Koszty uzyskania przychodów.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 marca 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 15 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 maja 2024 r. (wpływ 9 maja 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pani osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEiDG). Prowadzi Pani działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w związku z tym posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.; dalej jako „ustawa PIT”). Korzysta Pani z 19% podatku liniowego oraz prowadzi księgowość w formie ksiąg rachunkowych.

Przeważającym przedmiotem Pani działalności jest pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach o kodzie PKD 47.19.Z - m.in. sprzedaż filtrów, uszczelnień, łożysk, silników, czujników, chemii, materiałów BHP, elementów hydraulicznych.

Podjęła Pani współpracę z mężem, z którym posiada rozdzielność majątkową. Współpraca odbywa się w modelu B2B, tj. umowa zawarta miedzy osobami prowadzącymi jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą.

Zgodnie z zawartą umową o współpracy Pani mąż jest zobowiązany do:

·poszukiwania klientów i budowania relacji biznesowych;

·bieżącego wsparcia i obsługi technicznej;

·dostawy materiałów/produktów oraz części zgodnie z zamówieniami klientów;

·ustalania warunków współpracy z kontrahentami;

·kontroli nad zawieranymi umowami handlowymi z kontrahentami;

·doradztwa materiałowego oraz technicznego.

Pani mąż posiada specjalistyczną wiedzę oraz wieloletnie doświadczenie z zakresu doradztwa materiałowego, a także funkcjonowania przedsiębiorstw produkcyjnych, które Pani obsługuje. Wobec tego rozpoczęcie współpracy jest uzasadnione względami biznesowymi, a także ekonomicznymi.

Wynagrodzenie za usługi świadczone przez Pani męża jest ustalone na poziomie rynkowym, zgodnie z przepisami dotyczącymi podmiotów powiązanych, art. 23m-23zf ustawy o PIT.

W piśmie z 9 maja 2024 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, wskazała Pani, że na dzień złożenia wniosku, w stosunku do Pani, nie toczyło się postępowanie podatkowe lub kontrolne dotyczące stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. Pani mąż rozpoczął świadczenie usług opisanych we wniosku w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, na rzecz Pani działalność gospodarczej, od 2 października 2023 r.

Pytanie

Czy wskazane we wniosku usługi, które świadczy Pani mąż na Pani rzecz w ramach jednoosobowej pozarolniczej działalności gospodarczej, nie będą uznane za pracę małżonka w rozumieniu art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy PIT i czy wynagrodzenie z tego tytułu będzie mogło zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT?

Pani stanowisko w sprawie

Opisane usługi, które świadczy Pani mąż w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej nie będą stanowiły pracy własnej małżonka w rozumieniu art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o PIT, a wynagrodzenie wypłacane z tego tytułu będzie Pani mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy PIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki niebędącej osobą prawną - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników tej spółki; kosztem uzyskania przychodów jest jednak wynagrodzenie małżonka podatnika i małoletnich dzieci podatnika, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki niebędącej osobą prawną - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników tej spółki, należne z tytułów określonych w art. 12 ust. 1, art. 13 pkt 2, 8 i 9 lub z tytułu odbywania praktyk absolwenckich, o których mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich, z zastrzeżeniem pkt 55 i art. 22 ust. 6ba.

W Pani opinii, w przypadku, gdy każde z małżonków prowadzi odrębne przedsiębiorstwo i w jego ramach wykonuje usługi na rzecz firmy małżonka, to wykonanie tych usług nie stanowi pracy własnej małżonka. Mamy tu bowiem do czynienia z dwoma odrębnymi podmiotami gospodarczymi. Każdy z małżonków, jako odrębny przedsiębiorca, będzie wykonywał usługi dla firmy drugiego małżonka i wystawiał faktury za wykonane usługi.

W sytuacji, gdy każdy z małżonków samodzielnie prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, czyli jest odrębnym przedsiębiorcą, i w zakresie tych działalności zawierane są transakcje, transakcje te rodzą takie same następstwa, jak każda inna transakcja dokonywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Transakcje te bowiem następują na podstawie stosunku prawnego łączącego dwa odrębne podmioty gospodarcze, a nie małżonków jako osoby fizyczne. Jednak zawieranie tego typu transakcji podporządkowane jest określonym wymogom m.in. wymóg respektowania przepisów o cenach transferowych.

Powyższe wielokrotnie potwierdził również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej m.in. w interpretacjach indywidualnych:

·z 4 sierpnia 2023 r. Nr 0112-KDIL2-2.4011.460.2023.2.IM: „w sytuacji, gdy każdy z małżonków prowadzi odrębnie działalność gospodarczą i w jej ramach wykonuje usługi na rzecz firmy małżonka, to wykonanie tych usług nie stanowi pracy własnej małżonka (…) przepisy ustawy PIT nie wprowadzają ograniczenia w zakresie możliwości zawierania transakcji sprzedaży towarów handlowych między małżonkami prowadzącymi odrębne pozarolnicze działalności gospodarcze”;

·z 20 czerwca 2023 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.430.2023.3.EC: „(…) świadczenie usług przez Pani małżonka w ramach odrębnej działalności gospodarczej na rzecz odrębnej działalności gospodarczej prowadzonej przez Panią, nie będzie stanowiło przeszkody dla możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie usług świadczonych przez Pani małżonka”.

Natomiast w kwestii kosztów uzyskania przychodów należy wskazać, że zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego między poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

W związku z powyższym, dany wydatek może zostać uznany za koszt, jeżeli spełnia następujące warunki:

·został poniesiony przez podatnika,

·ma charakter definitywny,

·ma związek z osiągniętymi przychodami (koszt bezpośredni) lub służy zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów (koszt pośredni),

·znajduje się poza katalogiem kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów (art. 23 ustawy PIT).

W przypadku źródła przychodu, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągniecie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Przy czym - związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem ich źródła, należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodu.

W Pani ocenie, wynagrodzenie, które zamierza wypłacać na rzecz męża w ramach planowanej współpracy będzie Pani mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Pani mąż posiada odpowiednie wykształcenie, wiedzę oraz kompetencję w zakresie branży, w której Pani działa.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym współpraca między małżonkami odbywa się na zasadach cen rynkowych, z uwzględnieniem przepisów o cenach transferowych. Wobec tego, Pani zdaniem, wynagrodzenie z tego tytułu może stanowić koszt uzyskania przychodów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pani przedstawiła we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny na podstawie art. 14c § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przepisy ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 266 ze zm.).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

W odniesieniu do powołanych przez Panią interpretacji indywidualnych stwierdzam, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania w sprawie będącej przedmiotem Pani wniosku.

Ponadto należy nadmienić, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie Pani, nie dotyczy Pani męża.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, który stanowi: