Skutki podatkowe sprzedaży udziału w nieruchomości odziedziczonej w spadku.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 sierpnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 22 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(…) 1963 r. umowa majątkowa małżeńska, rozszerzenie wspólności majątkowej (…) i (…).

(…) 1967 r. – akt notarialny – umowa sprzedaży i zamiany – dokument ten zawierany był między Pani prababcią (…), jej dziećmi (…) (Pani babcia, po której odziedziczyła Pani ½ nieruchomości, drugą połowę Pani siostra), jej mężem (…) (Pani dziadkiem – mężem (…)) oraz (…) (działającą w imieniu Skarbu Państwa, jako przedstawicielka (…)). W dokumencie tym (…) przedkłada uchwałę (…) dotyczącą nabycia na rzecz Skarbu Państwa nieruchomości położonej w (…) przy ul. (…) i uchwały, w myśl której teren tej nieruchomości został przeznaczony pod  budowę osiedla mieszkaniowego „(…)”, cena przyjęta na podstawie operatu szacunkowego. Współwłaściciele wyrazili zgodę na zbycie nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa za cenę ustalonej wartości odszkodowawczej, z tym że (…) (Pani dziadkowie) w zamian za swój udział pragną otrzymać od Skarbu Państwa działkę w wieczyste użytkowanie przy ul. (…) (tę działkę, którą Pani odziedziczyła).

(…), zgodnie z uchwałą (…) z (…) 1967 r. nr (…) „oddaję (…) i jej mężowi (…) do wspólności małżeńskiej działkę ul. (…)” – Pani dziadkowie dostali notarialnie działkę (…) do wspólności małżeńskiej.

(…) 1967 r. odpis księgi wieczystej w użytkowanie wieczyste (…).

(…) 1999 r. decyzja (…) o przekształcenie prawa wieczystego w prawo własności (…).

(…) 2001 r. przekształcono w księgach wieczystych prawo użytkowania wieczystego w prawo własności (…).

(…) 2003 r. zmarł (…), jedyny syn (…), a Pani ojciec – (…) i Pani siostry – (…).

(…) 2003 r. (…) spisali testamenty wzajemne (Pani dziadkowie).

(…) 2019 r. zmarł (…) – mąż (…) i współwłaściciel nieruchomości (…).

(…) 2019 r. otwarcie u notariusza testamentu (…). Do całości majątku powołał żonę (…)  (testament wzajemny).

(…) 2019 r. dokonano wykreślenia (…) z księgi wieczystej (…).

(…) 2024 r. zmarła (…) (Pani babcia).

(…) 2024 r. podpisała Pani z siostrą akt dziedziczenia po babci, każda z Pań ½ części domu.

Posiada Pani nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium RP.

Nie prowadzi Pani działalności gospodarczej.

Nieruchomość, o której mowa we wniosku, stanowi grunt wraz z budynkiem mieszkalnym (połowa bliźniaka).

Tytuł prawny przysługujący Pani do nabycia udziału w nieruchomości to prawo własności.

Nieruchomość nie była zamieszkana od czasu śmierci (…), nikt z niej nie korzystał, stała pusta.

Aktem poświadczenia dziedziczenia ((…) 2024 r.) nabyła Pani ½ spadku po babci (dostała Pani tylko nieruchomość, nic więcej nie było, ponieważ całe pieniądze babci dostała Pani siostra, poprzez zapis bankowy na wypadek śmierci, co nie podlega masie spadkowej). W akcie notarialnym nie było spłat, dopłat.

Nigdy nie sprzedawała Pani żadnych nieruchomości.

Posiada Pani udział ½ w mieszkaniu własnościowym (z partnerem). Nieruchomość jest objęta kredytem hipotecznym i nie zamierzają jej Państwo sprzedawać.

Prawdopodobnie, jeśli będzie to realne, nabędzie Pani nieruchomość, lecz nie zamierza jej Pani sprzedawać.

Pytanie

We wrześniu ((…) 2024 r.) sprzedaje Pani nieruchomość odziedziczoną po babci (…). Czy musi Pani zapłacić podatek dochodowy 19% od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

Uważa Pani, że w tej sytuacji nie jest Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego 19% od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako źródła przychodów wymienia natomiast:

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa majątkowego nastąpi po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, nie stanowi ono źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa majątkowego w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Ekwiwalentem w tym wypadku jest inna rzecz, a nie wartości pieniężne. Innym argumentem przemawiającym za tym, iż umowa zamiany stanowi odpłatną czynność prawną, jest art. 604 Kodeksu cywilnego, który stanowi, że:

Powyższy fakt ukazuje liczne podobieństwa między wskazanymi umowami, ograniczając różnicę między nimi jedynie do formy zapłaty, którą w przypadku umowy sprzedaży stanowi wartość pieniężna, a w przypadku umowy zamiany – inna rzecz.

W następstwie umowy zamiany mają miejsce dwie czynności. Z jednej strony dochodzi u każdej ze stron do odpłatnego zbycia rzeczy (np. nieruchomości) z drugiej natomiast każda ze stron nabywa nową rzecz (np. nieruchomość). Należy przy tym zauważyć, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega jedynie odpłatne zbycie, zaś nabycie jest w tym przypadku podatkowo obojętne.

Wobec powyższego, zamiana nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli ma miejsce przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. Jeżeli natomiast zamiana nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym przychód z ich zamiany nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Jednocześnie, w myśl art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jeżeli nieruchomości lub prawa majątkowe określone przez art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c tej ustawy zostały nabyte w drodze spadku, to ich odpłatne zbycie (dokonane poza działalnością gospodarczą) stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, jeżeli nastąpiło ono przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres własności nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkodawcy. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (czyli nabytych w drodze spadku), decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia przez spadkodawcę.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia „spadek” ani też „nabycie w drodze spadku”, dlatego też zasadnym jest odwoływanie się do regulacji zawartych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego:

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego:

Na podstawie art. 925 Kodeksu cywilnego:

Jak stanowi art. 926 § 1 Kodeksu cywilnego:

Wg treści art. 931 § 1 oraz § 2 Kodeksu cywilnego:

Stosownie do art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego:

Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Zgodnie z art. 1035 Kodeksu cywilnego:

Stosownie do art. 195 Kodeksu cywilnego:

Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy.

W świetle art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego:

Jak stanowi art. 196 § 2 Kodeksu cywilnego:

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w 1967 r. Pani dziadkowie – (…), na podstawie aktu notarialnego – umowy sprzedaży i zamiany, zgodnie z uchwałą (…) dostali notarialnie do wspólności małżeńskiej działkę przy ul. (…) w wieczyste użytkowanie. We wrześniu 2001 r. przekształcono w księgach wieczystych prawo użytkowania wieczystego w prawo własności (…). W (…) 2019 r. zmarł Pani dziadek. Zgodnie z testamentem, (…) do całości majątku powołał żonę (…). W (…) 2024 r. zmarła Pani babcia. W (…) 2024 r. aktem poświadczenia dziedziczenia nabyła Pani ½ części nieruchomości, będącej gruntem wraz z budynkiem mieszkalnym (połową bliźniaka). W akcie notarialnym nie było spłat, ani dopłat. Od czasu śmierci Pani babci, nieruchomość nie była zamieszkana, nikt z niej nie korzystał, stała pusta.

Aby zatem ustalić, czy w przedmiotowej sprawie planowana przez Panią sprzedaż udziału w nieruchomości nabytej w spadku po Pani babci, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie, czy jego odpłatne zbycie będzie miało miejsce po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przez Pani spadkodawczynię, tj. Pani babcię.

Użyty w ww. przepisie termin „nabycie” oznacza każde uzyskanie tytułu własności (nabycie własności) lub każde uzyskanie określonego prawa (nabycie prawa) bez względu na fakt czy jest to nabycie w części ułamkowej, czy w całości. Poprzez „nabycie” należy rozumieć każde zwiększenie aktywów podatnika.

Moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określony jest zgodnie z normami prawa cywilnego.

Stosownie do art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego:

Nabyć nieruchomość lub prawo majątkowe można więc, np. w drodze zakupu, bądź uzyskując pod tytułem darmym (w formie darowizny, spadku), a w przypadku zaś ograniczonych praw rzeczowych również zawierając umowę o ustanowieniu tego prawa.

Zauważyć należy, że w przypadku przekształcenia prawa użytkowania wieczystego, przysługującego osobom fizycznym będącym dotychczasowymi użytkownikami wieczystymi, w prawo własności, za datę nabycia nieruchomości, od której upływa pięcioletni termin określony w przywołanym art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie można uznać momentu przekształcenia prawa wieczystego użytkowania w prawo własności na podstawie aktu administracyjnego, jakim jest decyzja administracyjna. Jest to bowiem tylko zmiana formy prawnej faktycznego prawa do nieruchomości. Natomiast nabycie prawa do nieruchomości następuje w chwili zawarcia umowy o ustanowieniu (nabyciu) prawa wieczystego użytkowania. Wobec powyższego, ww. przekształcenie nie jest zdarzeniem prawnopodatkowym, które należy utożsamiać z nabyciem, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W niniejszej sprawie, wobec tego, że odziedziczony udział w nieruchomości, tj. w gruncie wraz z budynkiem mieszkalnym (połową bliźniaka), stanowił składnik majątku wspólnego Pani dziadków, zasadnym jest odniesienie się również do przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.), w której zostały uregulowane stosunki majątkowe między małżonkami.

Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

W myśl art. 33 pkt 2 ww. ustawy:

Z ww. przepisu art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wynika, że wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. Konsekwentnie, w przypadku sprzedaży tego prawa, każdy z małżonków zbywałby je w całości, a nie w określonym udziale.

Kwestia określenia momentu nabycia nieruchomości i praw majątkowych była przedmiotem uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, w której sąd stwierdził, że: „Dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176, ze zm.) nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków”. W uzasadnieniu uchwały Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w przypadku nabycia nieruchomości przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej przewidzianej w art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy nie ma możliwości określenia tego, w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest możliwe nabycie nieruchomości w określonym udziale przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej i działających jednocześnie, co wynika z istoty wspólności małżeńskiej. Wspólność małżeńska (łączna) to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Nie mogą także rozporządzać udziałem w jakimkolwiek przedmiocie należącym do tego majątku.

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego skoro, z uwagi na wspólność majątkową, nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie, to nie można też przyjąć, że pięcioletni termin biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze spadku. Dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości kluczowy jest moment nabycia tego składnika do majątku wspólnego i to, że tego nabycia nie można przypisać jednemu bądź drugiemu małżonkowi w udziałach o określonej wielkości.

Biorąc powyższe pod uwagę, zauważyć należy, że do nabycia nieruchomości, którą odziedziczyła Pani w części ½ w spadku po zmarłej (…) 2024 r. Pani babci – (…), doszło w drodze umowy sprzedaży i zamiany. Pani spadkodawczyni – (…) nabyła aktem notarialnym prawo użytkowania wieczystego działki do wspólności małżeńskiej w 1967 r., które następnie zostało przekształcone w prawo własności.

W świetle przedstawionych wyjaśnień, za datę nabycia przez Panią udziału w nieruchomości – w gruncie wraz z budynkiem mieszkalnym (połową bliźniaka), który nabyła Pani w spadku po zmarłej babci, należy uznać datę nabycia nieruchomości przez Pani babcię i Pani dziadka do majątku wspólnego małżonków.

Przy czym datą nabycia przedmiotowej nieruchomości przez Pani spadkodawczynię (Pani babcię – (…)), która uprzednio nabyła tę nieruchomość umową sprzedaży i zamiany, jest data nabycia nieruchomości w użytkowanie wieczyste. Zatem skoro (…) wraz z mężem aktem notarialnym nabyli nieruchomość do wspólności małżeńskiej (…) 1967 r. to pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych niewątpliwie upłynął.

W związku z powyższym, planowane przez Panią odpłatne zbycie we wrześniu 2024 r. udziału w nieruchomości, tj. w gruncie wraz z budynkiem mieszkalnym (połową bliźniaka), nabytej w drodze spadku po Pani babci nie będzie stanowić dla Pani źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, liczonego od końca roku, w którym nastąpiło nabycie tej nieruchomości przez spadkodawczynię, tj. Pani babcię. W konsekwencji nie będzie na Pani ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodu uzyskanego z planowanej we wrześniu 2024 r. sprzedaży udziału w nieruchomości nabytej w spadku po Pani babci – (…).

Wobec powyższego stwierdzam, że planowane przez Panią ((…)2024 r.) odpłatne zbycie ½ udziału w gruncie wraz z budynkiem mieszkalnym (połową bliźniaka) nie będzie stanowić dla Pani źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem sprzedaż tej nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i nie będzie rodziła obowiązku zapłaty podatku.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczam również, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego. Wydając interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, opieramy się wyłącznie na opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym we wniosku – nie prowadzimy postępowania dowodowego. Przy wydawaniu tej interpretacji dokonaliśmy więc wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Podkreślam, że przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b Ordynacji podatkowej jest sam przepis prawa. Istotą interpretacji indywidualnej jest rozstrzygnięcie, czy zainteresowany prawidłowo postrzega, jakie skutki prawne na gruncie określonych przepisów prawa podatkowego wywołuje przedstawiony przez niego stan faktyczny albo zdarzenie przyszłe.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).