 3

Wymienione wyżej i pokryte przez Pana koszty pochówku, ceremonii pogrzebowej, nagrobka (stanowiące długi spadkowe w rozumieniu art. 922 § 3 Kodeksu cywilnego) stanowią koszt uzyskania przez Pana przychodu. Zgodnie bowiem z art. 22 ust. 6d ustawy o PIT, do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości zalicza się m.in. przypadające na podatnika ciężary spadkowe. Przepis stanowi, że przez ciężary spadkowe rozumie się m.in. spłacone przez podatnika długi spadkowe. Stosownie zaś do art. 922 § 3 Kodeksu cywilnego do długów spadkowych należą także koszty pogrzebu spadkodawcy w takim zakresie, w jakim pogrzeb ten odpowiada zwyczajom przyjętym w danym środowisku. Poniesione przez Pana i wyżej wymienione koszty należą to kosztów pogrzebu odpowiadających zwyczajom przyjętym w danym środowisku. W zasadzie były to koszty minimalne, albowiem nie było możliwości w części miejskiej A (a w takiej mieszkał zmarły) znaleźć w niższej cenie miejsca na cmentarzu, stąd koszt 10.750 zł na rzecz administracji cmentarza. Zgodnym ze zwyczajem przyjętym w środowisku było również wybudowanie nagrobka, który również został przez Pana sfinansowany w podstawowym koszcie, przy typowym nagrobku. Naturalną konsekwencją pochowania zwłok było wystawienie nagrobka. Koszt ten wchodzi w zwyczajowy koszt pogrzebu.

Co do opłaty za interpretację – na wszelki wypadek (by uniknąć wezwań do usunięcia braków formalnych) opłacił Pan koszt w potrójnej wysokości jak dla oceny trzech stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych. Aczkolwiek wnosi Pan o zwrot nadpłaconej opłaty w kwocie 80 zł, gdyż co prawda zadał Pan trzy pytania, ale de facto dotyczą one jednego stanu faktycznego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-d) ww. ustawy jednym ze źródeł przychodów jest:

odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

·jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, skutkuje powstaniem przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa majątkowego nastąpi po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, nie stanowi ono źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa majątkowego w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie, w myśl art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jeżeli nieruchomości lub prawa majątkowe określone przez art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c tej ustawy zostały nabyte w drodze spadku, to ich odpłatne zbycie (dokonane poza działalnością gospodarczą) stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, jeżeli nastąpiło ono przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres własności nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkodawcy. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a‑c w związku z art. 10 ust. 5 ww. ustawy (czyli nabytych w drodze spadku), decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia przez spadkodawcę.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia „spadek” ani też „nabycie w drodze spadku”, dlatego też zasadnym jest odwoływanie się do regulacji zawartych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.).

Zgodnie z art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego:

Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego:

Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy.

Zgodnie z art. 925 Kodeksu cywilnego:

Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Stosownie do art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego:

Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Notariusz na zasadach określonych w przepisach odrębnych sporządza akt poświadczenia dziedziczenia.

Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Użyty w ww. przepisie termin „nabycie” oznacza każde uzyskanie tytułu własności (nabycie własności) lub każde uzyskanie określonego prawa (nabycie prawa) bez względu na fakt czy jest to nabycie w części ułamkowej czy w całości. Poprzez „nabycie” należy rozumieć każde zwiększenie aktywów podatnika.

Moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określony jest zgodnie z normami prawa cywilnego. Stosownie do art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego:

Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Nabyć nieruchomość lub prawo majątkowe można więc, np. zakupując je, bądź uzyskując pod tytułem darmym (w formie darowizny, w drodze spadku), a w przypadku ograniczonych praw rzeczowych również zawierając umowę o ustanowieniu tego prawa.

Kodeks cywilny zawiera również wyjaśnienie, co należy rozumieć pod pojęciem nieruchomości. Otóż w rozumieniu art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego:

nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Natomiast zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 558):

Przez umowę o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego spółdzielnia zobowiązuje się oddać osobie, na rzecz której ustanowione jest prawo, lokal mieszkalny do używania, a osoba ta zobowiązuje się wnieść wkład mieszkaniowy oraz uiszczać opłaty określone w ustawie i w statucie spółdzielni. Spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego może być ustanowione na rzecz członka spółdzielni albo członka spółdzielni i jego małżonka.

W myśl art. 9 ust. 3 tej ustawy:

Spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego jest niezbywalne, nie przechodzi na spadkobierców i nie podlega egzekucji.

Z treści powyższych przepisów ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych wynika zatem, że spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego w żadnym wypadku nie ma charakteru własnościowego. Prawa tego nie można nabyć, można je jedynie ustanowić. Osoba posiadająca takie prawo jest jedynie osobą uprawnioną do używania lokalu jako najemca, nie jest natomiast jego właścicielem. W konsekwencji ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego nie jest nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych:

Na pisemne żądanie członka, któremu przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielnia jest obowiązana zawrzeć z tym członkiem umowę przeniesienia własności lokalu po dokonaniu przez niego:

1)spłaty przypadającej na ten lokal części zobowiązań spółdzielni związanych z budową, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, w tym w szczególności odpowiedniej części zadłużenia kredytowego spółdzielni wraz z odsetkami, a jeżeli spółdzielnia skorzystała z pomocy uzyskanej ze środków publicznych lub z innych środków – spłaty przypadającej na ten lokal części umorzenia kredytu w kwocie podlegającej odprowadzeniu przez spółdzielnię do budżetu państwa,

2)spłaty zadłużenia z tytułu opłat, o których mowa w art. 4 ust. 1.

Z kolei w myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Z osobą ubiegającą się o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego spółdzielnia zawiera umowę o budowę lokalu. Umowa ta, zawarta w formie pisemnej pod rygorem nieważności, powinna zobowiązywać strony do zawarcia, po wybudowaniu lokalu, umowy o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do tego lokalu, a ponadto powinna zawierać:

1)zobowiązanie osoby ubiegającej się o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu do pokrywania kosztów zadania inwestycyjnego w części przypadającej na jej lokal przez wniesienie wkładu mieszkaniowego określonego w umowie;

2)określenie zakresu rzeczowego robót realizowanego zadania inwestycyjnego, które będzie stanowić podstawę ustalenia wysokości kosztów budowy lokalu;

3)określenie zasad ustalania wysokości kosztów budowy lokalu;

4)inne postanowienia określone w statucie.

Zgodnie z art. 10 ust. 2 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych:

Osoba, o której mowa w ust. 1, wnosi wkład mieszkaniowy według zasad określonych w statucie w wysokości odpowiadającej różnicy między kosztem budowy przypadającym na jej lokal a uzyskaną przez spółdzielnię pomocą ze środków publicznych lub z innych środków uzyskanych na sfinansowanie kosztów budowy lokalu. Jeżeli część wkładu mieszkaniowego została sfinansowana z zaciągniętego przez spółdzielnię kredytu na sfinansowanie kosztów budowy danego lokalu, osoba, o której mowa w ust. 1, jest obowiązana uczestniczyć w spłacie tego kredytu wraz z odsetkami w części przypadającej na jej lokal.

Powyższe oznacza, że osoba, która nabywa spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, aby nabyć od spółdzielni własność tego lokalu musi najpierw spłacić przypadającą na jej lokal część kosztów budowy – w tym wkład mieszkaniowy, o ile go jeszcze nie wpłaciła. Wkład ten stanowi udział w kosztach budowy lokalu. W sytuacji kiedy przedmiotowe prawo wygaśnie, spółdzielnia zwraca zwaloryzowaną wartość wkładu. Na pisemne żądanie członka spółdzielni, któremu przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu, spółdzielnia jest obowiązana zawrzeć z tym członkiem, stosownie do wniosku, umowę o przeniesienie własności lokalu.

We wniosku podał Pan, że (...) 1976 roku Pana ojcu zostało przydzielone spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego. Natomiast (...) 2024 roku Pana ojciec zawarł ze Spółdzielnią Mieszkaniową w formie aktu notarialnego umowę, na podstawie której spółdzielcze lokatorskie prawo do ww. mieszkania zostało przekształcone w prawo odrębnej własności lokalu. (...) 2024 r. Pana ojciec zmarł pozostawiając w spadku jedynie ww. lokal. W spadku po ojcu nabył Pan udział 1/6 w ww. nieruchomości i zamierza Pan razem z pozostałymi spadkobiercami sprzedać to mieszkanie.

Z wniosku wynika zatem, że Pana ojciec nabył prawo własności do przedmiotowego lokalu mieszkalnego w wyniku przeniesienia na niego własności tegoż lokalu przez spółdzielnię mieszkaniową (...) 2024 r. i to właśnie ta data – jako data nabycia, o której mowa w art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest kluczowa dla skutków podatkowych planowanej przez Pana sprzedaży udziału w tym lokalu.

Tym samym, stwierdzić należy, że odpłatne zbycie przez Pana udziału w przedmiotowym lokalu mieszkalnym przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie przez spadkodawcę stanowić będzie źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe.

W odniesieniu do powołanej przez Pana interpretacji indywidualnej należy wskazać, że dotyczy ona innego zagadnienia – a mianowicie przekształcenia w odrębną własność spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. Natomiast w sytuacji opisanej we wniosku przekształceniu podlegało spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy:

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o kt órych mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Przy czym pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością).

Do wydatków takich można zaliczyć przykładowo koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe itp. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.

Ustalenie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia odbywa się natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.

W myśl art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6d tej ustawy:

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku zalicza się również udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia poniesione przez spadkodawcę oraz przypadające na podatnika ciężary spadkowe, w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub zbywanego prawa odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych przez podatnika. Przez ciężary spadkowe, o których mowa w zdaniu drugim, rozumie się spłacone przez podatnika długi spadkowe, zaspokojone roszczenia o zachowek oraz wykonane zapisy zwykłe i polecenia, również w przypadku, gdy podatnik spłacił długi spadkowe, zaspokoił roszczenia o zachowek lub wykonał zapisy zwykłe i polecenia po dokonaniu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c.

Stosownie do art. 22 ust. 6e ww. ustawy:

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Tak więc definicję kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej w drodze spadku ustawodawca precyzuje przez bezpośrednie wskazanie, że koszty takie stanowią:

·udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania,

·kwota zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn,

·udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia poniesione przez spadkodawcę,

·przypadające na podatnika ciężary spadkowe, w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub zbywanego prawa odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych przez podatnika.

Pana wątpliwość budzi kwestia, czy w związku z planowaną sprzedażą udziału w przedmiotowym lokalu mieszkalnym, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie przez Pana ojca, będzie Pan mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu wartość wkładu mieszkaniowego wniesionego przez Pana ojca ustaloną (zwaloryzowaną) na dzień przekształcenia lokatorskiego prawa w odrębną własność lokalu, ewentualnie 1/6 wysokości zwaloryzowanej na ten dzień wartości tego wkładu.

Z opisu sprawy wynika, że w związku z przekształceniem spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego w odrębną własność nie było konieczności dopłacania wkładu mieszkaniowego, albowiem już wcześniej został on w całości uiszczony przez Pana ojca. Nie posiada Pan jednak dokumentu potwierdzającego wartość zwaloryzowanego wkładu na moment podpisania aktu notarialnego przez Pana ojca w dniu (...) 2024 r., wskazał Pan jednak, że może Pan wystąpić do Spółdzielni Mieszkaniowej o wydanie stosownego dokumentu.

Jak wynika z zacytowanego powyżej art. 12 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, aby spółdzielnia mogła przenieść prawo własności lokalu mieszkalnego członek spółdzielni, któremu przysługiwało spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu musi spełnić określone ustawowo warunki finansowe. Przede wszystkim jest zobowiązany do spłaty przypadającej na jego lokal części kosztów budowy, w tym wkładu mieszkaniowego oraz odpowiedniej części zadłużenia kredytowego spółdzielni wraz z odsetkami.

Wobec powyższego, spłaty dokonane tytułem wkładu mieszkaniowego są bezpośrednio związane z nabyciem prawa własności nieruchomości i w konsekwencji składają się na koszty nabycia przedmiotowego prawa przez Pana ojca, o których mowa w art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia 1/6 udziału w opisanej we wniosku nieruchomości będzie przypadająca na Pana 1/6 wartości zwaloryzowanego wkładu mieszkaniowego wniesionego przez spadkodawcę. Przy czym zwaloryzowana wartość tego wkładu ustalona na dzień przekształcenia prawa lokatorskiego w odrębną własność powinna wynikać z dokumentów wystawionych przez Spółdzielnię Mieszkaniową.

Pana stanowisko należało w tym zakresie uznać za nieprawidłowe, gdyż stwierdził Pan w nim:

środki wydatkowane przez spadkodawcę na wkład budowlany, spłatę przypadających na lokal części zobowiązań spółdzielni związanych z budową, stanowią koszt nabycia odrębnej własności lokalu w rozumieniu art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem stanowią koszt uzyskania przychodu z tytułu zbycia tego lokalu bądź stosunkowo udziału w nim, przy czym kwota tych uiszczonych należności podlega waloryzacji na dzień ustanowienia odrębnej własności lokalu.

Zaś w przypadku zbycia udziału w nieruchomości nabytej w drodze spadku, do kosztów uzyskania przychodów nie można zaliczyć całości wydatków na nabycie nieruchomości poniesionych przez spadkodawcę, a jedynie ich część proporcjonalną do odziedziczonego udziału w nieruchomości.

Odnosząc się natomiast do kwestii uwzględnienia przez Pana w kosztach uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości długów spadkowych w postaci kosztów pochówku, ceremonii pogrzebowej, nagrobka należy stwierdzić, że stosownie do cytowanego już art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do kosztów tych można zaliczyć przypadające na podatnika ciężary spadkowe, w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub zbywanego prawa odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw nabytych przez podatnika. Przy czym przez wskazane w tym przepisie ciężary spadkowe rozumie się m.in. spłacone przez podatnika długi spadkowe.

Zgodnie z cytowanym już art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego:

Prawa i obowiązki majątkowe przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.

Stosownie zaś do art. 922 § 3 Kodeksu cywilnego:

Do długów spadkowych należą także koszty pogrzebu spadkodawcy w takim zakresie, w jakim pogrzeb ten odpowiada zwyczajom przyjętym w danym środowisku, koszty postępowania spadkowego, obowiązek zaspokojenia roszczeń o zachowek oraz obowiązek wykonania zapisów zwykłych i poleceń, jak również inne obowiązki przewidziane w przepisach księgi niniejszej.

W klasycznym więc przypadku obowiązek rozliczenia długów spadkowych, w tym kosztów pogrzebu i nagrobka spoczywa na spadkobiercach. Rozmiar tego wydatku ograniczony w art. 922 § 3 Kodeksu cywilnego przyjętym w danym środowisku zwyczajem. Ponadto jeżeli spadkobierca w poczuciu moralnego obowiązku uczczenia spadkodawcy poniósł koszty pogrzebu i wzniósł nagrobek odpowiadający miejscowym zwyczajom, to wydatki z tym związane obciążają wszystkich spadkobierców i podlegają rozliczeniu tak, jak każde inne zobowiązanie pieniężne.

Warto w tym miejscy przywołać też uchwałę Sądu Najwyższego z 22 listopada 1988 r. sygn. akt III CZP 86/88 która stanowi, że:

dług spadkowy związany ze wzniesieniem nagrobka jako zobowiązanie pieniężne podlega rozliczeniu w postępowaniu działowym według nominalnej wysokości.

Z opisu sprawy wynika, że:

·poniósł Pan całość wydatków związanych z pogrzebem spadkodawcy oraz wystawieniem mu nagrobka. Posiada Pan dokumenty potwierdzające poniesienie części z tych wydatków, a mianowicie: w zakresie kwoty 10.296 zł (pokwitowanie wpłaty zaliczki na pomnik + dopłata reszty jego koszty + paragon za wydruk w porcelanie zdjęcia nagrobnego); w zakresie kwoty 1.600 + 8.650 zł = 10.250 zł (pokwitowanie na 1.600 zł + kserokopia drugiego pokwitowania) płacone w administracji cmentarza parafialnego przy okazji samego pochówku; w zakresie kwoty 300 zł-zaliczki na poczet stypy. Prawdopodobnie jest Pan w stanie uzyskać fakturę na 4580 zł od Zakładu Pogrzebowego i 1.360 zł za organizację stypy;

·wydatki te sfinansował Pan z zasiłku pogrzebowego oraz środków przekazanych Panu przez ojca w drodze dyspozycji bankowej na wypadek śmierci;

·Pana ojciec pozostawił w spadku jedynie opisany we wniosku lokal;

·nie będzie przeprowadzany dział spadku;

·nie wystąpił Pan i nie zamierza Pan wystąpić do pozostałych spadkobierców z roszczeniem o zwrot jakiejkolwiek części kosztów pogrzebu.

Zgodnie z art. 78 ust. 1ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz. U. z 2023 poz. 1251 ze zm.):

Zasiłek pogrzebowy przysługuje osobie, która pokryła koszty pogrzebu.

Zasiłek pogrzebowy jest zwolniony z podatku dochodowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl zaś art. 56 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2488 ze zm.):

Posiadacz rachunku oszczędnościowego, rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego lub rachunku terminowej lokaty oszczędnościowej może polecić pisemnie bankowi dokonanie - po swojej śmierci - wypłaty z rachunku wskazanym przez siebie osobom: małżonkowi, wstępnym, zstępnym lub rodzeństwu określonej kwoty pieniężnej (dyspozycja wkładem na wypadek śmierci).

Zgodnie natomiast a art. 56 ust. 5 ww. ustawy:

Kwota wypłacona zgodnie z ust. 1 nie wchodzi do spadku po posiadaczu rachunku.

Kwota wypłacona wskazanej osobie zgodnie z ww. dyspozycją stanowi środki finansowe osoby wskazanej w dyspozycji, które może ona wydatkować w dowolny sposób.

Ponieważ zaś do kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym do długów spadkowych, należy zaliczyć koszty faktycznie poniesione przez podatnika, stanowiące uszczuplenie w jego majątku, to do kosztów tych nie można zaliczyć wydatków, które zostały sfinansowane zasiłkiem pogrzebowym. W tym bowiem zakresie wydatki te są pokryte nie majątkiem osobistym podatnika, ale środkami przyznanymi przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych.

Natomiast pozostałe wydatki sfinansowane Pana własnymi środkami finansowymi (w tym pochodzącymi z dyspozycji bankowej Pana ojca) mogą zostać uwzględnione w kosztach uzyskania przychodów w części, w jakiej przypadają one na Pana.

Kluczowe bowiem, dla rozstrzygnięcia omawianej kwestii jest wskazanie w art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, że do kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku, w którym nastąpiło jej nabycie zalicza się również przypadające na podatnika ciężary spadkowe w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub zbywanego prawa odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych przez podatnika.

Skoro zaś w wyniku spadkobrania nabył Pan 1/6 udziału w spadku, to może Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów jedynie przypadający na Pana udział (1/6) w ciężarach spadkowych (długach spadkowych) i tylko w takiej części, w jakiej został on sfinansowany Pana własnymi środkami, a nie zasiłkiem pogrzebowym.

Nie mogą również zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatki na pokrycie długów spadkowych, których wysokość nie została udokumentowana. Brak posiadania przez Pana dokumentów potwierdzających poniesienie wydatku związanego z organizacją pogrzebu uniemożliwia uznanie go za koszt uzyskania przychodu przy odpłatnym zbyciu nieruchomości.

Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 3 również należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informacja dotycząca opłaty od wniosku

Odnosząc się do kwestii zwrotu opłaty za wydanie interpretacji indywidualnej informujemy, że zgodnie z art. 14f § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) :

Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł, którą należy wpłacić w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku.

Natomiast stosownie do postanowień art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej:

W przypadku wystąpienia w jednym wniosku o wydatnie interpretacji indywidualnej odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych pobiera się opłatę od każdego przedstawionego we wniosku odrębnego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

Ponieważ w złożonym wniosku przedstawił Pan trzy zdarzenia przyszłe dotyczące odrębnych kwestii mających być przedmiotem interpretacji indywidualnej, opłata uiszczona przez Pana w wysokości 120 zł jest w całości opłatą należną za wydanie niniejszej interpretacji indywidualnej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA), albo

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).