Możliwość zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia Pośrednika. - Interpretacja - 0114-KDIP3-1.4011.221.2024.1.MZ

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 14 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.221.2024.1.MZ

Temat interpretacji

Możliwość zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia Pośrednika.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

15 lutego 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 22 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia udziałów w Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością.

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

  • D.R.

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

  • M.G.

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Wnioskodawcy są wspólnikami w dwóch spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej pojedynczo: „Spółka A" oraz „Spółka B” razem: „Spółki").

Spółka A oraz Spółka B są polskimi rezydentami podatkowymi, mającymi siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz są czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca (zainteresowany będący stroną postępowania) jest polskim rezydentem podatkowym i:

  • posiadał 50 nieuprzywilejowanych udziałów w Spółce A o wartości nominalnej 50,00 zł każdy, o łącznej wartości 2.500,00 zł stanowiących 50% kapitału zakładowego oraz 50% praw głosu na Zgromadzeniu Wspólników Spółki A,
  • posiada 50 nieuprzywilejowanych udziałów w Spółce B o wartości nominalnej 50,00 zł każdy, o łącznej wartości 2.500,00 zł stanowiących 50% kapitału zakładowego oraz 50% praw głosu na Zgromadzeniu Wspólników Spółki B, dalej „Sprzedający”.

Wnioskodawca (zainteresowany niebędący stroną postępowania) jest polskim rezydentem podatkowym i:

  • posiadał 50 nieuprzywilejowanych udziałów w Spółce A o wartości nominalnej 50,00 zł każdy, o łącznej wartości 2.500,00 zł stanowiących 50% kapitału zakładowego oraz 50% praw głosu na Zgromadzeniu Wspólników Spółki A,
  • posiada 50 nieuprzywilejowanych udziałów w Spółce B o wartości nominalnej 50,00 zł każdy, o łącznej wartości 2.500,00 zł stanowiących 50% kapitału zakładowego oraz 50% praw głosu na Zgromadzeniu Wspólników Spółki B, dalej „Sprzedający”.

W związku z zamiarem zbycia całości lub większościowego pakietu posiadanych przez siebie udziałów w Spółce A lub Spółce B Wnioskodawcy zawarli umowę z polskim rezydentem podatkowym (dalej: „Pośrednik”), który miał ich wspomóc w poszukiwaniu odpowiedniego inwestora.

Zgodnie z zawartą umową z Pośrednikiem:

  • Pośrednik zobowiązany był do poszukiwania i znalezienia odpowiedniego inwestora, który nabędzie całość lub część udziałów od Wnioskodawców za cenę nie niższą niż wartość księgowa tych udziałów, lub odpowiedni jej procent w przypadku sprzedaży wyłącznie części udziałów.
  • Zastrzeżono również, że potencjalny inwestor nie może być podmiotem umieszczonym na listach sankcyjnych prowadzonych przez (…), (…), (…), (…) lub (…), ani też podmiotem zależnym lub powiązanym bezpośrednio lub pośrednio z podmiotem objętym takimi sankcjami.
  • Wynagrodzenie Pośrednika będzie wynosiło wskazany w umowie procent ceny za nabywane udziały w Spółce A / Spółce B.
  • Wynagrodzenie będzie płatne Pośrednikowi w terminie 30 dni po sprzedaży udziałów przez Wnioskodawców wskazanemu przez Pośrednika inwestorowi za cenę nie niższą niż wskazana w umowie oraz po zapłaceniu przez inwestora na rzecz Wnioskodawców całości ceny za nabywane udziały w Spółce A / Spółce B.
  • Jeżeli umowa sprzedaży z inwestorem będzie przewidywała harmonogram zapłaty ceny za nabywane udziały Spółki A / Spółki B, wynagrodzenie należne Pośrednikowi płatne będzie odpowiednio do przyjętego w umowie sprzedaży harmonogramu, na zasadach opisanych w umowie, w terminie 30 dni od daty otrzymania części ceny zgodnie z harmonogramem zapłaty ceny za nabywane udziały Spółki A / Spółki B oraz w wysokości określonego w umowie procentu otrzymanej części ceny za nabywane udziały.
  • Wynagrodzenie zostanie zapłacone odpowiednio przez Wnioskodawcę (zainteresowanego będącego stroną postępowania) w wysokości 50%, a przez Wnioskodawcę (zainteresowanego niebędącego stroną postępowania) w wysokości 50% ustalonej w umowie wartości wynagrodzenia Pośrednika.

Ostatecznie dzięki Pośrednikowi Wnioskodawcy sprzedali, po 40% każdy, łącznie 80% udziałów w Spółce A podmiotowi niepowiązanemu, dalej „Kupujący”. Kupujący jest polskim rezydentem podatkowym.

Sprzedający i Kupujący ustalili między innymi poniższe warunki zbycia udziałów w Spółce A:

  • Podstawowa cena sprzedaży udziałów, dalej: „Podstawowa Cena Sprzedaży”, podzielona została na dwie części z uwagi na termin zapłaty:

i. Podstawowa Cena Sprzedaży I, płatna w dacie zawarcia umowy sprzedaży udziałów,

ii.  Podstawowa Cena Sprzedaży II, płatne nie później niż do 31 grudnia 2023 r.

  • Tytuł prawny do udziałów ze Sprzedających przechodzi na Kupującego z chwilą zapłaty Podstawowej Ceny Sprzedaży I.
  • Ponadto Sprzedający będą uprawnieni do otrzymania od Kupującego dodatkowej podwyższonej ceny sprzedaży za udziały dalej: „Dodatkowa Cena Sprzedaży”.
  • Dodatkowa Cena Sprzedaży będzie stanowić sumę:
    1. kwoty stanowiącej X% sumy (i) zysku netto od daty zawarcia umowy sprzedaży udziałów do 31 grudnia 2023 roku oraz (ii) zysku netto za rok obrotowy 2024, w każdym przypadku nie wyższej jednak niż kwota A zł („Dodatkowa Cena Sprzedaży I”); oraz
    2. kwoty stanowiącej określony Y% kwoty o jaką suma (i) zysku netto od daty zawarcia umowy sprzedaży udziałów do 31 grudnia 2023 roku oraz (ii) zysku netto za rok obrotowy 2024 przekracza kwotę B zł (dziesięć milionów złotych), w każdym przypadku nie większej jednak niż kwota C zł („Dodatkowa Cena Sprzedaży II”).
  • Dodatkowa Cena Sprzedaży I oraz Dodatkowa Cena Sprzedaży II (o ile będą należne), zostanie zapłacona przez Kupującego na rzecz Sprzedających w transzach i na zasadach wskazanych w umowie.
  • Ponadto w związku z zawartą umową z Pośrednikiem Sprzedający (Wnioskodawcy) zobowiązani są do wypłaty Pośrednikowi wynagrodzenia w wysokości określonej w umowie procencie ceny za nabywane udziały w Spółce A.

    Wnioskodawcy otrzymali w 2023 roku całą Podstawową Cenę Sprzedaży. Przy czym wynagrodzenie z tytułu Podstawowej Ceny Sprzedaży II wnioskodawcy otrzymali pod koniec grudnia 2023 r.

    W konsekwencji w 2023 roku Wnioskodawcy wypłacili Pośrednikowi wynagrodzenie należne od Podstawowej Ceny Sprzedaży I, a termin wypłaty wynagrodzenia Pośrednika należnego od Podstawowej Ceny Sprzedaży II (zgodnie z postanowieniami umowy zawartej z Pośrednikiem) przypada na 2024 r.

    W związku z powyższym Wnioskodawcy zapłacą należne Pośrednikowi wynagrodzenie od otrzymanej Podstawowej Ceny Sprzedaży II dopiero w roku podatkowym następującym po roku, w którym otrzymali Podstawową Cenę Sprzedaży i po roku, w którym przenieśli na Kupującego własność udziałów w Spółce.

    Ponadto, ponieważ Dodatkowa Cena Sprzedaży będzie uzależniona od wysokości wypracowanego przez Spółkę A zysku netto od daty zawarcia umowy sprzedaży udziałów do 31 grudnia 2023 roku oraz zysku netto za rok obrotowy 2024, na moment składania Wniosku nie wiadomo czy Dodatkowa Cena Sprzedaży będzie należna Sprzedającym (Wnioskodawcom). Nie wiadomo również, w przypadku gdy będzie ona należna, ile wynosić będzie Dodatkowa Cena Sprzedaży i w ilu transzach będzie wypłacona. W związku z powyższym nie wiadomo również czy wynagrodzenie Pośrednika w części dotyczącej Dodatkowej Ceny Sprzedaży będzie mu należne.

    Mając na uwadze harmonogram otrzymania przez Wnioskodawców wynagrodzenia za zbycie udziałów w Spółce A, a także warunki umowy z Pośrednikiem i terminy wypłaty mu wynagrodzenia, może dojść do sytuacji, gdy zapłata przez Wnioskodawców kolejnych transz wynagrodzenia Pośrednikowi będzie miała miejsce w roku następnym po roku, w którym powstał przychód ze zbycia przez Wnioskodawców udziałów w Spółce A.

    Pytanie

    Czy przy kalkulacji dochodu ze zbycia udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością Wnioskodawca jest uprawniony do uwzględnienia wynagrodzenia Pośrednika?

    Państwa stanowisko w sprawie

    Wnioskodawca dokonując kalkulacji wysokości przychodu ze zbycia udziałów jest uprawniony do zaliczenia do kosztów zbycia wynagrodzenia Pośrednika (wydatków na nabycie usług pośrednictwa w transakcji zbycia udziałów). Przy czym, jeżeli wynagrodzenie Pośrednika zostanie poniesione (zapłacone) w roku następnym po roku, w którym powstał przychód z odpłatnego zbycia udziałów:

    • ale przed złożeniem zeznania rocznego, w którym wykazany jest przychód z odpłatnego zbycia udziałów, Wnioskodawca ma prawo uwzględnić to wynagrodzenie Pośrednika jako pomniejszenie przychodu ze zbycia udziałów w składanym zeznaniu rocznym,
    • ale po terminie złożenia zeznania rocznego, w którym ten przychód wykazano, Wnioskodawca jest uprawniony do skorygowania zeznania rocznego i uwzględnienia tego wynagrodzenia Pośrednika jako pomniejszenie przychodu ze zbycia udziałów.

    W pierwszej kolejności należy rozważyć do jakiej kategorii przychodów na gruncie ustawy o PDOF należy odpłatne zbycie udziałów i w jakiej wysokości należy ustalić podatek z tytułu odpłatnego zbycia udziałów.

    W pierwszej kolejności należy rozważyć do jakiej kategorii przychodów na gruncie ustawy o PDOF należy odpłatne zbycie udziałów i w jakiej wysokości należy ustalić podatek z tytułu odpłatnego zbycia udziałów.

    Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o PDOF źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c. Za przychody z kapitałów pieniężnych, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o PDOF, uważa się m.in. przychody z odpłatnego zbycia udziałów.

    Natomiast stosownie do art. 17 ust. 2 ustawy o PDOF przy ustalaniu wartości tego przychodu, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 ustawy o PDOF.

    Art. 19 ust. 1 ustawy o PDOF stanowi, że przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

    Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PDOF, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Przy czym w myśl art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o PDOF, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów, z zastrzeżeniem ust. 3e.

    Natomiast przepis art. 30b ust. 1 ustawy o PDOF stanowi, iż dochodem jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia udziałów a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f oraz art. 23 ust. 1 pkt 38 i 38c.

    W analizowanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawcy zawarli umowę z Pośrednikiem, który miał wspomóc Wnioskodawców w poszukiwaniu odpowiedniego inwestora, któremu Wnioskodawcy mogliby zbyć całość lub część swoich udziałów w Spółkach.

    Dzięki działaniom Pośrednika Wnioskodawcy sprzedali Kupującemu po 40% każdy, łącznie 80% udziałów w Spółce A. W związku z powyższym Pośrednikowi przysługuje wygrodzenie płatne odpowiednio do przyjętego w umowie sprzedaży harmonogramu, na zasadach opisanych w umowie, w terminie 30 dni od daty otrzymania części ceny zgodnie z harmonogramem zapłaty ceny za nabywane udziały Spółki A oraz w wysokości określonego w umowie procentu otrzymanej części ceny za nabywane udziały.

    W konsekwencji w 2023 roku Wnioskodawcy wypłacili Pośrednikowi wynagrodzenie należne od Podstawowej Ceny Sprzedaży I, a termin wypłaty wynagrodzenie Pośrednika należnego od Podstawowej Ceny Sprzedaży II (zgodnie z postanowieniami umowy zawartej z Pośrednikiem) przypada na 2024 r.

    W związku z powyższym Wnioskodawcy zapłacą należne Pośrednikowi wynagrodzenie od otrzymanej Podstawowej Ceny Sprzedaży II dopiero w roku podatkowym następującym po roku, w którym otrzymali Podstawową Cenę Sprzedaży i po roku w którym przenieśli na Kupującego własność udziałów w Spółce A.

    W kolejnych latach, o ile Wnioskodawcom będzie przysługiwała Dodatkowa Cena Sprzedaży, Wnioskodawcy zobowiązani będą również do wypłaty wynagrodzenia Pośrednikowi. Na chwilę obecną nie wiadomo czy Dodatkowa Cena Sprzedaży będzie należna Sprzedającym (Wnioskodawcom). Ponadto, w sytuacji, w której Dodatkowa Cena Sprzedaży będzie należna Sprzedającym (Wnioskodawcom), na chwilę obecną nie jest znana jej wysokość, stąd nie jest również pewne, czy wynagrodzenie Pośrednika w części dotyczącej Dodatkowej Ceny Sprzedaży będzie mu należne.

    Należy jednak mieć na uwadze, że wynagrodzenie Pośrednika wiązało się bezpośrednio ze sprzedażą udziałów przez Wnioskodawców w Spółce A.

    W związku z powyższym w ocenie Wnioskodawcy poniesione wydatki (wynagrodzenie Pośrednika) stanowiły zatem koszty odpłatnego zbycia, o których mowa w art. 19 ust. 1 ustawy o PDOF. W konsekwencji wydatki te mogą być uwzględnione przy obliczeniu kwoty przychodu z odpłatnego zbycia udziałów i będą pomniejszały przychód z odpłatnego zbycia udziałów w Spółce A.

    Taką kwalifikację kosztów usług pośrednictwa sprzedaży udziałów na gruncie przepisów ustawy o PDOF potwierdza m.in.:

    • interpretacja indywidualna z 10.03.2022 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.1158. 2021.1.MS: "przy kalkulacji wysokości przychodu ze zbycia udziałów Wnioskodawca jest uprawniony do zaliczenia do kosztów zbycia wydatków na nabycie usług pośrednictwa oraz doradztwa prawnego, niezbędnych do przeprowadzenia transakcji",
    • interpretacja indywidualna z 10.03.2023 r. sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.83.2023.1.GG, w której organ uznał stanowisko podatnika za prawidłowe, w którym podatnik stanął na stanowisku, że „przy kalkulacji wysokości przychodu ze zbycia udziałów Wnioskodawca jest uprawniony do zaliczenia do kosztów zbycia wydatków na nabycie usług pośrednictwa oraz doradztwa prawnego i finansowego, niezbędnych do przeprowadzenia transakcji zbycia udziałów.”

    Podstawą obliczenia podatku z tytułu zbycia udziałów w analizowanym stanie faktycznym będzie dochód, stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia udziałów pomniejszonym o koszty odpłatnego zbycia (tj. przychód pomniejszony o wynagrodzenie Pośrednika), a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie art. 22 ust. 1f oraz art. 23 ust. 1 pkt 38 i 38c ustawy o PDOF.

    Tak obliczony dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

    Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, przy kalkulacji wysokości przychodu ze zbycia udziałów Wnioskodawca jest uprawniony do zaliczenia do kosztów zbycia wynagrodzenie Pośrednika, tj. wydatków na nabycie usług pośrednictwa przy transakcji zbycia udziałów, w konsekwencji wynagrodzenie Pośrednika będzie pomniejszało uzyskany przychód ze zbycia udziałów.

    Przy czym należy zwrócić uwagę, że w analizowanym stanie faktycznym przychód z tytułu odpłatnego zbycia udziałów może powstać we wcześniejszym roku podatkowym, niż nastąpiła wypłata wynagrodzenia Pośrednikowi.

    W konsekwencji w sytuacji, gdy wynagrodzenie Pośrednika zostanie poniesione (zapłacone) w roku następnym, Wnioskodawca będzie uprawniony do uwzględnienia tego wynagrodzenia jako pomniejszenie uzyskanego przychodu z odpłatnego zbycia udziałów, o ile wynagrodzenie Pośrednika zostało uiszczone przed złożeniem zeznania rocznego, w którym wykazany jest przychód z odpłatnego zbycia udziałów.

    Ocena stanowiska

    Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

    Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

    Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.), źródłami przychodów są:

    kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

    W myśl art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ww. ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się:

    przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych.

    Jak stanowi art. 17 ust. 1ab pkt 1) cyt. ustawy:

    Przychód określony w ust. 1 pkt 6: z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych powstaje w momencie przeniesienia na nabywcę własności udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych.

    Natomiast stosownie do art. 17 ust. 2 ustawy:

    przy ustalaniu wartości przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 4 lit. c, pkt 6, 7 i 10, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19.

    W myśl art. 19 ust. 1 ustawy:

    przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

    Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

    kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

    Stosownie do art. 22 ust. 4 w/w ustawy:

    Koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione, z zastrzeżeniem ust. 5, 6 i 10.

    Na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy:

    nie uważa się za koszty uzyskania przychodów: wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, z wykupu przez emitenta obligacji, a także z umorzenia, odkupienia, wykupienia albo unicestwienia w inny sposób tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e, w części niezaliczonej w jakiejkolwiek formie do kosztów uzyskania przychodów.

    Pod pojęciem wydatków na nabycie udziałów (akcji), należy rozumieć wszelkie wydatki bezpośrednio warunkujące nabycie, czyli takie, bez których nabycie udziałów nie byłoby możliwe. Do typowych kosztów warunkujących nabycie udziałów lub akcji zaliczyć należy zapłaconą cenę udziałów lub akcji lub inne koszty bezpośrednio związane z tym zakupem (opłaty notarialne, prowizje biura maklerskiego itp.). Mając na uwadze takie rozumienie pojęcia „wydatki na nabycie”, łatwo zauważyć, że odnosi się ono wyłącznie do kosztów, których poniesienie warunkuje nabycie udziałów (akcji). „Wydatkami na nabycie” będą zatem wyłącznie koszty, bez których przeniesienie własności udziałów (akcji) nie będzie możliwe. Takie wydatki zalicza się do kosztów uzyskania przychodów w dacie odpłatnego zbycia akcji z uwzględnieniem, iż spełniają ogólne przesłanki zaliczenia ich do kosztów podatkowych wynikające z art. 22 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

    Przepis art. 30b ust. 1 ustawy o PIT stanowi, że:

    od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), z odpłatnego zbycia udziałów w spółdzielni oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny, podatek dochodowy wynosi 19 % uzyskanego dochodu.

    W myśl art. 30b ust. 2 pkt 4 ustawy, dochodem o którym mowa w ust. 1 jest:

    różnica między sumą przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) albo udziałów w spółdzielni a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f oraz art. 23 ust. 1 pkt 38 i 38c.

    Przepis art. 30b ust. 2 pkt 4 cyt. ustawy odwołując się do wskazanych przepisów dotyczących kosztów nie wyłącza ogólnej zasady określania kosztów uzyskania przychodu wynikającej z art. 22 ust. 1 ustawy. Stanowi on, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Warunkiem koniecznym uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu jest jego związek przyczynowo - skutkowy z uzyskaniem przychodu z odpłatnego zbycia papierów wartościowych.

    Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny przez rzeczoznawcę majątkowego, wydatki związane ze sporządzeniem umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, o ile były ponoszone przez zbywcę. Przy tym, pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy.

    Przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) można pomniejszać o koszty ich odpłatnego zbycia, jeżeli w istocie były konieczne, aby dana transakcja odpłatnego zbycia udziałów (akcji) mogła dojść do skutku i można je bezpośrednio do tej transakcji przypisać - mogą wówczas zostać zaliczone do kosztów odpłatnego zbycia, o których mowa w art. 19 ust. 1 w zw. z art. 17 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli natomiast nie były związane bezpośrednio z samym odpłatnym zbyciem, ale pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętym przychodem i nie zostały wymienione w art. 23 ww. ustawy, to mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

    Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawcy są wspólnikami w dwóch spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością. W związku z zamiarem zbycia całości lub większościowego pakietu posiadanych przez siebie udziałów w Spółce A lub Spółce B Wnioskodawcy zawarli umowę z polskim rezydentem podatkowym (dalej: „Pośrednik”), który miał ich wspomóc w poszukiwaniu odpowiedniego inwestora. Zgodnie z zawartą umową z Pośrednikiem: Pośrednik zobowiązany był do poszukiwania i znalezienia odpowiedniego inwestora, który nabędzie całość lub część udziałów od Wnioskodawców za cenę nie niższą niż wartość księgowa tych udziałów, lub odpowiedni jej procent w przypadku sprzedaży wyłącznie części udziałów. Wynagrodzenie będzie płatne Pośrednikowi w terminie 30 dni po sprzedaży udziałów przez Wnioskodawców wskazanemu przez Pośrednika inwestorowi za cenę nie niższą niż wskazana w umowie oraz po zapłaceniu przez inwestora na rzecz Wnioskodawców całości ceny za nabywane udziały w Spółce A / Spółce B. Jeżeli umowa sprzedaży z inwestorem będzie przewidywała harmonogram zapłaty ceny za nabywane udziały Spółki A / Spółki B, wynagrodzenie należne Pośrednikowi płatne będzie odpowiednio do przyjętego w umowie sprzedaży harmonogramu, na zasadach opisanych w umowie, w terminie 30 dni od daty otrzymania części ceny zgodnie z harmonogramem zapłaty ceny za nabywane udziały Spółki A / Spółki B oraz w wysokości określonego w umowie procentu otrzymanej części ceny za nabywane udziały. Wynagrodzenie zostanie zapłacone odpowiednio przez Wnioskodawcę (zainteresowanego będącego stroną postępowania) w wysokości 50%, a przez Wnioskodawcę (zainteresowanego niebędącego stroną postępowania) w wysokości 50% ustalonej w umowie wartości wynagrodzenia Pośrednika. Dzięki Pośrednikowi Wnioskodawcy sprzedali, po 40% każdy, łącznie 80% udziałów w Spółce A podmiotowi niepowiązanemu, dalej „Kupujący”. Kupujący jest polskim rezydentem podatkowym. Ponadto w związku z zawartą umową z Pośrednikiem Sprzedający (Wnioskodawcy) zobowiązani są do wypłaty Pośrednikowi wynagrodzenia w wysokości określonej w umowie procencie ceny za nabywane udziały w Spółce A. Wnioskodawcy otrzymali w 2023 roku całą Podstawową Cenę Sprzedaży. Przy czym wynagrodzenie z tytułu Podstawowej Ceny Sprzedaży II wnioskodawcy otrzymali pod koniec grudnia 2023 r. W konsekwencji w 2023 roku Wnioskodawcy wypłacili Pośrednikowi wynagrodzenie należne od Podstawowej Ceny Sprzedaży I, a termin wypłaty wynagrodzenie Pośrednika należnego od Podstawowej Ceny Sprzedaży II (zgodnie z postanowieniami umowy zawartej z Pośrednikiem) przypada na 2024 r. W związku z powyższym Wnioskodawcy zapłacą należne Pośrednikowi wynagrodzenie od otrzymanej Podstawowej Ceny Sprzedaży II dopiero w roku podatkowym następującym po roku, w którym otrzymali Podstawową Cenę Sprzedaży i po roku, w którym przenieśli na Kupującego własność udziałów w Spółce.

    W świetle powyższego nie można uznać, że zawarcie umowy z Pośrednikiem, który miał znaleźć odpowiedniego inwestora, który nabędzie udziały od Wnioskodawców było warunkiem niezbędnym do samego zawarcia umowy sprzedaży akcji. Nie sposób wskazać na ich bezpośredni związek przyczynowo - skutkowy z samą czynnością sprzedaży działów akcji i obligatoryjny względem zbycia charakter. Z wniosku nie wynika, że zawarcie umowy z Pośrednikiem obejmowało usługi w zakresie zawarcia rozporządzającej umowy sprzedaży udziałów oraz innych czynności niezbędnych do przeniesienia tych udziałów zgodnie z umową. Wobec powyższego nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że wydatki te stanowią koszt odpłatnego zbycia.

    Można jednak uznać, że przedmiotowe wydatki pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiągniętym przychodem ze sprzedaży udziałów i w konsekwencji stanowią koszty jego uzyskania, stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uzyskany przychód w 2023 roku można pomniejszyć o koszty usług Pośrednika pod warunkiem, że zostały one poniesione w 2023 r.

    Odnosząc się natomiast do kwestii poniesionych przez Wnioskodawców wydatków na usługi Pośrednika w 2024 roku wskazania wymaga, że w świetle art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione, z zastrzeżeniem ust. 5, 6 i 10. Wobec tego – wbrew temu, co twierdzą Wnioskodawcy – ww. koszty nie stanowią kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia udziałów w roku 2023. Przy kalkulacji wysokości przychodu ze zbycia udziałów Wnioskodawcy są uprawnieni do uwzględnienia w kosztach uzyskania przychodów wydatków dotyczących wynagrodzenia Pośrednika poniesionych tylko w 2023 roku.

    Dodatkowe informacje

    Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

    Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

    Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Państwo w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

    Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

    • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
    • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

    Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

    1)z zastosowaniem art. 119a;

    2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

    3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

    • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

    Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

    Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

    D. R. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

    Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

    • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
    • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

    Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

    Podstawa prawna dla wydania interpretacji

    Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).