Na dzień przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski nie posiadał Pan Karty Polaka, zatem niezależnie od spełnienia pozostałych przesłanek nie przysługuje Panu prawo do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie, 

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 marca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 29 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zastosowania ulgi na powrót. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 11 kwietnia 2024 r. (wpływ 11 kwietnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis i uzupełnienie zdarzenia przyszłego

Przeprowadził się Pan do Polski na pobyt stały w 2022 r. W 2022 r. otrzymał Pan zezwolenie na pobyt stały w Polsce na podstawie polskiego pochodzenia [na podstawie art. 195 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 201 ust. 1 ustawy z 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2020 r., poz. 35 z późn. zm.) oraz art. 104 § 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. - kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 735 z późn. zm.). Nie miał Pan Karty Polaka (na Białorusi posiadanie Karty Polaka jest ścigane przez władze). Karta Polaka jest dokumentem wydawanym poza granicami polski. Zastępczym rozwiązaniem procedury uzyskania Karty Polaka dla osób narodowości polskiej przebywających w Polsce jest uzyskanie karty stałego pobytu na podstawie polskiego pochodzenia. Nigdy wcześniej nie mieszkał Pan w Polsce. Wcześniej cały czas mieszkał Pan i pracował na Białorusi (posiada Pan dokumenty potwierdzające: dokumentacja zatrudnienia, wyciągi z konta bankowego itp.). W styczniu 2024 roku został Pan uznany za obywatela polskiego - decyzja z (…) stycznia 2024 r. na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 7 i art. 36 ust. 1 ustawy z 2 kwietnia 2009 r. o obywatelstwie polskim (tekst jednolity: Dz. U. z 2023 r. poz. 1989) w związku z art. 104 § 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2023 r. poz. 775 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku z (…) r. o uznanie za obywatela polskiego. Nigdy wcześniej nie korzystał Pan z ulgi na powrót.

(…) stycznia 2022 r. została wydana decyzja o udzieleniu zezwolenia na pobyt stały na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (na podstawie polskiego pochodzenia). (…) lutego 2022 r. – otrzymał Pan kartę stałego pobytu na podstawie polskiego pochodzenia. 5 lipca 2022 r. to data przeniesienia się do Polski na pobyt stały z najbliższą rodziną. W 2022 r. i 2023 r. miał Pan obywatelstwo białoruskie. (...) lipca 2022 r. podpisał Pan umowę o pracę na czas nieokreślony. 13 lipca 2022 r. podpisał Pan umowę najmu mieszkania. W wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlegał Pan nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce od 2022 r. i później. Składał Pan deklarację podatkową. Pracuje Pan w polskiej firmie (…) sp. o.o. od (…) lipca 2022 r. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. Pana dochód jest opodatkowany na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony i jest z jednego stosunku pracy. Wysokość Pana dochodów przekroczy kwotę 85 528 zł.

Pytania

1.Czy może Pan skorzystać z ulgi na powrót dlatego, że ma Pan polskie obywatelstwo, składając deklarację w 2024 r. za 2023 r. i kolejne 3 lata?

2.Czy może Pan skorzystać z ulgi na powrót dlatego, że ma Pan polskie obywatelstwo, składając deklarację w 2025 r. za 2024 r. i kolejne 2 lata?

3.Czy może Pan skorzystać z ulgi na powrót dlatego, że ma Pan polskie obywatelstwo, składając deklarację w 2026 r. za 2025 r. i kolejny 1 rok?

Pana stanowisko w sprawie

Uważa Pan, że spełnia wszystkie warunki do uzyskania ulgi na powrót składając deklarację w 2024 r. za 2023 r. i kolejne 3 lata, ponieważ posiada Pan obywatelstwo polskie (w dniu złożenia deklaracji podatkowej) i spełnia literę prawa oraz duch prawa. Karta Polaka jest dokumentem wydawanym poza granicami Polski. Zastępczym rozwiązaniem procedury uzyskania Karty Polaka dla osób narodowości polskiej przebywających w Polsce jest uzyskanie karty stałego pobytu na podstawie polskiego pochodzenia. W 2022 r. otrzymał Pan zezwolenie na pobyt stały w Polsce na podstawie polskiego pochodzenia na podstawie art. 195 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 201 ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2020 r., poz. 35 z późn. zm.) oraz art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 735 z późn. zm.) Ustawa jasno określa ramy czasowe wymagane dla każdego elementu. W art. 21 ust. 1 pkt 152, ust. 39, 43, 44 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) jest napisane o obywatelstwie bez określenia czasu, najwyraźniej dlatego, że osoba, która wraca do swojego kraju ojczystego bez Karty Polaka musi uzyskać obywatelstwo w ciągu 1,5 roku. Podczas konsultacji w urzędzie skarbowym otrzymał Pan potwierdzenie, że może skorzystać z tej ulgi, ale chciałby się Pan upewnić, że nie popełnia żadnych błędów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) wolne od podatku dochodowego są:

Na podstawie art. 21 ust. 39 ustawy:

Stosownie do art. 21 ust. 43 ustawy:

W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ustawy:

Ww. przepisy zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a) tiret 13 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105).

Ponadto, z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że:

Zwolnienie, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Jak wynika z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W świetle art. 4a ww. ustawy:

W celu skorzystania z ww. preferencji podatkowej, tj. tzw. „ulgi na powrót” spełnione muszą być jednak wszystkie dodatkowe warunki wskazane w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy.

Aby zapewnić sobie możliwość skorzystania z omawianej preferencji podatkowej, należy zarówno przez trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz w okresie od początku roku, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego ten dzień, nie posiadać miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i co istotne w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, należy mieć nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium RP.

Z treści wniosku wynika, że w wyniku przeniesienia 27 września 2022 r. miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Zatem, warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został spełniony.

Następny warunek określa art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) i b) ww. ustawy.

On również został spełniony, bowiem w okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających rok 2022, w którym przeprowadził się Pan do Polski, jak również od stycznia do 27 września 2022 r. nie miał Pan miejsca zamieszkania na terytorium Polski.

Co jednak najistotniejsze, literalne brzmienie art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) i b) ww. ustawy wskazuje, że w przypadku tzw. „ulgi na powrót” powinniśmy mieć do czynienia z jedną z kategorii podatników „powracających”, tj.:

• z podatnikiem który posiada wymienione w lit. a) przepisu obywatelstwo polskie lub Kartę Polaka lub też obywatelstwo innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej
• lub, który we wcześniejszym okresie miał określone w lit. b) miejsce zamieszkania.

Tymczasem z przedstawionych przez Pana okoliczności wynika, że na dzień przeprowadzki do Polski, nie posiadał Pan obywatelstwa polskiego lub obywatelstwa innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej. Posiadał Pan wyłącznie obywatelstwo białoruskie.

Na aprobatę nie zasługuje Pana stanowisko, że treść art. 21 ust. 1 pkt 152, ust. 39, 43 i 44 ww. ustawy nie określa daty na jaką należy posiadać stosowne obywatelstwo.

Analiza tych przepisów w sposób jednoznaczny wskazuje, że podatnik musi posiadać obywatelstwo polskie lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej na dzień przeniesienia zamieszkania do Polski.

Z opisu zdarzenia wynika również, że przed 5 lipca 2022 r. nie przebywał Pan w Polsce, jak też, że wcześniej nie mieszkał Pan na terytorium Polski. Zatem nie spełnił Pan również warunku wskazanego w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. nie miał Pan miejsca zamieszkania:

• nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w art. 21 ust. 43 pkt 2 ww. ustawy, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub
• na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w art. 21 ust. 43 pkt 2 ww. ustawy.

W Pana przypadku możliwość skorzystania z ulgi na powrót jest więc uwarunkowana posiadaniem Karty Polaka. Jednakże na dzień przeprowadzki do Polski, tj. na dzień 5 lipca 2022 r. nie posiadał Pan Karty Polaka. 

Wobec powyższego, w świetle przedstawionych przez Pana okoliczności nie spełnił Pan warunków wskazanych w art. 21 ust. 43 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oznacza to, że niezależnie od spełnienia pozostałych przesłanek nie przysługuje Panu prawo do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie spełnia Pan bowiem warunków niezbędnych do jej zastosowania.

Zatem Pana stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Przedmiotem interpretacji indywidualnej nie jest ustalenie obowiązku podatkowego w Polsce i miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Informacje te zostały przyjęte jako element stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).