Obowiązki płatnika w związku z uczestniczeniem pracowników w programie o charakterze motywacyjnym.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe, jednak z innych względów niż Państwo wskazali.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 marca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika w związku z uczestnictwem Państwa pracowników w programie o charakterze motywacyjnym.

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

X Sp. z o.o. (dalej jako: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) wchodzi w skład grupy kapitałowej X (dalej jako: „Grupa”), której jednostką dominującą jest spółka akcyjna X z siedzibą w Norwegii (dalej: „X"), notowana na giełdzie papierów wartościowych Oslo Stock Exchange.

X prowadzi od 1996 r. program motywacyjny pod nazwą (...) (dalej jako: „Program motywacyjny”) oparty na akcjach X. Celem Programu motywacyjnego jest zwiększenie zainteresowania i zaangażowania pracowników w rozwój spółek z Grupy.

Program motywacyjny jest skierowany do wszystkich zatrudnionych na stałe pracowników spółek z Grupy, w których X posiada co najmniej 50% udziałów (z wyjątkiem spółek z Grupy znajdujących się (...)). Uczestnikami Programu motywacyjnego są również pracownicy Spółki zatrudnieni przez Spółkę na podstawie umowy o pracę (dalej jako: „Uczestnicy”). Uczestnictwo w Programie motywacyjnym jest dobrowolne.

Obowiązki w zakresie obsługi i zarządzania Programem motywacyjnym spoczywają na organie działającym w strukturach X, tj. na Radzie Dyrektorów (ang. Board of Directors). Rada Dyrektorów w powiadomieniu skierowanym do akcjonariuszy X gromadzących się na Rocznym Walnym Zgromadzeniu (ang. Annual General Meeting) rekomenduje podtrzymanie upoważnienia Rocznego Walnego Zgromadzenia udzielonego w poprzednim roku Radzie Dyrektorów do nabycia akcji własnych do wykorzystania na cele Programu motywacyjnego w kolejnym roku i proponuje przyjęcie przez Roczne Walne Zgromadzenie uchwały dotyczącej między innymi nabycia akcji własnych, które będą wykorzystane na cele Programu motywacyjnego.

W celu nabycia akcji X w ramach Programu motywacyjnego Uczestnicy dokonują zapisu na akcje w trakcie Okresu Zapisów (ang. Enrollment period). Uczestnicy dokonują zapisu na akcje za pośrednictwem dedykowanej platformy (ang. (...)), prowadzonej przez globalnego dostawcę zajmującego się obsługą programów motywacyjnych (ang. (...)) wybranego przez X. Każdy Uczestnik Programu motywacyjnego posiada indywidualne konto na platformie, tj. Uczestnicy, którzy w przeszłości brali udział w poprzednich edycjach Programu motywacyjnego, korzystają z wcześniej założonych na platformie kont, natomiast nowi Uczestnicy w celu dokonania zapisu na akcje muszą założyć konto na platformie (...).

Każdy Uczestnik Programu motywacyjnego za pośrednictwem indywidualnego konta na platformie dokonuje wyboru progu inwestycyjnego, czyli kwoty, która jest następnie inwestowana przez brokera wybranego przez X w celu zakupienia akcji dla Uczestników Programu motywacyjnego z rynku. Uczestnicy aktualnie mają możliwość wyboru jednego z sześciu dostępnych progów inwestycyjnych ustalonych przez X, tj. (...). W tym miejscu Wnioskodawca pragnie wskazać, że wskazane wartości możliwych do wybrania progów inwestycyjnych mogą w przyszłości ulec zmianie, jednakże nie wpłynie to na zasady działania Programu motywacyjnego. W trakcie Okresu Zapisów nie jest znana wartość nominalna akcji oraz ich ilość, która zostanie nabyta przez brokera.

Po zakończeniu Okresu Zapisów rozpoczyna się okres Zakupu Akcji (ang. Purchase period) X na norweskiej giełdzie papierów wartościowych. Okres zakupu akcji trwa zazwyczaj od dwóch do czterech miesięcy. Broker dokonuje zakupu akcji do pełnej wysokości progu inwestycyjnego wybranego przez danego uczestnika Programu motywacyjnego ze środków X. Przy czym w momencie zakupu akcji przez Uczestników otrzymują oni rabat w wysokości 25%, w związku z czym faktyczny koszt ponoszony bezpośrednio przez Uczestników Programu motywacyjnego na zakup akcji wynosi odpowiednio (...) (kwoty odpowiadające wartości wybranego progu inwestycyjnego – kwoty te mogą ulec zmianie w przyszłości, jeżeli zmienią się wartości progów inwestycyjnych, o których mowa powyżej).

Cena nabytych akcji jest ustalana po zakończeniu okresu Zakupu Akcji jako średnia cena wszystkich akcji zakupionych w ramach Programu motywacyjnego na norweskiej giełdzie papierów wartościowych, pomniejszona o 25% rabatu należnego Uczestnikom Programu motywacyjnego.

Jednocześnie od 2022 r. Spółka jest obciążana fakturą z tytułu udzielenia 25% rabatu na zakup akcji X przez Uczestników.

Po zakończeniu okresu Zakupu Akcji X przekazuje informację spółkom z Grupy, w tym też Spółce, o Uczestnikach, którzy przystąpili do Programu motywacyjnego w danym roku kalendarzowym i o ilości zakupionych przez nich akcji, a także wybranym przez każdego Uczestnika progu inwestycyjnym.

W celu zakupu akcji przez Uczestników Spółka przekazuje im informacje o numerze konta bankowego Wnioskodawcy i terminie, do którego Uczestnicy mają dokonać płatności za akcje. Informacja o zakupie akcji przez Uczestników jest następnie przekazywana przez Spółkę do X.

Jednocześnie, zgodnie z zasadami Programu motywacyjnego, możliwe jest sfinansowanie 20% ceny zakupu akcji z wynagrodzenia uczestników, a pozostałe 80% tej kwoty może być sfinansowane z kwoty nieoprocentowanej pożyczki udzielonej Uczestnikom Programu motywacyjnego przez X, której wartość jest następnie potrącana z wynagrodzenia danego Uczestnika przez okres dwunastu kolejnych miesięcy. Przykładowo, jeżeli Uczestnik Programu motywacyjnego dokona wyboru progu inwestycyjnego do kwoty (...) (20%) zostanie potrącone z wynagrodzenia pracownika z tytułu zakupionych akcji, natomiast pozostałe (...) (80%) ceny zakupu akcji jest pokrywane w formie spłaty rat z tytułu zaciągnięcia nieoprocentowanej pożyczki udzielonej Uczestnikom.

Mimo, że zasady Programu motywacyjnego przewidują możliwość sfinansowania zakupu akcji X poprzez zaciągnięcie nieoprocentowanej pożyczki udzielonej przez Wnioskodawcę, nie są one jednak stosowane w stosunku do Uczestników, którzy są pracownikami Spółki. W tym miejscu Wnioskodawca pragnie wskazać, że nie wyklucza się, iż w przyszłości pracownicy Spółki, którzy uczestniczą w Programie motywacyjnym, będą mogli również skorzystać z tej formy finansowania zakupu akcji X. Niemniej jednak aktualnie Uczestnicy bezpośrednio płacą za akcje zakupione w ramach Programu motywacyjnego, a Spółka nie dokonuje żadnych potrąceń z ich wynagrodzenia z tego tytułu.

Zakupione przez Uczestników Programu motywacyjnego akcje zostają objęte rocznym Okresem wyczekiwania (ang. Lock-in period). W czasie trwania Okresu wyczekiwania nabyte akcje są zdeponowane na dedykowanym koncie depozytowym Uczestnika prowadzonym na dedykowanej platformie. W Okresie wyczekiwania Uczestnicy nie mogą w jakikolwiek sposób dysponować akcjami, w szczególności nie mogą ich zbywać lub zastawiać (warunkowe przyznanie akcji). W konsekwencji Uczestnicy nabywają pełne prawo do dysponowania zablokowanymi akcjami dopiero po upływie Okresu wyczekiwania. Zasadniczo akcje X nabywane w ramach Programu motywacyjnego są blokowane we wszystkich przypadkach na okres jednego roku, ale w wyjątkowych sytuacjach zezwala się na możliwość ich wcześniejszego zbycia po uzyskaniu odpowiedniej zgody, co jednocześnie wiąże się z obowiązkiem zwrotu przez Uczestnika kwoty udzielonego mu rabatu na zakup akcji X.

Wnioskodawca wskazuje również, że w trakcie trwania Okresu wyczekiwania Uczestnicy otrzymują dywidendę, jeżeli jest ona wypłacana.

Uprawnienie do uczestnictwa w Programie motywacyjnym, otrzymania dywidendy i zakupu akcji X nie wynika bezpośrednio z zapisów umów o pracę zawieranych przez Wnioskodawcę lub innych wewnętrznych dokumentów prawa pracy przyjętych przez Spółkę (np. z regulaminu wynagradzania). W konsekwencji Uczestnicy zatrudnieni przez Spółkę nie posiadają względem Spółki żadnych roszczeń z tytułu uczestnictwa w Programie motywacyjnym.

Spółka nie posiada bezpośredniego wpływu na to, który z pracowników Spółki zdecyduje się na uczestnictwo w Programie motywacyjnym, ani nie decyduje o wysokości limitów inwestycyjnych dla uczestników Programu.

Pracownicy Spółki nie są związani z X stosunkiem pracy lub innym stosunkiem cywilno-prawnym. X jest spółką dominującą względem Wnioskodawcy na podstawie przepisów ustawy o rachunkowości.

Analogiczne zasady funkcjonowania Programu motywacyjnego funkcjonowały w przeszłości oraz będą obowiązywać także w latach następnych.

Pytanie

Czy poprawne jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w związku z funkcjonowaniem Programu motywacyjnego na Spółce nie będą ciążyły jakiekolwiek obowiązki płatnika podatku dochodowego w rozumieniu art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ani obowiązek informacyjny wynikający z art. 39 ust. 3 ww. ustawy?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do tak opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego spełnione są warunki określone w art. 24 ust. 11-11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, umożliwiające zastosowanie odroczenia opodatkowania do momentu sprzedaży akcji przez Uczestników Programu motywacyjnego. Konsekwentnie, w momencie zakupu akcji po cenie preferencyjnej po stronie Uczestników nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym i tym samym na Spółce z tego względu nie będą ciążyły jakiekolwiek obowiązki płatnika podatku dochodowego w rozumieniu art. 32 ust. 1 ww. ustawy, ani obowiązek informacyjny wynikający z art. 39 ust. 3 ww. ustawy.

Jednocześnie, nawet w razie uznania, że Program motywacyjny nie spełnia warunków odroczenia opodatkowania, o którym mowa w art. 24 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w odniesieniu do tak opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przychód na gruncie ww. ustawy po stronie Uczestników z tytułu udziału w Programie motywacyjnym nie powstanie w chwili nabycia akcji, gdyż przychód powstanie wyłącznie w momencie otrzymania dywidendy i odpłatnej sprzedaży akcji, przez co po stronie Spółki nie powstanie jakikolwiek obowiązek płatnika podatku dochodowego w rozumieniu art. 32 ust. 1 analizowanej ustawy, ani jakikolwiek obowiązek informacyjny wynikający z art. 39 ust. 3 ww. ustawy.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Jednakże stosownie do art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Zgodnie z art. 24 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli w wyniku realizacji programu motywacyjnego utworzonego przez:

1)spółkę akcyjną, od której podatnik uzyskuje świadczenia lub inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13,

2)spółkę akcyjną będącą jednostką dominującą w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 37 ustawy o rachunkowości w stosunku do spółki, od której podatnik uzyskuje świadczenia oraz inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13

–podatnik faktycznie obejmuje lub nabywa akcje tej spółki lub akcje spółki w stosunku do niej dominującej, przychód z tego tytułu powstaje w momencie odpłatnego zbycia tych akcji.

Ponadto, zgodnie z ust. 11b:

Przez program motywacyjny, o którym mowa w ust. 11, rozumie się system wynagradzania utworzony na podstawie uchwały walnego zgromadzenia przez:

1)spółkę akcyjną, dla osób uzyskujących od niej świadczenia lub inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13, albo

2)spółkę akcyjną będącą jednostką dominującą w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 37 ustawy o rachunkowości w stosunku do spółki, od której osoby uprawnione do otrzymania świadczeń w ramach tego systemu wynagradzania uzyskują świadczenia lub inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13

–w wyniku, którego osoby uprawnione do otrzymania świadczeń w ramach tego systemu wynagradzania bezpośrednio lub w wyniku realizacji praw z pochodnych instrumentów finansowych lub realizacji praw z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (dalej jako: „Ustawa o OIF”), lub realizacji innych praw majątkowych, nabywają prawo do faktycznego objęcia lub nabycia akcji spółki określonej w pkt 1 lub 2.

Jak wskazuje art. 24 ust. 12a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepisy ust. 11 -11b mają zastosowanie do dochodu uzyskanego przez osoby uprawnione z tytułu objęcia lub nabycia akcji spółek akcyjnych, których siedziba lub zarząd znajdują się na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub państwa, z którym Rzeczpospolita Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W myśl art. 24 ust. 11 i nast. cytowanej ustawy, w przypadku programu motywacyjnego, utworzonego przez określony typ podmiotu dla wybranych kategorii osób, w ramach którego podatnik faktycznie obejmuje lub nabywa akcje tej spółki lub akcje spółki w stosunku do niej dominującej, przychód z tego tytułu powstaje dopiero w momencie odpłatnego zbycia tych akcji.

Tym samym jedynie programy motywacyjne spełniające łącznie wszystkie poniższe warunki można zakwalifikować jako programy motywacyjne, w ramach których możliwe jest skorzystanie z preferencji, o której mowa w art. 24 ust. 11 analizowanej ustawy:

•akcje otrzymane są w ramach programu motywacyjnego utworzonego na podstawie uchwały walnego zgromadzenia (wspólników/akcjonariuszy) (Warunek - Uchwała Walnego Zgromadzenia);

•wprowadzony program motywacyjny jest systemem wynagradzania (Warunek - System wynagradzania);

•akcje są akcjami spółki akcyjnej (Warunek - Rodzaj spółki),

•program motywacyjny jest utworzony przez spółkę akcyjną, od której podatnik uzyskuje świadczenia lub inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13 lub spółkę będącą jednostką dominującą w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 37 ustawy o rachunkowości w stosunku do spółki, od której podatnik uzyskuje świadczenia oraz inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13 (Warunek - Rodzaj spółki);

•uczestnik programu faktycznie obejmuje lub nabywa akcje tych spółek bezpośrednio lub pośrednio – w wyniku realizacji praw z pochodnych instrumentów finansowych lub realizacji praw z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b Ustawy o OIF (Warunek - Rodzaj świadczenia);

•akcje są akcjami spółki akcyjnej, której siedziba lub zarząd znajduje się na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub EOG lub państwa, z którym Rzeczpospolita Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania (Warunek - Lokalizacja spółki);

•akcje zostały objęte przez osoby, które otrzymują od wyżej wskazanych podmiotów przychód ze stosunku pracy bądź umowy cywilnoprawnej (z wyłączeniem umowy o świadczenie usług) lub przychód z działalności wykonywanej osobiście (w tym przez osoby należące do składów zarządów lub rad nadzorczych, niezależnie od sposobu ich powołania) (Warunek - Beneficjenci Programu motywacyjnego).

Mając na uwadze powyższe, istotnym jest zweryfikowanie czy warunki odroczenia opodatkowania wskazane w cytowanych powyżej przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku Programu obowiązującego w Spółce są spełnione:

a)Warunek - Uchwała Walnego Zgromadzenia

Aby program oparty na akcjach mógł być uznany za „program motywacyjny” objęty przepisami o odroczeniu opodatkowania, musi on zostać utworzony na podstawie uchwały Walnego Zgromadzenia.

Jak zostało wskazane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, obowiązki w zakresie obsługi i zarządzania Programem motywacyjnym spoczywają na organie działającym w strukturach X, tj. na Radzie Dyrektorów (ang. Board of Directors). W powiadomieniu skierowanym do akcjonariuszy X gromadzących się na Rocznym Walnym Zgromadzeniu (ang. Annual General Meeting) Rada Dyrektorów rekomenduje podtrzymanie upoważnienia Rocznego Walnego Zgromadzenia udzielonego w poprzednim roku Radzie Dyrektorów do nabycia akcji własnych do wykorzystania na cele Programu motywacyjnego w kolejnym roku i proponuje przyjęcie przez Roczne Walne Zgromadzenie uchwały dotyczącej między innymi nabycia akcji własnych, które będą wykorzystane na cele Programu motywacyjnego.

Wnioskodawca jest świadomy, że w świetle stanowiska prezentowanego przez niektóre organy podatkowe istotne jest, aby upoważnienie dotyczące utworzenia programu motywacyjnego wynikało z uchwały walnego zgromadzenia lub ewentualnie innego dokumentu potwierdzającego wolę akcjonariuszy i ich zgodę na wprowadzenie programu motywacyjnego dla pracowników oraz że zezwolenie to odnosi się konkretnie do utworzenia planu motywacyjnego. Wnioskodawca jest świadomy stanowisk organów podatkowych wskazujących, że konieczne jest, aby walne zgromadzenie akcjonariuszy wyraźnie zatwierdziło wprowadzenie planu motywacyjnego w formie uchwały – a nie tylko upoważniło inny organ do tej czynności (np. indywidualna interpretacja podatkowa Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej pod sygnaturą 0115-KDIT1.4011.506.2023.2.MST wydana 9 października 2023 r.), w przeciwnym razie nie ma możliwości zastosowania odroczenia podatku.

Wnioskodawca wskazuje jednak, że przykładowo w interpretacji indywidualnej wydanej 2 marca 2022 r. przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej pod sygnaturą 0113-KDIPT2- 3.4011.868.2021.3.SJ podatnik wskazał, że plan motywacyjny został zatwierdzony przez Radę Dyrektorów w oparciu o wewnętrzne regulacje funkcjonujące w kanadyjskiej spółce oraz zasady kanadyjskiego prawa handlowego, co dało Radzie Dyrektorów pełne uprawnienia do przyjęcia planu opartych na akcjach. Zdaniem podatnika, zgodnie z prawem kanadyjskim, inicjowanie i realizacja takich planów nie wymagają podjęcia dodatkowej uchwały walnego zgromadzenia w celu ustalenia tych planów. Początkowo organ podatkowy nie zgodził się z podatnikiem, że w takim scenariuszu analizowany warunek odroczenia podatku jest spełniony, jednakże po zaskarżeniu interpretacji do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w wyniku autokontroli zajętego stanowiska, warunek ten uznano za spełniony ze względu na lokalne specyficzne regulacje kanadyjskiego prawa handlowego (zmiana stanowiska przez organ podatkowy została dokonana przez sam organ, a nie w wyniku prawomocnego wyroku sądu).

Mając na uwadze powyższe, zgodnie z literalną wykładnią art. 24 pkt 11b ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych, aby móc zastosować odroczenie podatku, program motywacyjny powinien zostać wprowadzony na podstawie uchwały walnego zgromadzenia akcjonariuszy. Niemniej jednak Wnioskodawca wskazuje, że biorąc pod uwagę cel omawianych regulacji prawnych warunek ten nie miał na celu wprowadzenia przez ustawodawcę ograniczenia możliwości odroczenia momentu opodatkowania wyłącznie w odniesieniu do takich programów motywacyjnych, które są ustanawiane przez polskie spółki lub przez podmioty zagraniczne, u których forma przyjętych regulacji czy też wykonanie określonych czynności lub uzyskanie zgody odpowiednich organów w zakresie utworzenia programu motywacyjnego są identyczne do tych określonych w polskich przepisach prawa.

Jednocześnie Wnioskodawca zwraca uwagę, że w przypadku X Rada Dyrektorów jest upoważniona przez Walne Zgromadzenie do nabycia akcji własnych do wykorzystania na cele Programu motywacyjnego. Z niniejszego można zatem wywnioskować, że Rada Dyrektorów działa w tym zakresie za zgodą akcjonariuszy X. Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawcy należy uznać, że powyższy warunek, a więc ustanowienie Programu na podstawie uchwały Walnego Zgromadzenia, jest spełniony.

b)Warunek - System wynagradzania

Odroczenie momentu opodatkowania może znaleźć zastosowanie w sytuacji, gdy obok pozostałych warunków spełniony jest warunek, że program motywacyjny stanowi system wynagradzania.

Wnioskodawca wskazuje, iż pojęcie systemu wynagradzania nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. W ocenie Wnioskodawcy przedmiotowy Program motywacyjny jako system wynagradzania stanowi jeden z elementów wynagradzania pracowników. Wnioskodawca wskazuje, że Program motywacyjny ma na celu zwiększenie zainteresowania i zaangażowania pracowników w rozwój spółek z Grupy.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy również ten warunek należy uznać za spełniony.

c)Warunek – Rodzaj Spółki (forma prawna i rodzaj świadczeń wypłacanych na rzecz uczestników Programu)

Program motywacyjny został utworzony i wprowadzony przez spółkę akcyjną X, która jest spółką akcyjną notowaną na norweskiej giełdzie papierów wartościowych – Oslo Stock Exchange. Ponadto Program motywacyjny jest skierowany m.in. do pracowników Spółki, w stosunku do której X jest spółką dominującą w rozumieniu ustawy o rachunkowości.

W związku z powyższym, mając na uwadze fakt, że X jest względem Spółki jednostką dominującą, o której mowa w przepisach ustawy o rachunkowości, w ocenie Wnioskodawcy należy uznać, że wskazany warunek dotyczący rodzaju spółki, która utworzyła Program motywacyjny należy, uznać za spełniony.

d)Warunek – Rodzaj świadczenia

Kolejnym warunkiem, który musi być spełniony, aby możliwe było odroczenie momentu opodatkowania świadczeń przyznanych w ramach programów motywacyjnych jest, aby świadczenia te miały formę akcji. Mając zatem na uwadze fakt, iż w analizowanym Programie motywacyjnym Uczestnicy nabywają po cenie preferencyjnej akcje X, również ten warunek należy uznać za spełniony.

e)Warunek – Lokalizacja Spółki

Odroczenie momentu opodatkowania zgodnie z art. 24 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy programów motywacyjnych opartych na akcjach spółek, których siedziba lub zarząd znajduje się na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub EOG lub państwa, z którym Rzeczpospolita Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W związku z faktem, iż X ma swoją siedzibę zarejestrowaną w Norwegii, powyższy warunek należy uznać za spełniony.

f)Warunek – Beneficjenci Programu motywacyjnego

Mając na uwadze, iż Uczestnikami Programu motywacyjnego są pracownicy Spółki zatrudnieni na podstawie umowy o pracę, w ocenie Wnioskodawcy należy uznać, iż warunek dotyczący beneficjentów Programu motywacyjnego jest spełniony w zakresie pracowników Spółki.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, Program motywacyjny spełnia wszystkie warunki umożliwiające odroczenie momentu opodatkowania akcji nabytych z 25% rabatem przez Uczestników w ramach Programu motywacyjnego do momentu ich sprzedaży. Konsekwentnie Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w momencie nabycia akcji z 25% rabatem po stronie Uczestników nie powstanie przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym i tym samym na Spółce z tego względu nie będą ciążyły jakiekolwiek obowiązki płatnika podatku dochodowego w rozumieniu art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ani obowiązek informacyjny wynikający z art. 39 ust. 3 ww. ustawy.

Niemniej jednak Wnioskodawca wskazuje, że w przypadku uznania przez organ rozpatrujący wniosek o interpretację, że Program motywacyjny nie spełnia warunków określonych w art. 24 ust. 11-11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po stronie Spółki i tak nie powstałyby jakiekolwiek obowiązki płatnika podatku dochodowego, ani obowiązki informacyjne, a potencjalny przychód po stronie Uczestników Programu motywacyjnego powstałby dopiero w momencie otrzymania przez Uczestników dywidendy i odpłatnej sprzedaży akcji, które zgodnie z art. 17 ust. 1 stanowiłyby przychód z kapitałów pieniężnych.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy wynika z faktu, że w ocenie Spółki nie można mówić o powstaniu jakiegokolwiek przychodu po stronie Uczestników w momencie nabycia akcji częściowo odpłatnie, ani na żadnym innym etapie udziału w Programie motywacyjnym (poza momentem otrzymania dywidendy). Wynika to przede wszystkim z faktu, że akcje jako papiery wartościowe są specyficznym aktywem, które generuje rzeczywiste przysporzenie majątkowe dopiero w przyszłości w postaci otrzymywanej przez akcjonariusza dywidendy lub w chwili sprzedaży akcji. Samo nabycie akcji przez Uczestników częściowo odpłatnie nie generuje przychodu po stronie Uczestników, gdyż korzyść jest na tym etapie potencjalna i niepewna.

Co więcej, nabyte przez Uczestników akcje X są w pierwszym roku po nabyciu zablokowane i nie pozostają do swobodnej dyspozycji Uczestników, a co za tym idzie, nie mają realnej wartości, a więc samo ich przyznanie nie generuje żadnego przychodu (dochodu). Uczestnicy w Okresie wyczekiwania nie mają swobody w dysponowaniu akcjami, co uniemożliwia im sprzedaż lub jakiekolwiek inne rozporządzenie nimi. Przychód nie powstaje także po zakończeniu Okresu wyczekiwania, bo nadal korzyść Uczestników jest niepewna i potencjalna.

Spółka chciałaby również zwrócić uwagę, że przyjęcie, iż po zakończeniu Okresu wyczekiwania powstaje przychód po stronie Uczestników prowadziłoby do podwójnego opodatkowania tego samego dochodu, tj. po raz pierwszy w momencie powstania rzekomego świadczenia o charakterze częściowo odpłatnym oraz po raz drugi w momencie sprzedaży otrzymanych akcji.

Powyższe bezpośrednio wynika z zapisów zawartych w art. 30b ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którymi dochodem, o którym mowa w ust. 1 jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g, lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14.

Analizując zatem literalne brzmienie art. 30b ust. 2 pkt 1 cytowanej ustawy należy dojść do wniosku, że nie odwołuje się on do treści art. 22 ust. 1d ww. ustawy, uprawniającego do rozpoznania jako koszt podatkowy (w chwili sprzedaży rzeczy otrzymanej nieodpłatnie/ częściowo odpłatnie) wartości przychodu określonego w związku z otrzymaniem nieodpłatnego/częściowo odpłatnego świadczenia.

Taka kwalifikacja prawnopodatkowa oznaczałaby, że przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym w momencie nabycia akcji nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie nie będzie mógł być uznany za koszt podatkowy w momencie zbycia tych akcji, ponieważ katalog kosztów zawarty w art. 30b ust. 2 pkt 1 posiada charakter zamknięty i nie uwzględniono w nim kosztów określonych na zasadach wskazanych w art. 22 ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W rezultacie prowadziłoby to do podwójnego opodatkowania tego samego dochodu. Tak między innymi Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 29 czerwca 2022 r. (sygn. II FSK 2701/19):

Tym samym nie jest możliwe uwzględnienie jako kosztu uzyskania przychodów wartości przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 22 ust. 1d u.p.d.o.f., do którego to przepisu ani art. 30b ust. 2, ani art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f. nie odsyłają.

Jednocześnie w tym samym wyroku organ zwraca uwagę, że:

Otrzymanie akcji nie daje żadnych korzyści, ponieważ akcje są takim składnikiem majątku, który przychód może dać dopiero w momencie ich zbycia w drodze sprzedaży lub zamiany, ewentualnie innych czynności. Nabycie akcji samo przez się nie daje żadnego przychodu. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, dopiero zbycie akcji pozwala ustalić, jaki dochód podatnik osiągnął przez to, że nabył akcje w drodze programu motywacyjnego, a następnie zbył te akcje.

Tożsame stanowisko zostało także potwierdzone w:

–wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 8 października 2020 r. (sygn. II FSK 1610/18);

–wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 26 kwietnia 2023 r. (sygn. I SA/GI 1487/22);

–wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 8 marca 2022 r. (sygn. III SA/Wa 2409/21).

Natomiast zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (również w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2024 r.) od dochodów uzyskanych m.in. z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Jednocześnie w przypadku otrzymania dywidendy taki przychód podlega klasyfikacji podatkowej na zasadach określonych w art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie zgodnie z powołanym przepisem od przychodów uzyskanych z tytułu dywidend pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy.

Uwzględniając powyższe rozważania oraz wskazane przepisy, zdaniem Spółki jedyne momenty, w których należy rozpoznać przychód po stronie Uczestników z tytułu udziału w Programie motywacyjnym to moment otrzymania dywidendy przez Uczestników (jeżeli wystąpi) i moment odpłatnego zbycia akcji.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 analizowanej ustawy zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.

Natomiast na podstawie art. 39 ust. 3 ww. ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2, sporządzone według ustalonego wzoru.

W konsekwencji należy dojść do wniosku, iż warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu (tj. Spółki) jest fakt dokonywania przez ten podmiot określonych rodzajów świadczeń wymienionych w powyższych przepisach. Warunek ten nie jest spełniony w powyższym przypadku z uwagi na to, że Spółka nie dokonuje żadnych wypłat lub świadczeń na rzecz Uczestników w związku z ich udziałem w Programie motywacyjnym. Tym samym również z tego względu nie będzie w tym zakresie ciążył na Spółce żaden obowiązek płatnika podatku dochodowego.

W kontekście zaś konieczności rozpoznania przychodu po stronie Uczestników w związku ze sprzedażą akcji X Spółka zwraca uwagę, że zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym w orzecznictwie obowiązek informacyjny określony w art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odnosi się do tych podmiotów, do których można zastosować „kryterium pośredniczenia w uzyskaniu przez podatnika dochodu, polegającego zasadniczo na wypłacie podatnikowi przychodu z tytułu odpłatnego zbycia akcji” (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 17 maja 2013 r. I SA/Wr 380/13).

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek wynikający z art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie powstanie po stronie Spółki. Spółka nie pośredniczy przy wypłacie Uczestnikom przychodów z odpłatnego zbycia akcji. Przyznane akcje X mogą być zbywane przez Uczestników za pośrednictwem właściwych instytucji finansowych prowadzących konta maklerskie, a Spółka nie uczestniczy ani w przekazywaniu przyznanych akcji do Uczestników ani w ich późniejszej sprzedaży. Każdy uczestnik programu, który nabył akcje (posiadający konto na (...)), i które znajdują się na jego koncie na platformie (...), zbywa je poprzez tę platformę i poprzez tę platformę odbywa się wypłata np. dywidendy, tzn. dywidenda wpływa na konto wskazane w (...) przez właściciela akcji.

Podsumowując, jako że po stronie Uczestników nie powstaje przychód dla celów podatku dochodowego w momencie […] obowiązki płatnika ani obowiązki informacyjne.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe, jednak z innych względów niż Państwo wskazali.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.):

Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe, na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki, tj. obliczenie, pobranie i wpłacenie podatku, zaliczki.

Z kolei jak stanowi art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej:

Płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany, a niewpłacony.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) ustawa reguluje m.in. opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych.

Ustawa przewiduje przy tym dwa „tryby” zapłaty/poboru podatku dochodowego od osób fizycznych:

•tzw. samoobliczenie (samowymiar) i zapłatę podatku przez podatnika;

•obliczenie i pobór podatku przez płatnika.

Zasadą jest, że obowiązek prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania, obliczenia i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych spoczywa na podatnikach. W odniesieniu do licznych sytuacji zasada ta została jednak wyłączona przez ustawodawcę poprzez nałożenie obowiązków płatnika na podmioty wypłacające podatnikowi (stawiające do dyspozycji podatnika) należności stanowiące jego dochody (przychody).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadza system poboru podatku przez płatnika w przypadkach wskazanych w Rozdziale 7: „Pobór podatku lub zaliczek na podatek przez płatników”.

Jak wynika z przepisów tego Rozdziału, ustawodawca ustanowił obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych przez:

•określenie rodzaju podmiotu dokonującego wypłaty (realizacji) świadczeń na rzecz podatników, przy czym rodzaj podmiotu jest określany poprzez wskazanie jego formy organizacyjnej, jego statusu bądź roli, jaką podmiot ten pełni w relacji z podatnikiem oraz

•określenie kategorii przychodów (dochodów), w odniesieniu do których na ww. podmiotach ciążą obowiązki płatnika podatku.

Ponadto ustawodawca uregulował również sytuacje, w których podmioty wypłacające należności lub realizujące świadczenia na rzecz podatników:

•nie mają obowiązku obliczenia i poboru podatku jako płatnicy, ale

•mają obowiązki o charakterze informacyjnym.

Ogólne określenie „przychodów” zawiera art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Pojęcie przychodu wiąże się z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku.

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się, stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy,

wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.

Stosownie do art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Płatnicy, o których mowa w art. 32, art. 33 i art. 35, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46, 74, 148 i 152-154. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Po myśli natomiast art. 39 ust. 3 cyt. ustawy:

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2, sporządzone według ustalonego wzoru.

Zgodnie z art. 42 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

Powołane przepisy dotyczą obowiązków płatnika i informacyjnych w sytuacji przekazywania m.in. przychodów zaliczanych do przychodów ze stosunku pracy.

W analizowanej sprawie rozważają Państwo czy ciążą na nich obowiązki płatnika i informacyjne wynikające z omawianej ustawy w związku z udziałem Państwa pracowników w programie o charakterze motywacyjnym.

W pierwszej kolejności należy przeanalizować czy ww. osoby otrzymują opisane świadczenia od Państwa czy od innych podmiotów. Obowiązki płatnika, a także obowiązki informacyjne po Państwa stronie mogłyby bowiem powstać wyłącznie w odniesieniu do sytuacji udzielenia przez Państwa świadczeń na rzecz ww. osób.

Świadczeniami, do których odnoszą się Państwo, są:

1)nabycie przez Państwa pracowników będących uczestnikami programu motywacyjnego akcji spółki dominującej w cenie uwzględniającej 25% rabat;

2)sprzedaż akcji nabytych w ramach programu o charakterze motywacyjnym;

3)otrzymanie dywidendy przez Państwa pracowników uczestniczących w programie o charakterze motywacyjnym.

Jak wskazano w opisie wniosku:

•uczestnikami programu o charakterze motywacyjnym są również Państwa pracownicy zatrudnieni na podstawie umowy o pracę;

•nie posiadają Państwo bezpośredniego wpływu na to, który z pracowników zdecyduje się na uczestnictwo w programie o charakterze motywacyjnym, ani nie decydują Państwo o wysokości limitów inwestycyjnych dla uczestników programu;

•Państwa pracownicy nie są związani z X stosunkiem pracy lub innym stosunkiem cywilnoprawnym;

•uprawnienie do uczestnictwa w programie o charakterze motywacyjnym, otrzymania dywidendy i zakupu akcji X nie wynika bezpośrednio z zapisów zawieranych przez Państwa umów o pracę lub innych przyjętych przez Państwa wewnętrznych dokumentów prawa pracy (np. z regulaminu wynagradzania) – w konsekwencji zatrudnieni przez Państwa uczestnicy nie posiadają względem Państwa żadnych roszczeń z tytułu uczestnictwa w programie o charakterze motywacyjnym;

•obowiązki w zakresie obsługi i zarządzania programem o charakterze motywacyjnym spoczywają na organie działającym w strukturach X z siedzibą w Norwegii.

Z powyższego wynika, że świadczenia osób zatrudnionych przez Państwa na podstawie umowy o pracę, związane z uczestnictwem w programie o charakterze motywacyjnym, nie są przez nich uzyskiwane od Państwa.

Prawidłowo zatem wskazali Państwo, że nie są Państwo płatnikiem podatku dochodowego oraz nie są Państwo objęci obowiązkami informacyjnymi w odniesieniu do świadczeń uzyskiwanych przez uczestników programu o charakterze motywacyjnym.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Ponieważ w tej sprawie nie pełnią Państwo obowiązków płatnika, ani nie mają obowiązków informacyjnych, ocena tej części stanowiska, która dotyczy kwestii powstawania przychodu po stronie uczestników programu o charakterze motywacyjnym, jest zbyteczna.

Interpretacja dotyczy:

•stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,

•zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).