Opodatkowanie otrzymywanych od męża środków pieniężnych. - Interpretacja - 0113-KDIPT2-2.4011.112.2024.3.AKU

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 22 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.112.2024.3.AKU

Temat interpretacji

Opodatkowanie otrzymywanych od męża środków pieniężnych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 lutego 2024 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymywanych od męża środków pieniężnych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwania – pismami złożonymi 16 kwietnia 2024 r. i 26 kwietnia 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pani obywatelem polskim, posiada rezydencję podatkową i nieograniczony obowiązek podatkowy na terenie Polski. W Polsce posiada Pani ośrodek interesów życiowych (dom i rodzinę). Miejsce zameldowania również posiada Pani w Polsce. Stan ten utrzymywał się nieprzerwanie przez cały 2021 r.

Dnia 20 listopada 2023 r. otrzymała Pani wezwanie z urzędu skarbowego do złożenia korekty zeznania rocznego PIT-36 za rok 2021 wraz z załącznikiem PIT/ZG z wykazanymi dochodami uzyskanymi na terytorium Holandii. Dochody z tytułu emerytury/renty w wysokości … EUR.

Uważa Pani, że nie powinna opodatkować tych dochodów w Polsce ponieważ, w 2021 r. nie osiągnęła Pani żadnych dochodów na terytorium Holandii. Za 2021 r. nie posiadała Pani numeru BSN (dawniej Sofi) Burgerservicenummer. W skrócie, BSN to nadawany w Holandii indywidualny numer identyfikacji socjalno-podatkowej. Służy on do załatwiania wszystkich formalności administracyjnych oraz podatkowych w urzędzie skarbowym w Holandii. W 2021 r. była Pani żoną obywatela Holandii, który uzyskiwał dochody z tytułu emerytury osiągniętej na terytorium Holandii i tam też zostały one przez niego opodatkowane. Instytucja, na którą powołuje się Urząd Skarbowy w wezwaniu skierowanym do Pani, była płatnikiem świadczenia w postaci emerytury osiągniętej na terytorium Holandii przez męża. Emerytura była wypłacana na rachunek w banku na terytorium Holandii, gdzie mąż tylko był jego właścicielem. Mąż, gdy otrzymał opisywane świadczenie, przesyłał je na Pani konto walutowe w Polsce.

W uzupełnieniu wniosku złożonym 16 kwietnia 2024 r. wskazała Pani, że Pani mężowi zostały równolegle wypłacane dwa świadczenia emerytalne, przyznane na podstawie przepisów obowiązujących na terenie Holandii. Stanowiły one płatność realizowaną zgodnie z przepisami holenderskiego prawa o ubezpieczeniach społecznych z tytułu wykonywania pracy na terenie Holandii. Świadczenia przyznane były wyłącznie Pani mężowi ze względu na jego wcześniejszą pracę na terytorium Holandii, po osiągnięciu obowiązującego wieku emerytalnego. W przypadku Pani męża nastąpiło to, gdy ukończył 65 lat.

Instytucje, które wypłacały Pani mężowi świadczenia emerytalne:

·Sociale Verzekeringsbank – bank ubezpieczeń społecznych w ramach emerytury państwowej oraz

·Stichting Bedrijfstakpensioenfonds voor de Bouwnijverheid – plany emerytalne dla branży budowlanej. Spółka zarządza funduszami emerytalnymi, emerytalnymi, zdrowotnymi i socjalnymi. Przemysłowy Fundusz Emerytalny dla Budownictwa obsługuje klientów w Holandii.

Świadczenia były wypłacane cyklicznie raz w miesiącu po ich przyznaniu, do momentu zgonu męża.

Upoważnionym do pobierania emerytury był Pani mąż … … ….

Pani mąż wykonał zlecenie stałe na Pani konto w walucie euro piątego dnia każdego miesiąca w kwocie … €.

Na terenie Holandii podpisała Pani przed notariuszem umowę konkubinacką wraz z rozdzielnością majątkową. Koniec rozdzielności majątkowej zakończył się z dniem 17 maja 2019 r., kiedy zawarliście w Polsce ślub cywilny bez podpisania rozdzielności majątkowej. Mąż zmarł 5 sierpnia 2022 r.

Mąż przelewał środki na Pani konto na życie i opiekę nad nim samym, ponieważ był chory na … …. Środki przeznaczaliście na leki i rehabilitację oraz codzienne wspólne potrzeby życiowe.

W 2021 r. osiągnęła Pani dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce z tytułu renty chorobowej w wysokości … rocznie (przed potrąceniem zaliczek na podatek dochodowy oraz składki zdrowotnej). Z tytułu najmu prywatnego (PIT-28) uzyskała Pani przychód w wysokości … zł.

Za 2021 r. nie otrzymała Pani żadnego dokumentu z zagranicznej, tj. holenderskiej, instytucji do rozliczenia dochodów.

Dnia 20 listopada 2023 r.  otrzymała Pani wezwanie z Urzędu Skarbowego w …. do złożenia korekty zeznania rocznego PIT-36 za 2021 r. Korekta miała polegać na złożeniu PIT-36 wraz z załącznikiem PIT/ZG w celu wykazania dochodów uzyskanych na terytorium Holandii z tytułu emerytury/renty.

W uzupełnieniu wniosku złożonym 26 kwietnia 2024 r. wyjaśniła Pani, że umowa konkubinacka, zwana również umowa małżeńską, została zawarta w dniu 10 lipca 2014 r.

W momencie zawarcia  związku małżeńskiego w Polsce powyższa umowa przestała obowiązywać stosunku do Pani i Pani męża. Doszło do jej unieważnienia w dniu zawarcia ślubu cywilnego na terenie Polski 17 maja 2019 r. Zawarcie ślubu spowodowało unieważnienie umowy konkubinackiej. Umowa przestała Panią obowiązywać od dnia 17 maja 2019 r., na gruncie prawa polskiego zaczął obowiązywać ustrój wspólności majątkowej.

Pytanie

Czy w danym stanie faktycznym musi Pani złożyć korektę zeznania PIT-36 za rok 2021 wykazując dochody osiągnięte na terytorium Holandii?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, odnosząc się do Konwencji z 13 lutego 2002 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. poz. 2120 z późn. zm.), osiągając jakiekolwiek dochody na terytorium Holandii i posiadając rezydencję w Polsce należy złożyć zeznanie PIT-36 wraz z załącznikiem PIT/ZG, opodatkowując dochody zgodnie z przepisami prawa podatkowego. Pani zdaniem, jeżeli Jej dochód za rok 2021 osiągnięty na terytorium Holandii wyniósł zero złotych, nie powinna Pani składać korekty zeznania PIT-36.

Dnia 5 sierpnia 2022 r. zmarł mąż. Dnia 11 lipca 2023 r. otrzymała Pani rentę wdowią wypłaconą przez instytucję mieszcząca się w Holandii w wysokości …. € na konto walutowe w Polsce i numer nadany przez tą instytucję ….

Uważa Pani bezwzględnie, że nie powinna opodatkowywać tych dochodów za 2021 r., ponieważ one nie były osiągane przez Panią. Były to dochody męża, uzyskane z tytułu emerytury na terytorium Holandii w 2021 r. i tam też przez niego opodatkowane. Instytucja zagraniczna przesyłała na Pani wniosek męża Jaropgave za 2021 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Natomiast art. 3 ust. 2a ww. ustawy stanowi, że:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W świetle powołanych przepisów prawa wynika, że kryterium decydującym o rodzaju obowiązku podatkowego jest miejsce zamieszkania, zdefiniowane w art. 3 ust. 1a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pani polskim obywatelem. W 2021 r. posiadała Pani w Polsce ośrodek interesów życiowych (dom i rodzinę). Miała Pani w Polsce także miejsce zameldowania. W związku z tym, Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w 2021 r. znajdowało się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Tym samym, w tym okresie podlegała Pani w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów, czyli miała Pani w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy w myśl art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w przepisie art. 9 ust. 1 ww. ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści tego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy, bądź od których zaniechano poboru podatku w drodze rozporządzenia.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Rodzaje źródeł przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie między innymi w pkt 9 wymieniono „inne źródła”.

Zgodnie natomiast z art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w tym przepisie. Zatem o przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Natomiast, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepisów tej ustawy nie stosuje się do świadczeń na zaspokojenie potrzeb rodziny, o których mowa w art. 27 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, objętych wspólnością majątkową małżeńską.

Z literalnego brzmienia powołanego przepisu wynika zatem, że wyłączeniu spod działania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegają wyłącznie świadczenia na zaspokojenie potrzeb rodziny, o których mowa w art. 27 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, objęte wspólnością majątkową małżeńską.

Kwestie stosunków majątkowych w małżeństwie reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.).

Stosownie do art. 27 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Oboje małżonkowie obowiązani są, każdy według swych sił oraz swych możliwości zarobkowych i majątkowych, przyczyniać się do zaspokajania potrzeb rodziny, którą przez swój związek założyli. Zadośćuczynienie temu obowiązkowi może polegać także, w całości lub w części, na osobistych staraniach o wychowanie dzieci i na pracy we wspólnym gospodarstwie domowym.

Obowiązek ten – jako wynikający z przepisu powszechnie obowiązującego – powstaje z chwilą zawarcia małżeństwa i gaśnie z chwilą jego ustania, orzeczenia separacji lub unieważnienia. Rodzaj i zakres potrzeb, które powinny zostać zaspokojone, zależą od uzasadnionych indywidualnych okoliczności dotyczących każdego z członków rodziny.

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. Kodeksu:

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Natomiast, stosownie do art. 31 § 2 ww. ustawy:

Do majątku wspólnego należą w szczególności:

1)pobrane wynagrodzenie za pracę i dochody z innej działalności zarobkowej każdego z małżonków;

2)dochody z majątku wspólnego, jak również z majątku osobistego każdego z małżonków;

3)środki zgromadzone na rachunku otwartego lub pracowniczego funduszu emerytalnego każdego z małżonków;

4)kwoty składek zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2020 r. poz. 266, 321, 568, 695 i 875).

Możliwość skorzystania z wyłączenia określonego w art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależniona jest od łącznego spełnienia wszystkich zawartych w tym przepisie przesłanek, a mianowicie:

  • otrzymane świadczenie musi być przeznaczone na zaspokojenie potrzeb rodziny,
  • potrzeby rodziny muszą być zgodne z określonymi w art. 27 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego,
  • świadczenie musi być objęte wspólnością majątkową małżeńską.

Wszelkie wyłączenia i zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, a przepisy ich dotyczące powinny być interpretowane ściśle, zgodnie przede wszystkim z ich wykładnią językową. Wykluczone jest w tym przypadku zastosowanie wykładni rozszerzającej, jak i zawężającej.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że na terenie Holandii zawarła Pani w dniu 10 lipca 2014 r. umowę konkubinacką, zwaną również umową małżeńską wraz z rozdzielnością majątkową. W momencie zawarcia związku małżeńskiego w Polsce powyższa umowa przestała obowiązywać stosunku do Pani i Pani męża. Doszło do jej unieważnienia w dniu zawarcia ślubu cywilnego na terenie Polski 17 maja 2019 r. bez podpisania rozdzielności majątkowej.

Pani mąż otrzymywał dwa świadczenia emerytalne, przyznane na podstawie przepisów o ubezpieczeniach społecznych, obowiązujących na terenie Holandii, z tytułu wykonywania pracy na terenie Holandii. Świadczenia przyznane były wyłącznie Pani mężowi ze względu na jego wcześniejszą pracę na terytorium Holandii, po osiągnięciu obowiązującego wieku emerytalnego. W przypadku Pani męża nastąpiło to, gdy ukończył 65 lat. Dochody te zostały przez niego opodatkowane. Świadczenia były wypłacane cyklicznie raz w miesiącu, na rachunek w banku na terytorium Holandii, którego tylko Pani mąż był właścicielem. Po otrzymaniu opisywanego świadczenia, mąż przesyłał je na Pani konto walutowe w Polsce piątego dnia każdego miesiąca w kwocie … €. Mąż przelewał środki na Pani konto na życie i opiekę nad nim samym, ponieważ był poważnie chory. Środki przeznaczała Pani na leki i rehabilitację oraz codzienne, wspólne potrzeby życiowe. Pani mąż zmarł 5 sierpnia 2022 r.

W 2021 r. uzyskała Pani dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce z tytułu renty chorobowej oraz z najmu prywatnego. Za 2021 r. nie otrzymała Pani żadnego dokumentu z zagranicznej, tj. holenderskiej, instytucji do rozliczenia dochodów.

Zatem, otrzymywała Pani od męża, w trakcie trwania małżeństwa i istnienia wspólności ustawowej małżeńskiej, świadczenie na zaspokojenie potrzeb rodziny, których podstawą wypłaty jest art. 27 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Zatem, skoro przekazywane przez męża na Pani konto comiesięczne kwoty, stanowiły świadczenia na zaspokojenie potrzeb rodziny, o której mowa w art. 27 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, objęte wspólnością majątkową małżeńską, to stosownie do dyspozycji art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ww. świadczenie nie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, nie jest Pani zobowiązania do złożenia korekty zeznania podatkowego i wykazania powyższego świadczenia w rozliczeniu za 2021 r.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Panią stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).