Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości - spadek po rodzicach.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

10 marca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 10 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

Pan W.S

ul. (…)

(...)

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

Pan G.S

ul. (...)

(...)

3)Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

Pani A.K

ul. (…)

(...)

Opis stanu faktycznego

Sprawa dotyczy zobowiązania podatkowego po sprzedaży mieszkania wskazanego w księdze wieczystej nr (…), które było przedmiotem spadku po zmarłej Państwa mamie T.S. Od 2009 r. mieszkanie było własnością Państwa mamy T. i taty Cz. S [Akt notarialny Umowa przeniesienia własności lokalu. Repertorium A numer (…)]. W 2021 r. Państwa ojciec zmarł. Zainteresowany będący stroną postępowania wraz z mamą i dwójką rodzeństwa (G.S i A.K) przyjęli spadek [Akt notarialny protokół dziedziczenia. Repertorium A numer (…)], a następnie Zainteresowany będący stroną postępowania i rodzeństwo dokonali działu spadku, czyniąc Państwa mamę jedyną właścicielką mieszkania [Akt notarialny umowa o dział spadku. Repertorium A numer (…)]. W 2023 r. Państwa mama zmarła. Zainteresowany będący stroną postępowania wraz z rodzeństwem przyjęli spadek [Akt notarialny protokół dziedziczenia. Repertorium A numer (….)] i załatwili wszelkie kwestie formalne, w tym uzyskali zaświadczenie z US, z którego wynika, że podatek od spadków i darowizn z tytułu dziedziczenia po T.S nie należy się, bo zastosowano zwolnienie od podatku na podstawie art. 4a ustawy z dnia 28 lipca 1983r. o podatku od spadków i darowizn. Następnie sprzedali Państwo mieszkanie w listopadzie 2023 r. [Akt notarialny umowa sprzedaży. Repertorium A numer (…)].

Pytania

1.Czy w oparciu o art. 10 ust. 1 pkt 8 i art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Państwo (Zainteresowany wraz z Jego rodzeństwem) są zobowiązani do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od sprzedaży wskazanej nieruchomości?

2.Od którego momentu należy liczyć okres 5 lat od nabycia przez spadkodawcę nieruchomości? Czy od 2009 r. kiedy Państwa mama razem z Państwa tatą, została właścicielką nieruchomości? Czy raczej od 2021 r. kiedy odziedziczyła 1/8 oraz po przyjęciu 3/8 tytułem działu spadku dokonanego przez Państwa (Zainteresowanego i Jego rodzeństwo)?

3.Jeżeli Zainteresowani są zobowiązani do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, to od jakiej części uzyskanej wartości ze sprzedaży nieruchomości? Każde z Zainteresowanych od 1/8 czy od 1/3 z 4/8?

Stanowisko Państwa w sprawie

Ad 1

W Państwa ocenie, nie jesteście zobowiązani do zapłaty podatku od sprzedaży wskazanej nieruchomości.

Ad 2

Okres 5 lat od nabycia przez spadkodawcę nieruchomości należy liczyć od 2009 r. Jest to zgodne z informacją otrzymaną przez e-mail od KIS w ticket: (…), która stwierdza, że w części nabytej w ramach spadku po małżonku jak i w części nabytej w ramach działu spadku po nim, za moment nabycia, dla Państwa mamy, przyjmuje się datę nabycia nieruchomości do majątku wspólnego małżonków.

Ad 3

Nie ma zastosowania, ponieważ podatek się nie należy. Zwracacie się Państwo o wspólną interpretację indywidualną, ponieważ dla urzędników w Urzędach Skarbowych informacja zawarta w ww. ticket: (…) nie była wystarczająca i nie byli w stanie zająć jednoznacznego stanowiska, argumentując, że zajmą się sprawą dopiero za 4 lata.

Stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oparli Państwo  na art. 10 ust. 1 pkt 8, art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 226).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw  (Dz. U. z  2018  r. poz. 2159) do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 10 ust. 5.

W myśl art. 10 ust. 5 ww. ustawy:

Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem  nie tylko okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkobiercy, który dokonuje odpłatnego zbycia, ale także okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkodawcy. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę,  do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to odpłatne zbycie nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Wobec powyższego w przypadku odpłatnego zbycia nabytej w spadku nieruchomości (udziału w nieruchomości) istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tej nieruchomości przez spadkodawczynię, tj. Państwa mamę.

Z analizy przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że od 2009 r. nieruchomość (lokal mieszkalny) nabyty aktem notarialnym była własnością Państwa mamy i taty. W 2021 r. zmarł Państwa ojciec. Wraz z mamą przyjęli Państwo spadek - Akt notarialny protokół dziedziczenia, a następnie dokonali Państwo działu spadku, czyniąc Państwa mamę jedyną właścicielką lokalu mieszkalnego - Akt notarialny umowa o dział spadku. W 2023 r. zmarła Państwa mama. Przyjęli Państwo spadek - Akt notarialny protokół dziedziczenia i załatwili wszelkie kwestie formalne. Następnie sprzedali Państwo ww. lokal mieszkalny w listopadzie 2023 r. - akt notarialny umowa sprzedaży.

W myśl art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1610 ze zm.):

Zgodnie z art. 924 powołanej ustawy:

Zgodnie z art. 925 cyt. ustawy:

Stosownie do art. 1025 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku  od momentu jego otwarcia.

Stosownie do art. 1035 Kodeksu cywilnego:

Stosownie do art. 1037 § 1 i § 2 ww. ustawy:

W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Biorąc pod uwagę kwestię nabycia przez Państwa mamę i Państwa tatę nieruchomości  (lokalu mieszkalnego) do wspólności majątkowej małżeńskiej, należy odnieść się do przepisów regulujących stosunki majątkowe małżeńskie, zawartych w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r.  Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy:

Przedmiotami majątkowymi w rozumieniu tego przepisu są wszelkie prawa majątkowe – zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności). Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Z ww. przepisu wynika, że wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale.

Zaprezentowane stanowisko znajduje odzwierciedlenie w podjętej przez NSA uchwale w składzie siedmiu sędziów z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, w której Sąd stwierdził, że:

W uzasadnieniu Uchwały Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w przypadku nabycia nieruchomości przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej przewidzianej w art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy nie ma możliwości określenia tego, w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest możliwe nabycie nieruchomości w określonym udziale przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej i działających jednocześnie, co wynika z istoty wspólności małżeńskiej. Wspólność małżeńska (łączna) to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Nie mogą także rozporządzać udziałem w jakimkolwiek przedmiocie należącym do tego majątku.

Należy zwrócić uwagę, że w sytuacji gdy nieruchomość należała do majątku wspólnego małżonków (Państwa mamy i taty), to w momencie śmierci Państwa taty nie nastąpiło nabycie udziału w ww. nieruchomości przez Państwa mamę. W przypadku spadkobrania nie dochodzi bowiem do nabycia udziału w nieruchomości przez małżonka, jeżeli nieruchomość należała do ich majątku wspólnego. Tym samym, data otwarcia spadku oraz późniejszy dział spadku (pomiędzy Państwa mamą i Państwem, tj. spadkobiercami Państwa taty), nie stanowiły dla Państwa mamy nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Wobec powyższego, w związku z odpłatnym zbyciem udziałów w ww. nieruchomości (lokalu mieszkalnym), przewidziany w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych okres pięciu lat, w myśl art. 10 ust. 5 tej ustawy, należy liczyć od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez spadkodawczynię do majątku wspólnego małżonków, tj. 2009 r.

W konsekwencji, nienastępujące w wykonywaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie w listopadzie 2023 r. przedmiotowej nieruchomości (lokalu mieszkalnego) (udziałów), nie stanowi dla Państwa źródła przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ pięcioletniego okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Państwa w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan W.S (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).