Skutki podatkowe emigracji do ZEA – ustalenie rezydencji podatkowej.

Interpretacja indywidualna

  – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 lutego 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Wniosek został uzupełniony w odpowiedzi na wezwania – pismami z 12 i 16 maja 2024 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest polskim obywatelem, pozostaje stanu wolnego, nie ma dzieci i przez ostatnie lata podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wnioskodawca prowadzi obecnie działalność gospodarczą w formie jednoosobowej działalności gospodarczej oraz posiada udziały w 3 spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibami na terenie Polski. W dwóch z tych spółek Wnioskodawca posiada (odpowiednio) (...) oraz ok. (...) udziałów, w trzeciej posiada (...) i pełni obecnie funkcję (...), przy czym:

1)działalność wykonywaną w formie jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykonywał począwszy od (...) 2022 roku, zawieszając ją (...) 2023 roku, ponownie wznawiając (...) 2023 roku, następnie zawieszając (...) 2023 roku. Ponowne wznowienie wykonywania działalności gospodarczej nastąpiło (...) 2024 roku. Działalność ta jest prowadzona obecnie od tej daty;

2)[pierwsza spółka] funkcję (...) objął i piastuje nieprzerwanie wraz z utworzeniem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (wpis do Krajowego Rejestru Sądowego dnia (...) 2019 roku), w której na dzień złożenia wniosku Wnioskodawca posiada (...) udziałów;

3)[druga spółka] (...) udziałów w spółce objął wraz z jej utworzeniem (wpis do Krajowego Rejestru Sądowego dnia (...) 2023 roku);

4)[trzecia spółka) (...) udziałów w spółce objął w wyniku ich objęcia po utworzeniu spółki (nabycie wtórne) (wpis nabycia do Krajowego Rejestru Sądowego dnia (...) 2023 roku).

Wnioskodawca jest właścicielem niezabudowanej działki budowlanej, którą otrzymał  w ramach darowizny  (...). Na wymienionej działce nie są prowadzone, ani planowane żadne prace budowlane, działka natomiast nie jest używana. Wnioskodawca jest także właścicielem (...) lokali mieszkalnych, które są obecnie wynajęte  i zarządzane przez podmiot profesjonalny zajmujący się zarządzaniem nieruchomościami  na terenie Polski. Nieruchomości nabyte zostały (data znajdująca się na aktach notarialnych) dnia (...) 2022 roku oraz dnia (...) 2022 roku. Ich nabycie nastąpiło ze środków własnych Wnioskodawcy uzyskanych z prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej. Obydwie nieruchomości są od (...) 2023 roku wystawione na sprzedaż. Na moment sporządzenia tego wniosku nie zostały jeszcze sprzedane. W przypadku braku zainteresowanych kupujących lokale mieszkalne Wnioskodawcy pozostaną zarządzane przez firmę zarządzającą nieruchomościami i będą wynajmowane na długoterminowe cele mieszkaniowe osób trzecich. Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości mieszkalnych. Nie posiada też pojazdów.

Wnioskodawca nie ma długoterminowych zobowiązań finansowych, kredytów hipotecznych, ani pożyczek. Posiada jedynie kartę kredytową wydaną przez bank z siedzibą na terenie Polski. Wnioskodawca posiada rachunki bankowe w różnych bankach, w tym rachunki oszczędnościowe, na których lokuje środki w zależności od ofert oprocentowania dostępnych na rynku.

Wnioskodawca:

1)w 2023 roku na terytorium Polski spędził łącznie nie więcej niż 260 dni;

2)od początku 2024 roku przeważającą część czasu spędza poza terenem Polski, z powodu czego nie wynajmuje i nie planuje wynająć w Polsce żadnego lokalu mieszkalnego, który zaspokoiłby jego potrzeby mieszkaniowe.

Łączny czas pobytu Wnioskodawcy na terytorium Polski od dnia (...) 2024 roku do dnia złożenia wniosku wyniósł 4 dni. Wnioskodawca nie spędzi więcej niż 60 dni na terytorium Polski w 2024 roku. Wnioskodawca nie jest członkiem stowarzyszeń, klubów sportowych, nie posiada sezonowych wejściówek do muzeów lub innych instytucji kultury.

Wnioskodawca nie utrzymuje bliskich relacji osobistych z osobami przebywającymi na terytorium Polski. Wnioskodawca posiada wykupiony pakiet prywatnej opieki zdrowotnej, z której korzystał jednak ostatnio ok. 2 miesiące temu (w grudniu 2023 roku).

Wnioskodawca planuje najpóźniej dnia (...) 2024 roku wyprowadzić się z Polski na stałe do Zjednoczonych Emiratów Arabskich wraz z przyszłą żoną (zamiar stałego pobytu w ZEA związany z planowaną działalnością gospodarczą; zamierzony czas przebywania w kolejnych latach kalendarzowych to 90 dni lub więcej), gdzie planuje założyć firmę. Po wyjeździe Wnioskodawca planuje spędzać na terytorium Polski maksymalnie 40 dni w każdym kolejnym roku kalendarzowym z wyłączeniem roku 2024, w którym łączny pobyt Wnioskodawca planuje na nie więcej niż 60 dni. Wnioskodawca nie będzie przebywać w żadnym innym państwie (poza ZEA) dłużej niż 180 dni w roku.

Działalność firmy, którą Wnioskodawca planuje założyć w ZEA, będzie skoncentrowana na krajach położonych poza Unią Europejską. Firma prowadzona w ZEA będzie głównym źródłem dochodu Wnioskodawcy. Przed wyjazdem Wnioskodawca:

-dokonałby zamknięcia prowadzonej działalności jednoosobowej;

-zrezygnowałby z pełnienia funkcji (...) spółki z o.o., w której posiada (...) udziałów. Funkcję tę powierzyłby swojej przyszłej żonie, która zajmowałaby się (...) spółki (...). Spółka nie zatrudniała żadnych pracowników na umowie o pracę. Wnioskodawca nie będzie brał udziału w zarządzaniu tą lub żadną inną spółką;

-dokonałby sprzedaży lub darowizny udziałów w pozostałych spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością, w których Wnioskodawca posiada (...) udziałów lub mniej. W chwili wyjazdu Wnioskodawca posiadałby jedynie (...) udziałów w jednej spółce (tj. pierwszej spółce);

-zrezygnowałby z karty kredytowej wydanej w Polsce;

-zrezygnowałby z prywatnej opieki zdrowotnej.

W Zjednoczonych Emiratach Arabskich (ZEA) Wnioskodawca otrzymałby wizę inwestorską oraz kartę (...) (odpowiednich polskiego dowodu osobistego), która pozwala Wnioskodawcy na stały pobyt na terytorium ZEA. Wnioskodawca będzie posiadać rachunki bankowe w lokalnych bankach, lokalne prywatne ubezpieczenie zdrowotne będzie starać się uzyskać lokalną kartę kredytową i lokalne prawo jazdy. Dodatkowo, Wnioskodawca zamierza wynająć lub nabyć nieruchomość, która służyć mu ma zaspokajaniu prywatnych potrzeb mieszkaniowych. Po otworzeniu lokalnego rachunku bankowego Wnioskodawca dokona przelewu części posiadanych środków pieniężnych na rachunek w ZEA. Wnioskodawca nie wyklucza pozostawienia części oszczędności zgromadzonych przed wyjazdem w polskich bankach, celem skorzystania z dostępnego oprocentowania. Wnioskodawca będzie korzystać z klubów sportowych, kin, muzeów i innych instytucji kultury i innych rodzajów rozrywki dostępnych w ZEA.

W sierpniu 2024 roku Wnioskodawca planuje wrócić do Polski w celu wzięcia ślubu  z obywatelką Polski, która pełni funkcję (...) oraz posiada (...)% udziałów w spółce z o.o., której działalność skoncentrowana jest na Polsce i współpracy z polskimi klientami (druga spółka). Przyszła żona Wnioskodawcy będzie rozliczać podatki w Polsce ze względu  na prowadzoną firmę oraz utrzyma polską rezydencję podatkową. Wnioskodawca i przyszła żona zawrą przed ślubem umowę o rozdzielności majątkowej. Po ślubie Wnioskodawca planuje ponownie ze swoją żoną wyjechać z Polski za granicę i uzyskać dla niej wizę dla rodziny (z angielskiego: “dependent visa”), żeby umożliwić jej pobyt na terenie ZEA przekraczający 90 dni w roku. W 2024 roku Wnioskodawca spędzi na terytorium ZEA minimum 90 dni. Przyszła żona będzie mu cały czas towarzyszyć, najpierw jako partnerka,  a później jako małżonka. Wnioskodawca nie wie jeszcze, ile czasu będzie spędzać w ZEA  w przyszłych latach, ale na pewno będzie tam wracać z żoną minimum 2 razy w roku,  ze względu na prowadzoną firmę i dostępność opieki zdrowotnej w ramach emirackiego ubezpieczenia zdrowotnego. Wnioskodawca i żona nie będą w 2025 roku i przyszłych latach spędzać więcej niż 40 dni na terytorium Polski. Przyjazdy będą odbywały się w ramach urlopu. W 2024 roku Wnioskodawca szacuje, że on i jego przyszła żona będą w Polsce nie dłużej niż 60 dni. Wnioskodawca planuje także wyjazdy wypoczynkowe z przyszłą żoną poza Polską i poza ZEA. Wnioskodawca nie planuje powrotu „na stałe” do Polski.

Uzupełnienie wniosku

Obecnie Wnioskodawca nie posiada stałego miejsca zamieszkania w Polsce. Dnia (...) 2024 roku wyjechał z kraju, dokonał także zgłoszenia wyjazdu na pobyt stały drogą elektroniczną. Wnioskodawca posiada w Polsce rodzinę (rodzice i dziadkowie, brak innej rodziny, z którą utrzymuje kontakt), jednak z uwagi na częste konflikty nie utrzymuje z nią bliższych/zażyłych relacji. Wnioskodawca odwiedza ją przy okazji pobytu w Polsce, na przykład podczas niektórych (nie wszystkich) świąt. Nie posiada w Polsce przyjaciół, ani bliższych znajomych.

Po wyjeździe z Polski dnia (...) 2024 roku Wnioskodawca posiada miejsce zamieszkania w ZEA. Nie wyklucza podróży zagranicznych do innych krajów (np. Tajlandii) w późniejszej części roku, jednak nie będzie w nich miał stałego miejsca zamieszkania. Wyjazdy te będą przede wszystkim biznesowe oraz wakacyjne z zamiarem powrotu do ZEA. Podczas pobytów w Polsce po wyjeździe w 2024 roku Wnioskodawca będzie przebywał w mieszkaniach wynajętych na czas pobytu, np. poprzez platformę (...)/(...). Nie będzie miał stałego miejsca pobytu w Polsce. Wnioskodawca planuje przebywać w różnych krajach w celach biznesowych i turystycznych, na przykład w (...).

Zwykle w 2024 roku Wnioskodawca przebywał będzie w ZEA. Na gruncie prawa wewnętrznego ZEA, po (...) będzie osobą o nieograniczonym obowiązku podatkowym w ZEA. Będzie posiadać zarejestrowaną działalność gospodarczą w ZEA oraz wizę ZEA, która pozwala na pobyt na terytorium tego kraju przez nieograniczoną ilość czasu. Wnioskodawcy zostanie również wydany emiracki odpowiednik dowodu osobistego (...)) oraz będzie posiadać ubezpieczenie zdrowotne wykupione u emirackiego ubezpieczyciela.

Wnioskodawca nie posiada obywatelstwa emirackiego ze względu na niemożliwość spełnienia warunków jego otrzymania. Bardzo mała ilość mieszkańców ZEA jest obywatelami tego kraju (posiada obywatelstwo). Przeważająca większość posiada wizy zezwalające na pobyt stały, tj. wizy tożsame z tą, którą posiada Wnioskodawca. Obecnie nie posiada związków osobistych i biznesowych z Polską (zgodnie z opisem we wniosku oraz uzupełnieniu). W 2025 roku Wnioskodawca zwykle będzie przebywał na terenie ZEA, nie wyklucza tymczasowego pobytu na terytorium innych krajów w celach biznesowych i turystycznych. Nie będzie miał stałego miejsca zamieszkania w żadnym kraju poza ZEA.

W 2025 roku i latach kolejnych Wnioskodawca planuje przebywać zwykle na terytorium ZEA. Dodatkowo nie wyklucza przebywania także na terytoriach innych państw (w celach biznesowych i turystycznych) takich jak Tajlandia, Indonezja, Australia, Stany Zjednoczone.  W Polsce będzie przebywał wyłącznie w celach turystycznych.

Wnioskodawca nie będzie posiadać stałego miejsca zamieszkania na terenie ZEA, ani na terenie żadnego innego kraju, w przyszłych latach planuje spędzać czas na terytorium różnych państw, przy czym podkreśla, że państwem, w którym zwykle będzie przebywał będą ZEA.

Do ZEA Wnioskodawca będzie w każdym roku przyjeżdżał minimum dwukrotnie. Łącznie w ciągu roku planuje spędzać na terytorium ZEA co najmniej 90 dni. W 2025 roku i w latach kolejnych żona Wnioskodawcy będzie przebywać i mieszkać z nim, w tych samych państwach, w tym również w ZEA podczas wspólnych pobytów. Sytuacja w 2025 roku będzie wyglądać tożsamo jak w 2024 (po opuszczeniu Polski w maju). Związki osobiste i gospodarcze Wnioskodawca będzie mieć z ZEA. Podczas pobytów w Polsce w 2025 roku i latach kolejnych Wnioskodawca będzie przebywał w mieszkaniach wynajętych na czas pobytu np. poprzez platformę (...). Nie będzie miał stałego miejsca pobytu w Polsce. Wnioskodawca posiada także obywatelstwo kanadyjskie.

Pytania

1.Czy Wnioskodawcę należy uznać za polskiego rezydenta podatkowego za okresod (...) 2024 roku (od daty wyjazdu z Polski)?

2.Czy w kolejnych latach (od 2025 roku) Wnioskodawca będzie uznany za rezydenta Polski i będzie podlegać nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, na powyższe pytania należy udzielić odpowiedzi przeczącej, ze względu  na brak centrum gospodarczego i życiowego w Polsce.

Od dnia przeprowadzki, czyli najpóźniej od dnia (...) 2024 roku, w przeświadczeniu Wnioskodawcy ośrodek interesów życiowych i gospodarczych będzie znajdować się w ZEA. Za powyższym przemawiają przede wszystkim następujące fakty:

-w 2024 roku Wnioskodawca spędzi w ZEA więcej czasu niż w Polsce (min. 90 dni w ZEA), zaś do Polski zamierza przyjeżdżać sporadycznie i na krótkie okresy;

-w 2024 roku Wnioskodawca nie spędzi w Polsce 183 dni,

-Wnioskodawca będzie starać się uzyskać wizę dla przyszłej żony w ZEA, aby umożliwić jej tam pobyt dłuższy niż 90 dni, Wnioskodawca planuje także wykupić przyszłej żonie emirackie ubezpieczenie zdrowotne;

-Wnioskodawca zakończy działalność gospodarczą w Polsce, zrezygnuje z funkcji (...) oraz sprzeda/daruje udziały w dwóch spółkach;

-Wnioskodawca będzie prowadzić działalność gospodarczą w ZEA i tam będzie posiadać główne źródło dochodu, w Polsce nie będzie podejmować żadnego zatrudnienia, nie będzie prowadzić działalności gospodarczej oraz nie będzie zasiadaćw zarządach spółek;

-żona Wnioskodawcy będzie (...) dwóch spółek z o.o., przy czym w jednej z nich będzie posiadać (...)% udziałów. Żona Wnioskodawcy będzie rozliczać podatki w Polsce, natomiast nie będzie ona przebywać na terenie Polski dłużej niż 60 dni w 2024 roku i nie dłużej niż 40 dni w kolejnych latach, pozostały czas będzie przebywać z Wnioskodawcą poza granicami Polski,

-Wnioskodawca w Polsce posiada nieruchomości nabyte przed przeprowadzką do ZEA, które są wynajmowane na cele długoterminowe i zarządzane przez podmiot profesjonalny, a ponadto są wystawione na sprzedaż, a więc gospodarczo z Polską Wnioskodawcę wiążą jedynie stosunki, które powstały przed wyjazdem;

-Wnioskodawca jest osobą, która miejsce przebywania determinuje przez pryzmat użyteczności ekonomicznej oraz prowadzonej działalności, nie przez pryzmat centrum interesów osobistych/rodzinnych. Potwierdza to m.in. to, że przyszła małżonka wyjeżdża razem z Wnioskodawcą. Wnioskodawca co prawda przewiduje możliwość oszczędzania części środków pieniężnych zgromadzonych przed wyjazdem do ZEA na rachunku bankowym prowadzonym przez bank posiadający siedzibę na terytorium Polski, ale co do zasady zarabiane pieniądze gromadzi i wydatkuje na swoje utrzymanie w krajach, do których podróżuje oraz w ZEA, tam też np. będzie spotykać się z nowo poznanymi znajomymi, korzysta z rozrywek, hobby itp.

Wnioskodawca swoje stanowisko opiera na następującej argumentacji: Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych (zwana dalej: Ustawą o PIT) rozróżnia nieograniczony obowiązek podatkowy (gdy podatnik jest opodatkowany w Polsce bez względu na miejsce uzyskania dochodu) i ograniczony obowiązek podatkowy (gdy podatnik jest opodatkowany  w Polsce tylko od dochodów tu osiągniętych) (art. 3 ust. 1 i 2a Ustawy o PIT).

Nieograniczony obowiązek podatkowy dotyczy (art. 3 ust. 1a Ustawy o PIT):

a)osób przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym;

b)osób posiadających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych).

Jeżeli chodzi o ww. przesłankę a), to należy wskazać, że Wnioskodawca planuje przeprowadzić się do ZEA najpóźniej (...) 2024 roku i planuje spędzić w Polsce maksymalnie 60 dni w ciągu całego 2024 roku, w związku z czym w roku podatkowym 2024 będzie przebywać on w Polsce krócej niż 183 dni, zaś w latach kolejnych planuje przebywać w Polsce wraz z przyszłą żoną maksymalnie 40 dni w roku jedynie w celach urlopowych.

W roku 2024 i w latach kolejnych nie planuje on przebywać łącznie więcej niż 183 dni w roku w Polsce. Tym samym przesłanka okresu pobytu, determinująca uznanie podatnika za polskiego rezydenta podatkowego za okres całego roku podatkowego, nie została spełniona w odniesieniu do roku 2024 i jednocześnie nie zostanie spełniona w przypadku Wnioskodawcy w latach 2025 i kolejnych. W kontekście roku 2024 należy wskazać, iż wymieniona wyżej przesłanka okresu pobytu na terenie Rzeczypospolitej Polskiej nie może stanowić samodzielnej podstawy do uznania podatnika za polskiego rezydenta podatkowego w skali całego roku.

Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem organów podatkowych dopuszczalna jest zmiana rezydentury podatkowej w trakcie roku podatkowego. Możliwość zmiany (utraty) rezydencji podatkowej w trakcie roku podatkowego potwierdza przykładowo indywidualna interpretacja podatkowa Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 13 lutego 2017 r., znak 2461-IBPB2-2.4511.1047.2016.2.IN lub indywidualna interpretacja podatkowa Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 kwietnia 2018 r., znak 0114-KDIP3-3.4011.62.2018.2.MP.

Jeżeli chodzi o ww. przesłankę wskazaną w lit. b), to w ocenie Wnioskodawcy w związku  z przeprowadzką najpóźniej (...) 2024 roku przeniesie on ośrodek swoich interesów życiowych i gospodarczych do ZEA. Świadczy o tym przede wszystkim fakt, że:

-Wnioskodawca uzyska w ZEA wizę inwestorską i założy firmę, której działalność skoncentrowana będzie na krajach poza Unią Europejską (w tym: ZEA);

-Wnioskodawca sprzeda lub daruje udziały w dwóch spółkach (spółce drugiej oraz trzeciej);

-Wnioskodawca zakończy jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce;

-Wnioskodawca zrezygnuje z pełnienia funkcji (...);

-Wnioskodawca wyjedzie do ZEA wraz ze swoją partnerką, najpierw jako narzeczoną, a następnie jako małżonką, oraz po ślubie będzie starał się o uzyskanie dla niej wizy dla rodziny;

-Wnioskodawca wprawdzie posiada w Polsce majątek nieruchomy w postaci (...) lokali mieszkalnych, jednakże wskazać należy, że zostały one nabyte przed wyjazdem do ZEA oraz że są one wynajmowane długoterminowo, zarządzane przez podmiot profesjonalny, oraz wystawione na sprzedaż. Jest to jednak przede wszystkim majątek nabyty w wyniku historycznie prowadzonej działalności oraz niezwiązany z planowaną działalnością. Powyższe dotyczy także pierwszej spółki;

-Wnioskodawca wprawdzie posiada w Polsce niezabudowaną działkę budowlaną, jednak otrzymał ją w ramach darowizny od dziadków (...). Wnioskodawca nie planuje żadnych prac budowlanych na wymienionej działce oraz rozważa jej sprzedaż w przyszłości;

-Wnioskodawca nie posiada w Polsce kredytów ani pożyczek oraz zrezygnuje z karty kredytowej wydanej przez bank mający siedzibę w Polsce;

-Wnioskodawca posiada oszczędności, które stanowią majątek nabyty w wyniku historycznie prowadzonej działalności oraz niezwiązany z planowaną działalnością. Po otworzeniu lokalnego rachunku bankowego w ZEA Wnioskodawca dokona przelewu części oszczędności zgromadzonych w Polsce na rachunek w ZEA;

-co do zasady, zarabiane pieniądze Wnioskodawca wydatkuje/będzie wydatkować na swoje utrzymanie w krajach, do których podróżuje oraz w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, tam też np. będzie spotykać się z nowo poznanymi znajomymi, korzysta z rozrywek/hobby;

-Wnioskodawca nie planuje prowadzenia jakichkolwiek inwestycji na terenie Rzeczpospolitej Polskiej, w szczególności nie planuje rozwijać historycznie posiadanego majątku.

Zdaniem Wnioskodawcy w świetle powyższych okoliczności należy uznać, że polską rezydencję podatkową utraci on w dniu planowanej przeprowadzki do ZEA (najpóźniej (...) 2024 roku), jako że w 2024 roku nie będzie on przebywał na terenie Polski 183 dni. Tym samym przesłanka okresu pobytu, determinująca uznanie podatnika za rezydenta podatkowego za okres całego roku podatkowego, nie zostanie spełniona w przypadku Wnioskodawcy.

Ponadto w dniu przeprowadzki do ZEA Wnioskodawca będzie właścicielem firmy na terenie ZEA, będzie posiadał wizę inwestorską, emirackie ubezpieczenie zdrowotne oraz emiracki odpowiednik polskiego dowodu osobistego. Poza tym w dniu wyjazdu Wnioskodawca zakończy wszystkie ww. powiązania biznesowe z Polską. W dniu planowanej przeprowadzki Wnioskodawca wyjedzie razem z przyszłą żoną, z zamiarem uzyskiwania dla niej wizy dla rodziny, pozwalającej na przebywanie w ZEA ponad 90 dni w roku, którą może uzyskać po ślubie.

Podsumowując zatem, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że od dnia jego planowanej przeprowadzki do ZEA nie będzie on polskim rezydentem podatkowym. W ocenie Wnioskodawcy jego ośrodek interesów gospodarczy oraz życiowych od tego momentu będzie znajdował się w ZEA, jako że zmiana miejsca zamieszkania powiązana jest ze zmianą centrum życiowego, zaś dochody z ZEA będą stanowiły główne źródło zarobku Wnioskodawcy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 4a ww. ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie – podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynika to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP.

Przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczną, polityczną, kulturalną, obywatelską, przynależność do organizacji/klubów, uprawiane hobby itp. Z kolei „centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunek ten stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Uznanie osoby fizycznej za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy nie przesądza o uznaniu tej osoby za osobę podlegającą w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Powyższe przepisy stosuje się bowiem z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, co wynika z art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ocena czy podatnik podlega w Rzeczypospolitej Polskiej ograniczonemu czy nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu powinna być dokonana w każdym przypadku indywidualnie z uwzględnieniem postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Stosownie do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia, w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą przepisy Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Zjednoczonych Emiratów Arabskich w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej w Abu Zabi 31 stycznia 1993 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 81 poz. 373 ze zm.).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ww. umowy polsko-emirackiej:

W rozumieniu niniejszej umowy, określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę  w Umawiającym się Państwie” oznacza:

a)w przypadku Polski, osobę, która zgodnie z prawem Polski podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również Polskę, jej jednostki terytorialne lub organy lokalne,

b)w przypadku Zjednoczonych Emiratów Arabskich:

(i)osobę fizyczną, która ma miejsce zamieszkania w Zjednoczonych Emiratach Arabskich i jest obywatelem Zjednoczonych Emiratów Arabskich oraz

(ii)spółkę, która została utworzona w Zjednoczonych Emiratach Arabskich i ma tam miejsce faktycznego zarządu, pod warunkiem, że spółka może przedstawić dowód na to, że wyłącznym właścicielem jej kapitału są Zjednoczone Emiraty Arabskie i/lub instytucja rządowa Zjednoczonych Emiratów Arabskich i/lub federalny lub lokalny rząd i/lub osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania w Zjednoczonych Emiratach Arabskich i spółka jest kontrolowana przez powyżej wymienione osoby mające miejsce zamieszkania lub faktyczny zarząd w Zjednoczonych Emiratach Arabskich.

Na podstawie art. 4 ust. 3 przywołanej umowy polsko-emirackiej:

Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 osoba fizyczna może być uznana za mającą miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status będzie określony według następujących zasad:

(i)osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania. Jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona silniejsze powiązania osobiste lub gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);

(ii)jeżeli nie można ustalić, w którym Umawiającym się Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Umawiających się Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa;

(iii)jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, którego jest obywatelem;

(iv)jeżeli jest ona obywatelem obu Umawiających się Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną zagadnienie w drodze wzajemnego porozumienia.

Dla potrzeb dokonania interpretacji ww. przepisu należy sięgnąć do Komentarza Modelowej Konwencji OECD. Przedtem jednak, wyjaśnienia wymaga, że głównym celem Modelowej Konwencji OECD jest umożliwienie rozwiązywania w sposób jednolity najczęściej występujących problemów w zakresie międzynarodowego prawnego podwójnego opodatkowania. Zgodnie z zaleceniami Rady OECD państwa członkowskie przy zawieraniu lub rewizji dwustronnych konwencji powinny stosować się do Modelowej Konwencji i do interpretacji zawartej w Komentarzu do tej Konwencji. Postanowienia Konwencji zyskały powszechne (światowe) uznanie wyrażające się włączaniem ich do większości dwustronnych umów.

Według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, że osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas. Zgodnie z Komentarzem, istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały. Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.

Po analizie Pana powiązań gospodarczych i osobistych należy zgodzić się z Pana poglądem, że Pana ośrodek interesów życiowych w okresach wskazanych we wniosku nie będzie znajdował się w Polsce. W konsekwencji nie będzie Pan polskim rezydentem podatkowym i nie będzie Pan podlegać nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnośnie do powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych, interpretacje te dotyczą konkretnych spraw podatników osadzonych w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).