Interpretacja indywidualna z dnia 10 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDSL1-2.4011.164.2024.3.PSZ
Temat interpretacji
Prawo do odliczenia ulgi prorodzinnej na dzieci w całości zgodnie z art. 27 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
11 marca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 8 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 14 kwietnia 2024 r. (wpływ 14 kwietnia 2024 r.) oraz z 18 kwietnia 2024 r. (wpływ 18 kwietnia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Jest Pan po rozwodzie. Ma Pan 3 małoletnich dzieci.
Dzieci mieszkają z Pana byłą żoną w innej miejscowości niż Pan (odległość 40 km). Pana była żona sprawuje bezpośrednią pieczę nad dziećmi. Opieka nad dziećmi jest powierzona Pana byłej żonie (zapis w wyroku).
Pan płaci alimenty na dzieci i zabiera dzieci do siebie na 2 weekendy w miesiącu, część ferii, część wakacji itd.
Oboje mają Państwo zachowane prawa rodzicielskie, ale Pana była żona sprawuje pieczę nad dziećmi na co dzień. Pana była żona prowadzi gospodarstwo rolne (jest rolnikiem, na VAT, nie płaci podatku dochodowego PIT).
Pan pracuje na etacie w firmie, odprowadza Pan podatek dochodowy.
Pana była żona twierdzi, że jako rolnik nie płacący podatku dochodowego straciła prawo do ulgi podatkowej na dzieci (ulga prorodzinna). Prowadzi ona uproszczoną księgę przychodów i rozchodów VAT.
Pana była żona chce, żeby w tym przypadku, Pan, jako ojciec rozliczył ulgę na dzieci na siebie w 100% i przelał jej na konto otrzymany zwrot.
Prosi Pan o odpowiedź czy w tej sytuacji jako ojciec, który nie mieszka z dziećmi ma Pan prawo do ulgi na dzieci i może tą ulgę rozliczyć na siebie, jeśli Pana była żona straciła prawo do ulgi i wyraża zgodę aby to Pan na siebie rozliczył ulgę.
Zależy Panu na indywidualnej interpretacji Pana przypadku na piśmie, ponieważ nigdzie nie może Pan znaleźć odpowiedzi, a nie chciałby Pan popełnić wykroczenia skarbowego poprzez nienależne skorzystanie z ulgi.
Ponadto w uzupełnieniach wniosku, doprecyzował Pan opis stanu faktycznego o następujące informacje:
Pana wniosek dotyczy roku podatkowego 2023.
Orzeczenie o Pana rozwodzie uprawomocniło się xx marca 2023 r.
W okresie, którego dotyczy wniosek, podlegał Pan nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Żadne z trójki małoletnich dzieci nie zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych.
W okresie, którego dotyczy wniosek, wykonywał Pan władzę rodzicielską, tj. wykonywał Pan obowiązki, dzięki którym dzieci były wychowywane w sposób zapewniający ich prawidłowy rozwój fizyczny i psychiczny. Mieszka Pan w innej miejscowości niż dzieci, ale utrzymywał Pan regularny kontakt z dziećmi, zajmował się Pan nimi podczas weekendów, ferii, uczestniczył Pan w podejmowaniu decyzji dotyczących ich zdrowia, rozwoju, robił Pan dla dzieci zakupy niezbędne do zaspokojenia ich niezbędnych potrzeb takich jak obuwie, przedmioty codziennego użytku, żywność.
W okresie którego dotyczy wniosek, matka dzieci również wykonywała władzę rodzicielską. Dzieci mieszkały i mieszkają z matką.
W okresie, którego dotyczy wniosek, miejsce zamieszkania dzieci było inne niż Pana. W okresie którego dotyczy wniosek, dzieci mieszkały z matką w innym mieście niż Pan. Obecnie również mieszkają z matką w innym miejscu zamieszkania niż Pana (w innej miejscowości).
W stosunku do trójki małoletnich dzieci nie miały zastosowania przepisy ustawy o podatku dochodowym, tonażowym i ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Dzieci są małoletnie i nie pracują.
Nie jest Pan ojcem i opiekunem prawnym innych dzieci. W okresie, którego dotyczy wniosek, nie przysługiwała Panu ulga prorodzinna na inne dzieci (poza trójką małoletnich dzieci, o których mowa we wniosku).
Między Panem i matką dzieci, o których mowa we wniosku, doszło do ustnego porozumienia co do sposobu podziału ulgi prorodzinnej za rok 2023, którego dotyczy wniosek. Zamierza Pan z żoną spisać również stosowne oświadczenie na piśmie.
Ustalili Państwo wspólnie, że Pan jako ojciec, dokona odliczenia 100% ulgi i po otrzymaniu zwrotu przekaże pieniądze matce, zgodnie z przepisami tzw. „Nowego Polskiego Ładu”, ponieważ dzieci mieszkają z matką. W orzeczeniu sądowym, Sąd ustalił, że władzę rodzicielską powierza obojgu rodzicom, ustalając miejsce zamieszkania dzieci przy matce, zgodnie z porozumieniem rodzicielskim zawartym przez strony dnia xx listopada 2022 roku. Sposób kontaktów z dziećmi również został ustalony w porozumieniu rodzicielskim na 2 weekendy w miesiącu, połowę ferii, wakacji itd. Nadmienia Pan, że wspólnie z żoną dogaduje się Pan co do kontaktów z dziećmi, a Pan jako ojciec nie ma tutaj stawianych żadnych ograniczeń. Może Pan w dowolny sposób kontaktować się z dziećmi i uczestniczyć w ich wychowaniu.
W okresie, którego dotyczy wniosek, wykonywał Pan władzę rodzicielską w ten sposób, że utrzymywał Pan regularny kontakt z dziećmi i uczestniczył w ich wychowaniu. Dzieci zabierał Pan do siebie minimum 2 razy w miesiącu na weekendy, czasami częściej niż 2 razy w miesiącu. Często przy okazji większej ilości wolnego (święta, wolne dni w szkole) dzieci również były zabierane do Pana przy każdej możliwej okazji. Również zabierał Pan dzieci na połowę ferii, kilkanaście dni w okresie wakacji, świąt. Generalnie utrzymywał Pan z dziećmi częstsze kontakty niż ustalone w wyroku Sądu, częstotliwość tych kontaktów ustalał Pan z matką dzieci i z dziećmi i mógł Pan dowolnie korzystać z kontaktów z dziećmi oraz nie miał Pan tutaj stawianych żadnych ograniczeń przez matkę dzieci. Zdarzało się też, że oprócz tego odwiedzał Pan dzieci w ich miejscu zamieszkania i uczestniczył w ich wychowaniu. W czasie, w którym dzieci przebywały u Pana, zapewniał Pan dzieciom wyżywienie, opiekę, organizował im Pan wypoczynek (czasami wyjścia do kina, czasami na gokarty, w plener i inne tego typu atrakcje). Oprócz tego, że płaci Pan alimenty to kupował Pan dzieciom dodatkowo od siebie różnego rodzaju rzeczy, takie jak obuwie, artykuły pierwszej potrzeby, zabawki, wyposażenie np. biurko do pokoju, akcesoria komputerowe, telefon, lub inne rzeczy potrzebne do zapewnienia rozwoju fizycznego i psychicznego dzieci. W czasie pobytu dzieci u Pana robił Pan również zakupy, kupując jedzenie na czas pobytu u Pana. Co miesiąc doładowuje Pan dwóm synom telefony, opłaca konto (…), z którego korzystają dzieci. Organizował Pan również dzieciom imprezy urodzinowe u Pana w domu. Uczestniczył Pan również w decyzjach dotyczących zdrowia i rozwoju dzieci, w taki sposób, że były one z Panem konsultowane przez matkę dzieci, jeśli zaszła taka wyraźna potrzeba. Był Pan informowany przez matkę dzieci o stanie zdrowia i o potrzebach dzieci w tym zakresie.
Pytanie
Czy w tej opisanej sytuacji Pan jako ojciec, który nie mieszka z dziećmi i płaci alimenty, ma Pan prawo do rozliczenia ulgi na dzieci w 100% na siebie, jeśli Pana była żona straciła prawo do ulgi i wyraża zgodę aby Pan na siebie rozliczył ulgę?
Pani stanowisko w sprawie
Uważa Pan, że nie ma Pan prawa rozliczać ulgi w 100% na siebie gdyż nie mieszka Pan z dziećmi i nie sprawuje na co dzień stałej pieczy nad dziećmi. Pana miejsce zamieszkania jest inne niż dzieci.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27 podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:
1) wykonywał władzę rodzicielską;
2) pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3) sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
Stosownie do art. 27f ust. 2 ww. ustawy:
Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:
1) jednego małoletniego dziecka – kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:
a) pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
b) niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4c i 4g, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;
2) dwojga małoletnich dzieci – kwota 92,67 zł na każde dziecko;
3) trojga i więcej małoletnich dzieci – kwota:
a) 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
b) 166,67 zł na trzecie dziecko,
c) 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.
Na podstawie art. 27f ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a oraz art. 30c ust. 2 pkt 2.
Stosownie art. 27f ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka.
Zgodnie z art. 27f ust. 2c ww. ustawy:
Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:
1)na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;
2)wstąpiło w związek małżeński.
Z art. 27f ust. 3 ww. ustawy wynika, że:
W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.
Na mocy art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r., które ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2021 r.:
Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę podatnicy mogą odliczyć od podatku w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim - kwotę tę podatnicy odliczają w częściach równych. W pozostałych przypadkach odliczenie w wysokości 100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny.
Stosownie do art. 26 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.)
§ 1. Miejscem zamieszkania dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską jest miejsce zamieszkania rodziców albo tego z rodziców, któremu wyłącznie przysługuje władza rodzicielska lub któremu zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej.
§ 2. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje na równi obojgu rodzicom mającym osobne miejsce zamieszkania, miejsce zamieszkania dziecka jest u tego z rodziców, u którego dziecko stale przebywa. Jeżeli dziecko nie przebywa stale u żadnego z rodziców, jego miejsce zamieszkania określa sąd opiekuńczy.
Na podstawie art. 27f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:
1) odpis aktu urodzenia dziecka;
2) zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3) odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4) zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
Przy czym, ulga prorodzinna nie ma zastosowania w sytuacji, gdy do dziecka podatnika mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych, co wynika z art. 27f ust. 7 w zw. z art. 6 ust. 8 cyt. ustawy.
Podkreślenia wymaga, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.
Zgodnie zatem z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunkiem zastosowania przez rodzica ulgi na małoletnie dziecko jest wykonywanie w stosunku do tego dziecka władzy rodzicielskiej.
Zgodnie z art. 92 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy
(t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.):
Dziecko pozostaje aż do pełnoletności pod władzą rodzicielską.
Zgodnie z art. 93 § 1 ww. ustawy:
Władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom.
Stosownie do art. 95 § 1 ww. ustawy:
Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw.
Na podstawie art. 96 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Rodzice wychowują dziecko pozostające pod ich władzą rodzicielską i kierują nim. Obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotować je należycie do pracy dla dobra społeczeństwa odpowiednio do jego uzdolnień.
W myśl art. 97 § 1 tejże ustawy:
Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania.
Zgodnie zaś z treścią art. 107 ww. Kodeksu:
§ 1 Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom żyjącym w rozłączeniu, sąd opiekuńczy może ze względu na dobro dziecka określić sposób jej wykonywania i utrzymywania kontaktów z dzieckiem. Sąd pozostawia władzę rodzicielską obojgu rodzicom, jeżeli przedstawili zgodne z dobrem dziecka pisemne porozumienie o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Rodzeństwo powinno wychowywać się wspólnie, chyba że dobro dziecka wymaga innego rozstrzygnięcia.
§ 2 W braku porozumienia, o którym mowa w § 1, sąd, uwzględniając prawo dziecka do wychowania przez oboje rodziców, rozstrzyga o sposobie wspólnego wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Sąd może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka, jeżeli dobro dziecka za tym przemawia.
Warunkiem niezbędnym do zastosowania ulgi na dzieci w stosunku do małoletniego dziecka jest wykonywanie władzy rodzicielskiej (a nie samo jej posiadanie). Nie można utożsamiać pojęcia „wykonywanie władzy rodzicielskiej” z pojęciem „przysługiwanie władzy rodzicielskiej”. Dla nabycia praw do przedmiotowej ulgi nie wystarczy samo posiadanie władzy rodzicielskiej. Prawo takie daje dopiero wykonywanie takiej władzy. Wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na sprawowaniu faktycznej pieczy nad małoletnim dzieckiem w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój, a w szczególności podejmowanie przez rodzica (rodziców) obowiązków w zakresie zaspokojenia potrzeb fizycznych, edukacyjnych i duchowych dziecka. Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka. Przy czym przez wychowywanie należy rozumieć zapewnianie stałej opieki, prowadzącej do uzyskania pełnego rozwoju fizycznego i psychicznego. Chodzi zatem o aktywne uczestniczenie w wychowywaniu dziecka i realny wpływ na rozwój jego osobowości. Realizacja prawa wykonywania władzy rodzicielskiej może następować przykładowo poprzez osobiste kontakty z nauczycielami, interesowanie się stanem zdrowia dziecka i pomoc w jego leczeniu, zapewnianie wsparcia w nauce, interesowanie się sposobem spędzania wolnego czasu.
Co istotne, samo tylko uiszczanie alimentów na rzecz dziecka nie wypełnia tak rozumianego określenia „wykonywanie władzy rodzicielskiej”. Obowiązek alimentacyjny jest bowiem niezależny od władzy rodzicielskiej, a co za tym idzie spoczywa także na rodzicach, którzy zostali pozbawieni tej władzy.
Zatem samo posiadanie władzy rodzicielskiej (bez jej faktycznego wykonywania), podobnie jak alimentacja nie wystarcza do zastosowania przedmiotowego odliczenia. W sytuacji, gdy tylko jeden z rodziców wykonuje władzę rodzicielską w stosunku do małoletniego dziecka, nie ma zastosowania zasada, zgodnie z którą przysługującą rodzicom kwotę ulgi na dziecko rodzice dziecka mogą odliczyć w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. Sposób podziału ulgi pomiędzy rodziców dziecka jest bowiem zagadnieniem wtórnym wobec samego prawa do ulgi.
W konsekwencji, przysługiwanie odliczenia obojgu rodzicom w kwotach równych lub dowolnej proporcji przez nich ustalonej może mieć miejsce tylko wówczas, gdy oboje rodzice wykonują władzę rodzicielską.
Stosownie do brzmienia art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwotę ulgi prorodzinnej rodzice dziecka mogą odliczyć od podatku:
a)w dowolnej proporcji przez nich ustalonej,
b)w równych częściach w przypadku braku porozumienia między rodzicami, którzy:
-zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub
-gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim.
Natomiast w przypadkach innych niż wyżej wymienione odliczenie w wysokości 100% stosuje ten z rodziców, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny.
Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że jest Pan rozwiedziony, orzeczenie o rozwodzie uprawomocniło się 29 marca 2023 r. Pracuje Pan na etacie i odprowadza podatek dochodowy. Zarówno Pan jak i Pana żona posiadacie władzę rodzicielską, a miejsce zamieszkania dzieci zostało ustalone przy matce. Sąd ustalił, że władzę rodzicielska powierza obojgu rodzicom. Żadne z trójki małoletnich dzieci nie zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych. W stosunku do trójki małoletnich dzieci nie miały zastosowania przepisy ustawy o podatku dochodowym, tonażowym i ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Dzieci są małoletnie i nie pracują. W okresie, którego dotyczy wniosek, miejsce zamieszkania dzieci było inne niż Pana. Dzieci mieszkały z matką w innym mieście niż Pan. Obecnie również mieszkają z matką w innym miejscu zamieszkania niż Pana (w innej miejscowości).
Sposób kontaktów z dziećmi został ustalony w porozumieniu rodzicielskim na 2 weekendy w miesiącu, połowę ferii, wakacji itd. Nadmienia Pan, że wspólnie z żoną dogaduje się Pan co do kontaktów z dziećmi, a Pan jako ojciec nie ma tutaj stawianych żadnych ograniczeń. Może Pan w dowolny sposób kontaktować się z dziećmi i uczestniczyć w ich wychowaniu. W okresie, którego dotyczy wniosek, wykonywał Pan władzę rodzicielską w ten sposób, że utrzymywał Pan regularny kontakt z dziećmi i uczestniczył w ich wychowaniu. Dzieci zabierał Pan do siebie minimum 2 razy w miesiącu na weekendy, czasami częściej niż 2 razy w miesiącu. Często przy okazji większej ilości wolnego (święta, wolne dni w szkole) dzieci również były zabierane do Pana przy każdej możliwej okazji. Również zabierał Pan dzieci na połowę ferii, kilkanaście dni w okresie wakacji, świąt. Utrzymywał Pan z dziećmi częstsze kontakty niż ustalone w wyroku Sądu, częstotliwość tych kontaktów ustalał Pan z matką dzieci i z dziećmi i mógł Pan dowolnie korzystać z kontaktów z dziećmi oraz nie miał Pan tutaj stawianych żadnych ograniczeń przez matkę dzieci. Zdarzało się też, że oprócz tego odwiedzał Pan dzieci w ich miejscu zamieszkania i uczestniczył Pan w ich wychowaniu. W czasie, w którym dzieci przebywały u Pana, zapewniał Pan dzieciom wyżywienie, opiekę, organizował im Pan wypoczynek (czasami wyjścia do kina, czasami na gokarty, w plener i inne tego typu atrakcje). Oprócz tego, że płaci Pan alimenty to kupował Pan dzieciom dodatkowo od siebie różnego rodzaju rzeczy, takie jak obuwie, artykuły pierwszej potrzeby, zabawki, wyposażenie np. biurko do pokoju, akcesoria komputerowe, telefon, lub inne rzeczy potrzebne do zapewnienia rozwoju fizycznego i psychicznego dzieci. W czasie pobytu dzieci u Pana robił Pan również zakupy, kupując jedzenie na czas pobytu u Pana. Co miesiąc doładowuje Pan dwóm synom telefony, opłaca konto (…), z którego korzystają dzieci. Organizował Pan również dzieciom imprezy urodzinowe u Pana w domu. Uczestniczył Pan również w decyzjach dotyczących zdrowia i rozwoju dzieci, w taki sposób, że były one z Panem konsultowane przez matkę dzieci, jeśli zaszła taka wyraźna potrzeba. Był Pan informowany przez matkę dzieci o stanie zdrowia i o potrzebach dzieci w tym zakresie.
Między Panem i matką dzieci, o których mowa we wniosku, doszło do ustnego porozumienia co do sposobu podziału ulgi prorodzinnej za rok 2023, którego dotyczy wniosek. Zamierza Pan z żoną spisać również stosowne oświadczenie na piśmie. Ustalili Państwo wspólnie, że Pan jako ojciec, dokona odliczenia 100% ulgi. Pana była żona prowadzi gospodarstwo rolne (jest rolnikiem, na VAT, nie płaci podatku dochodowego PIT).
Z okoliczności przedstawionych we wniosku oraz jego uzupełnieniach wynika, że Pana była żona prowadzi gospodarstwo rolne i nie płaci podatku dochodowego PIT, a zatem nie osiąga dochodów podlegających opodatkowaniu wg skali podatkowej. Ponadto, między Panem i matką dzieci doszło do ustnego porozumienia co do sposobu podziału ulgi prorodzinnej za rok 2023 (zamierza Pan z żoną spisać również stosowne oświadczenie na piśmie) i ustalili Państwo wspólnie, że Pan jako ojciec dokona odliczenia 100% ulgi. Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że – pomimo, że miejscem zamieszania dzieci jest miejsce zamieszkania matki – to przysługuje Panu prawo do dokonania odliczenia ulgi na troje małoletnich dzieci, wynikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w pełnej wysokości, tj. 100% kwoty, ustalonej zgodnie z art. 27 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Podsumowując należy stwierdzić, że przysługuje Panu prawo do odliczenia ulgi prorodzinnej na dzieci w całości, tj. w wysokości 100% kwoty ustalonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zeznaniu podatkowym złożonym za 2023 r.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).