Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box) - opłaty licencyjne i należności licencyjne z tyt... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 9 września 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDSL1-1.4011.345.2024.2.DS

Temat interpretacji

Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box) - opłaty licencyjne i należności licencyjne z tytułu udzielania licencji.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 czerwca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 17 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 31 lipca 2024 r. (wpływ 5 sierpnia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych

Wnioskodawca (dalej również: „Podatnik”) prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą związaną z oprogramowaniem. Zgodnie z wyciągiem z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, przeważającym rodzajem prowadzonej działalności gospodarczej jest działalność wydawnicza w zakresie pozostałego oprogramowania (58.29.Z PKD), a poza tym również działalność związana z oprogramowaniem (62.01.Z. PKD) oraz pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (70.22.Z. PKD).

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy o PIT. Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Odnośnie metody opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca rozlicza się podatkiem dochodowym PIT w wysokości 19% (podatek liniowy).

W ramach prowadzonej przez siebie działalności świadczy usługi informatyczne w zakresie tworzenia, rozwoju oraz modyfikowania oprogramowania wspomagającego zarządzanie jakością (tj. usługi z zakresu IT).

Celem działalności Wnioskodawcy jest wytwarzanie i rozwój programów, które ze względu na poziom skomplikowania interfejsu oraz ilość dostępnych opcji będzie z jednej strony w realny sposób wspomagał kontrolę realizowania pracy, a z drugiej strony będzie zgodny z obowiązującymi w danej branży standardami (nazewnictwo, wzory, itp.).

Do oprogramowania wytwarzanego, rozwijanego i modyfikowanego przez Wnioskodawcę należy zaliczyć:

· (…) - narzędzie do dokumentowania analizy (…), planów kontroli oraz diagramów przepływ procesu,

· (…) - system do oceny skuteczności kontroli wizualnych i pomiarowych,

· (…) - aplikację do rejestrowania wyników kontroli.

Oprogramowanie pozwala przewidywać niezgodności ((…)) lub wykrywać nieskuteczne kontrole ((…)), a w konsekwencji służyć rozwijaniu firm i doskonaleniu ich procesów, m.in. w takich branżach jak branża motoryzacyjna, meblowa, chemiczna, spożywcza, medyczna.

Wnioskodawca na podstawie zawartej umowy (dalej: „umowa”) uzyskuje przychody z licencjonowania oprogramowania na rzecz spółki osobowej (dalej: „Spółka” lub „Licencjobiorca”), w której jest jednocześnie udziałowcem.

Na podstawie wskazanej umowy Spółka nabyła prawo do korzystania z oprogramowania stanowiącego własność Wnioskodawcy, tj. wszystkich wersji oprogramowania (…)-(…), (…) poprzez:

· wprowadzenie do obrotu, użyczenia lub najem oryginału albo egzemplarzy,

· udzielanie niewyłącznego prawa na korzystanie z oprogramowania klientom Spółki, którzy zakupili oprogramowanie,

· udostępniania w ten sposób aby klienci Spółki, którzy zakupili oprogramowanie mogli mieć do nich dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym, w szczególności elektroniczne udostępnianie na żądanie,

· prawo do wykorzystania oprogramowania do celów marketingowych lub promocji, w tym reklamy, sponsoringu, promocji sprzedaży, a także do oznaczenia lub identyfikacji produktów i usług oraz innych przejawów działalności, a także dla celów edukacyjnych lub szkoleniowych.

W związku z korzystaniem z Programów przez Licencjobiorcę Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie wyliczane jako określony procent od przychodów osiągniętych przez Licencjobiorcę ze sprzedaży oprogramowania na rzecz klientów (rodzaj opłaty licencyjnej). Celem precyzyjnego wyjaśnienia, wynagrodzenie to nie dotyczy sprzedaży (rozporządzenia prawem) do autorskich praw do programów komputerowych na rzecz Licencjobiorcy przez Wnioskodawcę, lecz jedynie należne jest za udzielenia licencji do korzystania z tych praw. Wnioskodawca na podstawie zawartej umowy udzielił jedynie prawa do korzystania z przedmiotu umowy (oprogramowania) i nie dokonał sprzedaży licencji na autorskie prawo do programu komputerowego.

Wnioskodawca wytwarzając, rozwijając i modyfikując oprogramowanie wykonuje czynności zmierzające do tworzenia innowacyjnych i autorskich dzieł stanowiących przedmiot prawa autorskiego w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Czynności te polegają głównie na:

· analizie specyfiki danej branży oraz doborze funkcjonalności, które będą niezbędne do wytworzenia oprogramowania oraz jego implementacji;

· tworzeniu nowych funkcjonalności, w ramach wytwarzania i rozwoju oprogramowania w oparciu o wyniki analizy danej branży oraz potrzeby użytkowników programów komputerowych;

· analizie i dobrze odpowiednich rozwiązań;

· opracowaniu odpowiedniej architektury systemu/aplikacji internetowej;

· tworzeniu dokumentacji technicznej tworzonego oprogramowania.

Prace wykonywane przez Wnioskodawcę można zasadniczo podzielić na kilka faz, a obejmują one takie czynności jak:

1. Faza koncepcyjna – zrozumienie zapotrzebowania rynkowego, by zrozumieć jakie docelowe kryteria powinien spełniać dany program komputerowy który będzie tworzył Wnioskodawca np. poprzez omówienie funkcjonalności,

2. Faza planowania – proces planowania prac, na który składa się np.: wybór technologii, planowanie rozwiązań, ustalenia poszczególnych etapów prac,

3. Faza tworzenia – tworzenie i rozwój architektury systemu oraz funkcjonalności związanych z oprogramowaniem,

4. Faza weryfikacji i akceptacji – końcowa weryfikacja przyjętych rozwiązań, wprowadzanie zmian.

Przedmiotowe prace odpowiadają zatem specyfice prac rozwojowych i w konsekwencji kończą się powstaniem programu komputerowego. Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Po zakończeniu prac i powstaniu praw autorskich do programu komputerowego, pozostają one własnością Wnioskodawcy, a Spółka nabywa jedynie prawo do odpłatnego korzystania z tych praw.

Czynności podejmowane przez Wnioskodawcę nie mają charakteru badań naukowych, ale wyłącznie prac rozwojowych.

Wykonywanie usług przez Wnioskodawcę polega zatem przede wszystkim na tworzeniu i rozwoju architektury systemu, a także nowych funkcjonalności związanych z oprogramowaniem oraz obejmuje proces twórczy dochodzenia do możliwych rozwiązań.

Efekty pracy Wnioskodawcy zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności w zakresie tworzenia koncepcji dla architektury systemu oraz tworzonego oprogramowania i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny.

W praktyce, więc prowadzona przez Wnioskodawcę działalność stanowi działalność twórczą. Aby ten stan utrzymać, Podatnik musi stale rozwijać swoją wiedzę, tak, aby być cały czas „na bieżąco” z nowościami technologicznymi. Dodatkowo musi on stale, dla każdego tworzonego oprogramowania rozwiązywać teoretyczne i praktyczne problemy, wymyślając unikatowe koncepcje ich rozwiązania, poprzez tworzenie nowych funkcjonalności. Tylko w ten sposób jest on w stanie wytworzyć rozwiązania oraz funkcjonalności spełniające wszystkie oczekiwania, jednocześnie będące jedynymi w swoim rodzaju ze względu na zastosowane autorskie rozwiązania (oczywiście po uprzednim ich przetestowaniu) oraz na tyle innowacyjne, że powstające oprogramowanie można określić, jako nowatorskie.

Tworzenie i rozwój architektury systemu w ramach oprogramowania wymaga, zatem ciągłego poszerzania i zdobywania wiedzy, aby oprogramowanie było jak najlepszej jakości. Dlatego też utwory powstałe w toku prowadzenia prac nad oprogramowaniem, stanowią dzieła oryginalne, w stosunku, do których Wnioskodawcy przysługują pełne autorskie prawa majątkowe.

W procesie tworzenia i modyfikowania określonego oprogramowania Wnioskodawca nabywa wyniki prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów zaangażowanych w ten proces. Oprogramowanie współtworzone jest przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności intelektualnej, a zatem w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Działania Wnioskodawcy w ramach każdego projektu koncentrują się wokół prac związanych z projektowaniem architektury systemu, realizowanych w zakresie technologii informatycznych (IT), co skutkuje powstaniem nowych produktów w postaci programu komputerowego (dalej: „Prace rozwojowe”).

Prowadzone przez Wnioskodawcę prace rozwojowe są wykonywane w sposób zaplanowany, zorganizowany, systematyczny i ciągły. Ze względu na istotę każdego projektu, koncentrują się one wokół zwiększania zasobów posiadanej wiedzy oraz jej wykorzystywania w praktyce do tworzenia nowych zastosowań i funkcjonalności. Prace rozwojowe, co do zasady, bazują na autorskich pomysłach Wnioskodawcy wykonywanych w określonym celu. Prace takie obejmują przykładowo stworzenie projektu rozwiązania (zaprojektowanie procesu, przeprowadzenie testów, a także takie czynności jak autorskie tworzenie procesów oraz map przepływu danych oraz informacji, a także weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych). Wskazane prace charakteryzują się wysoką niepowtarzalnością, indywidualnością oraz oryginalnością (nie stanowią rutynowych zmian dokonywanych okresowo w funkcjonującym już systemie tzw. czynności utrzymania).

W praktyce, na co dzień Wnioskodawca musi w drodze doświadczeń oraz testów zdobywać, poszerzać i łączyć wiedzę z nauk podstawowych (matematyka czy statystyka) jak i stosowanych (informatyka), tak, aby następnie móc wykorzystywać ją przy tworzeniu lub modyfikowaniu wskazanych funkcjonalności czy całego systemu. Każdą nową lub modyfikowaną funkcjonalność oraz postęp prac nad całością danego systemu Wnioskodawca dokumentuje na bieżąco w prowadzonej dokumentacji zawierającej m.in. opis projektu, plan prac, czas ich rozpoczęcia i zakończenia oraz końcowe efekty. Można, zatem stwierdzić, iż Wnioskodawca na bieżąco monitoruje postępy wspomnianych powyżej prac rozwojowych. Autorskie oprogramowanie tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę w ramach projektów, stanowi utwór/utwory podlegający/podlegające ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim (art. 74 tejże ustawy). Zakresem niniejszego wniosku objęte są, więc twórcze działania Wnioskodawcy, które dotyczą bezpośrednio prowadzonych przez Wnioskodawcę prac rozwojowych wykonywanych celem wytworzenia praw autorskich.

Dzięki prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji czasu spędzonego na danym projekcie jest możliwe precyzyjne wydzielenie dla każdego miesiąca bieżącej działalności od prac rozwojowych.

Te ostatnie wpisywane są do ewidencji zasadniczo w odrębnych kategoriach. Takie podejście umożliwia Wnioskodawcy każdorazowe określenie czasu poświęconego na prace rozwojowe (na wytworzenie konkretnych programów) i na pozostałą działalność oraz w efekcie na łatwe wyodrębnienie przychodów związanych z tym rodzajem działalności (i przypisanie ich do konkretnych wytworzonych praw autorskich). Kwoty te mogą dla każdego z miesięcy być różne – w zależności od ilości poświęconego czasu na poszczególne działania.

W przypadku, gdy Wnioskodawca ulepsza oprogramowanie komputerowe lub jego część, w wyniku podjętych przez niego czynności powstaje odrębny od tego oprogramowania program lub jego część składowa (tj. nowe, kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W wyniku takiego ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania dochodzi to wytworzenia autorskiego procesu, a także doskonalenia narzędzi programistycznych (gdzie dochodzi to wytworzenia autorskiego procesu), a także doskonalenia narzędzi programistycznych powstaje nowe odrębne prawo własności intelektualnej. Powstałe w toku tworzenia/ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania części składowe oprogramowania stanowią dzieła oryginalne, zatem Wnioskodawcy przysługują autorskie prawa majątkowe do tych nowo utworzonych „części składowych” oprogramowania, których celem jest modyfikacja starszego oprogramowania. Następnie na całość praw do takiego nowo utworzonego programu/oprogramowania jest udzielana licencja. Za udzielenie licencji do oprogramowania Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie (wskazane w opisie stanu faktycznego).

W związku z ulepszeniem/rozwinięciem, powstają nowe prawa własności intelektualnej, które w opisanym powyżej schemacie Wnioskodawca komercjalizuje - zatem osiąga dochód z kwalifikowanego prawa/praw własności intelektualnej. Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągnięte z tytułu należności wynikających z umowy licencyjnej. Rozwiązanie to kwalifikuje wskazane dochody do skorzystania w opisywanej preferencji podatkowej.

Mając na uwadze tak zarysowane prace rozwojowe, Wnioskodawca ponosi i będzie ponosił w przyszłości następujące wydatki m.in.:

· na obsługę księgową;

· na usługi telekomunikacyjne polegające na opłatach za telefon komórkowy oraz uzyskanie dostępu do Internetu;

· na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne;

· na eksploatację samochodu osobowego.

Nabyty/Nabywane w ten sposób dostępy/sprzęt/usługi, były wykorzystywane/są wykorzystywane albo (a) wyłącznie w Pracach rozwojowych, albo (b) zarówno w Pracach rozwojowych, jak również w pozostałej działalności Wnioskodawcy. W przypadku „b” zakres, w jakim były one wykorzystywane do Prac rozwojowych jest każdorazowo możliwy do ustalenia na podstawie wskazanej powyżej ewidencji prowadzonej przez Podatnika (przy uwzględnieniu odpowiedniej proporcji czasowej). W ten sposób jest możliwe procentowe określenie, jaka część wydatku w danym miesiącu ma związek z Pracami rozwojowymi.

Każdy ze wskazanych przez Wnioskodawcę kosztów jest bezpośrednio związany w całości lub w części z konkretnym wytwarzanym (lub ulepszanym/rozwijanym) i komercjalizowanym przez niego prawem do programu komputerowego. Zakres, w jakim są one wykorzystywane do prac rozwojowych Wnioskodawca ustala na podstawie wskazanej osobnej ewidencji wewnętrznej prowadzonej na bieżąco (przy uwzględnieniu zastosowanej przez niego odpowiedniej proporcji odnoszącej się do czasu świadczenia usług, poświęconego na wytworzenie danego programu komputerowego w danym miesiącu). W ten sposób Wnioskodawca dokonuje określenia, jaka część danego wydatku w danym miesiącu ma związek z pracami rozwojowymi (i dalej z każdym konkretnym wytwarzanym prawem do programu komputerowego), a jaka jego część służy do pozostałych celów (tj. usług niezaliczanych do tzw. ulgi IP Box). Oczywiście nie każdy z wymienionych kosztów jest powiązany z każdym tworzonym przez Wnioskodawcą prawem do programu komputerowego (tutaj podział oczywiście jest dokonywany przy uwzględnieniu kryterium funkcjonalnego, tj. bezpośredniego związku danego wydatku z wytworzeniem danego prawa - programu). Wnioskodawca jest, zatem w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku do wytworzenia, ulepszenia czy rozwoju konkretnego prawa własności intelektualnej - oprogramowania. Ten sposób powiązania konkretnych kosztów z wytworzeniem oprogramowania nazywa kluczem bezpośredniego związku i czasu, ponieważ wiąże on konkretny koszt z programem, do którego wytworzenia był on mu niezbędny (a proporcja czasowa odnosi się do nakładu czasu spędzonego na wytworzenie danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej). Ma on zastosowanie do wszystkich wymienionych kosztów.

Jednocześnie Wnioskodawca pragnie wskazać, że prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przychody nie przekraczają 2 mln Euro, wobec czego nie ma obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych. Prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, a w związku z tym stosując omawiane rozwiązanie wykazuje na bieżąco wymagane przepisami prawa dane i informacje dotyczące opodatkowania dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w odrębnej ewidencji księgowej do celów IP Box (zgodnie z wymogiem z art. 30cb ust. 1 i 2 Ustawy o PIT). Przedmiotowa ewidencja jest zgodna również z wytycznymi wskazanymi w objaśnieniach opublikowanych przez Ministerstwo Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących stosowania przepisów przyznających preferencyjne opodatkowanie 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (dalej: „Objaśnienia IP Box” lub „Objaśnienia”).

Dzięki prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji czasu spędzonego na danym projekcie jest możliwe precyzyjne wydzielenie dla każdego miesiąca bieżącej działalności od prac rozwojowych.

Te ostatnie wpisywane są do ewidencji zasadniczo w odrębnych kategoriach. Umożliwia to Wnioskodawcy na każdorazowe określenie czasu poświęconego na prace rozwojowe (na wytworzenie konkretnych programów) i na pozostałą działalność, oraz w efekcie na łatwe wyodrębnienie przychodów związanych z tym rodzajem działalności (i przypisanie ich do konkretnych wytworzonych praw autorskich). Kwoty te mogą dla każdego z miesięcy być różne – w zależności od ilości poświęconego czasu na dane działania.

W związku z tak przedstawionym opisem stanu faktycznego Wnioskodawca zamierza skorzystać z wprowadzonych przepisów umożliwiających zastosowanie 5% stawki opodatkowania dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 Ustawy o PIT) – w stosunku do przychodów z tytułu usług związanych z opisanymi powyżej pracami rozwojowymi w ramach projektów.

Stosowania takiej stawki podatku zakładane jest w stosunku do bieżącego rozliczenia podatkowego za rok 2024 i lata następne, a także na podstawie korekty deklaracji PIT za przeszłe lata podatkowe.

W piśmie z 31 lipca 2024 r. uzupełnił Pan opis okoliczności sprawy o następujące informacje:

1) Na czym – w kontekście przedstawionego opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego – polega innowacyjność tworzonego/rozwijanego/modyfikowanego „oprogramowania”?

Odpowiedź:

Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i modyfikowane przez Wnioskodawcę tj.:

· (…) – narzędzie do dokumentowania analizy (…), planów kontroli oraz diagramów przepływ procesu,

· (…) – system do oceny skuteczności kontroli wizualnych i pomiarowych,

· (…) – aplikacja do rejestrowania wyników kontroli

– to zaawansowane oprogramowanie, które wykorzystuje najnowsze technologie, aby usprawnić i zautomatyzować wiele procesów w tym przewidywać niezgodności ((…)) lub wykrywać nieskuteczne kontrole ((…)), a w konsekwencji służyć rozwijaniu firm i doskonaleniu ich procesów, m.in. w takich branżach jak branża motoryzacyjna, meblowa, chemiczna, spożywcza, medyczna. Jego innowacyjność można zaobserwować poprzez wykorzystanie nowych technologii, wizualizacji i analityki danych, a zatem ze względu na poziom skomplikowania interfejsu oraz ilość dostępnych opcji, a także zaawansowane integracje z innymi systemami.

Oprogramowanie posiada indywidualny i niepowtarzalny charakter, będący odpowiedzią na zmieniające się zapotrzebowania klientów. Wszelkie rozwiązania opracowywane są we własnym zakresie.

W szczególności, w zależności od potrzeb konkretnego klienta podejmuje się prace, które mają na celu dostosowanie istniejących rozwiązań, ich ulepszenie i modyfikację, tak by jak najpełniej odpowiadały na zróżnicowane potrzeby. W efekcie, projektowane są nowatorskie rozwiązania oparte na technologiach najnowszych generacji oraz realizowane są pionierskie prace nad nowymi standardami.

Tworząc nowatorskie oprogramowanie Wnioskodawca opiera się na doświadczeniach i prognozach, wychodząc z założenia o wzroście zapotrzebowania na przedmiotowe usługi oferowane przez Wnioskodawcę – w związku z tym cel badawczy i technologiczny koncentruje się na pozyskiwaniu nowej wiedzy i stworzeniu innowacyjnego produktu dostarczającego wszechstronnego wsparcia dla klientów, łącząc w sobie możliwości audytu, monitorowania w czasie rzeczywistym i analizy zaawansowanej, służące efektywnemu i wiarygodnemu raportowaniu i zarządzaniu procesami w przedsiębiorstwach.

2) W odniesieniu do Pana działalności, w ramach której tworzy Pan „oprogramowanie”, proszę wyjaśnić:

a) jakimi zasobami wiedzy dysponował Pan przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego „oprogramowania”, „fragmentów oprogramowania”?

Odpowiedź:

Wnioskodawca przystępując do prac nad tworzeniem i rozwijaniem oprogramowania posiadał następujące zasoby wiedzy:

· wiedza branżowa - wiedza na temat procesów biznesowych, potrzeb klientów, regulacji prawnych oraz standardów branżowych;

· umiejętności technologiczne - doświadczenie w technologiach stosowanych do tworzenia oprogramowania, takich jak języki programowania, bazy danych, (…) do aplikacji webowych oraz zrozumienie architektury systemów;

· doświadczenie w projektowaniu (…) - umiejętność projektowania interfejsów użytkownika, które są intuicyjne i łatwe w użyciu dla różnych grup docelowych;

· znajomość metodologii zarządzania projektami - wiedza na temat zarządzania projektami w IT, w tym metodologii zwinnych i tradycyjnych, jest niezbędna do skutecznego planowania, monitorowania i realizacji projektu;

· doświadczenie w integracji systemów - zrozumienie sposobów integracji nowego oprogramowania z istniejącymi systemami klientów, w tym (…) i protokoły wymiany danych;

· zabezpieczenia cyfrowe i ochrona danych - wiedza na temat zabezpieczeń aplikacji, a także przepisów dotyczących ochrony danych osobowych;

· zrozumienie potrzeb użytkowników i analiza rynku - przeprowadzenie badań rynku i analiza potrzeb użytkowników końcowych, aby zapewnić, że oprogramowanie będzie rozwiązywać realne problemy;

· umiejętności z zakresu możliwości wydania zestawu instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu, czyli stworzenia lub modyfikacji/ulepszenia oprogramowania.

Wnioskodawca łączy wiedzę z nauk podstawowych (matematyka czy statystyka), jak i stosowanych (informatyka), tak, aby następnie móc wykorzystywać ją przy tworzeniu lub modyfikowaniu wskazanych funkcjonalności czy całego systemu.

b) jaki rodzaj wiedzy i umiejętności wykorzystuje i rozwija Pan w ramach tej działalności? Przy użyciu jakich „innowacyjnych technologii” powstały poszczególne innowacyjne rozwiązania, jakie nowe zastosowania i usprawnienia odróżniają tworzone „oprogramowanie”, „fragmenty oprogramowania” od już istniejących?

Odpowiedź:

Wnioskodawca wykorzystuje wiedzę z zakresu nauk podstawowych (matematyka czy statystyka) jak i stosowanych (informatyka). Szczegółowo należy wskazać, że chodzi przede wszystkim o znajomość języków oprogramowania, a także korzystania z dostępnych narzędzi celem tworzenia innowacyjnego oprogramowania.

Do tworzenia oprogramowania Wnioskodawca używa języka (…) oraz dostępne w tym języku biblioteki, skrypty i rozszerzenia.

Oprogramowanie jest oryginalnym połączeniem wymagań branżowych z zabezpieczeniem użytkowników przed typowymi błędami, powodującymi niespójność dokumentacji tworzonej w ramach systemów zarządzania jakością. W zakresie analiz (…) istnieje bardzo wiele innych programów, ale zdaniem użytkowników (…)-(…) nie są one na tyle intuicyjne (dzięki wykorzystanej technologii budowania struktur analizy ryzyka) i łatwe w codziennym wykorzystaniu.

W zakresie analizy (…), nie są Wnioskodawcy znane żadne podobne programy. Te, które są szeroko dostępne skupiają się na sferze obliczeniowej (statystycznej), a (…)pozwala na przeprowadzanie rzeczywistych testów na podstawie wgranych obrazów.

c) jakie produkty, usługi, procesy oferował Pan dotychczas w swojej działalności?

Odpowiedź:

· (…) – narzędzie do dokumentowania analizy (…), planów kontroli oraz diagramów przepływ procesu,

· (…) – system do oceny skuteczności kontroli wizualnych i pomiarowych,

· (…) – aplikacja do rejestrowania wyników kontroli.

Czynności te polegają głównie na:

• analizie specyfiki danej branży oraz doborze funkcjonalności, które będą niezbędne do wytworzenia oprogramowania oraz jego implementacji;

• tworzeniu nowych funkcjonalności, w ramach wytwarzania i rozwoju oprogramowania w oparciu o wyniki analizy danej branży oraz potrzeby użytkowników programów komputerowych;

• analizie i dobrze odpowiednich rozwiązań;

• opracowaniu odpowiedniej architektury systemu/aplikacji internetowej;

• tworzeniu dokumentacji technicznej tworzonego oprogramowania.

d) na jakich rozwiązaniach wiedzowych, technicznych, technologicznych, czy programistycznych oparte były te produkty, usługi, procesy?

Odpowiedź:

Ponadto ważne jest stałe analizowanie zmian w standardach międzynarodowych i branżowych, które mają być obsługiwane przez programy, w tym m.in. standardów:

· (…).

Do tworzenia oprogramowania Wnioskodawca używa języka (…) oraz dostępne w tym języku biblioteki, skrypty i rozszerzenia.

e) co Pan zaplanował i jakie cele Pan postawił?

Odpowiedź:

Wnioskodawca zaplanował stale rozwijać swoją wiedzę, tak, aby być cały czas „na bieżąco" z nowościami technologicznymi by móc dostarczać innowacyjne produkty i usługi, co zapewnia również konkurencyjność na dynamicznie zmieniającym się rynku IT jak również stworzenie wielu funkcjonalności do tworzonych systemów. Wnioskodawca postawił sobie za cele realizację podjętych przedsięwzięć w ten sposób, że albo rozbuduje, poszerzy zakres funkcjonalny albo użyteczność już istniejącego kwalifikowanego IP, w postaci programu komputerowego albo wykreuje nowe kwalifikowane IP w postaci programu komputerowego od podstaw.

f) co było efektem działań, tj. jakie nowe zastosowanie powstało przy realizacji opisanego projektu?

Odpowiedź:

Efektem było/jest stworzenie i rozwój oprogramowania:

· (…) – narzędzie do dokumentowania analizy (…), planów kontroli oraz diagramów przepływ procesu,

· (…) – system do oceny skuteczności kontroli wizualnych i pomiarowych,

· (…) – aplikacja do rejestrowania wyników kontroli.

Jeśli chodzi o zastosowanie - należy podkreślić, że to zaawansowane oprogramowanie, które wykorzystuje najnowsze technologie, aby usprawnić i zautomatyzować wiele procesów w tym przewidywać niezgodności ((…)] lub wykrywać nieskuteczne kontrole ((…)), a w konsekwencji służyć rozwijaniu firm i doskonaleniu ich procesów, m.in. w takich branżach jak branża motoryzacyjna, meblowa, chemiczna, spożywcza, medyczna. Jego innowacyjność można zaobserwować poprzez wykorzystanie nowych technologii, wizualizacji i analityki danych a zatem ze względu na poziom skomplikowania interfejsu oraz ilość dostępnych opcji, a także zaawansowane integracje z innymi systemami.

Jedną z ostatnich zmian jest wbudowanie do oprogramowanie (…) możliwości realizacji analizy w oparciu o skomplikowany standard (…), który bazuje na tzw. niepewnościach pomiarowych. Jest to obecnie jedno z dwóch znanych Wnioskodawcy oprogramowań realizujących to zadanie, przy czym pierwsze tak pomyślane, żeby prowadzić użytkownika przez całą analizę w sposób czytelny i intuicyjny.

g) w jaki sposób realizował Pan zaplanowane przedsięwzięcie?

Odpowiedź:

Wnioskodawca realizował zaplanowane przedsięwzięcie w ten sposób, że wykreował kwalifikowane IP w postaci programu komputerowego wskazanego we wniosku od podstaw, a także systematycznie rozbudowuje, poszerza zakres funkcjonalny albo użyteczność już istniejącego kwalifikowanego IP, w postaci programu komputerowego wskazanego we wniosku.

3) W czym przejawia się twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do „programów”, których dotyczy wniosek?

Należy wyjaśnić jakie konkretne działania podejmuje Pan w celu opracowania nowego/rozwijanego/ulepszanego „oprogramowania”, a w szczególności:

a) jakie konkretne działania zmierzające do usprawnienia wytworzonego już wcześniej w praktyce gospodarczej „oprogramowania” zostały podjęte w celu realizacji zlecanych zadań?

b) w oparciu o jakie technologie zostanie wytworzony/rozwinięty/ulepszony przez Pana „oprogramowanie”? Jakie konkretnie narzędzia, nowe koncepcje, rozwiązania niewystępujące w Pana praktyce gospodarczej zastosowano?

c) co powoduje, że wytworzony nowe „oprogramowanie” różni/różnią się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana? Na czym polega oryginalność tego „oprogramowania”?

d) zastosowanie jakich technologii (rozwiązań, narzędzi) powoduje, że „oprogramowanie” po jego wytworzeniu /rozwinięciu/ulepszeniu różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana?

Odpowiedź:

Według Wnioskodawcy prowadzi on działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe. Twórczość w działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy wynika z wytwarzania nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w jego praktyce gospodarczej lub na tyle nowatorskich, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących, to znaczy wprowadzających to, czego jeszcze nie było. Wnioskodawca wykorzystuje przy tym własną inwencję twórczą i korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności. Warto dodać, iż istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą doprowadzić do określonego efektu. Praca Wnioskodawcy polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności. Należy podkreślić, iż programy komputerowe stworzone przez Wnioskodawcę powodowały stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że określony projekt wymaga indywidualnego podejścia i częstych prac analitycznych wymagających znalezienia nowych sposobów na integrację różnych systemów firmy jak i rozwiązań poddostawców. Liczba użytych technologii i różnorodność systemów współpracujących definiuje to, iż każdy projekt wymaga indywidualnego rozwiązania i znalezienia innowacyjnych sposobów na połączenie tego wszystkiego. Z tego powodu zdaniem Wnioskodawcy stworzone programy stanowią przejaw jego działalności o charakterze twórczym oraz są one innowacyjne.

Twórczość Wnioskodawcy polegała na:

· analizie specyfiki danej branży oraz doborze funkcjonalności, które będą niezbędne do wytworzenia oprogramowania oraz jego implementacji;

· tworzeniu nowych funkcjonalności, w ramach wytwarzania i rozwoju oprogramowania w oparciu o wyniki analizy danej branży oraz potrzeby użytkowników programów komputerowych;

· analizie i dobrze odpowiednich rozwiązań;

· opracowaniu odpowiedniej architektury systemu/aplikacji internetowej;

· tworzeniu dokumentacji technicznej tworzonego oprogramowania.

Jednocześnie podkreślić należy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Ochrona ta obejmuje również fragmenty utworu i utwory w wersji nieukończonej.

Wnioskodawca ma powody do twierdzenia, że jego działalność obejmuje prace rozwojowe, wywodzi z faktu, że w swoich projektach rozwija fachową i specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Do tworzenia oprogramowania Wnioskodawca używa języka (…) oraz dostępne w tym języku biblioteki, skrypty i rozszerzenia.

Podatnik musi stale rozwijać swoją wiedzę, tak, aby być cały czas „na bieżąco” z nowościami technologicznymi. Dodatkowo musi on stale, dla każdego tworzonego oprogramowania rozwiązywać teoretyczne i praktyczne problemy, wymyślając unikatowe koncepcje ich rozwiązania. Tylko w ten sposób jest on w stanie dostarczyć produkt spełniający wszystkie oczekiwania, jednocześnie będący jedynym w swoim rodzaju ze względu na zastosowane autorskie rozwiązania (oczywiście po uprzednim ich przetestowaniu) oraz na tyle innowacyjny, że powstające oprogramowanie można określić, jako nowatorskie.

4) Czy prace prowadzące do powstania „oprogramowania” prowadzi Pan w sposób systematyczny? Jeśli tak, to należy wskazać:

a) jakie cele na wstępie postawił Pan sobie w zakresie poszczególnych realizowanych „oprogramowań” oraz źródeł finansowania zaplanowanych prac?

Odpowiedź:

Prace rozwojowe dotyczyły tworzenia, rozwijania i modyfikacji oprogramowania. Ich celami było tworzenie, modyfikacja i rozwijanie oprogramowania, natomiast szczegółowe cele w postaci np. uzyskania określonej funkcjonalności uzależnione są od specyfiki danego projektu i zapotrzebowania. Czynności Wnioskodawcy obejmowały tworzenie, modyfikację i rozwój oprogramowania.

Ponadto celem Wnioskodawcy jest systematyczne powiększanie przez oprogramowanie stopnia pokrycia wymienionych wcześniej we wniosku standardów międzynarodowych i branżowych - choćby wprowadzenie możliwości realizacji analiz L(…) (ryzyko w logistyce), U(…) (ryzyko w użytkowaniu wyrobów), czy M(…) (ryzyko w pracy maszyn), a także rozszerzenie zakresu analiz (…) o wymagania standardu (…).

b) jakie konkretnie cele zostały osiągnięte, w ramach jakich zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych nastąpiło opracowanie konkretnego rozwiązania praktycznego problemu lub innowacyjnego rozwiązania?

Odpowiedź:

Wnioskodawca zrealizował zaplanowane działania tj. tworzył, modyfikował i ulepszał programy komputerowego w postaci narzędzi/bibliotek/modułów programistycznych, kodów źródłowych na potrzeby projektu, architektury systemu /aplikacji/ dokumentacji technicznej oprogramowania.

Wnioskodawca realizował przedmiotowe cele osobiście/przy współpracy z osobami trzecimi nabywając usługi, przy wykorzystaniu własnych środków finansowych i rzeczowych.

Wśród zrealizowanych projektów przez Wnioskodawcę należy wyróżnić:

· (…) – narzędzie do dokumentowania analizy (…), planów kontroli oraz diagramów przepływ procesu,

· (…) – system do oceny skuteczności kontroli wizualnych i pomiarowych,

· (…) – aplikację do rejestrowania wyników kontroli.

Program (…) - (…) + pokrywa już w pełni wymagania standardu (…) w zakresie analizy P(…). Kolejnym krokiem będzie pokrycie w pełni nowego (tegorocznego) standardu w zakresie budowy i dokumentowania planów kontroli.

W ramach oprogramowania (…) - (…) + konkretnym praktycznym rozwiązaniem było wprowadzone w tym roku udokumentowanie na strukturze analizy tzw. charakterystyk wyrobu i charakterystyk procesu, co znacznie przyspieszyło i ułatwiło prace z analizą ryzyka.

c) na czym polegała systematyczność w odniesieniu do Pana działań w zakresie wykonywanych przez Pana czynności?

Odpowiedź:

Wnioskodawca wskazuje, że systematyczność w odniesieniu do podejmowanych przez niego działań w zakresie opisanych we wniosku czynności obejmuje prowadzenie działalności w sposób regularny i uporządkowany, według pewnego systemu, a zatem w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Na starcie Wnioskodawca ustala określony plan działania niezbędny dla zrealizowania celów danego projektu.

W zależności od powyższego Wnioskodawca planuje i przeprowadza projekty badawczo-rozwojowe, przyjmując dla nich określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Działalność Wnioskodawcy prowadzona jest w sposób systematyczny (metodyczny), czyli zaplanowany zarówno wobec przebiegu procesu, jak i jego wyników. Ponadto, Wnioskodawca uprzednio określa cele projektu badawczo-rozwojowego oraz źródła finansowania prowadzonych prac badawczych lub rozwojowych.

d) jakie harmonogramy w związku z tym zostały opracowane (w jakim okresie?), a które z nich zostały faktycznie zrealizowane w stosunku do jakiego programu komputerowego?

Odpowiedź:

Wnioskodawca każdorazowo przystępując do prac nad oprogramowaniem tworzy/tworzył stosowny harmonogram prac gdzie wyodrębnia się takie czynności jak:

2. Faza planowania – proces planowania prac, na który składa się np.: wybór technologii, planowanie rozwiązań, ustalenia poszczególnych etapów prac,

3. Faza tworzenia – tworzenie i rozwój architektury systemu oraz funkcjonalności związanych z oprogramowaniem,

4. Faza weryfikacji i akceptacji – końcowa weryfikacja przyjętych rozwiązań, wprowadzanie zmian.

Przedmiotowe prace odpowiadają zatem specyfice prac rozwojowych i w konsekwencji kończą się powstaniem programu komputerowego.

5) Czy efekty Pana pracy (dotyczy tworzenia), które nazywa Pan „oprogramowaniem”, zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

· zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

· nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Zleceniodawcę?

Odpowiedź:

Efekty pracy Wnioskodawcy, które nazywa „Oprogramowaniem” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

· zawsze odznaczały się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej - choć oczywiście zmierzają głównie w kierunku zrealizowania wymagań poszczególnych standardów wymienionych powyżej we wniosku (np. w zakresie wyglądu formularzy lub zestawień statystycznych);

· nie są jedynie „techniczną” a „twórczą” realizacją poszczególnych projektów zlecanych przez Zleceniodawcę.

W zakresie współpracy ze Zleceniodawcami na zasadzie badania potrzeb klienta identyfikowane są niezbędne mu rozwiązania (np. formy dokumentowania analizy), ale przygotowanie sposobu rozwiązania tych potrzeb klienta (w zakresie m.in. algorytmów pracy oprogramowania) leży po stronie Wnioskodawcy.

6) Czy w przypadku, gdy rozwija/ulepsza Pan „oprogramowanie” Pana działania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania?

Odpowiedź:

Prowadząc działalność, której celem jest rozwinięcie bądź ulepszenie oprogramowania (programu komputerowego) Wnioskodawca zmierzał/zmierza i będzie zmierzał do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tych programów komputerowych. Wnioskodawca prowadząc prace programistyczne - wykorzystuje posiadaną wiedzę oraz permanentnie dąży do jej poszerzania oraz zdobywania nowych umiejętności koniecznych do rozwijania/ulepszania oprogramowania.

Przygotowywane są z wyprzedzeniem listy funkcji, które mają być wprowadzone w kolejnych aktualizacjach oprogramowania (które Wnioskodawca stara się regularnie udostępniać klientom), a następnie są one wyceniane, budżetowane i projektowany jest sposób ich wdrożenia.

7) Czy podejmowane przez Pana działania mają charakter działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do oprogramowania?

Odpowiedź:

Podejmowane przez Wnioskodawcę działania nie mają charakteru działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do oprogramowania (dla przykładu, w zakresie (…) - (…)+ w bieżącym roku ukazały się już cztery aktualizacje, a od początku rozwoju oprogramowania było ich ponad 40).

W stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy tworzone produkty, procesy lub usługi mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług.

8) Jakich konkretnie kosztów na eksploatację samochodu osobowego dotyczy Pana wniosek? Proszę o wskazanie, w formie katalogu zamkniętego, wszystkich wydatków zaliczanych przez Pana do tej kategorii wydatków.

Odpowiedź:

Przedmiotowy wniosek w zakresie kosztów na eksploatację samochodu osobowego dotyczy wydatków w postaci: odpisów amortyzacyjnych, kosztów paliwa, polis ubezpieczeniowych i kosztów serwisu.

9) W odniesieniu do kosztów, których dotyczy pytanie postawione przez Pana jako trzecie, tj. kosztów które chciałby Pan uwzględnić we wskaźniku nexus, należy wskazać jaki jest funkcjonalny ich związek z poszczególnymi działaniami, które traktuje Pan jako konkretne prace rozwojowe?

Odpowiedź:

Wnioskodawca wskazuje, że każdy z ponoszonych przez niego wydatków ma bezpośredni związek z jego codzienną pracą i wykonywanymi zadaniami (oraz pracami badawczo-rozwojowymi), a ich ponoszenie było mu niezbędne do prowadzenia działalności tego rodzaju.

Zdaniem Wnioskodawcy wydatki ponoszone przez niego na:

· obsługę księgową i podatkową - pozwalają na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (ulga IP Box). W wyniku, czego koszt ten jest nieodzowny, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis, w tym Wnioskodawca dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego. Prowadzenie księgowości i rozliczeń podatkowych jest niezbędne do prowadzenia działalności per se. Wnioskodawca traktuje ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej, której zdecydowanie dominująca część polega na wytwarzaniu chronionych prawem autorskim utworów, a konkretniej programów komputerowych;

· usługi telekomunikacyjne, a dokładniej abonament internetowy i telefoniczny - zapewniają Mu szybkie i stabilne łącze, co wręcz jest nieodzowne w dzisiejszej pracy architekta systemów informatycznych, m.in. umożliwia zdalny kontakt z innymi informatykami, pozwala na znalezienie informacji na temat powstałych błędów, szybkie dzielenie się efektami swojej pracy. Również dzięki niniejszemu wydatkowi Wnioskodawca ma dostęp do wszelakich źródeł wiedzy, np. dokumentacji, publikacji, materiałów konferencyjnych;

· składki na ubezpieczenie społeczne - są obowiązkowe, aby móc prowadzić legalnie jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce, co w przypadku Wnioskodawcy przekłada się na możliwość tworzenia oprogramowania. Również nie można zapominać o celu wymienionych opłat, które mają za cel zapewnienie środków pieniężnych w razie niemożności wykonywania działalności przez Wnioskodawcę, co w dłuższej perspektywie wydłuży jego zdolność zawodową;

· eksploatację samochodu osobowego - a zatem wydatki w postaci odpisów amortyzacyjnych, kosztów paliwa, polis ubezpieczeniowych i kosztów serwisu, które Wnioskodawca poniósł i poniesienie stanowią związek funkcjonalny z użytkowaniem samochodu osobowego na cele podróży służbowych. W niektórych sytuacjach zdalny kontakt z innymi informatykami czy klientami jest niewystarczający, a realizacja zadań w ramach prac rozwojowych wymaga bezpośredniego udziału w spotkaniach, stąd ponoszone są wydatki na podróże samochodem osobowym. Ponadto niezbędny dla rozwoju oprogramowania jest udział w konferencjach branżowych, na których można śledzić zmiany na rynku i badać bieżące potrzeby klientów.

10)Czy odrębna ewidencja jest prowadzona w sposób umożliwiający prawidłowe i terminowe ustalenie kwalifikowanego dochodu w celu złożenia stosownego zeznania podatkowego za lata podatkowe będące przedmiotem wniosku, w przewidzianym dla tej czynności terminie?

Odpowiedź:

Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję w sposób umożlwiający prawidłowe i terminowe ustalenie kwalifikowanego dochodu w celu złożenia stosownego zeznania podatkowego za lata podatkowe będące przedmiotem wniosku, w przewidzianym dla tej czynności terminie.

11) Czy w odrębnej ewidencji wyodrębnia Pan:

- każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

- przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

- koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu?

Odpowiedź:

W odrębnej ewidencji Wnioskodawca wyodrębnia:

- każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

- przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

- koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

12) wobec wskazania we wniosku, że:

„W procesie tworzenia i modyfikowania określonego oprogramowania Wnioskodawca nabywa wyniki prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów zaangażowanych w ten proces”.

proszę wyjaśnić czy Wnioskodawca nabywa wyniki prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, czy też ich nie nabywa.

Odpowiedź:

Wnioskodawca nabywa wyniki prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty.

Pytania

1. Czy działalność Wnioskodawcy w zakresie przedstawionym w opisie stanu faktycznego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2. Czy w zakresie dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętych z tytułu udzielenia licencji na oprogramowanie stworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę, Wnioskodawca ma prawo zastosować stawkę podatku 5%?

3. Czy wydatki na obsługę księgową i podatkową, usługi telekomunikacyjne, takie jak rachunki za telefon komórkowy oraz uzyskanie dostępu do Internetu, ubezpieczenie społeczne, a także wydatki na eksploatację samochodu osobowego, w części, w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających ze zbycia praw do oprogramowania, gdzie proporcja zostanie ustalona, jako stosunek przychodów ze zbycia praw do oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, stanowią koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, jego działalność w zakresie przedstawionym w opisie stanu faktycznego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą przez działalność badawczo- rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r. poz. 742, z późn. zm.,

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r. poz. 742, z późn. zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet, jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Mając na uwadze przytoczone powyżej ramy prawne, o prowadzeniu działalności badawczo- rozwojowej można mówić, gdy realizowane prace:

- mają twórczy charakter,

- są prowadzone w systematyczny sposób,

- zostały zrealizowane w określonym celu,

- zwiększenia zasobów wiedzy oraz ich wykorzystania do tworzenia nowych zastosowań,

- obejmują badania naukowe lub prace rozwojowe.

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej.

Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu, przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji - głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmują szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca podkreśla, że jego działalność ma charakter twórczy/innowacyjny, gdyż jest nakierowana na wypracowanie lub wykorzystanie dostępnych zasobów wiedzy do tworzenia nowych lub istotnie zmodyfikowanych narzędzi. Prace wykonywane przez Wnioskodawcę wymagają kreatywnego podejścia, nie są wykonywane na schematach, lecz każdorazowo wymagają dokonywania rozwiązań koncepcyjnych pozwalających na realizację danego projektu. Rozwiązania wypracowane przez Wnioskodawcę w ramach projektów nie powielają prostych i funkcjonujących na rynku typowych koncepcji. Podatnik licencjonuje zindywidualizowane, nowoczesne i innowacyjne narzędzia IT (platformy, systemy, aplikacje). Twórczy charakter działalności Wnioskodawcy potwierdza również fakt, iż rezultatem jego działań są subiektywnie nowe wytwory intelektu w postaci analiz, architektur systemów programistycznych oraz nowych funkcjonalności.

Należy również wskazać, że prace, jakie Wnioskodawca realizuje w ramach działalności nie mają incydentalnego charakteru, lecz wykonywane są w systematyczny sposób. Działania te stanowią istotę funkcjonowania Wnioskodawcy i podejmowane są w sposób zaplanowany.

Działalność badawczo-rozwojowa musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca podkreśla, że podejmowane aktywności ze swej istoty zmierzają do uzyskania specjalistycznej wiedzy, która w większości sytuacji jest niedostępna na rynku. Efektem zastosowania zasobów wiedzy jest ich wykorzystanie do tworzenia nowych lub istotnie zmodyfikowanych/ulepszonych produktów oprogramowania, której są licencjonowane Spółce. Głównym celem realizowanych przez Wnioskodawcę prac jest przede wszystkim tworzenie, rozwój oraz optymalizacja (modyfikacja) innowacyjnych i technologicznie zaawansowanych systemów, aplikacji, technologii dostępowych oraz innych narzędzi IT.

Jak wskazano w stanie faktycznym Wnioskodawca, poprzez tworzenie nowego rozwiązania technicznego, wykorzystuje dotychczas istniejącą wiedzę oraz opracowuje nową wiedzę z dziedziny technologii i informatyki do tworzenia nowych lub ulepszonych produktów, technologii i rozwiązań. Zdaniem Wnioskodawcy, zatem, jego aktywność w ramach prowadzonych prac zasadniczo może zostać uznana za prace rozwojowe, gdyż polega m.in. na kształtowaniu i wykorzystywaniu wiedzy i umiejętności z dziedziny nauk i technologii do tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, technologii i rozwiązań. Wnioskodawca wskazuje również, że realizowane przez niego prace nie są prowadzone na schematach lub w sposób automatyczny, lecz każdorazowo w zależności od rodzaju wytwarzanego/rozwijanego/modyfikowanego oprogramowania mają inny charakter.

Ponadto, charakter prac w istotny sposób odbiega od wprowadzania okresowych zmian do produktów. Nie polegają one na dostosowaniu produktów w związku z m.in. koniecznością aktualizacji oprogramowania lub usunięciu istniejących błędów, lecz polega na opracowaniu nowych produktów lub istotnych modyfikacjach istniejących produktów w związku z identyfikacją zapotrzebowania przez Wnioskodawcę, które są zwykle związane z chęcią optymalizacji określonych segmentów prowadzonej działalności.

Zdaniem Wnioskodawcy należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku działania Wnioskodawcy spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Reasumując - podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania komputerowego, które jest następnie przedmiotem udzielanych licencji, stanowi w ocenie Wnioskodawcy działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętych z tytułu udzielenia licencji na oprogramowanie stworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę, Wnioskodawca ma prawo zastosować stawkę podatku 5%.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego,

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie, bowiem do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się, jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru: (a + b) * 1,3 / a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1) z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4) z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie, bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 omawianej ustawy, w przypadku, gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem, że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowaniu formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się bądź, co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

W tym miejscu zasadne wydaje się wskazanie, iż Wnioskodawca prowadzi odpowiednią ewidencję, gdzie wskazany jest szczegółowo zakres prac oraz prawidłowo wypełniona karta ewidencji czasu świadczenia usług lub inna oddzielnie uzgodniona forma potwierdzenia czasu świadczenia usług. Wspomniana ewidencja, wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej i pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy PIT, przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej od początku i na bieżąco. Ewidencja ta pozwoli Wnioskodawcy również na prawidłowe ustalenie, jaka część przychodów, kosztów i dochodu (straty) z całokształtu prowadzonej działalności będzie dotyczyła przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy PIT, przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W konsekwencji ewidencja ta wskaże Wnioskodawcy, jaką część dochodów będzie mógł opodatkować preferencyjną stawką opodatkowania dochodów z tego tytułu według 5%, a jaka część dochodów będzie rozliczona podstawową dla Wnioskodawcy stawką opodatkowania, tj. 19%.

Co istotne, Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Należy także wskazać, że oprogramowanie - definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Biorąc pod uwagę, że prace opisane przez Wnioskodawcę, polegające na tworzeniu nowych lub ulepszonych produktów technologii i rozwiązań, spełniają definicję prac badawczo-rozwojowych, to po spełnieniu wymienionych wyżej warunków może on tym samym używać stawki 5% od dochodu z udzielenia licencji na oprogramowanie stworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę.

Mając powyższe na uwadze, dochód z tytułu udzielenia licencji do opisanego przez Wnioskodawcę oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5%.

Pana stanowisko w zakresie pytania nr 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na obsługę księgową i podatkową, usługi telekomunikacyjne, takie jak rachunki za telefon komórkowy oraz uzyskanie dostępu do Internetu, ubezpieczenie społeczne, a także wydatki na eksploatację samochodu osobowego, w części, w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających ze zbycia praw do oprogramowania, gdzie proporcja zostanie ustalona, jako stosunek przychodów ze zbycia praw do oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, stanowią koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 ustawy o PIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się, jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3 / a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego,

c. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego,

d. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

- wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

- kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

- dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy, zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się, jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego – ww. koszty ponoszone przez Wnioskodawcę, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą "a" we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z aktem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(...) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akt 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Wobec powyższego należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się, jako iloczyn:

- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

- wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

- wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień wynika, bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest, więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych zdanego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Objaśnienia podatkowe wskazują, zatem na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

W celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z pierwszą regulacją wskazaną w zdaniu poprzednim, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 lit. c, pkt 153 lit. c i pkt 154 w zakresie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 22 ust. 3a ww. ustawy).

Przedmiotem wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest w przeważającym zakresie tworzenie programów komputerowych, na które jest udzielana licencja. Za udzielenie licencji umożliwiającej korzystanie Spółce z wytworzonych programów Wnioskodawca otrzymuje ustalone wynagrodzenie.

W związku z wykonywaną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo - rozwojową, Wnioskodawca ponosi wydatki na obsługę księgową, rachunki za telefon komórkowy oraz uzyskanie dostępu do Internetu, ubezpieczenie społeczne, a także wydatki na eksploatację samochodu osobowego.

Powyższe wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są również kosztami w rozumieniu art. 22 ustawy o PIT i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów - tj. prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca pragnie stwierdzić, iż każdy z ponoszonych przez niego wydatków ma bezpośredni związek z jego codzienną pracą i wykonywanymi zadaniami (oraz pracami badawczo-rozwojowymi), a ich ponoszenie było mu niezbędne do prowadzenia działalności tego rodzaju.

W celu prowadzenia działalności w sektorze IT oraz w szczególności badawczo-rozwojowej Wnioskodawca ponosi/ponosił wydatki na:

· obsługę księgową i podatkową – usługi księgowe/podatkowe pozwalają na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (ulga IP Box). W wyniku, czego koszt ten jest nieodzowny, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis, w tym Wnioskodawca dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego. Prowadzenie księgowości i rozliczeń podatkowych jest niezbędne do prowadzenia działalności per se, Wnioskodawca traktuje ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej, której zdecydowanie dominująca część polega na wytwarzaniu chronionych prawem autorskim utworów, a konkretniej programów komputerowych;

· usługi telekomunikacyjne, a dokładniej abonament internetowy i telefoniczny – zapewnia szybkie i stabilne łącze, co wręcz jest nieodzowne w dzisiejszej pracy architekta systemów informatycznych, m.in. umożliwia zdalny kontakt z innymi informatykami, pozwala na znalezienie informacji na temat powstałych błędów, szybkie dzielenie się efektami swojej pracy. Również dzięki niniejszemu wydatkowi Wnioskodawca ma dostęp do wszelakich źródeł wiedzy, np. dokumentacji, publikacji, materiałów konferencyjnych;

· składki na ubezpieczenie społeczne – wydatki w postaci składek odprowadzanych na poczet obowiązkowego ubezpieczenia społecznego, są obowiązkowe, aby móc prowadzić legalnie jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce, co w przypadku Wnioskodawcy przekłada się na możliwość tworzenia oprogramowania. Również nie można zapominać o celu wymienionych opłat, które mają za cel zapewnienie środków pieniężnych w razie niemożności wykonywania działalności przez Wnioskodawcę, co w dłuższej perspektywie wydłuży jego zdolność zawodową;

· eksploatację samochodu osobowego – wydatki w postaci odpisów amortyzacyjnych, kosztów paliwa, polis ubezpieczeniowych i kosztów serwisu, które Wnioskodawca poniósł i poniesienie w związku z użytkowanie samochodu osobowego na cele podróży służbowych. W niektórych sytuacjach zdalny kontakt z innymi informatykami czy klientami jest niewystarczający, a realizacja zadań w ramach prac rozwojowych wymaga bezpośredniego udziału w spotkaniach, stąd ponoszone są wydatki na podróże samochodem osobowym.

Reasumując – wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na obsługę księgową/podatkową, usługi telekomunikacyjne, takie jak rachunki za telefon komórkowy oraz uzyskanie dostępu do Internetu, składki na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne, w części, w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających z komercjalizacji oprogramowania, gdzie proporcja zostanie ustalona, jako stosunek przychodów ze z komercjalizacji oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, stanowią koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty poniesione na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:

jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a) odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

b) są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

c) wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.).

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych oznacza to: prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 tej ustawy:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast zgodnie art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że wykonuje Pan działalność polegającą na świadczeniu usług informatycznych w zakresie tworzenia, rozwoju oraz modyfikowania oprogramowania wspomagającego zarządzanie jakością (tj. usługi z zakresu IT). Do oprogramowania wytwarzanego, rozwijanego i modyfikowanego przez Pana należy zaliczyć:

· (…) – narzędzie do dokumentowania analizy (…), planów kontroli oraz diagramów przepływ procesu,

· (…) – system do oceny skuteczności kontroli wizualnych i pomiarowych,

· (…) – aplikację do rejestrowania wyników kontroli.

Na podstawie zawartej umowy (dalej: „umowa”) uzyskuje Pan przychody z licencjonowania oprogramowania na rzecz spółki osobowej (dalej: „Spółka” lub „Licencjobiorca”), w której jest Pan jednocześnie udziałowcem. Na podstawie wskazanej umowy Licencjobiorca nabył prawo do korzystania z oprogramowania stanowiącego Pana własność, tj. wszystkich wersji oprogramowania (…)-(…), (…)przez:

· wprowadzenie do obrotu, użyczenia lub najem oryginału albo egzemplarzy,

· udzielanie niewyłącznego prawa na korzystanie z oprogramowania klientom Spółki, którzy zakupili oprogramowanie,

W związku z korzystaniem z Programów przez Licencjobiorcę otrzymuje Pan wynagrodzenie wyliczane jako określony procent od przychodów osiągniętych przez Licencjobiorcę ze sprzedaży oprogramowania na rzecz klientów (rodzaj opłaty licencyjnej). Wynagrodzenie jedynie należne jest za udzielenia licencji do korzystania z praw do programów komputerowych. Na podstawie zawartej umowy udzielił Pan jedynie prawa do korzystania z przedmiotu umowy (oprogramowania) i nie dokonał sprzedaży licencji na autorskie prawo do programu komputerowego. Wytwarzając, rozwijając i modyfikując oprogramowanie wykonuje Pan czynności zmierzające do tworzenia innowacyjnych i autorskich dzieł stanowiących przedmiot prawa autorskiego w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wykonywanie przez Pana usług polega przede wszystkim na tworzeniu i rozwoju architektury systemu, a także nowych funkcjonalności związanych z oprogramowaniem oraz obejmuje proces twórczy dochodzenia do możliwych rozwiązań.

Efekty Pana pracy zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności w zakresie tworzenia koncepcji dla architektury systemu oraz tworzonego oprogramowania i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny.

Wskazał Pan również, że efekty Pana pracy, które nazywa „Oprogramowaniem” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

· nie są jedynie „techniczną” a „twórczą” realizacją poszczególnych projektów zlecanych przez Zleceniodawcę.

W przypadku, gdy ulepsza Pan oprogramowanie komputerowe lub jego część, w wyniku podjętych czynności powstaje odrębny od tego oprogramowania program lub jego części składowa (tj. nowe, kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W wyniku takiego ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania dochodzi to wytworzenia autorskiego procesu, a także doskonalenia narzędzi programistycznych (gdzie dochodzi to wytworzenia autorskiego procesu), a także doskonalenia narzędzi programistycznych powstaje nowe odrębne prawo własności intelektualnej. Powstałe w toku tworzenia/ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania części składowe oprogramowania stanowią dzieła oryginalne, zatem przysługują Panu autorskie prawa majątkowe do tych nowo utworzonych „części składowych” oprogramowania, których celem jest modyfikacja starszego oprogramowania. Następnie na całość praw do takiego nowo utworzonego programu/oprogramowania jest udzielana licencja. Za udzielenie licencji do oprogramowania otrzymuje Pan wynagrodzenie.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Jak wynika z wniosku, wykonywanie przez Pana usług polega przede wszystkim na tworzeniu i rozwoju architektury systemu, a także nowych funkcjonalności związanych z oprogramowaniem oraz obejmuje proces twórczy dochodzenia do możliwych rozwiązań. Wytwarzając, rozwijając i modyfikując oprogramowanie wykonuje Pan czynności zmierzające do tworzenia innowacyjnych i autorskich dzieł stanowiących przedmiot prawa autorskiego w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Czynności te polegają głównie na:

· analizie specyfiki danej branży oraz doborze funkcjonalności, które będą niezbędne do wytworzenia oprogramowania oraz jego implementacji;

· tworzeniu nowych funkcjonalności, w ramach wytwarzania i rozwoju oprogramowania w oparciu o wyniki analizy danej branży oraz potrzeby użytkowników programów komputerowych;

· analizie i doborze odpowiednich rozwiązań;

· opracowaniu odpowiedniej architektury systemu/aplikacji internetowej;

· tworzeniu dokumentacji technicznej tworzonego oprogramowania.

Prace takie obejmują przykładowo stworzenie projektu rozwiązania (zaprojektowanie procesu, przeprowadzenie testów, a także takie czynności jak autorskie tworzenie procesów oraz map przepływu danych oraz informacji, a także weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych). Wskazane prace charakteryzują się wysoką niepowtarzalnością, indywidualnością oraz oryginalnością (nie stanowią rutynowych zmian dokonywanych okresowo w funkcjonującym już systemie tzw. czynności utrzymania). Autorskie oprogramowanie tworzone i rozwijane przez Pana w ramach projektów, stanowi utwór/utwory podlegający/podlegające ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim (art. 74 tejże ustawy).

W uzupełnieniu doprecyzował Pan, że oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i modyfikowane przez Pana – to zaawansowane oprogramowanie, które wykorzystuje najnowsze technologie, aby usprawnić i zautomatyzować wiele procesów w tym przewidywać niezgodności ((…)) lub wykrywać nieskuteczne kontrole ((…)), a w konsekwencji służyć rozwijaniu firm i doskonaleniu ich procesów, m.in. w takich branżach jak branża motoryzacyjna, meblowa, chemiczna, spożywcza, medyczna. Jego innowacyjność można zaobserwować przez wykorzystanie nowych technologii, wizualizacji i analityki danych, a zatem ze względu na poziom skomplikowania interfejsu oraz ilość dostępnych opcji, a także zaawansowane integracje z innymi systemami.

Podejmowane prace polegają głównie na zastosowaniu nowych rozwiązań do wytworzonych programów w celu zwiększenia ich efektywności oraz usprawnienia działania szybko rozwijających się branż – bowiem z jednej strony stworzone oprogramowanie w realny sposób wspomaga kontrolę realizowania pracy, a z drugiej strony będzie zgodne z obowiązującymi w danej branży standardami (nazewnictwo, wzory, itp.). Oprogramowanie posiada indywidualny i niepowtarzalny charakter, będący odpowiedzią na zmieniające się zapotrzebowania klientów. Wszelkie rozwiązania opracowywane są we własnym zakresie. W szczególności, w zależności od potrzeb konkretnego klienta podejmuje się prace, które mają na celu dostosowanie istniejących rozwiązań, ich ulepszenie i modyfikację, tak by jak najpełniej odpowiadały na zróżnicowane potrzeby. W efekcie, projektowane są nowatorskie rozwiązania oparte na technologiach najnowszych generacji oraz realizowane są pionierskie prace nad nowymi standardami. Tworząc nowatorskie oprogramowanie opiera się Pan na doświadczeniach i prognozach, wychodząc z założenia o wzroście zapotrzebowania na przedmiotowe usługi oferowane przez Pana – w związku z tym cel badawczy i technologiczny koncentruje się na pozyskiwaniu nowej wiedzy i stworzeniu innowacyjnego produktu dostarczającego wszechstronnego wsparcia dla klientów, łącząc w sobie możliwości audytu, monitorowania w czasie rzeczywistym i analizy zaawansowanej, służące efektywnemu i wiarygodnemu raportowaniu i zarządzaniu procesami w przedsiębiorstwach.

Twórczość w Pana działalności badawczo-rozwojowej wynika z wytwarzania nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w Pana praktyce gospodarczej lub na tyle nowatorskich, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących, to znaczy wprowadzających to, czego jeszcze nie było. Wykorzystuje Pan przy tym własną inwencję twórczą i korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności. Pana praca polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności. Stworzone przez Pana programy komputerowe powodowały stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności. Ponadto wskazał Pan, że określony projekt wymaga indywidualnego podejścia i częstych prac analitycznych wymagających znalezienia nowych sposobów na integrację różnych systemów firmy jak i rozwiązań poddostawców. Liczba użytych technologii i różnorodność systemów współpracujących definiuje to, że każdy projekt wymaga indywidualnego rozwiązania i znalezienia innowacyjnych sposobów na połączenie tego wszystkiego.

Do tworzenia oprogramowania używa Pan języka (…) oraz dostępne w tym języku biblioteki, skrypty i rozszerzenia. Tworzenie i rozwój architektury systemu w ramach oprogramowania wymaga ciągłego poszerzania i zdobywania wiedzy, aby oprogramowanie było jak najlepszej jakości. Dlatego też utwory powstałe w toku prowadzenia prac nad oprogramowaniem, stanowią dzieła oryginalne, w stosunku, do których przysługują Panu pełne autorskie prawa majątkowe. Oprogramowanie jest oryginalnym połączeniem wymagań branżowych z zabezpieczeniem użytkowników przed typowymi błędami, powodującymi niespójność dokumentacji tworzonej w ramach systemów zarządzania jakością. W zakresie analiz (…) istnieje bardzo wiele innych programów, ale zdaniem użytkowników (…)-(…) nie są one na tyle intuicyjne (dzięki wykorzystanej technologii budowania struktur analizy ryzyka) i łatwe w codziennym wykorzystaniu. W zakresie analizy (…), nie są Panu znane żadne podobne programy. Te, które są szeroko dostępne skupiają się na sferze obliczeniowej (statystycznej), a (…)pozwala na przeprowadzanie rzeczywistych testów na podstawie wgranych obrazów.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej, jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wskazał Pan, że działalność prowadzona jest przez Pana w sposób w sposób zaplanowany, zorganizowany, systematyczny i ciągły. Systematyczność w odniesieniu do podejmowanych przez Pana działań w zakresie opisanych we wniosku czynności obejmuje prowadzenie działalności w sposób regularny i uporządkowany, według pewnego systemu, a zatem w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Na starcie ustala Pan określony plan działania niezbędny dla zrealizowania celów danego projektu.

W zależności od powyższego planuje Pan i przeprowadza projekty badawczo-rozwojowe, przyjmując dla nich określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Pana działalność prowadzona jest w sposób systematyczny (metodyczny), czyli zaplanowany zarówno wobec przebiegu procesu, jak i jego wyników. Ponadto, uprzednio określa Pan cele projektu badawczo-rozwojowego oraz źródła finansowania prowadzonych prac badawczych lub rozwojowych.

Każdorazowo przystępując do prac nad oprogramowaniem tworzy/tworzył Pan stosowny harmonogram prac gdzie wyodrębnia się takie czynności jak:

2. Faza planowania – proces planowania prac, na który składa się np.: wybór technologii, planowanie rozwiązań, ustalenia poszczególnych etapów prac,

3. Faza tworzenia – tworzenie i rozwój architektury systemu oraz funkcjonalności związanych z oprogramowaniem,

4. Faza weryfikacji i akceptacji – końcowa weryfikacja przyjętych rozwiązań, wprowadzanie zmian.

Przedmiotowe prace odpowiadają zatem specyfice prac rozwojowych i w konsekwencji kończą się powstaniem programu komputerowego.

Celem Pana działalności jest wytwarzanie i rozwój programów, które ze względu na poziom skomplikowania interfejsu oraz ilość dostępnych opcji będzie z jednej strony w realny sposób wspomagał kontrolę realizowania pracy, a z drugiej strony będzie zgodny z obowiązującymi w danej branży standardami (nazewnictwo, wzory, itp.). Postawił Pan sobie za cel realizację podjętych przedsięwzięć w ten sposób, że albo rozbuduje, poszerzy zakres funkcjonalny albo użyteczność już istniejącego kwalifikowanego IP, w postaci programu komputerowego albo wykreuje nowe kwalifikowane IP w postaci programu komputerowego od podstaw.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanego przez Pana oprogramowania jest spełnione.

W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzone przez Pana prace rozwojowe są wykonywane w sposób zaplanowany, zorganizowany, systematyczny i ciągły. Ze względu na istotę każdego projektu, koncentrują się one wokół zwiększania zasobów posiadanej wiedzy oraz jej wykorzystywania w praktyce do tworzenia nowych zastosowań i funkcjonalności. Prace rozwojowe, co do zasady, bazują na Pana autorskich pomysłach wykonywanych w określonym celu. Prace takie obejmują przykładowo stworzenie projektu rozwiązania (zaprojektowanie procesu, przeprowadzenie testów, a także takie czynności jak autorskie tworzenie procesów oraz map przepływu danych oraz informacji, a także weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych). W praktyce, na co dzień musi Pan w drodze doświadczeń oraz testów zdobywać, poszerzać i łączyć wiedzę z nauk podstawowych (matematyka czy statystyka), jak i stosowanych (informatyka), tak, aby następnie móc wykorzystywać ją przy tworzeniu lub modyfikowaniu wskazanych funkcjonalności czy całego systemu.

W uzupełnieniu doprecyzował Pan, że przystępując do prac nad tworzeniem i rozwijaniem oprogramowania posiadał następujące zasoby wiedzy:

· wiedza branżowa - wiedza na temat procesów biznesowych, potrzeb klientów, regulacji prawnych oraz standardów branżowych;

· doświadczenie w projektowaniu (…) - umiejętność projektowania interfejsów użytkownika, które są intuicyjne i łatwe w użyciu dla różnych grup docelowych;

· doświadczenie w integracji systemów - zrozumienie sposobów integracji nowego oprogramowania z istniejącymi systemami klientów, w tym (…) i protokoły wymiany danych;

· zabezpieczenia cyfrowe i ochrona danych - wiedza na temat zabezpieczeń aplikacji, a także przepisów dotyczących ochrony danych osobowych;

Łączy Pan wiedzę z nauk podstawowych (matematyka czy statystyka), jak i stosowanych (informatyka), tak, aby następnie móc wykorzystywać ją przy tworzeniu lub modyfikowaniu wskazanych funkcjonalności czy całego systemu. Chodzi przede wszystkim o Pana znajomość języków oprogramowania, a także korzystania z dostępnych narzędzi celem tworzenia innowacyjnego oprogramowania. Oprogramowanie jest oryginalnym połączeniem wymagań branżowych z zabezpieczeniem użytkowników przed typowymi błędami, powodującymi niespójność dokumentacji tworzonej w ramach systemów zarządzania jakością.

Ponadto ważne jest stałe analizowanie zmian w standardach międzynarodowych i branżowych, które mają być obsługiwane przez programy, w tym m.in. standardów:

· (…).

Do tworzenia oprogramowania używa Pan języka (…) oraz dostępne w tym języku biblioteki, skrypty i rozszerzenia.

Musi Pan stale rozwijać swoją wiedzę, tak, aby być cały czas „na bieżąco” z nowościami technologicznymi. Dodatkowo musi Pan stale, dla każdego tworzonego oprogramowania rozwiązywać teoretyczne i praktyczne problemy, wymyślając unikatowe koncepcje ich rozwiązania. Tylko w ten sposób jest Pan w stanie dostarczyć produkt spełniający wszystkie oczekiwania, jednocześnie będący jedynym w swoim rodzaju ze względu na zastosowane autorskie rozwiązania (oczywiście po uprzednim ich przetestowaniu) oraz na tyle innowacyjny, że powstające oprogramowanie można określić, jako nowatorskie.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

- badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

- prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

· nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

· łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

· kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

· wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

· nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

· łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

· kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

· wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

· planowaniu produkcji oraz

· projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pan we wniosku, w ramach podejmowanej działalności prowadzone przez Pana prace są wykonywane w sposób zaplanowany, zorganizowany, systematyczny i ciągły. Ze względu na istotę każdego projektu, koncentrują się one wokół zwiększania zasobów posiadanej wiedzy oraz jej wykorzystywania w praktyce do tworzenia nowych zastosowań i funkcjonalności. Prace rozwojowe, co do zasady, bazują na Pana autorskich pomysłach wykonywanych w określonym celu. Prace te charakteryzują się wysoką niepowtarzalnością, indywidualnością oraz oryginalnością (nie stanowią rutynowych zmian dokonywanych okresowo w funkcjonującym już systemie tzw. czynności utrzymania). W drodze doświadczeń oraz testów zdobywa Pan, poszerza i łączy wiedzę z nauk podstawowych (matematyka czy statystyka) jak i stosowanych (informatyka), tak, aby następnie móc wykorzystywać ją przy tworzeniu lub modyfikowaniu wskazanych funkcjonalności czy całego systemu. Chodzi przede wszystkim o Pana znajomość języków oprogramowania, a także korzystania z dostępnych narzędzi celem tworzenia innowacyjnego oprogramowania. Oprogramowanie jest oryginalnym połączeniem wymagań branżowych z zabezpieczeniem użytkowników przed typowymi błędami, powodującymi niespójność dokumentacji tworzonej w ramach systemów zarządzania jakością. Do tworzenia oprogramowania używa Pan języka (…) oraz dostępne w tym języku biblioteki, skrypty i rozszerzenia. Tworzy Pan oprogramowanie opisane we wniosku. Oferuje Pan i będzie oferował produkty, które są wynikiem prac rozwojowych, w swojej działalności gospodarczej. Twórczość w Pana działalności badawczo-rozwojowej wynika z wytwarzania nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w Pana praktyce gospodarczej lub na tyle nowatorskich, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących, to znaczy wprowadzających to, czego jeszcze nie było. Wykorzystuje Pan przy tym własną inwencję twórczą i korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności. Pana praca polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności. Stworzone przez Pana programy komputerowe powodowały stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności. Jednocześnie określony projekt wymaga indywidualnego podejścia i częstych prac analitycznych wymagających znalezienia nowych sposobów na integrację różnych systemów firmy jak i rozwiązań poddostawców. Liczba użytych technologii i różnorodność systemów współpracujących definiuje to, że każdy projekt wymaga indywidualnego rozwiązania i znalezienia innowacyjnych sposobów na połączenie tego wszystkiego. Stworzone przez Pana programy stanowią przejaw działalności o charakterze twórczym oraz są one innowacyjne.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionego oprogramowania spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu i w warunkach działalności wynikających z wniosku i jego uzupełnienia.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, należy stwierdzić, że działalność prowadzona przez Pana polegająca na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1) patent,

2) prawo ochronne na wzór użytkowy,

3) prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4) prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5) dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6) prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7) wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8) autorskie prawo do programu komputerowego

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Zgodnie natomiast z ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Stosownie do treści art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1) z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1) wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2) prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3) wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

- tworzy Pan oraz rozwija oprogramowanie w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

- efekty pracy, które nazywa Pan „Oprogramowaniem” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych i zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy;

- po zakończeniu prac i powstaniu praw autorskich do programu komputerowego, pozostają one Pana własnością, a Licencjobiorca nabywa jedynie prawo do odpłatnego korzystania z tych praw;

- w związku z korzystaniem z programów przez Licencjobiorcę otrzymuje Pan wynagrodzenie wyliczane jako określony procent od przychodów osiągniętych przez Licencjobiorcę ze sprzedaży oprogramowania na rzecz klientów (rodzaj opłaty licencyjnej). Wynagrodzenie to nie dotyczy sprzedaży (rozporządzenia prawem) do autorskich praw do programów komputerowych na rzecz Licencjobiorcy przez Pana, lecz jedynie należne jest za udzielenie licencji do korzystania z tych praw. Na podstawie zawartej umowy udzielił Pan jedynie prawa do korzystania z przedmiotu umowy (oprogramowania) i nie dokonał Pan sprzedaży licencji na autorskie prawo do programu komputerowego;

- w prowadzonej ewidencji wyodrębnia Pan każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

- prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, tworzone i rozwijane przez Pana autorskie prawo do Oprogramowania jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Otrzymane wynagrodzenie z tytułu udzielenia licencji do korzystania z praw do programów komputerowych na rzecz Licencjobiorcy stanowi dla Pana dochód z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, na podstawie przepisów art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, poprzez korektę deklaracji PIT za przeszłe lata podatkowe, a także za rok 2024 oraz za lata kolejne, o ile zmianie nie ulegnie przedstawiony stan faktyczny.

Przechodząc do kwestii, które z wydatków ponoszonych przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są kosztami poniesionymi na prowadzoną bezpośrednio przez Pana działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej tutejszy Organ wyjaśnia, co następuje.

Należy przede wszystkim podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

- wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

- wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

‒ wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

‒ kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

‒ dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także zauważyć, że w przypadku poniesienia wydatku na zakup środka trwałego, który podlega amortyzacji podatkowej oraz ma związek z wytworzeniem, rozwojem, ulepszeniem kwalifikowanego IP, cały wydatek nie może zostać uwzględniony we wskaźniku nexus. Uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Reasumując, wydatki ponoszone przez Pana na:

1) obsługę księgową i podatkową;

2) usługi telekomunikacyjne (opłaty za telefon komórkowy oraz uzyskanie dostępu do Internetu);

3) obowiązkowe ubezpieczenie społeczne;

4) eksploatację samochodu osobowego (odpisy amortyzacyjne, koszty paliwa, polis ubezpieczeniowych i koszty serwisu)

mogą zostać uznane za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, przy zachowaniu właściwej proporcji, o których mowa w lit. „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

- stanów faktycznych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzeń oraz

- zdarzeń przyszłych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie