b)czy efekty Pana pracy, które nazywa Pan odpowiednio „programem komputerowym”, zawsze są (w tym gdy współtworzy, rozwija i ulepsza Pan „programy komputerowe”) odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych; czy przysługują Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych „programów komputerowych” (postępowanie w sprawie interpretacji indywidualnej nie daje możliwości takiego rozstrzygnięcia);

Wnioskodawca wytwarza, rozwija lub ulepsza oprogramowania lub jego części w ramach świadczonych dla kontrahentów usług. Należy podkreślić, że całość wytworzonego, rozwijanego lub ulepszanego oprogramowania lub jego części przez Wnioskodawcę jest objęta prawami autorskimi. Wraz z przekazaniem postępu prac, przekazywane Zleceniodawcy są również prawa autorskie. Prawami autorskimi nie zostaną objęte czynności rutynowe, które mogą wystąpić w przyszłości.

Efekty pracy Wnioskodawcy zawsze stanowią nowe, unikatowe oraz zindywidualizowane rozwiązanie polegające na wytwarzaniu, rozwijaniu lub ulepszaniu oprogramowania lub jego części. W niektórych przypadkach Wnioskodawca wytwarza program od podstaw, a w innych ulepsza lub rozwija program swoich zleceniodawców. W takich przypadkach zleceniodawcy udostępniają mu kod tego oprogramowania w celu rozwijania (ulepszania), jednak udostępnienie to nie następuje w wyniku przeniesienia jakichkolwiek praw własności do tego kodu ze zleceniodawców na Wnioskodawcę. Pisane programy, choć są implementowane jako element większych, często kompleksowych rozwiązań informatycznych, stanowią odrębne rozwiązanie informatyczne – którego to właścicielem jest Wnioskodawca. To Wnioskodawca posiada prawo autorskie do takiego oprogramowania. Oznacza to, że Wnioskodawca jest tak właścicielem tworzonych przez siebie od podstaw programów, jak i części programów, które to części stanowią ulepszenie bądź rozwinięcie programów będących własnością jego zleceniodawców. Dopiero w momencie przeniesienia praw autorskich na zleceniodawców (czy to w zakresie oprogramowania wytworzonego przez Wnioskodawcę od podstaw, czy to w zakresie części oprogramowania, również wytworzonego przez Wnioskodawcę, stanowiącego rozwinięcie większych programów, których właścicielami są zleceniodawcy).

Ponadto w tym miejscu warto przytoczyć interpretację z dnia 23 września 2020 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (0114-KDIP3-1.4011.471.2020.2.MZ), w której Organ stwierdził, że – „w wyniku tworzenia/ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania przez Wnioskodawcę, tworzone są nowe kody i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Wnioskodawca wytwarza samodzielnie nowe utwory, mające charakter utworów zależnych (zgodnie z art. 2 ust. 1 prawa autorskiego, twórcze opracowanie cudzego utworu – w tym, przypadku istniejącego programu czy fragmentu programu komputerowego – jest przedmiotem prawa autorskiego). Prawa do ww. utworów przysługują Wnioskodawcy. Wnioskodawca jest właścicielem ulepszonych/ zmodyfikowanych fragmentów kodu źródłowego/oprogramowania), który w oparciu o stosowną umowę przenosi na zleceniodawców. Wnioskodawca jest autorem i właścicielem tworzonych kodów a zatem przysługują mu prawa autorskie do ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, które podlegają ochronie zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W związku z tworzeniem/rozwijaniem oprogramowania Wnioskodawca osiąga dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy więc stwierdzić, że w świetle przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca osiągnął dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%”.

Podsumowując, rozwiązania wytwarzane przez Wnioskodawcę (tak w ramach większych programów, jak i programów realizowanych od podstaw) są jego własnością i prawa tej własności są przekazywane na kontrahenta zgodnie z pkt 6 lit. k.

c)czy w każdym przypadku tworzenie przez Pana „programu komputerowego” wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez Pana prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce; czy prowadził Pan albo prowadzi Pan odrębne prace rozwojowe dla celów wytworzenia każdego poszczególnego „programu komputerowego”, który jest efektem Pana pracy;

Wnioskodawca, za każdym razem kiedy podchodzi do realizacji projektu na zlecenie kontrahenta, ma do czynienia z wykonywaniem prac rozwojowych, w efekcie których dochodzi do wytwarzania, rozwijania lub ulepszania oprogramowania lub jego części.

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – tutaj narzędzi informatycznych lub oprogramowania – do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

d)czy „programy komputerowe” zawsze są efektem Pana prac rozwojowych w rozumieniu przepisów Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

Doprecyzowanie niniejszego punktu zostało częściowo zawarte w odpowiedzi na punkt 6 lit. c). Wnioskodawca pragnie jeszcze dodać, że w ramach świadczenia usług wykorzystuje powszechnie dostępną wiedzę z różnych dziedzin (tj. np. informatyka, matematyka, statystyka). Odbywa się to poprzez przeprowadzenie szeregu badań, testów i doświadczeń zarówno przed, w trakcie, jak i po implementacji wytworzonego oprogramowania lub jego części. W trakcie dostosowania produktu/aplikacji do konkretnego zastosowania wytwarzana jest wiedza, która rozwija lub ulepsza poszczególne moduły. W trakcie wytwarzania oprogramowania systematycznie Wnioskodawca poszerza swoją wiedzę z zakresu wyżej wymienionych dziedzin naukowych. Tym samym, co wskazano powyżej, wytworzenie programu komputerowego lub jego części, a także ich rozwinięcie lub ulepszenie powstają w wyniku prac rozwojowych podejmowanych przez Wnioskodawcę.

e)czy:

-usługi świadczone przez Pana na rzecz Kontrahentów, zgodnie z zawartą umową, są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności;

-wykonując te usługi, ponosi Pan ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością;

-odpowiedzialność wobec osób trzecich (innych niż Kontrahenci) za rezultat czynności podejmowanych przez Pana oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi Pan czy zlecający wykonanie tych czynności;

Usługi świadczone w ramach zawartej umowy nie są świadczone pod kierownictwem Zlecającego usługi. Wnioskodawca, otrzymując zamówienie na wykonanie usługi, planuje i realizuje swoje zadania samodzielnie, a następnie dokonuje przekazania efektu prac do Zleceniodawcy. Wnioskodawca samodzielnie decyduje, w którym miejscu i w jakich godzinach usługa będzie świadczona – opłata za usługę wynika z ilości przepracowanych godzin pomnożonych przez stawkę godzinową ustaloną w umowie.

Ponadto, zgodnie z umową, Usługodawca (Wnioskodawca) ponosi pełne ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością i żadne z postanowień niniejszej Umowy nie może stanowić podstawy jakichkolwiek roszczeń Usługodawcy wobec Zleceniodawcy z tytułu szkody (zarówno w postaci szkody faktycznie poniesionej, jak i utraconych korzyści) poniesionej w toku prowadzonej przez Usługodawcę działalności gospodarczej, za wyjątkiem gdy szkoda jest następstwem okoliczności, za które Zleceniodawca ponosi odpowiedzialność.

W związku z powyższym, Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość oraz ewentualne wady świadczonych usług, jak i zmian kontrahentów, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu.

Należy przy tym jasno podkreślić, że Wnioskodawca co prawda nie jest z punktu widzenia osób trzecich podmiotem właściwym do kierowania roszczenia w przypadku powstania u nich szkody (bowiem są oni użytkownikami oprogramowania, które finalnie staje się własnością zleceniodawcy i jest przez niego zarządzane i administrowane), ale w takiej sytuacji zleceniodawca ma pełne prawo, ze względu na brak ww. wyłączeń w umowach, dochodzić swoich praw (w tym odszkodowania) od Wnioskodawcy w zakresie, w jakim przyczynił się on do powstania ww. szkody. Tym samym Wnioskodawca odpowiada w sposób pośredni względem osób trzecich (innych niż zleceniodawcy) za efekty swojej pracy.

W ekonomii definiuje się ryzyko jako możliwość wystąpienia wyników odmiennych od założonych celów. Za słownikiem języka polskiego ryzyko to także możliwość, że coś się nie uda, jak również przedsięwzięcie, którego wynik jest niepewny. Zgodnie z tą definicją działalności Wnioskodawcy jest obarczona ryzykiem gospodarczym.

f)w jaki sposób umowy z Kontrahentami regulują kwestię Pana wynagrodzenia; czy otrzymuje Pan wynagrodzenie:

-wyłącznie z tytułu przenoszenia na Kontrahenta praw do „programu komputerowego” (jeśli tak, proszę wskazać, jakie to prawa);

-także z tytułu innych czynności (jeśli tak, proszę wskazać jakich);

Wnioskodawca otrzymuje przede wszystkim wynagrodzenie z przenoszenia na zleceniodawców praw do programu komputerowego, jego części lub do rozwiązań programistycznych wpływających na ulepszenie lub rozwój programu, którego właścicielami są zleceniodawcy Wnioskodawcy. Wynagrodzenie może w przyszłości dotyczyć również prac rutynowych, niemniej jednak w takiej sytuacji dochody z tego źródła nie są/będą brane pod uwagę przy rozliczaniu dochodu z IP BOX i każdorazowo będą wyodrębniane w zakresie warunków współpracy z kontrahentami. We wniosku wskazano, co następuje: Zaznacza się, że w przypadku ewentualnego wystąpienia w przyszłości prac o charakterze rutynowym, tj. suportowych, poświęcane na nie będą odrębne dni – innymi słowy prace programistyczne będą prowadzone przez Wnioskodawcę w inne dni, niż prace suportowe.

g)jak na gruncie poszczególnych umów z Kontrahentami wygląda relacja między przeniesieniem przez Pana na Kontrahenta praw do konkretnego efektu Pana pracy a: upływem okresu rozliczeniowego, momentem wypłaty wynagrodzenia oraz wartością tego wynagrodzenia;

Przekazanie prawa autorskiego do efektu części pracy Wnioskodawcy nad danym zleceniem ma miejsce wraz z każdym okresem rozliczeniowym. Okresy rozliczeniowe (o czym napisano w odpowiedzi na pkt 6 lit. h) mogą być ustalane umownie lub przedmiotowo. W przypadku zleceń rozliczanych dopiero po przekazaniu przez Wnioskodawcę ich przedmiotu, okres rozliczeniowy jest tylko jeden – w momencie przekazania całego efektu pracy (jest to również okres rozliczeniowy ustalony przedmiotowo – przesłanką jest tu po prostu nie częściowy efekt pracy Wnioskodawcy, tylko całkowity efekt tej pracy). Przez efekt pracy należy rozumieć (co już opisano) wytwarzanie, rozwijanie lub ulepszanie oprogramowania lub jego części. Faktura wystawiona wraz z końcem każdego okresu rozliczeniowego na zleceniodawcę określa wartość wynagrodzenia dla Wnioskodawcy. W przypadku okresów rozliczeniowych ustalonych przedmiotowo, wartość tego wynagrodzenia stoi w relacji ścisłej do efektów prac. W przypadku okresów rozliczeniowych ustalonych umownie nie zachodzi taka ścisłość. Może się bowiem zdarzyć tak, że w pierwszym okresie rozliczeniowym (tj. po pierwszych dwóch tygodniach od uruchomienia prac) w ramach 3 miesięcy realizacji zlecenia, Wnioskodawca wystawi fakturę na kwotę obliczoną wg ilorazu czasu okresu rozliczeniowego (2 tygodnie) i czasu przewidzianego umową na realizację całego zlecenia (3 miesiące), podczas gdy zaawansowanie tych prac w rzeczywistości będzie nieco wyższe, niż wynikałoby z ww. ilorazu. Niezależnie od braku tej ścisłości prawa do części efektów pracy Wnioskodawcy są przenoszone na jego zleceniodawcę wraz z wystawieniem faktury wg obowiązujących okresów rozliczeniowych.

h)czy faktury, które wystawia Pan na rzecz Kontrahentów, wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów Pana prac na Kontrahenta; jeśli nie, proszę wskazać dlaczego;

Nie – faktury nie wyodrębniają takich pozycji w sposób szczególny. Opis na fakturach wynika z umów o współpracy między Wnioskodawcą (np. faktura wystawiona na podstawie umowy nr … z dnia …) a jego zleceniodawcami, z ustaleń mailowych ze zleceniodawcami oraz ustaleń ustnych ze zleceniodawcami. Ponieważ Wnioskodawca, przekazując zleceniodawcy efekt swojej pracy dot. wytwarzania, rozwijania lub ulepszania oprogramowania lub jego części, całość faktury wystawianej w związku z tym przekazaniem dotyczy przekazania praw autorskich (zgodnie z umowami czy ustaleniami ustnymi z klientami). Po wystawieniu faktury na koniec każdego okresu rozliczeniowego Wnioskodawca traci prawo do efektów swojej pracy, bowiem prawo to zostaje przeniesione na nabywcę.

i)w jaki sposób poszczególne umowy z Kontrahentami regulują kwestię sposobu (trybu, zasad) przenoszenia przez Pana na Kontrahenta praw do konkretnych stworzonych przez Pana „programów komputerowych”; w jaki sposób odbywa się wyodrębnienie konkretnego „programu komputerowego” i przeniesienie praw do tego efektu Pana pracy na Kontrahenta (jakie czynności realizujecie odpowiednio Pan i Kontrahent); co potwierdza przeniesienie tych praw;

Dokumentem potwierdzającym przeniesienie praw jest wystawiona przez Wnioskodawcę faktura na zleceniodawcę. Ponadto Wnioskodawca drogą mailową bądź ustną (np. telefonicznie) przekazuje klientowi informację o zamieszczeniu na jego (klienta) serwerze efektów swojej pracy. Zamiennie może to być również serwer Wnioskodawcy, z którego efekty jego pracy są pobierane przez zleceniodawcę, w tym przez jego dział IT, osobę zatrudnioną na stanowisku informatyka, zespół programistyczny lub managera bądź samego właściciela jednostki.

Umowa nie zawsze określa w sposób szczególny ścieżkę postępowania przy przekazaniu efektów pracy Wnioskodawcy, warunki te mogą zostać ustalone np. ustnie przed podjęciem współpracy. Co do zasady jednak postępowanie w tym przypadku jest zbieżne z tym wskazanym powyżej – Wnioskodawca informuje o zamieszczeniu efektów swoich prac na serwerze (swoim lub klienta) i wystawia fakturę dotyczącą tych prac.

j)jak należy rozumieć stwierdzenie, że koszt usługi doradczej (koszt zasięgnięcia porady prawnej), jak i samego złożenia wniosku o interpretację „Wnioskodawca traktuje ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej”; czy koszt usługi doradczej miał charakter jednorazowy; jeśli nie, proszę wskazać, jak często ponosi Pan te koszty;

W zakresie tego punktu wniosku należy rozpatrywać usługę księgową i doradczą jako usługi komplementarne, a nie substytucyjne. Usługi księgowe związane z prowadzoną działalnością gospodarczą są jej nierozerwalnym elementem – szczególnie biorąc pod uwagę poziom skomplikowania przepisów dotyczących prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Z kolei usługa doradztwa podatkowego jest w stosunku do usługi księgowej usługą komplementarną, niezbędną np. w przypadku, gdy Wnioskodawca rozpatruje wybór formy opodatkowania na kolejny rok podatkowy. Korzystanie z usługi doradczej może mieć zatem charakter sporadyczny, ale nie jednorazowy. Do tej pory Wnioskodawca korzystał z usługi doradztwa podatkowego przede wszystkim przy sporządzaniu wniosków o wydanie interpretacji indywidualnych dot. IP BOX, a także przy przygotowaniu uzupełnień do nich, pobierał również porady w zakresie formy opodatkowania swojej działalności gospodarczej. Wnioskodawca będzie również korzystał z usług doradztwa podatkowego w przyszłości, szczególnie biorąc pod uwagę dynamikę zmian w zakresie prawa podatkowego w Polsce.

k)kosztów zakupu jakiego konkretnie oprogramowania i technologii dotyczy Pana wniosek; kiedy poniósł Pan te koszty; czy oprogramowania i technologie zostały kupione dla potrzeb konkretnych prac rozwojowych;

Koszty na zakup oprogramowania i technologii dotyczą (…) (płatne co miesiąc).

l)kosztów zakupu jakiego konkretnego wyposażenia specjalistycznego dotyczy Pana wniosek; wskazał Pan bowiem na koszty „(…) np. biurko, krzesło, lampka” (jest to zatem tylko przykładowe wyliczenie tych kosztów); kiedy poniósł Pan te koszty;

Koszty zakupu wyposażenia specjalistycznego dotyczą zakupów już dokonanych, tj. krzesło biurowe (zakup w sierpniu 2020) oraz możliwych do dokonania w przyszłości, tj.: biurko, lampka itp.

m)jak należy rozumieć stwierdzenie, że wydatki na zakup sprzętu komputerowego i elektronicznego (np. telefon, komputer, monitor, drukarka) to koszty stałe”; jak często ponosi Pan tego rodzaju koszty;

Koszty na zakup komputera/komputerów zależny jest od stopnia jego zużycia oraz od postępu technologicznego, wymuszającego na Wnioskodawcy jego zmianę, tak aby mógł on pracować na urządzeniu kompatybilnym z wymogami zmieniających się aplikacji, które ten komputer ma obsługiwać i co jest niezbędne dla zachowania odpowiedniej efektywności pracy Wnioskodawcy – co opisano we wniosku. Zakupy takie pojawiają się co 3-4 lata, zależnie od postępu technologicznego. Zakupy te dokonywane są w ścisłym związku z pracami rozwojowymi – jak już wskazano w niniejszym uzupełnieniu, prace rozwojowe towarzyszą wytworzeniu, rozwijaniu lub ulepszaniu każdego oprogramowania lub jego części dla klienta Wnioskodawcy. Bez komputera prowadzenie tej działalności nie byłoby możliwe.

n)kosztów zakupu jakiego konkretnie sprzętu komputerowego i elektronicznego, w tym oprogramowania, dotyczy Pana wniosek; wskazał Pan bowiem na koszty „(…) np. telefon, komputer, monitor, drukarka” (jest to zatem tylko przykładowe wyliczenie tych kosztów); czy sprzęt komputerowy i elektroniczny, w tym oprogramowanie, zostało kupione dla potrzeb konkretnych prac rozwojowych;

Koszty zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego dotyczą w szczególności:

-dwa komputery (jeden do zadań w tle i serwer do symulacji, drugi do pracy bieżącej (zakupy dokonane w grudniu 2020 oraz styczniu 2021)),

-monitor (zakup grudzień 2020),

-myszka i klawiatura (zakup kwiecień 2021, lipiec 2021),

-drukarka (zakup grudzień 2021).

Wszystkie sprzęty używane są uniwersalnie do każdego projektu, co wynika ze specyfiki branży IT.

o)jakich konkretnie kosztów związanych z poszerzeniem wiedzy dotyczy Pana wniosek; wskazał Pan bowiem na koszty „(…) np. literatura branżowa, szkolenia, konferencje, certyfikaty, licencje” (jest to zatem tylko przykładowe wyliczenie tych kosztów); kiedy poniósł Pan te koszty;

Koszty związane z poszerzaniem wiedzy dotyczą głównie:

-kurs (…) (zakup październik 2020),

-kurs (…) (zakup wrzesień 2019),

-Abonament w (…) (płatne co miesiąc),

-   Konferencje (…) (zakup październik 2021).

p)jakich konkretnie kosztów związanych usługami telekomunikacyjnymi dotyczy Pana wniosek; wskazał Pan bowiem na koszty „(…) np. Internet, abonament telefoniczny” (jest to zatem tylko przykładowe wyliczenie tych kosztów);

Koszty z tytułu usług telekomunikacyjnych dotyczą głównie abonamentu na usługi internetowe, które są cykliczne i występują raz w miesiącu – wykorzystywane są w kontaktowaniu się z klientami i współpracownikami. Bez tych wydatków prowadzenie działalności rozwojowej nie byłoby możliwe. W przyszłości może pojawić się również potrzeba zakupu abonamentu na usługi telekomunikacyjne u operatora telefonii komórkowej.

q)kiedy poniósł Pan koszty podwykonawstwa; czy zostały one poniesione w związku z konkretnymi pracami rozwojowymi;

Zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym we wniosku – w przyszłości może również zajść potrzeba skorzystania z usług podwykonawców, które mogą stanowić wsparcie Wnioskodawcy przy realizacji świadczonych usług. Na dzień dzisiejszy nie zostały poniesione koszty podwykonawstwa. Wnioskodawca nie przewiduje, aby koszty te pojawiły w najbliższej przyszłości.

r)czy nabywa/nabędzie Pan od podwykonawcy wyniki prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP, czy też dojdzie do nabycia od niego utworu podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

s)czy podwykonawca jest/będzie w stosunku do Pana podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

t)czy podwykonawca realizuje/będzie realizować zlecenia dla Pana w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej czy też będzie czynił to na podstawie umowy zlecenia, o dzieło;

Z uwagi na to, że zakup usługi podwykonawstwa nie zostały jeszcze dokonany w stanie faktycznym, nie są znane Wnioskodawcy tego rodzaju ustalenia.

u)jaki jest funkcjonalny związek poszczególnych wydatków z Pana trzeciego pytania z poszczególnymi działaniami, które traktuje Pan jako konkretne prace rozwojowe (we wniosku wskazał Pan ogólnie, że ponoszenie tych wydatków dotyczy Pana działalności, ale nie wyjaśnił Pan kwestii powiązań poszczególnych kosztów z konkretnymi działaniami, które Pan prowadził albo prowadzi jako konkretne prace rozwojowe);

v)czy którekolwiek z opisanych wydatków, których dotyczy Pana trzecie pytanie, były lub są ponoszone wyłącznie w celu prowadzenia przez Pana konkretnych prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym;

w)w jaki sposób, według jakich kryteriów przyporządkowuje Pan poszczególne wydatki z Pana trzeciego pytania do działań, które traktuje Pan jako konkretne prace rozwojowe; czy zawsze zalicza Pan do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, jakie przypisuje Pan do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego „programu komputerowego”; czy stosuje Pan inne zasady przyporządkowania wydatków do wskaźników nexus (jeśli tak, proszę wyjaśnić te zasady);

Związek funkcjonalny ponoszonych wydatków z działalnością rozwojową został szczegółowo wskazany w niniejszym uzupełnieniu (m.in. w pkt 4 lit. q)-t)). Związek ten jak widać jest ścisły. Bez komputera, bez monitora, bez myszki, bez wsparcia podmiotów zewnętrznych świadczenie usług nie byłoby możliwe, a w związku z tym (co już podkreślono tak we wniosku, jak i w niniejszym uzupełnieniu) niemożliwe byłoby realizowanie prac rozwojowych (które są w ścisłym związku z realizacją zleceń od klientów Wnioskodawcy). Niemożliwe bowiem byłoby pisanie kodu programistycznego na komputerze bez monitora lub bez myszki, niemożliwe byłoby również telefoniczne ustalenie szczegółów jakiegoś rozwiązania programistycznego bez telefonu i abonamentu, czy wykorzystanie wiedzy z kursu do zwiększenia przychodów Wnioskodawcy, bez wcześniejszego uczestniczenia w tym kursie. Zatem związek funkcjonalny ponoszonych wydatków, o które pyta Wnioskodawca, jest w tym przypadku ścisły, oczywisty, bezsporny. Tak jak produkcja samolotów nie jest możliwa bez odpowiedniej wiedzy i maszyn, urządzeń, tak samo w przypadku Wnioskodawcy niemożliwe jest realizowanie zleceń (i związanych z nimi nierozerwalnie działań z obszaru rozwoju) bez wiedzy i komputera czy innych sprzętów (myszka, klawiatura, monitor, drukarka). Zwraca się uwagę, że Wnioskodawca nie prowadzi sprzedaży ziół własnej produkcji dla ludności, czy np. innej działalności niewymagającej komputera, dla której to działalności zakup komputera faktycznie mógłby budzić uzasadnione wątpliwości w zakresie związku funkcjonalnego. Wnioskodawca jednak świadczy usługi programistyczne, komputer oraz inne pozycje kosztowe wskazane powyżej są w tym przypadku niezbędne do poniesienia.

Ponadto żaden z wydatków nie został poniesiony tylko i wyłącznie w celu realizacji jednego tylko zlecenia (poza wydatkami na podwykonawstwo). Komputer może być używany kilka lat, w tym czasie jest nierozerwalnie związany z realizowanymi przez Wnioskodawcę usługami, a nie z jedną tylko usługą.

Jak zostało doprecyzowane w punkcie Ad. 6) lit. e): wynagrodzenie w analizowanym okresie w całości dotyczy przeniesienia praw do programu komputerowego lub jego części, jakie zostały wytworzone, rozwijane lub ulepszane przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca pragnie wskazać, że wszystkie poniesione lub możliwe do poniesienia w przyszłości przez niego wydatki/koszty opisane w niniejszym uzupełnieniu oraz we wniosku są faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność związaną z wytworzeniem, rozwijaniem lub ulepszaniem oprogramowania lub jego części, które zdaniem Wnioskodawcy jest działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Wszystkie wymienione w pytaniu interpretacyjnym koszty są związane z wytwarzanymi przez Wnioskodawcę programami komputerowymi, a sposób powiązania każdego z ponoszonych wydatków został przedstawiony we wniosku. Koszty te są bezpośrednio i funkcjonalnie związane z wytworzeniem oprogramowania (jak i powstaniem praw autorskich przysługujących do niego).

W przypadku świadczenia przez Wnioskodawcę usług o innym charakterze, niż przeniesienia praw do programu komputerowego lub jego części – oraz w sytuacji, gdy zaistnieje brak możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia oprogramowania, Wnioskodawca przyporządkuje wydatki do przychodów ze zbycia oprogramowania według proporcji. Proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Jak zostało przedstawione we wniosku, Wnioskodawca sam nie chce kwalifikować tych kosztów jako kosztów do wskaźnika Nexus w kontekście możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki podatkowej z tytułu IP Box, w związku z tym skierował do Organu pytanie (pytanie nr 3). Wnioskodawca zauważa, że nie wie czy prowadzi działalność badawczo-rozwojową, z tego względu kieruje pytanie oznaczone we wniosku nr 1.

W uzupełnieniu wniosku potwierdził Pan, że wniosek dotyczy tylko stanu faktycznego.

Pytania

1.Czy:

a) W świetle przedłożonego stanu faktycznego można uznać, że czynności podejmowane przez Wnioskodawcę sprowadzające się do wytwarzania, rozwijania lub ulepszania oprogramowania lub jego części, a opisane w niniejszym wniosku, wpisują się w działalność badawczo-rozwojową?

b) Jeżeli odpowiedź na pytanie 1 lit. a) jest twierdząca, to prawa autorskie do programów komputerowych, które są tworzone samodzielnie i bezpośrednio przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2.Czy odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego przez Wnioskodawcę w ramach wykonywanych zleceń programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

3.Czy wymienione poniżej wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy zachowaniu odpowiedniej metodyki alokacji, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

-Koszt podwykonawstwa,

-Koszt usługi księgowej i doradztwa podatkowego,

-Koszt związany z oprogramowaniem komputerowym,

-Koszty wyposażenia,

-Koszt zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego,

-Koszty związane z poszerzaniem wiedzy zawodowej,

-Koszt usług telekomunikacyjnych.

4.Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym wytwarzane przez Wnioskodawcę utwory są chronione prawami autorskimi na mocy ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych?

5.Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym oraz stanowiskach Wnioskodawcy do zadanych pytań możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pytanie nr 1 wynika z uzupełnienia wniosku.

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania 1a – należy stwierdzić, że Wnioskodawca prowadzi działalność rozwojową. Wnioskodawca zdobywa, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania. Wytwarzanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny, czyli metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Podejmowana przez Wnioskodawcę działalność twórcza związana z oprogramowaniem obejmuje prace rozwojowe, gdyż Wnioskodawca nabywa, łączy i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę do tworzenia oprogramowania, co daje podstawy do uznania jej za działalność badawczo-rozwojową. Wnioskodawca tworzy kod, pracując jednocześnie w zespole. Kod stworzony przez Wnioskodawcę zostaje zaimplementowany w inny obszerniejszy kod stworzony przez pozostałych członków zespołu. Kod samodzielnie i bezpośrednio stworzony przez Wnioskodawcę podlega ochronie prawnej jako program komputerowy oraz ma cechy innowacyjności. Wnioskodawca przenosił całość praw autorskich do programu komputerowego, które podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231) na kontrahentów w ramach wynagrodzenia ustalonego w umowie. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich innych podmiotów.

Omawiane oprogramowanie było i jest tworzone, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę. Tym samym Wnioskodawca uważa swoją działalność za działalność badawczo-rozwojową, gdyż prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone jest przez Wnioskodawcę samodzielnie i stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego.

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania 1b – art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule w ust. 2 pkt 8. Przy czym, by można było mówić o „kwalifikowanym” prawie własności intelektualnej, przepis ten wymaga również, aby spełnione zostały dwa kryteria:

a)przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz

b)prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Należy uznać, że Oprogramowanie lub część Oprogramowania stanowi przedmiot ochrony praw autorskich.

Artykuł 74 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie (definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów) podlega ochronie jak utwór literacki. Oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Preferencja IP BOX odnosi się do działalności badawczo-rozwojowej. Istotne zatem, aby zakres prac nad projektem można było zaliczyć do prac badawczo-rozwojowych.

Działalność ta zgodnie z art. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych to działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów do tworzenia nowych zastosowań. Nie są to działania rutynowe ani okresowe (nie jest to utrzymanie techniczne produktu). Odnosząc się do przedstawionego stanu faktycznego, nie sposób podważyć, że charakter prac prowadzonych przez Wnioskodawcę spełnia te kryteria.

Do programów komputerowych stosuje się wyrażoną w art. 1 ust. 3 ustawy oprawie autorskim i prawach pokrewnych zasadę, że chronione są także dzieła w postaci nieukończonej, np. wersja pre-alfa, alfa lub beta programu, wydanie testowe lub demonstracyjne (A. Michalak (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 – art. 74).

Zdaniem Wnioskodawcy prawo autorskie do programów komputerowych wytwarzanych przez niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście przedstawionej we wniosku działalności zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie ustawy o PAIPP, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Wnioskodawca będzie w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku, do wytworzenia, ulepszenia czy rozwoju konkretnego prawa własności intelektualnej – oprogramowania. W przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia Oprogramowania, Wnioskodawca przyporządkuje wydatki do przychodów ze zbycia Oprogramowania według proporcji. Proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia Oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie. Zważając na wyżej wymienione koszty i ich charakter, to są one wprost związane z wytworzeniem, rozwinięciem, ulepszeniem oprogramowania lub jego części (kwalifikowane IP).

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania 2 – należy stwierdzić, że dochodem z kwalifikowanego IP, zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest osiągnięty przez podatnika w ciągu roku podatkowego dochód:

a)z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, dotyczących kwalifikowanego IP;

b)ze sprzedaży kwalifikowanego IP;

c)z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

d)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego IP, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Zgodnie z postanowieniami konkretnej umowy współpracy w ramach wykonywanych usług przenoszone są przez Wnioskodawcę na rzecz Zleceniodawcy wytworzone oprogramowania. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, w zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie. Niniejsza należność obejmuje honorarium za przeniesienie całości autorskich praw majątkowych do programu komputerowego.

Zdaniem Wnioskodawcy odpłatne zbycie autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania należy zakwalifikować jako kategorię sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca wytwarza prawa własności intelektualnej w projekcie, który jest częścią istoty rozwoju produktu nabywcy usługi i w odniesieniu do której występuje odpłatne przekazanie praw, czyli sprzedaż. Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowania stanowią, wg Wnioskodawcy, autorskie prawo do programu komputerowego w myśl art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej będziemy mieli do czynienia przy spełnieniu łącznie trzech warunków:

a)przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz

b)należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

c)podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Według Wnioskodawcy zostały spełnione wszystkie trzy przesłanki uznania, ponieważ wytwarza, rozwija lub ulepsza kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci praw autorskich do programu komputerowego, co zostało wykazane w zakresie pytania nr 1.

W uzupełnieniu stanowiska Wnioskodawca podał, że oprogramowanie wytworzone wspólnie z innymi osobami podlega ochronie (na mocy PAPPU) jak program komputerowy. Nie jest bowiem tak, że program taki (rozwiązanie programistyczne) staje się programem komputerowym dopiero po połączeniu z częściami oprogramowania wytworzonymi przez inne osoby. Byłoby to podejście nieprawidłowe, w ramach którego w pełni wykonalny i samodzielny program daje prawo do ulgi IP Box, a jego część – np. kompleksowa, rozbudowana obsługujące istotne obszary ww. kompleksowego programu, zbudowana z kilkuset, czy kilku tysięcy linii kodu – już nie. Idąc dalej, napisanie 99% programu przez Wnioskodawcę i tylko 1% przez zleceniodawcę (bądź jego zespół) powodowałoby, że kompleksowość rozwiązania programistycznego przypisano by tylko zleceniodawcy, a nie Wnioskodawcy. Takie uproszczenie jest błędne u jego podstaw i nie uwzględnia specyfiki programów komputerowych oraz przepisów w zakresie ich ochrony. O ile kilka linijek „niewykonywalnego” kodu trudno uznać za program komputerowy, to określone funkcjonalności, które mogą działać samodzielnie w określonym środowisku i na określonej platformie, powinny uprawniać do skorzystania z ulgi IP BOX.

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania 3 – wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru zawartego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 5 do kosztów (o których mowa w ust. 4 tego artykułu) nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Przedmiotem wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest w przeważającym zakresie tworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie są następnie przenoszone w ramach wykonania umowy na rzecz określonego Kontrahenta.

Za świadczone usługi Wnioskodawca otrzymuje ustalone honorarium, które obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych. W związku z wykonywaną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową ponosi lub może ponosić wydatki na:

-Koszt zakupu wyposażenia biurowego oraz artykułów biurowych,

-koszt usługi księgowej i doradczej,

-koszt amortyzacji i użytkowania samochodu,

-koszt zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego,

-koszty związane z wyjazdami służbowymi oraz udziałem w szkoleniach i konferencjach (np. bilety lotnicze, bilety kolejowe, taksówki, Uber, hotel, dieta, bilety wstępu),

-koszt dokształcania zawodowego (np. literatura branżowa, szkolenia, konferencje, certyfikaty, licencje),

-koszt usług telekomunikacyjnych (np. Internet, telefon),

-koszty podwykonawców.

Co istotne, powyższe wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są również kosztami w rozumieniu art. 22 w zw. z art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone wydatki w zakresie, w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego oprogramowania, przy zachowaniu odpowiedniej metodyki alokacji opisanej we wniosku, należy uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wskazanym powyżej (oznaczone jako lit. a we wskaźniku z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania 5 – zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Artykuł 30ca ust. 1 i następne ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazują, że dla zastosowania 5% stawki podatku dochodowego konieczne jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

1)prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

2)wytwarzanie w ramach działalności kwalifikowalnych praw własności intelektualnej,

3)uzyskiwanie dochodu z kwalifikowanych prawa własności intelektualnej,

4)określenie wysokości dochodu, jaki może być objęty preferencyjną stawką podatku za pomocą wskaźnika Nexus dla każdego kwalifikowanego IP odrębnie,

5)prowadzenie odrębnej ewidencji operacji finansowych związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

Spełnienie powyższych przesłanek powoduje, że po zakończeniu roku podatkowego podatnik ma prawo do skorzystania z 5% stawki podatku dochodowego w stosunku do dochodów związanych ze sprzedażą kwalifikowanego IP.

W analizowanym przypadku Wnioskodawca:

1)prowadzi on działalność gospodarczą, w ramach której realizowana jest działalność badawczo-rozwojowa w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

2)w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej wytwarza kwalifikowane prawa własności intelektualnej, tj. oprogramowanie;

3)programy komputerowe sprzedaje na rzecz Kontrahentów, z tytułu czego uzyskuje on przychody;

4)dokonuje odpowiedniej alokacji kosztów do przychodów z danego programu komputerowego, przez co określa dochód ze sprzedaży określonego oprogramowania, w tym jest w stanie obliczyć wartość Nexus dla każdego z nich;

5)wysokość dochodu, jaki może rozliczyć przy zastosowaniu stawki 5%, wynika z odrębnie prowadzonej Ewidencji.

Po spełnieniu warunków formalnych dotyczących prowadzenia księgowości opisanych w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca ma prawo rozliczać się na podstawie art. 30ca tej ustawy. Uzasadnieniem takiego stanowiska jest to, że:

a)W ramach prowadzonych usług jedynym efektem jego pracy są utwory objęte kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, spełniającej wymogi art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

b)Następuje przekazanie praw własności intelektualnej Wnioskodawcy klientom, za co pobiera on określone wynagrodzenie. Następuje więc faktyczna ich sprzedaż. Wg ustawy o podatku od towarów i usług przez sprzedaż rozumie się „odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów”. Ze względu na to, że prawa te stanowią przedmiot powstały w wyniku prowadzonych przez Wnioskodawcę usług dla klientów, oraz uwzględniając, że nie świadczy żadnych innych usług dla klientów, oprócz tworzenia dzieł w rozumieniu ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych, wartość wytworzonych wartości intelektualnych jest określona wysokością faktury, którą Wnioskodawca wystawia dla swoich klientów za zrealizowane usługi. W efekcie tego Wnioskodawca traci, a klient zyskuje prawa własności intelektualnej.

Co istotne, w uzasadnieniu do projektu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego (w tym przypadku ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych, art. 1 ust 1 oraz art. 1 ust. 2 pkt 1) lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy, czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

W związku z powyższym Wnioskodawca spełnia wszystkie przesłanki do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego.

Postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia

Postanowieniem z 7 czerwca 2022 r. znak 0112-KDIL2-2.4011.317.2022.3.MW Organ I instancji pozostawił Pana wniosek bez rozpatrzenia. Stwierdził, że Pana wniosek i jego uzupełnienie nie pozwalają na merytoryczne rozpatrzenie Pana sprawy.

Wniósł Pan zażalenie na to postanowienie.

Postanowieniem z 11 sierpnia 2022 r. znak 0112-KDIL2-2.4011.317.2022.4.MW Organ II instancji utrzymał w mocy skarżone postanowienie I instancji.

Skarga na postanowienie o utrzymaniu w mocy zaskarżonego postanowienia

Dnia 23 września 2022 r. wniósł Pan skargę na postanowienie II instancji do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu. Wniósł Pan o uchylenie zaskarżonego postanowienia.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił zaskarżone postanowienia wyrokiem z 30 marca 2023 r. sygn. akt I SA/Wr 737/22.

Od tego wyroku wniosłem skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Następnie tę skargę kasacyjną wycofałem.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 21 lutego 2024 r. sygn. akt II FSK 1180/23 umorzył postępowanie kasacyjne.

Tym samym, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, który uchylił postanowienia, stał się prawomocny od 21 listopada 2023 r. (data wpływu 3 kwietnia 2024 r.).

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2023 r. poz. 1634):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

•uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w ww. wyroku;

•ponownie rozpatruję Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest w zakresie pytań nr 1, 2, 3 dotyczące kosztów usług księgowych i doradztwa podatkowego, kosztów związanych z oprogramowaniem komputerowym, kosztów związanych z wyposażeniem (krzesło biurowe), kosztów zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego, kosztów związanych z poszerzaniem wiedzy zawodowej, kosztów usług telekomunikacyjnych (abonament na usługi internetowe), 5 – prawidłowe,

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Skoro przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo- rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.).

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 tej ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Natomiast zgodnie art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt Pana sprawy, wyraźnie podkreślam, że w celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Zwracam też uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

-nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

-łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

-kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

-wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

-nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

-łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów prac rozwojowych;

-kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

-wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

-planowaniu produkcji oraz

-projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Prace rozwojowe

Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, na podstawie posiadanej wiedzy w zakresie technologii informatycznych i doświadczenia w zakresie przygotowywania kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych, realizuje Pan zlecenia programistyczne na rzecz swoich kontrahentów. Zasadniczą czynnością wykonywaną w ramach prowadzonej działalności jest wytwarzanie przez Pana oprogramowania, w tym pisanie autorskich programów komputerowych. Za każdym razem, kiedy podchodzi Pan do realizacji projektu na zlecenie kontrahenta, ma Pan do czynienia z wykonywaniem prac rozwojowych, w efekcie których dochodzi do wytwarzania, rozwijania lub ulepszania oprogramowania lub jego części. W ramach prowadzenia działalności gospodarczej w szczególności wykonuje Pan prace rozwojowe. Podczas świadczenia usług programistycznych w ramach prowadzonej działalności nabywa Pan, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności. Prace rozwojowe wykonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej polegają na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych rozwiązań. Wszelkie czynności wykonywane przez Pana w ramach wytwarzania i ulepszania oprogramowania mogą zostać wykonane dopiero po ówczesnym zlokalizowaniu i zidentyfikowaniu zasobów wiedzy, które będą podstawą do zaplanowania i rozpoczęcia prac projektowych związanych z wytworzeniem nowego prawa własności intelektualnej. W trakcie wytwarzania oprogramowania systematycznie poszerza Pan swoją wiedzę z zakresu wymienionych we wniosku dziedzin naukowych. Tym samym, wytworzenie programu komputerowego lub jego części, a także ich rozwinięcie lub ulepszenie powstają w wyniku prac rozwojowych podejmowanych przez Pana. Efektem Pana pracy jest powstanie nowego oprogramowania, stworzenie narzędzi oraz indywidualnych rozwiązań lub funkcjonalności oprogramowania. W uzupełnienie wniosku podkreślił Pan, że w ramach realizowanych na rzecz kontrahentów działań dochodzi do wytwarzania, rozwijania lub ulepszania oprogramowania lub jego części. Główny cel przeprowadzania badań rozwojowych sprowadza się do wytworzenia, rozwijania lub ulepszania oprogramowania lub jego części – z wyjątkiem oczywiście prac o charakterze rutynowym i powtarzalnym. Wskazał Pan, że wykonywane przez Pana czynności nie mają charakteru rutynowego, a są to działania twórcze będące reakcją na zaistniałe problemy i komplikacje.

Twórczość

Prace prowadzone przez Pana polegające na tworzeniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po Pana stronie. Działalność ta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej nie miały miejsca, zarówno w ramach działalności prowadzonej bezpośrednio przez Pana, jak i kontrahenta, na rzecz którego są realizowane zlecenia programistyczne. W ramach bezpośrednio prowadzonej działalności gospodarczej wytwarza Pan, rozwija lub ulepsza oprogramowanie lub jego część na rzecz danego kontrahenta, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności. W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że nie świadczy Pan usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego. Wynika to z faktu, że jest Pan twórcą swoich programów lub ich części, z których osiąga Pan przychód. Podkreślił Pan, że czynności wykonywane przez Pana nie są projektami powtarzalnymi – każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego. W ramach tworzenia, rozwijania i ulepszania oprogramowania (programu komputerowego) lub jego części dla kontrahenta, często napotyka Pan na problemy, które przed ich wystąpieniem nie byłyby możliwe do przewidzenia. Musi Pan posiadać odpowiednie umiejętności oraz wiedzę, a dodatkowo jest Pan zmuszony nieustannie pogłębiać swoje kompetencje i wprowadzać innowacyjne rozwiązania. Rozwiązywanie nietypowych, wypadkowych problemów świadczy o tym, że Pana działania są kreatywne. Pana twórczość odnosi się również do przejawu Pana działalności – autorskich praw do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że jest Pan autorem i właścicielem tworzonych kodów, a zatem przysługują Panu prawa autorskie do ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, które podlegają ochronie zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Systematyczność

Wskazał Pan, że w ramach działalności gospodarczej prowadzi Pan w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Pana działalność prowadzona jest w sposób uporządkowany, metodyczny i zaplanowany. Brak takiej metodologii prowadziłby do niemożliwości skutecznego opracowania przez Pana konkretnych rozwiązań, czy rozwijania praktycznych problemów spotykanych w działalności. Wykonywane przez Pana czynności nie mają charakteru rutynowego, a wręcz przeciwnie są to działania twórcze będące reakcją na zaistniałe problemy i komplikacje. Wskazał Pan również , że współpraca ze Zleceniodawcą jest prowadzona nie tylko w sposób stały i zorganizowany, ale również metodyczny, Zleceniodawca przedkłada Panu swoje oczekiwania co do tworzonego oprogramowania i na tej podstawie przygotowuje Pan plan działań, który ma umożliwić zrealizowanie oczekiwań kontrahenta.

Zwiększanie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań

Wskazał Pan, że w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Wytwarza Pan, rozwija lub ulepsza oprogramowanie lub jego część na rzecz danego kontrahenta, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności. Tworząc oprogramowanie opracowuje Pan nowe narzędzia, rozwiązania niewystępujące dotychczas w praktyce Pana i Zleceniodawców, które można uznać za innowacyjne. Celem Pana działalności jest wytworzenie oprogramowania (programu komputerowego) zwiększającego zasoby wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Na podstawie tak przedstawionego opisu sprawy oraz cytowanych przepisów stwierdzam, że przedstawione we wniosku Pana działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 i pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Podsumowanie: czynności podejmowane przez Pana, a opisane we wniosku, wpisują się w działalność badawczo-rozwojową.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Pana z tzw. ulgi Innovation Box, zwracam uwagę, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ponadto wskazuję, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Wskazuję też, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem, że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Podkreślam, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Kwalifikowane prawo własności intelektualnej

Kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (tzw. kwalifikowanym IP) jest więc prawo własności intelektualnej, które spełnia wszystkie następujące warunki:

-jest jednym z rodzajów praw własności intelektualnej, które ustawodawca wymienił w art. 30ca ust. 2;

-podlega ochronie prawnej na podstawie odrębnych przepisów;

-jego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego jako kwalifikowane IP

Jednym z rodzajów praw własności intelektualnej wymienionych w art. 30ca ust. 2 ustawy jest autorskie prawo do programu komputerowego. Ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji „programu komputerowego”, ani też nie odsyła w tym zakresie do żadnych konkretnych regulacji. W języku powszechnym program komputerowy to zestaw instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych, przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów. Program komputerowy jest więc pewną odrębną całością, która pozwala użytkownikowi komputera na realizację określonych działań.

Co istotne, tak rozumiany program komputerowy jest przedmiotem prawa autorskiego, jeśli spełnia definicję „utworu” będącego przedmiotem prawa autorskiego z art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Stosownie do tego przepisu przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie definiuje „programu komputerowego”. Wymienia „programy komputerowe” jako rodzaj utworów będących przedmiotem prawa autorskiego wyrażanych słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (art. 1 ust. 2 pkt 1 tej ustawy).

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.). Zgodnie z ust. 1 tego przepisu, programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy Rozdziału 7 ustawy nie stanowią inaczej. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Ochronie nie podlegają natomiast idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego (art. 74 ust. 2 ww. ustawy).

Autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej może być uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy wyłącznie wówczas, gdy przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. A zatem warunkiem skorzystania z omawianej preferencji IP Box jest:

-prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej przez podatnika, który chce skorzystać z tej preferencji;

-wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie przez podatnika przedmiotu ochrony autorskim prawem do programu komputerowego w ramach tej działalności badawczo-rozwojowej.

Dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnych

Ustawodawca określił w art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jaki rodzaj dochodów, które podatnik uzyskuje w ramach działalności gospodarczej, mogą być dochodem z kwalifikowanych praw własności intelektualnych. Katalog tych tytułów jest zamknięty. Sprzedaż kwalifikowanych prawa własności intelektualnych został w tym katalogu wskazany w pkt 2.

Co istotne, użyte przez ustawodawcę pojęcie dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej odnosi się do dochodu (straty) z konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Tym samym, w celu skorzystania z ulgi IP Box podatnik nie ustala łącznego dochodu (straty) ze wszystkich posiadanych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, ale odrębne dochody (straty) z poszczególnych praw.

Dochód ustala się według zasad z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy ustalaniu przychodów należy mieć na względzie przepisy o momentach rozpoznawania przychodów. Jako koszty uzyskania przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej należy rozpoznać koszty funkcjonalnie związane z działalnością podatnika, które w sposób bezpośredni albo pośredni przyczyniły się do powstania takiego przychodu. Należy mieć również na względzie obowiązujące podatnika zasady potrącalności kosztów.

Kwalifikowanym dochodem z kwalifikowanego IP jest iloczyn:

-dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i

-wskaźnika obliczonego według wzoru podanego w przepisie (tzw. wskaźnika nexus).

Dopiero tak ustalony dochód jest przedmiotem opodatkowania preferencyjną stawką 5%.

Podstawa opodatkowania preferencyjną stawką opodatkowania 5%

Suma ustalonych we wskazany sposób kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym jest podstawą opodatkowania preferencyjną stawką opodatkowania 5% (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Co istotne, podatnik, który chce skorzystać z ulgi IP Box, musi również spełnić obowiązki ewidencyjne, o których mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z opisu sprawy zaprezentowanego we wniosku wynika, że:

1)w ramach indywidualnej działalności gospodarczej wytwarza Pan, rozwija lub ulepsza oprogramowanie lub jego części;

2)wykonuje Pan te czynności w ramach prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

3)w wyniku prowadzonych przez Pana prac związanych z tworzeniem oprogramowania komputerowego powstają utwory podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

4)przenosi Pan całość praw autorskich do oprogramowania;

5)prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie powyższego autorskie prawo do programu komputerowego, wytwarzane samodzielnie przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że może Pan skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów według stawki 5% uzyskanych z tego tytułu.

Podsumowanie: prawa autorskie do programów komputerowych, które są tworzone samodzielnie i bezpośrednio przez Pana w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego przez Pana w ramach wykonywanych zleceń programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Może Pan zatem zastosować stawkę opodatkowania 5% do dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wątpliwości Pana budzi również kwestia uznania wskazanych w opisie sprawy wydatków na:

-koszt usługi księgowej i doradztwa podatkowego,

-koszty związane z oprogramowaniem komputerowym (zakup oprogramowania i technologii (...)),

-koszty wyposażenia (krzesło biurowe),

-koszt zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego (dwa komputery – jeden do działań w tle i serwer do symulacji, drugi do pracy biurowej, monitor, myszka i klawiatura, drukarka),

-koszt związane z poszerzaniem wiedzy zawodowej (kurs (...), abonament (...), konferencje (...)),

-koszt usług telekomunikacyjnych (abonament na usługi internetowe)

za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zauważam, że istotne jest to, aby ze wskaźnika Nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik Nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik Nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Pan powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r.:

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Wobec powyższego podkreślam, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

-wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

-wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Dlatego wydatki wymienione przez Pana w opisie sprawy, poniesione na:

-koszt usługi księgowej i doradztwa podatkowego,

-koszty związane z oprogramowaniem komputerowym (zakup oprogramowania i technologii (...)),

-koszty wyposażenia (krzesło biurowe),

-koszt zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego (dwa komputery – jeden do działań w tle i serwer do symulacji, drugi do pracy biurowej, monitor, myszka i klawiatura, drukarka),

-koszt związane z poszerzaniem wiedzy zawodowej (kurs (...), abonament (...), konferencje (...)),

-koszt usług telekomunikacyjnych (abonament na usługi internetowe)

mogą stanowić koszty, o których mowa w literze „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Podsumowanie: ponoszone przez Pana wydatki na usługi księgowe i doradztwa podatkowego, koszty związane z oprogramowaniem komputerowym (zakup oprogramowania i technologii (...)), koszty wyposażenia (krzesło biurowe), koszt zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego (dwa komputery – jeden do działań w tle i serwer do symulacji, drugi do pracy biurowej, monitor, myszka i klawiatura, drukarka), koszt związane z poszerzaniem wiedzy zawodowej (kurs (...), abonament w (...) konferencje (...)), koszt usług telekomunikacyjnych (abonament na usługi internetowe) można uznać za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia jest pytanie nr 3 w zakres dotyczącym kosztów podwykonawców oraz kosztów związanych z wyposażeniem (lampki i biurka) oraz zakupu abonamentu na usługi telekomunikacyjne u operatora telefonii komórkowej, a także pytanie nr 4.

Jednocześnie wskazuję, że pytanie podatkowe wyznacza zakres przedmiotowy wniosku, a interpretacja indywidualna może dotyczyć tylko sprawy będącej przedmiotem zapytania wnioskodawcy. Stąd nie odniosłem się do kwestii uwzględnienia we wskaźniku nexus kosztów artykułów biurowych, kosztów amortyzacji i użytkowania samochodu, kosztów związanych z wyjazdami służbowymi oraz udziałem w szkoleniach i konferencjach (np. bilety lotnicze, bilety kolejowe, taksówki, (...), hotel, dieta, bilety wstępu).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1643 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).