Ulga rehabilitacyjna. - Interpretacja - 0112-KDIL2-1.4011.275.2024.2.KP

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 22 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.275.2024.2.KP

Temat interpretacji

Ulga rehabilitacyjna.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 marca 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 15 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 17 maja 2024 r. (wpływ 17 maja 2024 r.) oraz pismem z 20 maja 2024 r. (wpływ 20 maja 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W 2023 r. uzyskała Pani razem z mężem dochody z tytułu umów o pracę, opodatkowane w Polsce podatkiem dochodowym od osób fizycznych, które rozliczacie Państwo wspólnie.

1. Macie Państwo na utrzymaniu niepełnosprawne 12-letnie dziecko.

(…) 2023 r. zdiagnozowano u syna (...). Wniosek o wydanie orzeczenia o niepełnosprawności został złożony (…) 2023 r., natomiast orzeczenie zaliczające syna do osób niepełnosprawnych wydano (…) 2023 r. – ważne do (…)).

Zgodnie z treścią orzeczenia syn wymaga konieczności zaopatrzenia m.in. w środki pomocnicze oraz pomoce techniczne ułatwiające jego funkcjonowanie (pkt.5)

2. Syn stosuje (...). (...) działa prawidłowo dopiero w połączeniu z aplikacją zainstalowaną na telefonie komórkowym, który syn musi mieć ciągle przy sobie. Dane z jego aplikacji są następnie przesyłane na telefon Pani i męża, dzięki czemu macie Państwo ciągły dostęp do informacji o aktualnym (...) i stanie dziecka, np. podczas jego pobytu w szkole. Telefony stanowią zatem część całego systemu do kontroli i prowadzenia (...). Niestety ze względu na techniczne ograniczenia Pani dotychczasowego telefonu (niemożność zainstalowania aplikacji dedykowanej do stosowanej przez syna (...)) musieliście Państwo zakupić nowy aparat. Telefon syna również wymagał wymiany po paru miesiącach jego użytkowania.

W celu zabezpieczenia (...)przed urazami podczas codziennego użytkowania zakupiliście Państwo synowi (...).

3. Wytyczne z karty wypisowej z pobytu na Oddziale (...) oprócz (...) zakładają m.in. suplementację (...) do kwietnia oraz kontrolę (...) raz w roku. Z informacji znalezionych na stronie https:// www.podatki.gov.pl/pit/ulgi-odliczenia-i-zwolnienia/ulga-rehabilitacyjna/ wynika, iż koszty zakupu leków można odliczyć w ramach wydatków limitowanych.

4. W 2023 r. korzystaliście Państwo z (...) samochodów: (…) do (…) 2023 r., kiedy to ze względu na zły stan techniczny został poddany demontażowi, (…) – sprzedana (…) 2023 r., (…) – zakupione (…) 2023 r.

5. W ramach samokształcenia zakupiła Pani kilka pozycji książkowych dotyczących (...), część z nich obejmuje tematykę z zakresu alternatywnych metod leczenia, wsparcia psychologicznego chorego dziecka itp.

6. Oprócz kontynuacji leczenia w Poradni (...) wspomagacie Państwo stan zdrowia syna zabiegami m.in. (...).

W odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej poinformowała Pani, że:

W orzeczeniu o niepełnosprawności syna wskazano, że niepełnosprawność datuje się od 11-go roku życia. Syn skończył 11 lat (…) 2023 r. Wszelkie wydatki jakie chce Pani odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej zostały poniesione po tym czasie tj. od (…) 2023 r.

W oparciu o przedstawione w piśmie definicje leku (zgodnie z ustawą Prawo Farmaceutyczne (t.j. Dz. U. 2022 poz. 2301 ze zm.)) stwierdza Pani, że zakupione leki i suplementy są lekami w rozumieniu przywołanej powyżej ustawy.

Suma wydatków poniesionych na zakup leków w danym miesiącu przekracza 100 zł. Jeśli kwota zakupów w danym miesiącu była mniejsza niż 100 zł nie brała jej Pani pod uwagę przy wyliczaniu wysokości ulgi.

Zalecenia otrzymane na karcie wypisowej ze szpitala obejmują (...). Pozostała suplementacja np. (...) została konsultowana ustnie z lekarzem prowadzącym (...) – nie otrzymuje Pani na nie recept ani zaleceń na piśmie.

W roku podatkowym, za który chce Pani skorzystać z ulgi była Pani współwłaścicielem jednego samochodu i właścicielem drugiego samochodu – obu wykorzystywanych w celach prywatnych.

Posiada Pani faktury imienne na potwierdzenie poniesionych wydatków. W jednym przypadku posiada Pani paragon wraz z potwierdzeniem przelewu (paragon bez danych osobowych, ale przelew zawiera dane płatnika kupującego i opis jakiej transakcji dotyczy).

Wszystkie wydatki, o których mowa we wniosku zostały sfinansowane ze środków własnych. W przypadku częściowej refundacji przez NFZ np. (...) do ulgi wlicza Pani jedynie część, którą dopłaca Pani ze środków własnych.

Wydatki, o których mowa w Pani wniosku ujęła Pani w ramach ulgi rehabilitacyjnej w zeznaniu rocznym za 2023 r. Ze względu na obowiązujący termin złożenia deklaracji nie czekała Pani na odpowiedź z Krajowej Informacji Skarbowej. W związku z powyższym otrzymała już Pani zwrot nadpłaconego podatku. Jeśli stanowisko Krajowej Informacji Skarbowej nie pokryje się z Pani interpretacją przepisów złoży Pani stosowną korektę zeznania podatkowego. Jest to jedyna forma zwrotu poniesionych wydatków, nie korzysta Pani z żadnej innej formy zwrotu.

Wydatki, które chce Pani odliczyć nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ani nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

W odniesieniu do wizyt w prywatnych gabinetach, wskazała Pani, że syn jest pod stałą opieką poradni (...) (świadczenie w ramach NFZ). Leczenie obejmuje również kontrolę (...). Wymienione powyżej konsultacje są rekomendowane na karcie wypisowej z oddziału szpitalnego.

W związku z tym, że dostępność terminów wizyt w ramach NFZ jest mocno ograniczona część tych zaleceń wykonana została odpłatnie w prywatnych gabinetach tj. konsultacja (...). Ponadto stosuje Pani u syna zabiegi z (...), również pełnopłatnie w prywatnym gabinecie.

W Pani odczuciu ma Pani prawo odliczyć wszystkie wymienione powyżej koszty.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zakłada możliwość odliczenia odpłatności za zabiegi rehabilitacyjne lub leczniczo-rehabilitacyjne jednocześnie nie definiując tych pojęć ani nie wymieniając zabiegów objętych ulgą.

W związku z tym odwołując się do definicji słownikowej, w myśl której ww. zabiegi przeciwdziałają skutkom choroby, poprawiają sprawność fizyczną i psychiczną, uznaje Pani za zasadne traktować je jako zabiegi spełniające warunek do skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej.

Stanowią one ponadto uzupełnienie i wsparcie leczenia w poradni (...).

Pytanie

W związku z tym, iż rozlicza się Pani wspólnie z mężem zadane przez Panią we wniosku pytania skonstruowała Pani używając 1 os. l.mn. czyli „my”. Jako, że wniosek o interpretację złożyła Pani w swoim imieniu prosi Pani, ażeby wszystkie pytania traktować jako dotyczące jedynie Pani osoby.

1.Czy wydatki poniesione na leczenie syna uwzględnia Pani od (…) tj. od miesiąca wypisu ze szpitala z ustaloną diagnozą i miesiąca złożenia wniosku o ustalenie niepełnosprawności czy dopiero od (…) tj. od miesiąca wydania orzeczenia?

2.Czy oprócz ulgi na transmiter/nadajnik do systemu ciągłego monitorowania (...) (art. 26 ust. 7a pkt 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych) może Pani odliczyć od dochodu zakup telefonu zarówno syna jak i Pani (art. 26 ust. 7a pkt 3)?

Czy może Pani również odliczyć koszty comiesięcznego abonamentu telefonicznego?

Czy koszt baterii, których wymagają ww. sprzęty również może Pani wliczyć do ulgi?

Czy zakup (...) również może Pani odliczyć od dochodu jako zakup określony w art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

3.Czy oprócz wydatków na zakup (...) może Pani odliczyć od dochodu zakup suplementów?

Czy muszą się one ograniczać tylko do tych stricte wpisanych w zalecenia lekarskie tj. suplementacja (...)?

Czy może Pani również odliczać suplementy podawane dziecku dodatkowo na własną rękę jedynie po ustnej konsultacji z lekarzem np. (...)?

Czy wydatki na artykuły spożywcze przeznaczone dla (...) również może Pani wliczyć w ulgę?

4.Czy w ramach wydatków limitowanych może Pani odliczyć koszty na każde auto oddzielnie tj. (...) – Pani jest/była właścicielem/współwłaścicielem dwóch z nich, właścicielem trzeciego auta był tylko mąż?

Czy skoro rozlicza się Pani wspólnie z mężem to może Pani odliczyć tylko koszty utrzymania samochodu, którego oboje jesteście Państwo współwłaścicielami? Czy oprócz wydatków na paliwo może Pani uwzględnić koszt zakupu np. opon zimowych lub wykupienia ubezpieczenia?

Czy jeśli w 2023 r. zostało opłacone ubezpieczenie obejmujące część okresu w 2023 r. a część w 2024 r., to odlicza Pani proporcjonalnie wysokość ubezpieczenia tylko za miesiące z 2023 r. czy uwzględnia Pani cały wydatek poniesiony w tym roku niezależnie jakiego okresu ubezpieczenia dotyczy?

5.Czy może Pani w ramach ulgi rehabilitacyjnej odliczyć od podatku koszty zakupu książek służących Pani do dokształcania się i zgłębiania wiedzy jak postępować z chorobą syna?

Część zakupionych pozycji dotyczy stricte (...), ale część jest z zakresu (...). Pani wątpliwość dotyczy zakresu w jakim mają się zawierać te pozycje książkowe.

6.Czy wizyty w prywatnych gabinetach, np. (...) również może Pani ująć w odliczeniu?

Pani stanowisko w sprawie

1.W Pani ocenie odlicza Pani wydatki ponoszone od (…) 2023 r.

2.Wszystkie powyższe przytoczone przez Panią przypadki kwalifikują się do odpisu – każda z tych rzeczy jest związana z wykorzystaniem urządzeń służących do leczenia syna bądź ułatwienia jego codziennego funkcjonowania.

3.W Pani ocenie zarówno leki jaki suplementy diety oraz zioła wskazane do stosowania przez (...), ale również przez inne źródła stanowią podstawę leczenia i może Pani ująć je w odliczeniu. Sposoby wzmacniania organizmu w walce z chorobą nie mogą być w żaden sposób ograniczane. Co innego w przypadku artykułów spożywczych np. (...) – w tym przypadku nie może Pani ich odliczyć, ze względu na fakt, iż zakup środków spożywczych dotyczy zarówno osób chorych jak i zdrowych.

4.W Pani ocenie odpisy stosuje Pani do każdego samochodu oddzielnie, gdyż z każdego z nich korzystała Pani w ramach opieki nad synem, dwóch z nich jest/była Pani właścicielem/współwłaścicielem. Właścicielem trzeciego samochodu był tylko mąż, ale będzie się Pani rozliczać wspólnie z nim więc koszty utrzymania tego samochodu również ujmie Pani w odliczeniu. Zakup opon, ubezpieczenia czy np. koszt naprawy również podlegają w Pani przypadku odliczeniu jako szeroko rozumiane koszty ich utrzymania. W przypadku opłacenia ubezpieczenia odpisuje Pani tylko część kwoty, która faktycznie dotyczyła miesięcy 2023 r. Przemawia za tym fakt, iż pomimo poniesienia kosztu całego ubezpieczenia w 2023 r. (kiedy okres ubezpieczenia obejmuje również rok 2024) może dojść do sytuacji zwrotu jego części jak to miało miejsce w przypadku auta poddanego demontażowi – opłacona polisa obejmowała okres po zezłomowaniu, co zostało przez ubezpieczyciela uwzględnione i zwrócono Pani część opłaty.

5.W Pani ocenie poszerzanie wiedzy z zakresu postępowania z chorobą (...) nie powinno być w żaden sposób ograniczone i wszelka literatura podlega odpisom – ujmuje Pani wszelkie pozycje książkowe, które zakupiła Pani w ramach doszkalania się.

6.W Pani ocenie wszelkie wizyty lekarskie nierefundowane przez NFZ, opłacane prywatne pełnoprawnie odliczy Pani od podatku. Niezależnie czy jest to wizyta u (...) uwzględniona na wypisie ze szpitala czy też wszelkie dodatkowe wizyty lekarskie czy zabiegi, np. (...) to takie wydatki poniesione na kontrolę postępu choroby i terapie wspomagające ujmuje Pani w swoim rozliczeniu. Z biegiem czasu zakres wizyt kontrolnych i profilaktycznych będzie się u syna rozszerzał.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226).:

podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g i art. 30j-30p, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Odliczeniu od dochodu podlegają co do zasady wydatki poniesione od daty uzyskania orzeczenia o niepełnosprawności, chyba że w orzeczeniu tym wskazano, że niepełnosprawność datowana jest wcześniej niż data wydania orzeczenia. W takiej sytuacji podatnik może odliczyć wydatki poniesione po dniu wskazanym w orzeczeniu jako data ustalenia niepełnosprawności.

W opisie sprawy wskazała Pani, że w orzeczeniu o niepełnosprawności wydanym dla Pani syna podano, że niepełnosprawność datuje się od 11 roku życia. Pani syn skończył 11 lat (…) 2023 r. W ramach ulgi rehabilitacyjnej może Pani dokonywać odliczenia wydatków poniesionych od tej daty.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, natomiast zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7 i 7b-7g tego artykułu.

Zgodnie z art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na:

1) adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;

2) przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;

2a) zakup, naprawę lub najem wyrobów medycznych wymienionych w wykazie wyrobów medycznych określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 38 ust. 4 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz.U. z 2023 r. poz. 826, 1733, 1938 i 2105) oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, z wyjątkiem pieluchomajtek, pieluch anatomicznych, chłonnych majtek, podkładów i wkładów anatomicznych;

3) zakup, naprawę lub najem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, niewymienionych w wykazie, o którym mowa w pkt 2a, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego;

3a) pieluchomajtki, pieluchy anatomiczne, chłonne majtki, podkłady, wkłady anatomiczne, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2280 zł;

4) zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;

5) odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym;

6) odpłatność za pobyt w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładzie opiekuńczo-leczniczym, zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym;

6a) odpłatność za pobyt opiekuna osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I grupy inwalidztwa lub dzieci niepełnosprawnych do lat 16, przebywającego z osobą niepełnosprawną na turnusie rehabilitacyjnym, w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego lub zakładzie rehabilitacji leczniczej;

6b) odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne lub leczniczo-rehabilitacyjne;

7) opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2280 zł;

8) utrzymanie psa asystującego, o którym mowa w ustawie o rehabilitacji zawodowej, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2280 zł;

9) opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa;

10) opłacenie tłumacza języka migowego;

11) kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25. roku życia;

12) leki, o których mowa w ustawie z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz.U. z 2022 r. poz. 2301 oraz z 2023 r. poz. 605, 650, 1859 i 1938) - w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeżeli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować stale lub czasowo te leki;

13) odpłatny przewóz:

a) osoby niepełnosprawnej - karetką transportu sanitarnego,

b) osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 - również innymi środkami transportu niż wymienione w lit. a;

14) używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną albo dziecko niepełnosprawne, które nie ukończyło 16. roku życia - w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł;

15) odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem:

a) na turnusie rehabilitacyjnym,

b) w zakładach, o których mowa w pkt 6,

c) na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży, o których mowa w pkt 11,

d) opiekuna osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I grupy inwalidztwa lub dzieci niepełnosprawnych do lat 16, przebywającego z osobą niepełnosprawną na turnusie rehabilitacyjnym lub w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, lub zakładzie rehabilitacji leczniczej.

Na podstawie art. 26 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy:

wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie

dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty - w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

W myśl art. 26 ust. 7d ww. ustawy:

warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub

2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo

3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Zgodnie z art. 26 ust. 7f ww. ustawy:

ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a) całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo

b) niezdolność do samodzielnej egzystencji, albo

c) znaczny stopień niepełnosprawności;

2. II grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a) całkowitą niezdolność do pracy albo

b) umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Ponadto, zgodnie z art. 26 ust. 7g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, może być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r.

Dodatkowo, jak wskazano w art. 26 ust. 7e ww. ustawy:

Przepisy ust. 7a-7d i 7g stosuje się odpowiednio do podatników, na których utrzymaniu w roku podatkowym pozostają następujące osoby niepełnosprawne: osoba będąca w stosunku do podatnika lub jego małżonka osobą zaliczoną do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn lub dziecko obce przyjęte na wychowanie przez podatnika lub jego małżonka, pod warunkiem że uzyskane w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają dwunastokrotności kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej, w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego. Do dochodów, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie zalicza się alimentów na rzecz dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4c, z uwzględnieniem art. 6 ust. 4e, świadczenia uzupełniającego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 100a, dodatku energetycznego, o którym mowa w art. 5c ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, dodatku osłonowego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 2021 r. o dodatku osłonowym (Dz.U. z 2023 r. poz. 759 i 2760 oraz z 2024 r. poz. 123), dodatku węglowego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 sierpnia 2022 r. o dodatku węglowym (Dz.U. z 2023 r. poz. 1630), dodatku dla gospodarstw domowych z tytułu wykorzystywania niektórych źródeł ciepła i dodatku dla niektórych podmiotów niebędących gospodarstwami domowymi z tytułu wykorzystywania niektórych źródeł ciepła, o których mowa w art. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 15 września 2022 r. o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw (Dz.U. z 2023 r. poz. 1772, 1693 i 2760), dodatku elektrycznego, o którym mowa w art. 27 ustawy z dnia 7 października 2022 r. o szczególnych rozwiązaniach służących ochronie odbiorców energii elektrycznej w 2023 roku oraz w 2024 roku w związku z sytuacją na rynku energii elektrycznej (Dz.U. z 2023 r. poz. 1704, 1785 i 2760), refundacji kwoty odpowiadającej podatkowi VAT, o której mowa w art. 18 ustawy z dnia 15 grudnia 2022 r. o szczególnej ochronie niektórych odbiorców paliw gazowych w 2023 r. oraz w 2024 r. w związku z sytuacją na runku gazu (Dz.U. poz. 2687 oraz z 2023 r. poz. 295, 556, 1234, 1785 i 2760), oraz przyznanych na podstawie odrębnych przepisów zasiłku pielęgnacyjnego, dodatkowego rocznego świadczenia pieniężnego dla emerytów i rencistów oraz kolejnego dodatkowego rocznego świadczenia pieniężnego dla emerytów i rencistów.

Natomiast w myśl art. 26 ust. 13a ww. ustawy:

Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Należy również pokreślić, że wszelkie zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, a przepisy dotyczące zwolnień podatkowych powinny być interpretowane ściśle, zgodnie przede wszystkim z ich wykładnią językową. Wykluczone jest w tym wypadku stosowanie wykładni rozszerzającej jak i zawężającej.

W opisie sprawy wskazała Pani, że ma na utrzymaniu niepełnosprawnego, chorego na cukrzycę typu I, syna. Orzeczenie o niepełnosprawności zostało wydane (…) 2023 r. Niepełnosprawność jest datowana od ukończenia 11 roku życia. Orzeczenie o niepełnosprawności jest ważne do (…) 2028 r.

Pani wątpliwości budzi m.in. kwestia możliwości odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej – oprócz wydatków na (...) – wydatków na zakup telefonu zarówno syna jak i Pani, kosztów comiesięcznego abonamentu telefonicznego, kosztu baterii, których wymagają ww. sprzęty a także wydatków na zakup (...).

Z powołanego wcześniej art. 26 ust. 7a wynika, że odliczeniu mogą podlegać wydatki na zakup, naprawę lub najem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, niewymienionych w wykazie, o którym mowa w pkt 2a, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Określenie „indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji” oznacza, że ustawodawca zalicza do nich wyłącznie urządzenia, narzędzia techniczne i sprzęt o indywidualnym charakterze, niezbędne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonywania wynika z niepełnosprawności.

Zasadnym jest przyjęcie, że aktualny rozwój nauki i techniki, w wyniku którego są wprowadzane na rynek nowe urządzenia i doskonalone dotychczas funkcjonujące na rynku urządzenia, powoduje, że urządzenia, które dotychczas nie były wykorzystywane w rehabilitacji, stają się również urządzeniami ułatwiającymi wykonywanie czynności życiowych osobom niepełnosprawnym. Zainstalowanie na sprzęcie oprogramowania lub aplikacji, które zmniejszają ryzyko negatywnych konsekwencji zdrowotnych, powoduje, że posiada on indywidualny charakter, związany z niepełnosprawnością, co również oznacza, że posiada on cechy indywidualnego sprzętu ułatwiającego wykonywanie czynności życiowych.

W konsekwencji, telefon z zainstalowaną aplikacją spełnia wymogi indywidualnego sprzętu, o którym mowa w art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dzięki niemu oraz zainstalowanej na nim aplikacji, możliwe jest ciągłe monitorowanie (...), a w konsekwencji zapobieganie niebezpiecznym sytuacjom (...).

Wydatki poniesione na zakup telefonu komórkowego Pani niepełnosprawnego syna mogą zostać odliczone od dochodu w zeznaniu podatkowym o wysokość osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2023 r.

Ponadto należy wskazać, że częścią składową wymienionych przez Panią urządzeń są systemy zasilania w postaci baterii. Ich brak powoduje, że ww. urządzenia są niekompletne, a co za tym idzie nie spełniają swojej funkcji. Analogicznie – comiesięczny abonament telefoniczny jest niezbędny by urządzenie funkcjonowało prawidłowo w celu ułatwienia osobie niepełnosprawnej wykonywania czynności życiowych. Z tych względów należy przyjąć, że wydatki poniesione na zakup baterii oraz na abonament są wydatkami, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazano powyżej, w ramach ulgi rehabilitacyjnej mogą zostać odliczone wyłącznie wydatki dotyczące osoby niepełnosprawnej, ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych.

Z tego też względu, wydatki poniesione na zakup Pani telefonu i comiesięcznego abonamentu do Pani telefonu nie mogą zostać odliczone od dochodu w zeznaniu podatkowym w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

W ramach ulgi rehabilitacyjnej nie mieści się także zakup (...), gdyż urządzenia te są przedmiotami powszechnego użytku oraz nie są ani lekiem, ani sprzętem, urządzeniem, czy narzędziem technicznym niezbędnym w rehabilitacji. Wskazane urządzenie nie jest także wskazane jako wyrób medyczny, o którym mowa w art. 26 ust. 7a pkt 2a określony jest w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 29 maja 2017 r. w sprawie wykazu wyrobów medycznych wydawanych na zlecenie (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 704). Zatem wydatek ten nie podlega odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Przechodząc do kwestii możliwości odliczenia wydatków na zakup leków w ramach ulgi rehabilitacyjnej, wskazuję co następuje.

Jak wynika z ww. przepisów wydatki związane z zakupem leków, podlegają odliczeniu na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 w związku z ust. 7a pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych o ile osoba niepełnosprawna lub osoba na utrzymaniu której znajduje się osoba niepełnosprawna (posiadająca stosowne orzeczenie o niepełnosprawności) spełni następujące warunki:

-dokona zakupu produktów mających cechy „leku”,

-poniesie w danym miesiącu wydatki na ich zakup powyżej kwoty 100 zł,

-posiada dokument potwierdzający poniesienie wydatku (np. faktury),

-posiada potwierdzenie przez właściwego lekarza specjalistę konieczności stosowania zaleconego leku (leków).

Ponieważ w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest definicji „leku” posiłkowo należy opierać się na definicjach zawartych w ustawie z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (t. j. Dz. U. z 2024, poz. 686).

Z zawartych w art. 2 pkt 10, 11, 12 i 32 ww. ustawy definicji wynika, że:

Lekiem aptecznym - jest produkt leczniczy sporządzony w aptece zgodnie z recepturą farmakopealną, przeznaczony do wydania w tej aptece;

Lekiem gotowym - jest produkt leczniczy wprowadzony do obrotu pod określoną nazwą i w określonym opakowaniu;

Lekiem recepturowym - jest produkt leczniczy sporządzony w aptece na podstawie recepty lekarskiej, a w przypadku produktu leczniczego weterynaryjnego - na podstawie recepty wystawionej przez lekarza weterynarii;

Produktem leczniczym - jest substancja lub mieszanina substancji, przedstawiana jako posiadająca właściwości zapobiegania lub leczenia chorób występujących u ludzi lub zwierząt lub podawana w celu postawienia diagnozy lub w celu przywrócenia, poprawienia lub modyfikacji fizjologicznych funkcji organizmu poprzez działanie farmakologiczne, immunologiczne lub metaboliczne.

Katalog ulg wymienionych w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. Rozszerzająca interpretacja przepisu art. 26 ust. 7a tej ustawy jest niedozwolona. Zgodnie bowiem z zasadą, przyjętą w orzecznictwie sądów administracyjnych, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle, niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

W opisie sprawy, odpowiadając na sformułowane w wezwaniu pytanie czy zakupione przez Panią leki są lekami w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne wskazała Pani, że zakupione leki i suplementy są lekami w rozumieniu ustawy Prawo Farmaceutyczne. Zalecenia otrzymane na karcie wypisowej ze szpitala obejmują podawanie synowi (...). Pozostała suplementacja została skonsultowana z lekarzem specjalistą ustnie. Nie otrzymuje Pani na nie recept ani zaleceń na piśmie.

W świetle powyższego, stwierdzam, że na gruncie opisanego stanu faktycznego rozliczając się za rok podatkowy 2023 mogła Pani odliczyć od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatki poniesione na zakup leków dla Pani syna na podstawie art. 26 ust. 7a pkt 2a i 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odliczenie to dotyczy wydatków poniesionych na zakup leków spełniających definicję leku w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne zaleconych przez lekarza specjalistę.

Natomiast odnosząc się do możliwości odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków poniesionych na artykuły spożywcze i zioła wskazuję, że ustawodawca w obowiązujących przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidział możliwości ich odliczenia. Zatem nie przysługuje Pani prawo do zastosowania ulgi rehabilitacyjnej odnośnie ww. wydatków.

Podstawą do odliczenia jest posiadanie imiennych dowodów (faktur) poniesienia wydatków.

Odnosząc się natomiast do kwestii zalecenia przez lekarza specjalistę konieczności zażywania danego leku stale lub czasowo wskazuję, że dopuszczalna jest każda forma takiego zalecenia, nawet ustna. Jednak dla celów dowodowych zasadnym jest przyjęcie formy pisemnej, np. zaświadczenia lekarskiego.

Przechodząc do kwestii do kwestii możliwości odliczenia poniesionych wydatków związanych z używaniem samochodu osobowego, wskazuję co następuje.

Wskazać należy, że z analizy cytowanego powyżej art. 26 ust. 7a pkt 14 ww. ustawy wynika, że aby skorzystać z możliwości odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej poniesionych wydatków związanych z używaniem samochodu osobowego należy:

-być osobą niepełnosprawną lub mieć na utrzymaniu osobę niepełnosprawną albo dziecko niepełnosprawne, które nie ukończyło 16 roku życia,

-być właścicielem (współwłaścicielem) samochodu osobowego,

-ponieść z tego tytułu wydatki.

Ustawodawca wprowadził dla tej ulgi limit kwotowy w wysokości 2280 zł w roku podatkowym. W zeznaniu podatnik może dokonać odliczenia w wysokości nieprzekraczającej tego limitu. Konstrukcja przepisu wymaga rozstrzygania tego rodzaju wątpliwości w oparciu o zasadę, iż każda osoba niepełnosprawna (osoba posiadająca na utrzymaniu osobę niepełnosprawną) dysponuje „własnym” limitem, jednak kwota odliczenia nie może przekroczyć kwoty limitu.

Wskazać jednocześnie należy, że określona w ustawie kwota 2280 zł jest maksymalną kwotą, która może być odliczona za dany rok podatkowy tytułem poniesienia ww. wydatków i to niezależnie od tego, czy osoba mająca na utrzymaniu osobę niepełnosprawną była właścicielem samochodu osobowego przez cały rok lub nabyła własność/współwłasność samochodu w trakcie roku podatkowego oraz niezależnie od tego, czy osoba niepełnosprawna uzyskała orzeczenie o niepełnosprawności w trakcie roku podatkowego.

Nieprawidłowe jest więc Pani stanowisko, w którym wskazuje Pani, że może Pani odliczyć koszty na każde auto oddzielnie, tj. 3 x 2280 zł. Limit ten jest limitem osoby niepełnosprawnej (osoby mającej na utrzymaniu osobę niepełnosprawną). Nie jest zależny od liczby samochodów osobowych, których jest Pani właścicielką/współwłaścicielką.

Pod pojęciem wydatków dotyczących eksploatacji samochodu osobowego należy rozumieć nie tylko koszty samego przejazdu, ale i koszty utrzymania samochodu takie jak koszty przeglądów technicznych, napraw, zakupu części czy obowiązkowego ubezpieczenia OC.

Odliczeniu podlegają wydatki poniesione w danym roku podatkowym, za który składa Pani zeznanie podatkowe, tj. składając zeznanie za 2023 r. może Pani odliczyć w nim jedynie wydatki poniesione w 2023 r.

Pani wątpliwość budzi również kwestia, czy wydatki na zakup książek służących Pani do dokształcania się i zgłębiania wiedzy jak postępować z chorobą syna mogą podlegać odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Wskazać należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 26 ust. 7a pkt 4 przewiduje odliczenie w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków poniesionych na zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Zatem odliczeniu na podstawie tego przepisu podlegają wydatki na zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, tylko ściśle związanych z rodzajem niepełnosprawności.

Kupiła Pani książki dotyczące prowadzenia (...) więc będzie miała Pani prawo do odliczenia wydatków w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Wydatki bowiem zostaną poniesione przez Panią stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności Pani syna, tj. będą stanowiły wydatki odpowiadające indywidualnym potrzebom wynikającym z rodzaju posiadanej przez Pani syna niepełnosprawności.

Zatem będzie Pani uprawniona na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 w zw. z art. 26 ust. 7a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków poniesionych na zakup książek o tematyce związanej z chorobą syna. Wydatki, będą mogły zostać odliczone w kwocie faktycznie poniesionej od dochodu w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym wydatki zostały poniesione.

Odnosząc się natomiast do możliwości odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków poniesionych na wizyty w prywatnych gabinetach lekarskich i na zabiegi, którymi wspomagają Państwo stan zdrowia syna wskazuję, co następuje.

W ramach ulgi rehabilitacyjnej odliczeniu podlegają między innymi wydatki poniesione na zabiegi rehabilitacyjne lub leczniczo-rehabilitacyjne. Wysokość tych wydatków stosownie do art. 26 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia „zabieg” i „rehabilitacja”. Zgodnie z definicją tych pojęć zawartą w „Słowniku wyrazów obcych” (PWN, Warszawa 1991 r.) oraz „Encyklopedii” PWN, zabieg stanowi interwencję mającą na celu wywołanie określonego skutku, zwykle będącą środkiem zaradczym przeciwdziałającym czemuś (np. skutkom choroby); rehabilitacja to przywrócenie choremu sprawności fizycznej i psychicznej poprzez stosowanie odpowiednich zabiegów leczniczych.

W uzupełnieniu sprawy wskazała Pani, odwołując się do definicji słownikowej, w myśl której ww. zabiegi przeciwdziałają skutkom choroby, poprawiają sprawność fizyczną i psychiczną, że uznaje Pani za zasadne traktować zabiegi, którym poddawany jest Pani syn w związku z chorobą (...) za zabiegi spełniające warunek do skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej.

Zatem, zgodnie z art. 26 ust. 7a pkt 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może Pani odliczyć w zeznaniu za 2023 r. od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatki poniesione na zabiegi akupunktury wspomagające stan zdrowia syna.

Odnosząc się natomiast do możliwości odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków poniesionych na wizyty w prywatnych gabinetach lekarskich, tj. konsultacje (...), że ustawodawca w obowiązujących przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidział możliwości ich odliczenia. Zatem nie przysługuje Pani prawo do zastosowania ulgi rehabilitacyjnej odnośnie ww. wydatków.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Panią. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ podatkowy uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).