Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (IP Box). - Interpretacja - 0113-KDIPT2-2.4011.65.2024.2.KK

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 7 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.65.2024.2.KK

Temat interpretacji

Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (IP Box).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 stycznia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 12 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 18 kwietnia 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca od 2 kwietnia 2022 r. prowadzi działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod firmą (…) (NIP: …), której przeważającym przedmiotem jest działalność związana z oprogramowaniem (…). Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT). W 2022 r. i w 2023 r. Wnioskodawca zdecydował się na rozliczanie na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów na zasadach ogólnych.

W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, od 3 sierpnia 2022 r. Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz polskiej spółki prawa handlowego (…) Spółka Akcyjna z siedzibą w (…) (nr KRS: …) - dalej jako: „Spółka” - na podstawie pisemnej umowy o współpracy. Umowa ta spełnia wymogi z art. 41 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 oraz art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca na podstawie przedmiotowej umowy i w ramach prowadzonej przez Niego osobiście i bezpośrednio działalności gospodarczej, na zlecenie Spółki projektuje oprogramowanie komputerowe. Wnioskodawca zobowiązany jest w szczególności do opracowania i implementowania prototypów poziomów rozgrywki w celach testowych oraz testów użytkowych systemu pod kątem analizy poziomów rozgrywki. W praktyce, Wnioskodawca pracuje jako członek zespołu programistów. Rolą Wnioskodawcy jest tworzenie i implementacja prototypów mechanik, poziomów oraz testy tych rzeczy. Wnioskodawca pracuje zarówno w silniku jakim jest (…), jak również tworzy kod składający się miedzy innymi na testy w języku programowania (…). Wnioskodawca ulepsza produkt Spółki dodając nowe, innowacyjne funkcjonalności do tego produktu. Oprogramowanie jest dostosowane do potrzeb klienta. Wnioskodawca tworząc kod musi zrozumieć zamysł klienta, zaprojektować i wytworzyć funkcjonalność szytą „na miarę”. Takie rozwiązanie nie jest ogólnie dostępne na rynku i odróżnia się od tych dotychczas tworzonych przez Wnioskodawcę, jak również od tych istniejących na rynku. Wnioskodawca opisane powyżej czynności/zadania realizowane na rzecz Spółki uważa za tworzenie programów komputerowych i rozwijanie oprogramowania na rzecz Spółki. Zadania te realizowane w ramach umowy zawartej ze Spółką są przedmiotem złożonego wniosku. Wyjaśniając, jako rozwijanie oprogramowania, Wnioskodawca rozumie dodawanie do niego nowych, wytworzonych przez Niego funkcjonalności (modułów oprogramowania). Wnioskodawca nie jest właścicielem ani współwłaścicielem rozwijanego oprogramowania i nie posiada licencji wyłącznej do korzystania z niego, jednakże każdorazowo Wnioskodawca jest właścicielem i twórcą nowych rozwinięć/ulepszeń, do których autorskie prawa majątkowe są każdorazowo przenoszone na Spółkę, zgodnie z postanowieniami umowy. Wnioskodawca posiada autorskie prawa majątkowe i osobiste do rozwinięć/ulepszeń. Na skutek działań Wnioskodawcy dochodzi do wytworzenia nowego efektu prac - nowego programu komputerowego. Tymi programami komputerowymi są nowe kody źródłowe, mechaniki, algorytmy w językach programowania składające się na nowe funkcjonalności (nowe moduły oprogramowania). Wnioskodawca zobowiązany jest do stosowania się do wskazówek i zaleceń Spółki, jednakże jest samodzielny przy ich wykonywaniu jak również nie zostaje pod bezpośrednim kierownictwem Spółki. Usługi są świadczone przez Wnioskodawcę na terytorium Polski. Wnioskodawca ma dowolność w wyborze miejsca i czasu świadczenia usług, jak również ponosi ryzyko gospodarcze w związku z prowadzoną przez Niego działalnością. Powyższe potwierdza realizację usług przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego bezpośrednio pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z postanowieniami umowy, całość autorskich praw majątkowych do utworów stworzonych w wyniku realizacji zleceń realizowanych dla Spółki w czasie obowiązywania umowy przechodzi na tą Spółkę z chwilą ich wytworzenia. Przeniesienie autorskich praw majątkowych odbywa się za wynagrodzeniem określonym w umowie. Umowa precyzuje pola eksploatacji, na których dochodzi do przeniesienia praw. Strony przyjęły miesięczne okresy rozliczeniowe. Wynagrodzenie przysługujące Wnioskodawcy z tytułu wykonania usług obliczane jest według stawki godzinowej. Wynagrodzenie to zawiera w sobie wynagrodzenie z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych. Wnioskodawca zatem skutecznie przenosi na rzec Spółki autorskie prawa majątkowe i uzyskuje w zamian za to kwalifikowane dochody. Wyodrębnienie programów komputerowych i przeniesienie praw do nich, oprócz ww. postanowień zawartych w umowie, potwierdzają także czynności faktyczne Stron. W danym miesiącu Wnioskodawca wytwarza programy komputerowe, rozwinięcia oprogramowania (gry), do których przenosi autorskie prawa majątkowe na Spółkę z chwilą opisaną powyżej. Programy są odbierane/przyjmowane przez Spółkę. Wnioskodawca wystawia miesięczną fakturę obejmującą wynagrodzenie (w tym za sprzedaż praw), a Spółka opłaca taką fakturę. Pomiędzy pracami Wnioskodawcy a uzyskiwanym wynagrodzeniem istnieje bezpośrednia zależność, albowiem, gdyby Wnioskodawca nie wytwarzał programów komputerowych, nie rozwijał oprogramowania (gry), to nie uzyskiwałby wynagrodzenia za wykonanie porozumienia, a przede wszystkim kwalifikowanego dochodu za sprzedaż/przeniesienie autorskich praw majątkowych do kwalifikowanych IP.

Programy komputerowe są również wyodrębniane przez Wnioskodawcę w ewidencji prowadzonej na potrzeby ulgi IP BOX. Prowadzona przez Wnioskodawcę dokumentacja i ewidencja pozwalają na ustalenie jaka część wynagrodzenia przypada na sprzedaż praw. Dodatkowo Wnioskodawca ma możliwość wskazywania w fakturach lub raportach prac wynagrodzenia przypadającego na przeniesienie autorskich praw majątkowych.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że Wnioskodawca współpracując ze Spółką tworzy programy komputerowe, a więc utwory chronione na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z art 74 ust 2 ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie. Ochrona programu komputerowego nie jest uzależniona od przybranej przez niego formy wyrażenia. W grę wchodzić może zatem zapis aplikacji w formie kodu źródłowego (…), zawierający komendy (w zależności od przyjętego języka programowania niekiedy przybierające postać zbliżoną do klasycznych zapisów tekstowych w język angielskim), a ponadto kodu maszynowego (…), zrozumiałego wyłącznie dla maszyn cyfrowych. Ochronie na gruncie prawa autorskiego będą podlegać także projekty oprogramowania, nawet jeśli nie zostały one zakończone. Rozpoczęcie tworzenia kodu programu komputerowego może poprzedzać sporządzenie schematu blokowego, określanego także jako graficzna sieć działań (…), przedstawiającego kolejne etapy w zakładanym algorytmie. W taki sposób może zostać zaprezentowany program komputerowy, zazwyczaj na wstępnym etapie prac nad nim. Zapisy te, konstruowane przy pomocy odpowiednich figur geometrycznych, mogą być następnie wykorzystane przy tworzeniu kodu źródłowego aplikacji. W tym wypadku mamy więc do czynienia z formą wyrażenia programu komputerowego. Stanowisko to znajduje potwierdzenie w pkt 7 preambuły dyrektywy 2009/24/WE, zakładającym, że pojęcie „program komputerowy” obejmuje także przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego, z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie. W skład chronionych elementów programu komputerowego wchodzą także interfejsy, stanowiące te składniki aplikacji, które zawierają dane służące poprawnemu jej funkcjonowaniu w relacjach z innymi rozwiązaniami informatycznymi. Artykuł 74 ust. 2 PrAut wskazuje m.in. na ochronę „łączy”, przy czym termin ten należy utożsamiać z interfejsami oprogramowania. Elementami interfejsów programu komputerowego pozostają w szczególności nagłówki plików, informacje o strukturze danych wywoływanie mapowania informacji, prototypy funkcji, zmienne, parametry i wartości stałe, specyfikacje danych i formatów danych, wywoływanie funkcji programu, parametry związane z wyświetlanym obrazem, wywoływanie nazw funkcji i inne informacje niezbędne do stworzenia aplikacji współdziałającej z systemem operacyjnym. Nadto, dopuszcza się ochronę formy wyrażenia algorytmu w językach programowania, przybierającą postać zbioru komend, przy wykorzystaniu określonego rodzaju ich usystematyzowania (tak Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych Komentarz red. prof. UO dr hab. Ewa Ferenc-Szydełko, rok 2021, wydanie 4). Nadto, w objaśnieniach Ministerstwa do ulgi IP BOX wyraźnie wskazano, że pojęcie programu komputerowego należy rozumieć szeroko, a więc programem komputerowym są każde kody źródłowe, interfejsy, algorytmy w językach programowania, czy dokumentacja rozumiana jako zestaw instrukcji.

Mając na uwadze wszystko powyższe, wskazać trzeba, że Wnioskodawca tworzy tak rozumiane programy komputerowe: kody źródłowe, interfejsy, algorytmy w językach programowania, a więc utwory podlegające ochronie na mocy przepisów prawa autorskiego i stanowiące kwalifikowane prawa IP na gruncie przepisów regulujących ulgę IP BOX (ustawy o PIT). Wnioskodawca tworzy bowiem kody źródłowe, algorytmy w językach programowania składające się na określone moduły oprogramowania/aplikacje, o których mowa powyżej. W przedmiotowych kodach źródłowych zapisane są nowe funkcjonalności tego oprogramowania. Jako programy komputerowe Wnioskodawca rozumie właśnie ww. kody źródłowe napisane przez Niego składające się na określone moduły (pakiety) oprogramowania, które są dostarczane Spółce, i do których Wnioskodawcy przysługują autorskie prawa majątkowe i osobiste. Reasumując, efektem ww. czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach współpracy ze Spółką były/są i będą nowe funkcjonalności - kody źródłowe, algorytmy w językach programowania, tj. programy komputerowe - utwory chronione w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Czynności/zadania Wnioskodawcy szczegółowo opisane powyżej, a zmierzające do tworzenia utworów chronionych, są przedmiotem złożonego wniosku. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie mają/nie miały charakteru rutynowego. Wnioskodawca tworząc nowe funkcjonalności rozwijał i rozwija oprogramowanie dla Spółki i odbywa się to na podstawie umowy z tą Spółką. Prowadzona bezpośrednio przez Wnioskodawcę indywidualna działalność na rzecz ww. Spółki, obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętność, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, albowiem Wnioskodawca nieustanie, przy codziennym świadczeniu usług zdobywał/zdobywa nową wiedzę z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, pogłębia ją, a następnie wykorzystuje do wytwarzania programów komputerowych (kodów źródłowych). Powstałe programy komputerowe były, są i będą efektem Jego własnej, samodzielnej działalności twórczej, wynikiem zdobytej wcześniej i wykorzystanej wiedzy w tej dziedzinie. Dzięki powyższemu procesowi, powstawał/powstaje nowy produkt. Podstawą do stwierdzenia powyższego są faktycznie wykonywane przez Wnioskodawcę czynności, proces myślowy i efekt tego procesu. Wnioskodawca nieustannie zdobywa i poszerza wiedzę do tworzenia nowych rozwiązań, a to czytając specjalistyczną literaturę, uczestnicząc w kursach internetowych oraz stacjonarnych, podejmując dyskusję z pozostałymi uczestnikami projektu (członkami zespołu).

Wytwarzane przez Wnioskodawcę programy komputerowe były/są/będą to osobne utwory, algorytmy w językach programowania, a więc utwory chronione w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Czynności polegające na wytwarzaniu nowych programów komputerowych przez Wnioskodawcę (kodów źródłowych, algorytmów, interfejsów składających się na moduły oprogramowania), co do których autorskie prawa majątkowe są następnie przenoszone na Spółkę, odbywały się/odbywają się każdorazowo na podstawie umowy zawartej z ww. Spółką.

Wnioskodawca działalność opisaną we wniosku, a polegającą na tworzeniu programów komputerowych dla Spółki, kwalifikuje jako prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Jest to jednakże samodzielna kwalifikacja Wnioskodawcy na podstawie przedstawionego przez Niego opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca jednak w ramach pytania interpretacyjnego nr 1 domaga się zbadania również tej kwestii przez Organ, gdyż prace rozwojowe stanowią element definicji prac badawczo-rozwojowych uregulowanych przepisami. Podkreślić przy tym trzeba, że Krajowa Informacja Skarbowa nie może uchylać się od swojego obowiązku w tym zakresie, domagając się jednoznacznego wskazania przez Wnioskodawcę, czy prowadzi On prace rozwojowe, czy też nie, albowiem prowadziłoby to do samodzielnej odpowiedzi podatnika na pytanie, które de facto stanowi Jego wątpliwość, i które poddaje rozważaniom organu. Wnioskodawca zwraca uwagę, że w najnowszym orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, tj. w wyroku w sprawie o sygn. akt II FSK 2703/20 z dnia 9 września 2022 r., Sąd wskazał, że organy skarbowe nie mogą przerzucać odpowiedzialności za ocenę prawną deklarowanych faktów na podatnika. Rolą wnioskującego jest zadeklarować fakty, a organ powinien ocenić tę deklarację pod względem prawnym, nie tylko według przepisów podatkowych. Powinien też dokonać wykładni przepisów licznych ustaw niepodatkowych. o ile ta ocena rzutuje na finalną ocenę podatkową.

Tym samym, Wnioskodawca przedmiotowym wnioskiem przedstawia jedynie fakty, których domaga się oceny przez Organ w ramach przepisów podatkowych. Zamiarem Wnioskodawcy jest uzyskanie oceny, czy podejmowana przez Niego działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych i rozwijaniu oprogramowania w opisany we wniosku sposób, mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowe, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy, a opisane przez Niego we wniosku. Prace wykonywane przez Wnioskodawcę, a zakwalifikowanego przez Niego jako prace rozwojowe, były i są wyodrębnione ze względu na cel ich prowadzenia, tj. w ramach projektu, nad którym pracował/pracuje Wnioskodawca i w ramach każdej tworzonej funkcjonalności opisanego we wniosku oprogramowania. Prace te obejmowały łącznie: nabywanie przez Wnioskodawcę wiedzy i umiejętności, łączenie przez Niego wiedzy i umiejętności (tj. znajdowanie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzą wynikającą z różnych badań naukowych oraz umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów prac), kształtowanie wiedzy i umiejętności Wnioskodawcy oraz wykorzystywanie tej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych rozwiązań. Prowadzone prace służyły/służą planowaniu projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów - programów komputerowych w ramach usług świadczonych na rzecz Spółki.

Wnioskodawca prowadzi tak rozumiane prace rozwojowe w okresie współpracy ze Spółką, tj. od sierpnia 2022 r. i są one kontynuowane w 2023 r. Poszczególne prace dotyczą tworzenia nowych, innowacyjnych modułów/funkcjonalności oprogramowania. Celem lub celami tych prac jest wytworzenie nowych funkcjonalności oprogramowania i w konsekwencji rozwinięcie/ulepszenie ww. oprogramowania. Prace te obejmują czynności takie jak analizę problemu/pomysłu, wymyślenie rozwiązania, zaprojektowanie rozwiązania, wytworzenie go, implementację i przetestowanie, poprawę ewentualnych błędów. W wyniku prac Wnioskodawca zaprojektował i stworzył nowy, zmieniony lub ulepszony produkt, tj. program komputerowy/programy komputerowe w ramach usług świadczonych na rzecz Spółki. Taki produkt/produkty były/są projektowane i tworzone na potrzeby realizacji kontraktu ze Spółką, w zamian za co Wnioskodawca uzyskuje kwalifikowane dochody. Wnioskodawca oferuje takie produkty i usługi w swojej działalności gospodarczej. Tworzone przez Wnioskodawcę produkty są innowacyjne, nie mają swoich odpowiedników na rynku i odpowiadają na potrzeby klienta. Wnioskodawca w celu ich wytworzenia musi zdobyć lub pogłębić posiadaną przez Niego wiedzę, celem możliwości wytworzenia takich nowych funkcjonalności. Wnioskodawca w ramach swojej działalności (opisywanych prac) wytwarzał, wytwarza i będzie wytwarzał programy komputerowe dla Spółki, bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy, bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań. Programy komputerowe i autorskie prawa majątkowe do nich są wynikiem prowadzonych przez Wnioskodawcę prac opisanych we wniosku. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności (od początku współpracy ze Spółką) nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług).

Efekty samodzielnej działalności Wnioskodawcy (opisywanych prac) są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w Jego praktyce gospodarczej lub będą na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Czynności Wnioskodawcy nie obejmują prac rutynowych, a zmierzają do ulepszenia i poprawy funkcjonalności tworzonego oprogramowania. Programy komputerowe, do których autorskie prawa majątkowe są i będą przenoszone na Spółki, są tworzone przez Wnioskodawcę w ramach opisanych prac. Wnioskodawca prowadzi/prowadził te prace w odniesieniu do każdego tworzonego przez Niego kwalifikowanego IP. Otrzymywane przez Wnioskodawcę przychody są bezpośrednim skutkiem prowadzonej przez Niego i opisanej we wniosku działalności, są efektami tej działalności. Gdyby Wnioskodawca nie wytwarzał programów komputerowych w sposób opisany we wniosku, nie uzyskiwałby przychodów ze współpracy z kontrahentem. Opisane prace zostały/zostaną zakończone pozytywnym wynikiem. Tymi wynikami/wynikiem były/są/będą nowe moduły, rozwinięcia, funkcjonalności oprogramowania/aplikacji. Wynik/wyniki tych prac miały/mają/będą miały każdorazowo formę programów komputerowych. Ten wynik te/wyniki były lub będą wykorzystywane/są wykorzystywane na potrzeby działalności Wnioskodawcy w celach zarobkowych, komercyjnych. Ponieważ, jak wskazano powyżej, Wnioskodawca przenosił, przenosi i będzie przenosił na Spółkę w ramach zawartej umowy całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanych w omówiony sposób programów komputerowych. Wnioskodawca osiągał, osiąga i będzie osiągał dochody ze zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej na rzecz Spółki.

Wnioskodawca ma na uwadze kryteria ustawowe niezbędne do wyliczenia wskaźnika nexus, zgodnie ze wzorem z art. 30ca ust. 4-5 ustawy o PIT, w tym przede wszystkim bezpośredni związek danego wydatku z wytworzeniem/rozwinięciem/ulepszeniem danego kwalifikowanego prawa IP. Wnioskodawca zalicza do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, które spełniają te kryteria ustawowe. Dla obliczenia wskaźnika nexus Wnioskodawca wyklucza koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własność intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, Wnioskodawca pamięta, aby istniał związek między:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej W związku z tym, Wnioskodawca ustala odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Mając na uwadze obowiązujące od 1 stycznia 2019 r. regulacje IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT). W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza rozliczyć kwalifikowane dochody z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze Spółkami uzyskane w 2022 r. (od sierpnia 2022 r.), z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Wnioskodawca zamierza kontynuować współpracę ze Spółkami również w latach następnych (tj. w 2023 r. i dalszych) na tych samych zasadach, dlatego też zamierza w następnych latach ponownie rozliczyć się z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Wnioskodawca ma świadomość, że w przypadku zmiany stanu faktycznego w przyszłości, interpretacja wydana na gruncie złożonego wniosku nie będzie stanowiła dla Niego dalszej ochrony i zajdzie konieczność wystąpienia z nowym wnioskiem.

Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że posiada i prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac, obejmującą wydatki od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Ewidencja jest/była prowadzona na bieżąco, od początku współpracy ze Spółką i zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Wnioskodawca oblicza wskaźnik nexus według wzoru zawartego w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, poprzez podstawienie odpowiednich wartości pod symbole wzoru. Prowadzenie ewidencji (o której mowa w art 30cb ustawy) w sposób bieżący zostało zapoczątkowane z chwilą rozpoczęcia działalności zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, w związku z którym Wnioskodawca zamierza skorzystać z preferencji podatkowej.

Do składania wniosków o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w tym zakresie zachęca podatników Ministerstwo Finansów w pkt 75 „Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box”. Ze względu bowiem na dynamikę zmian w budowie i funkcjonowaniu programów komputerowych, a także ze względu na brak wykształconej praktyki stosowania przepisów o IP Box w tej materii, ogólne objaśnienia podatkowe nie stanowią adekwatnej instytucji prawnej zapewniającej ochronę prawnopodatkową dla Wnioskodawcy.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał że w całości podtrzymuje stanowisko zaprezentowane we wniosku, a dodatkowo poniżej zamieszcza odpowiedzi na zadane pytania. Wnioskodawca wskazuje, że twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do oprogramowania, którego dotyczy wniosek przejawia się w tym, że na skutek działań Wnioskodawcy podejmowanych w kierunku tworzenia/rozwijania powstają nowe, innowacyjne funkcjonalności tego oprogramowania. Te nowe funkcjonalności są kreacyjnym rezultatem działalności Wnioskodawcy, są wytworem Jego intelektu. Wnioskodawca, co do zasady, w każdym przypadku przyjmując zadanie do realizacji, polegające na usprawnieniu/ulepszeniu/rozwinięciu/zmodyfikowaniu wytworzonego już wcześniej oprogramowania (opisanego we wniosku) o innowacje, zapoznaje się z problemem, analizuje go i wymyśla możliwe, nowe rozwiązania/rozwinięcia, projektuje rozwiązania wstępne, analizuje potencjalne skutki zastosowania, wytwarza nowe funkcjonalności, testuje je i następnie przekazuje kontrahentowi, wdraża do istniejącego oprogramowania. Rozwijając/ulepszając/modyfikując oprogramowanie Wnioskodawca zapoznaje się z istniejącym systemem, bada go pod kątem możliwości stworzenia i zaimplementowania nowych funkcjonalności zgodnych z preferencjami i zapotrzebowaniem Zleceniodawcy lub też naprawia błędy/zmienia niedziałające funkcjonalności na nowe.

Działania, które zostały podjęte w celu usprawnienia wcześniej wytworzonego oprogramowania, to np.:

-przepisanie istotnych części programów z istniejącej wcześniej formy na oprogramowanie w języku programowania (…),

-stworzenie plug-inów umożliwiających lepsze testowanie poszczególnych elementów map w grze,

-implementacja wewnętrznych plug-inów.

Przykładowe oprogramowanie jakie wytworzył Wnioskodawca to remake gry (…), który powstał na podstawie najnowszego silnika (…) oraz języka programowania (…). Innym przykładem niewystępującego dotychczas w praktyce Wnioskodawcy oprogramowania jest wewnętrzny system (…) odpowiedzialny za sztuczną inteligencję (…). Ciągły rozwój rynku i zmiany w silniku (…) powodują ciągłą potrzebę aktualizacji i unowocześniania powstałych już rozwiązań,

Na pytanie zawarte w wezwaniu: zastosowanie jakich technologii (rozwiązań, narzędzi) powoduje, iż oprogramowanie po jego wytworzeniu lub ulepszeniu/rozwinięciu różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana?, Wnioskodawca wskazał, że zastosowanie technologii (…) odpowiedzialnej za obsługiwanie sztucznej inteligencji (…) w grze na podstawie algorytmów wcześniej przygotowanych. Stworzenie na potrzeby zespołu wewnętrznego systemu odpowiedzialnego za zapisywanie i wczytywanie danych typu (…) na mapie typu (…) w grze.

Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku wskazał, że współpracuje ze Zleceniodawcą od 2022 r. i od tego czasu pracuje nad oprogramowaniem. Celem/celami jakie Wnioskodawca postawił/stawia sobie w zakresie poszczególnych tworzonych/rozwijanych/ ulepszanych programów komputerowych lub oprogramowania jest to, aby wytworzyć sprawnie działającą funkcjonalność (lub funkcjonalności) „szytą na miarę” Klienta, w pełni odpowiadające jego potrzebom, zaprojektowaną i zaimplementowaną stricte pod tego Klienta, odróżniającą się od gotowych rozwiązań na rynku. Wnioskodawca zatem ma z góry ustalony rezultat swoich pra,c jakim jest konkretny program komputerowy, który ma działać w konkretny sposób i służyć konkretnym celom/odpowiadać na konkretne zapotrzebowania. Ten produkt jednak ma powstać poprzez zastosowanie nowych technologii i wykorzystania nowo zdobytej wiedzy. Finalnym celem jest wytworzenie innowacyjnego produktu, który jest/będzie efektem pracy twórczej, kreatywnej Wnioskodawcy.

Odpowiadając na pytanie sformułowane wezwaniu: jakie konkretnie cele zostały osiągnięte w poszczególnych okresach, w ramach jakich zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych nastąpiło opracowanie konkretnego rozwiązania praktycznego problemu lub innowacyjnego rozwiązania?

Wnioskodawca wskazał, że dotychczas osiągnął cele w postaci wytworzenia nowych funkcjonalności:

1)(…) technologia/plug-in odpowiedzialny za działanie (…) w ramach tworzonego programu,

2)wewnętrzne plug-iny ułatwiające zespołowi prace z grami opartymi na (…) oraz danymi tylu (…).

Wnioskodawca osiągnął te cele/osiąga je w ramach własnych zasobów ludzkich (tj. własnym działaniem), rzeczowych (tj. z wykorzystaniem własnego sprzętu) i finansowych (Wnioskodawca prowadzi działalność na własny rachunek, pokrywa koszty jej prowadzenia i ponosi ryzyko gospodarcze). Wnioskodawca posiada odpowiednie umiejętności pozwalające Mu na prowadzenie badań, analiz w zleconym projekcie, szukanie rozwiązań, tworzenie prototypów, testowanie programów i następnie ich wdrażanie. Wytworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe/ulepszone/rozwinięte Oprogramowanie stanowiły rozwiązanie problemu przedstawionego przez Zleceniodawcę i stanowiło/będzie stanowiło innowacyjne rozwiązania. Wnioskodawca współpracuje ze Zleceniodawcą od sierpnia 2022 r. i w tym, a także kolejnym roku miał za zadanie wytworzyć opisane we wniosku oprogramowanie i prace te zostały zrealizowane. Prace trwają nadal w zakresie gotowego produktu, jakim będzie gra komputerowa.

Na pytanie sformułowane we wniosku: w odniesieniu do Pana działalności, w ramach której tworzy i rozwija/ulepsza Pan programowanie proszę wyjaśnić: a) jakimi zasobami wiedzy dysponował Pan przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego programowania? Wnioskodawca wskazał, że dysponował przed rozpoczęciem obecnej realizacji to przede wszystkim znajomość silnika (…), podstawy algorytmiki, znajomość narzędzi testerskich wykorzystywanych w branży.

W odpowiedzi na pytania sformułowane we wniosku: jaki rodzaj wiedzy i umiejętności wykorzystuje i rozwija Pan w ramach tej działalności? Przy użyciu jakich „innowacyjnych technologii” powstają poszczególne innowacyjne rozwiązania, jakie nowe zastosowania i usprawnienia odróżniają tworzone oprogramowania od już istniejących? Wnioskodawca wskazał, że przede wszystkim jest to wiedza wykorzystująca silnik (…) oraz wbudowane plug-iny i moduły.

Technologie wykorzystywane i na podstawie, których tworzone jest przez Wnioskodawcę oprogramowanie to np.: (...).

W odpowiedzi na pytanie sformułowane w wezwaniu: jakie jest miejsce, sposób wykorzystania oraz selekcji tej wiedzy pod względem przydatności do realizacji każdego z innowacyjnego oprogramowania (jaka wiedza została wykorzystana)? Wnioskodawca wskazał, że selekcja i wykorzystanie wiedzy odbywa się na zasadzie reagowania na powstałe zapotrzebowanie w trakcie produkcji oprogramowania i polega na dobieraniu odpowiednich narzędzi już istniejących lub pozyskiwania/wytwarzania ich na konkretne potrzeby.

W odpowiedzi na pytanie sformułowane w wezwaniu: jakie produkty, usługi, procesy oferował Pan dotychczas w swojej działalności? Wnioskodawca wskazał, że usługi jakie Wnioskodawca oferował dotychczas, to współudział w tworzeniu produktu. Tworzenie narzędzi ułatwiających innym działom wykonywanie swoich prac. Implementacja i wykorzystywanie już istniejących plug-inów w ramach projektu, plug-inów, takich jak (…), (…), (…) itp.

W odpowiedzi na pytanie sformułowane w wezwaniu: na jakich rozwiązaniach wiedzowych, technicznych, technologicznych, czy programistycznych oparte były te produkty, usługi, procesy? Wnioskodawca wskazał, że procesy i usługi te oparte były, na takich technologiach jak (…), język programowania (…), wewnętrzne plug-iny.

Wnioskodawca wskazał w uzupełnieniu wniosku, że realizuje swoje przedsięwzięcie w sposób ciągły z wykorzystaniem metodologii (…), czyli krótkich cyklów produkcyjnych, po których następuje sprawdzenie efektów pracy. Efektem działań Wnioskodawcy jest finalny produkt (gra komputerowa) charakteryzujący się nowatorskim i twórczym użyciem wymienionych w piśmie narzędzi.

Efekty pracy Wnioskodawcy, które nazywa Pan „programem komputerowym”/„oprogramowaniem” zawsze były/są/będą utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

-zawsze odznaczały się/odznaczają się/będą się odznaczały rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

-nie były/nie są/nie będą efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych, i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Jeżeli w wyniku działalności Wnioskodawcy powstaną tego rodzaju rezultaty to nie będą one objęte ulgą;

-nie były/nie są/nie będą jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów.

Tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę programy komputerowe podlegają ochronie na podstawie art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509). W każdym przypadku, tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku rozwijania/ulepszania „programu komputerowego”/„oprogramowania”, efekty prac Wnioskodawcy były/są/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.  Wnioskodawcy przysługiwały/przysługują/będą przysługiwały osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych „programów komputerowych”/„oprogramowań"? Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do tworzonych programów komputerowych, które to prawa przenosi na rzecz Zleceniodawcy uzyskując z tego tytułu wynagrodzenie.

Pytania

1.Czy efekty prac Wnioskodawcy stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2.Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność, polegająca na tworzeniu programów komputerowych i rozwijaniu oprogramowania w opisany we wniosku sposób mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy (opisane przez Wnioskodawcę)?

3.Czy w przedstawionym powyżej zdarzeniu, odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programów komputerowych przez Wnioskodawcę, tworzonych w ramach świadczonych usług szczegółowo opisanych we wniosku wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, stanowi sprzedaż w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5 % do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT w 2022 r. (od września 2022 r.) i w latach następnych (2023 r. i dalsze)?

Pana stanowisko w sprawie

Odpowiedź (stanowisko) na pytanie nr 1.

Efekty prac Wnioskodawcy stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest m in. autorskie prawo do programu komputerowego. W tym miejscu Wnioskodawca podkreśla, że zgodnie z objaśnieniami Ministerstwa pojęcie programu komputerowego należy rozumieć szeroko, a więc „programem komputerowym” jest każdy kod źródłowy, interfejs, czy algorytm w języku programowania. Holistycznie funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs(.....).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie. Jak już zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, ochrona programu komputerowego nie jest uzależniona od przybranej przez niego formy wyrażenia. W grę wchodzić może zatem zapis aplikacji w formie kodu źródłowego (…), zawierający komendy (w zależności od przyjętego języka programowania, niekiedy przybierające postać zbliżoną do klasycznych zapisów tekstowych w języku angielskim), a ponadto kodu maszynowego (…), zrozumiałego wyłącznie dla maszyn cyfrowych. Ochronie na gruncie prawa autorskiego będą podlegać także projekty oprogramowania, nawet jeśli nie zostały one zakończone. Rozpoczęcie tworzenia kodu programu komputerowego może poprzedzać sporządzenie schematu blokowego, określanego także jako graficzna sieć działań (…), przedstawiającego kolejne etapy w zakładanym algorytmie. W taki sposób może zostać zaprezentowany program komputerowy, zazwyczaj na wstępnym etapie prac nad nim. Zapisy te, konstruowane przy pomocy odpowiednich figur geometrycznych, mogą być następnie wykorzystane przy tworzeniu kodu źródłowego aplikacji. W tym wypadku mamy więc do czynienia z formą wyrażenia programu komputerowego.

Wnioskodawca wytwarza kody źródłowe, interfejsy, algorytmy, w językach programowania składające się na moduły oprogramowania, w których zapisane są nowe funkcjonalności tego oprogramowania. W konsekwencji, Wnioskodawca wytwarza utwory chronione w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawa pokrewnych, posiada do nich autorskie prawa majątkowe i osobiste (które to autorskie prawa majątkowe są następnie przenoszone na daną Spółkę). Tym samym, efekty prac Wnioskodawcy stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Odpowiedź (stanowisko) na pytanie nr 2.

Podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych i rozwijaniu oprogramowania w opisany we wniosku sposób mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy (opisane przez Wnioskodawcę).

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT, rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia   20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl tych przepisów badania naukowe są działalnością obejmującą:

-badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

-badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi i będzie prowadził On działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania będą miały charakter twórczy, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży między innymi po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór Jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę będą obejmowały wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Po trzecie, prace nad oprogramowaniem będą miały charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), z nastawieniem na rozwój i ulepszanie oprogramowania w przyszłości

Odpowiedź (stanowisko) na pytanie nr 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym powyżej zdarzeniu, odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programów komputerowych przez Wnioskodawcę tworzonych w ramach świadczonych usług, szczegółowo opisanych we wniosku, wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, stanowi sprzedaż w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym, możliwe jest zastosowanie przez Niego, stawki opodatkowania 5 % do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT w 2022 r. (od września 2022 r.) i w latach następnych (2023 r. i dalsze).

W tym miejscu Wnioskodawca zauważa, że w przepisie art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich ustawodawca wymienił uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy). Przepis ten dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarcze podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie praw lej jako przypisane do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Natomiast art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT ma zastosowanie, gdy całość praw własności intelektualnej do tworzonego i rozwijanego oprogramowania jest przekazywana odpłatnie na rzecz danego kontrahenta. W toku realizowanych prac, Wnioskodawca wytwarzał/wytwarza utwory objęte prawami własności intelektualnej. Kontrahent zyskiwał/zyskuje wszystkie prawa do wytworzonych utworów, a Wnioskodawca je utracił/utraci, za co otrzymał wynagrodzenie. Tak, więc należności otrzymywane z tego tytułu są dochodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Takie stanowisko znajduje również potwierdzenie w ostatnich wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacjach (interpretacja z dnia 12 lipca 2022 r., nr 0111-KDIB1-1.4011.106.2022.2.JJ, z dnia 12 lipca 2022 r. nr 0112-KDWL.4011.428.2022.1.AK, z dnia 12 lipca 2022 r., nr 0115-KDIT1-4022.117.2022.2 MK, z dnia 8 lipca 2022 r., nr 0111-KDIB1-1.4011.118.2022.2. JJ).

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia On wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanej o dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Przedmiotowe części oprogramowania, tj. programy komputerowe opisane we wniosku, podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r., pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc również jego funkcje składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

Reasumując tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe - kody źródłowe stanowią zatem program komputerowy, które znajduje się w katalogu kwalifikowanych praw autorskich IP.

Zdaniem Wnioskodawcy, przenoszenie autorskich majątkowych praw do oprogramowania lub jego części, programów komputerowych w ramach współpracy ze Spółką i uzyskiwanie przez Niego dochodu z tego tytułu, kwalifikuje Go do skorzystania z ulgi IP BOX. Wnioskodawca przenosi i będzie przenosił na danego zleceniodawcę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej otrzymuje i będzie otrzymywał wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem - w ocenie Wnioskodawcy – osiąga i będzie osiągał kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o czym mowa powyżej.

Stanowisko Wnioskodawcy odnosi się również do współpracy ze Spółką w latach następnych (tj. w 2023 r. i kolejnych), albowiem, Wnioskodawca zamierza kontynuować współpracę z nią na dotychczasowych, takich samych zasadach.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm., Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i pkt 40 powoływanej ustawy.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z treści wniosku wynika, że w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, od 3 sierpnia 2022 r. Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz polskiej Spółki prawa handlowego (…) Spółka Akcyjna na podstawie pisemnej umowy o współpracy. Wnioskodawca na podstawie przedmiotowej umowy i w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej na zlecenie Spółki projektuje oprogramowanie komputerowe. Na skutek działań Wnioskodawcy dochodzi do wytworzenia nowego efektu prac - nowego programu komputerowego. Tymi programami komputerowymi są nowe kody źródłowe, mechaniki, algorytmy w językach programowania składające się na nowe funkcjonalności (nowe moduły oprogramowania).

Wnioskodawca wskazuje, że w ramach prowadzonych prac twórczych, stworzył lub rozwinął program komputerowy w postaci remake gry (…), który powstał na podstawie najnowszego silnika (…) oraz języka programowania (…). Przykładem niewystępującego dotychczas w praktyce Wnioskodawcy oprogramowania jest wewnętrzny system (…) odpowiedzialny za sztuczną inteligencję (…).

Technologie wykorzystywane i na podstawie, których tworzone jest przez Wnioskodawcę oprogramowanie to np.: (...).

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena, czy prowadzone przez Wnioskodawcę prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową, dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Niego efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że prowadzona bezpośrednio przez Niego indywidualna działalność na rzecz Spółki obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, albowiem Wnioskodawca nieustanie przy codziennym świadczeniu usług zdobywał/zdobywa nową wiedzę z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, pogłębia ją, a następnie wykorzystuje do wytwarzania programów komputerowych (kodów źródłowych). Powstałe programy komputerowe były, są/będą efektem Jego własnej, samodzielnej działalności twórczej, wynikiem zdobytej wcześniej i wykorzystanej wiedzy w tej dziedzinie. Wnioskodawca w ramach swojej działalności (opisywanych prac) wytwarzał, wytwarza i będzie wytwarzał programy komputerowe dla Spółki, bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy, bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań. Prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania będą miały charakter twórczy, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży między innymi po stronie Wnioskodawcy. Twórczy charakter działalności Wnioskodawcy, w odniesieniu do oprogramowania, którego dotyczy wniosek, przejawia się/będzie się przejawiać w tym, że na skutek działań Wnioskodawcy podejmowanych w kierunku tworzenia/rozwijania powstają nowe, innowacyjne funkcjonalności tego oprogramowania. Oprogramowanie jest dostosowane do potrzeb klienta. Wnioskodawca tworząc kod musi zrozumieć zamysł klienta, zaprojektować i wytworzyć funkcjonalność szytą „na miarę”. Takie rozwiązanie nie jest ogólnie dostępne na rynku i odróżnia się od tych dotychczas tworzonych przez Wnioskodawcę, jak również od tych istniejących na rynku. Efekty samodzielnej działalności Wnioskodawcy są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w Jego praktyce gospodarczej lub będą na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Zatem, prowadzona przez działalność Wnioskodawcę w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań: planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

W treści wniosku Wnioskodawca wskazał, że prace nad oprogramowaniem mają/będą miały charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), z nastawieniem na rozwój i ulepszanie oprogramowania w przyszłości. Wnioskodawca w ramach swojej działalności (opisanych prac) wytwarza i będzie wytwarzał programy komputerowe dla Spółki bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy, bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań.

Zatem, kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej dotyczące prowadzenia działalności w sposób systematyczny w odniesieniu do wskazanych przez Wnioskodawcę programów komputerowych jest/zostanie spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z treści wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca wytwarzał, wytwarza i będzie wytwarzał programy komputerowe dla Spółki bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca nieustannie, przy codziennym świadczeniu usług, zdobywał/zdobywa nową wiedzę z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, pogłębia ją, a następnie wykorzystuje do wytwarzania programów komputerowych (kodów źródłowych). Prace wykonywane przez Wnioskodawcę będą obejmowały wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Wnioskodawca zatem ma z góry ustalony rezultat swoich prac, jakim jest konkretny program komputerowy, który ma działać w konkretny sposób i służyć konkretnym celom/odpowiadać na konkretne zapotrzebowania. Ten produkt jednak ma powstać poprzez zastosowanie nowych technologii i wykorzystania nowo zdobytej wiedzy. Twórczy charakter działalności opisanej we wniosku, w odniesieniu do oprogramowania, którego dotyczy wniosek, przejawia się w tym, że na skutek działań Wnioskodawcy podejmowanych w kierunku tworzenia, rozwijania powstają nowej innowacyjne funkcjonalności tego oprogramowania. Te nowe funkcjonalności są kreacyjnym rezultatem działalności Wnioskodawcy, są wytworem Jego intelektu. Wytworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe i ulepszone/rozwinięte Oprogramowanie stanowiły rozwiązanie problemu przedstawionego przez Zleceniodawcę i stanowiły innowacyjne rozwiązania.

Efekty pracy Wnioskodawcy, które nazywa Pan „programem komputerowym”/ „oprogramowaniem” zawsze były/są/będą utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

-zawsze odznaczały się/odznaczają się/będą się odznaczały rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

-nie były/nie są/nie będą efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych, i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Jeżeli w wyniku działalności Wnioskodawcy powstaną tego rodzaju rezultaty to nie będą one objęte ulgą;

-nie były/nie są/nie będą jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów.

Zatem uznać należy, że Wnioskodawca wykorzystuje/będzie wykorzystywał istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

-badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

-prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ww. ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 ww. ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

-nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

-łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

-kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

-wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

-nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

-łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;

-kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

-wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

-planowaniu produkcji oraz

-projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres. 

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazał Wnioskodawca we wniosku, wykonywane przez Niego prace rozwojowe, były i są wyodrębnione ze względu na cel ich prowadzenia, tj. w ramach projektu, nad którym pracował i w ramach każdej tworzonej funkcjonalności opisanego we wniosku oprogramowania. Prace te obejmowały łącznie: nabywanie przez Wnioskodawcę wiedzy i umiejętności, łączenie przez Niego wiedzy i umiejętności (tj. znajdowanie takich zależności pomiędzy wiedzą z rożnych zakresów, dziedzin lub wiedzą wynikającą z różnych badań naukowych oraz umiejętnościami, które są istotne z punkt widzenia postawionych celów prac), kształtowanie wiedzy i umiejętności Wnioskodawcy oraz wykorzystywanie tej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych rozwiązań. Prowadzone prace służą/będą służyć planowaniu projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów - programów komputerowych w ramach usług świadczonych na rzecz Spółki. Prowadzona bezpośrednio przez Wnioskodawcę indywidualna działalność na rzecz Spółki obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w tym, w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, albowiem Wnioskodawca nieustanie, przy codziennym świadczeniu usług zdobywa nową wiedzę z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, pogłębia ją, a następnie wykorzystuje do wytwarzania programów komputerowych (kodów źródłowych). Wnioskodawca ulepsza produkt dodając nowe, innowacyjne funkcjonalności do tego produktu. Oprogramowanie jest dostosowane do potrzeb klienta. Wnioskodawca tworząc kod musi zrozumieć zamysł klienta, zaprojektować i wytworzyć funkcjonalność szytą „na miarę”. Takie rozwiązanie nie jest ogólnie dostępne na rynku i odróżnia się od tych dotychczas tworzonych przez Wnioskodawcę, jak również od tych istniejących na rynku. Na skutek działań Wnioskodawcy dochodzi do wytworzenia nowego efektu prac - nowego programu komputerowego. Tymi programami komputerowymi są nowe kody źródłowe, mechaniki, algorytmy w językach programowania składające się na nowe funkcjonalności (nowe moduły oprogramowania). Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie mają miały charakteru rutynowego. Prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), z nastawieniem na rozwój i ulepszanie oprogramowania w przyszłości.

Zatem, powyższe pozwala uznać, że opisana działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia, ulepszania i rozwijania wymienionych programów komputerowych spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Wnioskodawcę, ani też całość prowadzonej przez Niego działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu oraz w warunkach działalności wynikających z wniosku i jego uzupełnienia.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, działalność Wnioskodawcy polegająca na tworzeniu i rozwijaniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ww. ustawy:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432 oraz z 2020 r., poz. 288; Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Jak wynika z art. 30ca ust. 3 ww. ustawy:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie z kolei do treści art. 30ca ust. 4 ww. ustawy:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) × 1,3

a+b+c+d,

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a -prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b -nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c -nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d -nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie do art. 30ca ust. 6 ww. ustawy:

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ww. ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W powołanym przepisie ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich wymienił sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (pkt 2) oraz uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (pkt 3).

W przypadku kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, sprzedaż ta polega na przeniesieniu przez podatnika przysługujących mu autorskich praw majątkowych do programu komputerowego na inny podmiot.

Natomiast uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi, dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Natomiast, jak wynika z art. 30ca ust. 11 ww. ustawy:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Jak stanowi art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ww. ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Z treści wniosku wynika, że:

-Wnioskodawca tworzy oraz rozwija oprogramowanie komputerowe w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

-efekty pracy Wnioskodawcy zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz zawsze są programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy;

-Wnioskodawca przenosi odpłatnie ogół praw autorskich na rzecz zleceniodawcy/spółki, na mocy umowy o świadczenie usług w zamian za stosowne wynagrodzenie; zgodnie z postanowieniami umowy całość autorskich praw majątkowych do utworów stworzonych w wyniku realizacji zleceń realizowanych dla spółki w czasie obowiązywania umowy, przechodzi na tą spółkę z chwilą ich wytworzenia, przeniesienie autorskich praw majątkowych odbywa się za wynagrodzeniem określonym w umowie;

-Wnioskodawca wyodrębnia w prowadzonej na bieżąco odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, Prawa IP Box (prawa autorskie do Oprogramowania), spełniając wymóg wynikający z art. 30cb ustawy o  podatku dochodowym od osób fizycznych. W przedmiotowej ewidencji Wnioskodawca dokonuje wyodrębnienia przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Wnioskodawca dokonuje również wyodrębnienia kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy przypadające na każde prawo własności intelektualnej.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia.

Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z powyższym, autorskie prawo do programu komputerowego tworzonego oraz rozwijanego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej w zakresie, w jakim stanowi nowe i indywidualne rozwiązania, które są bezpośrednim efektem prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawcy jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (kwalifikowanym IP) w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uzyskiwane przez Wnioskodawcę dochody stanowią kwalifikowane dochody w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca może zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej od 3 sierpnia 2022 r. i za 2023 r., a także Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskanych w kolejnych latach, jeżeli nie zmieni się stan faktyczny lub nie ulegną zmianie przepisy prawa podatkowego w tym zakresie.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).