Możliwość zastosowania preferencyjnej stawki 5% (IP BOX).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 marca 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 15 maja 2024 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzeń przyszłych

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod nazwą ...

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z 26 lipca 1991 r. (tj. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm., dalej Ustawa o PIT). Wnioskodawca rozlicza podatek dochodowy według stawki 19% (podatek liniowy) i prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Wnioskodawca świadczy od roku 2017 usługi w zakresie:

·projektowania i rozwoju technologii informatycznych dla sieci systemów komputerowych,

·prac programistycznych w projektach budowy oprogramowania,

·usługi programistyczne i analityczne oraz prace konsultacyjne w zakresie IT.

Efektem świadczonych przez Wnioskodawcę usług jest:

1.stworzenie całkowicie nowego kodu programu komputerowego, albo

2.ulepszenie istniejącego kodu programu komputerowego poprzez twórcze projektowanie lub zmianę architektury systemu i/lub sieci.

Kod programu komputerowego stworzony lub ulepszony przez Wnioskodawcę pozwala na usprawnienie procesów biznesowych klienta w oparciu o zastosowanie nowych technik.

Wnioskodawca uważa, że powstałe w ramach świadczonych usług kody programów komputerowych (dalej: „Utwory”) spełniają definicję „utworu” w rozumieniu art. 1 ust. 1 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm., dalej: UPAIPP) oraz podlegają ochronie na podstawie UPAIPP (programy komputerowe podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o UPAIPP). Tworzone modernizacje oraz ulepszenia oprogramowania zdaniem Wnioskodawcy kwalifikują się jako prawo do części Utworu (części programu komputerowego) oraz są kwalifikowanym prawem własności intelektualnej podlegającym ochronie. W takim przypadku Wnioskodawca dokonuje zbycia prawa do konkretnej części Utworu (programu), która stanowi ulepszenie, modyfikację bądź nową funkcjonalność.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania wspomnianych zasobów do tworzenia nowych zastosowań. Rezultatem wykonywanej działalności jest wytworzenie nowego, dostosowanego do indywidualnych potrzeb klientów, oprogramowania komputerowego.

Przekazanie przez Wnioskodawcę na rzecz klienta praw autorskich do powstałych Utworów następuje na postawie umowy, bez konieczności składania dodatkowych oświadczeń woli. Wnioskodawca przenosi na klienta również wszystkie prawa zależne i pokrewne, bez ograniczeń czasowych i terytorialnych.

Wnioskodawca tworzy Utwory poprzez nabywanie, łączenie, kształtowanie oraz wykorzystywanie dostępnej wiedzy, umiejętności oraz narzędzi informatycznych. Pracę nad nowymi projektami Wnioskodawca rozpoczyna od zbadania indywidualnych potrzeb klienta. Utwory stworzone przez Wnioskodawcę są innowacyjne i zawierają funkcje, które dotychczas nie były wykorzystywane ani w przedsiębiorstwie klienta, ani w działalności Wnioskodawcy. Działania podejmowane przez Wnioskodawcę nie są rutynowe ani szablonowe; zawsze wprowadzają nowoczesne technologie i rozwiązania do środowiska programistycznego klienta. Tworzenie Utworów wymaga złożonych działań programistycznych, które są kreatywne oraz innowacyjne i nie opierają się na pracy odtwórczej. Wnioskodawca ciągle powiększa swoją wiedzę oraz poszukuje nowych nieznanych jeszcze rozwiązań. W konsekwencji, Utwory Wnioskodawcy opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach uwzględniających oczekiwania klientów oraz środowisko programistyczne, w którym Wnioskodawca pracuje. Stworzony przez Wnioskodawcę Utwór ma unikalny charakter i wyróżnia się innowacyjnością w porównaniu z istniejącymi rozwiązaniami.

Działania Wnioskodawcy nakierowane są na ciągłe doskonalenie posiadanych już umiejętności oraz poszukiwanie nowych, nieodkrytych dotąd rozwiązań gwarantujących poprawę efektywności oraz wzrost wydajności oprogramowania. Utwory opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Jednocześnie Wnioskodawca prowadzi prace w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie. Utwór stworzony przez Wnioskodawcę na rzecz danego klienta powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności, jest to zatem rezultat działalności człowieka o charakterze kreatywnym i twórczym, który prowadzi do powstania nowego wytworu intelektu.

Wnioskodawca świadczy przedmiotowe usługi jako niezależny twórca w sposób zaplanowany i uporządkowany. Obowiązki klienta ograniczają się do określenia ogólnego kierunku działań oraz ustalenia terminów, w których Wnioskodawca musi ukończyć projekty. To Wnioskodawca ponosi całkowitą odpowiedzialność i ryzyko związane z wykonywanymi usługami, ze względu m.in. na odpowiedzialność za jakość i ewentualne wady świadczonych usług oraz niepewność co do efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu.

Wnioskodawca prowadzi oraz będzie prowadził dodatkową ewidencję pozwalającą na określenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodów, które przypadają na każde kwalifikowanie prawo własności intelektualnej (zgodnie z art. 30cb Ustawy o PIT). W związku z tym, że przepisy nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania IP Box, Wnioskodawca sporządza ewidencję techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego. W ewidencji Wnioskodawca wyodrębnia m.in. każde kwalifikowanie prawo własności intelektualnej, koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT i sposób ustalenia wysokości wskaźnika Nexus.

Wnioskodawca ponosi następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów:

a)wydatki związane z samochodem wykorzystywanym w prowadzonej działalności- wydatki te obejmują koszty związane z użytkowaniem samochodu, w tym m.in. ratę leasingową, paliwo, ubezpieczenia, obowiązkowe przeglądy techniczne albo wymianę materiałów eksploatacyjnych (np. olej silnikowy, klocki hamulcowe, filtry), opłaty za korzystanie z autostrad. Samochód Wnioskodawca wykorzystuje m.in. w celu dojazdu na spotkania z klientem, dotyczące ustalenia rodzaju/zakresu prac powierzonych Wnioskodawcy,

b)wydatki na zakup dostępu do Internetu oraz wydatki związane z usługami telekomunikacyjnymi świadczonymi na rzecz Wnioskodawcy. Internet oraz usługi telekomunikacyjne są niezbędne do stworzenia Utworów przez Wnioskodawcę oraz kontaktu z klientem,

c)wydatki związane z nabyciem sprzętu komputerowego/elektronicznego (np. myszka, klawiatura, telefon) - wydatki te obejmują m.in. wydatki związane z nabyciem akcesoriów komputerowych. Sprzęt ten jest niezbędny do pracy nad Utworami,

d)wydatki na zakup narzędzi elektronicznych/elektrycznych (w szczególności procesory, pamięci, przełączniki, gniazda, płytki) niezbędne do tworzenia i testowania Utworów,

e)wydatki na zakup infrastruktury w formie mi.in. pamięci masowych (NAS, SAN), serwerów, routerów, urządzeń sieciowych, urządzeń ... oraz innych urządzeń niezbędnych do projektowania nowych rozwiązań programistycznych,

f)wydatki na zakup usług chmurowych, tj. licencji, szybkich baz danych, zasobów obliczeniowych oraz miejsca na dane, które są wykorzystywane przez Wnioskodawcę przy tworzeniu Utworów,

g)wydatki na zakup oprogramowania niezbędnego w pracach nad Utworami. Oprogramowanie nabywane przez Wnioskodawcę służy do przyspieszenia analizy danych, testowania, modyfikowania oraz konserwacji wytworzonych przez Wnioskodawcę Utworów,

h)wydatki związane z obsługą księgową - prowadzenie rozliczeń podatkowych oraz podatkowej księgi przychodów Wnioskodawca powierzył podmiotowi profesjonalnie zajmującemu się świadczeniem tego typu usług,

i)obowiązkowe składki na ubezpieczenie społeczne - w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej Wnioskodawca podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym, w związku z czym Wnioskodawca uiszcza m.in. składki emerytalne, rentowe, wpłaty na Fundusz Pracy.

Wnioskodawca zamierza skorzystać z możliwości ustalenia podatku od osiągniętego w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej przy zastosowaniu stawki 5%. Zatem przedmiotem wniosku są dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę w latach 2018- 2024 oraz w latach kolejnych.

Uzupełnienie

Wniosek dotyczy dochodów uzyskanych w latach 2019-2024 oraz dochodów, które Wnioskodawca uzyska w latach kolejnych.

„Oprogramowanie”, „kod źródłowy”, „kod programu komputerowego” to określenia, którymi zamiennie posługuję się we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej na oznaczenie Utworu, który spełnia definicję „utworu” w rozumieniu art. 1 ust. 1 Ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 z zm., dalej: UPAIPP) oraz podlega ochronie na podstawie UPAIPP. Od 1 stycznia 2019 r. w ramach pracy twórczej Wnioskodawca jest odpowiedzialny za tworzenie nowych i ulepszanie istniejących procesów u moich klientów poprzez tworzenia nowych kodów źródłowych.

Od 1 stycznia 2019 r. wytworzył On wiele takich kodów źródłowych, a wymienienie ich wszystkich nie jest możliwe (co więcej niektóre z nich nie posiadają nazwy). Niemniej jednak wszystkie kody źródłowe, które stworzył pomagają w rozwijaniu funkcjonalności istniejących rozwiązań informatycznych u klienta. Stworzone przez Niego Utwory pozwalają na automatyzację, ulepszanie i parametryzowanie działania infrastruktury Jego klientów.

Przykładowo w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawca stworzył:

•kod źródłowy, który jest automatyzacją/usprawnieniem codziennej pracy administratorów poprzez wykonywanie unikalnych, niestandardowych ustawień w ramach oczekiwanych przez moich klientów rezultatów (stworzenie kilkuset playbooków ... - playbook jest kodem komputerowym),

•kod źródłowy, który pozwala w jasny i zrozumiały sposób na parametryzowanie ustawień infrastruktury oraz dostosowanie skalowalności zastosowanych rozwiązań w celu optymalizacji zarówno kosztów jak i nakładu pracy obsługowej/utrzymaniowej (automatyzacja instalacji agentów ... wymagającej nowatorskiego podejścia połączeniu z ...),

•kod źródłowy, który w sposób automatyczny tworzy oczekiwaną przez wymagania projektowe infrastrukturę niezbędną do działania aplikacji (kod źródłowy ... tworzący infrastrukturę serwerową w oparciu o chmurę obliczeniową),

•kod źródłowy, który opisuje w postaci kodu komputerowego zaistniałe procesy biznesowe automatyzujące ręczne czynności usprawniające istniejące procesy obsługi (zapytania ... automatyzujące ręczną pracę ludzi + obsługa skrzynki mailowej z poziomu kodu komputerowego umożliwiająca zarządzanie incydentami w ...),

•kod źródłowy, który pozwala na optymalizację ponoszonych przez klienta kosztów na utrzymanie infrastruktury (optymalizacja istniejącego już kodu ... umożliwiająca ograniczenie kosztów przy założeniu utrzymania ciągłości biznesowej).

Każdy kod źródłowy został opracowany pod szczególne wymagania klienta, co wymagało podjęcia prac analitycznych, badawczych, następnie implementacji, testowania oraz przekazana kodu źródłowego klientowi.

W celu stworzenia każdego kodu źródłowego Wnioskodawca wykorzystywał:

•swoją wiedzę z zakresu architektury oraz administrowania systemami ..., projektowania oraz zarządzania siecią TCP/IP, architektury oraz administracji ...,

•swoją znajomość programowania w językach: (...)

•znajomość z obszaru działania procesów CI/CD (z ang. Continious Integration/Continious Development - ciągłe integrowanie, ciągły development) umożliwiające tworzenie innowacyjnych rozwiązań i zagadnień związanych z automatyzacją działań w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych.

Każde stworzone oprogramowanie nie miało swojego odpowiednika na rynku, stąd zaistniała konieczność stworzenia takiego oprogramowania, które spełniałoby stawiane przez klienta wymagania. Każde oprogramowanie wymaga stworzenia lub ulepszenia rozwiązania w oparciu o najnowsze dostępne technologie przy użyciu unikalnego, innowacyjnego kodu źródłowego realizującego założenia klienta. Wiedza i doświadczenie Wnioskodawcy umożliwiają mu dobór odpowiedniego narzędzia / technologii stosowanych podczas tworzenia nowych kodów źródłowych.

Wykorzystywane przez Niego innowacyjne technologie to m.in.:

•systemy ...,

•języki programowania: ....

Wytworzony kod źródłowy odróżnia się nowym, niespotykanym podejściem do zaistniałych (zgłoszonych przez Jego klientów) problemów.

Istotą działalności Wnioskodawcy jest tworzenie nowych kodów źródłowych. W sposób stały realizuje projekty mające na celu automatyzację procesów CI/CD (z ang. Continious Integration / Continious Development - ciągłe integrowanie, ciągły development), co w konsekwencji wiążę się z wypracowywaniem w ramach współpracy z klientem nowatorskiego kodu źródłowego, który stanowi nowy proces technologiczny/biznesowy a tym samym nowy pokład wiedzy.

Do tworzenia nowych procesów, produktów i usług Wnioskodawca korzysta /korzystał z:

•… czyli w wolnym tłumaczeniu z język angielskiego „zintegrowanego środowiska deweloperskiego” umożliwiającego automatyzację procesu twórczego,

•systemu ...,

•języków programowania: ....

Kody źródłowe są tworzone przez Wnioskodawcę przy użyciu technologii ..., ... i/lub .... Wykorzystuję również dynamiczne tworzenie infrastruktury (zasobów obliczeniowych) w procesie tworzenia docelowego rozwiązania dla klienta. Ponadto, tworzone przez Niego oprogramowanie implementuje uczenie maszynowe oraz elementy sztucznej inteligencji.

Każdy projekt posiada indywidualne i niespotykane wcześniej funkcjonalności określone przez klienta. Każdorazowo cel oprogramowania jest z góry określony przez klienta, następnie po analizie i weryfikacji tworzę oprogramowanie w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, które funkcjonalności te realizuje.

Przykładowo, w ramach współpracy z D, gdzie finalnym odbiorcą aplikacja była firma O wymaganiem klienta końcowego była obsługa zgłoszeń wpływających na adres email firmy O. Postawionym celem była automatyzacja procesu obsługowego klienta w taki sposób, aby wiadomość email wysłana na adres email firmy O została obsłużona w sposób automatyczny, w tym została odpowiednio sklasyfikowana, a sprawa klienta została skierowana do konkretnego działu obsługowego bez ingerencji człowieka na podstawie mechanizmów uczenia maszynowego. Zadaniem Wnioskodawcy było stworzenie oprogramowania, które będzie realizowało wymagania Orange. W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej oprogramowanie takie zostało wytworzone.

Każdorazowo efektem prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej jest nowy kod źródłowy, spełniający określone wcześniej założenia. Jest to nowatorski Utwór, który pozwala na realizację celu postawionego przez klienta. Przykładowo efektem współpracy Wnioskodawcy z D było oprogramowanie, dzięki któremu zautomatyzowany został proces obsługi klienta ....

Kod źródłowy każdorazowo jest tworzony w sposób systematyczny w oparciu o postawione przez klienta wymagania. Projekt taki jest realizowany w sposób zaplanowany i systematyczny, przy wykorzystaniu m.in.:

•wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy w zakresie tworzenia oprogramowania,

•IDE umożliwiającego automatyzację procesu twórczego,

•systemu ...,

•języków programowania: ....

Po przedstawieniu przez klienta potrzeby biznesowej następuje analiza techniczna, której wynikiem jest wskazanie technologii w jakiej należy wykonać projekt. Kod źródłowy musi spełniać określone wymagania zarówno biznesowe jak i środowiskowe (ze względu na używane technologie). Następnie - analogicznie, jak wskazano powyżej - tworzę kod źródłowy, który usprawnia (poprzez realizację dodatkowych funkcjonalności) istniejące oprogramowanie.

Tworzenie takiego kodu źródłowego wymaga wykorzystania m.in.:

•wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy w zakresie tworzenia oprogramowania,

•... umożliwiającego automatyzację procesu twórczego,

•systemu ...,

•języków programowania: ....

Kody źródłowe są tworzone/ulepszane przeze mnie przy użyciu technologii ..., ... i/lub .... Wykorzystuję również dynamiczne tworzenie infrastruktury (zasobów obliczeniowych) w procesie tworzenia docelowego rozwiązania dla klienta. Ponadto, tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie implementuje uczenie maszynowe oraz elementy sztucznej inteligencji.

Każde wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest innowacyjne i oryginalne. Oprogramowanie odnosi się do różnych wymagań zdefiniowanych przez klienta i zawiera funkcje, które dotychczas nie były wykorzystywane ani w przedsiębiorstwie klienta, ani w Jego działalności.

Kod źródłowy w innowacyjny i niepowtarzalny sposób rozwiązuje określone przez klienta problemy, tzn. wprowadza nowe rozwiązania oraz ulepsza istniejące procesy. Kod źródłowy tworzony przez Wnioskodawcę w innowacyjny sposób podchodzi do:

1)algorytmu/procesu sterowania infrastrukturą,

2)algorytmu/proces konfiguracja infrastruktury umożliwiający utworzenie zasobów w oparciu o innowacyjne szablony konfiguracyjne,

3)algorytmu/proces przetwarzania danych w oparciu o zaimplementowane innowacyjne mechanizmy uczenia maszynowego do przetwarzania zgłoszeń klientów

4)algorytmu/procesu ... który automatyzuje wszystko powyższe czynności.

Każdy nowy kod źródłowy, który Wnioskodawca tworzy cechuje się wprowadzaniem nowych funkcjonalności lub ulepszaniem istniejących procesów zarówno biznesowych, technicznych jak i algorytmów przetwarzania danych. Tworzenie takiego kodu źródłowego wymaga zastosowania m.in.:

•wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy w zakresie tworzenia oprogramowania,

•         ... umożliwiającego automatyzację procesu twórczego,

•systemu ...,

•języków programowania: ....

Każde oprogramowanie odnosi się do odmiennych (innych) wymagań zdefiniowanych przez klienta i zawiera funkcje, które dotychczas nie były wykorzystywane ani w przedsiębiorstwie klienta, ani w  działalności Wnioskodawcy. Każdy kod źródłowy rozwiązuje inny problem i realizuje odmienny cel, w konsekwencji różni się od kodów źródłowych, które wcześniej były przez Wnioskodawcę wytworzone.

Przykładowo, w ramach współpracy Wnioskodawcy z D, gdzie finalnym odbiorcą aplikacja była firma O stworzył On kod źródłowy zawierający: unikalny algorytm do sterowania infrastrukturą (...), unikalny proces/algorytm sterowania konfiguracją infrastruktury klienta w oparciu i nieszablonowe konfiguracje (...). Dodatkowo zastosowano pełną automatyzację w oparciu o proces ... unikalny oraz niepowtarzalny w innych projektach. Efektem jest kod źródłowy aplikacji (...), który jest innowacyjny w stosunku do wcześniej funkcjonujących w mojej działalności i w działalności klienta.

Istotą kodu źródłowego tworzonego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej jest realizacja celu wskazanego przez klienta (np. rozwiązanie określonego problemu). Wskazany przez klienta cel/problem określa, jaki ma być ostatecznie efekt działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy.

Planowane prace są finansowane przez Wnioskodawcę, poprzez środki pieniężne uzyskiwane w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie korzysta z zewnętrznym źródeł finansowania, np. kredyt bankowy, pomoc publiczna w postaci grantów czy dofinansowania.

Jak wskazano powyżej, funkcjonalność poszczególnych kodów źródłowych, które tworze jest unikatowa (niepowtarzalna), oryginalna i nowatorska. Cele, jakie ta funkcjonalność ma spełniać, są określane przez klienta.

Tworzenie takiego kodu źródłowego wymaga zastosowania m.in.:

•wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy w zakresie tworzenia oprogramowania,

•    zasobów rzeczowych w postaci np. komputera, miejsca do pracy (biurko, krzesło, itp.), samochodu, narzędzi elektronicznych/elektrycznych (procesory, pamięci, przełączniki, gniazda, płytki), infrastruktury w formie mi.in. pamięci masowych (NAS, SAN)

•    innych zasobów, np. usług chmurowych, dostępu do Internetu, oprogramowania,

•    zasobów finansowych w postaci m.in. środków pieniężnych na pokrycie kosztów związanych np. z usługą dostępu do Internetu.

Tworzenie przez Wnioskodawcę oprogramowania to proces o charakterze ciągłym, realizowany w sposób uporządkowany i zaplanowany, według określonej metodyki. Jest to także proces realizowany w określonym czasie (zgodnie z etapami uzgodnionymi z klientem).

Każdorazowo ramy czasowe dla stworzenia określonego oprogramowania są uzgodnione z klientem. Każdy projekt mający na celu stworzenie kodu źródłowego ma określone etapy realizacji (harmonogram ze wskazaniem terminów realizacji).

Efekty prac Wnioskodawcy zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny.

Efekty prac Wnioskodawcy nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny.

Nie są „techniczną” ale „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Zleceniodawcę.

Efekty samodzielnej pracy Wnioskodawcy, które nazywa „oprogramowaniem”, „kodem źródłowym”, „kodem programu komputerowego” zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych „oprogramowań”. W przypadku rozwoju i ulepszenia „oprogramowania”, „kodów źródłowych”, „kodów programów komputerowych” - efekty pracy Wnioskodawcy w postaci powstałych rozwiązań, bezpośrednio w wyniku ich stworzenia, przed implementacją, stanowią nowe, odrębne od tego oprogramowania, utwory w postaci programu komputerowego podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W ramach rozwoju i ulepszenia „oprogramowania", „kodów źródłowych", „kodów programów komputerowych" powstaje odrębny utwór (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W przypadku, gdy Wnioskodawca ulepsza „oprogramowanie”, „kod źródłowy”, „kod programu komputerowego” Jego działania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania. Działania Wnioskodawcy zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania.

Działania Wnioskodawcy nie mają charakteru działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do oprogramowania.

W przypadku rozwoju i ulepszenia „oprogramowania”, „kodów źródłowych”, „kodów programów komputerowych”, kod źródłowy tworzony przez Wnioskodawcę stanowi odrębny utwór (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Nie dochodzi zatem do sytuacji wskazanej przez Organ, gdzie osoby (współtwórcy) przenosiły razem (łącznie) na rzecz Kontrahentów (jako współwłaściciele) na podstawie odrębnej, wspólnie zawartej umowy prawo do stworzonego przez nich łącznie programu komputerowego podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i Pan z tego tytułu otrzymywał wynagrodzenie.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierzam w przyszłości pozyskiwać dochód w takich samych okolicznościach faktycznych jak przedstawione we wniosku.

W umowach nie ma i nie było rozróżnienia na wynagrodzenie za inne czynności i wynagrodzenie za przeniesienie na kontrahenta praw do programu komputerowego. Wyjątkiem jest umowa z jednym kontrahentem (A), w której z łącznego wynagrodzenia zostało wyodrębnione wynagrodzenie z tytułu przeniesienia na A autorskich praw majątkowych do programu komputerowego. W takim przypadku w ramach IP Box Wnioskodawca zamierza rozliczyć wyłącznie tą część wynagrodzenia, która dotyczy przeniesienia na A autorskich praw majątkowych do programu komputerowego. Pozostała część wynagrodzenia będzie opodatkowana na zasadach ogólnych.

Wystawione przez Wnioskodawcę faktury nie wyodrębniają i nie wyodrębniały wynagrodzenia za inne czynności i wynagrodzenie za przeniesienie na kontrahenta praw do programu komputerowego. Wynika to z zasad współpracy z klientami. Jednocześnie, wyjątkiem są faktury wystawiane na rzecz jednego kontrahenta (A), w których zostało wyodrębnione wynagrodzenie z tytułu przeniesienia na A autorskich praw majątkowych do programu komputerowego i wynagrodzenie za pozostałe czynności. W takim przypadku w ramach IP Box zamierzam rozliczyć wyłącznie tą część wynagrodzenia, która dotyczy przeniesienia na A autorskich praw majątkowych do programu komputerowego. Pozostała część wynagrodzenia będzie opodatkowana na zasadach ogólnych.

Sposób „przenoszenia” ww. praw każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następuje z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tejże ustawy.

Każdorazowo przeniesienie autorskich praw majątkowych następuje na podstawie umowy. Umowa określa m.in. na jakich polach eksploatacji prawa są przenoszone. Przeniesienie praw następuje w ramach wynagrodzenia wskazanego w poszczególnych umowach.

Fizyczne przeniesienie kodu na klienta realizowane poprzez import kodu do repozytorium kodu.

Wskaźnik nexus jest obliczany osobno dla każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej według wzoru wskazanego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Usługi nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności.

Wydatki w związane z samochodem obejmują: ratę leasingową, paliwo, ubezpieczenia, obowiązkowe przeglądy techniczne albo wymianę materiałów eksploatacyjnych (do których należą olej silnikowy, klocki hamulcowe, filtry) oraz opłaty za korzystanie z autostrad.

Wydatki związane z nabyciem sprzętu komputerowego/elektronicznego obejmują wydatki związane z nabyciem akcesoriów komputerowych (myszka, klawiatura, telefon, pendrive, kamera internetowa, konwertery).

Wydatki na zakup narzędzi elektronicznych/elektrycznych dotyczą procesorów, pamięci, przełączników, gniazd i płytek.

Wydatki na zakup infrastruktury dotyczą pamięci masowych (NAS, SAN), serwerów, routerów, urządzeń sieciowych, urządzeń ....

W tym zakresie ponoszę wydatki związane z:

-usługą udostępnienia serwera dedykowanego (zasobów obliczeniowych ) w firmie ...,

-usługą „…” - miejsce na przetrzymywanie danych w firmie …

-usługą „G” - miejsce na przetrzymywanie danych w firmie G,

W tym zakresie Wnioskodawca ponosi wydatki związane z zakupem programów antywirusowych.

Dotychczas żaden wskazany powyżej wydatek nie został zakwalifikowany jako środek trwały. Nie można jednak wykluczyć, że w przyszłości będzie ponosił takie wydatki, które będą stanowiły środki trwałe.

Funkcjonalny związek poszczególnych wydatków z pytania nr 4 z poszczególnymi działaniami obejmującymi tworzenie/ulepszanie „oprogramowania”, „kodów źródłowych”, „kodów programów komputerowych”:

a)   wydatki związane z samochodem - umożliwiają Wnioskodawcy wizyty u Jego klientów,

b)   wydatki na zakup dostępu do Internetu oraz wydatki za usługi telekomunikacyjne - są niezbędne do stworzenia Utworów oraz umożliwiają mi kontakt z klientami,

c)   wydatki związane z nabyciem sprzętu komputerowego/elektronicznego - umożliwiają wykonywanie czynności zmierzających do wytworzenia kodu źródłowego,

d)   wydatki na zakup narzędzi elektronicznych/elektrycznych - umożliwiają tworzenie i testowanie nowych rozwiązań, a w efekcie stworzenie kodu źródłowego,

e)   wydatki na zakup infrastruktury - umożliwiają testowanie i sprawdzanie wytworzonego kodu źródłowego na fizycznym sprzęcie,

f)    wydatki na zakup usług chmurowych - umożliwiają testowanie i sprawdzanie wytworzonego kodu źródłowego. Od punktu wcześniejszego różni się brakiem ograniczeń właściwych dla fizycznego sprzętu - każdorazowo można modyfikować zakres, parametry, ilość oraz zasoby w zależności od potrzeb,

g)   wydatki na zakup oprogramowania - oprogramowanie to narzędzia używanych w procesie wytworzenia nowego oprogramowania. Pozwala m.in. na przyspieszenia analizy danych, testowania, modyfikowania oraz konserwacji wytworzonych kodów źródłowych,

h)   wydatki związane z obsługą księgową - w związku z prowadzeniem prac badawczo-rozwojowych w ramach działalności gospodarczej jestem zobowiązany do prowadzenia rozliczeń w zakresie PIT i VAT. W związku z tym, że nie dysponuję wiedzą w tym zakresie, prowadzenie rozliczeń podatkowych (w tym m.in. prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów) powierzyłem podmiotowi profesjonalnie zajmującemu się świadczeniem tego typu usług,

i)    obowiązkowe składki na ubezpieczenie społeczne - w związku z prowadzeniem prac badawczo-rozwojowych w ramach działalności gospodarczej podlegam obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym, tym samym jestem zobowiązany do opłacania m.in. składki emerytalnej, rentowej i wpłat na Fundusz Pracy.

Poszczególne wydatki wskazane w pytaniu 4 przyporządkowuje do działań, które Wnioskodawca traktuje jako działalność badawczo-rozwojową według obiektywnych kryteriów w oparciu o prowadzoną ewidencję. Dotychczas nie zdarzyły się sytuacje, w których do wskaźnika nexus nie został zaliczony wydatek przypisany do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego oprogramowania", „kodów źródłowych”, „kodów programów komputerowych", jednak nie mogę wykluczyć, iż taka sytuacja zaistnieje w przyszłości.

Wszystkie wymienione w pytaniu nr 4 wydatki zostały/zostaną faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę i są bezpośrednio związane z działalnością gospodarczą związaną z wytwarzaniem/ulepszaniem „oprogramowania", „kodów źródłowych”, „kody programów komputerowych", tj. kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o którym mowa we wniosku.

Pytania (po przeformułowaniu)

1.Czy wskazane w stanie faktycznym usługi wykonywane przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu/ulepszaniu Utworów (oprogramowania, kodów źródłowych, kodów programów komputerowych) stanowią działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, a w konsekwencji są działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

2.Czy odpłatne przeniesienie przez Wnioskodawcę prawa autorskiego do Utworu stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, a tym samym Wnioskodawca osiąga kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ustawy o PIT i będzie uprawniony do zastosowania stawki podatku dochodowego 5% do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

3.Czy w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej bezpośrednio do przychodów uzyskiwanych ze sprzedaży autorskiego prawa do Utworu, koszt ten może zostać uwzględniony przy obliczaniu dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, proporcjonalnie w stosunku w jakim pozostaje wysokość przychodów ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej do łącznych przychodów Wnioskodawcy w danym roku podatkowym?

4.Czy następujące wydatki (opisane w stanie faktycznym) ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej:

a)   wydatki związane z samochodem,

b)    wydatki na zakup dostępu do Internetu oraz wydatki za usługi telekomunikacyjne,

c)    wydatki związane z nabyciem sprzętu komputerowego/elektronicznego,

d)    wydatki na zakup narzędzi elektronicznych/elektrycznych,

e)    wydatki na zakup infrastruktury,

f)     wydatki na zakup usług chmurowych,

g)    wydatki na zakup oprogramowania,

h)    wydatki związane z obsługą księgową,

i)     obowiązkowe składki na ubezpieczenie społeczne

należy uznać za koszty wskazane w lit. a) dla celów obliczenia wskaźnika Nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

Pana stanowisko

1.W ocenie Wnioskodawcy, wskazane w stanie faktycznym prace wykonywane przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu Utworów (oprogramowania) stanowią działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, a w konsekwencji są działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 Ustawy o PIT.

2.W ocenie Wnioskodawcy, odpłatne przeniesienie przez Wnioskodawcę prawa autorskiego do Utworu stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, a tym samym Wnioskodawca osiąga kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ustawy o PIT i będzie uprawniony do zastosowania stawki podatku dochodowego 5% do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

3.W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej bezpośrednio do przychodów uzyskiwanych ze sprzedaży autorskiego prawa do Utworu, koszt ten powinien zostać uwzględniony przy obliczaniu dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, proporcjonalnie w stosunku w jakim pozostaje wysokość przychodów ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej do łącznych przychodów Wnioskodawcy w danym roku podatkowym

4.Zdaniem Wnioskodawcy, następujące wydatki (opisane w stanie faktycznym) ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej:

a)wydatki związane z samochodem,

b)      wydatki na zakup dostępu do Internetu oraz wydatki za usługi telekomunikacyjne,

c)      wydatki związane z nabyciem sprzętu komputerowego/elektronicznego,

d)      wydatki na zakup narzędzi elektronicznych/elektrycznych,

e)      wydatki na zakup infrastruktury,

f)       wydatki na zakup usług chmurowych,

g)      wydatki na zakup oprogramowania,

h)      wydatki związane z obsługą księgową,

i)       obowiązkowe składki na ubezpieczenie społeczne

należy uznać za koszty wskazane w lit. a) dla celów obliczenia wskaźnika Nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

Pytanie 1

W art. 5a pkt 38 ustawy o PIT działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana jako działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzona przez Wnioskodawcę działalność jest działalnością badawczo- rozwojową, bowiem:

a)   Wnioskodawca tworzy Utwór w zależności od potrzeb klientów. Wykonywane procesy nie noszą znamion pracy odtwórczej oraz zawsze opierają się na czynnościach kreatywnych i innowacyjnych. Utwory mają charakter nowatorski i twórczy;

b)   skutek prac Wnioskodawcy jest co prawda określony, natomiast proces tworzenia Utworów pomimo korzystania z istniejących metod i narzędzi informatycznych, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania, lub znaczną modyfikację wcześniejszych rozwiązań;

c)   Wnioskodawca zobowiązany jest w ramach danej umowy z klientem do ścisłej, zgodnej z harmonogramem współpracy. Działalność Wnioskodawcy prowadzona jest w sposób systematyczny;

d)   celem Wnioskodawcy, w ramach wykonywanej bezpośrednio działalności gospodarczej, jest przeniesienie autorskich praw majątkowych do Utworów na klienta.

Zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT, pojęcie „prace rozwojowe” oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.), czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Wnioskodawca prowadzi działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań - wytwarza nowe, nieistniejące wcześniej funkcjonalności na podstawie posiadanej wiedzy, które wpływają na innowacyjność wytwarzanych rozwiązań programistycznych. Czyni to na podstawie nabywanej, łączonej, kształtowanej i wykorzystywanej dostępnej aktualnie wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania. W ramach wytwarzania Utworów Wnioskodawca nie podejmuje działalności o charakterze rutynowym.

Wnioskodawca zawsze stara się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem wiedzy w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności klienta. Wykonywane procesy nie noszą znamion pracy odtwórczej oraz zawsze opierają się na czynnościach kreatywnych i innowacyjnych. W konsekwencji, Utwór wyróżnia się innowacyjnością, indywidualnością oraz posiada niepowtarzalny charakter. Wnioskodawca tworzy dla kontrahentów oryginalny kod źródłowy od podstaw lub - w przypadku modyfikacji/rozwoju istniejących już rozwiązań informatycznych - dodaje nowe niewykorzystywane wcześniej funkcje gwarantując praktyczność wykorzystywania oraz zwiększoną efektywność programu. Zdaniem Wnioskodawcy, stworzone kody źródłowe stanowią przejaw twórczej działalności Wnioskodawcy oraz są one innowacyjne zarówno w odniesieniu do działalności Wnioskodawcy, jak i w odniesieniu do działalności klienta. Jak wskazano w Objaśnieniu Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (IP BOX), twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu.

Wobec powyższego należy uznać, iż Wnioskodawca prowadzi działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, a tym samym prowadzi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca Ustawy o PIT.

Pytanie 2

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

By autorskie prawo do programu komputerowego można było uznać za kwalifikowane prawo własności intelektualnej uprawniające do zastosowania stawki 5%, spełnione muszą zostać łącznie dwa kryteria:

a)prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska oraz

b)przedmiot ochrony jest wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.).

Zgodnie z art.74 ust. 1 ww. ustawy programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej. Natomiast zgodnie z art. 74 ust. 2 ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie. Przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 ustawy o PAIPP, tj. elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy (wyr. TS z 22 grudnia 2010 r., C-393/09 Bezpečnostní softwarová asociace, ECLI:EU:C:2010:816).

Jednocześnie w punkcie 89 Objaśnień Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. wskazano, iż: brak ustawowej definicji pojęcia „program komputerowy” oraz brak precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego” w świetle polskiego prawa sprawia, że konieczne jest odniesienie się do pozaustawowych źródeł interpretacji tego pojęcia oraz ustalenia zakresu przedmiotowej ochrony prawnej. Wynika z nich, że pojęcie "program komputerowy" nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym Zdaniem Wnioskodawcy, prawo autorskie do Utworów wytwarzanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie ustawy o PAIPP, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności opisanej we wniosku, która zdaniem Wnioskodawcy stanowi działalność badawczo-rozwojową.

Dochodem z kwalifikowanego IP, zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, jest osiągnięty przez podatnika w ciągu roku podatkowego dochód m.in. ze sprzedaży kwalifikowanego IP. Zdaniem Wnioskodawcy, wytwarzane przez Niego prawa autorskie do Utworów stanowią kwalifikowane IP, co zostało wykazane powyżej. Zgodnie z zawartymi umowami, w ramach wykonywanych usług, przenoszone są przez Wnioskodawcę na rzecz danego klienta wytworzone Utwory oraz majątkowe prawa autorskie do tychże Utworów. W zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie - należność ta obejmuje honorarium za przeniesienie całości autorskich praw majątkowych do programu komputerowego. Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatne zbycie autorskich praw majątkowych do wytworzonego Oprogramowania, należy zakwalifikować jako sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 ustawy o PIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b) x 1,3]/(a+b+c+d),

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Jednocześnie - na podstawie art. 30ca ust. 5 Ustawy o CIT - do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Ponadto według art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT - w przypadku gdy wartość wskaźnika Nexus jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1. Jednocześnie w przypadku, gdy Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych ani kwalifikowanych praw własności intelektualnej wskaźnik Nexus będzie wynosić 1 (przy założeniu, że Wnioskodawca osiągnie dochód).

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Biorąc pod uwagę powyższe Wnioskodawca ma prawo do skorzystania z 5% stawki podatku dochodowego w stosunku do kwalifikowanych dochodów ze sprzedaży Utworów, tzn. kwalifikowanego dochodu ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Pytanie 3

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego w ramach działalności gospodarczej bezpośrednio do przychodów uzyskiwanych ze sprzedaży Utworu, koszt ten może zostać uwzględniony przy obliczaniu dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, proporcjonalnie w stosunku w jakim pozostaje wysokość przychodów ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej do łącznych przychodów Wnioskodawcy w danym roku podatkowym.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Natomiast zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty m.in. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Niektóre koszty ponoszone przez Wnioskodawcę mają charakter kosztów pośrednich, związanych z całokształtem prowadzonej działalności gospodarczej, a nie tylko z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, co oznacza, że w kalkulacji dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej powinny zostać uwzględnione częściowo.

Zdaniem Wnioskodawcy, racjonalnym sposobem pośredniej alokacji tych kosztów dla potrzeb preferencji IP Box jest zatem przyporządkowanie ich w takiej samej proporcji w jakiej przychód związany ze sprzedażą kwalifikowanych praw własności intelektualnej pozostaje do łącznego przychodu Wnioskodawcy w danym roku kalendarzowym.

Pytanie 4

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i tzw. wskaźnika Nexus.

Wskaźnik Nexus obliczany jest według następującego wzoru:

[(a+b) x 1,3]/(a+b+c+d),

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Jak wskazano w stanie faktycznym, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca ponosi następujące wydatki:

a)   wydatki związane z samochodem wykorzystywanym w prowadzonej działalności - wydatki te obejmują koszty związane z użytkowaniem samochodu, w tym m.in. ratę leasingową, paliwo, ubezpieczenia, obowiązkowe przeglądy techniczne albo wymianę podstawowych materiałów eksploatacyjnych (olej silnikowy, klocki hamulcowe, filtry), opłaty za korzystanie z autostrad. Samochód Wnioskodawca wykorzystuje m.in. w celu dojazdu na spotkania z klientem, dotyczące ustalenia rodzaju/zakresu prac powierzonych Wnioskodawcy,

b)   wydatki na zakup dostępu do Internetu oraz wydatki związane z usługami telekomunikacyjnymi świadczonymi na rzecz Wnioskodawcy. Internet oraz usługi telekomunikacyjne są niezbędne do stworzenia Utworów przez Wnioskodawcę oraz kontaktu z klientem,

c)   wydatki związane z nabyciem sprzętu komputerowego/elektronicznego (np. myszka, klawiatura, telefon) - wydatki te obejmują m.in. wydatki związane z nabyciem akcesoriów komputerowych. Sprzęt ten jest niezbędny do pracy nad Utworami,

d)   wydatki na zakup narzędzi elektronicznych/elektrycznych (w szczególności procesory, pamięci, przełączniki, gniazda, płytki) niezbędne do tworzenia i testowania Utworów,

e)   wydatki na zakup infrastruktury w formie mi.in. pamięci masowych (NAS, SAN), serwerów, routerów, urządzeń sieciowych, urządzeń ... oraz innych urządzeń niezbędnych do projektowania nowych rozwiązań programistycznych,

f)    wydatki na zakup usług chmurowych, tj. licencji, szybkich baz danych, zasobów obliczeniowych oraz miejsca na dane, które są wykorzystywane przez Wnioskodawcę przy tworzeniu Utworów,

g)   wydatki na zakup oprogramowania niezbędnego w pracach nad Utworami. Oprogramowanie nabywane przez Wnioskodawcę służy do przyspieszenia analizy danych, testowania, modyfikowania oraz konserwacji wytworzonych przez Wnioskodawcę Utworów,

h)   wydatki związane z obsługą księgową - prowadzenie rozliczeń podatkowych oraz podatkowej księgi przychodów Wnioskodawca powierzył podmiotowi profesjonalnie zajmującemu się świadczeniem tego typu usług,

i)    obowiązkowe składki na ubezpieczenie społeczne - w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej Wnioskodawca podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym, w związku z czym Wnioskodawca uiszcza m.in. składki emerytalne, rentowe, wpłaty na Fundusz Pracy.

Powyższe wydatki są również kosztami w rozumieniu art. 22 w zw. z art. 23 ustawy o PIT i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazane powyżej wydatki należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo- rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (oznaczone jako lit. a we wskaźniku z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT).

Wnioskodawca wskazuje, że powyżej zaprezentowane stanowisko jest zgodne z poglądem sądów administracyjnych i organów podatkowych, przykładowo:

·interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 31 października 2023 r. sygn. 0111-KDSB2-1.4011.354.2023.2.AB,

·interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 17 stycznia 2024 r. sygn. 0112-KDWL.4011.308.2022.12.AS,

·interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 18 stycznia 2024 r. sygn. 0112-KDSL1-1.4011.449.2023.2.MJ,

·interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 22 stycznia 2024 r., sygn. 0112-KDSL1-2.4011.463.2023.3.PSZ.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.).

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 tej ustawy:

Natomiast zgodnie art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że świadczy Pan od roku 2017 usługi w zakresie:

·projektowania i rozwoju technologii informatycznych dla sieci systemów komputerowych,

·prac programistycznych w projektach budowy oprogramowania,

·usługi programistyczne i analityczne oraz prace konsultacyjne w zakresie IT.

Efektem świadczonych przez Pana usług jest:

1.stworzenie całkowicie nowego kodu programu komputerowego, albo

2.ulepszenie istniejącego kodu programu komputerowego poprzez twórcze projektowanie lub zmianę architektury systemu i/lub sieci.

Kod programu komputerowego stworzony lub ulepszony przez Pana pozwala na usprawnienie procesów biznesowych klienta w oparciu o zastosowanie nowych technik.

„Oprogramowanie”, „kod źródłowy”, „kod programu komputerowego” to określenia, którymi zamiennie posługuję się we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej na oznaczenie Utworu, który spełnia definicję „utworu” w rozumieniu art. 1 ust. 1 Ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 z zm., dalej: UPAIPP) oraz podlega ochronie na podstawie UPAIPP. Od 1 stycznia 2019 r. w ramach pracy twórczej Wnioskodawca jest odpowiedzialny za tworzenie nowych i ulepszanie istniejących procesów u moich klientów poprzez tworzenia nowych kodów źródłowych.

W celu stworzenia każdego kodu źródłowego wykorzystywał Pan:

•swoją wiedzę z zakresu architektury oraz administrowania systemami ..., projektowania oraz zarządzania siecią TCP/IP, architektury oraz administracji ...,

•swoją znajomość programowania w językach: ...

•znajomość z obszaru działania procesów CI/CD (z ang. Continious Integration/Continious Development - ciągłe integrowanie, ciągły development) umożliwiające tworzenie innowacyjnych rozwiązań i zagadnień związanych z automatyzacją działań w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych.

Wykorzystywane przez Pana innowacyjne technologie to m.in.:

•systemy ...,

•języki programowania: ....

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazał Pan, że prowadzi Pan działalność gospodarczą w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania wspomnianych zasobów do tworzenia nowych zastosowań. Rezultatem wykonywanej działalności jest wytworzenie nowego, dostosowanego do indywidualnych potrzeb klientów, oprogramowania komputerowego. Tworzy Pan Utwory poprzez nabywanie, łączenie, kształtowanie oraz wykorzystywanie dostępnej wiedzy, umiejętności oraz narzędzi informatycznych. Pracę nad nowymi projektami rozpoczyna Pan od zbadania indywidualnych potrzeb klienta. Utwory stworzone przez Pana są innowacyjne i zawierają funkcje, które dotychczas nie były wykorzystywane ani w przedsiębiorstwie klienta, ani w Pana działalności. Działania podejmowane przez Pana nie są rutynowe ani szablonowe; zawsze wprowadzają nowoczesne technologie i rozwiązania do środowiska programistycznego klienta. Tworzenie Utworów wymaga złożonych działań programistycznych, które są kreatywne oraz innowacyjne i nie opierają się na pracy odtwórczej. Ciągle powiększa Pan swoją wiedzę oraz poszukuje nowych nieznanych jeszcze rozwiązań. W konsekwencji, Pana Utwory opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach uwzględniających oczekiwania klientów oraz środowisko programistyczne, w którym Pan pracuje. Stworzony przez Pana Utwór ma unikalny charakter i wyróżnia się innowacyjnością w porównaniu z istniejącymi rozwiązaniami. Wnioskodawca świadczy przedmiotowe usługi jako niezależny twórca w sposób zaplanowany i uporządkowany.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania oprogramowania ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej, jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wskazał Pan, że prowadzi Pan działalność gospodarczą w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania wspomnianych zasobów do tworzenia nowych zastosowań. Rezultatem wykonywanej działalności jest wytworzenie nowego, dostosowanego do indywidualnych potrzeb klientów, oprogramowania komputerowego. Każdorazowo ramy czasowe dla stworzenia określonego oprogramowania są uzgodnione z klientem. Każdy projekt mający na celu stworzenie kodu źródłowego ma określone etapy realizacji (harmonogram ze wskazaniem terminów realizacji).

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanego przez Pana oprogramowania jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że istotą Pana działalności jest tworzenie nowych kodów źródłowych. W sposób stały realizuje Pan projekty mające na celu automatyzację procesów CI/CD (z ang. Continious Integration/Continious Development - ciągłe integrowanie, ciągły development), co w konsekwencji wiążę się z wypracowywaniem w ramach współpracy z klientem nowatorskiego kodu źródłowego, który stanowi nowy proces technologiczny/biznesowy a tym samym nowy pokład wiedzy. Każde stworzone oprogramowanie nie miało swojego odpowiednika na rynku, stąd zaistniała konieczność stworzenia takiego oprogramowania, które spełniałoby stawiane przez klienta wymagania. Każde oprogramowanie wymaga stworzenia lub ulepszenia rozwiązania w oparciu o najnowsze dostępne technologie przy użyciu unikalnego, innowacyjnego kodu źródłowego realizującego założenia klienta. Pana wiedza i doświadczenie umożliwiają Panu dobór odpowiedniego narzędzia/technologii stosowanych podczas tworzenia nowych kodów źródłowych. Kody źródłowe są tworzone przez Pana przy użyciu technologii ..., ... i/lub .... Wykorzystuje Pan również dynamiczne tworzenie infrastruktury (zasobów obliczeniowych) w procesie tworzenia docelowego rozwiązania dla klienta. Ponadto, tworzone przez Pana oprogramowanie implementuje uczenie maszynowe oraz elementy sztucznej inteligencji. Każdy projekt posiada indywidualne i niespotykane wcześniej funkcjonalności określone przez klienta. Każdorazowo cel oprogramowania jest z góry określony przez klienta, następnie po analizie i weryfikacji tworzę oprogramowanie w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, które funkcjonalności te realizuje. Każdorazowo efektem prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej jest nowy kod źródłowy, spełniający określone wcześniej założenia. Jest to nowatorski Utwór, który pozwala na realizację celu postawionego przez klienta.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

-badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

-prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

• nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Zatem biorąc pod uwagę wskazane w opisie i uzupełnieniu okoliczności pozwalają uznać, że opisana przez Pana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionego oprogramowania spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, należy stwierdzić, że działalność prowadzona przez Pana polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu i w warunkach działalności wynikających z wniosku i jego uzupełnienia.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Zgodnie natomiast z ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Stosownie do treści art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy:

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

-na podstawie umowy o świadczenie usług ze Zleceniodawcą, tworzy Pan oraz rozwija oprogramowanie komputerowe w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

-wszystkie czynności, które Pan realizował w zakresie wytwarzania i rozwijania programów komputerowych, zlecane przez Kontrahenta, prowadziły do powstania utworów (odrębnych programów komputerowych), które podlegają ochronie zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do których przenoszone są prawa majątkowe. Przysługują Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych programów, aż do – w przypadku praw majątkowych – ich odpłatnego zbycia na rzecz Kontrahenta;

-przenosi Pan na rzecz klienta praw autorskich do powstałych Utworów, sposób przenoszenia ww. praw każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następuje z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tejże ustawy;

-w prowadzonej ewidencji wyodrębnia Pan każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

-prowadzi Pan oraz będzie prowadził odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego (oprogramowania), tworzone przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego (oprogramowania) stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, na podstawie przepisów art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za lata 2019-2024 oraz za lata kolejne, o ile zmianie nie ulegnie przedstawiony stan faktyczny sprawy.

Przechodząc do kwestii, które z wydatków ponoszonych przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są kosztami poniesionymi na prowadzoną bezpośrednio przez Pana działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej tutejszy Organ wyjaśnia, co następuje.

Należy przede wszystkim podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

-wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

-wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Objaśnienia podatkowe wskazują zatem na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

W celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 22 ust. 3 i 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z  wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz przychodów, o  których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 lit. c, pkt 153 lit. c i pkt 154 w zakresie przychodów z  pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zatem w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Pana w ramach działalności gospodarczej bezpośrednio do przychodów uzyskiwanych ze sprzedaży autorskiego prawa do Utworu, koszt ten może Pan uwzględnić przy obliczaniu dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym, proporcjonalnie w stosunku w jakim pozostaje wysokość przychodów ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej do łącznych Pana przychodów w danym roku podatkowym.

Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

‒wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

‒kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

‒dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także zauważyć, że w przypadku poniesienia wydatku na zakup środka trwałego, który podlega amortyzacji podatkowej oraz ma związek z wytworzeniem, rozwojem, ulepszeniem kwalifikowanego IP, cały wydatek nie może zostać uwzględniony we wskaźniku nexus. Uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Reasumując, wydatki ponoszone przez Pana na:

a)wydatki związane z samochodem,

b)wydatki na zakup dostępu do Internetu oraz wydatki za usługi telekomunikacyjne,

c)wydatki związane z nabyciem sprzętu komputerowego/elektronicznego,

d)wydatki na zakup narzędzi elektronicznych/elektrycznych,

e)wydatki na zakup infrastruktury,

f)wydatki na zakup usług chmurowych,

g)wydatki na zakup oprogramowania,

h)wydatki związane z obsługą księgową,

i)obowiązkowe składki na ubezpieczenie społeczne

mogą zostać uznane za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, przy zachowaniu właściwej proporcji, o których mowa w lit. „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz

-zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ponadto zaznaczam, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).