Obowiązki płatnika w związku z wydawaniem nagród wygranych w konkursach oraz rywalizacjach organizowanych podczas festynu. - Interpretacja - 0114-KDIP3-2.4011.122.2024.3.MJ

Shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 17 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.122.2024.3.MJ

Temat interpretacji

Obowiązki płatnika w związku z wydawaniem nagród wygranych w konkursach oraz rywalizacjach organizowanych podczas festynu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

  • nieprawidłowe w zakresie obowiązków płatnika w związku z wydawaniem nagród wygranych w konkursach oraz rywalizacjach organizowanych podczas festynu oraz w związku z wręczaniem pracownikom upominków oraz zakup wieńców na pogrzeby pracowników, byłych pracowników oraz ich najbliższej rodziny,
  • prawidłowe w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 30 stycznia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 30 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Uzupełniliście go Państwo pismem z 9 kwietnia 2024 r. (wpływ 9 kwietnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

B. Sp. z o.o. z siedzibą w (…) jest podmiotem zajmującym się produkcją (...).

W związku z powyższym, jako przedmiot przeważającej działalności wskazaliście Państwo kod Polskiej Klasyfikacji Działalności 17.22.Z: „Produkcja artykułów gospodarstwa domowego, toaletowych i sanitarnych”.

Jesteście zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Podlegacie w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zatrudniacie Państwo przy tym ponad 200 pracowników, a przez Państwa pracowników należy rozumieć osoby fizyczne zatrudnione na podstawie umowy o pracę. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nabywacie lub potencjalnie będziecie nabywać szereg różnego rodzaju świadczeń przekazywanych na rzecz Państwa pracowników.

Wśród świadczeń tych wyróżnić można następujące grupy:

A. Zakupy spożywcze, usługi cateringowe dla pracowników - stan faktyczny i zdarzenie przyszłe

W celu zapewnienia dogodnych warunków pracy oraz podniesienia motywacji pracowników Spółka ponosi wydatki na zakup artykułów spożywczych, które są udostępnione dla wszystkich pracowników bez ograniczeń w pomieszczeniach socjalnych. Te artykuły spożywcze to: kawa, herbata, mleko, woda oraz także inne napoje takie jak soki, syropy smakowe do kawy z pracowniczego ekspresu w pokoju socjalnym. Dla pracowników kupowane są także dodatki takie jak cukier, cytryny udostępniane w pomieszczeniach socjalnych.

Ponadto, co jakiś czas są kupowane dla pracowników batoniki, lody, pączki, faworki z okazji „tłustego czwartku”, ciasta czy produkty takie jak: pieczywo, masła, wędliny, sery i inne produkty przeznaczone do robienia kanapek, które to kanapki następnie są udostępnione w pomieszczeniu socjalnym dla pracowników.

Spółka mając na celu poprawę motywacji i mając na względzie stan ich zdrowia zapewnia pracownikom owoce. Są one udostępniane osobom zatrudnionym w zakładzie w pomieszczeniach socjalnych.

Dodatkowo w okresie letnim są organizowane na terenie zakładu grille dla pracowników. W ich celu kupowane są artykuły spożywcze takie jak: mięsa, ryby, przyprawy, pieczywo, składniki do sałatek, napoje typu soki, cola itd.

Spółka dokonuje także zakupów spożywczych na tzw. narady pracownicze. Wśród zakupywanych artykułów spożywczych znajdują się takie produkty jak:

  • kawa, herbata, mleko, woda, ciastka oraz także inne napoje takie jak soki, syropy smakowe do ekspresu w pokoju socjalnym. Dla pracowników kupowane są także dodatki takie jak cukier, cytryny dostępne wówczas pomieszczeniach socjalnych;
  • ciasta czy produkty takie jak: pieczywo, masła, wędliny, sery i inne produkty przeznaczone do robienia kanapek, które to kanapki następnie są udostępnione na naradach pracowniczych w siedzibie firmy.

Produkty te udostępnianie są także podczas wewnętrznych spotkań pracowników w przedsiębiorstwie w trakcie, których m.in. omawiane są sprawy bieżące czy plany rozwoju.

Zdarza się również, że podczas wielogodzinnych spotkań pracowników w siedzibie Spółki są zamawiane gotowe posiłki (usługa cateringowa) dla każdej osoby uczestniczącej w spotkaniu - które są spożywane tylko przez pracowników.

B. Zakupy spożywcze, catering na spotkania z kontrahentami - stan faktyczny i zdarzenie przyszłe

Spółka zakupuje takie artykuły spożywcze jak: kawa, herbata, mleko, woda, ciastka, cukier, cytryny oraz także inne napoje takie jak soki, syropy smakowe do ekspresu. Produkty te mogą być wykorzystywane na spotkania z kontrahentami (np. poprzez zrobienie kawy kontrahentowi).

Ciasta czy produkty takie jak: pieczywo, masła, wędliny, sery i inne produkty przeznaczone do robienia kanapek, które to kanapki następnie są udostępnione na spotkaniach z kontrahentami, w których uczestniczą również pracownicy (w siedzibie firmy). Nie są to artykuły wskazujący na szczególnie wzniosły charakter wydatków w zakresie reprezentacji. Poczęstunek ten wynika z dobrych obyczajów biznesowych.

Spółka nie wyklucza także zamawiania w przyszłości gotowych posiłków (usługa cateringowa) na wielogodzinne spotkania z kontrahentami w siedzibie Spółki dla każdej osoby uczestniczącej w spotkaniu (tj. pracowników i kontrahentów, z którymi odbywa się spotkanie).

C.Poczęstunki okolicznościowe dla pracowników - stan faktyczny i zdarzenie przyszłe

Z okazji Świąt Bożego Narodzenia w okresie przedświątecznym organizowane jest spotkanie wigilijne dla pracowników. Zamawiany jest catering dla pracowników składający się z barszczu, ryb, ciast oraz innych typowych potraw wigilijnych.

Spółka planuje także w przyszłości zamawiać pizzę, torty, poczęstunki dla pracowników np. z okazji Dnia Doceniania Pracownika, dnia kobiet itd. udostępnione dla wszystkich pracowników w pomieszczeniu socjalnym z tych okazji.

Spółka planuje także zakup poczęstunku dla pracowników w celu integracji z okazji jubileuszu firmy.

D.Upominki okolicznościowe dla pracowników - stan faktyczny i zdarzenie przyszłe

Spółka zamierza kupować i wręczać upominki dla pracowników m.in. z okazji Dnia Kobiet, Dnia Mężczyzn, z okazji świąt Bożego Narodzenia, czy Mikołajek, a także okoliczności takich jak narodziny dziecka, ślub, jubileusz stażu pracy czy odejście na emeryturę.

W przykładowej paczce na dzień kobiet mogłyby się znaleźć: świeczki, kubki, drobne dekoracje, drobne kosmetyki (bez perfum), słodycze, koce, miody w słoiczku oraz bilety do kina z określonym terminem do zrealizowania oraz butelka szampana.

W przykładowej paczce na dzień mężczyzny miałyby się znaleźć przekąski słodkie i słone: typu czekolady, paluszki, chipsy.

W przykładowej paczce na mikołajki/Boże Narodzenie miałaby się znaleźć: chemia gospodarcza taka jak proszki, płyny, żele do WC, kapsułki do prania itd.

Zamiast wspomnianych wyżej paczek świątecznych z chemią gospodarczą, Spółka rozważa także przekazywanie voucherów na zakupy dla pracowników. Vouchery miałyby opiewać na kwotę około 200 zł dla każdego pracownika do sieci handlowych np. (...).

Spółka planuje także dokonywać zakupu upominków dla pracowników z okazji okoliczności typu narodziny dziecka czy ślub, jubileusz stażu pracy czy odejście na emeryturę. Przykładami takich prezentów są np.: kwiaty, boxy prezentowe np. z ręcznikami, świecami, słodyczami, akcesoria dla nowonarodzonego dziecka pracownika tzw. „wyprawka”.

E.Imprezy firmowe oraz wyjścia integracyjne pracowników - stan faktyczny i zdarzenie przyszłe

Spółka organizuje dla swoich pracowników imprezy firmowe w wynajętym lokalu. Koszty takiej imprezy obejmują koszt sali, koszt posiłku dla pracowników, koszt dodatków w stylu tzw. „słodkiego stołu”, a także DJ oraz wystroju lokalu oraz zapewnienie pracownikom powrotu przez wynajęcie busa podstawionego pod lokal.

Należy nadmienić, że we wcześniejszych okresach miały także miejsce spotkania wigilijne dla pracowników organizowane w lokalu poza siedzibą Spółki. Spółka nie wyklucza organizowania w przyszłości takich spotkań.

Dodatkowo, Spółka planuje także finansowanie wyjść integracyjnych pracowników np. na tor gokartowy czy kręgle po godzinach pracy. Tego typu spotkania mają na celu przede wszystkim zintegrowanie pracowników, poprawę atmosfery w pracy, a w konsekwencji zwiększenie efektywności pracy pracowników.

F. Wyjazdy integracyjne pracowników - zdarzenie przyszłe

Ponadto, Spółka rozważa także finansowanie kilka razy w roku wyjazdów integracyjnych pracowników w weekendy. Takie wyjazdy obejmowałyby koszty przejazdu, noclegu i atrakcji typu np. wejście do parku rozrywki czy baseny termalne, w celu integracji pracowników.

G. Organizacja festynu - zdarzenie przyszłe

W celu integracji pracowników, a także zwiększenia ich motywacji oraz lojalności, Spółka rozważa także organizację festynów dla pracowników i ich rodzin np. z okazji Dnia Dziecka. Organizacja festynu obejmowałaby wydatki na konkursy z nagrodami, wynajem dmuchanych zamków, trampolin, wynajem animatorów organizujących zabawy dla dzieci pracowników np. malowanie twarzy, poczęstunku dla pracowników i ich rodzin np. grill.

H.Zakup wieńców na pogrzeby pracowników, byłych pracowników oraz ich najbliższej rodziny - zdarzenie przyszłe

Spółka nabywać będzie wieńce na pogrzeby pracowników, byłych pracowników oraz ich najbliższej rodziny Zakup wieńców jest wyrazem troski pracodawcy o budowanie pozytywnego wizerunku i więzi z pracownikami poprzez okazanie wsparcia i empatii w trudnych chwilach.

I. Alkohol na spotkania integracyjne pracowników oraz spotkania biznesowe z kontrahentami (spożywany przez pracowników i kontrahentów) - zdarzenie przyszłe

Spółka, ma w planach organizację spotkań integracyjnych, podczas których będzie ponosiła również wydatki na nabycie napojów alkoholowych. Napoje te będą przeznaczone wyłącznie do konsumpcji przez osoby zatrudnione w spółce, a spotkania integracyjne będą odbywać się poza godzinami i miejscem pracy.

Spółka, ma w planach organizację spotkań z pracownikami i kontrahentami jednocześnie, w których będzie ponosiła również wydatki na nabycie napojów alkoholowych. Napoje te będą przeznaczone wyłącznie do konsumpcji przez osoby zatrudnione w spółce oraz kontrahentów. Takie spotkania będą odbywać się poza godzinami i miejscem pracy.

Uzupełnienie

Wszystkie świadczenia zostały/zostaną sfinansowane ze środków obrotowych spółki. Spółka nie posiada Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Wydatki związane ze świadczeniami co do zasady mają charakter ryczałtowy, niezależny zarówno od liczby osób uczestniczących w poczęstunku i od faktu skorzystania oraz stopnia skorzystania z danych świadczeń przez poszczególnych Uczestników spotkania. Będziecie Państwo dysponowali fakturami dokumentującymi ww. wydatki.

Trudno jednoznacznie określić wartość korzyści przypadającą na jednego pracownika w przypadku produktów ogólnodostępnych, gdzie każdy pracownik może korzystać wedle swoich potrzeb i uznania z oferowanych przez spółkę artykułów spożywczych np. kawa, herbata, woda.

Podobnie nie można jednoznacznie określić korzyści dla pracownika z tytułu spożycia poczęstunku na spotkaniu wewnętrznym czy też spotkaniu z klientem. Poczęstunek taki ma charakter ogólnodostępny i dobrowolny, stąd wartość przysporzenia dla poszczególnych osób będzie się różnić. Jedynie w przypadku wyliczonej ilości np. zamawiane dania obiadowe jesteście Państwo w stanie określić wartość korzyści dla pracownika na podstawie faktury dokumentującej zakup posiłku.

Przekazanie upominków zawsze miało i będzie mieć charakter bezzwrotny i nieodpłatny.

Upominki są/będą przekazywane pracownikom w celu pogłębienia relacji, kreowania pozytywnego wizerunku firmy, co przekłada się na efektywność pracy i ogólne postrzeganie pracownika. Upominki nie są dodatkową formą wynagrodzenia za pracę, a ich przekazanie nie jest zależne od wyników pracy. Przekazywane Pracownikom Prezenty są formą przekazania gratulacji, uznania, uczczenia powszechnie przyjętego święta, a nie elementem wynagrodzenia dodatkowego, do zapłaty którego zobowiązana jest Spółka na podstawie zawartej umowy. Jest to zatem dobrowolne świadczenie z Państwa strony, do którego nie jesteście zobowiązani na podstawie zapisów umownych. Nie wiąże się z żadnym działaniem na rzecz Państwa przez Pracownika.

Celem organizacji Spotkania integracyjnego jest przede wszystkim poprawa atmosfery pracy, bliższe poznanie się pracowników, co ma w zamierzeniu poprawę efektywności i organizacji pracy, budowę pozytywnych relacji na linii pracownik/współpracownik - pracodawca, większą identyfikację pracowników ze Spółką i jej działalnością.

Umowy o pracę oraz regulaminy pracy nie zawierają zapisów odnośnie upominków dla pracowników.

Spotkania integracyjne mają/będą miały charakter otwarty i dobrowolny. Jeśli spotkanie będzie organizowane dla pracowników otrzymują oni wcześniej zaproszenie oraz proszeni są o zadeklarowanie swojej obecności, w celu dalszych działań organizacyjnych związanych z planowanym wydarzeniem. W oparciu o przesłane potwierdzenia, Spółka wie na jaką liczbę osób przygotować Spotkanie integracyjne. Spółka co do zasady nie tworzy imiennej listy Uczestników spotkania, ale ma możliwość stworzenia takiej listy, w razie zaistnienia konieczności jej stworzenia.

W przypadku konkursów prowadzonych przez pracowników spółki zostanie sporządzony regulamin, w którym określone zostaną warunki konkursu takie jak: nazwa konkursu, organizator, uczestnicy konkursu, nagrody, reguły konkurencji oraz sposób wyłonienia zwycięzców i przyznawania im nagród. Regulamin zostanie przekazany do wglądu wszystkim potencjalnym uczestnikom na stronie www oraz wywieszony w wersji papierowej na tablicach ogłoszeń w spółce. Dla konkursów prowadzonych przez wynajętego organizatora zewnętrznego nie będzie opracowywany regulamin

Konkursy mogą przybrać różne formy:

a)loteria-każdy uczestnik otrzyma los, tylko część wylosowanych losów będzie wygrana,

b)konkursy dotyczące wykonania pracy plastycznej/manualnej/graficznej np.: wykonanie plakatu reklamującego wyroby firmowe, wykonanie prac plastycznych z użyciem wyrobów spółki, wykonanie grafiki reklamowej,

c)konkursy sportowe organizowane podczas spotkań integracyjnych takie jak: bieg z przeszkodami, zadania sprawnościowe, przeciąganie liny, konkursy wysiłkowe,

d)konkurs wiedzy ogólnej z zakresu prowadzonej działalności spółki i historii firmy.

W przypadku konkursów prowadzonych przez wynajętego organizatora zewnętrznego spółka nie ma wpływu na to jakie było/będzie zadanie konkursowe na konkretnym spotkaniu, ponieważ każdorazowo ustalane jest to przez podmiot prowadzący iwent.

W zależności od rodzaju konkursu będą różne kryteria rywalizacji. W przypadku konkursów polegających na przedstawieniu pracy twórczej będą oceniane walory estetyczne, wizualne, pomysłowość, kreatywność, natomiast w przypadku konkursów sprawnościowych będzie oceniana szybkość i dokładność wykonania.

Zasady wyboru laureatów zostaną każdorazowo określone w regulaminie konkursu bądź określone podczas imprezy przez podmiot zewnętrzny prowadzący konkurs. Zasady wyboru laureatów danego konkursu zależą każdorazowo od charakteru/typu danego konkursu. Przykładowo, przy konkursie wysiłkowym o wyniku konkursu decydowało to, kto więcej razy wykona daną czynność lub podniesie większe obciążenie. W zależności od charakteru konkursu, wygrywa albo jedna osoba (zwycięzca danej konkurencji), albo zwycięska drużyna (w przypadku konkursów drużynowych).

Nagrody będą otrzymywali tylko zwycięzcy konkursów. Udział i wygrana w konkursach są przypadkowe - w zależności od tego kto z Uczestników spotkania zgłosi się do konkursu.

Zwycięzcy będą wyłaniani przez komisję, która będzie składała się z przedstawicieli zarządu i pracowników spółki. Komisja nie może brać udziału w konkursach. W zależności od charakteru konkursu będzie to jedna osoba (zwycięzca konkurencji) albo drużyna (w przypadku konkursów drużynowych. Nagrody są wręczane co do zasady tego samego dnia lub w określonym regulaminowo czasie.

Nie można jednoznacznie określić wartości każdej nagrody. Wartości nagród w zależności od rodzaju konkursu będą plasować się w przedziale kwotowym od 100, 00 zł do 4000,00 zł. Przykładowy katalog nagród rzeczowych to np. telewizory, elektryczne grille, telefony, konsole, kosmetyki, słodycze, maskotki.

Sposób ogłoszenia wyników zostanie każdorazowo opisany w regulaminie. Ogłoszenie wyników będzie następowało bezpośrednio na wydarzeniu integracyjnym poprzez odczytanie listy osób nagrodzonych bądź przez ogłoszenie wyników na stronie www. Nagrody rzeczowe rozdawane są dodatkowo w trakcie losowania tzw. "szczęśliwego numeru", a obdarowanym może być każdy Uczestnik spotkania, którego los zostanie wylosowany.

Na pytanie „Czy wszyscy uczestnicy festynu będą brali udział w konkursach? Jeżeli nie, to jacy konkretnie uczestnicy będą brali udział w konkursach?” – wskazaliście Państwo, że każdorazowo regulamin konkursu będzie zawierał informacje o uczestnikach konkursu. Spółka przyjmuje założenie, że w konkursach nie może brać udziału zarząd oraz komisja oceniająca.

Zakup artykułów spożywczych dla personelu przyczynia się do tworzenia korzystnego środowiska pracy, co z kolei może zwiększać efektywność pracowników i przyczyniać się do lepszych wyników finansowych firmy.

Obdarowywanie pracowników prezentami stanowiącymi formę gratulacji, uhonorowania ważnych okazji w ich życiu wpływa na poprawę relacji pracownik-pracodawca, buduje pozytywny obraz przedsiębiorstwa i przekłada się na postrzeganie zakładu pracy przez pracownika. Dzięki takim drobnym gestom pracownik czuje większą integracje ze spółką, a to przekłada się na jego wkład w wykonywana prace i lepsza efektywność, co w dalszej perspektywie wpływa na zwiększenie wyników sprzedażowych spółki.

Poszczególne upominki były/będą udokumentowane fakturami, rachunkami wystawionymi na rzecz spółki.

Wyjazd integracyjny przyczynia się do zwiększenia efektywności/wyniku finansowego/sprzedaży opodatkowanej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z uwagi na pogłębienie relacji w zespole, poprawę atmosfery pracy oraz lepsze zintegrowanie pracowników i innych osób świadczących pracę. Celem wyjazdu jest zgromadzenie zespołu w jednym miejscu oraz stworzenie warunków, które mają sprzyjać budowaniu dobrych relacji oraz koleżeńskiej atmosfery między członkami zespołu, co powinno przełożyć się na bardziej efektywną i wydajną pracę, a w konsekwencji na wyniki finansowe. W firmach zatrudniających wiele osób, do osiągnięcia sukcesu biznesowego niezbędna jest efektywna współpraca między członkami zespołu. Jej brak uniemożliwia sprawne działanie i w konsekwencji ogranicza zdolność do sprostania wyzwaniom rynkowym. W konsekwencji, lepsze zintegrowanie zespołu, budowanie życzliwej i koleżeńskiej atmosfery powinno przełożyć się na bardziej wydajną pracę, a w konsekwencji na większą efektywność (wynik finansowy/poziom sprzedaży opodatkowanej). Dodatkowo, organizacja wyjazdów integracyjnych jest działaniem powszechnym/często spotykanym na rynku i wpływa na konkurencyjność pracodawcy na rynku pracy.

Podobnie jak wyżej. Celem organizacji festynu jest zgromadzenie zespołu w jednym miejscu oraz stworzenie warunków, które mają sprzyjać budowaniu dobrych relacji oraz koleżeńskiej atmosfery między członkami zespołu, co powinno przełożyć się na bardziej efektywną i wydajną pracę, a w konsekwencji na wyniki finansowe .

Wszystkie wydatki są pokrywane ze środków obrotowych spółki. Nie były one zwracane spółce. Spółka odliczała w/w wydatki od podstawy opodatkowania podatkiem CIT.

Wszystkie wydatki będą sfinansowane ze środków obrotowych spółki.

Pytania

1.1.   Czy za prawidłowe należy uznać Państwa stanowisko, zgodnie z którym macie Państwo prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie opisanych w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym), towarów i usług objętych grupowaniem A (zakupy spożywcze, usługi cateringowe dla pracowników)?

1.2. Czy za prawidłowe należy uznać Państwa stanowisko, zgodnie z którym macie Państwo prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie opisanych w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym), towarów i usług objętych grupowaniem B (zakupy spożywcze, catering na spotkania z kontrahentami)?

1.3. Czy za prawidłowe należy uznać Państwa stanowisko, zgodnie z którym macie Państwo prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie opisanych w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym), towarów i usług objętych grupowaniem C (poczęstunki okolicznościowe dla pracowników)?

1.4. Czy za prawidłowe należy uznać Państwa stanowisko, zgodnie z którym macie Państwo prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie opisanych w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym), towarów objętych grupowaniem D (upominki okolicznościowe dla pracowników)?

1.5. Czy za prawidłowe należy uznać Państwa stanowisko, zgodnie z którym macie Państwo prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie opisanych w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym), towarów i usług objętych grupowaniem E (imprezy firmowe oraz wyjścia integracyjne pracowników)?

1.6. Czy za prawidłowe należy uznać Państwa stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym macie Państwo prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie opisanych w zdarzeniu przyszłym, towarów i usług objętych grupowaniem F (wyjazdy integracyjne pracowników)?

1.7. Czy za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Wnioskodawca ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie opisanych w zdarzeniu przyszłym, towarów i usług objętych grupowaniem G (organizacja festynu)?

1.8. Czy za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Wnioskodawca ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie opisanych w zdarzeniu przyszłym, towarów objętych grupowaniem H (zakup wieńców na pogrzeby pracowników, byłych pracowników oraz ich najbliższej rodziny)?

1.9.  Czy za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Wnioskodawca nie ma prawa do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie opisanych w zdarzeniu przyszłym, towarów objętych grupowaniem I (alkohol na spotkania integracyjne pracowników oraz spotkania biznesowe z kontrahentami spożywany przez pracowników i kontrahentów))?

2.10.Czy za prawidłowe należy uznać Państwa stanowisko, zgodnie z którym, Państwo działając na podstawie art. 32 ustawy PIT jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu przychodów ze stosunku pracy zatrudnionych przez Państwa pracowników nie będziecie zobowiązani do rozpoznania po stronie pracowników przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy PIT w związku z przekazaniem świadczeń wskazanych w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym), w grupowaniu A (zakupy spożywcze, usługi cateringowe dla pracowników)?

2.11. Czy za prawidłowe należy uznać Państwa stanowisko, zgodnie z którym, Państwo działając na podstawie art. 32 ustawy PIT jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu przychodów ze stosunku pracy zatrudnionych przez Państwa pracowników nie będziecie zobowiązani do rozpoznania po stronie pracowników przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy PIT w związku z przekazaniem świadczeń wskazanych w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym), w grupowaniu B (zakupy spożywcze, catering na spotkania z kontrahentami)?

2.12. Czy za prawidłowe należy uznać Państwa stanowisko, zgodnie z którym, Państwo działając na podstawie art. 32 ustawy PIT jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu przychodów ze stosunku pracy zatrudnionych przez niego pracowników nie będziecie zobowiązani do rozpoznania po stronie pracowników przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy PIT w związku z przekazaniem świadczeń wskazanych w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym), w grupowaniu C (poczęstunki okolicznościowe dla pracowników)?

2.13. Czy za prawidłowe należy uznać Państwa stanowisko, zgodnie z którym, Państwo działając na podstawie art. 32 ustawy PIT jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu przychodów ze stosunku pracy zatrudnionych przez Państwa pracowników nie będziecie zobowiązani do rozpoznania po stronie pracowników przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy PIT w związku z przekazaniem świadczeń wskazanych w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym), w grupowaniu D (upominki okolicznościowe dla pracowników)?

2.14. Czy za prawidłowe należy uznać Państwa stanowisko, zgodnie z którym, Państwo działając na podstawie art. 32 ustawy PIT jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu przychodów ze stosunku pracy zatrudnionych przez Państwa pracowników nie będziecie zobowiązani do rozpoznania po stronie pracowników przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy PIT w związku z przekazaniem świadczeń wskazanych w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym), w grupowaniu E (imprezy firmowe oraz wyjścia integracyjne pracowników)?

2.15. Czy za prawidłowe należy uznać Państwa stanowisko, zgodnie z którym, Państwo działając na podstawie art. 32 ustawy PIT jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu przychodów ze stosunku pracy zatrudnionych przez Państwa pracowników nie będziecie zobowiązani do rozpoznania po stronie pracowników przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy PIT w związku z przekazaniem świadczeń wskazanych w zdarzeniu przyszłym, w grupowaniu F (wyjazdy integracyjne pracowników)?

2.16. Czy za prawidłowe należy uznać Państwa stanowisko, zgodnie z którym, Państwo działając na podstawie art. 32 ustawy PIT jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu przychodów ze stosunku pracy zatrudnionych przez Państwa pracowników nie będziecie zobowiązani do rozpoznania po stronie pracowników przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy PIT w związku z przekazaniem świadczeń wskazanych w zdarzeniu przyszłym, w grupowaniu G (organizacja festynu)?

2.17. Czy za prawidłowe należy uznać Państwa stanowisko, zgodnie z którym, Państwo działając na podstawie art. 32 ustawy PIT jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu przychodów ze stosunku pracy zatrudnionych przez Państwa pracowników nie będziecie zobowiązani do rozpoznania po stronie pracowników przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy PIT w związku z przekazaniem świadczeń wskazanych w zdarzeniu przyszłym, w grupowaniu H (zakup wieńców na pogrzeby pracowników, byłych pracowników oraz ich najbliższej rodziny)?

2.18. Czy za prawidłowe należy uznać Państwa stanowisko, zgodnie z którym, Państwa działając na podstawie art. 32 ustawy PIT jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu przychodów ze stosunku pracy zatrudnionych przez Państwa pracowników nie będziecie zobowiązani do rozpoznania po stronie pracowników przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy PIT w związku z przekazaniem świadczeń wskazanych w zdarzeniu przyszłym, w grupowaniu I (alkohol na spotkania integracyjne pracowników oraz spotkania biznesowe z kontrahentami spożywany przez pracowników i kontrahentów)?

Przedmiotem interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytania nr 2.10-2.18 dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie odpowiedzi na pytania nr 1.1-1.9 dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 2.10

W Państwa opinii, za prawidłowe należy uznać Państwa stanowisko, zgodnie z którym, Państwo działając na podstawie art. 32 ustawy PIT jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu przychodów ze stosunku pracy zatrudnionych przez Państwa pracowników nie będziecie zobowiązani do rozpoznania po stronie pracowników przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy PIT w związku z przekazaniem świadczeń wskazanych w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym), w grupowaniu A (zakupy spożywcze, usługi cateringowe dla pracowników).

Ad. 2.11

W Państwa opinii, za prawidłowe należy uznać Państwa stanowisko, zgodnie z którym, Państwo działając na podstawie art. 32 ustawy PIT jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu przychodów ze stosunku pracy zatrudnionych przez Państwa pracowników nie będziecie  zobowiązani do rozpoznania po stronie pracowników przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy PIT w związku z przekazaniem świadczeń wskazanych w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym), w grupowaniu B (zakupy spożywcze, catering na spotkania z kontrahentami).

Ad. 2.12

W Państwa opinii, za prawidłowe należy uznać Państwa stanowisko, zgodnie z którym, Państwo działając na podstawie art. 32 ustawy PIT jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu przychodów ze stosunku pracy zatrudnionych przez Państwa pracowników nie będziecie zobowiązani do rozpoznania po stronie pracowników przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy PIT w związku z przekazaniem świadczeń wskazanych w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym), w grupowaniu C (poczęstunki okolicznościowe dla pracowników).

Ad. 2.13

W Państwa opinii, za prawidłowe należy uznać Państwa stanowisko, zgodnie z którym, Państwo działając na podstawie art. 32 ustawy PIT jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu przychodów ze stosunku pracy zatrudnionych przez Państwa pracowników nie będziecie zobowiązani do rozpoznania po stronie pracowników przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy PIT w związku z przekazaniem świadczeń wskazanych w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym), w grupowaniu D (upominki okolicznościowe dla pracowników).

Ad. 2.14

W Państwa opinii, za prawidłowe należy uznać Państwa stanowisko, zgodnie z którym, Państwo działając na podstawie art. 32 ustawy PIT jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu przychodów ze stosunku pracy zatrudnionych przez Państwa pracowników nie będziecie zobowiązani do rozpoznania po stronie pracowników przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy PIT w związku z przekazaniem świadczeń wskazanych w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym), w grupowaniu E (imprezy firmowe oraz wyjścia integracyjne pracowników).

Ad. 2.15

W Państwa opinii, za prawidłowe należy uznać Państwa stanowisko, zgodnie z którym, Państwo działając na podstawie art. 32 ustawy PIT jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu przychodów ze stosunku pracy zatrudnionych przez Państwa pracowników nie będziecie zobowiązani do rozpoznania po stronie pracowników przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy PIT w związku z przekazaniem świadczeń wskazanych w zdarzeniu przyszłym, w grupowaniu F (wyjazdy integracyjne pracowników).

Ad. 2.16

W Państwa opinii, za prawidłowe należy uznać Państwa stanowisko, zgodnie z którym, Państwo działając na podstawie art. 32 ustawy PIT jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu przychodów ze stosunku pracy zatrudnionych przez Państwa pracowników nie będziecie zobowiązani do rozpoznania po stronie pracowników przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy PIT w związku z przekazaniem świadczeń wskazanych w zdarzeniu przyszłym, w grupowaniu G (organizacja festynu).

Ad. 2.17

W Państwa opinii, za prawidłowe należy uznać Państwa stanowisko, zgodnie z którym, Państwo działając na podstawie art. 32 ustawy PIT jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu przychodów ze stosunku pracy zatrudnionych przez Państwa pracowników nie będziecie zobowiązani do rozpoznania po stronie pracowników przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy PIT w związku z przekazaniem świadczeń wskazanych w zdarzeniu przyszłym, w grupowaniu H (zakup wieńców na pogrzeby pracowników, byłych pracowników oraz ich najbliższej rodziny).

Ad. 2.18

W Państwa opinii, za prawidłowe należy uznać Państwa stanowisko, zgodnie z którym, Państwo działając na podstawie art. 32 ustawy PIT jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu przychodów ze stosunku pracy zatrudnionych przez Państwa pracowników nie będziecie zobowiązani do rozpoznania po stronie pracowników przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy PIT w związku z przekazaniem świadczeń wskazanych w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym), w grupowaniu I (alkohol na spotkania integracyjne pracowników oraz spotkania biznesowe z kontrahentami (spożywany przez pracowników i kontrahentów)).

Uzasadnienie Państwa stanowiska

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT „Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.”

Co do zasady, wartość nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń finansowanych przez pracodawcę na rzecz jego pracowników, stanowi na gruncie art. 12 ust 1. ustawy o PIT, przychód tych pracowników ze stosunku pracy.

Warunki pozwalające uznać dane świadczenie za przychód na gruncie ww. artykułu nie zostały przy tym wprost wskazane w ustawie o PIT. W tym zakresie, organy podatkowe oraz podatnicy przede wszystkim odwołują się do wyroku Trybunału Konstytucyjnego (dalej: TK) z dnia 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13.

W wyroku tym TK uznał, iż dane świadczenie nieodpłatne na rzecz pracownika stanowić będzie jego przychód podatkowy wówczas, gdy:

1. pracownik wyraził na nie zgodę (skorzystał z nich dobrowolnie),

2. świadczenie to zostało spełnione w jego interesie (przyniosło mu korzyść w postaci zwiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku) - nie w interesie pracodawcy,

3. stanowiło ono wymierną korzyść przypisaną indywidualnemu pracownikowi (tj. korzyść ta nie jest dostępna dla wszystkich podmiotów w sposób ogólny).

W związku z powyższym, TK wskazał zatem jedynie ogólne przesłanki pozwalające na uznanie danego świadczenia za przychód podatkowy na gruncie ustawy o PIT. Ich doprecyzowanie następowało już w odniesieniu do konkretnych, szczegółowych stanów faktycznych na gruncie wydawanych interpretacji indywidualnych.

W wydawanych interpretacjach wielokrotnie wskazywano, iż dane świadczenia nie powinny podlegać opodatkowaniu PIT, przykładowo w sytuacji, gdy:

  • korzystanie z danych świadczeń przez pracowników jest w pełni dobrowolne (a zatem został spełniony pierwszy warunek opisany przez TK), ale
  • nie zachodzą pozostałe przesłanki warunkujące kwalifikację nieodpłatnego świadczenia jako przychodu podlegającego opodatkowaniu tj. świadczenia te są spełniane także w interesie pracodawcy oraz pracownik nie odnosi z nich wymiernej (w sensie finansowym) korzyści.

Odwołując powyższe, do analizowanego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), koniecznym jest zatem dokładne zbadanie czy świadczenia na rzecz Państwa pracowników w analizowanej sytuacji spełniać będą wszystkie przesłanki zaprezentowane przez TK, w tym przede wszystkim w zakresie interesu pracownika i pracodawcy.

W Państwa opinii nie ulega wątpliwości, iż w analizowanym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym), świadczenia objęte grupowaniami A do H nie spełniają wszystkich przesłanek do uznania ich za nieodpłatne świadczenia na gruncie art. 12 ust. 1 ustawy o PIT skutkujące obowiązkiem rozpoznaniem po stronie pracowników przychodów ze stosunku pracy.

Państwa pracownicy korzystają co prawda ze wszystkich wskazanych świadczeń dobrowolnie (warunek nr 1), jednakże:

1.świadczenia realizowane są przede wszystkim w interesie pracodawcy.

Wszystkie ponoszone przez Państwa wydatki, mają nierozerwany związek z wykonywaną przez Państwa działalnością gospodarczą. Nadrzędnym celem wskazanych świadczeń (artykułów spożywczych, poczęstunków, drobnych upominków itd.) nie jest zatem realizacja potrzeb osobistych Państwa pracowników. Państwo, udostępniając dane świadczenia macie na celu przede wszystkim:

  • zapewnienie godnych warunków do pracy dla pracowników,
  • upłynnienie, a co za tym idzie utrzymanie skuteczności i efektywności odbywających się spotkań wewnętrznych, narad, spotkań negocjacyjnych z klientami itp.,
  • zwiększenie zaangażowania i motywacji do pracy pracowników poprzez wyraz docenienia, co przekładać się ma na większą efektywność pracowników i lepsze rezultaty,
  • budowanie relacji w ramach zespołów, integracja, w szczególności w trybie pracy zdalnej czy hybrydowej,
  • polepszenie obrazu Spółki jako wartego uwagi pracodawcę zainteresowanego realnie swoimi pracownikami,
  • zwiększenie atrakcyjności ofert pracy Spółki na konkurencyjnym rynku,
  • przyciągnięcie do pracy nowych, wartościowych pracowników, którzy realnie polepszyć mogą pozycję rynkową Spółki (budowanie przewagi konkurencyjnej),
  • podążanie za trendami nowoczesnych organizacji, które budują atmosferę pracy opartą na wzajemnym szacunku, zrozumieniu, wsparciu,
  • odpowiedź na dynamicznie postępujący rynek pracownika, na którym to pracodawcy zabiegać muszą o talenty, poprzez oferowanie chociażby minimalnych benefitów,
  • zwiększenie lojalności pracowników, poprawiając tym samym wskaźnik retencji,
  • wpłynięcie w sposób korzystny na stan wypoczęcia pracowników, ich koncentrację czy stan zdrowia pracowników, zmniejszając ich absencje chorobowe.

W związku z powyższym, nie ulega wątpliwości, iż z całokształtu okoliczności sprawy wywnioskować można, iż zasadnicze korzyści z opisanych w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) świadczeń, odnosicie właśnie Państwo. Wszystkie ze wskazanych świadczeń przyczynić się mają do wzrostu jakości pracy i tym samym osiągnięcia przez Państwa korzyści w postaci zwiększenia przychodów z prowadzonej działalności. Tym samym, nie sposób jest uznać, iż świadczenia te realizowane są tylko w interesie pracowników - występuje tu także wyraźny interes pracodawcy (Spółki).

Nie sposób jest także uznać, iż świadczenia te stanowią wymierną korzyść przypisaną indywidualnemu pracownikowi. Analizowane świadczenia mają bowiem charakter masowy - były przekazane dla wszystkich pracowników w sposób ogólny. Sytuację tę porównać zatem można chociażby do wręczania pracownikom biurowym narzędzi do wykonywania przez nich pracy, które nie powoduje przecież powstania po ich stronie przychodu ze stosunku pracy.

Podsumowując, w Państwa opinii nie ulega wątpliwości, iż opisane w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) świadczenia objęte grupami A do I, nie powodują powstania po stronie pracowników nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy PIT. Świadczenia te nie spełniają bowiem wszystkich przesłanek wskazanych w wyroku wydanym przez TK dla klasyfikacji danego świadczenia jako przychodu podatkowego. Świadczenia te mają bowiem charakter masowy z wyraźnym, dominującym interesem pracodawcy.

Stanowisko takie w odniesieniu do zaprezentowanych we wniosku stanów faktycznych (zdarzeń przyszłych) znajduje także potwierdzenie w wydawanych interpretacjach indywidualnych organów podatkowych.

Przykładowo, w zakresie wyjazdów integracyjnych, Dyrektor KIS w interpretacji z 26 maja 2023 r., 0113-KDIPT2-3.4011.236.2023.2.GG uznał stanowisko podatnika za prawidłowe, stwierdzając: „Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, wskazać należy, że udział pracowników w wycieczce w części finansowanej ze środków obrotowych Spółki, mającej na celu integrację ww. osób oraz poprawę relacji między nimi, poprawę efektywności wykonywanych przez uczestników wycieczki zadań oraz zwiększenie motywacji do pracy, nie będzie generować powstania po stronie pracowników przychodu podlegającego opodatkowaniu na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji nie będą Państwo, jako płatnik zobowiązani do obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z powyższego tytułu.”

W innym stanie faktycznym, odnoszącym się do posiłków organ potwierdził natomiast w wydanej interpretacji z 17 sierpnia 2018 r., 0112-KDIL3-1.4011.325.2018.1.AMN, iż: „W tym stanie rzeczy oraz w świetle wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r. należy uznać, że zapewnienie przez Wnioskodawcę korzystania przez pracowników w trakcie pracy z Produktów (artykułów spożywczych, w tym napojów bezalkoholowych) w formie bufetu dostępnego dla wszystkich pracowników Spółki, nie będzie generowało po stronie pracowników przychodu do opodatkowania.”

Podobnie w interpretacji z dnia 29.05.2012 r. nr IPPB2/415-228/12-2/MG: „Mając zatem na uwadze nakreślony stan faktyczny, zakupione przez Spółkę drobne artykuły spożywcze, tj. kawa, herbata, cukier, mleko i woda pitna, z których pracownicy Spółki korzystają podczas pracy, zgodnie z obowiązującym Regulaminem Pracy, nie stanowią dla nich nieodpłatnego świadczenia, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym, jako przychód ze stosunku pracy, ponieważ nie można w takiej sytuacji określić zakresu korzyści uzyskanej przez konkretnego pracownika z tytułu sfinansowania przez pracodawcę kosztów zakupionych produktów spożywczych. Również w sytuacji, gdy powyższe artykuły oraz inne drobne artykuły spożywcze, tj. ciastka, cukierki, dostępne są dla pracowników w czasie spotkań służbowych (narad), nie mające charakteru osobistego, na których podczas drobnego poczęstunku omawiane są istotne kwestie dotyczące prowadzonej działalności, Spółka nie ma obowiązku doliczania wartości tych wydatków do przychodu poszczególnego pracownika, o ile stanowią jedynie zwyczajowy poczęstunek nie mający charakteru okazałości. Reasumując, stwierdzić należy, iż Spółka nie ma obowiązku wydatków poniesionych na rzecz pracowników, dotyczących drobnych artykułów spożywczych, tj. kawy, herbaty, cukru, mleka i wody doliczyć do wynagrodzenia pracowników i opodatkować podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz wykazywać w informacji rocznej PIT-11 sporządzonej dla pracownika.”

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiliście Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 5252a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżniono źródła przychodów, gdzie wymieniono m.in.:

1.stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;

9.inne źródła.

W świetle art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jak wynika z art. 11 ust. 2a tej ustawy:

Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1)jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców;

2)jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu;

3)jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;

4)w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Na mocy art. 11 ust. 2b ustawy:

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Na podstawie art. 12 ust. 1 tej ustawy:

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wskazane jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Zatem, do przychodów ze stosunku pracy zalicza się wszystkie otrzymywane przez pracownika świadczenia, wynikające z zawartej umowy, bądź mające związek z wykonywaniem przez niego pracy.

W świetle art. 12 ust. 3 ustawy:

Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2–2b.

Artykuł 20 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12–14 i art. 17.

W dalszych artykułach ustawy wskazano sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł oraz uregulowano obwiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy.

I tak, na mocy art. 32 ust. 1 ustawy:

Zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.

Z art. 42a ust. 1 ustawy wynika, że:

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy. Rozumienie tego pojęcia zostało jednak wypracowane w orzecznictwie.

Zauważyć trzeba się, że w uchwałach z dnia 18 listopada 2002 r. sygn. akt FPS 9/02 oraz z  dnia 16 października 2006 r. sygn. akt FPS 1/06 Naczelny Sąd Administracyjny ustalił znaczenie tego terminu w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż na gruncie tej ustawy termin „nieodpłatne świadczenie” ma „szerszy zakres niż w prawie cywilnym, obejmuje bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy”. W uchwale z dnia 24 maja 2010 r. sygn. akt II FPS 1/10 NSA potwierdził powyższe stanowisko uznając, że ma ono również zastosowanie do podatku dochodowego od osób fizycznych, w stosunku do sytuacji wynikających z art. 11 ust. 1 w związku z art. 12 ust. 1 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Kwestia rozumienia pojęcia „innych nieodpłatnych świadczeń” – w kontekście świadczeń pracowniczych – była również przedmiotem analizy Trybunału Konstytucyjnego, który w wyroku z dnia 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13 wskazał na obiektywne kryteria, którymi należy się kierować przy określaniu, czy w analizowanym przypadku mamy do czynienia z nieodpłatnym świadczeniem na rzecz pracownika. Przede wszystkim kryterium tym musi być obiektywna ocena, czy świadczenie leży w interesie pracownika, a jest tak wtedy, gdy stanowi ono realne przysporzenie majątkowe (korzyść), którego efekt jest uchwytny w majątku pracownika. Zastosowanie tego obiektywnego kryterium wyróżnienia świadczeń będących przychodem pracownika, zdaniem Trybunału Konstytucyjnego, prowadzi do wniosku, że zaoszczędzenie wydatku przez pracownika może stanowić przysporzenie objęte podatkiem dochodowym. Taka ocena jest jednak poprawna tylko wtedy, gdy świadczenia te pracodawca spełnia na wniosek pracownika lub dysponując uprzednią zgodą pracownika na ich przyjęcie. Zgoda pracownika na skorzystanie ze świadczenia wyraża bowiem ocenę pracownika, że świadczenie – z punktu widzenia jego sytuacji zawodowej, życiowej, rodzinnej – jest celowe i przydatne, leży w jego interesie.

W konsekwencji, „zdaniem Trybunału, przeprowadzona powyżej analiza pozwala na określenie cech istotnych kategorii „innych nieodpłatnych świadczeń” jako przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy przyjąć, że za przychód pracownika mogą być uznane świadczenia, które:

  • po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),
  • po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,
  • po trzecie, korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów)”.

Jeżeli którykolwiek z warunków nie zostanie spełniony, nieodpłatnego świadczenia nie będzie można uznać za przychód pracownika.

Powyższy wyrok Trybunału Konstytucyjnego dotyczy wprawdzie świadczeń uzyskiwanych przez pracowników, jednak zawiera wskazówki interpretacyjne, jak należy rozumieć nieodpłatne świadczenia i przywołane ustalenia pozostają aktualne również do sytuacji innych osób.

W kontekście pierwszego warunku, Trybunał Konstytucyjny podkreślił, że „inne nieodpłatne świadczenia” na rzecz pracownika mogą być uznane za jego dochód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tylko pod warunkiem, że rzeczywiście spowodowały zaoszczędzenie przez niego wydatków. Ustalenie tej okoliczności zależy od tego, czy pracownik skorzystał ze świadczenia oferowanego przez pracodawcę w pełni dobrowolnie. Zgoda na skorzystanie ze świadczenia wyraża bowiem ocenę pracownika, że świadczenie – z punktu widzenia jego sytuacji zawodowej, życiowej, rodzinnej – jest celowe i przydatne, leży w jego interesie. Oznacza to, że w braku świadczenia ze strony pracodawcy pracownik musiałby ponieść wydatek. W konsekwencji przyjęcie świadczenia oferowanego przez pracodawcę oznacza uniknięcie tego wydatku.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego – słowo „dobrowolny” – oznacza „wynikający z wolnej woli”, „działający bez przymusu”.

Ponadto warunkiem uznania, że dane świadczenie w naturze stanowi nieodpłatne świadczenie w rozumieniu wskazanych wyżej przepisów podatkowych jest faktyczne otrzymanie świadczenia przez pracownika.

Formułując drugi warunek Trybunał Konstytucyjny wyjaśnił, że dla oceny czy świadczenie leżało w interesie pracownika, istotne jest czy stanowi ono realne przysporzenie majątkowe (korzyść), którego efekt jest uchwytny w jego majątku. Trybunał Konstytucyjny – w ślad za uchwałami NSA – uznał, że w zakres nieodpłatnego świadczenia, jako przychodu wchodzą wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, „których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy”. W konsekwencji, aby wartość świadczenia uzyskanego od pracodawcy podlegała, opodatkowaniu, po stronie pracownika musi pojawić się dochód, czyli korzyść majątkowa. Korzyść ta może wystąpić w dwóch postaciach: prowadzi do powiększenia aktywów, co jest zwykłym skutkiem wypłaty pieniędzy, albo do zaoszczędzenia wydatków, co może być następstwem świadczenia rzeczowego lub w formie usługi. W wyniku takiego świadczenia w majątku pracownika nie pojawia się wprawdzie realny dochód (w znaczeniu ekonomicznym), ale ponieważ znaczenie dochodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest szersze, zaoszczędzenie wydatków musi być traktowane na równi z przyrostem majątku. Jako przykład Trybunał Konstytucyjny wskazał m.in. dowożenie pracownika z miejsca zamieszkania do pracy. W ocenie Trybunału Konstytucyjnego zorganizowanie tego rodzaju transportu może oznaczać zaoszczędzenie wydatku po stronie pracownika i w konsekwencji może stanowić przysporzenie objęte podatkiem dochodowym. Taka ocena jest jednak poprawna tylko pod warunkiem, że świadczenia te pracodawca spełniał, dysponując uprzednią zgodą pracownika na ich przyjęcie. O ile bowiem pracownik decyduje się skorzystać z przewozu, niewątpliwie zaoszczędza sobie wydatku, który musiałby ponieść.

Jednocześnie Trybunał Konstytucyjny zauważył, że w sytuacji, gdy nieodpłatne świadczenie zostało przyjęte jako warunek niezbędny do zgodnego z prawem wykonania pracy – po stronie pracownika nie pojawia się korzyść, która mogłaby być objęta podatkiem dochodowym.

Odnosząc się natomiast do trzeciego warunku, Trybunał Konstytucyjny wskazał, że przychód powstaje, gdy można zindywidualizować świadczenie, określić jego wartość pieniężną oraz skonkretyzować odbiorcę. Mając powyższe na uwadze Trybunał Konstytucyjny zauważył, że w sytuacji, gdy otrzymane przez pracownika nieodpłatne świadczenie stanowi świadczenie pracodawcy, na które pracownik wyraził zgodę, które zostało spełnione w jego interesie i oznacza realne przysporzenie mu korzyści, problem ustalenia podstawy opodatkowania w zasadzie ulega rozwiązaniu. Dotyczy to między innymi zorganizowania przez pracodawcę dowozu do pracy, w sytuacji gdy pracodawca wie kto będzie korzystał z tej formy transportu oraz zna odległości, którą każdy będzie pokonywał. W takim przypadku pracodawca jest w stanie precyzyjnie określić wartość świadczenia przypadającą indywidualnie na każdego przewożonego.

Z kolei jako przykład świadczenia, które nie rodzi po stronie pracownika przysporzenia majątkowego (korzyści) Trybunał Konstytucyjny wskazał sytuację, w której pracodawca proponuje pracownikom udział w spotkaniach integracyjnych czy szkoleniowych, choćby organizowanych poza miejscem pracy (imprezy wyjazdowe). W tym przypadku, nawet jeśli pracownik uczestniczy w spotkaniu (konferencji, szkoleniu) dobrowolnie, po jego stronie nie pojawia się korzyść, choćby w postaci zaoszczędzenia wydatku. Nie sposób bowiem zakładać, że gdyby nie „kursokonferencja” organizowana przez pracodawcę, pracownik wydałby pieniądze na uczestnictwo w takim przedsięwzięciu. Trudno też poważnie utrzymywać, że przychodem pracownika z umowy o pracę czy stosunku służbowego jest możliwość okazjonalnego uczestnictwa w obiedzie czy kolacji, a wartość zjedzonych przez niego potraw i wypitych napojów wyznacza podstawę opodatkowania.

W świetle powyższego zauważyć należy, że nie każde świadczenie spełnione przez pracodawcę na rzecz pracownika bez ustalonej za nie zapłaty jest świadczeniem podlegającym podatkowi dochodowemu, podobnie jak nie każde tego rodzaju świadczenie jest wyłączone spod regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym, jak słusznie zauważył Trybunał Konstytucyjny, ze względu na otwarty i rozwijający się katalog świadczeń oferowanych przez pracodawców – nie jest możliwe enumeratywne wyliczenie w ustawie podatkowej wszystkich nieodpłatnych przysporzeń, które zgodnie z zasadą powszechności przedmiotowej podatku dochodowego powinny być przez ustawodawcę uwzględnione. Na marginesie Trybunał Konstytucyjny zauważył, że przepisy podatkowe – niezależnie od konieczności realizacji obowiązku ustalonego w art. 84 Konstytucji – nie mogą prowadzić do takiego ukształtowania pozycji pracowników, aby pozostawanie w stosunku pracy w nadmierny sposób obciążało strony tego stosunku w porównaniu do samozatrudnienia bądź pracy na czarno.

Z treści wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nabywacie Państwo lub potencjalnie będziecie nabywać szereg różnego rodzaju świadczeń przekazywanych na rzecz Państwa pracowników. Wśród świadczeń tych wyróżnić można m.in. następujące grupy:

  • zakupy spożywcze, usługi cateringowe dla pracowników (grupa A),
  • zakupy spożywcze, catering na spotkania z kontrahentami (grupa B),
  • poczęstunki okolicznościowe dla pracowników (grupa C).

W rozpatrywanej sprawie pierwszy warunek został spełniony, bowiem skorzystanie z oferowanych artykułów spożywczych, usług cateringowych dla pracowników, zakupów spożywczych i cateringu na spotkania z kontrahentami oraz poczęstunków okolicznościowych dla pracowników zależeć będzie od woli Państwa pracownika.

Odnosząc się do drugiego warunku Trybunału Konstytucyjnego - otrzymane przez pracownika świadczenie w postaci darmowego posiłku stanowi dla niego realne przysporzenie majątkowe (korzyść), którego efekt jest uchwytny w jego majątku. Korzyść ta może wystąpić w dwóch postaciach: prowadzi do powiększenia aktywów, co jest zwykłym skutkiem wypłaty pieniędzy, albo do zaoszczędzenia wydatków, co może być następstwem świadczenia rzeczowego lub w formie usługi. Taka też sytuacja ma miejsce w przedmiotowym przypadku – Państwa pracownik uzyskuje dochód w postaci zaoszczędzenia wydatków, które poniósłby, gdyby nie otrzymał nieodpłatnego świadczenia od pracodawcy.

Kluczowe znaczenie w przedmiotowej sprawie ma trzeci warunek opisany w wyroku Trybunału Konstytucyjnego. W ww. wyroku Trybunał orzekł, że aby nieodpłatne świadczenie stanowiło przychód podatkowy, powinna być to korzyść przypisana konkretnej osobie (indywidualnemu pracownikowi), w ustalonej dla niej indywidualnie wysokości. Tym samym, nie można mówić o przychodzie podatkowym, w sytuacji gdy przypisana wartość świadczenia byłaby jedynie wartością statystyczną (ustaloną np. przez podzielenie kosztów zakupu artykułów spożywczych przez całkowitą liczbę pracowników lub współpracowników), a nie odzwierciedlałyby rzeczywistej korzyści odniesionej przez daną osobę.

Zatem bez elementu realnego w postaci otrzymania korzyści przez pracownika nie uzyskuje on przychodu; nie występuje zdarzenie, z którym ustawa wiąże powstanie obowiązku podatkowego. Tym bardziej, bez skonkretyzowanego i indywidualnie przypisanego świadczenia, brak podstaw do określenia jego wysokości. Tak więc, zapewnienie artykułów spożywczych, usług cateringowych oraz poczęstunków okolicznościowych dla pracowników, nie oznacza uzyskania przychodu przez te osoby. Nie ma podstaw, by świadczenie adresowane do wszystkich przypisać indywidualnym uczestnikom, jako ich wymierną korzyść. W celu zapewnienia dogodnych warunków pracy oraz podniesienia motywacji pracowników ponosicie Państwo wydatki na zakup artykułów spożywczych, które są udostępnione dla wszystkich pracowników bez ograniczeń w pomieszczeniach socjalnych. Wydatki związane ze świadczeniami co do zasady mają charakter ryczałtowy, niezależny zarówno od liczby osób uczestniczących w poczęstunku i od faktu skorzystania oraz stopnia skorzystania z danych świadczeń przez poszczególnych Uczestników spotkania. Trudno jednoznacznie określić wartość korzyści przypadającą na jednego pracownika w przypadku produktów ogólnodostępnych, gdzie każdy pracownik może korzystać wedle swoich potrzeb i uznania z oferowanych przez spółkę artykułów spożywczych. Podobnie nie można jednoznacznie określić korzyści dla pracownika z tytułu spożycia poczęstunku na spotkaniu wewnętrznym czy też spotkaniu z klientem. Poczęstunek taki ma charakter ogólnodostępny i dobrowolny, stad wartość przysporzenia dla poszczególnych osób będzie się różnić.

Zatem udostępnienie przez Państwa pracownikom artykułów spożywczych, usług cateringowych dla pracowników, zakupów spożywczych i cateringu na spotkania z kontrahentami oraz poczęstunków okolicznościowych dla pracowników, w sytuacji gdy nie ma możliwości ustalenia wartości świadczenia przypadającego na konkretną osobę, nie będzie stanowił dla ww. osób przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dla pracowników zatrudnionych na umowę o pracę nie powstanie przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń opisanych w grupowaniu A, B i C, o którym mowa w art. 12 ust. 1 w zw. z art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a Państwo nie będziecie zobowiązani do obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu zapewnienia pracownikom artykułów spożywczych, usług cateringowych, zakupów spożywczych i cateringu na spotkania z kontrahentami oraz poczęstunków okolicznościowych dla pracowników zgodnie z art. 32 ust. 1 ww. ustawy.

Stanowisko Państwa w zakresie pytania nr 2.10, 2.11 oraz 2.12 jest prawidłowe.

Z dalszej części wniosku wynika również, że ponosicie Państwo bądź poniesiecie wydatki m.in. na imprezy firmowe oraz wyjścia integracyjne pracowników (grupa E), wyjazdy integracyjne pracowników (grupa F), organizację festynu (grupa G), a także wydatki na alkohol na spotkania integracyjne pracowników oraz spotkania biznesowe z kontrahentami (spożywany przez pracowników i kontrahentów) (grupa I).

Celem organizacji spotkania integracyjnego jest przede wszystkim poprawa atmosfery pracy, bliższe poznanie się pracowników, co ma w zamierzeniu poprawę efektywności i organizacji pracy, budowę pozytywnych relacji na linii pracownik/współpracownik - pracodawca, większą identyfikację pracowników ze Spółką i jej działalnością. Spotkania integracyjne mają/będą miały charakter otwarty i dobrowolny. Jeśli spotkanie będzie organizowane dla pracowników otrzymują oni wcześniej zaproszenie oraz proszeni są o zadeklarowanie swojej obecności, w celu dalszych działań organizacyjnych związanych z planowanym wydarzeniem. W oparciu o przesłane potwierdzenia, wiecie Państwo na jaką liczbę osób przygotować Spotkanie integracyjne. Co do zasady nie tworzycie imiennej listy Uczestników spotkania. Również rozważacie Państwo finansowanie wyjazdów w celu integracji pracowników oraz organizację festynów dla pracowników i ich rodzin.

W związku z tym, że imprezy firmowe, wyjścia integracyjne pracowników, wyjazdy integracyjne pracowników, festyn, spotkania integracyjne pracowników mają na celu integrację pracowników, to świadczenia te nie stanowią/nie będą stanowić dla Państwa pracowników przysporzenia majątkowego.

Skoro prawidłowe i efektywne wykonywanie obowiązków pracowniczych wymaga spotkań z kontrahentami, to sfinansowanie przez pracodawcę napojów alkoholowych spożywanych podczas tych spotkań nie jest korzyścią pracownika.

W tym stanie rzeczy oraz wobec jednoznacznego stanowiska Trybunału Konstytucyjnego wyrażonego w wyroku z 8 lipca 2014 r., uznać należy, że finansowanie pracownikom kosztów usług gastronomicznych podczas spotkań biznesowych z kontrahentami, nie generuje po stronie pracownika przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółka nie dokonuje tego świadczenia w interesie pracownika – przysparzając mu korzyści. Pracownik wykorzystuje to świadczenie wyłącznie w jednym konkretnym celu, tj. w wykonaniu swoich obowiązków pracowniczych. Tym samym pracownik nie uzyskuje z tego tytułu przychodu.

Należy pokreślić, że ustawowe pojęcie nieodpłatnych świadczeń musi być zawsze interpretowane w konkretnym kontekście, a nie w oderwaniu od niego z pominięciem okoliczności realizacji pewnych uprawnień, zjawisk gospodarczych i zdarzeń prawnych.

Skorzystanie przez pracowników z ww. świadczenia niewątpliwie następuje za zgodą pracownika, niemniej świadczenie to nie jest spełnione w jego interesie, ale w interesie pracodawcy oraz nie przynosi pracownikowi korzyści w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatków, które musiałby ponieść. Ww. wydatek leży wyłącznie w interesie pracodawcy, a nie pracowników. Gdyby nie obowiązki służbowe związane ze spotkaniami z kontrahentami, pracownicy nie mieliby powodu do ponoszenia takich wydatków

W tym stanie rzeczy oraz w świetle wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r. oraz orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego uznać należy, że wynikające z konieczności wykonywania czynności służbowych sfinansowanie przez Państwa napoje alkoholowe spożywane podczas spotkań z kontrahentami, nie generuje po stronie pracowników przychodu do opodatkowania. Wydatki ponoszone są bowiem w interesie pracodawcy, a co za tym idzie pracownicy nie otrzymują od Państwa jakiegokolwiek przysporzenia majątkowego. W trakcie spotkania z kontrahentem pracownik wykonuje swoje obowiązki służbowe i reprezentuje Państwa na zewnątrz.

Zatem dla pracowników zatrudnionych na umowę o pracę nie powstanie przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń opisanych w grupowaniu E, F, I oraz w grupowaniu G (organizacja festyny bez wydatków na konkursy), o którym mowa w art. 12 ust. 1 w zw. z art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a Państwo nie będziecie zobowiązani do obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych zgodnie z art. 32 ust. 1 ww. ustawy, z tytułu ww. wydatków.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytań nr 2.14, 2.15, 2.16 (organizacja festynu bez wydatków na konkursy) oraz 2.18 jest prawidłowe.

Wskazali Państwo, że organizacja festynu dla pracowników i ich rodzin, o której mowa punkcie G obejmowałaby m.in. wydatki na konkursy z nagrodami. Konkursy będą prowadzone przez Państwa pracowników lub przez wynajętego organizatora zewnętrznego. Udział i wygrana w konkursach są przypadkowe - w zależności od tego kto z Uczestników spotkania zgłosi się do konkursu.

W takiej sytuacji – gdy konkurs będzie skierowany do szerszego kręgu podmiotów, a nie wyłącznie do Państwa pracowników – wygrana dla każdego z uczestników konkursu będzie stanowiła na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

W kontekście Państwa obowiązków zauważyć należy, że z art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

Od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego - w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Jak stanowi art. 30 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 4-4b, 5a oraz 13-16, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.

Stosownie do art. 30 ust. 8 ww. ustawy:

Dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27.

W orzecznictwie sądów administracyjnych wskazuje się, że wobec braku w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych legalnej definicji określenia „konkurs”, dokonując wykładni tego pojęcia, należy posłużyć się potocznym (językowym) znaczeniem tego określenia (np. wyrok z 9 kwietnia 2014 r., sygn. akt II FSK 911/12). Naczelny Sąd Administracyjny zauważył, że: „(…) zasadniczo definicja pojęcia „konkurs” zawiera kilka elementów. W pierwszej kolejności powinno nastąpić ogłoszenie konkursu wraz ze stosownym regulaminem, po czym uczestnicy konkursu powinni podjąć stosowne działania, które z samej natury konkursu, winny zawierać w sobie element rywalizacji. Zakończeniem konkursu, który jest wynikiem współzawodnictwa uczestników konkursu, jest ogłoszenie wyników i nierzadko rozdanie nagród. Nie ulega też wątpliwości w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, że wynik konkursu ma ścisły związek z efektem bezpośredniego współzawodnictwa uczestników konkursu i ich rywalizacji. W wersji internetowej Wielkiego Słownika Języka Polskiego (projekt pod red. P. Żmigrodzkiego) pod hasłem „konkurs” czytamy, że jest to – „przedsięwzięcie artystyczne, rozrywkowe, sportowe, edukacyjne lub biznesowe, którego uczestnicy rywalizują o pierwszeństwo wyróżniane nagrodami”. W definicji tej jako kluczowy, statuujący definicję „konkursu” pojawia się element „rywalizacji”. Bez „rywalizacji” bowiem nie możemy dookreślić pojęcia „konkurs”. W Słowniku Języka Polskiego pod zwrotem „rywalizować” wskazuje się, że oznacza to: „ubiegać się o pierwszeństwo, o wygraną, o zdobycie czegoś; współzawodniczyć; konkurować z kimś” (zob. Słownik Języka Polskiego, M. Szymczak (red.), Warszawa 1989 r., tom III, s. 155.)”.

Przepisy podatkowe posługują się pojęciami „konkurs”, „nagroda” nie zawierając ich definicji. W tej sytuacji uzasadnione jest zastosowanie wykładni językowej.

Z przytoczonych wyżej definicji wynika, że jakieś przedsięwzięcie można określić mianem konkursu, jeśli istnieje w nim element współzawodnictwa w celu osiągnięcia najlepszego rezultatu. W powszechnym rozumieniu konkurs to postępowanie, mające na celu wyłonienie zwycięzcy bądź kilku zwycięzców spośród grupy najlepszych uczestników spełniających określone kryteria. Również ważnym jak element współzawodnictwa jest strona formalna całego przedsięwzięcia. Konieczne jest bowiem sporządzenie regulaminu konkursu, w którym określona zostanie nazwa konkursu, organizator, uczestnicy konkursu, nagrody oraz sposób wyłonienia zwycięzców.

Obowiązek poboru podatku jednakże nie wystąpi, jeżeli wygrana/nagroda otrzymana w konkursie spełnia warunki do zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie bowiem z treścią art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wolna od podatku dochodowego jest wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług - jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 2000 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.

Warunkiem zastosowania przedmiotowego zwolnienia w stosunku do wygranych, których jednorazowa wartość nie przekracza kwoty 2000 zł, jest rodzaj konkursu.

Należy także zauważyć, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozwala wyodrębnić dwie grupy konkursów, do których może mieć zastosowanie omawiane zwolnienie.

Pierwsza grupa konkursów to konkursy organizowane i emitowane (ogłaszane) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja). Zatem, aby przedmiotowe zwolnienie miało zastosowanie, spełnione muszą zostać łącznie 3 warunki:

  • organizatorem konkursu musi być środek masowego przekazu,
  • podmiotem emitującym (ogłaszającym) konkurs musi być środek masowego przekazu (np.: Internet),
  • jednorazowa wartość wygranej nie może przekroczyć kwoty 2000 zł.

Druga grupa konkursów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to konkursy z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa lub sportu.

Z punktu widzenia możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 68 ww. ustawy w przypadku wydania nagród w ramach konkursu z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu znaczenie ma fakt, czy jednorazowa wartość nagrody nie przekroczy kwoty 2000 zł.

Poprzez pojęcie „jednorazowa wartość nagrody”, o którym mowa w powołanym powyżej przepisie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć wartość każdej odrębnie wygranej przez uczestnika nagrody. Bez znaczenia dla możliwości skorzystania z powyższego zwolnienia pozostaje ilość otrzymanych w ciągu roku nagród oraz łączna ich wartość. Zatem, wartość nagrody określonej w odniesieniu do jednego zdarzenia uprawniającego do jej otrzymania stanowi jednorazową wartość nagrody w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia w przedstawionym opisie sprawy, muszą być spełnione łącznie dwie przesłanki, tj. wygrana musi dotyczyć konkursu z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa lub sportu i jej wartość nie może przekroczyć jednorazowo kwoty 2000 zł.

Przedstawione wydarzenia prowadzone przez Państwa pracowników można uznać za konkursy, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 i art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Konkursy będą organizowane w oparciu o sporządzony regulamin, w którym określone zostaną warunki konkursu takie jak: nazwa konkursu, organizator, uczestnicy konkursu, nagrody, reguły konkurencji oraz sposób wyłonienia zwycięzców i przyznawania im nagród. Regulamin zostanie przekazany do wglądu wszystkim potencjalnym uczestnikom na stronie www oraz wywieszony w wersji papierowej na tablicach ogłoszeń w spółce.

Jednocześnie w odniesieniu do przykładowo wskazanych przez Państwa konkursów można uznać, iż są one konkursami z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa lub sportu.

Oznacza to, że w przypadku gdy organizowane przez Państwa konkursy prowadzone przez Państwa pracowników będą konkursami z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa lub sportu i gdy wartość wygranej (nagrody) nie przekroczy jednorazowo kwoty 2000 zł – uzyskany przychód będzie korzystał ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W takiej sytuacji nie będą ciążyły na Państwu obowiązki płatnika, tj. obowiązek poboru 10% zryczałtowanego podatku dochodowego od ww. wygranych i odprowadzenia tego podatku do właściwego urzędu skarbowego.

Natomiast jeżeli wygrana otrzymana w konkursie nie będzie spełniała warunków do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, np. jej wartość przekroczy kwotę 2000 zł wówczas będą ciążyć na Państwu obowiązki płatnika wynikające z art. 30 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy w zw. z art. 41 ust. 4 i art. 42 ust. 1. Oznacza to, że będziecie Państwo zobowiązani do poboru zryczałtowanego podatku oraz do sporządzenia deklaracji PIT-8AR.

Natomiast w sytuacji nagród, które będą wydawane w związku z rywalizacją osób uczestniczących w festynie zorganizowana przez wynajętego organizatora zewnętrznego, to nie sposób ww. rywalizacji uznać za konkurs w rozumieniu art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, albowiem – jak Państwo wskazali – dla konkursów prowadzonych przez wynajętego zewnętrznego organizatora nie będzie opracowany regulamin.

Wartość nagród rzeczowych wydawanych podczas festynu w ramach rywalizacji prowadzonych przez wynajętego zewnętrznego organizatora należy ustalić przy zastosowaniu art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli według cen ich zakupu. Przychód z tego tytułu należy zakwalifikować do przychodu z innych źródeł i przyporządkować do osoby, która nagrodę otrzyma. W związku z wydawaniem nagród ww. rywalizacjach będziecie Państwo zobowiązani do wykazania wartości tych nagród w informacji PIT-11.

Zatem – w związku z wydawaniem nagród dotyczących ww. rywalizacji nie będą na Państwu ciążyły obowiązki płatnika.

Państwa stanowisko dotyczące pytania nr 2.16 w zakresie organizacji konkursów jest nieprawidłowe.

Z treści wniosku wynika także, że wręczacie Państwo pracownikom upominki okolicznościowe (grupa D) oraz macie zamiar nabywać wieńce na pogrzeby pracowników, byłych pracowników oraz ich najbliższej rodziny (grupa H).

W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w art. 2, przewidziane zostały sytuacje, w których uzyskanie korzyści majątkowej mieszczącej się w definicji przychodu nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wśród wyłączeni wskazanych w tym przepisie w ust. 1 pkt 3 wskazane zostały:

Przychody podlegające przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Przepis ten dotyczy sytuacji podatników osiągających dochód (przychód), który co do zasady może podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a który uzyskany został przez nich w sposób nieodpłatny, na podstawie jednego z tytułów wymienionych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Jego rolą jest zapobieżenie sytuacji, w której to samo przysporzenie majątkowe powodowałoby powstanie obowiązku podatkowego w dwóch podatkach, czego skutkiem byłoby podwójne opodatkowanie tego samego przysporzenia majątkowego.

Na mocy art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1774 ze zm.):

Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy.

Umowa darowizny zdefiniowana natomiast została w art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.), w myśl którego:

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Z treści złożonego wniosku wynika, że zamierzacie Państwo kupować i wręczać upominki dla pracowników m.in. z okazji Dnia Kobiet, Dnia Mężczyzn, z okazji świąt Bożego Narodzenia, czy Mikołajek, a także okoliczności takich jak narodziny dziecka, ślub, jubileusz stażu pracy czy odejście na emeryturę. Rozważacie Państwo także przekazywanie voucherów na zakupy dla pracowników. Vouchery miałyby opiewać na kwotę około 200 zł dla każdego pracownika do sieci handlowych np. (...). Planujecie także dokonywać zakupu upominków dla pracowników z okazji okoliczności typu narodziny dziecka czy ślub, jubileusz stażu pracy czy odejście na emeryturę. Przykładami takich prezentów są np.: kwiaty, boxy prezentowe np. z ręcznikami, świecami, słodyczami, akcesoria dla nowonarodzonego dziecka pracownika tzw. „wyprawka”.

Będzie Państwo także nabywać wieńce na pogrzeby pracowników, byłych pracowników oraz ich najbliższej rodziny. Zakup wieńców jest wyrazem troski pracodawcy o budowanie pozytywnego wizerunku i więzi z pracownikami poprzez okazanie wsparcia i empatii w trudnych chwilach.

Przekazanie upominków zawsze miało i będzie mieć charakter bezzwrotny i nieodpłatny.

Upominki są/będą przekazywane pracownikom w celu pogłębienia relacji, kreowania pozytywnego wizerunku firmy, co przekłada się na efektywność pracy i ogólne postrzeganie pracownika. Upominki nie są dodatkową formą wynagrodzenia za pracę, a ich przekazanie nie jest zależne od wyników pracy. Przekazywane Pracownikom Prezenty są formą przekazania gratulacji, uznania, uczczenia powszechnie przyjętego święta, a nie elementem wynagrodzenia dodatkowego, do zapłaty którego zobowiązana jest Spółka na podstawie zawartej umowy. Jest to zatem dobrowolne świadczenie z Państwa strony, do którego nie jesteście zobowiązani na podstawie zapisów umownych. Nie wiąże się z żadnym działaniem na rzecz Państwa przez Pracownika.

W wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13 wskazano, że nie wszystkie świadczenia otrzymywane przez pracowników od pracodawców można uznać za przychód w rozumieniu ustawy.

„W ocenie Trybunału jest oczywiste, że pracodawcy (poza wyjątkowymi sytuacjami) nie dokonują darowizn na rzecz swoich pracowników. Jednocześnie jest oczywiste, że wynagrodzenie za pracę może przybierać nie tylko pieniężną postać lecz także postać różnego rodzaju świadczeń, które – nawet nieujęte w umowie o pracę – w praktyce są postrzegane jako jego element. Gdyby się zdarzyło, że pracodawca rzeczywiście chce obdarować konkretnego pracownika, np. z okazji jubileuszu zatrudnienia wręcza mu zegarek, wówczas korzyść tę należałoby potraktować jako podlegającą ustawie z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2016 r., poz. 205). A zatem to nie zamiar obdarowania stanowi kryterium odróżnienia świadczeń pracodawcy, o których wartość należy podnieść podlegający opodatkowaniu dochód pracownika, od tych, które jego dochodu nie zwiększają. Kryterium tym musi być obiektywna ocena, czy świadczenie leżało w interesie pracownika, a jest tak wtedy, gdy stanowi ono realne przysporzenie majątkowe (korzyść), którego efekt jest uchwytny w jego majątku”.

W związku z przepisami prawa podatkowego oraz ww. wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego, uznać należy, że przekazywanie pracownikom upominków, o których mowa we wniosku, a które nie będą stanowić elementu wynagrodzenia wynikającego z zawartej umowy o pracę, lecz ich celem będzie uhonorowanie pracownika i sprawienie mu przyjemności lub wyrażenie podziękowania bądź złożenia kondolencji (w zależności od okoliczności) w ważnym dla niego dniu, co do zasady będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

W konsekwencji, z uwagi na wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość wręczonych pracownikom upominków okolicznościowych oraz zakup wieńców pogrzebowych w okolicznościach wskazanych we wniosku, nie spowoduje powstania przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń opisanych w grupowaniu D i H, o którym mowa w art. 12 ust. 1 w zw. z art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a Państwo nie będziecie zobowiązani do obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu zgodnie z art. 32 ust. 1 ww. ustawy.

Mimo, że w zakresie pytań nr 2.13 oraz 2.17 wywiedliście Państwo prawidłowe skutki podatkowe, jednak uznaliśmy Państwa stanowisko dotyczące ww. pytań za nieprawidłowe z uwagi na Państwa błędne uzasadnienie.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawiliście i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawiliście i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Macie Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 7 lipca 2023 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz.U. z 2023 r. poz. 1634); dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).