Obowiązek informacyjny wynikający z art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych względem obcokrajowców będących rezydentami Kanady ... - Interpretacja - 0115-KDIT1.4011.259.2024.1.MST

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 21 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1.4011.259.2024.1.MST

Temat interpretacji

Obowiązek informacyjny wynikający z art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych względem obcokrajowców będących rezydentami Kanady i właściwych urzędów skarbowych w sytuacji, kiedy nagradzane osoby nie posiadają identyfikatora podatkowego NIP lub PESEL.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 marca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków informacyjnych w związku z przyznawaniem nagród obcokrajowcom. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji jest jednostką organizacyjną Miasta (...) powołaną w celu realizacji zadań własnych Miasta z zakresu kultury fizycznej i turystyki (dalej jako „Wnioskodawca”, „MOSIR” lub „Płatnik”). Wnioskodawca jest jednostką budżetową gminy nieposiadającą osobowości prawnej.

Dnia (...) 2017 r. Rada Miasta (...) podjęła Uchwałę w sprawie ustanowienia wyróżnień i nagród miasta (...) w związku z osiągnięciami w działalności sportowej oraz ustanowienia nagród i wyróżnień za osiągnięte wyniki sportowe w oparciu o art. 18 ust. 2 pkt 15, art. 40 ust. 1 i art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym oraz art. 31 ust. 3 i art. 35 ust. 5-6 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie.

Według regulaminu przyznawania wyróżnień i nagród, wyróżnienia i nagrody przyznawane są przez Prezydenta Miasta (...) na udokumentowany wniosek składany przez organizacje oraz instytucje realizujące zadania w zakresie kultury fizycznej działające na obszarze miasta (...), Radnych Miasta (...) czy Polskie Związki Sportowe. Obsługę administracyjno-organizacyjną prowadzi Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji w (...). Wnioski opiniuje Rada Sportu Miasta (...).

Zgodnie z regulaminem, wyróżnienia i nagrody pieniężne przyznawane są za wybitne osiągnięcia sportowe. Nagrody i wyróżnienia przyznawane są w sporcie indywidualnym i zespołowym zawodnikom zrzeszonym w tyskich klubach sportowych lub będących członkami Tyskiej wspólnoty samorządowej. Nagrody i wyróżnienia przyznawane są trenerom oraz innym osobom wyróżniającym się szczególną aktywnością i uzyskującym wybitne osiągnięcia w działalności w zakresie sportu.

Wśród nagrodzonych osób mogą być polscy oraz zagraniczni zawodnicy, trenerzy i działacze sportowi. Nagrodzonymi mogą być osoby, z którymi MOSIR nie łączy żaden stosunek pracy, ani inna umowa cywilnoprawna lub osoby mające nawiązany z MOSIR stosunek pracy lub umowę zlecenia.

Pytania

1.Czy Wnioskodawca prawidłowo postąpi w stosunku do nagrodzonych obcokrajowców, tj. Kanadyjczyków, wystawiając informację IFT-1/IFT-1R (nie PIT-11) i wykazując kwotę wypłaconej nagrody w części D.9 jako „inne dochody” w pozycji 66, w sytuacji gdy z osobami tymi nie łączy Wnioskodawcy stosunek pracy, ani umowa cywilnoprawna, osoby te nie posiadają identyfikatora podatkowego NIP lub PESEL, a jedynie przedłożą rodzaj i zagraniczny numer podatkowy lub rodzaj i numer dokumentu stwierdzającego tożsamość?

2.W przypadku wskazania, że powyższe stanowisko jest nieprawidłowe, w jaki sposób należy przesłać do US informację PIT-11 (w sytuacji, jeśli złożenie informacji IFT-1/IFT-1R będzie niezasadne w stosunku do osób z pytania 1), jeśli osoby nagrodzone nie posiadają identyfikatora NIP lub PESEL i nie będą już przebywać na terenie Polski?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, nagrody i wyróżnienia za wybitne osiągnięcia sportowe dla Kanadyjczyków stanowiące inne dochody na podstawie art. 20 Konwencji z dnia 14 maja 2012 r. między Rzecząpospolitą Polską a Kanadą, wypłacone nagrodzonym bez poboru podatku, mogą być wykazane na druku IFT-1/IFT-1R, w sytuacji kiedy nagrodzony nie posiada numeru identyfikacyjnego NIP lub PESEL oraz nie podaje również (w oświadczeniu podatkowym dla płatnika) meldunku stałego czy czasowego na terenie RP, jedynie adres zamieszkania na terenie Kanady.

Nagrody za wybitne osiągnięcia sportowe, niezwiązane bezpośrednio z wykonywaną działalnością sportową lub udziałem w zawodach/konkursie, stanowią inne dochody w rozumieniu właściwej umowy międzynarodowej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, w tym przypadku Konwencji z Kanadą.

Z artykułu 20 Konwencji z Kanadą wynika, że dochód z nagrody za wybitne osiągnięcia sportowe miałby być opodatkowany w Polsce, czyli jak przychody z innych źródeł”, od których płatnik nie odprowadza zaliczki na podatek, wykazane jedynie w części F informacji PIT-11. Skoro jednak nie ma technicznych możliwości przesłania informacji PIT-11 dotyczącego nagrodzonego Kanadyjczyka, który nie posiada NIP czy PESEL, Wnioskodawca nie jest w stanie zastosować środków przymusu nadania ww. identyfikatora wobec osób, z którymi nie łączy go stosunek pracy lub umowa cywilnoprawna, to Wnioskodawca spełniając obowiązek informacyjny może przesłać do właściwego Urzędu Skarbowego druk informacji IFT-1/IFT-1R, wykazując kwotę wypłaconej nagrody w części D.9 jako inne dochody w pozycji 66.

Ad 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, przesłanie informacji PIT-11 nie jest możliwe w związku z brakiem posiadania przez cudzoziemca identyfikatora NIP lub PESEL. W związku z tym nie ma konieczności wysyłania takiej informacji w ogóle, jednak dla celów informacyjnych wobec Urzędu Skarbowego zasadne jest w tym przypadku wysłanie informacji IFT-1/IFT-R.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Z kolei na podstawie art. 3 ust. 2a ww. ustawy:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Art. 3 ust. 2b omawianej ustawy precyzuje ponadto, jakie dochody (przychody) uważa się za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a tego przepisu.

Jednocześnie, w myśl art. 4a ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku osobami nagrodzonymi za wybitne osiągnięcia sportowe są obcokrajowcy – Kanadyjczycy. Wobec tego do przychodów uzyskiwanych przez rezydentów podatkowych Kanady znajduje zastosowanie Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Kanadą w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu wraz z Protokołem z dnia 14 maja 2012 r. (t. j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1371).

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. Konwencji regulującym „inne dochody”:

Dochody osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to gdzie są osiągane, nieobjęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej Konwencji podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

W myśl natomiast art. 20 ust. 2-4 tej Konwencji:

Postanowienia ustępu 1 nie mają zastosowania do dochodu innego niż dochód z majątku nieruchomego, o którym mowa w artykule 6 ustęp 2, jeżeli osoba osiągająca taki dochód, mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność gospodarczą poprzez zakład w nim położony i gdy prawo lub majątek, z tytułu którego dochód jest wypłacany, są faktycznie związane z działalnością takiego zakładu. W takim przypadku stosuje się postanowienia artykułu 7.

Bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2, dochody osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, nieobjęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej Konwencji i powstające w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Jednakże, w przypadku gdy dochód, o którym mowa w ustępie 3, jest dochodem z funduszu powierniczego (trust), innego niż fundusz powierniczy (trust), w którym wniesione wpłaty podlegały odliczeniu od podatku i jeżeli dochód ten podlega opodatkowaniu w Umawiającym się Państwie, w którym osoba uprawniona do dochodu ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 15 procent kwoty dochodu brutto.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 tejże ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Katalog źródeł przychodów został określony w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z punktem 9 tego przepisu:

Źródłami przychodów są inne źródła.

Z kolei na mocy art. 20 ust. 1 powołanej ustawy:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 tej ustawy. W związku z tym świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł.

Zasady opodatkowania w Polsce przychodów uzyskanych przez nierezydentów reguluje art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przepisie tym wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie osobom zagranicznym, w przypadku uzyskania których osoba zagraniczna podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potrącenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 41 tej ustawy.

Zasadą jest, że obowiązek prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania, obliczenia i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych spoczywa na podatnikach. Obowiązek poboru podatku przez płatnika dotyczy natomiast wyłącznie przypadków określonych w ustawie (art. 32, 33, 34, 35, 41 i 42e).

Ustawodawca uregulował również sytuacje, w których podmioty, które wypłacają należności lub realizują świadczenia na rzecz podatników:

nie mają obowiązku obliczenia i poboru podatku jako płatnicy, ale

mają obowiązki o charakterze informacyjnym.

Przykładowo, zgodnie z art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Jak wynika z dyspozycji ww. przepisu, obowiązek sporządzania informacji PIT-11 występuje w przypadku przekazywania, w tym na rzecz osób posiadających w Polsce ograniczony obowiązek podatkowy, świadczeń bądź należności kwalifikowanych do przychodów z innych źródeł podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Obowiązki płatnika określone w art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powstają natomiast m.in. w sytuacji wypłaty wygranych w konkursach, o której mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2. Zgodnie z tym przepisem:

Od dochodów (przychodów) z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Na podstawie art. 42 ust. 1 ww. ustawy:

Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Zgodnie z art. 42 ust. 2 pkt 2 tej ustawy, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 2a, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi w sprawach opodatkowania osób zagranicznych – imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (IFT-1/IFT-1R), również gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 4.

W przedmiotowej sprawie nagrody przyznawane obcokrajowcom (Kanadyjczykom) za wybitne osiągnięcia sportowe, niezwiązane bezpośrednio z wykonywaną działalnością sportową lub udziałem w zawodach/konkursie, będą stanowiły „inne dochody” w rozumieniu art. 20 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Kanadą. Wypłaty tych nagród na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy kwalifikować zatem do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1. W związku z tym spoczywają na Państwu obowiązki o charakterze informacyjnym wynikające z art. 42a ust. 1 ustawy, tj. obowiązek wystawienia informacji PIT-11.

Państwa wątpliwości sprowadzają się do sposobu, w jaki należy dopełnić ww. obowiązków informacyjnych względem obcokrajowców będących rezydentami Kanady i właściwych urzędów skarbowych w sytuacji, kiedy nagradzane osoby nie posiadają identyfikatora podatkowego NIP lub PESEL. Uważają Państwo, że wobec tego przesłanie informacji PIT-11 nie jest możliwe, a właściwym rozwiązaniem jest wystawienie informacji IFT-1/IFT-1R.

Odnosząc się do powyższego, informację IFT-1/IFT1-R, tj. informację o wysokości przychodu (dochodu) uzyskanego przez osoby fizyczne niemające w Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, wystawiają płatnicy zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych bądź podmioty zobowiązane do sporządzenia i przekazania informacji na podstawie art. 42 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie należą Państwo zatem do kręgu podmiotów obowiązanych do jej złożenia.

W odniesieniu do spoczywającego na Państwu obowiązku wystawienia informacji PIT-11 wskazania wymaga, że przepis art. 42a ust. 1 omawianej ustawy nie reguluje technicznych aspektów przekazywania podatnikom oraz urzędom skarbowym informacji o wysokości przychodów. W przepisie tym ustawodawca wprowadził jedynie obowiązek jej przesłania przez podmioty dokonujące wypłaty należności lub świadczeń stanowiących przychody z innych źródeł.

Jak wynika z art. 45b ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych udostępni w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej obsługującego go urzędu ustalone wzory informacji, o których mowa w art. 21 ust. 46, art. 26ha ust. 10, art. 30dg ust. 1, art. 35 ust. 6, art. 39 ust. 1 i 3, art. 41 ust. 4i, art. 42 ust. 2, art. 42a ust. 1, art. 42e ust. 6 oraz art. 52jb ust. 7.

Stosownie z kolei do treści art. 45b ust. 2 ustawy:

Wzory, o których mowa w ust. 1, zawierają pozycje umożliwiające prawidłowe wykonanie obowiązku przez obowiązanych do ich złożenia, w tym:

1)nazwę, symbol oraz wariant formularza;

2)dane identyfikacyjne;

3)objaśnienia co do sposobu wypełniania, terminu i miejsca składania formularza.

Zgodnie ze wzorem informacji PIT-11, w części C „dane identyfikacyjne i adres zamieszkania podatnika” w poz. 12 należy podać Identyfikator podatkowy NIP lub numer PESEL. Wzór ten przewiduje więc obowiązek podania określonego rodzaju danych identyfikacyjnych.

W świetle art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 375):

Identyfikatorem podatkowym jest:

1)numer PESEL – w przypadku podatników będących osobami fizycznymi niebędących zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług lub nieprowadzących działalności gospodarczej;

2)NIP – w przypadku pozostałych podmiotów podlegających obowiązkowi ewidencyjnemu, o którym mowa w art. 2.

1 czerwca 2021 r. weszła w życie zmiana ww. ustawy w zakresie definicji podatników, których identyfikatorem podatkowym jest PESEL. W konsekwencji urzędy gminy mogą nadawać numer PESEL cudzoziemcom na ich wniosek. Od tej daty cudzoziemcy mogą wystąpić o nadanie PESEL do celów podatkowych. Co istotne, ubieganie się o nadanie ww. numeru jest możliwe bez zameldowania. Tym samym nie ma obecnie prawnych możliwości dla niewypełniania obowiązku w zakresie posługiwania się poprawnymi identyfikatorami podatkowymi podatników w przedstawianych organom podatkowym informacjach PIT-11 przez podmioty obowiązane do ich wystawienia. Podmioty te mają obowiązek żądać od podatników podania identyfikatora podatkowego i podawać go organom podatkowym na dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru są obowiązane organy podatkowe lub celne. Prawidłowo wskazany identyfikator podatkowy podatnika umożliwia ponadto jednoznaczną jego identyfikację oraz prawidłowe zasilenie danymi zeznań podatkowych w usłudze „Twój e-PIT”.

Podsumowując, celem wywiązania się przez Państwa z obowiązków informacyjnych wynikających z art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych względem obcokrajowców będących rezydentami Kanady i właściwych urzędów skarbowych w sytuacji, kiedy nagradzane osoby nie posiadają identyfikatora podatkowego NIP lub PESEL:

należy wystawić informację PIT-11 dla poszczególnych nagrodzonych ze wskazaniem identyfikatorów podatkowych po uprzednim żądaniu ich podania;

niezasadne jest względem ww. osób wystawienie informacji IFT-1/IFT1-R.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).