Interpretacja indywidualna z dnia 10 września 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDSL1-1.4011.380.2024.2.DT
Temat interpretacji
Zbycie mieszkania otrzymanego w drodze spadku.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
9 lipca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 7 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 10 sierpnia 2024 r. (wpływ 14 sierpnia 2024 r.), pismem z 19 sierpnia 2024 r. (wpływ 21 sierpnia 2024 r.) oraz pismem z 22 sierpnia 2024 r. (wpływ 23 sierpnia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnosi Pan o interpretację przepisów podatkowych oraz informację czy zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT ma Pan obowiązek zapłacenia podatku dochodowego od sprzedaży mieszkania (19%) otrzymanego w spadku. Czy może wobec Pana można zastosować zasady zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o PIT?
Pana mama, (…), (…) 2006 r. nabyła drogą kupna mieszkanie w (…). Akt notarialny poświadczający nabycie został spisany przed notariuszem (…), prowadzącą Kancelarię Notarialną (…), numer Repertorium A (…).
Od tego dnia była jego jedynym właścicielem. W mieszkaniu mieszkał również jej syn, a Pana rodzony brat (…).
Dnia (…) 2020 r. Pana mama zmarła. Na podstawie poświadczenia dziedziczenia z (…) marca 2021 r. mieszkanie odziedziczyli jej synowie (Repertorium A numer: (…)) – Pan oraz bracia – (…) i (…). Każdy z synów otrzymał równą część majątku (1/3 mieszkania). Akt Poświadczenia Dziedziczenia został sporządzony przez zastępcę notarialnego (...) upoważnionego przez notariusza (…) w siedzibie prowadzonej przez notariusza Kancelarii Notarialnej (…).
Najmłodszy brat (…), który mieszkał samotnie z Pana zmarłą mamą (rozwiedziony, stracił wskutek śmierci jedynego syna), nie miał nic. Dlatego wspólnie z bratem (…) postanowił Pan zrzec się spadku na rzecz młodszego brata, nie wnosząc żadnych roszczeń wobec mieszkania. Brat (…) uzyskał całość mieszkania. Zarówno Pan, jak i brat (…) zrzekł się swoich części spadku. Po spisaniu aktu (…) był jedynym właścicielem mieszkania. Akt notarialny uprawomocniający opisaną sytuację został spisany (…) 2021 r. przed notariuszem (…) w siedzibie prowadzonej przez nią Kancelarii Notarialnej (…), (Repertorium A numer (…)).
Niestety najmłodszy brat (…) zmarł (…) października 2023 r. Jedynymi spadkobiercami mieszkania został Pan oraz brat (…). Brat (…) był po rozwodzie, jego syn zmarł. Nie miał zatem żadnych spadkobierców. Akt poświadczenia dziedziczenia został podpisany (…) lutego 2024 r. oraz spisany został Akt notarialny (Repertorium A numer (…)) przed notariusz (…) w siedzibie prowadzonej przez notariusza Kancelarii Notarialnej (…).
Dnia 10 czerwca 2024 r. mieszkanie zostało przez Panów sprzedane w kwocie (…) zł (…). Sprzedaż odbyła się prywatnie, nie w ramach działalności gospodarczej (nie prowadzi Pan takiej, jest Pan po dwóch zawałach na zasiłku przedemerytalnym). W mieszkaniu nie było prowadzonej działalności gospodarczej. Najmłodszy z braci pracował fizycznie na umowie o pracę. Kwota ze sprzedaży mieszkania podzielona została równo po połowie, czyli po (…) na Pana i brata (…). Sprzedaż mieszkania uprawomocniona Aktem notarialnym (Repertorium A numer: (…)) spisanym przed notariuszem (…) w siedzibie prowadzonej przez nią Kancelarii Notarialnej (…).
Środki finansowe ze sprzedaży mieszkania wspomogły Pana budżet domowy. Tak jak pisał Pan wcześniej, jest Pan po dwóch zawałach, na małym zasiłku przedemerytalnym. Żona jest na emeryturze. Pieniądze przydadzą się na zaspokojenie potrzeb (leki, prywatne wizyty oraz badania, opłacenie dojazdów do lekarzy i szpitali). Nie planuje Pan przeznaczyć ich na zaspokojenie własnych celów mieszkaniowych.
Brat (…) otrzymał przedmiotowe mieszkanie w całości. Zarówno Pan, jak i brat (…), zrzekliście się swoich części spadku. Po spisaniu aktu, (…) był jedynym właścicielem mieszkania, była to umowa o dział spadku. Jedynym poświadczeniem jest wspomniany akt notarialny spisany (…) 2021 r. przed notariuszem p. (…), w siedzibie prowadzonej przez nią Kancelarii Notarialnej (…) (Repertorium A numer (…)).
Pytanie
Czy w związku z powyższym powinien Pan odprowadzić podatek dochodowy od sprzedaży mieszkania otrzymanego drogą spadku? Czy zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o PIT można zaliczyć okres 5 letni od momentu zakupu mieszkania przez Pana zmarłą mamę w dniu (…) 2006 r.? Zrzekając się spadku na rzecz Pana zmarłego, młodszego brata, wiedząc, że został sam, chciał Pan i Pana brat mu w tym pomóc, aby ułożył sobie na nowo życie. Niestety choroba zniszczyła jego plany. Nie może Pan znaleźć dokładnej interpretacji Pana przypadku, dlatego prosi Pan o wskazanie prawidłowego sposobu działania.
Pana stanowisko w sprawie
Pana zdaniem nie powinien Pan mieć obowiązku zapłacenia podatku dochodowego od sprzedaży mieszkania. Minął już pięcioletni okres, który liczy się od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez spadkodawcę w 2006 r. Będąc spadkobiercą najpierw po mamie, a potem po bracie ten okres również przechodzi na Pana. Termin nabycia nieruchomości został odziedziczony najpierw na Pana brata, a po jego śmierci również na Pana.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jeżeli nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej, skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.
Zatem przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:
-odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
-zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie lub wybudowanie.
Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.
Wyjaśnić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, a także nie wskazuje, czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne. Nie określa również na podstawie, jakiej czynności prawnej bądź zdarzenia prawnego, może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych. Zatem, pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw.
Interpretacja pojęcia „nabycie” została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Według Kodeksu cywilnego nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem, aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.
W tym miejscu wskazuję, że ustawą z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2159) do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 10 ust. 5, który stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2019 r.
Zgodnie z brzmieniem tego przepisu:
W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.
Z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jeżeli nieruchomości lub prawa majątkowe określone przez art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c tej ustawy zostały nabyte w drodze spadku, to ich odpłatne zbycie (dokonane poza działalnością gospodarczą) stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, jeżeli nastąpiło ono przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.
Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkodawcę. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu.
Do celów stosowania art. 10 ust. 5 ww. ustawy w przedmiotowej sprawie momentem nabycia udziału w nieruchomości przez spadkodawcę, który te udziały w nieruchomości nabył również w drodze spadku, jest moment nabycia tych udziałów w nieruchomości zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, tj. w chwili śmierci jego spadkodawcy/spadkodawców.
Natomiast, w myśl art. 10 ust. 7 ww. ustawy:
Nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.
Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości nabytej w drodze spadku i dziale spadku istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tego udziału w nieruchomości przez spadkodawcę oraz czy w wyniku dokonania działu spadku nie nastąpiło nabycie majątku ponad pierwotnie posiadany udział w spadku.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia „spadek” ani też „nabycie w drodze spadku”, dlatego też zasadnym jest odwoływanie się do regulacji zawartych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061).
Zgodnie z art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego:
Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.
W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego:
Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy.
Zgodnie z art. 925 Kodeksu cywilnego:
Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.
Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.
Stosownie do art. 1035 Kodeksu cywilnego:
Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu.
Art. 1037 § 1 ww. ustawy stanowi natomiast, że:
Dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców.
Stosownie do art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego:
Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Notariusz na zasadach określonych w przepisach odrębnych sporządza akt poświadczenia dziedziczenia.
Natomiast z art. 195 tego Kodeksu wynika, że:
Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).
W świetle art. 196 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:
Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.
Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.
Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.
Z kolei, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.
Istota współwłasności polega na tym, że współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, a nie o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności, a nie jedynie do jej części określonej wielkością jego udziału.
Na mocy art. 206 omawianej ustawy:
Każdy ze współwłaścicieli jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli.
Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom
W rezultacie, w wyniku działu spadku dochodzi między spadkobiercami, do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.
Jeżeli zatem, wartość nieruchomości lub prawa (udziałów w nieruchomości lub prawie) nabytych w wyniku działu spadku jest zgodna z udziałem posiadanym przed działem spadku – nie następuje nabycie, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem, jak i stan jej majątku osobistego. Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości lub prawie nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. W takiej sytuacji, oceniając skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości lub prawa, które przypadły danej osobie w wyniku działu spadku, za datę nabycia należy zatem przyjąć datę ich pierwotnego nabycia.
Natomiast, gdy w wyniku działu spadku udział danej osoby ulega powiększeniu, mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego.
Co do zasady dział spadku jest formą nowego nabycia wówczas, gdy – w wyniku tego działu – podatnik otrzymuje składniki majątkowe, których wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału, jaki pierwotnie mu przysługiwał w spadku.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Pana mama (…) 2006 r. nabyła drogą kupna mieszkanie w (…). Od tego dnia była jego jedynym właścicielem. W mieszkaniu mieszkał również jej syn, a Pana brat – (…). Dnia (…) września 2020 r. Pana mama zmarła. Na podstawie poświadczenia dziedziczenia z (…) marca 2021 r. mieszkanie odziedziczyli jej synowie – Pan oraz bracia (…) i (…). Każdy z synów otrzymał równą część majątku (1/3 mieszkania). Wspólnie z bratem (…) postanowił Pan zrzec się spadku na rzecz młodszego brata, nie wnosząc żadnych roszczeń wobec mieszkania. Brat (…) uzyskał całość mieszkania. Zarówno Pan, jak i brat (…) zrzekł się swoich części spadku. Po spisaniu aktu (…) był jedynym właścicielem mieszkania. Akt notarialny uprawomocniający opisaną sytuację został spisany (…)2021 r. Była to umowa o dział spadku. Najmłodszy brat – (…) zmarł (…) 2023 r. Jedynymi spadkobiercami mieszkania został Pan oraz brat (…). Akt poświadczenia dziedziczenia został podpisany (…) lutego 2024 r. Dnia 10 czerwca 2024 r. mieszkanie zostało przez Panów sprzedane. Sprzedaż odbyła się prywatnie, nie w ramach działalności gospodarczej. W mieszkaniu nie było prowadzonej działalności gospodarczej. Kwota ze sprzedaży mieszkania podzielona została równo po połowie na Pana i brata (…). Środki finansowe ze sprzedaży mieszkania wspomogły Pana budżet domowy. Nie planuje Pan przeznaczyć ich na zaspokojenie własnych celów mieszkaniowych.
Odnosząc przywołane przepisy prawne do przedmiotowej sprawy wskazać należy, że jest Pan spadkobiercą po zmarłym bracie. Pana brat (…) – spadkodawca zmarł (…) 2023 r. Spadek po Pana bracie odziedziczył Pan oraz Pana brat (…). W skład masy spadkowej przypadającej Panu po zmarłym bracie wchodził lokal mieszkalny położony w (…). Ww. lokal Pana brat nabył w udziale wynoszącym 1/3 w drodze spadku po swojej mamie, która zmarła (…) września 2020 r. oraz w udziale 2/3 w drodze działu spadku po swojej mamie sporządzonego (…) 2021 r. Wartość nabytych przez Pana brata udziałów w lokalu mieszkalnym w wyniku działu spadku dokonanego w 2021 r. przekroczyła wartość nabytego przez Pana brata udziału w spadku.
W przedmiotowej sprawie datami nabycia nieruchomości przez spadkodawcę (Pana brata), o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są:
-(…) września 2020 r., tj. dzień śmierci mamy – jego spadkodawcy,
-(…) 2021 r., tj. dzień sporządzenia umowy o dział spadku.
Zatem, w odniesieniu do udziału w mieszkaniu, który nabył Pan po bracie w ramach spadku, pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, liczony jest od dat nabycia poszczególnych udziałów przez Pana brata, to jest od końca 2020 r. i 2021 r.
Podsumowując, sprzedaż przypadającego na Pana udziału w mieszkaniu (nabytego w spadku po bracie), dokonana 10 czerwca 2024 r. stanowiła dla Pana źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlegała opodatkowaniu podatkiem od osób fizycznych, bowiem została dokonana przed upływem 5 lat, w którym nastąpiło nabycie przez Pana udziału w mieszkaniu.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
·Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
·Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
·W tym miejscu należy podkreślić, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, interpretacja wydawana jest w indywidualnej sprawie zainteresowanego, który składa wniosek o jej wydanie. Wobec powyższego, należy podkreślić, że niniejsza interpretacja indywidualna stanowi ochronę prawnopodatkową tylko dla Pana, a nie dla Pana brata (współwłaściciela nieruchomości).
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).