Skutki podatkowe zbycia składnika majątku wycofanego z działalności gospodarczej. - Interpretacja - 0115-KDWT.4011.86.2024.2.MJ
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Skutki podatkowe zbycia składnika majątku wycofanego z działalności gospodarczej.
Interpretacja indywidualna
- stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
11 lipca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 2 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych zbycia składnika majątku wycofanego z działalności gospodarczej. Uzupełnił go Pan pismem z 3 września 2024 r. (data wpływu - 4 września 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Planuje Pan sprzedać lokal mieszkalny zakupiony (...) 2004 r., akt notarialny repertorium (...), nr księgi wieczystej (...), położony w (…) przy ulicy (…) numer (…). Wartość zakupu lokalu wynosiła (…) zł. Nieruchomość stanowi współwłasność małżeńską, między małżonkami nie ma rozdzielności majątkowej.
Zakupiony lokal mieszkalny został zaadaptowany do prowadzenia działalności gospodarczej - gabinetu lekarskiego. Prace remontowe adaptacyjne łącznie na kwotę (…) zł zostały ukończone (...) marca 2005 r. Lokal został czasowo przyjęty na stan środków trwałych w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej z dniem (...) marca 2005 r. Świadczył Pan w lokalu usługi medyczne w ramach indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej, jak również Pana małżonka (…), świadczyła w tym okresie w przedmiotowej nieruchomości usługi medyczne w ramach swojej indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej. Świadczone przez Państwa usługi dotyczą usług medycznych, nie świadczą i nie świadczyli Państwo usług związanych z obrotem nieruchomościami. Lokal był amortyzowany w Pana działalności do dnia (...) marca 2024 r. Z dniem (...) kwietnia 2024 r. nieruchomość została wyprowadzona ze stanu środków trwałych na potrzeby własne. Nadmienia Pan, iż zakupiony lokal mieszkalny nie został przekształcony w lokal użytkowy, a jedynie zgłoszony do urzędu miejskiego jako czasowy gabinet lekarski na okres prowadzonej w nim praktyki lekarskiej. W wypisie z księgi wieczystej figuruje jako lokal mieszkalny.
Uzupełnienie wniosku
1.Adaptacja lokalu wskazanego we wniosku spowodowała zmianę pierwotnego przeznaczenia z lokalu mieszkalnego na lokal usługowy – gabinet lekarski na potrzeby prowadzonej w nim działalności gospodarczej. Lokal ten był przeznaczony wyłącznie na prowadzenie działalności gospodarczej i nie służył zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych.
2.Opisany lokal został wprowadzony na stan środków trwałych na podstawie oświadczenia przekazania lokalu na potrzeby prowadzonej działalności po adaptacji lokalu na gabinet lekarski. Symbol KŚT 121 Lokale niemieszkalne, Spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego, roczna stawka amortyzacyjna 2,5%.
3.Lokal nie został sklasyfikowany jako lokal mieszkalny w ewidencji środków trwałych w prowadzonej działalności.
Pytanie
Czy w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 oraz art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód ze zbycia przedmiotowej nieruchomości powinien zostać zaliczony jako przychód z działalności gospodarczej?
Pana stanowisko w sprawie
Stosownie do art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.
Pana zdaniem, zgodnie z art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębna nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie.
Zatem skutki podatkowe tej sprzedaży należy ocenić w kontekście przesłanek określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 10 ust 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d)innych rzeczy.
- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a - c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
W konsekwencji sprzedaży nieruchomości o charakterze mieszkalnym przychód ze źródła wskazanego w tej regulacji powstaje wtedy, gdy jej odpłatne zbycie następuje przed upływem 5 lat, licząc końca roku kalendarzowego, w którym ją nabyto.
Tym samym sprzedaż opisanego lokalu mieszkalnego nie będzie stanowiła źródła przychodu podatkowego, ponieważ sprzedaż ta nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nieruchomość została nabyta.
Przedmiotowe stanowisko potwierdza dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w piśmie z dnia 15 stycznia 2019 nr 0114-KDIP3-1.4011.533.2018.2.ES określenie skutków podatkowych zbycia lokalu mieszkalnego i garażu.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Konstrukcja podatku dochodowego od osób fizycznych zakłada zróżnicowanie sposobu opodatkowania poszczególnych rodzajów dochodów (przychodów) osób fizycznych w oparciu o system przyporządkowywania ich do odpowiedniego źródła przychodów. Ustawodawca tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest:
odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d)innych rzeczy,
-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Odrębnym od powyższego źródłem przychodów jest wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozarolnicza działalność gospodarcza.
W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Zgodnie z treścią art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy:
Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:
a)środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
b)składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
c)składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
d)składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
–wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.
Natomiast w myśl art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.
Jednocześnie, zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy:
Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.
Z przytoczonych przepisów wynika zatem, że – co do zasady – przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności gospodarczej (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych i związanych z nimi praw wymienionych w art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności, i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.
Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że (…) 2004 r. zakupił Pan lokal mieszkalny do majątku wspólnego małżeńskiego. Wskazany lokal mieszkalny został zaadaptowany do prowadzenia działalności gospodarczej. Lokal został (...) marca 2005 r. czasowo przyjęty na stan środków trwałych w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej. Lokal był amortyzowany w Pana działalności do (...) marca 2024 r. Z dniem (...) kwietnia 2024 r. nieruchomość została wyprowadzona ze stanu środków trwałych na potrzeby własne. W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że adaptacja lokalu spowodowała zmianę pierwotnego przeznaczenia z lokalu mieszkalnego na lokal usługowy – gabinet lekarski na potrzeby prowadzonej w nim działalności gospodarczej. Lokal ten był przeznaczony wyłącznie na prowadzenie działalności gospodarczej i nie służył zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych. Opisany lokal został wprowadzony na stan środków trwałych na podstawie oświadczenia przekazania lokalu na potrzeby prowadzonej działalności po adaptacji lokalu na gabinet lekarski. Symbol KŚT: 121 Lokale niemieszkalne, roczna stawka amortyzacyjna 2,5%. Lokal nie został sklasyfikowany jako lokal mieszkalny w ewidencji środków trwałych w prowadzonej działalności. Obecnie lokal ten zamierza Pan sprzedać.
Mając zatem na względzie powołane przepisy prawne oraz kierując się treścią wniosku należy uznać, że przychód ze sprzedaży opisanego we wniosku składnika majątku nie będzie stanowił dla Pana przychodu z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Decydujące znaczenie ma w tym zakresie podana przez Pana informacja, że adaptacja przedmiotowego lokalu spowodowała zmianę jego pierwotnego przeznaczenia z mieszkalnego na lokal użytkowy. Wbrew Pana stanowisku, skutki podatkowe opisanego zdarzenia należy zatem odnosić do zbycia lokalu użytkowego, a nie mieszkalnego.
Przychód uzyskany ze sprzedaży lokalu użytkowego, wykorzystywanego i amortyzowanego przez Pana w działalności gospodarczej – jeżeli między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składnik majątku został wycofany z działalności, i dniem jego odpłatnego zbycia nie upłynie 6 lat – będzie stanowił dla Pana przychód z działalności gospodarczej. Do przychodu tego będą miały zastosowanie zasady opodatkowania stosowane przez Pana w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.
Natomiast, jeżeli sprzedaż przedmiotowego lokalu użytkowego nastąpi po upływie wskazanego powyżej sześcioletniego okresu, kwota uzyskana z tej sprzedaży nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie Zainteresowanego – co wynika z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) – niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie dla Pana. Natomiast Pana żona chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie i uiścić stosowną opłatę.
Organ wydający interpretację nie jest uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów. Wobec powyższego załączone do wniosku dokumenty nie były przedmiotem merytorycznej analizy, a oceny Pana stanowiska dokonano wyłącznie na podstawie opisu zdarzenia przyszłego zawartego we wniosku.
Odnosząc się do przywołanej przez Pana interpretacji indywidualnej – zauważyć należy, że interpretacje indywidualne stanowią rozstrzygnięcia w konkretnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych oraz prawnych i tylko do nich się odnoszą, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa. W konsekwencji, nie mogą wpływać na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.