Skutki podatkowe dokonania darowizny samochodu osobowego, który był wcześniej przedmiotem leasingu oraz korekty kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

• nieprawidłowe - w części dotyczącej zastosowania wyłączenia wynikającego z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• prawidłowe - w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 lutego 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 25 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych dokonania darowizny samochodu osobowego, który był wcześniej przedmiotem leasingu oraz korekty kosztów uzyskania przychodów.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 kwietnia 2024 r. (wpływ 27 kwietnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą "(…)" wpisaną do CEIDG.

Działalność została założona 1 lipca 2014 r. pierwotnie pod nazwą: „(…)”. Zgodnie z obecnym wpisem do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG) przeważającym rodzajem działalności gospodarczej Wnioskodawczyni zgodnie z klasyfikacją PKD jest kod 69.10.Z - działalność prawnicza. Pozostałe kody działalności gospodarczej Wnioskodawczyni zgodnie z danymi w CEIDG to:

• 68.20.Z – wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lud dzierżawionymi;
• 69.20.Z – działalność rachunkowo – księgowa; doradztwo podatkowe;
• 85.59.B – pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane.

Wnioskodawczyni jest polskim rezydentem podatkowym w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawczyni została zarejestrowana jako podatnik VAT czynny od początku prowadzenia działalności gospodarczej, ponieważ prowadząc działalność prawniczą nie mogła skorzystać ze zwolnienia o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Od 1 stycznia 2023 r. i w dacie złożenia niniejszego wniosku o interpretację Wnioskodawczyni rozlicza się w PIT zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (tzw. „ryczałt ewidencjonowany).

Wnioskodawczyni od 16 marca 2021 r. była stroną umowy leasingu operacyjnego, tj. leasingobiorcą, dotyczącej samochodu osobowego marki (…), rok produkcji 2020, który był wykorzystywany częściowo na cele prowadzonej działalności gospodarczej, częściowo na cele osobiste (użytek mieszany). Na mocy umowy finansujący, tj. X S.A. z siedzibą w (…), zarejestrowany w Rejestrze Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem (…), oddał korzystającemu (Wnioskodawczyni) do użytkowania na okres 48 miesięcy przedmiot leasingu w postaci nowego samochodu osobowego marki (…) w cenie 96.764,23 zł netto zł (wartość brutto 119.020,00 zł) - numer rejestracyjny samochodu (…). Końcową cenę samochodu skalkulowano na 96.764,23 zł netto. Pierwotnie umowa została zawarta na 48 miesięcy, zdeterminowana okresowymi miesięcznymi opłatami leasingowymi. Samochód rozliczany był w ramach leasingu operacyjnego, a więc nie został wpisany do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawczyni. Zatem Wnioskodawczyni nie dokonywała odpisów amortyzacyjnych od leasingowego samochodu. Wnioskodawczyni częściowo odliczała (to jest 50%) w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej podatek VAT wykazany na fakturach otrzymywanych od leasingodawcy w związku z leasingiem operacyjnym samochodu. Wnioskodawczyni ponosiła także koszty ubezpieczenia m. in OC, AC, dotyczące samochodu. Ponadto na bieżąco według potrzeb Wnioskodawczyni zobowiązana była ponosić koszty eksploatacyjne samochodu, w tym koszty przeglądów i napraw, od których również odliczała 50% VAT z wystawionych faktur zakupu tych usług lub związanych z nimi towarów. Wnioskodawczyni ponosiła również koszty zakupu paliwa, wymiany oleju i ogumienia i inne bieżące opłaty i koszty związane z utrzymaniem i eksploatacją samochodu od których również odliczała 50% podatku VAT z wystawionych faktur zakupu.

Wnioskodawczyni wskazuje, że samochód osobowy, którego dotyczy niniejszy wniosek o interpretację indywidualną był przedmiotem leasingu operacyjnego. Wnioskodawczyni nie wie, czy finansujący amortyzował samochód osobowy którego dotyczy niniejszy wniosek o interpretacje. Wnioskodawczyni nie dokonywała odpisów amortyzacyjnych od samochodu, którego dotyczy niniejszy wniosek o interpretacje, ponieważ nie był to jej środek trwały. Umowa leasingu operacyjnego u Wnioskodawczyni traktowana była jako zakup usług od finansującego. Wnioskodawczyni nie ma wiedzy, czy do finansującego miał zastosowanie art. 23b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z umową leasingu, którą zawarła Wnioskodawczyni leasingodawca zobowiązał się kupić sprzęt od dostawcy, którego wybrał leasingobiorca. Ponadto zobowiązał się oddać ten sprzęt na oznaczony czas leasingobiorcy, aby leasingobiorca go używał, albo używał i pobierał pożytki. Leasingobiorca zaś zobowiązał się płacić leasingodawcy umówione wynagrodzenie.

Zgodnie z umową leasingu operacyjnego wartość ofertowa sprzętu wynosiła 96.764,23 zł netto. Umowa pierwotnie została zawarta na 48 miesięcy. W umowie został określony harmonogram spłat rat leasingu wraz z depozytem gwarancyjnym. Czynsz inicjalny w umowie został określony na kwotę 38.705,69 zł netto (47.608,00 zł brutto) i czynsz ten Wnioskodawczyni zaliczyła do kosztów uzyskania przychodu (wówczas Wnioskodawczyni była opodatkowana podatkiem liniowym w PIT). Ponadto w umowie została wskazana klauzula: podstawa do amortyzacji dla celów rachunkowych: 96.764,23 zł netto. Częścią umowy były ogólne warunki umowy leasingu i tabela opłat.

Zgodnie z zapisami umowy Korzystający miał prawo nabycia przedmiotu leasingu po zakończeniu umowy leasingu. Do umowy leasingu wystawione były 4 aneksy, a na mocy przedostatniego aneksu z dnia 13 marca 2021 r. czas trwania umowy został skrócony do 36 miesięcy. W związku ze zmianą okresu trwania umowy strony zmieniły dotychczasowy harmonogram finansowy i zmieniły się wysokości rat od raty nr 21. Na mocy tego aneksu zmniejszyła się cena wykupu samochodu. Na podstawie ostatniego aneksu doszło do rozwiązania umowy leasingu. Umowa leasingu zakończyła się z dniem 17 stycznia 2024 r. W aneksie tym zostało wskazane, że niniejszy aneks strony zawierają w celu zmiany postanowień umowy w zakresie dotyczącym czasu trwania umowy. W związku z powyższym dotychczasowy czas trwania umowy określony w jej treści i ostatnim aneksie strony zastępują nowym czasem trwania w wysokości 33 miesięcy. W aneksie wskazano także, że w związku ze zmianą czasu trwania umowy w dniu jej zakończenia leasingobiorca jest zobowiązany zapłacić jednorazową opłatę wyliczoną zgodnie z zapisami w ogólnych warunkach umowy leasingowej. Zgodnie z umową leasingobiorcy przysługiwało prawo nabycia sprzętu za cenę ustaloną przez leasingodawcę. Faktura związana z wykupem samochodu z leasingu została wystawiona przez leasingodawcę w dniu 17 stycznia 2024 r. na dane działalności gospodarczej Wnioskodawczyni i opiewała na kwotę 480,73 złotych netto (słownie: czterysta osiemdziesiąt złotych 73/100) to jest brutto; 591,30 zł. Zatem na fakturze tej zostały wskazane następujące dane Wnioskodawczyni jako nabywcy samochodu: (…). Na fakturze zostało wskazane, że cena sprzedaży netto stanowi w całości spłatę wartości sprzętu (kapitału). Na fakturze zostało też wskazane, że faktura ta stanowi potwierdzenie przeniesienia na Nabywcę prawa własności ww. samochodu. W związku z tym po wykupie samochodu od leasingodawcy i po zakończeniu umowy leasingu Wnioskodawczyni stała się właścicielką opisanego w niniejszym wniosku samochodu. Wnioskodawczyni wykupiła samochód z leasingu przed zawarciem związku małżeńskiego.

Do zawarcia związku małżeńskiego doszło w dniu 26 stycznia 2024 r. Samochód marki (…), rok produkcji 2020, wykupiony od leasingodawcy stanowi majątek odrębny Wnioskodawczyni, ponieważ nabyła go przed zawarciem związku małżeńskiego i nie wniosła go do majątku wspólnego małżonków. Od chwili zawarcia związku małżeńskiego w małżeństwie Wnioskodawczyni obowiązuje ustawowy ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej. Cena wykupu samochodu z leasingu wynikająca z wyżej wskazanej faktury VAT została zapłacona z prywatnego rachunku bankowego Wnioskodawczyni niezwiązanego z prowadzoną przez Wnioskodawczynię działalnością gospodarczą.

Wnioskodawczyni nie zaliczyła powyższej faktury wykupu samochodu z leasingu do kosztów uzyskania przychodów i nie odliczyła podatku VAT z tej faktury po wykupie samochodu w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni również nie wykorzystywała po wykupie i nie zamierza wykorzystywać w przyszłości opisanego w niniejszym wniosku samochodu w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie wprowadziła również samochodu po jego wykupie do ewidencji środków trwałych i w konsekwencji nie amortyzuje go, ani nie zamierza robić tego w przyszłości. Również koszty eksploatacji, czy polisy OC nie będą uwzględnione w kosztach uzyskania przychodów Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni nie będzie odliczała podatku VAT przy ponoszeniu kosztów eksploatacyjnych lub innych wydatków związanych z samochodem.

Wnioskodawczyni zamierza umową darowizny przekazać wykupiony z leasingu samochód osobowy nieodpłatnie mężowi do jego majątku odrębnego. Mąż wnioskodawczyni będzie korzystać z pojazdu wyłącznie do celów prywatnych. Na podstawie tej umowy nastąpi więc zmiana właściciela pojazdu. Mąż nabędzie samochód do swojego majątku odrębnego. Samochód po darowiźnie nie będzie stanowił majątku wspólnego małżonków.

Uzupełnienie i doprecyzowanie stanu faktycznego

Wnioskodawczyni wskazała, że:

1.Umowa leasingu, o której mowa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, spełnia warunki określone w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako umowa leasingu operacyjnego. Warunki zawartej umowy leasingu operacyjnego podlegające ocenie przez organ w kontekście art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostały opisane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

2.Rozważana darowizna samochodu oznacza przekazanie tego samochodu w drodze umowy darowizny w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.).

3.Wykup samochodu z leasingu nastąpił na cele prywatne.

4.W okresie użytkowania pojazdu Wnioskodawczyni dokonywała jedynie zakupów wynikających z corocznego przeglądu gwarancyjnego samochodu (wymiana oleju, wymiana płynów, zużyte części składowe wymagające wymiany, albo naprawy itp.). To były typowe wydatki eksploatacyjne. Zatem w okresie użytkowania pojazdu Wnioskodawczyni nie dokonała zakupów części składowych, które powodowałyby trwały wzrost wartości samochodu. Wnioskodawczyni dokonywała jedynie zakupu części składowych wynikających z eksploatacji samochodu, jak zostało to opisane powyżej. Przed dokonaniem darowizny Wnioskodawczyni nie planuje dokonać zakupów części składowych, które powodowałyby trwały wzrost wartości samochodu.

5.Wnioskodawczyni nie dokonała i nie planuje dokonywać przed darowizną zakupów części składowych, które powodowałyby trwały wzrost wartości samochodu. Natomiast w stosunku do opisanych powyżej wydatków związanych z eksploatacją samochodu Wnioskodawczyni przysługiwał prawo do odliczenia podatku naliczonego od ww. części składowych, przy czym samochód był wykorzystywany w użytku mieszanym. Zatem w trakcie trwania umowy leasingu operacyjnego był wykorzystywany zarówno w działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, jak i do użytku prywatnego.

Pytania

1.Czy w zakresie wykupu samochodu marki (…), rok produkcji 2020, od leasingodawcy, a następnie planowanej darowizny tego samochodu osobowego opisanego w stanie faktycznym niniejszej sprawy przez Wnioskodawczynię na rzecz jej męża, Wnioskodawczyni wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług i czy w konsekwencji opisane powyżej czynności spowodują powstanie obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług i tym samym konieczność zapłaty podatku VAT?

2.Czy wykup samochodu marki (…), rok produkcji 2020 od leasingodawcy, a następnie planowana darowizna tego samochodu osobowego w opisanym stanie faktycznym sprawy przez Wnioskodawczynię na rzecz jej męża spowoduje powstanie obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych i w konsekwencji konieczność zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych do właściwego Urzędu Skarbowego?

3.Czy w zakresie wykupu samochodu marki (…), rok produkcji 2020 od leasingodawcy, a następnie planowanej darowizny tego samochodu osobowego w opisanym stanie faktycznym sprawy przez Wnioskodawczynię na rzecz jej męża okoliczności te spowodują konieczność dokonania korekty podatku VAT w zakresie odliczonej kwoty podatku VAT z faktur wystawionych przez leasingodawcę przed wykupem samochodu dla Wnioskodawczyni i z faktur dotyczących wydatków eksploatacyjnych dotyczących samochodu oraz czy spowoduje to konieczność korekty kosztów uzyskania przychodów przez Wnioskodawczynię od wyżej wskazanych wydatków?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie Nr 2 i Nr 3 w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie pytania Nr 1 i Nr 3 w części dotyczącej podatku od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pani stanowisko w sprawie

Ad. 2

Wykup samochodu marki (…), rok produkcji 2020, od leasingodawcy a następnie planowana darowizna tego samochodu osobowego w opisanym stanie faktycznym sprawy przez Wnioskodawczynię na rzecz jej męża nie spowoduje u Wnioskodawczyni powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych i w konsekwencji nie spowoduje obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych do właściwego Urzędu Skarbowego. Powyższe wynika z następujących okoliczności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują iż w związku z wykupem samochodu od leasingodawcy czynność ta będzie związana z obowiązkiem zapłaty przez leasingobiorcę podatku PIT. W tym zakresie podatnikiem podatku CIT jest leasingodawca. Jak zostało opisane w stanie faktycznym sprawy leasingobiorca nie zamierza zaliczać do kosztów uzyskania przychodu wydatków wynikających z faktury wykupu samochodu osobowego.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U.2022.2647 t. j. z dnia 2022.12.16), przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Z kolei w myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U.2021.1043 t. j. z dnia 2021.06.09), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, m.in. tytułem darowizny.

Mając na względzie powyższe regulacje, zasadne jest stwierdzenie, zgodnie z którym każda darowizna, a zatem również darowizna samochodu który nie będzie widniał w ewidencji środków trwałych i który to będzie wykorzystywany przez obdarowanego męża Wnioskodawczyni w celach prywatnych, dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlega przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, co wyklucza jej opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślenia wymaga, iż tożsame stanowisko zostało wyrażone w Piśmie Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 24 grudnia 2013 r., sygn. IPTPB1/415-608/13-4/AG, w którego treści wskazano, że „Ustawodawca wyłączył (...) stosowanie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w stosunku do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn. Zatem, każda darowizna (w której obdarowanym jest osoba fizyczna), bez względu na przedmiot darowizny, dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, co wyklucza możliwość jej opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych”.

Również w piśmie Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 1 kwietnia 2011 r., sygn. IBPBI/1/415-74/11/HST, jasno stwierdzono, iż „każda darowizna, bez względu na przedmiot darowizny, a zatem również darowizna samochodu stanowiącego uprzednio środek trwały w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlega przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, co wyklucza jej opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych”.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawczyni zgodnie z którym czynność wykupu samochodu i darowizny pojazdu, o którym mowa w niniejszym wniosku, w przedstawionym stanie faktycznym, nie będzie powodowała powstania po jej stronie obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych należy uznać za prawidłowe.

Ad. 3

W ocenie Wnioskodawczyni w zakresie wykupu samochodu marki (…), rok produkcji 2020 od leasingodawcy, a następnie planowanej darowizny tego samochodu osobowego w opisanym stanie faktycznym sprawy przez Wnioskodawczynię na rzecz jej męża okoliczności te nie spowodują konieczności dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów przez Wnioskodawczynię od wyżej wskazanych wydatków poprzez zwiększenie przychodów w ryczałcie. Powyższe wynika z następujących okoliczności.

Przepisy dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych nie przewidują konieczności korekty kosztów uzyskania przychodu po wykupie samochodu z leasingu. W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych brak takich regulacji. Koszty rozliczane były na bieżąco. Od 1 stycznia 2023 r. od kiedy Wnioskodawczyni rozlicza się zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne wydatki dotyczące leasingu nie były uwzględniane w kosztach uzyskania przychodu.

Mając na względzie powyższe należy wskazać, że w zakresie wykupu samochodu marki (…), rok produkcji 2020 od leasingodawcy, a następnie planowanej darowizny tego samochodu osobowego w opisanym stanie faktycznym sprawy przez Wnioskodawczynię na rzecz jej męża okoliczności te nie spowodują konieczności dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów przez Wnioskodawczynię od wyżej wskazanych wydatków poprzez zwiększenie przychodów w ryczałcie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 oraz pkt 8 ww. ustawy:

Na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód ze sprzedaży rzeczy ruchomej kwalifikowany jest do źródła przychodów, o którym mowa w cyt. art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) tej ustawy, czyli do odpłatnego zbycia rzeczy, chyba że sprzedaż następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli rzecz ruchoma stanowi składnik majątku wymieniony w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to przychód ze sprzedaży tej rzeczy będzie zaliczony do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, czyli do przychodów z działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast, zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychody z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z zastrzeżeniem ust. 3), podlegają opodatkowaniu, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

W świetle przytoczonych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy przyjąć, że przychód ze sprzedaży rzeczy ruchomych (a więc np. samochodu), co do zasady kwalifikowany jest do źródła opisanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, chyba że sprzedaż takich rzeczy następuje w ramach działalności gospodarczej. W przypadku, gdy rzeczy ruchome wykorzystywane są do prowadzenia działalności gospodarczej, przychód uzyskany wskutek ich odpłatnego zbycia stosownie od art. 14 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostanie zakwalifikowane jako do przychodów z tej działalności.

Odnosząc się do skutków podatkowych wykupu samochodu osobowego z leasingu operacyjnego po zakończeniu umowy wskazać należy, że kluczowe jest czy przedsiębiorca zdecyduje się na wykup samochodu osobowego z leasingu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, czy też na cele prywatne.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że 17 stycznia 2024 r. dokonała Pani wykupu samochodu na cele osobiste, do majątku prywatnego.

W tym miejscu wskazać należy, że zmiany wprowadzone wraz z Nowym Ładem ujednoliciły sposób rozliczania sprzedaży samochodów wykupionych z leasingu na cele prywatne.

Zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przedmiotowej sprawie nie zamierza Pani jednak sprzedawać samochodu osobowego wykupionego od leasingodawcy na cele prywatne, tylko chce go Pani przekazać nieodpłatnie mężowi w ramach umowy darowizny. Tak więc wyżej wskazany art. 10 ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będzie miał zastosowania w Pani sytuacji. Sam wykup samochodu z leasingu na cele prywatne nie rodzi żadnego obowiązku podatkowego.

Zatem, wykup samochodu marki (…), rok produkcji 2020 od leasingodawcy, nie spowodował powstania przychodu podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Pani do pytania Nr 2 w tej części jest prawidłowe.

Jednakże zauważyć należy, że jeśli w związku z tym przekazaniem, Pani (darczyńca) nie otrzyma żadnych wartości pieniężnych ani innego przysporzenia majątkowego, to przekazanie to nie mieści się w zakresie powołanych powyżej definicji dochodów/przychodów podatkowych. Po Pani stronie nie powstanie więc w związku z tą czynnością przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dlatego powołany przez Panią art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma zastosowania w Pani sprawie. Zawarte w tym przepisie wyłączenie dotyczy bowiem czynności, które podlegają przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1774 ze zm.):

Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Dla Pani (darczyńcy) darowizna samochodu wykupionego z leasingu wykorzystywanego wcześniej w działalności gospodarczej nie jest zatem czynnością, do której mają zastosowanie przepisy o podatku od spadków i darowizn, a brak opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych – po Pani stronie – wynika, jak wskazaliśmy, z tego, że darowizna jest czynnością nieodpłatną i nie powoduje powstania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, stanowisko Pani – zgodnie z którym dokonanie przez Panią darowizny samochodu marki (…) na rzecz męża, po uprzednim prywatnym wykupie od leasingodawcy będzie korzystało z wyłączenia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie można uznać za prawidłowe.

W konsekwencji, w myśl zasady, że wadliwa argumentacja prawna, przy prawidłowo wywiedzionym skutku prawnym, winna skutkować uznaniem stanowiska podatnika za nieprawidłowe, Pani stanowisko do pytania Nr 2 w tej części należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do Pani wątpliwości, czy wykup samochodu po zakończeniu umowy leasingu na cele prywatne oraz jego darowizna na rzecz męża nie powoduje konieczności korekty kosztów uzyskania przychodów wskazać należy, że w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu, musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów,
• musi być należycie udokumentowany.

Samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodu, nie stwarza domniemania, że wszystkie pozostałe koszty, które nie są wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zostają z mocy samego prawa uznane za koszty podlegające odliczeniu. Innymi słowy poniesienie wydatku, który nie został wskazany w art. 23 wyżej wskazanej ustawy, nie oznacza, że wydatek taki automatycznie będzie uznany za koszt uzyskania przychodów. Podatnik ma bowiem możliwość odliczenia od przychodów wszelkich kosztów, pod warunkiem że mają one związek z przychodem z prowadzonej działalności gospodarczej, a ich poniesienie ma, bądź może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, czy też zachowanie albo zabezpieczenie źródła tego przychodu.

Ustawodawca, posługując się zwrotem „koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu”, przypisuje temu określeniu cechę świadomego, zamierzonego, przemyślanego i logicznego działania podatnika podporządkowanego osiągnięciu przychodów, a nie odwołuje się do skutku będącego następstwem określonego działania. Wykładnia językowa użytego przez ustawodawcę określenia, koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu” oznacza, że Podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod tym jednak warunkiem, że wykaże, że poniósł określony wydatek, który ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jego poniesienie miało lub mogło mieć bezpośredni wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź też ma służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Przy czym związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Należy przy tym podkreślić, że obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego między poniesionym wydatkiem a przychodem uzyskanym z działalności gospodarczej, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu - każdorazowo spoczywa na podatniku.

Zgodnie z art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W świetle art. 23b ust. 1 cytowanej ustawy:

Przepis art. 23b ust. 2 wskazanej ustawy określa, że:

Zatem jeżeli zawarta umowa leasingu spełnia określone w art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunki oraz finansujący w dniu jej zawarcia nie korzysta ze zwolnień wymienionych w art. 23b ust. 2 cytowanej ustawy, to korzystający może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszelkie poniesione wydatki związane z przedmiotem umowy leasingu.

Przy ocenie możliwości zaliczenia wydatków związanych z umową leasingu operacyjnego do kosztów uzyskania przychodów należy także mieć na uwadze generalną zasadę kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów, o której mowa w przywołanym powyżej art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym miejscu należy jednak zwrócić uwagę, że obowiązujące od dnia 1 stycznia 2019 r. przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadziły ograniczenia w zaliczeniu do kosztów podatkowych wydatków na używanie samochodów osobowych, w tym na podstawie umowy leasingu.

Z powyższych względów, należy stwierdzić, że po wykupie i przekazaniu przedmiotowego samochodu na Pani cele osobiste oraz darowiźnie tego samochodu na rzecz męża, nie należy korygować kosztów uzyskania przychodów w zakresie zaliczanych do nich w trakcie trwania umowy leasingu operacyjnego opłat oraz wydatków związanych z eksploatacją przedmiotowego samochodu służącego do prowadzonej działalności gospodarczej.

Wykupienie samochodu po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego nie wpływa na zasadność zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu uprzednio (do czasu zakończenia umowy) wskazanych opłat, o ile zgodne są z art. 22 ust. 1 w związku z art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym po wykupie i przekazaniu samochodu na cele prywatne oraz darowiźnie tego samochodu na rzecz męża, nie ma Pani obowiązku korygowania kosztów uzyskania przychodów w zakresie zaliczanych do nich wcześniej opłat związanych z przedmiotem leasingu, poniesionych w trakcie trwania umowy leasingu, kiedy to pojazd ten służył prowadzonej działalności gospodarczej.

Zatem Pani stanowisko w zakresie pytania Nr 3 w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Powołane przez Panią interpretacje zapadły w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego tą interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).