Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (IP Box).

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

1)ponownie rozpatruję sprawę Pani wniosku z 27 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 5 kwietnia 2023 r. sygn. akt I SA/Kr 128/23 i

2)stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 czerwca 2022 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości zastosowania preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie organu – pismem z 1 września 2022 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, a zarazem osobą fizyczną posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium kraju. Prowadzi ona działalność gospodarczą w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej od (...) 2020 r. Działalność opodatkowana jest w formie tzw. podatku liniowego. Usługi świadczone są przez Wnioskodawczynię na podstawie umów o świadczenie usług z podmiotami zarejestrowanymi i prowadzącymi działalność gospodarczą w Polsce (B2B).

W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawczyni realizuje następujące czynności (poniższa numeracja stosowana jest w dalszej części wniosku w odniesieniu do zakresu czynności):

1)wytwarzanie oprogramowania komputerowego w postaci kodu źródłowego;

2)rozwijanie, modyfikowanie lub ulepszanie oprogramowania komputerowego w ramach istniejącego programu komputerowego;

3)działania niezwiązane wprost z wytwarzaniem programów komputerowych, np. spotkania z zespołem programistów, spotkania z klientem.

Kluczowe czynności Wnioskodawczyni (wskazane w pkt 1 i 2 powyżej) polegają na pracach nad oprogramowaniem integrującym (...) z systemem (...). Przykładowe funkcjonalności oprogramowania oraz obszary działania Wnioskodawczyni:

–stworzenie strony do (...),

–generowanie (...),

–akcje do zarządzania (...),

–akcje tworzenia i edytowania (...).

Wnioskodawczyni wykorzystuje języki programowania oraz technologie takie jak (...). Realizowane prace programistyczne (pkt 1 i 2 powyżej) skupiają się na tworzeniu innowacyjnych, złożonych, wielowątkowych i indywidualnych (niepowtarzalnych, prace nie mają charakteru okresowych lub rutynowych zmian w istniejących już oprogramowaniach) rozwiązań dotyczących dedykowanych obszarów działalności kontrahentów zleceniodawców. Ma ono charakter twórczy, uporządkowany, zaplanowany, metodyczny i jest tworzone na indywidualnie określone i scharakteryzowane potrzeby danego klienta. Działalność prowadzona jest przez Wnioskodawczynię osobiście w sposób ciągły i systematyczny. W ramach prac Wnioskodawczyni podejmuje kluczowe i strategiczne decyzje odnośnie kierunku prowadzonych prac w stosunku do tworzonego oprogramowania, jak również samodzielnie organizuje prace projektowe.

Efektem prac opisanych w ww. pkt 1 i 2 jest powstanie autorskich praw do programów komputerowych chronionych prawnie w oparciu o treść art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tj. Dz. U. z 2021 r. poz. 1062; dalej: „UPR”). Czynności opisane w pkt 1 i 2 stanu faktycznego wniosku prowadzą do wytworzenia programu komputerowego albo ulepszenia lub rozwinięcia istniejącego już programu komputerowego. Wnioskodawczyni przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych programów, aż do – w przypadku praw majątkowych – ich odpłatnego zbycia na rzecz kontrahenta. W oparciu o zawarte umowy (B2B) autorskie prawa majątkowe przenoszone są każdorazowo na rzecz zleceniodawców i stanowią część wynagrodzenia miesięcznego na podstawie ewidencji czasu pracy prowadzonej przez Wnioskodawczynię.

Umowy z kontrahentami co do zasady zakładają wypłaty wynagrodzenia w stałych okresach (zwykle miesięcznych), lecz wysokość płatności różni się w zależności od zakresu efektów prac wytworzonych i zbytych na rzecz kontrahenta w danym okresie. Wypłata wynagrodzenia uzależniona jest od wartości praw majątkowych zbywanych przez Wnioskodawczynię. Wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych zawiera się w wynagrodzeniu całkowitym, które Wnioskodawczyni otrzymuje w związku z umową z kontrahentem (w tym co do pkt 3 stanu faktycznego wniosku). Uzyskiwany przez Wnioskodawczynię dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej będących prawami autorskimi do programów komputerowych jest co do zasady kwalifikowanym dochodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawczyni uzyskuje bowiem dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej, tj. dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Nie jest natomiast wykluczone działanie w postaci uzyskiwania dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi. Przedmiotem transakcji jest sprzedaż usługi z uwzględnieniem autorskiego prawa do programów komputerowych.

W umowach pomiędzy Wnioskodawczynią a kontrahentami strony ustalają, iż kontrahent nabywa autorskie prawa majątkowe do utworów będących przedmiotem prawa autorskiego stworzonych/współtworzonych przez Wnioskodawczynię w ramach świadczonych usług:

a)z chwilą przyjęcia (przekazania) utworu podlegającego ochronie określonej w art. 74 UPR. Potwierdzeniem przeniesienia praw jest wówczas przekazanie wytworzonego utworu Kontrahentowi przez Wnioskodawczynię w formie elektronicznej, co bezpośrednio regulują postanowienia umowne;

b)z chwilą wytworzenia utworu podlegającego ochronie określonej w art. 74 UPR. Potwierdzeniem przeniesienia praw jest wówczas samo wytworzenie przez Wnioskodawcę ww. programu.

Wyodrębnienie konkretnego programu komputerowego i przeniesienie praw do tego efektu pracy na Kontrahenta jest każdorazowo możliwe dzięki prowadzonej na bieżąco ewidencji oraz zgromadzonym danym na dyskach elektronicznych. Wnioskodawczyni nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani autorskich praw majątkowych od podmiotów trzecich. Rozwija ona lub ulepsza programy komputerowe na podstawie nieodpłatnej i niewyłącznej licencji.

W wyniku tworzenia/rozwinięcia/modyfikowania/ulepszania oprogramowania tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Prawa autorskie do wytworzonego przez Wnioskodawczynię kodu źródłowego i powstałej z niego wersji programu przysługują wyłącznie Wnioskodawczyni. Licencja obowiązuje w okresie trwania umowy i zastrzega, iż Wnioskodawczyni jest uprawniona wyłącznie do korzystania z pól eksploatacji w zakresie niezbędnym do wytworzenia programu komputerowego zgodnie z wytycznymi zleceniodawcy. Wnioskodawczyni nie ma prawa np. wykorzystywać tworzonego programu na potrzeby własnego przedsiębiorstwa i nie posiada prawa do jego sprzedaży innym podmiotom. Należy bowiem rozróżnić autorskie prawa do programu komputerowego, który jest rozwijany lub ulepszany od autorskich praw do programu komputerowego, który powstał w wyniku prac prowadzonych przez Wnioskodawczynię. Prawa do takiego nowego programu przysługują Wnioskodawczyni samodzielnie i korzystają z pełni ochrony na podstawie art. 74 UPR.

Wnioskodawczyni ponosi na własny rachunek ryzyko tytułem prowadzonej działalności gospodarczej oraz odpowiedzialność cywilnoprawną (umowną) za realizowane prace oraz odpowiada za ich rezultat (nieprawidłowe wykonanie lub niewykonanie zobowiązania). Świadczenie nie jest wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zleceniodawców. Zleceniodawca ogranicza się do wskazania kierunków oraz ogólnych wymagań co do projektu i jego funkcji, natomiast wskazuje on również ramy czasowe, w których Wnioskodawczyni ma ukończyć świadczenie.

Wnioskodawczyni posiada, począwszy od (...) 2020 roku, wyodrębnioną i prowadzoną na bieżąco ewidencję dla związanych z pracami nad oprogramowaniem (ww. pkt 1 i 2). Ewidencja ta zapewnia wyodrębnienie prac nad wskazanym oprogramowaniem oraz ustalenie przychodu, kosztu uzyskania przychodu i dochodu (straty) przypadającej na prace nad oprogramowaniem. Wynagrodzenie wypłacane Wnioskodawczyni przez kontrahentów może obejmować zarówno wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych, jak i realizację dodatkowych zadań (w szczególności wskazanych w ww. pkt 3). Ustalenie tego, jaka dokładnie część wynagrodzenia jest należna z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich (w ramach ww. pkt 1 i 2) jest możliwe na podstawie wspomnianej ewidencji, a ich wycena jest proporcjonalna do czasu poświęconego przez Wnioskodawczynię na ich wytworzenie.

W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami dotyczącymi preferencji podatkowej IP Box Wnioskodawczyni planuje stosowanie 5-procentowej stawki opodatkowania odnośnie dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do rozliczenia za rok 2021 i kolejne.

Uzupełnienie wniosku

Usługi opisane w stanie faktycznym wniosku jako pkt 1 i 2 dotyczą tworzenia/ współtworzenia programów komputerowych, realizacji określonych projektów, których efektem jest zawsze oprogramowanie (program komputerowy).

Prowadzone przez Wnioskodawczynię prace wymagają wykorzystania jej wiedzy i umiejętności, nabywania nowej wiedzy i umiejętności, łączenia wiedzy i umiejętności. Czynności te prowadzą do wytworzenia programu komputerowego albo ulepszenia lub rozwinięcia istniejącego już programu komputerowego.

Wnioskodawczyni prowadzi prace od (...) 2020 r. i polegają one na wytwarzaniu, ulepszaniu, rozwijaniu lub modyfikowaniu oprogramowania komputerowego. Nie sposób wskazać jednoznacznej liczby „prac rozwojowych”, gdyż są one niematerialne, a charakter zmian powoduje, iż nie da się ich skwantyfikować. Niejednokrotnie prace te dotyczą kilku aspektów ulepszenia w ramach jednego dotychczasowego programu komputerowego.

Prace kończą się powstaniem autorskich praw do programów komputerowych chronionych prawnie w oparciu o art. 74 UPR. Wyniki przekazywane są w formie elektronicznej. Wnioskodawczyni jest uprawniona wyłącznie do korzystania z pól eksploatacji w zakresie niezbędnym do wytworzenia programu komputerowego zgodnie z wytycznymi zleceniodawcy. Świadczone przez nią usługi mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter i nie są wynikiem rutynowych i okresowych zmian.

Prace opisane w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym treścią pkt 1 i 2 Wnioskodawczyni podejmuje w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Na pytanie organu, czy używane przez Wnioskodawczynię określenia: „oprogramowanie komputerowe” i „program komputerowy” nazywają te same efekty jej prac oraz czy używa ona tych pojęć zamiennie (mają to samo znaczenie) czy nadaje im inne znaczenia Wnioskodawczyni wskazała, że przez „oprogramowanie” rozumieć należy kod źródłowy, podczas gdy „program komputerowy” składa się z kodów źródłowych i jest efektem w pewnym zakresie kompletnym. Z tej przyczyny Wnioskodawczyni przygotowuje w ramach działalności oprogramowanie, które staje się programem komputerowym, lecz także przygotowuje oprogramowanie zmieniające lub ulepszające wcześniej istniejące programy komputerowe.

Wnioskodawczyni potwierdza jednocześnie, że „oprogramowanie komputerowe” i „program komputerowy”, które są efektem jej prac, zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

–zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

–nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności analitycznych i programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

–nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Spółkę.

Opisane we wniosku cechy i charakter pracy Wnioskodawczyni występuje „każdorazowo”. Powstałe oprogramowanie oraz programy komputerowe są efektem opisanych wcześniej prac.

Wnioskodawczyni potwierdza również, że prowadzona przez nią ewidencja dla czynności związanych z pracami nad oprogramowaniem:

–jest ewidencją odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów;

–wyodrębnienia prawa do każdego efektu prac Wnioskodawczyni, który uważa ona za kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

–jest prowadzona w sposób, który zapewnia ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każdy z takich efektów prac Wnioskodawczyni;

–wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczące każdego z takich efektów jej prac.

Przez sformułowanie: „dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej” należy rozumieć część wynagrodzenia miesięcznego, którą Wnioskodawczyni uzyskuje od poszczególnych kontrahentów za przenoszenie na nich autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez Wnioskodawczynię programów komputerowych. W opisanej konfiguracji pełna wysokość wynagrodzenia składałaby się z: (1) wynagrodzenia za świadczone usługi programistyczne oraz (2) przeniesienia praw do programu komputerowego (lub oprogramowania).

Pytanie

Czy zakres prowadzonych przez Wnioskodawczynię prac opisanych treścią pkt 1 i 2 stanu faktycznego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.; dalej: „Ustawa o PIT”) pozwalającą na stosowanie 5-procentowej stawki podatku dochodowego od osób fizycznych w oparciu o treść art. 30ca ust. 1 Ustawy o PIT?

Pani stanowisko w sprawie

W opinii Wnioskodawczyni, prace opisane w pkt 1 i 2 stanu faktycznego wniosku są działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W opinii Wnioskodawczyni, co do prac opisanych w pkt 1 i 2 stanu faktycznego wniosku skutkujących przeniesieniem praw do programów komputerowych na kontrahentów, będzie ona uprawniona do stosowania 5% stawki opodatkowania.

Pozostawienie wniosku bez rozpatrzenia

30 września 2022 r. wydałem postanowienie o pozostawieniu Pani wniosku bez rozpatrzenia – znak 0115-KDIT1.4011.393.2022.2.MST. Uznałem, że Pani wniosek i pismo z 1 września 2022 r. nie pozwalają na merytoryczne rozpatrzenie Pani sprawy.

Wniosła Pani zażalenie na to postanowienie (data wpływu: 6 października 2022 r.).

Postanowieniem z 6 grudnia 2022 r. znak 0115-KDIT1.4011.393.2022.3.MN Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej utrzymał w mocy skarżone postanowienie wydane w I instancji.

Skarga na postanowienie

Wniosła Pani skargę na postanowienie II instancji do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie. Wniosła Pani o uchylenie wydanych postanowień.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uchylił postanowienie II i I instancji – wyrokiem z 5 kwietnia 2023 r. sygn. akt I SA/Kr 128/23.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego, którą kolejno wycofałem.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie – postanowieniem z 17 listopada 2023 r. –umorzył postępowanie kasacyjne.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego stał się prawomocny 7 grudnia 2023 r. i wpłynął do mnie 26 lutego 2024 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku WSA

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.) – dalej: PPSA:

Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

–uwzględniam wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w ww. wyroku,

–ponownie rozpatruję Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że Pani stanowisko jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Preferencyjna stawka opodatkowania 5% (tzw. ulga IP-Box)

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.):

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Przedmiotem opodatkowania preferencyjną stawką opodatkowania 5% (tzw. ulga IP-Box) jest dochód, który łącznie spełnia następujące warunki:

–został osiągnięty w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, a więc działalności która spełnia warunki określone w art. 5a pkt 6 w zw. z art. 5b ustawy;

–jest „kwalifikowanym dochodem z kwalifikowanych praw własności intelektualnej”.

Aby wyjaśnić znaczenie pojęcia „kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej” należy odnieść się do:

–art. 30ca ust. 2 ustawy, który określa, czym jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

–art. 30ca ust. 7 ustawy, który wyjaśnia, jakie kategorie dochodów mogą być uznane za dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, oraz

–art. 30ca ust. 4, który określa, w jaki sposób ustala się kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Kwalifikowane prawa własności intelektualnej

I tak, zgodnie z art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (tzw. kwalifikowanym IP) jest więc prawo własności intelektualnej, które spełnia wszystkie następujące warunki:

–jest jednym z rodzajów praw własności intelektualnej, które ustawodawca wymienił w art. 30ca ust. 2;

–podlega ochronie prawnej na podstawie odrębnych przepisów;

–jego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego jako kwalifikowane IP

Jednym z rodzajów praw własności intelektualnej wymienionych w art. 30ca ust. 2 ustawy jest autorskie prawo do programu komputerowego.

Ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji „programu komputerowego”, ani też nie odsyła w tym zakresie do żadnych konkretnych regulacji. W języku powszechnym program komputerowy to zestaw instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych, przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów. Program komputerowy jest więc pewną odrębną całością, która pozwala użytkownikowi komputera na realizację określonych działań.

Co istotne, tak rozumiany program komputerowy jest przedmiotem prawa autorskiego, jeśli spełnia definicję „utworu” będącego przedmiotem prawa autorskiego z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.). Stosownie do tego przepisu, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie definiuje „programu komputerowego”. Wymienia „programy komputerowe” jako rodzaj utworów będących przedmiotem prawa autorskiego wyrażanych słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (art. 1 ust. 2 pkt 1 tej ustawy).

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu, programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy Rozdziału 7 ustawy nie stanowią inaczej. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Ochronie nie podlegają natomiast idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego (art. 74 ust. 2 ww. ustawy).

A zatem program komputerowy zawsze jest funkcjonalną całością. Jednak nie każdy tak rozumiany program polega ochronie prawno-autorskiej. Program, który jest napisany z wykorzystaniem powtarzalnych schematów, którego wytworzenie wymagało wiedzy i umiejętności programistycznych, ale nie wiązało się z prowadzeniem działań twórczych o indywidualnym charakterze, nie będzie przedmiotem praw autorskich.

Autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej może być uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy wyłącznie wówczas, gdy przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. A zatem warunkiem skorzystania z omawianej preferencji IP Box jest:

–prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej przez podatnika, który chce skorzystać z tej preferencji;

–wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie przez podatnika przedmiotu ochrony autorskim prawem do programu komputerowego w ramach tej działalności badawczo-rozwojowej.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej

Definicje ustawowe

Znaczenie pojęcia „działalność badawczo-rozwojowa” zostało wyjaśnione w art. 5a pkt 38 ustawy – jest to:

działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Przy czym znaczenia pojęć „badania naukowe” i „prace rozwojowe” zostały określone odpowiednio w art. 5a pkt 39 i 40 ustawy.

I tak, stosownie do art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć jest w niej mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668 ze zm.), a więc:

prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli:

badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Pracami rozwojowymi, o których mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych są natomiast – zgodnie z art. 5a pkt 40 tej ustawy – prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmująca:

nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Łącząc te elementy można stwierdzić, że działalnością badawczo-rozwojową jest działalność twórcza obejmująca:

–badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, a więc prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne; lub

–badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń; lub

–prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń,

podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Twórczy charakter działalności badawczo-rozwojowej

Działalność badawczo rozwojowa musi być działalnością twórczą. Twórczy to „mający na celu tworzenie”. Synonimy pojęcia twórczy (pomysł, praca) to „konstruktywny, kreatywny, kreacyjny, kreatorski, koncepcyjny”. Należy przy tym zwrócić uwagę na różnicę znaczeniową pojęcia „tworzyć” – określające czynność, której istotą jest element kreacyjny i „wytwarzać”, czyli „zrobić, wyprodukować coś”. Wytwarzanie także prowadzi do powstania rzeczy lub praw, ale nie ma w sobie indywidualnego elementu kreacyjnego – jest to proces wymagający wiedzy i umiejętności, ale nie prowadzi do powstania efektów niepowtarzalnych.

Prace rozwojowe

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje m.in. prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

–nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

–łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

–kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności; i

–wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

–nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

–łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzą wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

–kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

–wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

–planowaniu produkcji oraz

–projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Systematyczność i cele działalności badawczo-rozwojowej

Działalność badawczo-rozwojowa jest podejmowana:

–w sposób systematyczny,

–w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Pojęcie „systematyczny” w odniesieniu do procesów oznacza „zachodzący stale od dłuższego czasu”; w odniesieniu do działań oznacza „prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; planowy, metodyczny”.

Z uwagi na charakter działań, jakie obejmuje działalność badawczo-rozwojowa, pojęcia systematyczności tych działań nie należy ograniczać wyłącznie do ich zwykłego organizacyjnego uporządkowania i częstotliwości podejmowanych czynności. Znaczenie pojęcia „systematyczności” będzie także wynikową przedmiotu prowadzonych działań (badań naukowych lub prac rozwojowych) – musi uwzględniać specyfikę podejmowanych badań lub prac.

Celem działalności badawczo-rozwojowej jest: zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Punktem wyjściowym dla działalności badawczo-rozwojowej jest więc posiadanie pewnego poziomu (określonych zasobów) wiedzy w konkretnym temacie. Aby stwierdzić, czy podjęte działania prowadzą do zwiększenia poziomu wiedzy oraz służą wykorzystywaniu zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, koniecznym jest określenie poziomu wiedzy „wyjściowej” i „wyjściowego” stanu wykorzystywania zasobów wiedzy, „wyjściowego” stanu jej zastosowań. Bez takiego nakreślenia „punktu wyjścia” dla działalności badawczo-rozwojowej nie da się nakreślić celów podejmowanych działań.

Dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej

Ustawodawca określił, jakie rodzaje dochodów, które podatnik uzyskuje w ramach działalności gospodarczej, mogą być uznane za dochody z kwalifikowanych IP.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego IP, jest zamknięty.

Co istotne, użyte przez ustawodawcę pojęcie dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej odnosi się do dochodu (straty) z konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Tym samym w celu skorzystania z ulgi IP Box podatnik nie ustala łącznego dochodu (straty) ze wszystkich posiadanych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, ale odrębne dochody (straty) z poszczególnych praw.

Dochód ustala się według zasad z art. 9 ust. 2 ustawy. Przy ustalaniu przychodów należy mieć na względzie przepisy o momentach rozpoznawania przychodów. Jako koszty uzyskania przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej należy rozpoznać koszty funkcjonalnie związane z działalnością podatnika, które w sposób bezpośredni albo pośredni przyczyniły się do powstania takiego przychodu. Należy mieć również na względzie obowiązujące podatnika zasady potrącalności kosztów.

Kwalifikowany dochód z kwalifikowanego IP

Dochód, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy jest jednym z elementów, które służą ustaleniu przedmiotu opodatkowania preferencyjną stawką opodatkowania 5%, tj. ustaleniu kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zasadę obliczania kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej określa art. 30ca ust. 4 ustawy. Kwalifikowanym dochodem z kwalifikowanego IP jest iloczyn:

–dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i

–wskaźnika obliczonego według wzoru podanego w przepisie (tzw. wskaźnika nexus).

Dopiero tak ustalony dochód jest przedmiotem opodatkowania preferencyjną stawką 5%.

Celem wskaźnika nexus nie jest „podatkowe rozliczenie” wydatków ponoszonych przez podatników (kwestia możliwości uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu z kwalifikowanego IP jest rozstrzygana na etapie ustalania dochodu z kwalifikowanego IP, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy). Wskaźnik nexus służy określeniu, czy za kwalifikowany dochód z kwalifikowanego IP można uznać całość dochodu z kwalifikowanego IP, czy tylko jego część. Istotna jest tu proporcja wykazywanych przez podatnika wartości.

Podstawa opodatkowania preferencyjną stawką opodatkowania 5%

Suma ustalonych we wskazany sposób kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym jest podstawą opodatkowania preferencyjną stawką opodatkowania 5% (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Co istotne, podatnik, który chce skorzystać z ulgi IP-Box musi również spełnić obowiązki ewidencyjne, o których mowa w art. 30cb ustawy.

Ocena skutków podatkowych Pani sytuacji

W opisie okoliczności faktycznych sprawy wskazała Pani, że prowadzi działalność, której przedmiotem jest tworzenie, rozwijanie, modyfikowanie i ulepszanie oprogramowania. Opisując tę działalność wskazała Pani, że:

–Realizowane prace programistyczne (tj. wytwarzanie oprogramowania komputerowego w postaci kodu źródłowego i rozwijanie, modyfikowanie lub ulepszanie oprogramowania komputerowego w ramach istniejącego programu komputerowego) skupiają się na tworzeniu innowacyjnych, złożonych, wielowątkowych i indywidualnych (niepowtarzalnych, prace nie mają charakteru okresowych lub rutynowych zmian w istniejących już oprogramowaniach) rozwiązań dotyczących dedykowanych obszarów działalności kontrahentów zleceniodawców.

–Ma ono charakter twórczy, uporządkowany, zaplanowany, metodyczny i jest tworzone na indywidualnie określone i scharakteryzowane potrzeby danego klienta.

–Usługi opisane w stanie faktycznym wniosku jako pkt 1 i 2 dotyczą tworzenia/ współtworzenia programów komputerowych, realizacji określonych projektów, których efektem jest zawsze oprogramowanie (program komputerowy).

–Świadczone przez Wnioskodawczynię usługi mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter i nie są wynikiem rutynowych i okresowych zmian.

W opisie działalności wskazała Pani również, że:

Prowadzone przez Wnioskodawczynię prace wymagają wykorzystania jej wiedzy i umiejętności, nabywania nowej wiedzy i umiejętności, łączenia wiedzy i umiejętności. Czynności te prowadzą do wytworzenia programu komputerowego albo ulepszenia lub rozwinięcia istniejącego już programu komputerowego.

Działalność prowadzona jest przez Wnioskodawczynię osobiście w sposób ciągły i systematyczny.

Prace opisane w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym treścią pkt 1 i 2 Wnioskodawczyni podejmuje w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Tym samym można uznać, że działania prowadzone przez Panią w celu wytworzenia, rozwinięcia i ulepszenia oprogramowania w zakresie, w jakim obejmują „nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności”, mają charakter prac rozwojowych, o których mowa w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W opisanych okolicznościach faktycznych można uznać je za Pani działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak Pani wskazała w opisie sprawy, efektem Pani prac w zakresie wytwarzania oprogramowania komputerowego w postaci kodu źródłowego i rozwijania, modyfikowania lub ulepszania oprogramowania komputerowego w ramach istniejącego programu komputerowego jest powstanie autorskich praw do programów komputerowych chronionych prawnie w oparciu o treść art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Potwierdziła Pani przy tym, że „oprogramowanie komputerowe” i „program komputerowy”, które są efektem Pani prac, zawsze są utworami w rozumieniu przepisów ww. ustawy, tj.:

–zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

–nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności analitycznych i programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

–nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Spółkę.

Oznacza to, że majątkowe prawa autorskie do programów komputerowych, które wytworzyła Pani w efekcie prowadzenia prac rozwojowych, są kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z opisanych we wniosku okoliczności wynika ponadto, że na podstawie umów z kontrahentami, w ramach wynagrodzenia za świadczone usługi, uzyskuje Pani wynagrodzenie z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do tych programów na kontrahentów. Tego rodzaju przychody mieszczą się w kategorii przychodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które są podstawą do ustalenia dochodu z kwalifikowanego IP (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy).

Tym samym Pani dochód w zakresie, w jakim został osiągnięty z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do Pani kwalifikowanego IP na kontrahentów jest Pani dochodem z kwalifikowanego IP. Jest więc to rodzaj dochodu, który – przy zachowaniu zasad ustalenia podstawy opodatkowania określonych w art. 30ca ust. 3-5 ustawy oraz dopełnieniu obowiązków ewidencyjnych z art. 30cb ustawy – może podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku 5% (art. 30ca ust. 1 ustawy). Tylko w tym zakresie ma Pani więc prawo do zastosowania ulgi IP-Box, określonej w art. 30ca cytowanej ustawy.

Zaznaczenia jednak wymaga, że stawkę 5% opodatkowania można zastosować wyłącznie do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (czyli iloczynu dochodu ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego i wskaźnika nexus), a nie do stricte dochodu ze sprzedaży oprogramowania komputerowego.

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

·stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;

·zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dniu złożenia wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).